De oorsprong van het Israëlische inlichtingenfalen over de Hamas-aanvallen kan worden herleid tot het besluit om te vertrouwen op AI in plaats van de tegendraadse analyse die voortkwam uit het eerdere inlichtingenfalen tijdens de Jom Kippoer-oorlog van 1973.
Opname en transcriptie van de Agranat-commissie. (Lkahan, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0)
By Scott Ritter
Speciaal voor consortiumnieuws
ANu de reikwijdte en omvang van de Hamas-verrassingsaanval op Israël duidelijker wordt, rijst één vraag meer dan welke andere vraag dan ook op uit het puin van het slagveld: hoe is zo’n enorme, complexe onderneming aan de aandacht van de geroemde Israëlische inlichtingendienst ontsnapt?
Een net zo belangrijke vraag is waarom deze aanval niet ook door de Amerikaanse inlichtingengemeenschap werd opgemerkt, gezien de enorme uitgaven die zijn gedaan in de strijd tegen het terrorisme sinds de terroristische aanslagen op het Amerikaanse thuisland van 11 september 2001?
De antwoorden liggen in de geschiedenis van het succes dat Israël heeft genoten bij het identificeren van en reageren op Hamas-operaties in het verleden, een succes dat zich manifesteerde in een cultuur van zelfgenoegzaamheid, resulterend in de dood van honderden Israëlische burgers – precies de mensen waar de inlichtingendiensten zich voor hadden ingezet. beschermen.
Het feit dat deze aanval vijftig jaar en één dag plaatsvond nadat Israël leed aan wat – tot op dit moment – Israëls grootste mislukking op het gebied van de inlichtingendiensten was geweest, de Jom Kipoeroorlog van 50, versterkt alleen maar de diepte van de mislukking die zich voordeed.
Bevindingen van de Agranat-commissie
In de weken na het einde van de Jom Kipoeroorlog vormde de regering van premier Golda Meir een onderzoekscommissie onder leiding van Shimon Agranat, de opperrechter van het Israëlische Hooggerechtshof. De Agranat Commissie, zoals het later werd genoemd, concentreerde zich op de gebrekkige analyse uitgevoerd door het Israëlische militaire inlichtingendirectoraat (AMAN), waarbij bijzondere aandacht werd besteed aan Eli Zeira, het hoofd van de afdeling Onderzoek en Analyse van AMAN, oftewel RAD.
Eli Zeira, hoofd van Aman, ongedateerd. (IDF-woordvoerderseenheid, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0)
Zeira was de belangrijkste architect van wat bekend werd als ‘het concept’, een dogmatische naleving van een analytisch paradigma dat tot oktober 1973 zijn betrouwbaarheid had bewezen in de jaren die volgden op de overwinning van Israël in de Zesdaagse Oorlog van 1967.
Het ‘concept’ hield in dat de Arabische legers, hoewel ze over een beperkt vermogen beschikten om een oorlog met Israël te beginnen, niet klaar waren voor een totale oorlog, en als zodanig zouden vermijden om deel te nemen aan acties die logischerwijs tot een dergelijke totale oorlog zouden leiden. oorlog met Israël.
De analisten van RAD werden bekritiseerd omdat ze te veel vertrouwden op inductieve redenering en intuïtie en omdat ze geen gestructureerde deductieve methodologie gebruikten. Een van de conclusies van de Agranat-commissie was de behoefte aan zogenaamde gestructureerde analytische technieken, in het bijzonder wat bekend staat als ‘Analyse van concurrerende hypothesen’.
Dit manifesteerde zich in de ontwikkeling binnen AMAN van een cultuur van tegendraads denken, opgebouwd rond kritisch denken, bedoeld om unitaire beoordelingen en groepsdenken uit te dagen.
De Verenigde Staten onderzochten ook de grondoorzaken van hun tekortkomingen op het gebied van de inlichtingendiensten met betrekking tot de Jom Kipoeroorlog. A beoordeling door meerdere instanties uit het inlichtingenfalen van oktober 1973, dat de VS in december van dat jaar publiceerde, werd geconcludeerd dat het probleem op dat moment niet het onvermogen was om inlichtingengegevens te verzamelen of zelfs maar nauwkeurig te beoordelen – sterker nog, aldus het rapport, bewijs van een verrassingsaanval door de legers van Egypte en Syrië waren ‘overvloedig, onheilspellend en vaak accuraat’ geweest en dat Amerikaanse inlichtingenanalisten over dit bewijsmateriaal debatteerden en schreven.
Uiteindelijk zei het rapport van december 1979 echter dat de Amerikaanse analisten – net als hun Israëlische tegenhangers – tot de conclusie waren gekomen dat er geen aanval zou plaatsvinden, conclusies die, zoals het autopsierapport opmerkte, ‘heel eenvoudig, duidelijk en grimmig waren’. fout."
Enkele van de kritieke kwesties die uit deze beoordeling naar voren kwamen, waren onder meer het overdreven vertrouwen van Amerikaanse analisten op Israël om zijn eigen veiligheidspositie te kennen; analisten die getrouwd zijn met vooropgezette ideeën over Arabische militaire capaciteiten; een neiging tot plausibele interpretatie van hetzelfde bewijsmateriaal; en het onvermogen van analisten om de misvatting van de ‘rationele actor’ aan te vechten.
Israël en de VS staan op gespannen voet
1 maart 1973: de Amerikaanse president Richard Nixon, de Israëlische premier Golda Meir en de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger in het Oval Office. (Oliver Atkins, Nixons fotograaf, via Wikimedia Commons, CC door SA 4.0)
In de jaren die volgden op de Jom Kipoeroorlog hebben de inlichtingengemeenschappen van Israël en de VS hun eigen aantrekkingskracht gecreëerd, waarbij Israël een methodologie van dreigingsvoorspellingen en inschattingen toepaste die ten grondslag lag aan beslissingen om militair in te grijpen in Libanon, waardoor het land vaak op gespannen voet stond. met Amerikaanse beleidsmakers.
Het beleid in Washington werd gemaakt op basis van briefings van Amerikaanse inlichtingenanalisten die een cultuur hadden ontwikkeld waarin de Israëlische inlichtingendiensten werden gebagatelliseerd ten gunste van hun eigen inlichtingendiensten. De resulterende kloof in analytische benaderingen en conclusies leidde tot de inlichtingencrisis van 1990-1991 rond de dreiging die uitging van Iraakse SCUD-raketten.
Deze crisis was gebaseerd op de verschillen in prioriteiten die werden gesteld aan de SCUD-dreiging, zowel in de aanloop naar als de uitvoering (ongeacht de militaire doelstellingen) van Operatie Desert Storm, de door de VS geleide campagne om Iraakse troepen uit Koeweit te verdrijven die in januari werd gevoerd. -Februari 1991.
Deze verschillen werden alleen maar groter in de jaren die volgden op het einde van dat conflict, toen zowel de VS als Israël worstelden met de vraag hoe ze het beste konden reageren op de dreiging van Iraakse massavernietigingswapens, waaronder de SCUD-raketten.
Ik stond gedurende deze tijd in het middelpunt van de Amerikaans-Israëlische controverse over de inlichtingendiensten, omdat ik bij de Verenigde Naties was binnengehaald om een onafhankelijke inlichtingencapaciteit te creëren ter ondersteuning van de op inspecties gebaseerde inspanningen om Irak te ontwapenen.
Van 1991 tot 1998 voerde ik gevoelige contacten met zowel de CIA als de AMAN, en vaak bevond ik mij midden in de botsing van culturen die zich tussen de twee had ontwikkeld.
Deze botsing nam soms de vorm aan van een vaudeville-komedie, zoals de keer dat ik via de achterdeur van een AMAN-gebouw naar buiten moest worden geleid om te voorkomen dat ik werd gezien door het hoofd van de CIA, die was gearriveerd om erachter te komen welke inlichtingen de Israëliërs deelden het met mij.
Bij een andere gelegenheid was ik in de straten van Tel Aviv een team van CIA-analisten tegengekomen die mij adviseerden over een bepaalde inspectie die gepland stond. Ze waren kritisch over de Israëlische inlichtingendienst die ik gebruikte om deze missie te ondersteunen.
Het doel van hun bezoek was om druk uit te oefenen op Israël om de informatiestroom via mij naar de VN te stoppen, met het argument dat ik als Amerikaans staatsburger mijn informatie uit Amerikaanse bronnen zou moeten halen, en dat Israël daarom alle inlichtingen naar mij zou moeten sturen. door hen. Onze ontmoeting, zo bleek, was geen ‘toevallige’ ontmoeting, maar eerder opgezet door de Israëli’s, zonder mijn medeweten, zodat ik me bewust zou zijn van de dubbelhartigheid van mijn Amerikaanse tegenhangers.
Dergelijke dubbelhartigheid leidde tot interacties met een meer onheilspellend karakter, waarbij de CIA groen licht gaf voor een FBI-onderzoek naar beschuldigingen dat ik namens Israël spioneerde. De Amerikaanse acties hadden niets te maken met oprechte zorgen over spionage van mijn kant, maar maakten eerder deel uit van een grotere campagne die was ontworpen om de invloed van de Israëlische inlichtingendienst op een VN-inspectie-inspanning te minimaliseren waarvan de VS vonden dat ze in plaats daarvan op het ritme van een drum gedicteerd door de Amerikaanse inlichtingendienst.
CIA versus Israëlische inlichtingendienst
De vijandigheid die binnen de CIA bestond over de Israëlische inlichtingendiensten was reëel en was geworteld in de verschillende beleidsbenaderingen van de twee landen met betrekking tot de rol van wapeninspecteurs en Iraakse massavernietigingswapens.
De VS voerden een beleid van regimeverandering in Irak en gebruikten wapeninspecties als een middel om economische sancties voort te zetten die bedoeld waren om de regering van Saddam Hoessein in bedwang te houden, en als een bron van unieke inlichtingen die de VS in staat zouden kunnen stellen operaties uit te voeren die bedoeld waren om om Saddam Hoessein uit de macht te halen.
26 mei 1992: Het Amerikaanse leger onderzoekt de overblijfselen van een Scud-staartassemblage tijdens de Golfoorlog. (Wikimedia Commons, Publiek domein)
De Israëli's waren in het bijzonder gefocust op de veiligheid van Israël. Terwijl de Israëli's in de eerste twee jaar na het einde van Desert Storm een optie hadden gehad om van regime te veranderen, hadden ze in 1994 besloten dat de beste weg voorwaarts was om samen te werken met de VN-inspecteurs om de verifieerbare eliminatie van de massavernietigingswapens van Irak te bereiken. inclusief de SCUD-raketten.
Doneren naar CN's
Vallen Fonds Drive
Een van de duidelijkste manifestaties van het verschil in aanpak van de CIA en Israël had betrekking op de inspanningen die ik had geleverd bij het verantwoorden van het Iraakse SCUD-rakettenarsenaal.
In november 1993 werd ik naar het Witte Huis geroepen om een CIA-team, onder leiding van Martin Indyk en Bruce Reidel, te informeren over mijn onderzoek, dat tot de conclusie was gekomen dat alle Iraakse raketten in kaart waren gebracht.
De CIA verwierp mijn bevindingen en verklaarde dat hun beoordeling van de Iraakse SCUD-raketcapaciteit was dat Irak een troepenmacht van 12 tot 20 raketten had, samen met verschillende lanceerinrichtingen, en deze beoordeling zou nooit veranderen, ongeacht mijn werk als inspecteur.
Toen ik daarentegen Israël voor het eerst bezocht, in oktober 1994, werd ik benaderd door het hoofd van AMAN, Uri Saguy, over mijn beoordeling met betrekking tot de boekhouding van de Iraakse SCUD-raketten. Ik gaf de AMAN-directeur dezelfde briefing als ik de CIA gaf
Saguy, vergezeld door het toenmalige hoofd van de RAD, Yaakov Amidror, accepteerde mijn conclusies in hun geheel en gebruikte ze om de Israëlische premier te informeren.
Mijn ervaring met de Israëlische inlichtingendienst is veel onthullender dan mijn gelijktijdige ervaring met de CIA, alleen al om geen andere reden dan dat de Israëliërs een inlichtingenprobleem probeerden op te lossen (wat was de werkelijke status van de Iraakse massavernietigingswapens), terwijl de VS dat wel deden. proberen een politiek besluit ten aanzien van regimeverandering in Irak ten uitvoer te leggen.
Tussen 1994 en 1998 heb ik veertien reizen naar Israël gemaakt, waar ik nauw samenwerkte met AMAN, waarbij ik persoonlijk twee directeuren (Saguy en, vanaf 14, Moshe Ya'alon), twee hoofden van de RAD (Yaakov Amidror en Amos Gilad) briefte, en een nauwe werkrelatie met inlichtingenanalisten en operators van verschillende Israëlische inlichtingenorganisaties, waaronder de legendarische Unit 1995 – de Israëlische inlichtingeneenheid.
Een rationele acteur
Egyptische troepen steken een brug over het Suezkanaal over die op 7 oktober 1973, tijdens de Jom Kipoeroorlog/Oktoberoorlog, werd aangelegd. (Wikimedia Commons, Publiek domein)
De Israëli's hebben mij uitgebreid geïnformeerd over hun methodologie na de Jom Kipoeroorlog, in het bijzonder hun nieuwe tegendraadse benadering van analyse. Een van de interessantere aspecten van deze aanpak was de creatie van een post, binnen AMAN bekend als ‘de twijfelende Thomas’ (afgeleid van het Nieuwe Testament van de Bijbel, toen Thomas – een van de twaalf apostelen van Jezus – dat niet wilde geloven). Jezus was teruggekeerd uit de dood totdat hij hem zag.)
Ik werd voorgesteld aan de kolonel die deze ondankbare taak had, legde mij uit hoe hij elke briefing zou ontvangen voordat deze aan de directeur werd gegeven, en ging vervolgens conclusies en beweringen in twijfel trekken. Zijn vragen moesten naar zijn tevredenheid worden beantwoord voordat de briefing kon worden doorgestuurd.
Het was deze kolonel die hielp bij het formuleren van de Israëlische conclusie dat Saddam Hoessein een rationele actor was die geen groter conflict met Israël zou nastreven dat zou kunnen resulteren in de vernietiging van zijn natie – en daarbij dezelfde ‘rationele actor’-conclusies omarmde die ten onrechte waren getrokken. in de aanloop naar de Jom Kipoeroorlog. Deze keer klopte de analyse.
Israëlische soldaten tijdens de Jom Kipoeroorlog. (Haramati, Wikimedia Commons, Publiek domein)
De analyse van “de twijfelende Thomas” stelde de Israëli’s in staat de mogelijkheid van een verandering in de aanpak ten aanzien van Saddam Hoessein te overwegen. Het verminderde echter niet de waakzaamheid van de Israëlische inlichtingendiensten om ervoor te zorgen dat deze beoordeling accuraat was en bleef.
Ik heb nauw samengewerkt met AMAN en Eenheid 8200 om een plan voor het verzamelen van inlichtingen op te stellen, waarbij gebruik werd gemaakt van beeldmateriaal, technische, menselijke en signalen-informatie om de Iraakse capaciteiten en bedoelingen vast te stellen. Ik was persoonlijk getuige van de toewijding waarmee de Israëlische analisten en verzamelaars hun missie voortzetten. Er werd letterlijk geen middel onbeproefd gelaten, geen proefschrift onontgonnen.
Uiteindelijk konden de Israëli's Uri Saguy's omarming van mijn conclusie uit 1994 met betrekking tot de boekhouding van Iraakse SCUD-raketten ondersteunen met hun eigen gedetailleerde analyse, afgeleid van inlichtingen die met hun eigen middelen waren verzameld, evenals die verzameld door samenwerking met mijzelf en anderen. VN-inspecteurs.
Dit succes bleek fataal voor Israël en droeg ertoe bij dat zowel de Amerikaanse als de Israëlische inlichtingendienst er niet in slaagde de Jom Kipoer-achtige aanvallen van Hamas in 2023 te voorspellen.
In 1998 werd Yaakov Amidror als hoofd van de RAD vervangen door Amos Gilad. Waar Amidror de tegendraadse aanpak van RAD en AMAN volledig omarmde als het ging om het produceren van inlichtingenanalyses, was Gilad daar anders over denken, omdat hij geloofde dat het rapport van de Agranat-commissie de Israëlische inlichtingendiensten ervan had weerhouden zich aan te passen aan nieuwe uitdagingen.
Hij geloofde dat het trauma van Jom Kipoer ertoe had geleid dat AMAN een conservatieve en minimalistische, analytische benadering had aangenomen, waarbij de nadruk lag op het analyseren van capaciteiten terwijl de bedoelingen werden verwaarloosd, wat resulteerde in te voorzichtige conclusies.
Geen rationele acteur
Rook uit de locatie van het World Trade Center in New York City op 11 september 2001. (Nationaal Archief van de VS)
Gilad was meer geneigd de inschattingen van de CIA over de dreiging die uitging van Saddam Hoessein te omarmen en werkte samen met de CIA om de samenwerking tussen de VN-inspecteurs en AMAN te ontmantelen.
In de nasleep van de terroristische aanslagen op de Verenigde Staten van 11 september 2001 had Gilad de eerdere conclusie terzijde geschoven dat Saddam een rationele actor was en als zodanig geen bedreiging voor Israël had gevormd (een inschatting die werd ondersteund door de conclusie Door de uitgebreide samenwerking tussen de VN-inspecteurs en AMAN is het tot stand gekomen dat Irak geen levensvatbare hoeveelheden massavernietigingswapens bezat, en dat er geen poging van Irak was om op zinvolle wijze de industriële capaciteit voor de productie van massavernietigingswapens te herstellen.)
In plaats daarvan schetste Gilad een feitenvrij beeld waarin Saddam werd gepostuleerd als een dreiging die een militaire interventie waard was, waarmee hij de Amerikaanse inlichtingendienst hielp ondersteunen die een door de VS geleide invasie van Irak rechtvaardigde.
Het feit dat de inlichtingen over de capaciteiten van Iraakse massavernietigingswapens, die werden gebruikt om de Amerikaanse invasie van Irak te rechtvaardigen, vervolgens onjuist bleken te zijn, ondermijnde de pas ontdekte hartstocht tussen de Amerikaanse en Israëlische inlichtingendiensten niet.
Het politieke doel van de regimeverandering was bereikt, en als zodanig deed het er niet toe dat het analytische product waarop de gebrekkige beoordelingen waren gebaseerd, verkeerd was.
In de aanloop naar de Jom Kipoeroorlog van 1973 had AMAN een overvloed aan inlichtingenrapporten genegeerd die de Arabische aanvallen voorspelden. Omdat de gevolgen van deze mislukking tot Israëlische politieke schaamte hadden geleid, werd deze opgeroepen en werd er tot herstel overgegaan.
Geen schaamte, in tegenstelling tot Jom Kipoer
Amos Gilad in 2010. (Hanay, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0)
De aanloop naar de invasie van Irak in 2003 was anders. AMAN had zijn eigen aanzienlijke hoeveelheid bewijsmateriaal genegeerd, verzameld door jarenlange nauwe samenwerking met VN-wapeninspecteurs, waaruit bleek dat Irak niet over betekenisvolle hoeveelheden massavernietigingswapens beschikte, noch met de wens om de productiecapaciteiten die nodig zijn voor de herovering ervan opnieuw op te bouwen.
Maar omdat de gevolgen van deze mislukking zich in Israël niet manifesteerden in politieke verlegenheid, zoals bij Jom Kipoer, werd deze mislukking genegeerd.
De hoofdschuldige voor deze mislukking, Amos Gilad, werd in 2003 verheven tot hoofd van het machtige Bureau voor Politieke Militaire Zaken, een functie die hij bekleedde tot 2017. Tijdens zijn ambtsperiode zou Gilad meer invloed op het beleid hebben dan wie dan ook. Hij hielp de banden tussen de Amerikaanse en Israëlische inlichtingengemeenschappen te versterken en bracht Israël terug naar de praktijk van vóór de Jom Kipoeroorlog, waarbij hij te veel vertrouwde op inductieve redeneringen en intuïtie, zonder gestructureerde deductieve methodologie.
Een van de belangrijkste gevolgen van Gilads lange ambtstermijn als hoofd van het Bureau voor Politieke Militaire Zaken was de hernieuwde onderwerping van de Amerikaanse inlichtingengemeenschap aan Israëlische analytische oordelen, op grond van het feit dat Israël het beste op de hoogte was van de dreigingen waarmee het te maken kreeg.
Deze realiteit kwam tot uiting in de woorden van de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Jake Sullivan: spreken op De Atlantische Festival een week voor de Hamas-aanvallen, toen hij optimistisch concludeerde dat “het Midden-Oosten vandaag de dag stiller is dan het in twintig jaar is geweest”, en voegde eraan toe dat “de hoeveelheid tijd die ik vandaag de dag moet besteden aan crises en conflicten in het Midden-Oosten, vergeleken met al mijn voorgangers die teruggaan tot 9/11, is aanzienlijk verminderd.”
De basis van Sullivans dwalende optimisme leek een gezamenlijk Amerikaans-Israëlisch beleid te zijn dat streefde naar normalisering van de betrekkingen tussen Israël en de Arabische wereld, in de eerste plaats met Saoedi-Arabië.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu, die al meer dan dertig jaar het boegbeeld is van de Israëlische veiligheid, had het idee overgenomen van normalisering met de Saoedi’s als sleutelcomponent van een strategische herschikking van de macht in het Midden-Oosten, weg van Iran, en richting Israël.
Dit geloof in de noodzaak van normalisatie was een levendige demonstratie van hoe Israëls nieuwe nadruk op intentie boven capaciteiten het land verblindde voor de realiteit van de dreigingen die uit Gaza voortkwamen.
Ook het feit dat de VS hun dreigingsanalyse opnieuw ondergeschikt hadden gemaakt aan Israëlische conclusies – vooral in omstandigheden waarin Israël geen direct gevaar zag – betekende dat de VS niet te veel tijd besteedde aan het zoeken naar aanwijzingen die de Israëlische conclusies zouden kunnen tegenspreken.
AI te slim af
Maar misschien wel de grootste bron van het falen van de Israëlische inlichtingendiensten met betrekking tot Hamas was het overdreven vertrouwen dat Israël stelde in het verzamelen en analyseren van inlichtingen zelf. Gaza en Hamas zijn al jaren een doorn in het oog van Israël en hebben als zodanig de overweldigende aandacht getrokken van de Israëlische inlichtingen- en veiligheidsdiensten.
Israël heeft de kunst van de menselijke intelligentie tegen het Hamas-doel geperfectioneerd, met een bewezen staat van dienst in het plaatsen van agenten diep in de besluitvormingshiërarchie van Hamas.
Eenheid 8200 heeft eveneens miljarden dollars uitgegeven aan het creëren van capaciteiten voor het verzamelen van inlichtingen, die alle digitale gegevens die uit Gaza komen opzuigen – mobiele telefoongesprekken, e-mails en sms-berichten. Gaza is de meest gefotografeerde plek ter wereld, en tussen satellietbeelden, drones en CCTV wordt geschat dat elke vierkante meter van Gaza elke tien minuten in beeld wordt gebracht.
Deze hoeveelheid gegevens is overweldigend voor standaardanalysetechnieken die afhankelijk zijn van de menselijke geest. Om dit te compenseren, Israël heeft een enorme capaciteit op het gebied van kunstmatige intelligentie (AI) ontwikkeld die het vervolgens bewapende tegen Hamas in het korte maar dodelijke elfdaagse conflict met Hamas in 11, genaamd Guardian of the Walls.
Eenheid 8200 ontwikkelde verschillende unieke algoritmen die gebruik maakten van immense databases die waren afgeleid van jarenlange ruwe inlichtingengegevens verzameld uit elke mogelijke informatiebron.
Voortbouwend op concepten van machinaal leren en algoritmegestuurde oorlogsvoering die al tientallen jaren voorop lopen in het Israëlische militaire onderzoek en de ontwikkeling, kon de Israëlische inlichtingendienst AI gebruiken om niet alleen doelen te selecteren, maar ook om te anticiperen op Hamas-acties.
Dit vermogen om als het ware de toekomst te voorspellen, heeft bijgedragen aan het vormgeven van de Israëlische inschatting van de bedoelingen van Hamas in de aanloop naar de Jom Kipoer-aanvallen van 2023.
Viering van Hamas-jubileum, 14 december 2009. (DYKT Mohigan, Flickr, CC DOOR 2.0)
De fatale fout van Israël was om openlijk op te scheppen over de rol die AI speelde in Operatie Guardian of the Walls. Hamas was blijkbaar in staat de controle over de door Israël verzamelde informatiestroom over te nemen.
Er is veel gespeculeerd dat Hamas “op de achtergrond zou blijven” met betrekking tot het gebruik van mobiele telefoons en computers om Israël de gegevens te ontzeggen die zich in deze communicatiemiddelen bevinden. Maar ‘donker worden’ zou op zichzelf een intelligentie-indicator zijn geweest, een indicator die AI zeker zou hebben opgepikt.
In plaats daarvan is het zeer waarschijnlijk dat Hamas een uitgebreid plan voor communicatiemisleiding handhaafde, waarbij een niveau van communicatie in kwantiteit en kwaliteit werd gehandhaafd dat voldoende was in kwantiteit en kwaliteit om te voorkomen dat het werd uitgekozen door AI – en door Israëlische analisten die van de norm afweken.
Op dezelfde manier zou Hamas waarschijnlijk zijn fysieke profiel van beweging en activiteit hebben behouden om de Israëlische AI-algoritmen ervan overtuigd te houden dat er niets vreemds aan de hand was.
Dit betekende ook dat elke activiteit – zoals training gerelateerd aan paragliding of amfibische operaties – die door de Israëlische AI zou kunnen worden gedetecteerd en gemarkeerd, werd uitgevoerd om detectie te voorkomen.
De Israëli's waren gevangenen geworden van hun eigen successen bij het verzamelen van inlichtingen.
Door meer gegevens te produceren dan standaard op mensen gebaseerde analytische methoden aankonden, wendden de Israëli’s zich tot AI voor hulp en ontwikkelden ze, vanwege het succes van AI tijdens de operaties tegen Gaza in 2021, een te grote afhankelijkheid van computergebaseerde algoritmen voor operationele en analytische analyses. doeleinden.
Afkeren van het tegendraadse
De oorsprong van het enorme falen van de inlichtingendiensten van Israël met betrekking tot de Hamas Jom Kipoer-aanvallen van 2023 kan worden herleid tot het besluit van Amod Gilad om Israël te scheiden van de erfenis van tegendraadse analyses die voortkwamen uit het falen van de inlichtingendiensten tijdens de Jom Kipoer-oorlog van 1973, die hetzelfde overdreven vertrouwen teweegbrachten. op inductief redeneren en intuïtie, wat in eerste instantie tot het mislukken leidde.
AI is slechts zo goed als de gegevens en algoritmen die worden gebruikt om de rapporten te produceren. Als de menselijke component van AI – zij die de algoritmen programmeren – wordt gecorrumpeerd door gebrekkige analytische methodologieën, dan zal dat ook het geval zijn met het AI-product, dat deze methodologieën op grotere schaal repliceert.
In deel 1 van The Gathering StormIn Winston Churchills uitgebreide geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog grapt de Britse leider uit de Tweede Wereldoorlog: “Het is een grap in Groot-Brittannië om te zeggen dat het War Office zich altijd voorbereidt op de laatste oorlog.”
Omdat de menselijke natuur is wat ze is, kan dezelfde grap op tragische wijze worden toegepast op het Israëlische leger en de inlichtingendiensten in de aanloop naar de Jom Kipoer-aanvallen van 2023 door Hamas. Het lijkt erop dat de Israëli’s bijzonder gefocust waren op de successen die ze boekten tijdens Operatie Guardian Walls in 2021, en de rol die AI speelde bij het tot stand brengen van dat succes.
Israël ontkende het voordeel van de tegendraadse analysebenadering die in de nasleep van de Agranat-commissie werd ingevoerd en maakte zichzelf op voor mislukking door zich geen scenario voor te stellen waarin Hamas zou profiteren van de Israëlische overmatige afhankelijkheid van AI, en zo de algoritmen op een bepaalde manier zou corrumperen. Dat maakte de computers en hun menselijke programmeurs blind voor de ware intentie en capaciteiten van Hamas.
Hamas was in staat een ware Ghost in the Machine te genereren, de Israëlische AI te corrumperen en het Israëlische volk en leger op te zetten voor een van de meest tragische hoofdstukken in de geschiedenis van de Israëlische natie.
Scott Ritter is een voormalige inlichtingenofficier van het Amerikaanse Korps Mariniers die in de voormalige Sovjet-Unie diende ter uitvoering van wapenbeheersingsverdragen, in de Perzische Golf tijdens Operatie Desert Storm en in Irak toezicht hield op de ontwapening van massavernietigingswapens. Zijn meest recente boek is Disarmament in the Time of Perestroika, uitgegeven door Clarity Press.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Doneren naar CN's
Vallen Fonds Drive
Grappig hoe al deze mensen praten over ‘het falen van de Israëlische inlichtingendienst’, maar nooit over het ‘succes van de Palestijnse inlichtingendienst’.
Er is de racistische veronderstelling dat Israëli's van nature slimmer en superieur zijn aan de Arabieren, dus als ze ooit falen, is dat te wijten aan hun eigen fout en niet aan iets wat de Arabieren hebben gedaan.
Wat dacht je van gewoon: “Israëlische inlichtingendiensten werkten prima, alleen dat de Palestijnen haar te slim af waren”?
Beste Scott,
Ik volg uw analyses sinds het begin van de oorlog tussen de VS en Rusland in 2022.
De analyse in dit artikel is uitstekend.
Wat ontbreekt is waarom het Israëlische leger (media en gvt) zes uur nodig had om te reageren en misschien twee keer zoveel tijd om een vliegtuig naar de perimeter van Gaza te sturen?
Even nadenken over een deel van de discussie.
Er is geen 'AI'. AI staat voor kunstmatige intelligentie. Niets heeft enig teken van intelligentie getoond. Wat er in de wereld van vandaag gebeurt, is Big Data. Overheden en bedrijven willen allemaal iedereen in de gaten houden en alles over iedereen innen. Dit wordt vervolgens verwerkt door krachtige computers. Het doel is voorspellen. Voorspelling moet aan controle voorafgaan. Hoe beheers je als je niet kunt voorspellen? Als je niet weet wat iemand vervolgens gaat doen, hoe kun je hem dan sturen? Maar als je weet dat ze elke dag halverwege de ochtend naar de bedrijfskoffieshop gaan, kunnen ze proberen je naar de bedrijfsrestaurantketen aan de overkant van de straat te sturen om een lunch te kopen, met een aantal goed getimede advertenties en advertenties op basis van de voorspellingen. uit BigData. Zie het restaurant aan de overkant van de straat. Ze zien advertenties terwijl ze op kantoor hun koffie drinken. Het doel is om ze naar die bedrijfsketen te sturen om lunch te kopen.
Maar uiteindelijk heeft de AI geen controle, omdat je zelf kunt beslissen waar je gaat lunchen. Als een aantrekkelijk persoon van 'jouw type' je elke lunch in een ander etablissement meeneemt, dan zal dat sturen via je telefoon machteloos zijn geweest om je te controleren. Maar als u allebei uw creditcards gebruikt om samen te lunchen, kan het proberen u naar meer romantische ideeën te leiden. Plots verschijnen er advertenties over het kopen van bloemen op je telefoon. Maar uiteindelijk is zijn macht om te controleren tamelijk zwak en hangt af van uw bereidwillige onderwerping.
Deep Fakes AI is niets anders dan massale gegevensverwerking waarbij de pixels van een video zo worden gemanipuleerd dat het lijkt alsof de koningin van Engeland het script uitspreekt. Het laat gewoon de lippen bewegen op de pop. Maar daar zit geen 'intelligentie' in. Gewoon krachtige gegevensverwerking.
Wat tegenwoordig AI wordt genoemd, is eigenlijk gewoon veel verwerkingskracht. Het idee dat er ‘intelligentie’ bestaat, is een mythe. Dit laat natuurlijk ook zien dat als de 'intelligentie' niet echt 'intelligent' is, deze waarschijnlijk gemakkelijker voor de gek te houden is dan geadverteerd.
Alles wat hem gegevens ontzegt voor zijn gegevensverwerking kan in de toekomst tot dergelijke 'intelligentiefouten' leiden. Het voorspelt op basis van de gegevens die het over u verzamelt, waardoor de voorspellingen voor u zwakker worden als u de gegevens ontkent. Als jij en je nieuwe vlam een lunch contant kopen, ontvang je later geen advertenties om bloemen te kopen op je telefoon. Als je vanavond je telefoon niet meeneemt naar hun huis, weten ze misschien niet dat je daar was. De kans dat u advertenties voor trouwkapellen krijgt, wordt kleiner. Over het algemeen neemt hun vermogen om u te voorspellen af, en hun vermogen om u te sturen neemt zelfs nog sneller af.
“hangt af van uw bereidwillige onderwerping.”
Blij om te zeggen Isaac, ik heb geen enkele bereidheid om zich te onderwerpen aan hun pogingen om te voorspellen wat ik vervolgens zou kunnen doen. (Zelfs ik weet niet wat ik nu zou kunnen doen.) Dat gezegd hebbende, ben ik er even zeker van dat ze het bijhouden, ook al probeer ik alle onnodige gegeven informatie te ontwijken. Ik twijfel aan alles wat ik kan. En negen van de tien keer is er geen verplichting om de gevraagde informatie te verstrekken. Mensen zijn over het algemeen echter te meegaand en verzetten zich tegen uitleg.
Allemaal goede punten. Gewoon slimme softwareprogrammering, geen ‘kunstmatige intelligentie’.
Wanneer zijn zij opgehouden “Palestijnse vluchtelingen in Gaza” te zijn? IIRC, zo werden ze vroeger genoemd.
Ik zag een andere 'oppositie'-schrijver schrijven over 'Paletijnen in Gaza' en vragen: 'Waar zullen ze heen gaan?'
Als ze alleen maar Palestijnen in Gaza zijn, kunnen ze nergens heen.
Maar toen ze Palestijnse vluchtelingen in Gaza waren, hadden ze het recht op terugkeer.
Als je hen vraagt 'waar gaan ze heen', zul je merken dat sommigen van hen nog steeds de sleutels van hun huis hebben. Ze hebben ze tientallen jaren vastgehouden. Mensen die de sleutels van hun huis tevoorschijn halen en deze aan u laten zien, vragen zich niet af 'waar gaan we heen?'
Deze taalverandering die Orwell zeker zou hebben opgemerkt, is natuurlijk de ‘oppositie’ die het Trump-Biden, Pompeo-Blinken Vredesplan voor het Midden-Oosten internaliseert, dat zegt dat dit mensen zonder rechten zijn die nergens heen kunnen.
Wanneer zijn zij opgehouden Palestijnse vluchtelingen te zijn? Zelfs voor de tegenstanders van Trump-Biden?
Ik lees altijd alles wat ik kan vinden en luister naar zoveel mogelijk interviews van Scott Ritter.
Voor mij heeft hij een encyclopedische kennis van het onderwerp oorlog en inlichtingen, die hij uitlegt in een taal die zelfs ik kan begrijpen.
Het is niet leuk om te lezen. Ik kan niet veel doen aan de grove misstanden van de Verenigde Staten op het gebied van buitenlandse zaken die door hen zijn begaan
dwazen die zijn benoemd door een waardeloze geriatrische marionet, waarvan de meeste dwazen – tenminste vijftien voor zover ik weet – twee paspoorten hebben, waarvan er één Israëlisch is.
Misschien denk je er teveel over na, Scott. Misschien verloopt alles volgens plan voor Israël, de VS en de NAVO. Beschouw deze operatie als een potentiële valse vlag, een 911 Jr als je wilt. In feite zijn zowel de militaire als de inlichtingencapaciteiten van de Palestijnen zo bleek in vergelijking met die van Israël, dat ik vermoed dat laatstgenoemden grote hulp moeten verlenen aan eerstgenoemden om dit voor elkaar te krijgen – of op zijn minst de indruk te wekken dat het mislukt is. .
Ik merk dat ik meestal op mijn hoofd krab en herhaaldelijk de vraag stel: “Waarom zou Hamas überhaupt een dergelijke actie ondernemen die er feitelijk gegarandeerd toe zou leiden dat de Israëli’s hen hun eigen hoofd zouden overhandigen? Want dat zal het uiteindelijke resultaat zijn, dat Israël vanaf het begin heel goed had kunnen plannen en wensen.
In mijn boek worden de Verenigde Staten er sterk van verdacht op zijn minst medeplichtig, zo niet instigatief, te zijn als coproducenten samen met de Israëli's van deze voorstelling. Wat, vraag je, halen wij Yanks uit dit hele uitvluchten? Welnu, we kunnen op zijn minst relatief onopgemerkt wegsluipen van het Oekraïense fiasco dat we zelf hebben veroorzaakt, nu alle ogen van de wereld zich richten op Israël, Palestina en andere potentiële strijders, zoals Syrië en Iran, in deze nieuwe, nieuwe oorlog, vlak voor het begin van de oorlog. CIA-lopende band. Glanzende nieuwe oorlogen trekken altijd meer aandacht dan die saaie oude. Bovendien wil Sleepy Joe niet opnieuw in verlegenheid worden gebracht zoals hij tijdens die Amerikaanse terugtocht in Afghanistan was.
Bovendien wordt dit, ondanks alle krokodillentranen over het uitputten van onze wapenvoorraad als gevolg van die verkwistende schietgrage Ukies, een handig nieuw excuus om de oude oorlogsmachine een paar tandjes hoger te zetten om meer GELD te verdienen voor onze meest uitmuntende profiteurs van die gouden gans. dat Ike het Militair Industrieel Complex noemde. Alle resulterende dode Palestijnen, Syriërs, Iraniërs en allerlei andere moslims van de een of andere sekte zullen precies zijn zoals Mitt Romney en Lindsey Graham de UKies hebben beschreven: een berg dode freebies voor de Amerikaanse moloch, die al het sterven doet in plaats van de Amerikanen als we drijven op opportunistische wijze ons door God gegeven recht uit van een hegemon die onze ‘wil tot macht’ afdwingt. Wat een deal! Nietzsche zou het begrijpen, ook al kan het handjevol Amerikaanse vredesgezinden dat niet!
Dit weerspiegelt mijn gedachten.
Hoe konden ze, gezien de mate van toezicht, het aantal potentiële informanten en het voortdurende undercoverwerk van de Israëli's en hun Amerikaanse vrienden, hier absoluut geen flauw benul van hebben?
Het vormt echter het perfecte excuus voor 9 september om Gaza en de Palestijnen te vernietigen en daarmee het doel van etnische zuivering voor Israël te bereiken.
Het is ook interessant om te observeren wie het doelwit is.
Het lijkt allemaal net iets te veel een eigen doel om geloofwaardig te zijn dat het volledig door de Palestijnen is geconstrueerd, aangezien niet alleen de westerse pers aan boord is gesprongen om de Palestijnen te demoniseren, maar ook het excuus heeft om de klus snel af te ronden en meedogenloos verkocht aan het publiek. Tegen het vierde grootste leger ter wereld met kernwapens?
Wie heeft dit echt opgezet?
Alles wat je schreef resoneert ook met mij, bedankt hiervoor. Verder plaatste een gelijkgestemde lezer-commentator op een artikel van Independent.co.uk dezelfde ideeën als u, samen met een lange lijst met bekende feiten over hoe de IDF te allen tijde de grenzen van Gaza bewaakt. Het is niet denkbaar dat er een of meer uren verstreken, terwijl Hamas op de een of andere manier door een grensbarrière heen kwam en hun wreedheden beging, zonder dat Israëlische soldaten opdaagden. Gewoon niet.
Israël heeft in 256 4,000 Palestijnse burgers vermoord en 2021 gewond. Hoe kan Scott dat een succes blijven noemen?
Het concept van oog om oog betekent in wezen dat als iemand je op de een of andere manier pijn doet, je hem of haar terugbetaalt met een straf die past bij de misdaad. In de letterlijke zin: als iemand jouw oog eruit haalt, haal jij het zijne eruit.
Israël breidt dit uiteraard door de jaren heen bij elke gelegenheid uit door de Palestijnen te laten betalen voor elke actie die zij ondernemen. Ik zou zeggen dat de aanval bekend was bij Israël, dat besloot de aanvankelijke verliezen op zich te nemen en er vervolgens voor te gaan en zoveel mogelijk mensen te doden, waardoor Gaza op de knieën zou vallen.
Mijn inschatting is dat dit zal gebeuren
Israël moet op de hoogte zijn geweest van deze aanval en zou door de VS op de hoogte zijn gesteld
Ik ben het met je eens.
Ik denk dat de militaire actie zal bestaan uit het openlijk voeren van een genocidecampagne tegen het Palestijnse volk – zo veel als ze kunnen en zo snel als ze kunnen, omdat ik heb begrepen dat dit het uiteindelijke doel van de Israëliërs is.
Sinister gedrag als dit Rex is.
Ghandi – “Oog om oog, laat de hele wereld blind.”
En ja hoor, deze wereld heeft een heleboel mensen die rondslingeren alsof ze blind zijn. Zelfs degenen die nog steeds functionerende oogbollen lijken te hebben, houden ze op de hoogte van schermen die wachten op het volgende bericht waarin staat dat ze iemands ogen moeten gaan uitsteken omdat ze een kwaadaardig persoon zijn. #$%@# … @##$$23 … *&^& ^## … enz, enz, enz.
Veel mensen met allerlei achtergronden zijn tot deze conclusie gekomen. Waarschijnlijk omdat deze operatie vulgair en hardhandig was.
Een uitstekend artikel van Scott Ritter. Hij heeft de achtergrond verschaft van gebeurtenissen die hebben geleid tot de vorming van de huidige inlichtingendiensten van de VS en Israël, inclusief de “besmetting” van politieke perspectieven. De overmatige afhankelijkheid van hun AI-model zou logischerwijs worden tegengegaan als Hamas bekend raakte met de manier waarop deze buitengewoon gedetailleerde, uitgebreide gegevens werden verzameld. Het is duidelijk dat Hamas er alles aan zou doen om de Israëli's een periode te bieden die lijkt op vaste tijden en zorgvuldig en zeer heimelijk voorbereidingen zou treffen. Bovendien lijkt het erop dat de Israëli's hun AI-systeem niet vaak genoeg hebben bijgewerkt om hun zwarte plekken te dekken waar sommige activiteiten naartoe zouden kunnen verschuiven. De zelfgenoegzaamheid van hen en de VS was hun gênante ondergang. Terwijl het handhaven van de menselijke bijdragen zou anticiperen op dergelijke problemen en mogelijk de AI-systemen relevanter zouden houden.
“Doe de voorbereidingen zorgvuldig, heel heimelijk.”
Stap 1: Schakel uw telefoon uit. Beter nog, laat het thuis.
Heel interessant. Ik moet me echter afvragen of een deel van de blindheid in bepaalde kringen niet voortkomt uit een verlangen naar escalatie, zoiets als: “We hoeven ons geen zorgen te maken dat Hamas ons in een grootschalige oorlog zal meeslepen, want als ze dat doen, zullen we Ik zal winnen.”
In een dergelijke formulering wordt het werkelijke welzijn van een bevolking dus niet erg zwaar gewogen, terwijl een ander idee van ‘overwinning’ inhoudt: de vrijheid hebben om te doden, te veroveren, wapens te verkopen, wat dan ook. Je zou verwachten dat de conceptie van persoon tot persoon verschilt.
Ik merk ook dat sommigen aan de Amerikaanse kant dit misschien zien als een welkome afleiding van het debacle van de Amerikaanse inmenging en zelfs van Bidens eigen specifieke inmenging in Oekraïne.
Israël is gesticht in slachting en terrorisme en er is niets veranderd.
Het enige wat je hebt weggelaten was de GEORGANISEERDE MISDAAD. Gangsters in de VS hadden veel te maken met de financiering en bewapening van ‘Israëliërs’.
Niets van dit alles zou zijn gebeurd als een staat genaamd Israël in 1947 niet met bloed en dood voor de Palestijnen naar Palestina was gedwongen. Niets van dit alles zou zijn gebeurd als Israël niet 75 jaar had doorgebracht in een moorddadige campagne van kolonisatie en onteigening, aangewakkerd door haat tegen de inheemse Palestijnen.
Niets van dit alles zou zijn gebeurd als Israël de Gaza-gevangenis niet had gecreëerd, waar het regelmatig mannen, vrouwen en kinderen bombardeert om zijn wapens te testen.
Dit is allemaal de schuld van Israël en dat is al sinds 1947 het geval. Het is mij een raadsel waarom we het Franse verzet tegen de Duitsers steunden, maar zovelen de Palestijnen demoniseren omdat ze hetzelfde doen.
Een interessante invalshoek: de VS beschikt over een enorme voorraad gratis wapens in Israël, die ze indien nodig kunnen gebruiken. De NYT en Times of Israel meldden in januari van dit jaar dat sommige van deze wapens/munitie naar Oekraïne waren verscheept.
Bedenk dat de VS tijdens het Obama-regime voor 38 miljard aan wapens stuurden. Vandaag maakt het ministerie van Buitenlandse Zaken bekend dat de vliegtuigen in de lucht zijn om meer (gratis) wapens af te leveren. Maar geen geld voor gezondheidszorg, infrastructuur, SS/Medicare.
De Wapenexportcontrolewet is een wrede grap. De Amerikaanse regering. overtreedt op flagrante wijze zijn eigen wetten en weinigen noemen het zelfs maar. De rechtsstaat is dood: de NewSpeak-term is ‘Rules Based Order’ (TM)
Gratis wapens = een daad van vrije liefde van de Amerikaanse federale overheid!
Maar lang niet genoeg financiële steun voor alle dingen die u noemde en die rationeel voorrang zouden kunnen krijgen in een samenleving die het leven, de vrijheid en het nastreven van geluk boven alles waardeert.
Ook niet genoeg uitgaven om het basis-, middelbaar of hoger onderwijs te verbeteren of weer betaalbaar te maken, zelfs niet voor de financieel gestresseerde hogere middenklasse. Er is een jammerlijk tekort aan steun voor fundamentele wetenschap, vooral op het gebied van de ontwikkeling van nieuwe energiebronnen, transportsystemen, of op het gebied van biomedisch onderzoek, met uitzondering van de ontwikkeling van biowapens. Als het geld echter gaat naar oorlog en het ontdekken van nieuwe vectoren en overbrengingssystemen om op efficiënte wijze en met het grootste gemak meer mensen te doden, vooral leden van specifiek gerichte groepen die over verschillende biomarkers beschikken (waardoor ‘diversiteit’ aan het werk wordt gezet voor Amerika!), De pot kan onbeperkt worden uitgebreid, zelfs ten koste van al deze andere behoeften (en meer!), die door de meeste gezonde mensen doorgaans als cruciaal voor het leven worden beschouwd.
Nou ja, we hebben nu tenminste potentieel effectieve laserkanonnen, aangezien beide partijen ze voor de media uitrollen om elkaar te intimideren. Ik durf te wedden dat de meesten van ons niet eens in aanmerking zullen komen om er een te bezitten onder het Tweede Amendement. Iedereen die er een wil verwerven, zal als gek verklaard worden en daarom niet gekwalificeerd zijn om het te bezitten.
Niets, absoluut niets van deze misselijkmakende wetteloosheid en brutaliteit die voortkomt uit de vreemde en sadistische kunstmatige staat Israël zou kunnen gebeuren als de Amerikaanse belastingbetaler deze arrogante maar laffe bandieten nu al tientallen jaren niet elk jaar minstens 5 miljard dollar zou overhandigen.
Elke verwende Israëlische burger heeft een “Medicare-for-All” of nationale universele gezondheidszorgdekking voor één betaler. De Amerikaanse belastingbetaler betaalt de hele rekening. Ondertussen hebben we hier in de VS mensen die zelfmoord plegen of faillissement aanvragen vanwege uit de hand gelopen medische rekeningen; Er zijn Amerikaanse burgers die sterven omdat ze bepaalde gezondheidsbehandelingen of medicijnen niet kunnen betalen.
Schandelijk!
De Amerikaanse belastingbetalers dragen het geld niet over. De Amerikaanse regering overhandigt het geld van de belastingbetaler plus tonnen geleend geld daarbovenop.
Ja. En de Amerikaanse overheid is een volledige dochteronderneming van Kleptocratic Oligarchy Inc. Belastingbetalers hebben geen keus, aangezien Democracy Inc slechts een PR-façade is.
Ik vraag me af waarom de auteur denkt dat dit een “intelligentiefout” was, terwijl het manna uit de hemel lijkt in termen van de dingen die ze nu zullen beweren gerechtvaardigd te zijn om de Palestijnen aan te doen?
Egypte beweert dat zij waarschuwingen naar Israël hebben gestuurd over de aanstaande aanval, maar dat hun waarschuwingen zijn genegeerd. Was dit te wijten aan incompetentie of aan onvoldoende financiering van de inlichtingendiensten door Israël en de VS? Ik ben er zeker van dat het debat in Israël tot veel “complottheorieën” zal leiden.
Eén die helaas resoneert is dat Saoedi-Arabië en de VS hun Jemenitische genocide hebben. De Amerikaanse marionettenstaat Oekraïne (met Amerikaanse zegen) heeft zijn ethische Russische Oekraïense genocide. En nu hebben de fascistische apartheid Israël en de VS (en onze enthousiaste politici) nu het excuus voor hun Palestijnse genocide; of zoals Nikki Haley het zo elegant verwoordde: “Finish Them!”
Als de kop luidt: ‘De meeste machteloze mensen op de planeet behalen enorm succes op het gebied van inlichtingen’, dan zou dat ertoe kunnen leiden dat mensen die momenteel in hun eigen machteloosheid geloven, die positie opnieuw zullen gaan beoordelen in vergelijking met wat de gevangenen van ‘s werelds grootste openluchtgevangenis zojuist hebben opgeleverd. op tegen het machtige, hightech Israël.
Het enige dat je niet verteld mag worden, is dat de Elites feilbaar zijn, fouten maken en kwetsbaar kunnen zijn, vooral als je je telefoons uitzet en ze je niet kunnen volgen en bespioneren.
Maar zie George, ik denk dat het kan afhangen van je telefoon en zijn mogelijkheden. Bijvoorbeeld:
“Vanaf maart 2023 konden Pegasus-operators de spyware op iOS-versies tot en met 16.0.3 op afstand installeren met behulp van een zero-click-exploit.[3] Hoewel de mogelijkheden van Pegasus in de loop van de tijd kunnen variëren als gevolg van software-updates, is Pegasus over het algemeen in staat sms-berichten te lezen, te bellen, wachtwoorden te verzamelen, locatietracking te volgen, toegang te krijgen tot de microfoon en camera van het doelapparaat en informatie uit apps te verzamelen. (Wikipedia)
Dit is Israëlische spyware. En er zijn zoveel ‘onbekenden’ over wat ze wel/niet kunnen doen, voor zover het publiek betreft.
AI is niet zo goed in het voorspellen van dingen. Het voornaamste doel ervan is controle.
Het is vreemd om je hele leven sciencefiction te lezen terwijl je een carrière als professionele computernerd hebt. De wereld heeft een heel andere betekenis voor “AI” dan ikzelf. En veel ervan lijkt afkomstig te zijn van vrij recente propaganda.
Ik zou bijvoorbeeld zeggen dat AI goed is in het voorspellen van dingen, maar zwak in het controleren. Maar ja, ik lees al tientallen jaren sciencefiction, terwijl ik Hollywood en CNN negeer. Maar het is vreemd om te horen dat een hele wereld chatbots AI's noemt, maar in al het gepraat over AI's komt de term Turing Test nooit ter sprake? Het is een surrealistische wereld daarbuiten. Wat beschreven wordt als ‘kunstmatige intelligentie’ vertoont in werkelijkheid geen enkel teken van ‘intelligentie’. Computers verwerken Big Data om voorspellingen te doen, maar hoewel Chatbots AI's worden genoemd, zijn de computers die uw aankopen voorspellen dat niet.
De enige AI die ik ken die goed is in 'controle' is degene die de telefoon bij het bedrijf opneemt en u vervolgens controleert door u in de wacht te zetten en u nummers te laten drukken.
Maar ik zou niet verbaasd moeten zijn. Ik leef in een wereld waar nu de 'liberalen' de bankiers van Wall Street volledig steunen, en meer van oorlog houden dan van wat dan ook. Waarom zou AI een woord moeten zijn dat een echte betekenis heeft?
Ik ben het hier niet met Scott eens dat de grootste vraag die opdoemt het falen van de inlichtingendienst is. Tenzij we het uiteraard hebben over het falen van de inlichtingendiensten binnen Israël, waardoor het land zichzelf voortdurend als onbesproken beschouwt en nooit erkent dat de Palestijnen een wanhopig volk zijn dat door het zionisme zelf is onteigend, te beginnen met de komst van de eerste kolonisten. in de jaren tachtig van de negentiende eeuw, het eerste zionistische congres van Herzl in 1880, de Balfour-verklaring in 1898 en de ineenstorting van Truman tot het zionisme, wat ertoe leidde dat hij door middel van omkoping en verdraaiing van de VN-lidstaten de verdelingsresolutie in november 1917 ‘won’. DAT is de echte vraag Zullen de Israëli's OOIT wakker worden voor hun eigen misdaden, wat de reden is dat de Palestijnen ontheemd zijn en terugvechten wanneer ze maar kunnen?
Opnieuw steunden de Israëli's het initiatief van een kleinere vijand.
Het is misschien geen mislukking van de inlichtingendiensten.
Een paar jaar geleden schreef ik het boek Break in the Chain Intelligence Ignored. Het gaat over het Paasoffensief van 1972 en de enige inlichtingeneenheid die nog beschikbaar is in het I Corps of Vietnam. Generaal Abrams, zijn J-2 en de ambassadeur in Zuid-Vietnam waren op vakantie en niet in Vietnam toen de NVA de DMZ en Laos tegenkwam. We hadden MACV en alle anderen die we konden bedenken gewaarschuwd, maar het mocht niet baten. Vandaar dat de inlichtingendienst werd genegeerd (vooral omdat we HUMINT/Agent-operaties uitvoerden). In het Midden-Oosten zou dit type opnieuw kunnen voorkomen.
Er is niets veranderd. Over een jaar zal niemand in de rest van de wereld, behalve de Palestijnen en een minderheid van de Israëliërs, zich deze schermutseling herinneren. Tegen die tijd zal iedereen gefocust zijn op de laatste dagen van de Amerikaanse verkiezingen en mogelijk op de ernstige sociale en economische onrust die de Verenigde Staten zullen ondergaan. Vraag je je af hoe de mondiale media met dat scenario zullen omgaan?
• Lange tijd bewonderaar van Scott's werk hier. Ik denk niet dat Netanyahu voor onbepaalde tijd voet aan de grond wil hebben in Gaza, en zeker niet de verantwoordelijkheid wil hebben om het land te besturen als Hamas wordt verslagen. Daarom denk ik dat dit een echte inlichtingenfout was. Alleen een Israëlische militaire invasie en fysieke bezetting op de lange termijn kunnen Hamas verslaan. Dit zou de inzet van tienduizenden soldaten vereisen, wat bloed en schatten zou vergen die voor Israël onaanvaardbaar zijn. De laatste keer dat het Israëlische leger man-tegen-man-gevechten zag in Gaza was in 2014. Omdat het niet bekend was met gevechten in het stedelijke gebied van Gaza, trok het zich terug nadat het 68 soldaten had verloren.
Israël kan alleen aanspraak maken op door de VN gemandateerde grenzen en moet ernaar terugkeren en Palestina verlaten.
“VN-gemandateerde grenzen”
Dat geldt als een oxymoron dat gelijk staat aan ‘militaire intelligentie’.
Onlangs speculeerde de Duran (Alex en Alexander) dat Hamas misschien wel zou willen dat de Israëliërs Gaza zouden binnenvallen en bezetten nadat ze een groot deel van de fysieke fabrieken en infrastructuur met de grond gelijk hadden gemaakt. Het gebombardeerde ruïneuze stadsbeeld zou de droom van elke stadsguerrilla zijn die werkelijkheid zou worden. Onder dergelijke omstandigheden geniet de verdediger doorgaans een aanzienlijk tactisch voordeel. Als de Israëli's het aas doorslikken en ter plaatse binnenvallen, en vooral als Hezbollah/Iran vervolgens besluiten zich bij de strijd aan te sluiten en vanuit het noorden op te dringen, zou de IDF verzanden in een verschrikkelijk kostbare tweefrontenoorlog.
Tegen goed georganiseerde, goed getrainde, zeer gemotiveerde tegenstanders. Omdat een groot deel van hun lokaal opgeslagen artilleriegranaten (op aandringen van de Amerikaan) naar Oekraïne was gegaan, zouden de Israëli's zwaar moeten vertrouwen op hun luchtoverheersing om infanterie- en pantsereenheden te ondersteunen. Weten we of Hamas en Hezbollah luchtverdedigingssystemen klaar hebben staan om tegen Israëlische vliegtuigen te gebruiken? Nu de Israëli's de voedsel-, elektriciteit- en watertoevoer naar Gaza hebben afgesneden, zou Hamas het natuurlijk moeilijk hebben om heel lang gevechtseffectief te blijven. Zouden ze dit hebben gepland en aanzienlijke hoeveelheden voedsel en water hebben opgeslagen? En hoe zullen de Israëli's en de Amerikanen de oorlog binnen de perken houden en andere regionale machten ervan weerhouden?
Waarom negeren intelligente mensen het feit dat de leiders van de meeste landen marionetten van de globalisten zijn?
Totdat de intelligentsia de echte criminelen achter de daden oproept, zullen de kwaadaardige schurken ermee weg blijven komen.
Als je dood en verderf zaait, oogst je dood en verderf.
Dat beeld lijkt mij heel duidelijk.
Geweldig artikel.
De propaganda op de BBC is adembenemend. Zoals gebruikelijk worden foto's van vrouwen en kinderen om emotionele redenen gebruikt. Dat is eerlijk genoeg, maar ik zie dit nooit wanneer de IDF opzettelijk kinderen neerschiet of onschuldige burgers bombardeert.
Heb dat ook gemerkt. The Guardian is nog erger. Het joodse lijden overtreft dat van alle anderen.
Ik heb goede hoop dat de Britten eindelijk deze versleten tactieken zullen leren kennen. De demonstraties buiten de Israëlische ambassade in Londen zijn bemoedigend.
hxxps://www.youtube.com/watch?v=9g-qaOJjqJw
Heb je de reacties op die video Arthur gelezen? Ze waren het niet eens met deze bijeenkomsten/steun voor Palestina. En nu heeft de Britse regering (Slim, Braverman) gezegd dat het zwaaien met Hamas/Palestijnse vlaggen een strafbaar feit kan zijn.
Wapens uit de Verenigde Staten die aan Israël zijn gegeven, vernietigen nu gebouwen en doden onschuldige mannen, vrouwen en kinderen in GAZA, en in een gebied zo groot als Detroit, Michigan. Detroit heeft ongeveer 600,000 inwoners. Gaza heeft ongeveer 2.4 miljoen inwoners. Gaza is de grootste openluchtgevangenis ter wereld. Na de oorlogsmisdaad gepleegd door Hamas heeft Netanyahu nu de oorlog verklaard, een nieuwe oorlogsmisdaad, aan GAZA. Hij verplaatst nu tanks, soldaten en andere oorlogswapens richting Gaza, terwijl zijn Amerikaanse wapens mensen in Gaza blijven bombarderen en doden. OORLOG IS NIET HET ANTWOORD. Bovendien gaat de Amerikaanse president Biden hier helemaal verkeerd mee om. Hij steunt Israël volledig en verplaatst Amerikaanse vliegdekschepen naar de Middellandse Zee ter ondersteuning van Israël, in plaats van zich te binden aan de vrede. De Amerikaanse president wordt verondersteld de machtigste mens ter wereld te zijn. Gezien wat hij doet, blijkt dat onjuist.
We kiezen al sinds 1980 ‘frontman’-presidenten.
Israëlische militairen zeggen dat er geen sprake is van falen van de inlichtingendiensten. Naast bewaking hebben muren meerdere beschermingslagen. Ga daarmee om. We zullen het eindspel met eigen ogen zien.
SCHANDE over Israël en SCHADE over de hele westerse wereld...Altijd klaar en bereid om te wijzen op de schade die de Palestijnen hebben aangericht, maar NOOIT te wijzen op wat de Palestijnen hebben geleden onder Israël...alle doden, het stelen van land, het vernietigen van olijfgaarden, het onderworpen zijn aan minimale voorraden om te overleven, vallen de kampen in, houden ambulances zo lang tegen aan de grens dat de zieke sterft, leiden water weg/beperken de hoeveelheden, kolonisten steken huizen in brand, respecteren de islamitische heilige plaatsen niet, enz. enz. enz. Sommige van deze tactieken doet me denken aan Hitlers handlangers.
Ik ben het er helaas mee eens. De handlangers van Hitler zijn nu die van Israël geworden.
Ik heb een tijdje gedacht dat Israël veel van de nazi's heeft geleerd, en dan is er nog de Stern Gang, waarbij Stern de man was die Israël naar het Derde Rijk wilde modelleren. Hij was niet zonder invloed.
Als er bijvoorbeeld één Israëliër gedood wordt, doden de Israëliërs honderd Palestijnen; dat komt rechtstreeks uit het nazi-speelboek. Mensen opsluiten in een getto? Waar hebben we die eerder gehoord?
En wat ironisch is, is dat de Palestijnen weten hoe ze moeten overleven in een droog klimaat. Geiten en olijven doen het heel goed, terwijl de Israëliërs – die westerlingen zijn – denken dat ze het klimaat kunnen veranderen in wat ze willen, door gewassen water te geven die hongerig zijn naar water en zich bezig te houden met superconsumentisme. De enige Israëliërs die ik respecteer zijn de verzetsmensen die door een bloedige hel worden geleid en de dissidenten.
De USS Gerald R. Ford, het nieuwste en meest geavanceerde vliegdekschip van de marine, en zijn ongeveer 5,000 matrozen en dek met gevechtsvliegtuigen zullen vergezeld worden door kruisers en torpedobootjagers in een machtsvertoon dat bedoeld is om klaar te zijn om op alles te reageren, van mogelijk het verbieden dat extra wapens Hamas bereiken en toezicht houden.
Dat is allemaal nodig omdat de enige kernmacht van het Midden-Oosten Israël niet kan omgaan met HAMAS en de beperkte Partizanenrebellen, of is er meer aan de hand dan op het eerste gezicht lijkt?
Ondertussen heeft Downing Street nr. 10 uit solidariteit een zeer grote Israëlische vlag boven het gebouw gehangen. (En beloofde militaire hulp – hoe dit zal worden bereikt is niet duidelijk, aangezien ze vermoedelijk een beetje tekortschieten in wapens omdat ze ze allemaal naar Oekraïne hebben gestuurd – die op mysterieuze wijze uiteindelijk tegen de genoemde Israëli’s zijn gebruikt.)
Tussen 750 en 000 werden 1947 Palestijnen gedood door de opkomende staat Israël. Waarom ontsnappen aan een Holocaust om anderen een Holocaust op te leggen? Deze moorddadige beslissingen zijn nooit beantwoord, behalve dat het stellen van de vraag zelf niet is toegestaan. Niemand wil onder welke omstandigheden dan ook dat conflicten worden nagestreefd. Maar een conflict tientallen jaren lang laten voortduren, alleen maar om land in te nemen en de politieke macht uit te breiden, is een hopeloze weg vooruit. Net als de VS moet Israël rekening houden met zichzelf en beslissen of de vernietiging van anderen een waardevolle bezigheid is voor wat in feite een luxe van onnodig gezag is. Welke bedreigingen kunnen er, met de eindeloze bewapening en kernwapens, nog meer zijn dan guerrilla-acties? Nu het morele argument verloren is gegaan, welk materieel argument maakt het mogelijk dat er enige steun buiten de grenzen van uw eigen land kan plaatsvinden? De enige keuze die in deze situaties overblijft is die tussen een bananenrepubliek of een dictatuur met een afnemende, gecentraliseerde macht. Niemand is meer geïnteresseerd in verhalen die toebehoren aan een benadeelde supermacht of aan de decennialange agressie van een antidemocratische theocratie. Het laatste heen en weer zorgen voor een transformatie naar onschuld aan beide kanten van de vergelijking.
Goed gezegd. De enige oplossing voor de Israëlisch-Palestijnse oorlogen is het instellen van een eenheidsstaat met gelijke rechten voor alle burgers. De tijd voor imperialistische oplegging van de heerschappij van anderen door een koloniale macht is al lang voorbij, net als het idee dat een theocratie (ondanks het huidige bestaan van de Joodse, Iraanse en Saoedische) een levensvatbaar voorstel zou zijn.
Oftewel Libanon
@ eerste persoon oneindig?
Bij wijze van enige historische nadruk op uw uitstekende aanval op de heersende ‘code van stilte’, in het bijzonder met betrekking tot de criminele acties van de zionisten en hun internationale facilitators tegen de Palestijnse vrouwen, kinderen en mannen, al meer dan 76 jaar lang, elke dag, dit recente artikel onder uw aandacht te brengen hxxps://consortiumnews.com/2023/10/09/chris-hedges-palestinians-speak-israels-language/?eType=EmailBlastContent&eId=e53429bc-f7a9-4f6d-aba9-03f1eb6452dc
door Chris Hedges.
Zoals gewoonlijk,
EA
Geweldig artikel. Sommigen betwijfelen of er meer sinistere vectoren dan het falen van de inlichtingen in het spel zijn.
Fascinerende theorie Scott. De IDF sliep gelukkig in de overtuiging dat hun AI uitlezingen genereerde.
Dit is veel plausibeler dan valse vlaggen, verraad op hoog niveau of andere aangeprezen samenzweringen. Incompetentie is de gebruikelijke boosdoener voor militair falen.
Bron Merlin, product Hekserij.
Ik ben een grote fan van Scott Ritter. Ik luister wekelijks naar zijn podcasts. De geschiedenis staat vol met voorbeelden van ‘mislukkingen op het gebied van de inlichtingendiensten’, waarvan de timing handig werd gebruikt om de betrokkenheid bij oorlog te rechtvaardigen of te vergroten. Pearl Harbor, Golf van Tonkin, US Liberty, 9-11, Ft. Detrick miltvuur, Saddams massavernietigingswapens Ik geloof niet dat de Israëlische inlichtingendienst zich niet bewust was van de aanstaande aanval van Hamas. Israël zal de aanval gebruiken om de hogere militaire uitgaven te rechtvaardigen en om alles wat er naast de Palestijnen gebeurt te rechtvaardigen. Voeg daar nog aan toe dat China afgelopen april de bereidheid had geuit om een vredesovereenkomst tussen Israël en Palestina tot stand te brengen, waarvan het succes een grote schande voor de VS zou zijn geweest na hun decennialange ‘falen’ om vrede in de regio tot stand te brengen.
In welk opzicht was de aanval van de Israëlische luchtmacht op de USS Liberty een ‘inlichtingenmislukking’?
Israël prijst zichzelf aan als een vooraanstaande ontwikkelaar en leverancier van militaire hardware en software, waarbij Gaza vaak als proefkonijn wordt gebruikt voor zijn R&D-sector. Het is waarschijnlijk hun grootste exportproduct. Waarom zouden ze opzettelijk dit totale systeemfalen toestaan?
De Israëliërs willen geen vrede. Het corrupte en afschuwelijk destructieve militair-industriële complex waarvoor Ike ons waarschuwde, wil geen vrede. Zowel Tel Aviv als Washington handelen uit pure wanhoop nu de wereld de rampzalige mislukking van het eeuwigdurende oorlogsproject tussen de VS en de NAVO de rug toekeert. De aankondiging van de Atlantische Raad op 6 april vorig jaar ter ondersteuning van Zelensky's plannen voor Oekraïne als “een groot Israël” gaf duidelijk aan dat Israël, de VS, de NAVO en hun bondgenoten blindelings op een nucleaire holocaust afstevenen. In tegenstelling tot China en Rusland is het Westen, gefocust op voortdurende oorlog, dood, vernietiging en lucratieve wapenverkoop, vergeten hoe het infrastructuur moet opbouwen en diplomatie moet voeren.
Ik geloof ook niet dat Israël onwetend was van de bedoelingen van Hamas, vooral niet als:
“Israël heeft de kunst van menselijke intelligentie tegen het Hamas-doel geperfectioneerd, met een bewezen staat van dienst in het plaatsen van agenten diep in de besluitvormingshiërarchie van Hamas” enz.
Laat Hamas in actie komen en dan kan Israël een excuus hebben om “hard op te treden” en “enorme kracht” te gebruiken, zoals Netanyahu het heeft uitgedrukt. Ik geloof niet in complottheorieën, alleen complotten.
Denk maar aan Kim Philby.
De vraag is nu: wat doet Israël? (En wat gaan de VS natuurlijk doen?) Ik kan het wel raden. Als ze gewoonlijk een paar duizend mensen vermoorden bij aanvallen waarbij een paar dode Israëlische soldaten achterblijven, zullen er tienduizenden dode Palestijnse burgers zijn, en God weet waar het eindigt. Kijk uit naar de VS die de gebruikelijke leugens over Israël naar voren brengen, leugens die schaars zijn onder de bevolking, aangezien we hier vreselijk slecht geïnformeerd zijn over de ware stand van zaken.
“…Hamas was in staat een ware Ghost in the Machine te genereren, de Israëlische AI te corrumperen en het Israëlische volk en leger op te zetten voor een van de meest tragische hoofdstukken in de geschiedenis van de Israëlische natie.”
Dankbaar. De status quo was volkomen onhoudbaar voor de belegerde en onderdrukte Palestijnen. De stelende kolonisten en het zionistische regime konden slechts een beperkte mate van racisme, sadisme, arrogantie en apartheid verspreiden voordat er een duidelijk en goed gecoördineerd verzet op komst was.
Ritter noemde dit artikel eerder vandaag in de show van George Galloway (ff tot 57:40):
hxxps://www.youtube.com/watch?v=lxQBFWaRBkc
Het idee dat Israël Gaza nu met de grond gelijk gaat maken, doet de waarschijnlijkheid af dat Hezbollah, Syrië en Iran zich allemaal bij de partij zullen aansluiten.
Zionisten kozen deze strijd meer dan 100 jaar geleden. Ze lijken dit echt niet te begrijpen.
Uitstekende informatie van de heer Ritter en geweldige opmerkingen.
Zoals George Galloway en anderen hebben opgemerkt: de Britten hadden niet het recht om land weg te geven dat niet van hen was. De erfenis van het Britse Rijk achtervolgt ons nog steeds in veel opzichten.
Daarom probeer ik mensen de geschiedenis te laten respecteren. De geschiedenis heeft ons naar dit punt in de tijd gebracht, en als je niet begrijpt wat eraan voorafging, wordt het heden onbegrijpelijk.