Van Libanon tot Syrië, Jemen, Irak en Iran zijn de mogelijkheden van verspreiding van het conflict enorm. schrijven Medea Benjamin en Nicolas JS Davies.
Geleide-raketvernietiger USS Carney gaat op 19 oktober in gevecht met Houthi-raketten en onbemande luchtvaartuigen in de Rode Zee. (Amerikaanse marine, Aaron Lau)
By Medea Benjamin en Nicolas JS Davies
Common Dreams
WTerwijl de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Anthony Blinken, verwoed rond het Midden-Oosten pendelt om te voorkomen dat het Israëlische conflict in Gaza uitmondt in een regionale oorlog, hebben de Verenigde Staten heeft ook verzonden twee aanvalsgroepen voor vliegdekschepen, een Marine Expeditionary Unit en 1,200 extra troepen naar het Midden-Oosten als ‘afschrikmiddel’.
In gewone taal dreigen de Verenigde Staten alle krachten aan te vallen die de Palestijnen vanuit andere landen in de regio komen verdedigen, waarmee Israël wordt gerustgesteld dat het ongestraft kan blijven moorden in Gaza.
Maar als Israël volhardt in deze genocidale oorlog, kunnen Amerikaanse dreigementen machteloos zijn om te voorkomen dat anderen ingrijpen. Van Libanon tot Syrië, Jemen, Irak en Iran zijn de mogelijkheden van verspreiding van het conflict enorm. Zelfs Algerije zegt dat het klaar is om te vechten voor een vrij Palestina, op basis van een unanieme stemming in het parlement op 1 november.
Regeringen in het Midden-Oosten en hun bevolking zien de Verenigde Staten al als partij bij het bloedbad van Israël in Gaza. Elke directe militaire actie van de VS zal dus worden gezien als een escalatie aan de kant van Israël en zal eerder verdere escalatie uitlokken dan afschrikken.
De Verenigde Staten worden in Irak al met deze hachelijke situatie geconfronteerd. Ondanks jarenlange Iraakse eisen om de verwijdering van Amerikaanse troepen blijven er nog minstens 2,500 Amerikaanse troepen achter Luchtmachtbasis Al-Asad in de westelijke provincie Anbar; Luchtmachtbasis Al-Harir, ten noorden van Erbil in Iraaks Koerdistan; en nog een kleine basis op de luchthaven van Erbil. Er zijn ook "een paar honderdNAVO-troepen, inclusief Amerikanen, adviseren Iraakse strijdkrachten NAVO-missie Irak (NMI), gevestigd nabij Bagdad.
Jaren van laagwaardige oorlog in Irak
Troepen van de Popular Mobilization Forces trekken Fallujah binnen na de Derde Slag om Fallujah met vlaggen van Irak en de lokale militie, 28 juni 2016. (Tasnim News Agency, Wikimedia Commons, CC DOOR 4.0)
Jarenlang zijn de Amerikaanse troepen in Irak verwikkeld in een laagwaardige oorlog tegen de Popular Mobilization Forces (PMF) die Irak heeft gevormd om ISIS te bestrijden, voornamelijk uit sjiitische milities. Ondanks hun banden met Iran hebben de gewapende groepen Kata'ib Hezbollah, Asa'ib Ahl al-Haq en andere PMF's vaak de Iraanse oproepen genegeerd om de aanvallen op Amerikaanse troepen te de-escaleren.
Deze Iraakse groepen respecteren de leider van de Iraanse Quds Force, generaal Esmail Qaani, niet zo hoog als generaal Qasem Soleimani, dus de moord op Soleimani door de Verenigde Staten in 2020 heeft verdere gevolgen gehad. gereduceerd Het vermogen van Iran om de milities in Irak in bedwang te houden.
Na een wapenstilstand van een jaar tussen Amerikaanse en Iraakse strijdkrachten heeft de Israëlische oorlog tegen Gaza geleid tot een nieuwe escalatie van dit conflict in zowel Irak als Syrië. Sommige milities noemden zichzelf het Islamitische Verzet in Irak en begonnen op 17 oktober Amerikaanse bases aan te vallen. Na 32 aanvallen op Amerikaanse bases in Irak, nog eens 34 in Syrië en drie Amerikaanse luchtaanvallen in Syrië voerden Amerikaanse troepen luchtaanvallen tegen twee Kata'ib Hezbollah-bases in Irak, één in de provincie Anbar en één in Jurf Al-Nasr, ten zuiden van Bagdad, op 21 november, waarbij minstens negen militieleden omkwamen.
De Amerikaanse luchtaanvallen waren de aanleiding voor een woedende reactie van de Iraakse regeringswoordvoerder Bassam al-Awadi. “Wij veroordelen de aanval op het land met klem Jurf Al-Nasr, uitgevoerd zonder medeweten van overheidsinstanties”, zei al-Awadi. “Deze actie is een flagrante schending van de soevereiniteit en een poging om de veiligheidssituatie te destabiliseren… Het recente incident vertegenwoordigt een duidelijke schending van de missie van de coalitie om Daesh (ISIS) op Iraaks grondgebied te bestrijden. Wij roepen alle partijen op om unilaterale acties te vermijden en de soevereiniteit van Irak te respecteren.”
Zoals de Iraakse regering vreesde, reageerde het Islamitische Verzet in Irak op de Amerikaanse luchtaanvallen met twee aanvallen op de vliegbasis Al-Harir op 22 november en meerdere meer op 23 november. Ze vielen de vliegbasis Al-Asad aan met verschillende drones, lanceerden opnieuw een drone-aanval op de Amerikaanse basis op de luchthaven van Erbil, en hun bondgenoten in Syrië vielen twee Amerikaanse bases over de grens in het noordoosten van Syrië aan.
Luchtverkeersleidingstoren op vliegbasis Al Asad, Irak, november 2020. (Eric Smith, Amerikaans leger, publiek domein)
Jemen
Afgezien van een staakt-het-vuren in Gaza of een volledige terugtrekking van de VS uit Irak en Syrië, kunnen de VS geen beslissende actie ondernemen die een einde kan maken aan deze aanvallen. Het geweldsniveau in Irak en Syrië zal dus waarschijnlijk blijven stijgen zolang de oorlog tegen Gaza voortduurt.
Een andere formidabele en ervaren militaire macht die zich verzet tegen Israël en de Verenigde Staten is het Houthi-leger in Jemen. Op 14 november vroeg Abdul-Malek al-Houthi, de leider van de Houthi-regering in Jemen, de buurlanden om een gang openen door hun grondgebied zodat zijn leger Israël in Gaza kan gaan bevechten.
Dat vertelde de Houthi-plaatsvervangend informatiesecretaris Nasreddin Amer Newsweek dat als ze een manier hadden om Palestina binnen te komen, ze niet zouden aarzelen om zich aan te sluiten bij de strijd tegen Israël. “We hebben honderdduizenden strijders die moedig, sterk, getraind en ervaren zijn in vechten”, zei Amer. “Ze hebben een heel sterk geloof en hun levensdroom is om tegen de zionisten en de Amerikanen te vechten.”
Het vervoeren van honderdduizenden Jemenitische soldaten om in Gaza te vechten zou vrijwel onmogelijk zijn tenzij Saoedi-Arabië de weg vrijmaakte. Dat lijkt hoogst onwaarschijnlijk, maar Iran of een andere bondgenoot zou kunnen helpen een kleiner aantal per vliegtuig of over zee te vervoeren om zich bij de strijd aan te sluiten.
De Houthi’s voeren al vele jaren een asymmetrische oorlog tegen door Saoedi-Arabië geleide indringers, en ze hebben wapens en tactieken ontwikkeld die ze tegen Israël kunnen inzetten. Kort na de verklaring van al-Houthi waren Jemenitische troepen in de Rode Zee aan boord een schip dat via lege vennootschappen eigendom is van de Israëlische miljardair Abraham Ungar. Het schip, dat onderweg was van Istanbul naar India, werd aangehouden in een Jemenitische haven.
????: ?????? ?????? ?????? ????? ????????-???????? ????? ???? ?? ??? ???
Op beelden vrijgegeven door de Jemenitische Houthi-rebellengroep is te zien hoe gewapende mannen een aan Israël gelieerd vrachtschip met 25 bemanningsleden in beslag nemen in de Rode Zee. Lees verder:… https://t.co/4u2ZpW6ocy pic.twitter.com/F9r6sWTU1h
— Bangladesh Nieuws 24 (@bdnews24) 21 november 2023
De Houthi’s hebben ook een reeks drones en raketten richting Israël gelanceerd. Terwijl veel leden van het Congres de Houthi’s proberen af te schilderen als louter marionetten van Iran, zijn de Houthi’s feitelijk een onafhankelijke, onvoorspelbare kracht die andere actoren in de regio niet kunnen controleren.
Zelfs NAVO-bondgenoot Türkiye vindt het moeilijk om toeschouwer te blijven, gezien de wijdverbreide publieke steun voor Palestina. President Recep Tayyip Erdogan van Türkiye was een van de eerste internationale leiders die zich krachtig uitsprak tegen de Israëlische oorlog tegen Gaza en deze expliciet een ‘oorlog’ noemde. bloedbad en zei dat het neerkwam op genocide.
Turkse maatschappelijke groeperingen lopen voorop campagne om humanitaire hulp naar Gaza te sturen met vrachtschepen, en daarbij een mogelijke confrontatie te trotseren zoals die zich in 2010 voordeed toen de Israëli's de Freedom Flotilla aanvielen, waarbij tien mensen omkwamen aan boord van de Mavi Marmara.
Aan de Libanese grens hebben Israël en Hezbollah dat ook gedaan uitgevoerd Dagelijkse vuurgevechten sinds 7 oktober, waarbij 97 strijders en 15 burgers in Libanon en negen soldaten en drie burgers in Israël omkwamen. Ongeveer 46,000 Libanese burgers en 65,000 Israëliërs zijn uit het grensgebied verdreven. De Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant waarschuwde op 11 november: “Wat we in Gaza doen, kunnen we ook in Beiroet doen.”
Gallant, links, met de Amerikaanse minister van Defensie Lloyd Austin in Tel Aviv op 13 oktober. (DoD, Tsjaad J. McNeeley)
Hoe zal Hezbollah reageren als Israël zijn brutale bloedbad in Gaza hervat nadat de korte pauze voorbij is, of als Israël het bloedbad uitbreidt naar de Westelijke Jordaanoever, waar het al gedood minstens 237 Palestijnen meer sinds 7 oktober?
In een toespraak op 3 november aarzelde Hezbollah-leider Hassan Nasrallah om een nieuwe oorlog aan Israël te verklaren, maar waarschuwde hij dat “alle opties op tafel liggen” als Israël zijn oorlog tegen Gaza niet beëindigt.
[Verwant: AS'AD AbuKHALIL: Nasrallah en de toekomst van de oorlog]
Terwijl Israël zich voorbereidde om zijn bombardementen op 23 november te onderbreken, hield de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Hossein Amir Abdollahian bijeenkomsten in Qatar, eerst met Nasrallah en Libanese functionarissen, en vervolgens met Hamas-leider Ismail Haniyeh.
In een verklaring, zei Amir-Abdollahian:
“De voortzetting van het staakt-het-vuren kan een verdere uitbreiding van de reikwijdte van de oorlog voorkomen. Tijdens de ontmoeting met de leiders van het verzet kwam ik erachter dat als de oorlogsmisdaden en genocide van Israël voortduren, er een harder en gecompliceerder scenario van het verzet zal worden geïmplementeerd.”
De Iraanse Amir-Abdollahian in 2021. (Door Tasnim News Agency, Wikimedia Commons, CC DOOR 4.0)
Amir-Abdollahian al waarschuwde op 16 oktober dat “de leiders van het verzet niet zullen toestaan dat het zionistische regime in Gaza doet wat het wil en dan naar andere fronten van het verzet gaat.”
Met andere woorden: als Iran en zijn bondgenoten geloven dat Israël werkelijk van plan is zijn oorlog tegen Gaza voort te zetten totdat het Hamas uit de macht heeft gehaald, en vervolgens zijn oorlogsmachine los te laten op Libanon of zijn andere buurlanden, zouden zij er de voorkeur aan geven een bredere strijd te voeren. Er is nu sprake van een oorlog, waardoor Israël gedwongen wordt om tegelijkertijd tegen de Palestijnen, Hezbollah en hun bondgenoten te vechten, in plaats van te wachten tot Israël hen één voor één aanvalt.
Tragisch genoeg luistert het Witte Huis niet. De volgende dag bleef president Joe Biden de belofte van Israël steunen om de vernietiging van Gaza te hervatten na zijn ‘humanitaire pauze’. zeggen dat Pogingen om Hamas te elimineren zijn ‘een legitiem doel’.
De onvoorwaardelijke steun van de VS aan Israël en de eindeloze levering van wapens zijn er alleen in geslaagd Israël te veranderen in een uit de hand gelopen, genocidale, destabiliserende kracht in het hart van een fragiele regio die al verbrijzeld en getraumatiseerd is door tientallen jaren van Amerikaanse oorlogvoering. Het resultaat is een land dat weigert zijn eigen grenzen of die van zijn buren te erkennen, en alle grenzen aan zijn territoriale ambities en oorlogsmisdaden verwerpt.
Als de acties van Israël tot een bredere oorlog leiden, zullen de VS weinig bondgenoten hebben die bereid zijn zich in de strijd te mengen. Zelfs als een regionaal conflict wordt vermeden, heeft de Amerikaanse steun voor Israël al enorme schade toegebracht aan de reputatie van de VS in de regio en daarbuiten, en directe betrokkenheid van de VS bij de oorlog zou het land meer geïsoleerd en machteloos achterlaten dan zijn eerdere tegenslagen in Vietnam en Afghanistan. en Irak.
De Verenigde Staten kunnen dit lot nog steeds vermijden door aan te dringen op een onmiddellijk en permanent staakt-het-vuren en de terugtrekking van Israëlische troepen uit Gaza. Als Israël daar niet mee instemt, moeten de VS dit standpunt ondersteunen met een onmiddellijke opschorting van wapenleveranties, militaire hulp, Israëlische toegang aan Amerikaanse wapenvoorraden in Israël en diplomatieke steun voor Israëls oorlog tegen Palestina.
De prioriteit van Amerikaanse functionarissen moet zijn om het bloedbad van Israël te stoppen, een regionale oorlog te vermijden en uit de weg te gaan, zodat andere landen kunnen helpen onderhandelen over een echte oplossing voor de bezetting van Palestina.
Medea Benjamin is mede-oprichter van Global Exchange en CODEPINK: Women for Peace. Zij is samen met Nicolas JS Davies de co-auteur van Oorlog in Oekraïne: betekenis geven aan een zinloos conflict, verkrijgbaar bij OR Books in november 2022. Andere boeken zijn onder meer: Binnen Iran: de echte geschiedenis en politiek van de Islamitische Republiek Iran (2018); Kingdom of the Unjust: Behind the US-Saudi Connection (2016); Drone Warfare: Killing by Remote Control (2013); Wees niet bang Gringo: een Hondurese vrouw spreekt vanuit het hart (1989), en met Jodie Evans, Stop nu de volgende oorlog (2005).
Nicolas JS Davies is een onafhankelijke journalist en onderzoeker bij CODEPINK. Hij is samen met Medea Benjamin de co-auteur van Oorlog in Oekraïne: betekenis geven aan een zinloos conflict, verkrijgbaar bij OR Books en de auteur van Blood On Our Hands: de Amerikaanse invasie en vernietiging van Irak.
Dit artikel is van Common Dreams.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Ik weet niet zeker wat er zal gebeuren – de toekomst ziet er donker uit voor de Palestijnen. Maar misschien zullen velen in het Midden-Oosten Tel Aviv aanvallen. Dit zal óf de VS en Biden in meer oorlog brengen, óf de VS zullen zo zwaar worden getroffen dat Israël er alleen voor staat. Misschien komt er een NAKBA-steun AT YA in het spel en zullen er twee verliezers zijn, Israël en Amerika.
Ik ben gewoon stomverbaasd dat Israël het gevoel lijkt te hebben dat geen enkele wet het kan tegenhouden – leeuwen, tijgers en beren – oh my
Ik vrees voor het volk van Israël dat de vrede steunt.
Jaren geleden schreef ik een boek over het potentiële gevaar van onze zon voor aardbewoners, vooral over elektronica. Nu volg ik de dagelijkse activiteit van de zon (via verdachte waarnemers). Dit is pure wetenschap:
Sinds 1851 is het magnetische veld van onze planeet afgenomen, vooral in de afgelopen twintig jaar. Het magnetische veld beschermt ons tegen ‘straling’. De laatste tijd wordt elke kleine uitbarstingsactiviteit met ongewoon enthousiasme gevoeld. Daarmee breken we records. Gisteren ontvingen we de impact van twee flares: een kleine C-klasse flare en een gematigde M-klasse flare. Aurora's werden tot ver in het zuiden waargenomen, in New Mexico, en er deden zich wereldwijd enkele kleine elektronische storingen voor. Wanneer een krachtige X-klasse flare optreedt, zou het interessanter moeten worden. WANNEER we een gebeurtenis krijgen zoals de gebeurtenis in Carrington uit 20, of zelfs de gebeurtenis uit 1859 of 1879, kan er een totale elektronische storing optreden in bepaalde regio's of wereldwijd.
Totaal – als dood. Geen telefoon, internet, auto's, vliegtuigen etc.
Ik zou niet in Israël willen zijn als dat gebeurt. Een AK-47 heeft geen elektronica nodig om te functioneren, en de resterende woede van de 'Arabieren' in de omringende landen is begrijpelijk. Ik zou daar weggaan.
Het lijkt duidelijk dat de roekeloze overgave van het Amerikaanse buitenlandse beleid onverminderd zal voortduren. De trouw van de Amerikaanse politieke klasse aan Israël lijkt boven alle kritiek verheven, en met dat feit, welke kans is er dat hier binnenkort een einde aan zal komen? Ik weet zeker dat het leger al is voorbereid op een escalatie in de hele regio. In het licht hiervan moet 2023 het meest kluchtige vakantieseizoen van de afgelopen tijd zijn geweest. Ik kan niet eens eten zonder me schuldig te voelen vanwege de acties van de overheid, ondanks wat er daarbuiten gebeurt. Hoe kan iemand iets vieren? Natuurlijk, wees dankbaar dat jij het niet bent die tot gruzelementen wordt gebombardeerd, maar dat is weinig troost. Op een dag zullen wij het misschien wel zijn, en alleen dan zal het deel van de bevolking dat nog steeds met zijn hoofd in de kont zit, uit zijn terechte zelfgenoegzaamheid breken. Misschien zelfs toen niet.
Hoor hoe de rationele waarheid wordt gesproken, tegen de achtergrond van gedurfd onverdraagzaamheid, bedrog, verzinsels en regelrechte leugens:
Voor een alternatief perspectief en rapport over de feitelijke omstandigheden binnen en van binnen Israël, opgenomen op 28 november, bekijk het interview (48 minuten) met geschorst lid (voor 45 dagen) van het Israëlische parlement, Joods Knesset-lid, Dr. Ofir Cassif, hoogleraar politieke filosofie, geïnterviewd door de Zwitserse hoogleraar internationale en neutraliteitsstudies, dr. Pascal Lottaz,
hxxps://www.youtube.com/watch?v=lzX_sYAoNDM
Geen enkel imperium leeft eeuwig. Zoals alle levende wezens worden imperiums geboren en sterven imperiums. In de loop van de tijd is de levensverwachting van rijken drastisch verminderd, mogelijk als gevolg van de voortschrijdende technologie die ervoor zorgt dat alles steeds sneller gaat. Het Egyptische rijk duurde meer dan 3000 jaar. Het Babylonische rijk duurde ongeveer 1500 jaar. Het Romeinse rijk duurde ongeveer 1200 jaar. Het Perzische rijk duurde ongeveer 1200 jaar. Het Atheense rijk duurde ongeveer 800 jaar. Het Ottomaanse rijk duurde ongeveer 600 jaar. Het Russische rijk duurde ongeveer 400 jaar. Het Britse imperium duurde ongeveer 300 jaar. Het Amerikaanse imperium nadert nu zijn 250ste verjaardag. Hoe lang zal het nog duren?
De grondoorzaken van de achteruitgang van het imperium zijn 1) politieke corruptie, 2) interne conflicten, 3) militair avonturisme en overmatige uitbreiding van zijn bereik, en 4) overmoed, arrogantie en hoogmoed.
Ik weet niet zeker of ik dit echt geloof. Het lijkt er echt op dat de Gazanen door de moslimwereld in de steek zijn gelaten. Er wordt niet gesproken over het oliewapen, de Abraham-akkoorden zijn niet opgeschort. De Houthi’s? Helemaal niet realistisch. Algerije? Gewoon postuleren.
En toch is het al te laat. Hoe zal de toekomst eruitzien als genocidale oorlogsvoering wordt genormaliseerd? Welke argumenten zullen worden gebruikt om dergelijke acties in de toekomst te ondersteunen? We zien het einde van de macht van het Westen om iets anders te doen dan doelloos te botsen met micro-agressies, totdat al zijn krachten zijn opgebruikt. Je kunt niet iedereen de oorlog verklaren zonder dat iedereen de oorlog tegen jezelf laat verklaren. En wanneer de VS eindelijk hun steun aan Israëlische acties opschorten, zullen ze terugkruipen in isolationisme en hun donkerste licht laten schijnen op hun eigen burgers, door hen de schuld te geven van hun eigen, waardeloze avonturen. De energie verschuift terug naar het Eiland van de Wereld, dat is Eurazië, het bevolkingscentrum voor het grootste deel van de mensheid door de geschiedenis heen. We keren terug naar onze wortels in Afrika en het Midden-Oosten, China, Rusland en Europa, zodat we de rekening kunnen vereffenen met onze afkomst en opnieuw de herinneringen aan onze oorspronkelijke diaspora onder ogen kunnen zien, inclusief de lessen die we in de nasleep ervan niet hebben geleerd. Alle dieren op aarde keren in hun schemering terug naar huis. Het Westen was slechts de laatste, onnodige uiting van verwondering over de rijkdommen die het spoedig zou verkwisten. De VS zijn op zijn best raakvlak met elke toekomstige geschiedenis. Anders kan het het monster worden dat de geschiedenis verandert in een holocaust van misplaatste betekenissen. We hebben nog steeds een keuze. We zouden onszelf zelfs kunnen verlossen, maar het ziet er steeds onwaarschijnlijker uit.
De VS en hun kleine rottweiler hebben nog wat meer tijd om te blijven en hun positie in het Midden-Oosten te consolideren, maar hun lot zal uiteraard uiteindelijk bezegeld worden. Volgens de Britse militair-intellectueel John Bagot Glubb is dit het lot van alle imperiums geweest. Gaat er bovendien een belletje rinkelen over het lot van Arminus en het Teutoburgerwoud? Het is slechts een kwestie van tijd dat er echt pokken in hun lef komen. Maak het snel jongens, de tijd staat aan jullie kant.
Houd je adem niet in voor enig teken van gezond verstand in Washington. Ze zitten al zo lang vast aan domheid, dat ze geloven dat hun buitenlands beleid in alle gevallen onaantastbaar is. We zullen de kwestie door middel van massale burgerlijke ongehoorzaamheid moeten forceren totdat ‘business as usual’ onmogelijk wordt.
We veroordelen met klem de aanval op Jurf Al-Nasr, uitgevoerd zonder medeweten van overheidsinstanties”, zei al-Awadi. “Deze actie is een flagrante schending van de soevereiniteit en een poging om de veiligheidssituatie te destabiliseren…
Het Iraakse parlement heeft een aantal keren voor het vertrek van de VS gestemd, maar Washington heeft ze elke keer genegeerd. Ze zijn nog steeds bezet.
Als Israël zijn genocide in Gaza en in mindere mate op de Westelijke Jordaanoever hervat, vraag ik me af of een leider uit het Midden-Oosten zijn bevolking ervan kan weerhouden Palestina te verdedigen en aan de macht kan blijven. Sterker nog, ik zou zo ver willen gaan om te zeggen dat, tenzij Israël heel aardig speelt en ermee instemt terug te keren naar de grens van 1967, Israël over zes maanden niet meer zal bestaan. 6 MILJARD moslims is veel, en in dit geval staan ze allemaal aan dezelfde kant.
“…De prioriteit van Amerikaanse functionarissen moet zijn om het bloedbad van Israël te stoppen, een regionale oorlog te vermijden en uit de weg te gaan...”
Zal niet gebeuren. Er is geld in oorlog.