De enige taal die overblijft is de taal van de dood. Het is de manier waarop Israël tot de Palestijnen spreekt. Het is de manier waarop de Palestijnen gedwongen worden terug te spreken.
Universele ellende – door Mr. Fish.
I kende Dr. Abdel Aziz al-Rantisi, de medeoprichter van Hamas, samen met sjeik Ahmed Ismail Yassin. De familie van Al-Rantisi werd tijdens de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948 door zionistische milities uit het historische Palestina naar de Gazastrook verdreven. Hij paste niet in het gedemoniseerde beeld van een Hamas-leider. Hij was een zachtaardige, welbespraakte en hoogopgeleide kinderarts die als eerste van zijn klas was afgestudeerd aan de Egyptische Universiteit van Alexandrië.
Als 9-jarige jongen was hij getuige van executies in Khan Younis van 275 Palestijnse mannen en jongens, waaronder zijn oom, toen Israël in 1956 de Gazastrook kort bezette, het onderwerp van Joe Sacco's magistrale boek Voetnoten in Gaza. Ook in de naburige stad Rafah werden tientallen Palestijnen geëxecuteerd door Israëlische soldaten, waar momenteel tienduizenden Palestijnen worden gedwongen te vluchten nu Khan Younis wordt aangevallen.
“Ik herinner me nog het gejammer en de tranen van mijn vader over zijn broer”, vertelde al-Rantisi aan Sacco en mij toen we hem thuis bezochten.
“Ik kon daarna vele maanden niet slapen…Het liet een wond in mijn hart achter die nooit meer kan genezen. Ik vertel je een verhaal en ik moet bijna huilen. Dit soort acties mogen nooit vergeten worden…[D]hey plantte haat in onze harten.”
Hij wist dat hij de Israëliërs nooit kon vertrouwen. Hij wist dat het doel van de zionistische staat de bezetting van heel historisch Palestina was – Israël veroverde in 1967 Gaza en de Westelijke Jordaanoever, samen met de Syrische Golanhoogvlakte en het Egyptische Sinaï-schiereiland – en de eeuwige onderwerping of uitroeiing van het Palestijnse volk. Hij wist dat hij de moorden zou wreken.
Al-Rantisi en Yassin werden in 2004 door Israël vermoord. Al-Rantisi's weduwe, Jamila Abdallah Taha al-Shanti, had een doctoraat in het Engels en gaf les aan de Islamitische Universiteit in Gaza. Het echtpaar kreeg zes kinderen, van wie er één samen met zijn vader werd vermoord. Het huis van de familie werd gebombardeerd en verwoest tijdens de Israëlische aanval op Gaza in 2014, bekend als Operatie Protective Edge. Jamila werd op 19 oktober van dit jaar door Israël vermoord.
Het Israëlische leger heeft Jamila Abdallah Taha al-Shanti, de weduwe van Hamas-oprichter en leider Abdel Aziz al-Rantisi, vermoord.
Ze was lid van de Palestijnse Wetgevende Raad. pic.twitter.com/HJ1RomCUhH
— Yashar Ali? (@yashar) 19 oktober 2023
De Israëlische genocide in Gaza brengt een nieuwe generatie woedende, getraumatiseerde en onteigende Palestijnen groot die familieleden, vrienden, huizen, gemeenschappen en elke hoop op een normaal leven hebben verloren. Ook zij zullen vergelding zoeken. Hun kleine terreurdaden zullen de voortdurende staatsterreur van Israël tegengaan.
Ze zullen haten zoals ze gehaat zijn. Deze wraaklust is universeel. Na de Tweede Wereldoorlog ontstond er een clandestiene eenheid van Joden geserveerd in de Joodse Brigade van het Britse leger, genaamd ‘Gmul’ – Hebreeuws voor ‘Vergoeding’ – jaagde voormalige nazi’s op en executeerde hen.
“Ik en het publiek weten wat alle schoolkinderen leren”, schreef WH Auden. “Degenen aan wie kwaad wordt gedaan/doen kwaad in ruil.”
Chaim Engel, die deelnam aan de opstand tegen de nazi's Vernietigingskamp Sobibor in Polen beschreef hoe hij, gewapend met een mes, een bewaker in het kamp aanviel.
'Het is geen beslissing', zei Engel.
'Je reageert gewoon, instinctief reageer je daarop, en ik dacht: 'Laten we het doen, en gaan het doen.' En ik ging. Ik ging met de man op kantoor mee en we hebben deze Duitser vermoord. Bij elke prik zei ik: 'Dat is voor mijn vader, voor mijn moeder, voor al deze mensen, alle Joden die je hebt vermoord.'
De poort van het vernietigingskamp Sobibor in het voorjaar van 1943. De dennentakken waren in het hek gevlochten om het van buitenaf moeilijk te maken om naar binnen te kijken. (Wikimedia Commons, Publiek domein)
Wat Engel de nazi-garde aandeed was niet minder wreed dan wat Hamas-strijders op 7 oktober met de Israëliërs deden, nadat ze uit hun eigen gevangenis waren ontsnapt. Uit de context gehaald is het onverklaarbaar. Maar tegen de achtergrond van het vernietigingskamp, of de 17 jaar gevangen zit in het concentratiekamp van Gaza, is dat logisch.
Dit is geen excuus. Begrijpen is niet tolereren. Maar we moeten begrijpen of deze cyclus van geweld doorbroken moet worden. Niemand is immuun voor de dorst naar wraak. Israël en de VS orkestreren op dwaze wijze nog een nieuw hoofdstuk in deze nachtmerrie.
Alstublieft Merk Jouw belasting-Aftrekbaar DONATIE Heden
Glen Gray, een gevechtsofficier in de Tweede Wereldoorlog, schreef over de bijzondere aard van wraak in The Warriors: reflecties op mannen in de strijd:
“Wanneer de soldaat een kameraad aan deze vijand heeft verloren of mogelijk zijn familie door hen heeft laten vernietigen door bombardementen of door politieke wreedheden, zoals zo vaak het geval is in de Tweede Wereldoorlog, verdiepen zijn woede en wrok zich in haat. Dan krijgt de oorlog voor hem het karakter van een vendetta. Totdat hij zelf zoveel mogelijk vijanden heeft vernietigd, kan zijn wraakzucht nauwelijks worden bevredigd.
Ik heb soldaten gekend die erop gebrand waren om de laatste vijand uit te roeien, zo hevig was hun haat. Dergelijke soldaten vonden het geweldig om te horen of te lezen over massavernietiging door middel van bombardementen. Iedereen die een dergelijke soldaat heeft gekend of geweest, weet hoe haat tot in elke vezel van zijn wezen doordringt. Zijn reden van leven is het zoeken naar wraak; geen oog om oog en tand om tand, maar een tienvoudige vergelding.”
Voor de mishandelden, verdoofd door trauma, stuiptrekkend door woede, zijn degenen die hen meedogenloos aanvallen en vernederen geen menselijke wezens. Het zijn representaties van het kwaad. De drang naar wraak, naar tienvoudige vergelding, brengt rivieren van bloed voort.
Herhaling van één verhaal
De Palestijnse aanvallen van 7 oktober, waarbij ongeveer 1,200 Israëli's om het leven kwamen, voeden deze lust binnen Israël, net zoals Israëls vernietiging van Gaza deze lust onder de Palestijnen voedt.
De blauw-witte nationale vlag van Israël met de Davidster siert huizen en auto's. Menigten verzamelen zich om te steunen gezinnen waarvan de leden tot de gijzelaars in Gaza behoren. Israëli's delen voedsel uit op kruispunten aan soldaten die op weg zijn om in Gaza te gaan vechten.
Spandoeken met slogans als “Israël in oorlog” en “Samen zullen we winnen” accentueren televisie-uitzendingen en mediasites. Er is weinig discussie in de Israëlische media over de slachting in Gaza of het lijden van de Palestijnen – van wie 1.7 miljoen uit hun huizen zijn verdreven – maar er is sprake van een voortdurende herhaling van de Stories van lijden, dood en heldenmoed die plaatsvonden tijdens de aanval van 7 oktober. Alleen ‘onze’ slachtoffers doen er toe.
“Weinigen van ons weten ooit in hoeverre angst en geweld ons kunnen transformeren in wezens op afstand, klaar met tand en klauw”, schreef Gray. “Als de oorlog mij iets heeft geleerd, heeft het mij ervan overtuigd dat mensen niet zijn wat ze lijken of zelfs maar denken dat ze zijn.”
Marguerite Duras in haar boek De oorlog: een memoires schrijft over hoe zij en andere leden van het Franse verzet een 50-jarige Fransman martelden die ervan werd beschuldigd samen te werken met de nazi's.
Twee mannen die werden gemarteld in de Montluc-gevangenis in Lyon strippen de vermeende informant. Ze sloegen hem terwijl de groep riep: ‘Klootzak. Verrader. Uitschot.” Bloed en slijm stromen al snel uit zijn neus. Zijn oog is beschadigd. Hij kreunt: 'Au, au, oh, oh. …” Hij zakt ineen op de grond.
Duras schrijft dat hij ‘iemand was geworden die niets gemeen had met andere mannen. En met elke minuut wordt het verschil groter en duidelijker.” Ze kijkt passief naar het slaan. “Hoe meer ze slaan en hoe meer hij bloedt, hoe duidelijker het wordt dat slaan noodzakelijk is, juist, rechtvaardig.” Ze vervolgt:
‘Je moet toeslaan. Er zal nooit enige gerechtigheid in de wereld zijn, tenzij jij – nu zelf gerechtigheid bent. Rechters, rechtszalen met panelen, toneelspelen, geen gerechtigheid. Elke klap klinkt in de stille kamer. Ze vallen alle verraders aan, de vrouwen die zijn vertrokken, en iedereen die het niet leuk vond wat ze vanachter de luiken zagen.'
Israël heeft Palestijnen misbruikt, vernederd, verarmd en moedwillig vermoord, wat onvermijdelijk tegengeweld heeft uitgelokt. Het is de motor achter een eeuw van bloedvergieten.
Overtreft de Nakba
De genocide in Gaza overtreft zelfs de ergste excessen van de Gazastrook Nakba, of catastrofe, waarbij in 750,000 1948 Palestijnen van hun land werden verdreven en 8,000 tot 15,000 werden vermoord tijdens bloedbaden door zionistische terroristische milities zoals Irgun en Lehi.
Het Palestijnse verzet beschikt over weinig meer dan handvuurwapens en raketgranaten om te strijden tegen een van de best uitgeruste en technologisch meest geavanceerde legers ter wereld, de vierde sterkste leger, na de VS, Rusland en China.
Palestijnse strijders, die met deze overweldigende overmacht worden geconfronteerd, zijn halfgoden geworden met enorme populaire aanhang, niet alleen onder de Palestijnen, maar in de hele moslimwereld. Israël zou mogelijk de onderbevelhebber van Hamas kunnen opsporen en doden Yahya Sinwar, maar als ze dat doen, zal hij de Midden-Oostenversie van Ernesto 'Che' Guevara worden.
Verzetsbewegingen zijn gebouwd op het bloed van martelaren. Israël zorgt voor een voortdurende aanvoer.
Martelaar Abdel Aziz al-Rantisi:
"Als het door Apache is of door een hartstilstand, sterf ik liever door Apache."De zionistische vijand vecht tegen Mujahideen die van martelaarschap houdt. #Palestina # Gaza pic.twitter.com/JOLvNqcWIj
— SomaliaNews (@SomaliaNews252) 13 december 2023
Het besluit van de VS om verdedigen, fonds en deelnemen in Israëls tapijtbombardementen, slachtingen en etnische zuiveringen in Gaza is gewetenloos. Zijn steun voor de genocide heeft de rest van zijn geloofwaardigheid vernietigd in het Midden-Oosten, dat al aan flarden ligt na twintig jaar oorlogen, en ook in het grootste deel van de rest van de wereld.
Zij heeft haar recht om als bemiddelaar op te treden verspeeld; die rol zal worden overgenomen door China of Rusland. De weigering om de Israëlische agressie te veroordelen en oorlogsmisdaden onthult zijn hypocrisie over de Russische invasie van Oekraïne. Het flirt met de mogelijkheid van een regionale brand.
Het vredesproces, a schijn al tientallen jaren onherstelbaar. De enige taal die overblijft is de taal van de dood. Het is de manier waarop Israël tot de Palestijnen spreekt. Het is de manier waarop de Palestijnen gedwongen worden terug te spreken.
De regering-Biden heeft weinig te winnen bij de nivellering en ontvolking van Gaza. Ze vervreemdt zelfs grote delen van de Democratische Partij, vooral omdat ze demonstranten die oproepen tot een staakt-het-vuren aanvalt als ‘pro-terroristen’.
Senaatsmeerderheidsleider Chuck Schumer LED gezangen van “Wij staan achter Israël” en “Geen staakt-het-vuren” tijdens een pro-Israël bijeenkomst op 4 november in Washington, DC, ondanks een Reuters/Ipsos-enquête Hieruit blijkt dat 68 procent van de respondenten van mening was dat Israël een staakt-het-vuren moet invoeren en moet onderhandelen over een einde aan de oorlog. Dat aantal stijgt tot 77 procent onder de Democraten. Biden heeft een sombere goedkeuringsscore van 37 procent.
Vrijdag de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties gestemd 13-1 voor een onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza en onvoorwaardelijke vrijlating van alle gijzelaars. De VS stemden tegen de resolutie. Groot-Brittannië onthield zich van stemming. De ontwerpresolutie werd niet aangenomen vanwege het Amerikaanse veto.
De echte basis van Biden bestaat niet uit ontgoochelde kiezers, maar uit de klasse van de miljardairs, bedrijven zoals de wapenindustrie, die enorme winsten maakt uit de oorlogen in Gaza en Oekraïne, en groepen zoals de Israëllobby.
Zij bepalen het beleid, ook al betekent dit de nederlaag van Biden bij de volgende presidentsverkiezingen. Als Biden verliest, krijgen de oligarchen Donald Trump, die net zo hardnekkig hun belangen dient als Biden.
De oorlogen eindigen niet. Het lijden gaat door. De Palestijnen sterven met tienduizenden. Dit is zo ontworpen.
Chris Hedges is een Pulitzer Prize-winnende journalist die 15 jaar lang buitenlandcorrespondent was The New York Times, waar hij diende als hoofd van het Midden-Oosten en bureauchef van de Balkan voor de krant. Hij werkte eerder in het buitenland voor Het Dallas Morning News, De Christian Science Monitor en NPR. Hij is de gastheer van de show "The Chris Hedges Report."
OPMERKING VOOR DE LEZERS: Er is nu geen mogelijkheid meer om zonder uw hulp een wekelijkse column voor ScheerPost te schrijven en mijn wekelijkse televisieprogramma te produceren. De muren komen met een schrikbarende snelheid dichterbij de onafhankelijke journalistiek, waarbij de elites, waaronder de elites van de Democratische Partij, smeken om meer en meer censuur. Bob Scheer, die ScheerPost runt met een klein budget, en ik zal niet afzien van onze toewijding aan onafhankelijke en eerlijke journalistiek, en we zullen ScheerPost nooit achter een betaalmuur plaatsen, er een abonnement voor vragen, uw gegevens verkopen of advertenties accepteren. Alsjeblieft, als je kunt, meld je dan aan bij chishedges.substack.com zodat ik mijn column op maandag op ScheerPost kan blijven plaatsen en mijn wekelijkse televisieprogramma 'The Chris Hedges Report' kan produceren.
Deze kolom is van Scheerpost, waarvoor Chris Hedges schrijft een gewone column. Klik hier om je aan te melden voor e-mailwaarschuwingen.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Alstublieft SCHENK naar CN'S Winter Fonds Drive
Ik heb van een afstandje naar het Israëlisch-Arabische conflict gekeken, ja conflict; Het begon meer dan 70 jaar geleden en eindigde nooit.
Ik zie op geen enkele manier dat Israël gedwongen kan worden tot de genocide van vandaag, zoals die ook ruim zeventig jaar geleden begon, en in al die jaren hebben zowel het zionistische Israël als zijn wereldwijde Joodse religieuze en erfelijke landen zich verweven met vrijwel alle financiële, militaire en financiële landen van het eurocentrische land. , Religieuze organisaties, Educatieve politieke motorboten.
De Palestijnen als volk zullen spoedig elke politieke en culturele eenheid verliezen.
Israël zou verplaatst moeten worden naar een aantal uitgestrekte woestijnmijlen verwijderd van enig levend wezen. Laat ze dan maar ergens een fout in vinden. De VS moeten zich ervan weerhouden deze moorddadige/genocidale, racistische, gescheiden schurkenstaat te steunen. Laat ze voor zichzelf zorgen en elkaar vermoorden. Ik walg van deze hele puinhoop en de weigering van de VN/VS om Israël te zien voor wat het is en om hun eigen propaganda te geloven.
NAKBA – nooit geëindigd – het is al een eeuwigheid aan de gang. Toen de verschrikkingen eenmaal begonnen, verdween het land voor de Palestijnen. En toen het land verdween, verdween ook de menselijkheid van Israël.
Maar dat is dan niet anders dan Israëls gebrek aan menselijkheid. En als we zien wat er in Amerika aan de hand is, telt mijn stem dan wel?
Ben Franklin had gelijk over Amerika: ‘Het is een republiek, als je die kunt behouden.’
Ik voel me helemaal niet erg positief, ik heb alleen maar mijn vingers gekruist. Maar ook dan weerklinken de ware woorden van een filmpersonage: “Doen of niet doen. Er is geen sprake van ‘proberen’.
Zet in op gezond verstand, Joe Biden. Beter nog: ga nu met pensioen.
In de kleine kring van mensen die ik ken, zie ik mensen waarvan ik voorheen geloofde dat ze gematigd en vreedzaam waren, polariseren tot brute tegenstellingen – of het nu gaat om Gaza, Israël, Oekraïne, Rusland, enz., maar niet veel over de even dodelijke oorlogen tussen stammengroepen over veel andere gebieden. van Afrika dat nauwelijks enige aandacht krijgt, vooral omdat de strijders zwart zijn en dus geen waardige burgers. De tegenpolen lijken, zelfs als en terwijl ze protesteren voor de vrede, steeds meer oorlog te zoeken tegen degenen die durven te zeggen dat de levens van de ene kant waarde hebben, terwijl de andere bijna onmenselijk zijn. Sommigen, die dat punt nog niet hebben bereikt, bewegen zich echter in een spiraal naar dat punt, ook al begrijpen ze dat het heel verkeerd is, maar galopperen richting het kiezen van een kant, zelfs als ze toegeven dat ze in de doodsmachines worden gezogen. Persoonlijk haal ik mijn schouders op, maar ik zal zaterdag protesteren voor de vrede in Gaza, ondanks de inherente sociale gevaren die dit met zich meebrengt. Ik weet dat mijn actie bijna zinloos is, maar voel me verplicht om op zijn minst mijn stem en mening te uiten. En na het zien van de bla, bla, bla mislukking van COP 28, en als een oudere persoon van 77 jaar die niet langer gelooft dat wij Sapiens onze manier van doen aanzienlijk kunnen veranderen, ben ik pessimistischer over onze nabije toekomst dan ooit. Zal ik de leeftijd van 85 of 90 halen en zien hoe het ergste zich misschien ontvouwt, maar alleen als ik het mis heb over hoe nutteloos protest is, tenzij de jongere generaties ingrijpen met welke directe actie dan ook die zij nodig achten, totdat ook zij ouder worden en zich enkelvoudig concentreren om wat langer te leven in plaats van om de rest te geven. Zucht. Niettemin een gelukkig nieuwjaar.
Er wordt dus een religie uitgevonden met een mythologie waarin een onbewezen mythologisch persoon werd opgeofferd zonder historisch bewijs en die vervolgens een eeuwenlange repressie tegen onbewezen moordenaars in gang zet. Is dat een voorbeeld van vrede of van een wapen dat door de Romeinen werd gecreëerd voor een bezetting met geweld, dat uiteindelijk zijn thuisland werd en een eigen wereldrijk werd, dat permanente oorlogen voor strategische dominantie en allianties omvat waarbij gebruik wordt gemaakt van religieuze ijver? Menselijke slimme strategieën voor dominantie lijken te gedijen op monotheïstische toegeeflijkheid.
Zoals gewoonlijk is Chris Hedges een uitstekend voorbeeld van moreel engagement. Het is zo ongebruikelijk om het zo te horen vertellen, dat je vaak een beetje huivert als je zo'n eerlijke beoordeling van de situatie leest. Maar die eerlijke beoordeling is wat onze zogenaamde leiders niet begrijpen. Niet alles onder de zon kan worden vergaard voor uw eigen, geprefereerde doeleinden. Opoffering betekent boetedoening voor degenen die dat offer probeerde te redden, en niet alleen in de christelijke zin – een gevoel dat zo ondermijnd wordt door de meeste mensen die beweren die religie te praktiseren dat je je afvraagt waarom ze überhaupt aanspraak maken op de huurders ervan, behalve in termen van tijdelijke wereldse macht over anderen. Wat Schumer betreft, evenals alle anderen die de strijdkreet aanvoeren, hij zou zich moeten laten registreren als agent van een vreemd land en zijn zetel in de Amerikaanse senaat moeten worden ontnomen. De ramp die dit voor alle betrokkenen zal veroorzaken, is nu nauwelijks te meten. Het enige dat zeker is, is dat wanneer het geweld aan ons wordt teruggegeven (en het zal op ons worden teruggegeven), de corrupte bureaus van onze regering zullen beweren dat dergelijke vergeldingen het product zijn van rechts of blank supremacistisch geweld. Nadat ze het geweld hebben ontketend door hun eigen bereidwillige daden van onredelijkheid, zullen dergelijke claims zeer snel instorten als de shockdoctrine opnieuw wordt gebruikt om de burgerij verder onder druk te zetten. Geweldig artikel, Chris Hedges. En wat een geweldig kunstwerk van Mr. Fish. Een foto zegt echt meer dan duizend woorden – behalve wanneer Chris Hedges de woorden opschrijft. Vervolgens wordt de waarde voor beide verdubbeld.
Het is gewoon zo misselijkmakend en hartverscheurend om alle video's/tweetbeelden uit Gaza te zien komen, dat het onbegrijpelijk is dat dit zich allemaal voor onze eigen ogen afspeelt in de 21e eeuw.
Er heeft absoluut niets gewerkt! Rechtszaken, massale, niet-gewelddadige protesten over de hele wereld, VN-resoluties, het is allemaal volkomen ineffectief. En mensen zeggen dat ik dwaas ben omdat ik herhaaldelijk heb gewezen op de zionistische macht in de wereld. Ik wacht op mijn excuses.
Hoewel het impopulair is en overkomt als het geraas van een gek, is de enige mogelijke oplossing dat Tel Aviv militair hard getroffen wordt door een entiteit en/of natiestaat. Dat is het, het is de enige mogelijke oplossing. Anders zullen we getuige zijn van meer dan 2 miljoen Palestijnen (minus de duizenden vermoord door de zionisten) die lijden in tentensteden in de hele Sinaï-woestijn.
De zionistische supremacisten hebben ons allemaal bewezen dat het enige waar ze op zullen reageren en waar ze naar zullen luisteren geweld en geweld is, punt uit.
In het recente stuk van de grote Pepe Escobar schreef hij dat Rusland en Iran hoogstwaarschijnlijk alleen maar wachten op een “signaal” of op een geschikt moment om een einde te maken aan het bloedvergieten in Gaza. Ik hoop dat Pepe gelijk heeft.
Ik ben het ermee eens Drew. En ik geloof dat het slechts een kwestie van tijd is voordat de Israëlische moordenaars hun verdiende loon krijgen. Maar ik zou je adem niet inhouden voor die excuses. Als iemand niet kan zien wat zich voor zijn ogen afspeelt, zal geen enkele hoeveelheid bewijs hem van zijn ‘misplaatste’ overtuigingen afbrengen.
Ik bedoel, kom op, mensen geloven in dingen die ze niet eens kunnen zien, zoals God.
Mooie reactie Valerie. Altijd leuk om van je te horen.
Blijf sterk.
Is het de 'god' van de wraak die zichzelf opnieuw instelt in de harten en geesten van zijn aanbidders?
Het maakt niet uit aan welke kant – dat haat heilig wordt gemaakt en opoffering wordt geëist.
De rest van de wereld zou een nieuwe VN moeten beginnen zonder de VS
De huidige VN is feitelijk zinloos, aangezien de grootste voorstander van internationaal terrorisme, agressieoorlogen en neokoloniale veroveringen een vetorecht heeft.
Dat maakt de hele organisatie tot een zinloos instrument van het Westen