Op dit punt wordt de verdediging van Israël door Washington net zo obsceen als de lange staat van dienst van wetteloze agressie van de apartheidsstaat jegens de Palestijnse bevolking.
Man met lijkzakken in Jabalia, Gazastrook, 9 oktober. (Bashar Taleb, Palestijns Nieuws- en Informatiebureau, of Wafa, in contract met APAimages, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0)
By Patrick Laurens
Speciaal voor consortiumnieuws
TEr zijn vele, zeer vele bijzondere momenten geweest onder de zogenaamde Amerikaanse leiders en diverse functionarissen en commentatoren sinds Hamas op de ochtend van 7 oktober zijn gedurfde aanval op Zuid-Israël uitvoerde. Laten we een paar van deze momenten beschouwen en enkele conclusies trekken.
Laten we goed kijken naar wat er wordt gezegd en naar wat het Amerikaanse publiek nu wordt aangespoord te denken en te accepteren, nu de Israëlische strijdkrachten een campagne tegen de 2.1 miljoen inwoners van Gaza vervolgen die zo extreem is dat de suggestie wordt gewekt dat etnische zuivering, zoals velen al lang hebben betoogd, de ultieme Israëlische strijdmaatregel is. project.
“Nou, er zijn enkele leden van het Congres geweest die hebben opgeroepen tot een staakt-het-vuren, en ze zijn niet zo ver gegaan dat ze de oproep van de regering om steun aan Israël hebben gesteund.” Dit was de observatie van een verslaggever bij een persconferentie vorige week met de perssecretaris van president Joe Biden, Karine Jean-Pierre, en Jake Sullivan, de nationale veiligheidsadviseur van de president.
Het antwoord van Jean-Pierre verdient een zorgvuldige analyse vanwege de grote implicaties die we erin vinden. In mijn lezing weerspiegelt het de toenemende wanhoop van Washington wat betreft het gedrag van Israël ten opzichte van de Palestijnen stort in een wreedheid geen enkel rationeel mens kan zich verdedigen.
'Kijk, ik heb dit weekend een aantal van die uitspraken gezien. En we zullen heel duidelijk blijven”, antwoordde Jean–Pierre. “Wij geloven dat ze ongelijk hebben, we geloven dat ze weerzinwekkend zijn en we geloven dat ze schandelijk zijn.”
Laten we niet missen wat er in die paar seconden gebeurde. Oproepen tot een staakt-het-vuren terwijl het Israëlische leger een hele stad met de grond gelijk maakt en een miljoen mensen in vluchtelingen verandert – waarbij veel kinderen en niet-strijders worden vermoord – is volgens elke serieuze definitie menselijk. Als je zo’n oproep als verkeerd, weerzinwekkend en schandelijk bestempelt, betekent dit dat je beweert dat wat normaal fatsoenlijk is, nu als onfatsoenlijk terzijde moet worden geschoven.
Op dit punt wordt de verdediging van Israël door Washington net zo obsceen als de lange staat van dienst van wetteloze agressie van de apartheidsstaat jegens de Palestijnse bevolking.
'Niet twee kanten'
Jean-Pierre in februari. (Witte Huis, Hannah Foslien)
Jean-Pierre zette door op een toon die strijdlustig en onmiskenbaar defensief tegelijk is en voegde eraan toe: “Onze – onze veroordeling hoort volledig bij de terroristen die honderden – honderden Israëli’s op brute wijze hebben vermoord, verkracht en ontvoerd. Daarover kan geen twijfel bestaan. Er zijn hier geen twee kanten. Er zijn geen twee kanten.”
Niet twee kanten, twee keer beweerd. Ook dit heeft implicaties waar we rekening mee moeten houden.
Later op dezelfde persconferentie vroeg een andere correspondent van het Witte Huis aan Jake Sullivan: “Is het doel de vernietiging van Hamas? … Wat is – waar trek je de grens? Is er een rode lijn waar je de grens trekt van wat je moet bereiken?”
Goede vragen, ook al zijn ze onduidelijk gesteld. Waarop Sullivan antwoordde: “Ik ben hier niet om rode lijnen te trekken of waarschuwingen te geven of lezingen te geven aan wie dan ook.”
Sullivan tijdens een discussie in het Witte Huis over het conflict in Israël en Gaza, 9 oktober. (Witte Huis, Adam Schultz)
Vertaling: Nee, wij, de enige natie met de macht en invloed om het meest racistische geval van geweld in de lange geschiedenis van dergelijke agressie van de IDF een halt toe te roepen, zullen niets doen om dit te voorkomen.
Laten we doorgaan.
Afgelopen vrijdag Akbar Shahid Ahmed, correspondent buitenlandse zaken bij Huffington Post, gerapporteerd over een intern memorandum van het ministerie van Buitenlandse Zaken het adviseren van diplomaten en andere functionarissen om zich te onthouden van elke suggestie dat Israël zijn bombardementscampagne of zijn geplande grondinvasie in Gaza zou matigen.
“In berichten die vrijdag werden verspreid, schreven medewerkers van het ministerie van Buitenlandse Zaken dat hoge functionarissen niet willen dat persmateriaal drie specifieke zinsneden bevat: ‘de-escalatie/wapenstilstand’, ‘einde aan geweld/bloedvergieten’ en ‘herstel van de rust’”, aldus Ahmed. schreef. “De onthulling geeft een verbluffend signaal over de onwil van de regering-Biden om aan te dringen op Israëlische terughoudendheid….”
Ik had graag een uitgebreid citaat uit de tekst van de memo gehad, maar ik twijfel er niet in het minst aan dat de staat de instructies heeft verspreid die Ahmed heeft beschreven. Afgelopen vrijdag had Antony Blinken, de ruggengraatloze minister van Buitenlandse Zaken van het Biden-regime, berichten verwijderd waarin hij tot terughoudendheid opriep en die hij eerder op zijn X-account had geplaatst.
Biden gevolgd door Blinken, die op het punt staat de aanslagen in Israël toe te lichten, 7 oktober. (Witte Huis, Oliver Contreras)
Een kop boven een hoofdartikel in de krant van zaterdag New York Times – aanzienlijk ondertekend door de redactieraad: “Israël kan zichzelf verdedigen en zijn waarden hooghouden.” Daaronder staat deze bewering: “Wat Israël vecht om te verdedigen is een samenleving die het menselijk leven en de rechtsstaat waardeert.”
In een interview met De New York Post Zondag hekelde Chuck Schumer, de meerderheidsleider van de Amerikaanse Senaat, Amerikaanse demonstranten die Israël opriepen om zijn willekeurige militaire campagne tegen de inwoners van Gaza te stoppen en zei dat de Israëliërs “alles moeten krijgen wat ze nodig hebben” – met als doel “Hamas volledig te elimineren”.
“Volledig elimineren.” Roept de zinsnede enige echo op in de geschiedenis?
Aan de halverwege humoristische kant, Lydia Polgreen, a Times columnist, publiceerde afgelopen vrijdag een stuk onder de kop: “Nu is het moment waarop Bidens tijdperk een aanwinst moet zijn.”
En in dezelfde lijn, Douglas Emhoff richtte zich tot de Joodse leiders afgelopen woensdag in het Witte Huis. Met de onsamenhangende president aan zijn zijde stelde Emhoff hen gerust: 'Ik weet dat jullie allemaal pijn hebben...' Maar godzijdank hebben we het vaste leiderschap van Joe Biden en Kamala Harris tijdens deze ondenkbare tijd in onze geschiedenis. Hun morele kompas, hun kalmte en empathie zijn wat we nodig hebben in deze crisistijd.”
Emhoff, even terzijde, is de echtgenote van de vice-president.
De Amerikaanse vice-president Harris en tweede heer Emhoff gaan in maart van boord op de internationale luchthaven van Denver. (Witte Huis, Lawrence Jackson)
Maandagavond maakte het Witte Huis bekend dat Biden woensdag naar Israël zal afreizen – niet op zijn initiatief maar naar aanleiding van een telefoontje van Bibi Netanyahu, de Israëlische premier. Biden's doel, zoals de Times beschreef het in de edities van dinsdag, is “het versterken van de vastberadenheid van het land om Hamas uit te roeien.”
Met andere woorden: het steunen van een militaire campagne tegen Gaza die met de dag obscener wordt.
Sinds de inval van Hamas in Israël op 7 oktober heeft zich een bodemloze inventaris van dit spul, deze absurde declamaties, deze opgeblazen, deze frontale goedkeuring van criminele agressie verzameld. Laten we duidelijk zijn over de bedoeling van deze buitengewone aanval.
Doneren naar CN's Vallen Fonds Drive
Dit is de krachtigste campagne die ik tijdens mijn leven heb gevoerd om toestemming te verkrijgen ten behoeve van de apartheid Israël, en dat geldt vrijwel zeker ook voor die van jou. We moeten ons afvragen waarom dit zo is.
[Verwant: Propaganda over wreedheden]
Het is waar dat de perceptie-management-blitz die ons dagelijks belaagt gemakkelijk ten onrechte kan worden aangezien als niets meer dan wat we – routinematig gedurende vele decennia – hebben gehad van het officiële Washington en de hackverslaggevers en columnisten die de orthodoxieën opnieuw uitdragen. Een crimineel regime is verkleed als de democratie van het Midden-Oosten, de Palestijnen handelen gewelddadig zonder aanleiding of provocatie, de Israëlische staat verdedigt terecht zichzelf en zijn burgers – onschuldige burgers uiteraard.
De geschiedenis is gewist
Jaramana vluchtelingenkamp in Damascus, Syrië, opgericht na de Palestijnse catastrofe, of Nakba, 1948. (Openbaar domein, Wikimedia Commons)
Bovenal, ver boven alles, zijn de gebeurtenissen volledig ontdaan van de geschiedenis. Bij gebeurtenissen als de Hamas-aanval wordt nooit enige melding gemaakt van alle wreedheden waaraan de Palestijnen zijn blootgesteld sinds al-Nakba, de catastrofe van 1948.
[Verwant: Israëls officiële etnische zuiveringsprogramma]
Alle landdiefstallen, bulldozers in dorpen, verbrandingen in olijfgaarden, arrestaties en martelingen, moorden op kinderen, enzovoort: dit alles wordt uit beeld geveegd. Het is de krachtigste uitwissing, want wat overblijft, zoals Karine Jean-Pierre het zo mooi verwoordde, is slechts één kant. Alle context wordt onzichtbaar gemaakt. De geschiedenis wordt gewist.
[Verwant: Human Rights Watch: Israël schuldig aan apartheid]
In het onderhavige geval moeten we erkennen dat de moorden door de Hamas-milities op niet-strijdende Israëli's in de twintig steden en dorpen die het op 20 oktober heeft aangevallen, niet kunnen worden verontschuldigd of gedoogd. Die moorden, volgens de officiële tellingen minstens 7, waren fout, hoe je de zaak ook draait.
Maar we kunnen ook geen officiële beweringen aanvaarden dat Hamas zonder provocatie heeft gehandeld. Ambtenaren in Washington en de bedrijfsmedia, die we als officieel moeten beschouwen, afgezien van de eigendomsstructuur, zwijgen in koor over de gebeurtenissen die aan de aanval van 7 oktober voorafgingen.
We lezen niets over de tientallen rechtse kolonisten, een freakshow van racistische fanatici, die bestormde al-Aqsa vlak voor de Hamas-interventie – een voor de hand liggende en door het bewijsmateriaal opzettelijke provocatie. Op zijn eigen manier is deze nieuwsblack-out ook verkeerd.
Tientallen Israëlische kolonisten drongen het Al-Aqsa-moskeecomplex in bezet Oost-Jeruzalem binnen, ter gelegenheid van de vijfde dag van Soekot. https://t.co/1Zw2GTgTMt pic.twitter.com/UhfYUxgRYt
- Al Jazeera English (@AJEnglish) 4 oktober 2023
Is wat we deze keer van de propagandamolens krijgen routine, meer van hetzelfde? Ik dacht het niet. Mijn redenering begint met gebeurtenissen die twee jaar geleden plaatsvonden. In mei 2021, zoals de lezers zich zeker zullen herinneren, probeerde de Israëlische politie de toegang van Palestijnen tot al-Aqsa en de bijbehorende Rotskoepel te beperken – en dit niet minder tijdens de Ramadan.
“Toen kwamen de vergeldingsraketten van Hamas die vanuit Gaza op Jeruzalem werden afgevuurd, nadat een ultimatum dat het had gesteld om zich terug te trekken uit Al-Aqsa werd genegeerd,” Ik schreef destijds in deze ruimte. “En nu kijken we naar Israëls vierde aanval op Gaza in de afgelopen twaalf jaar. En nu lezen we in onze bedrijfspers over Israëlisch-Arabische ‘botsingen’ en over Israëls ‘recht op zelfverdediging’.”
Raketaanval van Hamas vanuit Gaza op Israël, 7 oktober. (Tasnim News Agency, Wikimedia Commons, CC DOOR 4.0)
Er gebeurde iets te midden van deze gebeurtenissen, zo leek het mij toen en nu lijkt het mij ook. Het gestoorde, op dit moment psychotische geweld van de Israëlische staat – en van veel van zijn burgers – was te duidelijk om te ontkennen. De apologetiek zou als een opkomend tij terugkeren, maar noch het officiële Washington, noch de bedrijfsmedia konden een aantal gedurfde bekentenissen van verantwoordelijkheid vermijden. De reguliere pers maakte af en toe zelfs melding van de geschiedenis.
Er zat een scheur in de muur waarvan de stenen lang geleden waren gemaakt van ontkenning, leugens en uitwissingen, dat wil zeggen. Het suggereerde zeer sterk een ommekeer in de wereldopinie.
Ik herinner me deze gedachten terwijl ik luister naar Karine Jean-Pierre, Jake Sullivan en de redactieschrijvers van The New York Times. Hun verdediging van Israël en ontkenningen van het verleden zijn zo belachelijk hol geworden dat we feitelijk worden uitgenodigd om niet te geloven wat goed voor onze ogen is.
We worden aangespoord te denken dat het fatsoenlijke onfatsoenlijk is, dat wil zeggen – en op dezelfde manier dat het onfatsoenlijke fatsoenlijk is.
Omdat ze weigeren de realiteit onder ogen te zien, hebben de propagandisten en leugenaars maar één alternatief: steeds luider en agressiever en op steeds schrillere toon benadrukken dat het duidelijk onware waar is. En een zekere wanhoop sluipt noodzakelijkerwijs in het officiële verhaal wanneer het onze percepties zo fundamenteel probeert te verdraaien.
Het kan niet vasthouden en dat is het ook niet. Van alles wat ik hoor en lees in verschillende commentaarthreads, waarvan sommige verband houden met het werk van apologeten The New York Times en elders, de façade van Israëlische gerechtigheid, het ontwijken van ‘zelfverdediging’, het wegnemen van de geschiedenis – dit alles verzwakt. Onmiskenbaar, zou ik zeggen.
Om deze zaak een andere wending te geven: de neoconservatieve kliekjes in Washington kunnen een buitenlands beleid dat hierin op spectaculaire wijze faalt, niet voor onbepaalde tijd verdedigen en verlengen.
In al die korte, nep-zelfverzekerde zinnen – ‘Er zijn hier geen twee kanten’, enz. – Ik verzoek u, lezers, dringend om angst en ongerustheid te horen. Je kunt beweren dat de lucht niet blauw is en dat het 's nachts niet donker wordt, maar zolang voordat niemand luistert en de meningen zich resoluut tegen je keren.
Ik had dit weekend een interessant gesprek met Christian Müller, jarenlang een vooraanstaande Zwitserse journalist en nu uitgever en redacteur van GlobalBridge.ch, een Duitstalige actualiteitenpublicatie. Is dit het moment, vroegen we ons samen af, waarop de internationale verdediging van Israël afbrokkelt en de apartheidsstaat feitelijk alleen staat, met de VS als enige verdediger?
Het is onze vraag, en er zijn tekenen die daarop wijzen. Ik heb hier en daar commentaarthreads genoemd. Er zijn ook de Europeanen, wier enthousiasme voor het Israëlische project ernstige tekenen van verzwakking vertoont. Afgelopen weekend Gideon Rachman, a Financial Times columnist en lange tijd een betrouwbare vriend van Israël, citeerde Europese diplomaten die treurig – en noodzakelijkerwijs anoniem – zeiden: “We staan misschien op het punt een massale etnische zuivering mee te maken.”
Dergelijke opmerkingen zijn niet die van optimistische bondgenoten van een regime dat duidelijk uit de hand is gelopen.
Ik antwoord mijn vriend Christian met een gekwalificeerde ontkenning. Nee, de publieke opinie en de steun die Israël al lang geniet onder de westerse machten staan niet op het punt om te kantelen. De inval van Hamas in Israël en de Israëlische reactie zullen op deze manier niet doorslaggevend blijken.
Maar als we denken in termen van een geleidelijke evolutie naar rechtvaardigheid, waait de wind onmiskenbaar in de goede richting. Sinds enkele jaren hebben zij geleidelijk aan kracht verzameld. We zien dat de gruwelijke gebeurtenissen van 2021 cruciaal waren, maar ze waren niet het beslissende keerpunt dat sommigen van ons destijds dachten te zien.
Het is nu hetzelfde. Het beledigende voorwendsel van Israëlische onschuld is nog nooit zo grondig aan de kaak gesteld als frauduleus en nog nooit zo duidelijk als een kwestie van morele onverantwoordelijkheid. Het zal niettemin meer tijd vergen voordat de lichten aangaan en het grote, groteske spel van charades dat wij “de zelfverdediging van het democratische Israël” noemen, voorbij is.
Patrick Lawrence, jarenlang correspondent in het buitenland, voornamelijk voor de International Herald Tribune, is columnist, essayist, docent en auteur, meest recentelijk van Journalisten en hun schaduwen. Andere boeken omvatten Tijd niet langer: Amerikanen na de Amerikaanse eeuw. Zijn Twitter-account, @thefloutist, is permanent gecensureerd.
AAN MIJN LEZERS. Onafhankelijke publicaties en degenen die voor hen schrijven, bereiken een moment dat tegelijkertijd moeilijk en veelbelovend is. Aan de ene kant nemen we steeds grotere verantwoordelijkheden op ons in het licht van het toenemende verzuim van de reguliere media. Ik behandel dit onderwerp in het commentaar dat u zojuist hebt gelezen. Aan de andere kant hebben we geen duurzaam verdienmodel gevonden en moeten we ons daarom rechtstreeks tot onze lezers wenden voor ondersteuning. Ik zet mij voor de duur in voor onafhankelijke journalistiek: ik zie geen andere toekomst voor de Amerikaanse media. Maar het pad wordt steiler, en daarbij heb ik jouw hulp nodig. Dit wordt nu urgent. Bent u al supporter: hartelijk dank. Als u dat niet doet, steun dan alstublieft mijn voortdurende bijdragen aan Consortium Nieuws en als erkenning voor de toewijding aan onafhankelijke journalistiek die ik deel met deze fantastische publicatie, kun je meedoen door je te abonneren op The Floutist, of via mijn Patreon rekening.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Doneren naar CN's
Vallen Fonds Drive
Dit is geen oorlog; het is een voortdurende genocide.
Ik ben de eerste persoon die de regering-Biden bekritiseert vanwege het gebrek aan een moreel kompas, dat vermoedelijk de hitte van het Amerikaanse volk van vandaag weerspiegelt. Maar als Biden pragmatici heeft, weet hij dat dit de ondergang van Israël zou kunnen zijn. Het heeft in het verleden nooit meer dan 75 jaar als land overleefd en het kan zijn dat het tijd is om zichzelf opnieuw te vernietigen. Ik heb het gevoel dat Biden de Israëli’s probeert in bedwang te houden met zijn daden en deze edicten van de staat zijn bedoeld om te laten zien dat de VS volledig toegewijd zijn aan hun vriend. In dit geval staan vrienden hopelijk niet toe dat vrienden dronken rijden (uit haat). Dat gezegd hebbende, moet dit een tegenslag zijn voor elk plan om China in bedwang te houden. De regering faalt op alle fronten en had deze puinhoop op dit moment niet nodig. Maar 75 jaar de andere kant opkijken, terwijl wreedheden worden begaan met Amerikaanse dollars en bescherming, kunnen een terugslag veroorzaken.
In 2018 demonstreerden Palestijnen in Gaza vreedzaam en liepen naar de barrière. Ze waren allemaal ongewapend. Velen werden eenvoudigweg neergeschoten door de zionisten. Misschien moeten ze dat steeds opnieuw doen totdat ze allemaal dood zijn. Dan zullen onze zeer veilige westerse analisten ze goedkeuren, als ze allemaal dood zijn als gevolg van een vreedzaam protest, aangezien ze een gewelddadig protest niet goedkeuren. Werden de slaven van de Haïtiaanse opstand belasterd, net als het volk van Hamas? De meeste analisten uit het Westen beginnen hun commentaar op de huidige catastrofe met een sterke belastering van Hamas.
Ik ben het volledig eens met Norman Finkelstein over de huidige horror. Hij zei dat hij 'noch goedkeurt, noch afkeurt' wat Hamas heeft gedaan. Hij voegde eraan toe dat hij niet weet wat hij zou hebben gedaan als hij een van de gevangenen van Gaza was. Ik ook niet. Maar deze westerse analisten, die erop staan elk rapport of commentaar vooraf te laten gaan met een krachtige veroordeling van Hamas, doen dat blijkbaar wel.
Het Gleiwitz-incident was een valse vlagaanval op het radiostation Sender Gleiwitz in Gleiwitz, georganiseerd door nazi-Duitsland in de nacht van 31 augustus 1939. Samen met een twintigtal soortgelijke incidenten werd de aanval door Duitsland verzonnen als een casus belli om de invasie te rechtvaardigen. van Polen
Ik negeer of negeer de politieke en sociologische argumenten niet over waarom de VS Israël boven Palestina bevoordeelt. Maar er is hier een enorme militaire component. Israël is een opslagplaats voor Amerikaanse militaire wapens (inclusief kernwapens) en een lanceerplatform voor militaire invallen, mocht de controle over de fiat-dollar (olie-uitwisseling) in gevaar komen. Dit vertegenwoordigt de attributen van ‘imperium’. Het is geen goed buitenlands, economisch of militair beleid. Lang geleden in de geschiedenis van de VS, in combinatie met het Britse fanatisme van na de Tweede Wereldoorlog, beloofden de “elites” en economen de deugden van fiatgeld, waarover ik hier niet zal vertellen. Maar we zijn tot de ontdekking gekomen dat deze loze beloften een enorme last met zich meedragen: eindeloze oorlogen, steun voor apartheidsregimes, enorme uitgaven aan het militair-industriële complex, en problemen thuis in Amerika, omdat de drang naar een imperium ons naar buiten drijft en tegelijkertijd de grenzen verwaarloost. onze eigen problemen. Het is een slechte manier om het podium te verlaten, maar de elites die verbonden zijn met internationalisme en globalisme (niet handel, maar mondiale controle) verkopen de Amerikaanse republiek langs de rivier. Dit zal niet goed aflopen.
'Onze eigen problemen verwaarlozen' hier in de VS beschouw ik als een grof understatement. Er wordt absoluut niet nagedacht, geen aandacht besteed, zelfs geen korte blik geworpen op de talloze problemen waar wij, die voor dit 'glorieuze imperium' voor betalen, onder lijden. Ah, maar onze lakeien in het Congres pakken nu een voor hen ernstig binnenlands probleem aan: sociale zekerheid, gezondheidszorg, medische hulp. Deze 'geschenken', zeggen onze helden, zijn de oorzaak van de verschrikkelijke, onhoudbare schulden die het imperium lijdt. Ze moeten verdwijnen, anders worden ze drastisch bezuinigd.
In 1983 werd de sociale zekerheid met 13% verlaagd. Wat zullen ze deze keer doen?
Netanyahu heeft herhaaldelijk en nadrukkelijk beweerd dat heel Palestina exclusief aan Israël toebehoort. Zijn basis voor deze bewering is dat God dat land ongeveer 3000 jaar geleden aan de Joden zou hebben gegeven. In hetzelfde oude verhaal droeg God de Joden op om de inwoners af te slachten (Deuteronomium 20:16), wat Israël sinds de oprichting in 1948 heeft gedaan.
Deze rechtvaardiging voor Israëls flagrante etnische “zuivering” van de Palestijnen is krankzinnig. Het mag geen enkel gewicht dragen. Joden hebben een rechtszaak aangespannen om eigendommen terug te krijgen die in de Tweede Wereldoorlog van hun families waren gestolen. Volgens die norm moeten de Palestijnen zelfs na de Tweede Wereldoorlog alle eigendommen terugkrijgen die van hun families zijn gestolen.
Het lijkt mij dat de algemene steun van Amerikaanse politici voor de zionistische waanzin het gemakkelijkst kan worden verklaard door bodemloze corruptie, lafheid en een volledig gebrek aan integriteit. Ik zou dit sterker veroordelen als ik een manier kon bedenken.
Vergeet al die olie niet in dat gebied dat het imperium graag wil blijven controleren.
Het is moeilijk om je voor te stellen dat dit project vanaf het begin goed was. Sommigen hebben het om humane redenen gesteund, maar dat is een andere zaak.
Dit komt niet omdat er iets mis is met het Joodse volk dat na de Tweede Wereldoorlog naar gestolen Palestijns land trok. Ze waren niet in de positie om ‘een gegeven paard in de bek te kijken’. Maar de mate van hypocrisie bij het “oplossen” van de “Joodse kwestie” door land af te scheuren van Palestina is talrijk en tragisch. Roosevelt had al eerder joodse vluchtelingen uit de Verenigde Staten weggestuurd, terwijl het accepteren ervan hen in werkelijkheid had kunnen redden van Hitlers Reich. Als de Staten bereid waren geweest een soortgelijke hoeveelheid land aan de vluchtende Joden te schenken, zouden ze bereid zijn hierheen te komen. Het zou ook gestolen land zijn geweest, maar het hoefde in ieder geval geen uitnodiging te zijn geweest om een nieuwe genocide te plegen. Hen land toekennen waar al een derde partij op woont, lijkt een beetje op het laten vechten van slaven voor vaten gezouten varkensvlees.
Nee, dit zijn meer vruchten van racisme, die zuur zijn geworden omdat ze zuur zijn geweest. Nu zijn er generaties Joodse kinderen die geen ander thuis hebben gekend dan wat eigendom was van Palestina, en een Israëlische regering die graag druk wil uitoefenen op haar specifieke versie van een ‘definitieve oplossing’.
Wat Hamas Israël heeft aangedaan was immoreel en onproductief. Maar welke opties hadden ze om de voortdurende brutaliteit en moorden door de Israëlische politie en het leger te stoppen? Een beroep op de VN? Wat betreft de voorspraak van de VS? Pleit voor hulp van de EU, of Saoedi-Arabië, of... Op een gegeven moment realiseer je je dat er geen jongens met witte hoeden te hulp zullen komen, en reageer je gewoon.
Deze extreme pro-Israël-steun door de VS zal meer antisemitisme veroorzaken. Is dit het resultaat dat Hamas wilde? Zullen we binnenkort in oorlog zijn met Iran? …nog een oorlog die ons leger moet verliezen.
Een interessante historische parallel kun je hier lezen:
hxxps:/www.resilience.org/stories/2012-11-21/in-the-twilight-of-empires/
Het is schokkend om de POC in dienst van het imperium te zien, shilling voor blanke supremacistische regimes, vergetend dat ze daar ooit het slachtoffer van waren en vaak nog steeds zijn. Zoals deze weerzinwekkende woordvoerder en de voormalige burgerrechtenheld
werd de tamme Dem-politicus Jim Clyburn, die de dupe was om Bidens primaire campagne te beïnvloeden en de verleiding van de macht over geschiedenis en principes te demonstreren.
Ik zou de lezer eraan willen herinneren dat Israël Hamas in de eerste plaats heeft gecreëerd als tegenwicht voor de seculiere Fatah, die niet met Israël samenwerkte. Ik moet denken aan een citaat uit het oude testament: Hosea, als de herinnering dient, zaai de wind en oogst de wervelwind.
Iedereen zegt dat Israël het recht op zelfverdediging heeft. Dat doet het inderdaad. Maar niet van een gevangen bevolking die zij in de val heeft gelokt en die zij mishandelt, wat een duidelijke schending is van het oorlogsrecht en het internationaal recht.
Ik denk ook dat we een discussie moeten voeren over wanneer provocatie buitensporig wordt. De Israëli's hebben precies gedaan wat de Palestijnen in het verleden hebben gedaan en de wereld gaapte en zei: 'Volgende'.
En uiteraard hebben de VS hun veto uitgesproken over het Braziliaanse voorstel voor een staakt-het-vuren. Het zou een opmerkelijk goed idee zijn om naar Roger Waters te luisteren.
Patrick Lawrence, jij bent de eerste die dapper belt
verzet tegen de Israëlische barbaarsheid door Hamas a
“gedurfde aanval.” Het is ook geen oorlog of een
conflict, aangezien de twee partijen verre van gelijk in macht zijn.
Het is een genocidale aanval en misschien wel de waarheid in de journalistiek
zal ons bevrijden. Excuses aan (Johannes:8:32).
Bedankt hiervoor. De meeste ‘progressieve’ westerse analisten worden het nooit beu om Hamas te belasteren. Alsof er geen enorm machtsverschil is.
Bij alle eerdere aanvallen van deze eeuw op Gaza doet Israël, net als nu, alsof het alleen tegen Hamas gericht is. Het aantal omgekomen Israëli's bij deze onverwachte aanval door Hamas bedraagt 1300 of 1400, maar er wordt niet vermeld hoeveel soldaten er zijn, en 'kolonisten' kunnen zeker niet als onschuldige burgers worden beschouwd. Er wordt toegegeven dat 1500 Hamas-strijders door Israël zijn gedood. Ik kan niet echt accepteren dat dit niet genoeg “straf voor Hamas” is, in plaats van te beloven en aan de slag te gaan met het doden van 2.2 miljoen Palestijnen van alle leeftijden en van beide geslachten die in onontkoombare omstandigheden in Gaza leven.
Zoals gewoonlijk een geweldig artikel van deze auteur. Ik hou ook van de hoopvolle toon, ondanks de erkende huidige walgelijke realiteit. Zoals gezegd: dingen die niet eeuwig kunnen doorgaan, kunnen dat niet. En ondanks Bidens belachelijke aankondigingen van het voortbestaan van zowel de VS als hun speciale aandacht voor de apartheidsstaat, komt er verandering voor ons allemaal. Wie weet zullen de VS op een gegeven moment terugkeren naar het opvolgen van het advies van hun oorspronkelijke president GW:
“Neem de goede trouw en gerechtigheid jegens alle naties in acht; cultiveer vrede en harmonie met iedereen.” …
“Bij de uitvoering van een dergelijk plan is niets belangrijker dan dat permanente, onverbeterlijke antipathieën tegen bepaalde naties en hartstochtelijke gehechtheden aan anderen moeten worden uitgesloten; en dat in plaats daarvan rechtvaardige en vriendschappelijke gevoelens jegens iedereen moeten worden gecultiveerd. De natie, die jegens een ander een gewone haat of een gewone genegenheid koestert, is tot op zekere hoogte een slaaf. Het is een slaaf van zijn vijandigheid of genegenheid, die beide voldoende zijn om hem te doen afdwalen van zijn plicht en zijn belang.”
Ik lees de NYT dagelijks via de bibliotheken van Montgomery County VA. Ik maak ook veel opmerkingen over de voortdurende excuses die de krant voor Israël maakt. Ik denk dat dit het geval is vanwege de demografische gegevens die het lezen. Het verlies ervan zou het aantal lezers en daarmee ook de advertentie-inkomsten verminderen.
Oorlogen gaan uiteindelijk altijd over geld, ondanks alle nobele vroomheden.
Meryl Nass heeft opnieuw een uitstekend bericht gepubliceerd over de GELDENDE BELANGEN die betrokken zijn bij de huidige situatie van Israël.
Oké, ja, de leugens zijn duidelijk Orwelliaans en ongemakkelijk, zelfs voor de gemilitariseerde media. Maar ik zie niet hoe de wind in de goede richting waait, tenzij je uiterst rechts bedoelt. Er is geen bewijs dat de publieke opinie ertoe doet voor degenen die de bommen bezitten, en de media leggen zich op zijn best neer bij meer van hetzelfde, en zijn er niet tegen. Het militarisme, het harde optreden van de politiestaat, de censuur, de diepe staatsmedia en het gebruik van fossiele brandstoffen nemen allemaal toe.
Ik wou dat ik een grotere schaal van weerstand zag. Misschien interpreteer ik het bewijs verkeerd. Wat betreft de foute acties van Hamas: ja, als je gelooft dat er een niet-gewelddadige morele manier is om bevrijding te bereiken van het genocidale pad dat het zionistische project definieert. Maar waar is dat pad aangetoond? En welke natie of mensen op deze planeet praktiseren of geloven in geweldloosheid? Zelfs de meerderheid van de theoretisch geweldloze Quakers die ik ken, stemt op oorlogsminnende democraten. Ik zie het morele verschil niet tussen de Hamas-aanval en de opstand in het getto van Warschau tegen de fascisten. Een opstand die niet gaat over succes, maar over de waardigheid van het weigeren zonder strijd ten onder te gaan. Was het het waard? Nee, het was een aspect van de menselijke natuur, vechten of vluchten, voortgebracht door zeventig jaar genocide door een volk dat getraumatiseerd was door zijn eigen genocidale slachtofferschap.
“Israël kan zichzelf verdedigen en zijn waarden hooghouden.”
“Wat Israël vecht om te verdedigen is een samenleving die het menselijk leven en de rechtsstaat waardeert.”
Rechts! Ze slachten Palestijnen af omdat ze het menselijk leven waarderen.
Typisch NYT-onzin.
Maar, zoals de nazi’s zeiden over de joden en de slaven: de Palestijnen zijn geen mensen, ze zijn ondermensen.
Er is onzin geroepen door meneer Knight! Toepasselijk dus!
Pure, onvervalste BS! Zionisten hebben de geest vergiftigd.
“Nee, de publieke opinie en de steun die Israël al lang geniet onder de westerse machten staan niet op het punt om te kantelen. De inval van Hamas in Israël en de Israëlische reactie zullen op deze manier niet doorslaggevend blijken. ”
Helemaal juist.
Maar als mensen iets leren, is dat een klein teken dat we de leugens MISSCHIEN NIET geloven.
Bedankt Patrick, laten we hopen dat de poppenkast zijn einde nadert. De regering-Biden is meer versteend en afstandelijker dan welke regering dan ook uit mijn leven (en ik was er nog toen de ‘We Like Ike’-knoppen nog bestonden). Laten we hopen dat hun incompetentie leidt tot een ontwaken van het publiek dat ons tot nu toe is ontgaan.
Ik hoop het ook. Dit gaat verder dan alles. Ik ben er al zo lang als jij en het is ondraaglijk om te horen wat de regering-Biden (en laten we eerlijk zijn, de regering-Clinton, de regering-Bush, de regering-Obama en de regering-Trump zijn hier ook bij inbegrepen) doet en probeert te doen. bedekken.
De Democraten hebben mij sinds Clinton teleurgesteld. Hij kwam tussenbeide en versnelde op fanatieke wijze het afschuwelijke beleid van Ronald Reagan en bereidde de weg vrij voor eeuwige tweeledige oorlogen door de NAVO te gebruiken om Joegoslavië te bombarderen. Sindsdien is het bergafwaarts gegaan. De Democraten zijn werkelijk het meest effectieve kwaad geworden en er is geen plek waar we terecht kunnen, aangezien de Republikeinen gewoonweg gek zijn.
Hier hier! Op fundamenteel fatsoen!!!! En ik ook – Mijn ouders namen me mee naar het centrum, buiten het gerechtsgebouw van New Brunswick, om presidentskandidaat Ike met de burgers te zien spreken.
Collectieve bestraffing in oorlogsvoering is niet voor niets een internationale oorlogsmisdaad; het grenst aan en overschrijdt vaak de grens van genocide.
We hebben de VS onder Obama gezien, die sindsdien doorgingen met het stimuleren van de genocide in Jemen, om zo meer wapens aan de Saoedi’s te verkopen. We hebben de vice-president, de Oekraïense onderkoning en nu president Biden zien aandringen op de uitroeiing van de Russische taal, de Russische cultuur en de genocide op etnische Russische Oekraïners door UkroNAZI, ondanks de bezwaren van het Oekraïense volk dat met meer dan 70% stemde voor een ‘Vrede met Rusland’-campagneplatform. . Na acht jaar van bombardementen op de Donbas en het doden van meer dan 8 Oekraïners in de burgeroorlog, verklaarde het Westen dat Poetins SMO-reactie “niet uitgelokt” was. Nu, na zeventig jaar gruwelijke mishandeling van de door Israël bezette Palestijnen, inclusief vele wreedheden vergelijkbaar met wat we zagen bij de verwerpelijke “onbewezen” Hamas-aanval, mogelijk verwacht en gebruikt voor public relations door de VS en hun NAVO-poedels, evenals door de Israëlische zionisten, we zien meer willekeurige genocide op Palestijnen. (Kijk eens naar de VN-rapporten over de eenzijdige slachtoffers in het conflict door de jaren heen, vooral wat betreft het aantal kinderen).
Als Amerikaan waardeer ik het niet dat MIJN Minister van Buitenlandse Zaken in Israël arriveert en trots zijn daden als Jood verkondigt. Dergelijke ‘dubbele burgers’-Amerikanen (die de VS altijd kunnen verlaten, welkom in Israël) zouden zich in ieder geval volledig van deze zaak moeten afwenden. Natuurlijk is Nuland ook Joods, en hij weet niet zeker hoe ver de commandostructuur van de staat reikt voordat we ooit onbevooroordeelde America-first-diplomaten zullen krijgen. Gezien de selectieve verontwaardiging van ONZE UniParty-politici is het onwaarschijnlijk dat er velen in DC zullen zijn die de Amerikaanse belangen boven die van Israël zouden stellen.
Misschien moet Assange zich bekeren tot het jodendom?
De aanhoudende invallen van krankzinnige kolonisten van Al-Aqsa begonnen in april 2021, en niet in mei.
“In het onderhavige geval moeten we erkennen dat de moorden door de Hamas-milities op niet-strijdende Israëli’s in de twintig steden en dorpen die het op 20 oktober heeft aangevallen, niet kunnen worden verontschuldigd of gedoogd.”
Hamas et al. vielen ook militaire installaties aan, legitieme doelwitten. Waarom vermeldt de auteur dit niet?
IDF dienen, omdat ze sliepen en in hun pyjama ‘onschuldige burgers’ blijken te zijn? Ook reservisten?
Iemand zou daarvoor een redelijk overtuigend argument moeten aandragen.
Iedereen zou dit moeten lezen. Je zult het niet zien in de NYT of WAPO, enz.:
hXXps://electronicintifada.net/content/israeli-forces-shot-their-own-civilians-kibbutz-survivor-says/38861
Hoeveel krijgt Jake Sullivan betaald om een Columbia Sportswear-jas te dragen?
Is dit de nieuwe look? Overhemd en stropdas plus bedrijfslogo?
Hij ziet eruit als een cartoonachtige hoer.