Israël zal zijn bezette gebieden moeten verlaten en ruimte moeten maken voor een staat Palestina, schrijft Knessetlid Bhadrakumar. Deze verpletterende nederlaag voor de VS zal het einde markeren van hun mondiale dominantie.
Een vaandeldrager die de triomfantelijke Arabische intocht in Akaba leidde na de nederlaag van de Ottomaanse verdedigingstroepen in 1917. (TE Lawrence en de Arabische opstand 1916 – 1918, Imperial War Museums, Wikimedia Commons, publiek domein)
By MK Bhadrakumar
Indiase clou
ONegenhonderd jaar na de Arabische Opstand (1916-1918) tegen de heersende Ottomaanse Turken, te midden van de dreigende nederlaag van Duitsland en de Drievoudige Alliantie in de Eerste Wereldoorlog, is er opnieuw een gewapende opstand van de Arabieren uitgebroken.
Deze keer is het tegen de Israëlische bezetting, tegen de achtergrond van de dreigende nederlaag van de Verenigde Staten en de NAVO in de oorlog in Oekraïne – een spektakel van geschiedenis die zich onverkort herhaalt.
Het Ottomaanse Rijk viel uiteen als gevolg van de Arabische Opstand. Ook Israël zal zijn bezette gebieden moeten verlaten en ruimte moeten maken voor een staat Palestina, wat uiteraard een verpletterende nederlaag voor de VS zal zijn en het einde zal markeren van zijn mondiale dominantie. Het doet denken aan de Slag om Cambrai in Noord-Frankrijk (1918), waar Duitsers – omsingeld, uitgeput en met een uiteenvallend moreel te midden van een verslechterende binnenlandse situatie – geconfronteerd werden met de zekerheid dat de oorlog verloren was en zich overgaven.
De stortvloed aan gebeurtenissen van de afgelopen anderhalve week was adembenemend, te beginnen met een telefoongesprek van de Iraanse president Sayyid Ebrahim Raisi aan de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman op 11 oktober om een gemeenschappelijke strategie te bespreken voor de situatie na de verwoestende aanval van de Islamitische Verzetsbeweging Hamas op Israël vier dagen eerder.
Raisi spreekt de Algemene Vergadering van de VN toe in 2022. (VN-foto/Jaclyn Licht)
Even daarvoor, in a krachtige uitspraakbenadrukte de Iraanse Opperste Leider Ayatollah Ali Khamenei dat:
“Vanuit militair en inlichtingenaspect is deze nederlaag (door Hamas) onherstelbaar. Het is een verwoestende aardbeving. Het is onwaarschijnlijk dat het (Israëlische) usurperende regime in staat zal zijn de hulp van het Westen te gebruiken om de diepe impact die dit incident op zijn heersende structuren heeft achtergelaten, te herstellen.”
(Zie mijn blog Iran waarschuwt Israël voor zijn apocalyptische oorlog.)
Een hoge Iraanse functionaris vertelde Reuters dat Raisi's oproep aan de kroonprins bedoeld was om “Palestina te steunen en de verspreiding van oorlog in de regio te voorkomen. Het telefoontje was goed en veelbelovend.”
Nadat hij een brede verstandhouding met Saoedi-Arabië had opgebouwd, voerde de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Hossein Amir-Abdollahian een gesprek met zijn tegenhanger in de Emiraten, sjeik Abdullah bin Zayed, waarin hij de islamitische en Arabische landen opriep hun steun aan het Palestijnse volk uit te breiden, waarbij hij de urgentie benadrukte van de situatie.
Amir-Abdollahian, rechts, met Fareed Zakaria van CNN op het World Economic Forum in mei 2022 in Davos-Klosters, Zwitserland. (Wereld Economisch Forum/Flickr, Mattias Nutt, CC BY-NC-SA 2.0)
Ook eind vorige week begon Amir-Abdollahian aan een regionale tournee naar Irak, Libanon, Syrië en Qatar voor een paar dagen om te coördineren met de verschillende verzetsgroepen. Hij ontmoette met name Hezbollah-leider Hassan Nasrallah in Beiroet en Hamas-leider Ismail Haniyeh in Doha.
Amir-Abdollahian vertelde de media dat, tenzij Israël zijn barbaarse luchtaanvallen op Gaza stopzet, een escalatie door het Verzet onvermijdelijk is en Israël een “enorme aardbeving” zou kunnen ondergaan, aangezien Hezbollah bereid is in te grijpen.
Ondertussen heeft Teheran via de VN een krachtige boodschap aan Tel Aviv afgeleverd dat het zal moeten ingrijpen als de Israëlische agressie tegen Gaza aanhoudt. Axios meldde afgelopen weekend, onder verwijzing naar twee diplomatieke bronnen.
Simpel gezegd, Teheran laat zich niet afschrikken door de inzet van twee Amerikaanse vliegdekschepen en verschillende oorlogsschepen en straaljagers voor de kust van Israël.
Afgelopen zondag erkende de nationale veiligheidsadviseur van het Witte Huis, Jake Sullivan, dat de VS niet konden uitsluiten dat Iran zou ingrijpen in het conflict.
In de tussentijd, terwijl Iran op het militaire front coördineerde met de verzetsgroepen, schakelden China en Saoedi-Arabië over op het diplomatieke spoor.
Op 12 oktober, toen de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken op weg was naar Arabische hoofdsteden na gesprekken in Tel Aviv, op zoek naar hulp om de gijzelaars vrij te krijgen door Hamas, zei de speciale gezant van China voor het Midden-Oosten Zhai Jun gecontacteerd de Saoedische vice-minister van politieke zaken, Saud M. Al-Sati, over de situatie tussen Palestina en Israël, in het bijzonder de humanitaire crisis die zich in Gaza afspeelt.
Het contrast kon niet scherper zijn.
Blinken bezoekt de Imam Al-Tayeb-moskee in het Abrahamic Family House in Abu Dhabi, VAE, 14 oktober. (Ministerie van Buitenlandse Zaken, Chuck Kennedy, Publiek domein)
Op dezelfde dag vond er een buitengewone gebeurtenis plaats op het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken toen de Arabische gezanten in Peking zochten naar een groepsbijeenkomst met speciaal gezant Zhai July om hun collectieve standpunt te onderstrepen dat er een “zeer ernstige” humanitaire crisis is ontstaan als gevolg van de Israëlische aanval op Gaza en dat “de internationale gemeenschap de verantwoordelijkheid heeft om onmiddellijk actie te ondernemen om de spanning te verlichten, de hervatting van vredesgesprekken te bevorderen en de rechten van het Palestijnse volk te beschermen.” wettige nationale rechten.”
De Arabische ambassadeurs bedankten China “voor het handhaven van een rechtvaardig standpunt over de Palestijnse kwestie … en spraken de hoop uit dat China een positieve en constructieve rol zal blijven spelen.”
Zhai sprak zijn volledige begrip uit voor het feit dat “de topprioriteit is kalm te blijven en terughoudendheid te betrachten, burgers te beschermen en te voorzien noodzakelijke voorwaarden voor het verlichten van de humanitaire crisis. '
Na deze buitengewone bijeenkomst plaatste het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken om middernacht op zijn website een verklaring van minister van Buitenlandse Zaken Wang Yi met de titel “China staat aan de kant van de vrede en het menselijk geweten in de kwestie Palestina.” Dit was naar verluidt aanleiding voor een telefoontje van de Saoedische minister van Buitenlandse Zaken Prins Faisal bin Farhan naar Wang Yi.
Interessant genoeg belde Blinken op 14 oktober ook Wang Yi vanuit Riyad, waar volgens de Suitlezing van de afdeling, hij “herhaalde de Amerikaanse steun voor het recht van Israël om zichzelf te verdedigen en riep op tot een onmiddellijke stopzetting van de aanvallen van Hamas en de vrijlating van alle gijzelaars” en benadrukte het belang van “het ontmoedigen van andere partijen (lees Iran en Hezbollah) om deel te nemen aan het conflict.”
Blinken en Wang Yi in Peking in juni. (Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, Publiek domein, Wikimedia Commons)
Kort en bondig gezegd: bij al deze uitwisselingen waarbij Saoedi-Arabië betrokken was – vooral tijdens de ontmoetingen van Blinken in Riyad met de Saoedische minister van Buitenlandse Zaken en kroonprins Mohammed bin Salman, terwijl de VS zich concentreerden op de gijzelingskwestie – richtte de Saoedische kant de aandacht op de humanitaire crisis in Gaza.
De uitlezingen van het ministerie van Buitenlandse Zaken (hier en hier) brengen de uiteenlopende prioriteiten van beide partijen naar voren.
Een gecoördineerde Saoedisch-Iraanse strategie, gesteund door China, oefent druk uit op Israël om in te stemmen met een staakt-het-vuren en te de-escaleren. De De steun van de VN isoleert Israël nog verder.
Het vertrek van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu is te verwachten, maar hij zal niet zonder slag of stoot de handdoek in de ring gooien. De banden tussen de VS en Israël kunnen onder druk komen te staan.
Knipper maandag met Netanyahu in Tel Aviv. (Ministerie van Buitenlandse Zaken, Chuck Kennedy, Publiek domein)
Biden zit in de problemen en grijpt terug op de hachelijke situatie van Jimmy Carter tijdens de gijzelaarscrisis in Iran in 1980, die een einde maakte aan zijn bod op een tweede termijn als president. Biden keert al terug.
Waar gaan de dingen vanaf hier? Het is duidelijk dat hoe langer de Israëlische aanval op Gaza voortduurt, de internationale veroordeling en de eis om een humanitaire corridor toe te staan alleen maar zal intensiveren. Niet alleen wil landen als India, die hun ‘solidariteit’ met Israël betuigdenAls we in het Mondiale Zuiden gezichtsverlies lijden, zullen zelfs de Europese bondgenoten van Washington het zwaar te verduren krijgen. Het valt nog te bezien of een invasie van Gaza door Israël überhaupt realistischer is.
In de toekomst zal de Arabisch-Iran-Chinese as het lot van Gaza ter sprake brengen in de VN-Veiligheidsraad. [Woensdag hebben de VS hun veto uitgesproken over een ontwerpresolutie waarin wordt opgeroepen tot een humanitair staakt-het-vuren. Een Rus een ontwerpresolutie voorgesteld maandag mislukt.]
Ondertussen verliest het Amerikaanse project om de Abraham-akkoorden nieuw leven in te blazen grip en wordt het complot om de door China bemiddelde Saoedi-Iraanse toenadering te ondermijnen een plotselinge dood bedreigd.
Wat de machtsdynamiek in West-Azië betreft, kunnen deze trends alleen maar in het voordeel van Rusland en China werken, vooral als de BRICS op een gegeven moment een leidende rol zouden spelen bij het navigeren door een vredesproces in het Midden-Oosten dat niet langer het monopolie is van de VS Dit is terugverdientijd voor Rusland.
Het tijdperk van de petrodollar loopt ten einde – en daarmee ook de mondiale hegemonie van de VS. De opkomende trends dragen daarom in grote mate bij aan de versterking van de multipolariteit in de wereldorde.
Knessetlid Bhadrakumar is een voormalig diplomaat. Hij was de ambassadeur van India in Oezbekistan en Turkije. Meningen zijn persoonlijk.
Deze dit artikel verscheen oorspronkelijk op Indiase punchline.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Doneren naar CN's
Vallen Fonds Drive
Het is duidelijk dat multilateralisme, zo niet ook multipolariteit, in de geopolitiek van het Midden-Oosten in de lucht hangt, zoals Bhadrakumar hier heel treffend heeft aangegeven. China, zo niet ook Rusland, is momenteel de grote winnaar in de regio. Iran en Saoedi-Arabië hebben prijzenswaardig hun aanzienlijke regionale spanningen terzijde geschoven om de Palestijnse zaak op dit cruciale moment te schragen. India en de andere leden van het collectieve Westen werden overal betrapt terwijl ze uit hun broek stonden, en erger nog, Israël, zoals Bhadrakumar opmerkt, staat op het punt de handdoek in de ring te gooien, zelfs terwijl ze de volledige ontmaskering van hun bloedig rechtopstaande wellust daarachter riskeren! De noodzaak van dit moment is echter om zowel het escalerende conflict als de ongegronde humanitaire crisis in te dammen. De VS, die bij crises elders doorgaans in termen van hun eigen economische winsten en winsten denkt, pleit nu merkwaardig genoeg voor Israëls veiligheid en diplomatieke steun hier!
Ik moet het eens zijn met de sceptici. We hebben het niet alleen over het verlies van de Amerikaanse hegemonie of een overgang van unipolariteit naar multipolariteit. Wat op het spel staat is het bestaan van het kapitalistische wereldsysteem zelf, dat niet kan leven zonder het vijf eeuwen oude Euro-Amerikaanse imperium waarvan zijn welvaart van het begin af afhing. De ontbinding van dit rijk zou veel gedenkwaardiger zijn dan welk historisch voorbeeld dan ook dat Bhadrakumar aanhaalt, en het verlies van West-Azië zou een grote stap in die richting zijn. In de huidige omstandigheden vertrouwt het rijk op Israël voor zijn controle over de regio, en ik denk niet dat ze zullen toestaan dat het land verslagen wordt met de inspanningen die we tot nu toe hebben gedaan.
De internationale arbeidersklasse moet het voortouw nemen in de strijd tegen de door het imperialisme gesteunde Israëlische aanval op Gaza. De WSWS roept werknemers over de hele wereld op om stakingsacties te ondernemen om Israël te beroven van alle middelen die in zijn oorlog kunnen worden gebruikt. Havenarbeiders, luchthaven- en transportarbeiders over de hele wereld moeten weigeren wapens te hanteren die op Israël zijn gericht.
Ik zie echt niet dat Israël binnenkort enig land zal opgeven.
De kop zou kunnen worden ingekort tot ‘VS staat voor strategische nederlaag’.
Ten eerste is de betekenis van het woord 'strategisch' het tegenovergestelde van 'lokaal'. Een 'strategische nederlaag' is per definitie groter dan één veldslag op één front van één oorlog. Ten tweede is elke nederlaag voor een pestkop, voor een macht die afhankelijk is van geweld en intimidatie en vooral van dreigingen met geweld, een 'strategische nederlaag' die over de hele wereld weergalmt.
De VS verliezen momenteel een oorlog in Oekraïne
De VS voeren momenteel een oorlog in het Midden-Oosten, en de winnaar is nog niet bekend.
De VS willen heel graag een oorlog met China voeren, maar lijken deze lastige voorbereidingen niet uit de weg te kunnen ruimen.
De VS zien er overbelast uit, en tot nu toe lijken hun superdure wapens overschat. Wanneer dit een pestkop overkomt, is er sprake van meer dan alleen maar een ‘tactische nederlaag’ op één plek. Het is een 'strategische nederlaag', punt. De wereld begint te leren dat ze de pestkop kunnen slaan en ermee weg kunnen komen, en dat is altijd een 'enorme strategische nederlaag' voor een pestkop die afhankelijk is van bedreigingen en intimidatie. Meestal blijkt dat er veel mensen zijn die die pestkop al heel lang een klap willen geven. Dit loopt bijna altijd niet goed af voor de pestkop, en dus was de nederlaag een 'strategische nederlaag' en niet een 'lokale' nederlaag.
Is dit wensdenken? Er moet nog veel meer met de VS gebeuren voordat het enige macht uit handen geeft. Na alles wat de VS de wereld decennialang hebben aangedaan, denk ik dat Amerika ook kan worden gekwalificeerd als een 'terroristische natie'.
Kroonprins bin Salman lijkt hier de machthebber… elke onpartijdige waarnemer zou ook het schijnbare nationale eigenbelang kunnen zien in een BRICS-omschakeling.
Anon, Vera, WillD, Gordon, eigenlijk allemaal hier.
Anon heeft gelijk, en om dit te begrijpen vond ik deze poging veel eenvoudiger dan luisteren naar economen.
Ik hecht zelden teveel waarde aan boeken die niet goed genoteerd staan. Voor het boek Sleeping With The Devil van Bob Baer heb ik een uitzondering gemaakt. Hij vermeldt alleen naam en paginanummers en het boek bevat enkele redacties. Uit 2003, ik las het in oktober van dat jaar. Baer is een gepensioneerde CIA, werd verergerd en gepensioneerd en schreef dit boek.
Deel één: Spreek geen kwaad, “Hoe Washington onze ziel verkocht aan Saoedi-Arabië”, GROTE HINT – Crude 4/Saoedi-Arabië-Washington’s 401(k) Plan p.39
Hij legt het uit en voorspelt dat de Saoedische leiders op een gegeven moment zullen beseffen dat ze zijn betrapt en dat er een hel zal zijn die daarvoor moet boeten. Gaandeweg krijgen we te zien hoe we allemaal uitverkocht raakten door de hebzuchtige hoofden in DC
Kun je zeggen: petro-dollar?
Het boek bestaat uit 200 pagina's met gerichte inspanning waarin wordt uitgelegd wat er gebeurt als iemand met de duivel slaapt.
Men mag nooit vergeten dat de man die hoofd van de Saoedische inlichtingendienst was, Al Mukhabarat Al 'Ammah, sinds 1979 een Turki bin Faisdal Al Saud was en op 1 september 2001 ontslag nam.
Een gebeurtenis die nooit genoeg werd besproken om zeker bij mij te passen. De man wist iets! Ik raad iedereen aan om deze kerel op te zoeken en het zelf te zien.
Nu over het onvermogen van de Amerikaanse regering om grip te krijgen op het feit dat de rest van de beschaafde wereld uit de gratie is geraakt. Onderhandel, zoek vrede, deze mensen hebben te veel van hun valse persberichten gelezen en zijn compleet waanvoorstellingen.
Bedankt CN
De VS hebben het vermogen verloren om zinvolle diplomatie te voeren. Het heeft het vermogen verloren om de geopolitiek te begrijpen. En het land heeft zijn geloofwaardigheid en respect verloren in het Mondiale Zuiden en onder sommige van zijn zogenaamde bondgenoten. Het verval als supermacht is overduidelijk.
Het wordt geleid door een seniele oude man die nauwelijks een zin kan samenstellen, en een zogenaamde diplomaat zonder diplomatieke vaardigheden. Als dit geen duidelijke indicatie is van hoe verrot en zwak de VS zijn geworden, dan weet ik het ook niet meer.
Intussen zijn het Rusland en China die het voortouw nemen op het gebied van de diplomatie – en ver voorop lopen. Wereldleiders willen met hen praten omdat ze luisteren, ze de moeite doen om het te begrijpen, en ze iets nuttigs te bieden hebben – in tegenstelling tot de VS.
Blunken heeft diplomatie nooit geprobeerd – hij en zijn bazen leken diplomatie te zien als overgave aan de antichrist Poetin of soortgelijke onzin – en lijkt het nu te proberen, maar faalt. Als dit niet zo ernstig was, zou het grappig zijn om een Amerikaanse grote kerel zo uit zijn diepte te zien.
Wanneer was de laatste keer dat een Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken diplomatie in praktijk bracht als eerste optie in een conflict waar veel op het spel stond?
Wensdenken. Het Amerikaanse standpunt over Israël zal niet veranderen zolang Biden aan de macht is, en zal alleen maar verslechteren als Trump wordt gekozen. Niemand in de Amerikaanse regering geeft iets om de wereldopinie, omdat we meer dan 5000 kernwapens in onze inventaris hebben en veel overbrengingssystemen voor hun inzet.
Amerikaans buitenlands beleid: macht maakt gelijk!
“Buitenlands beleid van de VS: macht maakt het goed!”
Was het, als Britse toneelschrijver, Harold Pinter? – beschreef ooit het Amerikaanse buitenlandse beleid: “Doe wat we zeggen, anders trappen we je hoofd erin”.
De VS realiseren zich niet dat de wereld veranderd is. Zelfs de verwarde gepropageerde Amerikanen en de EU en de EU moeten de walgelijke leugens van de VS/Israël zien. Nu doen alsof het ziekenhuis in het noorden van Gaza (iedereen had al moeten vluchten op bevel van de IDF) werd gebombardeerd door het Palestijnse verzet en niet door Israël (dat een paar dagen eerder slechts 5 bommen had laten vallen) is erger dan een leugen. Als we doorgaan over ‘6000/9’, aangezien de VS geen andere ‘tragedie’ kennen, alsof het te vergelijken is met de Israëlische wreedheden waar de VS decennialang voor betaald en aangemoedigd hebben, toont dit de oppervlakkige aandacht voor elke vorm van mensenrechten, fatsoen of redelijkheid. .
Alle bijeenkomsten, telefoontjes en contacten die de heer Bhadrakumar hier noemt (lees ook de link!) tonen ons de echte, menselijke, humanitaire invloed van het ‘Mondiale Zuiden’ en hun leiders, waarbij gebruik wordt gemaakt van gezond verstand en redelijkheid om samen te werken en zich te ontwikkelen, en niet om conflicten uit te lokken en te ontwikkelen. geweld dat de enige instrumenten van het Amerikaanse imperium zijn.
Helaas geloof ik dat je gelijk hebt. De invasie komt op een gegeven moment en helaas zullen er nog meer bloedbaden plaatsvinden. Egypte zal op een gegeven moment vluchtelingen moeten accepteren als tegenprestatie voor een IMF-lening. Het andere scenario is een regionale oorlog die niemand wil.
Welnu, het duurde zeker niet lang voordat de Saoedi's en Israël de kop opstaken.
De Palestijnen hebben zeventig jaar van de Israëlische bezettingsholocaustlaars moeten doorstaan. Zij hebben het wettelijke recht om deze afschuwelijke, gruwelijke bezetting te staken. Wij bidden dat alle Arabische broeders, samen met alle andere volkeren, die dit grote onrecht begrijpen, zullen opstaan en de Palestijnen, het door God gegeven recht, zullen herstellen om in vrede te leven in hun voorouderlijke thuislanden. Imshallah, het staat geschreven.
Ik geloof dat de auteur verwees naar de Slag om Amiens, en niet naar de Slag om Cambrai die eind 1917 plaatsvond.
Droom verder.
Ik hoop oprecht dat de auteur gelijk heeft in zijn voorspellingen. De wereld zal een diepe zucht van verlichting slaken.