Modi's steunbetuiging aan Israël legt de paradox bloot van India's claim de leider van het Mondiale Zuiden te zijn, schrijft Knessetlid Bhadrakumar.
Modi op 23 augustus, tijdens de BRICS-top in Johannesburg. (Sergei Bobylev, TASS)
By MK Bhadrakumar
Indiase clou
TDe Indiase reactie op de massale uitbarsting van geweld tussen Hamas en Israël op zaterdag logenstraft de realiteit op het terrein en negeert het geopolitieke klimaat in die regio en wereldwijd, waarin deze catastrofale gebeurtenis een zorgvuldige beoordeling verdient. Het zal onhoudbaar blijken te zijn en de belangen van het land en de positie in de wereld kunnen schaden.
Geen 1: Het Indiase beleid is schaamteloos in de richting van Israël gekanteld. Wat een kwestie van speculatie was, kreeg een woonplaats en een naam toen premier Narendra Modi dat deed tweet onderstreepte zaterdag de “solidariteit” van India met Israël.
De resonerende uitdrukking betekent een historisch vertrek van India's consistente standpunt over de Palestijnse kwestie, dat in essentie de voetstappen volgde van Mahatma Gandhiji, die de vooruitziende blik en visie had om zich verzetten tegen de oprichting van Israël op de Palestijnse thuislanden op de wrede manier waarop de westerse machten deze geopolitieke constructie aan West-Azië oplegden.
Diep geschokt door het nieuws over terroristische aanslagen in Israël. Onze gedachten en gebeden zijn bij de onschuldige slachtoffers en hun families. Wij zijn solidair met Israël op dit moeilijke uur.
- Narendra Modi (@narendramodi) 7 oktober 2023
Wat de aanleiding was voor deze radicale verschuiving blijft onduidelijk.
Nee 2: Delhi had het voordeel van een “voorproefje” van wat er de komende weken of maanden in Gaza zal volgen. Premier Benjamin Netanyahu verkondigde dat de ‘vijand een ongekende prijs zal betalen’ en beloofde dat Israël ‘terug zou schieten met een omvang die de vijand niet heeft gekend’. Hij verklaarde de oorlog aan Gaza.
Netanyahu's vermogen tot zinloos geweld is legio. Toch haastte Delhi zich om op een emotioneel, subjectief niveau te reageren.
Nee 3: De mogelijkheid van een grondoffensief en zelfs bezetting van Gaza is reëel. Simpel gezegd verplicht India's gepatenteerde mantra dat “dit geen tijdperk van oorlogen is” het land om afstand te nemen van Netanyahu. Maar in plaats daarvan riskeert het een feitelijk partijdig standpunt in te nemen in het bloedbad dat zal volgen – politiek, moreel en diplomatiek.
Op zo’n cruciaal moment wordt op zijn minst de regering, die een ‘Vishwa Guru’ is, die onvermoeibaar het idee van Vasudhaiva Kutumbakaam (De wereld is één familie) propageert, ontmaskerd, met wratten en al. De rol van India moet eerder een vereniger dan een verdeler zijn.
Nee 4: De reactie van India staat duidelijk op gespannen voet met de gevoelens van het Zuiden. Empathie met slachtoffers van geweld is één ding, maar politieke steun voor het collectieve Westen (wat dit in werkelijkheid inhoudt in het heersende klimaat in de wereldpolitiek) is iets anders.
De Amerikaanse minister van Defensie Lloyd Austin, links van de Amerikaanse vlag; Netanyahu voor de Israëlische vlag, met de Israëlische minister van Defensie Yoav Gallan naast hem. (Amerikaanse ambassade Jeruzalem, Flickr, CC BY 2.0)
Twee dagen nadat de Russische president Vladimir Poetin Modi’s India torenhoog prees als een geweldig voorbeeld van een rolmodel voor een beschavingsstaat in een multipolaire wereld in een mijlpaal toespraak Terwijl hij zich richtte tot een elitair publiek – waardoor het zich onderscheidde van de roofzuchtige, neokoloniale westerse machten – ontkende India zijn stelling.
Er bestaat geen twijfel over dat het Indiase standpunt de paradox blootlegt van zijn zelfbenoemde claim de leider van het Mondiale Zuiden te zijn. Toen de crisis aanbrak, toonden de Indiase elites hun ware aard.
Nee 5: De reactie van Israël, die nu aan de gang is, zal naar verwachting groots, onafgebroken en meedogenloos zijn. Een Israëlische bezetting van Gaza is zeer waarschijnlijk, hoe dwaas dat uiteindelijk ook mag blijken. De huiveringwekkende woorden van de Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant, waarin hij belooft ‘de realiteit in Gaza te veranderen’, zullen betekenen dat het steeds moeilijker zal worden voor de landen in de regio en het mondiale Zuiden – en zelfs voor de ‘vrienden van Israël’ in de VS en Europa – passief te blijven.
India heeft voor zichzelf een schuttersputje gegraven waaruit het moeilijk zal zijn om met iets anders dan een gehavende reputatie en geloofwaardigheid naar buiten te komen.
Nee 6: Er rijzen verontrustende vragen over de kwalificaties van India als permanent lid van de VN-Veiligheidsraad. Wiens belangen vertegenwoordigt India tenslotte anders dan zijn eigenbelangen? Dit wordt een lastige vraag waar geen gemakkelijke antwoorden voor bestaan. Kort en bondig gezegd: de vruchten van decennia van hard werken door opeenvolgende Indiase leiders en diplomaten worden verspild.
Nee 7: Aan alle oorlogen komt een einde door middel van onderhandelingen. Maar deze oorlog zal lang en veelomvattend zijn. De sluwe politicus in Netanyahu, die in eigen land onder enorme druk staat, geconfronteerd wordt met persoonlijke juridische aanklachten en aan de macht blijft met de hulp van ultranationalistische en rechtse partners, zal de kans aangrijpen om zijn reputatie als Israëls grote beschermer te redden en de politieke en veiligheidsestablishment in zijn land, dat diep verdeeld is, en zal geen haast hebben om met Hamas aan de onderhandelingstafel te zitten.
Doneren naar CN's
Vallen Fonds Drive
Aan de andere kant zal het de bedoeling van de VS zijn om na de toenadering tussen Iran en Saoedi-Arabië zich een weg te banen in de vettige pool van de West-Aziatische politiek. In een groot machtsvertoon slentert een enorme armada van oorlogsschepen en vliegtuigen richting het oostelijke Middellandse Zeegebied. Hoe deze krachtprojectie zich zal ontwikkelen, valt nog te bezien.
De verleiding zal groot zijn om de Amerikaanse hegemonie in West-Azië opnieuw op te leggen en de Amerikaanse president Joe Biden als een beslissende leider neer te zetten in een tijd waarin enerzijds zijn herverkiezingsbod bij de verkiezingen van 2024 wijd open ligt en anderzijds Tegelijkertijd achtervolgt het spook van een vernederende nederlaag in Oekraïne zijn presidentschap.
Modi met Biden op de G20-top in november 2022 in Bali, Indonesië. (Witte Huis/Adam Schultz)
De politieke belangen van Biden en Netanyahu komen samen en de stank van de Israëlische oorlog kan na verloop van tijd andere landen in de regio overspoelen. Het Indiase leiderschap zal het moeilijk krijgen om zijn vriendschap en bonhomie met Netanyahu te demonstreren in een apocalyptisch scenario.
Nr. 8: De regering-Modi kan net zo goed afscheid nemen van het grootse idee om een Indo-Arabische economische corridor naar Europa in de nabije toekomst. Dat betekent dat de haven van Haifa, die met de zegen van Netanyahu door de Adani Group werd overgenomen in een “strategische aankoop” voor een gerapporteerde kostprijs van 1.13 miljard dollar, ondermaats zal presteren. Slimme economische diplomatie betekende het bevorderen van Arabisch-Israëlische vriendschap.
De enorm ambitieuze multimodale handelsroute India-Midden-Oosten-Europa Economische Corridor (IMEC) begint al enkele weken na de aankondiging op de top van de G20-leiders in New Delhi op weerstand te stuiten. https://t.co/Dtfg44jjo5
— Het China-Global South Project (@ChinaGSProject) 1 oktober 2023
Nee 9: De Indiase regering heeft vrolijk genegeerd dat Israël een staat is die terrorisme sponsort. Optica is van belang in de politiek en internationale aangelegenheden, en in een tijd waarin India's eigen geloofsbrieven onder westerse kritiek staan, is het dubbel zo belangrijk dat het land voorzichtig is in zijn woorden en gedrag. Er is een oud gezegde: “Laat mij je vrienden zien en ik zal je je toekomst laten zien!” Als het de bedoeling is om met de vleugels van de Israëlische lobby in Noord-Amerika mee te vliegen – of de aandacht van Biden te trekken – riekt dat op zijn zachtst gezegd naar naïviteit.
25e verjaardag van Hamas gevierd in Gaza, 8 december 2012. (Fars Media Corporation, Wikimedia Commons, CC BY 4.0)
Nee 10: Ten slotte moet India weten dat zonden uiteindelijk worden vergeten en vergeven wanneer een politieke beweging met geweld in haar gereedschapskist de overweldigende steun van de massa afdwingt. Zo zou het inderdaad moeten zijn. Volgens die maatstaf heeft Hamas decennia geleden de lakmoesproef doorstaan, lang voordat de BJP in 2014 een regering vormde.
Hamas is vandaag de dag de onbetwiste leider van de Palestijnse aspiraties, steekt met kop en schouders uit boven gelijksoortige groepen en is een belangrijke gesprekspartner voor de regionale machten. Het heeft zelfs een vertegenwoordigingskantoor in Moskou. Het is duidelijk dat de Indiase reactie, die de neiging heeft de huidige ontwikkeling als een “op zichzelf staande” gebeurtenis van terrorisme te beschouwen, anachronistisch is.
Een blijvende Palestijnse regeling zal inclusief moeten zijn en ook Hamas moeten omvatten, na de gedurfde hoop die het heeft getoond. De leiding van de BJP zou haar provinciale leiders met een tunnelvisie op internationale aangelegenheden moeten leren dat islamisme niet gelijkgesteld mag worden met terrorisme in de mondiale commons, en vooral niet in de politiek van de Moslimbroederschap waartoe Hamas behoort.
Knessetlid Bhadrakumar is een voormalig diplomaat. Hij was de ambassadeur van India in Oezbekistan en Turkije. Meningen zijn persoonlijk.
Deze dit artikel verscheen oorspronkelijk op Indiase clou.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Doneren naar CN's
Vallen Fonds Drive
De grondoorzaak van de vervolging van de Palestijnen is het Israëlische racisme. Gelooft Modi dat ditzelfde soort racisme zich nooit tegen Indiërs zal richten?
Modi kan terecht of onterecht als een idioot worden gezien, maar hij is zeker geen gek. Hij weet heel goed dat dit mogelijk is, maar het bevindt zich alleen in de verre horizon; ondertussen is India vrij om Israël heel vriendelijk uit te melken, ondanks al zijn wereldse waarde!
Als Modi een Master Class nodig heeft, stel ik voor dat hij naar Alastair Crooke in de Duran luistert.
JUISTER had je het niet kunnen krijgen. Net als Narayan 3 is India tijdens zijn werk in slaap gevallen.
Als je ARUNDHATI ROY en de wreedheden onder Modi leest, kun je zien hoezeer Modi en Netty op elkaar lijken. Modi doet niet minder voor de moslimbevolking van India. Ik weet niet waarom niemand de Britten de schuld geeft, of degenen die verantwoordelijk waren voor de verdeeldheid in het Ottomaanse Rijk, maar ze wisten absoluut niets van de religies of culturen in het gebied.
Ik ben het er 100% mee eens.
De principiële opmerkingen van Bhadrakumar over de situatie in Gaza zijn welkom, maar ik betwijfel of Modi zijn overvloedige steun aan Netanyahu/Israël met betrekking tot Palestina zal heroverwegen, noch zal de BJP provinciale leden ooit “opleiden” over de vorm van “islamisme” zoals die door Hamas wordt beoefend.
(Hamas verbrak overigens tijdens de conferentie in Qatar in 2017 zijn banden met de Moslimbroederschap en wijzigde zijn standpunt tegenover Israël om tegen het zionisme en de bezetting te zijn, en niet tegen het Israëlische volk. Mondoweiss-artikelen hebben dit besproken.)
De nauwe banden van Modi met Israël zijn geen recente afwijking van het traditionele Indiase beleid, maar zijn gecultiveerd sinds hij in 2014 premier werd. Hij en de Bharatiya Janata Partij (BJP) hebben enorm geprofiteerd van deze alliantie, vooral bij het nastreven van de Indiase technologie en technologie. managementprofessionals, die doorgaans sterk pro-Israël zijn.
Israël werkt nauw samen met India op het gebied van defensie, binnenlandse veiligheid en inlichtingen. Israëlische media schrijven hier uitvoerig over. Ook heeft Israëls model van 'verdeel en heers'-politiek Modi en de BJP goed gediend bij het aanwakkeren van een populistische manie tegen religieuze minderheden en gebieden als Kasjmir.
Zal dit de positie van Modi in de BRICS-alliantie temperen? Waarschijnlijk niet, althans voor de korte termijn. Wat de lange termijn betreft, kunnen we alleen maar hopen dat een nieuwe multipolaire wereld tot minder verdeeldheid en vijandigheid zal leiden.
ARUNDHATI ROY, “De ontmanteling van de democratie in India zal de hele wereld beïnvloeden”, een recente toespraak waarin de European Essay Award 2023 van de Charles Veillon Foundation in ontvangst werd genomen.
Mis ik hier iets?
Ik weet niet waarom er enige verrassing zou moeten zijn over Modi's standpunt – hij heeft tenslotte geholpen bij het orkestreren van zijn eigen anti-moslimpogrom in India – hij en Benny zijn vogels van een veer, beide gieren …
Het is essentieel om te begrijpen dat de antipathie van de hindoes tegen de islam, zo niet zo weerzinwekkend als die van de zionisten, nog steeds flagrant is, een overblijfsel van India's grote culturele kloof. Het is wat de Amerikaanse burgeractivist Tulsi Gabbard veel minder geloofwaardig maakt, omdat haar overduidelijke islamofobie haar geloofwaardigheid als progressieve vredesactivist aantast. Dat is de reden waarom ik, hoewel ik veel van haar beleidsdoelen deel, haar nooit meer zou steunen als potentiële presidentskandidaat.
Dit levert een les op die waarschijnlijk keer op keer herhaald moet worden.
Een multipolaire wereld is een betere en bijna rechtvaardige regeling dan een unipolaire hegemonie, maar niet omdat de nominale leiders van de verschillende polen onschuldig of goedaardig zijn. Het is aannemelijk dat volkeren die onderdrukt worden door de betrekkingen tussen naties vertegenwoordigd worden, maar het is niet noodzakelijkerwijs het geval dat dergelijke volkeren vertegenwoordigd worden door hun eigen regeringen. Dit geldt zowel voor nationale regeringen als voor elementen binnen elke afzonderlijke samenleving.
Amerikanen spraken lang over het verdwijnen van het Europese imperium en de hegemonie. Maar wat uit de twee wereldoorlogen voortkwam was de Amerikaanse deelname aan en leiding van die macht, en niet de Amerikaanse ontmanteling ervan. De Verenigde Staten stonden niet vriendelijker tegenover bevrijdingsoorlogen dan de Britse, Franse of andere Europese imperiums ervoor, alleen maar omdat het ooit een reeks Britse koloniën was geweest.
Op dezelfde manier gaat Modi niet uit van de mensen die verpletterd worden door de Israëlische uitbreiding van het Westerse imperium. Modi's zorg is meer dat machtige en invloedrijke mensen in India controle hebben over Indiase aangelegenheden, dat ze die controle niet hoeven af te staan aan mensen als Londen, Washington of andere buitenlandse spelers – en trouwens ook niet dat zijn bondgenoten onder hen een deel van de macht moeten afstaan. van hun macht aan andere Indiërs.
Waar komt deze ons verlaten?
Nog beter met een multipolaire structuur, zeker, maar er is nog veel werk aan de winkel.
Het genieten van Indiase curry in West-Azië had wijselijk beperkt moeten blijven tot alleen maar Curry-dansen door die waanzinnig door Bollywood beïnvloede regio, maar de humeurige Modi schakelde idioot over naar Kali-dans in plaats daarvan met India's niet al te geheime bedgenoot, Israël in de Levant. Bhadrakumar moet worden geprezen omdat hij ronduit objectief is en opkomt tegen de onzin van India, ondanks dat hij een trotse Indiër is. Als alle Indiërs kunnen leren niet-hypocriet te zijn zoals hij, zou India gemakkelijk de natuurlijke leider van het Mondiale Zuiden kunnen worden en ook een vreedzaam Zuid-Azië veiligstellen. Maar dat geluk zal niet snel komen, gezien de overdreven Zio-Con-vooringenomenheid van de meeste Indiase elites!