VN-hervorming? Denk aan 'Alice in Wonderland'

Aandelen

Thomas G. Weiss zegt dat de hoogste prioriteit van de VN het versterken van de afbrokkelende fundamenten van het systeem moet zijn.

Gang bij het VN-hoofdkwartier in New York op 23 september tijdens de 78e Algemene Vergadering. (VN-foto/Mark Garden)

By Thomas G. Weiss
PassBlauw 

PToen we vorige week in de razernij van de East Side van Manhattan kwamen, kwamen de gebruikelijke verkeersgeluiden en de niet zo diplomatieke kakofonie over de Verenigde Naties aan het licht. Het lawaai omvatte afgezaagde pleidooien om de Veiligheidsraad te wijzigen, vaak vermengd met oproepen om een ​​nieuw Handvest op te stellen. Maar met de huidige giftige politiek zijn hervormingen een nonstart.

Gesprekken op First Avenue kunnen, net als andere dit voorjaar en gepland voor 2024 en 2025, worden geïnterpreteerd als ambitieuze inspanningen om rapporten van de secretaris-generaal in 2021 en zijn adviesraad op hoog niveau voor effectief multilateralisme na te streven, naast rapporten van het maatschappelijk middenveld. als analytisch koren voor de SDG Summit een week geleden, volgend jaar Top van de toekomst en Wereld Sociale Top in 2025. Zelfs VN-cheerleaders hebben echter gehoord dat ze “dood door de top” uitten.

De ontoereikendheid van de huidige mondiale probleemoplossing zorgt voor de tromgeroffel. Wat zou duidelijker kunnen zijn?

Even duidelijk is het bodemloze politieke klimaat voor internationale samenwerking, met diepe verdeeldheid en wantrouwen, zeker het ergste in mijn leven. De grootste oorlog in Europa in tientallen jaren is nu aan zijn 19e verwoestende maand bezig.

[Verwant: Wat is er gebeurd met het vermogen van de VN om te bemiddelen?]

In 1945 bestond er consensus over de reikwijdte en prioriteiten van de wereldorganisatie. Vandaag is er geen akkoord. Wijzigingen in het Handvest volgen op consensus en gaan er niet aan vooraf. Optimisten die op grote veranderingen anticiperen, negeren de gepolariseerde politieke realiteit die overal zichtbaar is: groeiende rivaliteit tussen grootmachten; toenemende meningsverschillen binnen intergouvernementele organen van de VN; en terugvallen op belangrijke normatieve en juridische verplichtingen.

Doneren naar CN's Vallen Fonds Drive

Laten we recente illustraties noemen van de verwarde en verwarrende reacties die daaruit voortvloeien: de staatsgrepen in Niger en Gabon deze zomer, de gewelddadige uitbarsting in Soedan dit voorjaar, de volledige ineenstorting van de Sahel-stabiliteit op dit moment, het groeiende lidmaatschap van de BRICS en de G20 en het niet shows tijdens de jaarlijkse Algemene Vergadering van vier van de vijf permanente leden (de Amerikaanse president Joe Biden arriveerde uit DC). Laten we ook de diffuse reacties op economische ongelijkheid, klimaatverandering, gendergelijkheidsdoelstellingen en de pandemie niet vergeten.

[Verwant: G20: Laatste wals in een verscheurde wereld en BRICS: Mondiale zwaartepuntverschuivingen]

De Amerikaanse president Joe Biden, midden, arriveert om de Algemene Vergadering toe te spreken
Sept. 19. (VN-foto / Loey Felipe)

Om mijn standpunt te bagatelliseren: dit is niet het ideale moment voor een tweede Handvest. Een herziening waar twee derde van de leden en hun parlementen mee instemt, zou zwakker zijn dan de huidige. Zouden we echt willen dat de groeiende schare autoritaire leiders het voortouw zou nemen?

Ik ben verbaasd over twee onderwerpen die doorgaans nergens toe leiden, maar altijd prominent aanwezig zijn: de hervorming van de Veiligheidsraad en Artikel 109 van het Handvest. Dit blijven voor velen geloofsartikelen en blijven alomtegenwoordig, vooral in de aanloop naar belangrijke vijfjarige jubileums. “We hebben een splitsing in de weg bereikt”, zei secretaris-generaal Kofi Annan in 2003 tegen de Algemene Vergadering. In de aanloop naar het 60-jarig jubileum hoopte hij op een groots koopje, nog een “San Francisco-moment”, wat geen vandaag dichterbij dan twintig jaar geleden.

Dat jaar, Washington Kwartaal publiceerde een essay van mij: “De illusie van een hervorming van de VN-Veiligheidsraad' dat collega's mij regelmatig hebben gevraagd om te updaten. Ik heb dit afgewezen omdat de belangrijkste verandering de titel zou betreffen – van ‘De Illusie’ naar ‘De Waanvoorstelling van de Hervorming van de Veiligheidsraad’. Dat 95 procent van de diplomatieke energie aan deze warboel wordt besteed, is een raadsel.

Minder verrassend was de plaag van Biden dit jaar tijdens de Algemene Vergadering van de VN, waarbij hij net als in 2022 herhaalde dat “de Verenigde Staten de uitbreiding van de Veiligheidsraad zouden steunen”, terwijl hij heel goed wist dat dit nooit zal gebeuren.

Iedereen is het erover eens dat de wereld sinds 1945 is veranderd, hoewel er verder niet veel consensus bestaat. Alle voorstellen – inclusief die van de Oekraïense president Volodymyr Zelensky poging om het permanente lidmaatschap en veto van Rusland te elimineren – zijn niet alleen onmogelijk, maar roepen ook evenveel problemen op als ze oplossen. 

[Verwant: VN of NAVO?]

De Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov, midden, op weg om verslaggevers te informeren op het VN-hoofdkwartier op 23 september. (VN-foto / Loey Felipe)

We kunnen rekenen op meer hoop op het soort veranderingen dat af en toe het gezag van de Algemene Vergadering vergroot, een te lange achterstand en die finesse-geopolitiek. Dat wil zeggen dat er ruimte is om niet-Charter-wijzigingen te onderzoeken.

Mijn overleden vriend Ed Geluk en ik was het er af en toe niet mee eens, maar over de hervorming van de VN betreurden we allebei dat voorstanders gebiologeerd zijn door één ‘p’, namelijk het proces, maar een andere ‘p’ – ‘product’ negeren. Als alleen het proces wordt verbeterd, zo luidt de logica, zal het product dat ook doen. Dat is niet noodzakelijk zo. Bovendien elimineren het onophoudelijke gekibbel en de verlamming de ruimte om praktische oplossingen te verkennen. Het toevoegen van permanente en gekozen leden en het rommelen met het veto zou de legitimiteit kunnen verbeteren. Maar zou een mini-GA nuttiger zijn? Zouden er niet nog minder besluiten volgen?

Het huilen en knarsetanden van de diplomatieke tanden gedurende tientallen jaren heeft geen nieuwe wijzigingen van het Handvest mogelijk gemaakt en zal dat ook niet mogelijk maken, maar ze hebben wel bijgedragen aan een tolerante omgeving die pragmatische aanpassingen heeft voortgebracht, zoals het regelmatige gebruik van de Arria-formule en het in verlegenheid brengen van de vetohouders door middel van de Liechtenstein-initiatief.

De flexibiliteit van de lidstaten heeft ook geleid tot aanpassingen en uitbreiding van het VN-systeem. Als er oprichters uit 1945 nu in New York City zouden arriveren, zouden ze de organisatie die ze hadden opgericht niet herkennen. Ik verwelkom daarom het verkennen van alle ideeën die deze tolerante omgeving uitbuiten, maar alle gedachten over wijziging van het Handvest omzeilen.

Zal het onvermogen om vooruitgang te boeken met dramatische hervormingen van de Veiligheidsraad of artikel 109 de geloofwaardigheid van de VN in gevaar brengen? Nee, of in ieder geval niet meer dan in het verleden.

Onderhoud 

Glazenwasser aan het werk, buiten het gebouw van het secretariaat in 1951. Op de achtergrond de General Assembly Hall, die toen in aanbouw was, en de gebouwen van Midtown Manhattan. (VN-foto/JG)

Om terug te keren naar mijn openingsgedachte: het is dwaas om over de hervorming van de VN te praten terwijl je de brutale hedendaagse politieke realiteit negeert. In plaats daarvan zouden we de comparatieve voordelen van de VN moeten versterken. Operationeel betekent dit betere humanitaire actie en het bevorderen van ideeën rond mondiale normen, principes en standaarden. Meer specifiek, hoe zit het met het consolideren en centraliseren van het uitgestrekte ‘systeem’?

De lidstaten hebben veel aan de bureaucratie toegevoegd, maar zelden entiteiten weggenomen of gesloten, hoewel twee grote vredesmissies sneller worden stilgelegd dan de beheerders aankunnen.

De hoogste prioriteit voor de VN zou het versterken van de afbrokkelende fundamenten van het VN-systeem moeten zijn, en niet het speculeren over het systeem dat we wensten te hebben. De topconferenties van 2023, 2024 en 2025 zullen geen grotere geopolitieke problemen oplossen. Zou het, ook al is het weinig opwindend, niet verstandiger zijn om te brainstormen over worstcasescenario's in plaats van over bestcasescenario's? Hoe zit het met de nuchtere noodplannen voor wat in het systeem moet blijven of zelfs moet worden uitgebreid, en wat er moet worden geëlimineerd of geconsolideerd als de organisatie 10 tot 25 procent minder middelen zou hebben? Dat zou de potloden slijpen.

Ik ben er nog niet klaar voor om de VN op te geven. In plaats van wensenlijsten op te stellen, moeten we echter de comparatieve voordelen van de VN in kaart brengen en voortbouwen op wat daarin is gelukt. Hoe lang zullen de VN anders in Turtle Bay blijven staan?

Voor degenen die mij als overdreven dramatisch en apocalyptisch beschouwen: ik zou eraan willen herinneren dat de Volkenbond in rompvorm bleef bestaan ​​van 1939 tot april 1946. Is dat in feite een relevant beeld voor de huidige VN? Het is moeilijk om de woorden van Lord Robert Cecil tijdens de laatste zitting niet in mijn oren te horen: “De Liga is dood, lang leve de Verenigde Naties.”

Thomas G. Weiss is presidentieel hoogleraar politieke wetenschappen aan het CUNY Graduate Center; vooraanstaand fellow bij de Chicago Council on Global Affairs; en mondiaal eminent wetenschapper aan de Koreaanse Kyung Hee Universiteit. Zijn recente boeken omvatten De ‘Derde’ Verenigde Naties, met Tatiana Carayannis.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.

Doneren naar CN's
Vallen 
Fonds Drive

 

 

15 reacties voor “VN-hervorming? Denk aan 'Alice in Wonderland'"

  1. September 29, 2023 op 17: 28

    Universitaire lessen die ik gaf over internationaal en supranationaal recht en over internationale organisaties omvatten een gedetailleerde studie van waarom de Verenigde Naties de Volkenbond hebben vervangen, in plaats van alleen maar de Liga te hervormen. Het antwoord was duidelijk. In tegenstelling tot de naïeve mening van de auteur dat er in 1945 consensus werd bereikt, werd het door de overwinnaars van de tweede oorlog gedicteerd om alle oorlogen te beëindigen, grotendeels op de manier waarop het Verdrag van Versailles aan de verliezers van de eerste werd opgelegd. De Liga vormde een obstakel voor de internationale autocratie en moest daarom worden ‘beëindigd’ en haar bezittingen, materieel en immaterieel, worden gestript. De Liga respecteerde de nationale soevereiniteit en elk lid werd als gelijke behandeld, in tegenstelling tot de Verenigde Naties, ondanks de uitgangspunten en beloften van het Handvest. Er was geen vetorecht door een speciaal lid van de Liga, hoewel beslissingen bij consensus moesten worden genomen, dat wil zeggen unaniem (met uitzondering van partijen bij een geschil). In zekere zin was het, anders dan de Verenigde Naties, eerder democratisch dan een oligarchische dictatuur van doorgaans ruziënde elites. En de Verenigde Staten en Groot-Brittannië vonden die egalitaire democratie niet alleen onsmakelijk, maar ook weerzinwekkend en onaanvaardbaar, en daarom hebben zij de Liga vermoord. Een hervorming van de Verenigde Naties zal vrijwel onmogelijk blijken, maar op een gegeven moment kan de vervanging ervan, gebaseerd op precedenten, wel eens essentieel blijken als er ooit een rechtvaardige vrede tussen gelijken wil worden bereikt. Ook al telt het in eerste instantie niet de meest recalcitrante leden.

  2. Susan O'Neill
    September 29, 2023 op 11: 39

    Totdat de VN-verkozenen bereid of zelfs maar in staat zijn hun lidstaten te vertegenwoordigen in plaats van hun echte “eigenaren”, dan heeft het geen toekomst. BRICS+ zal meer leden blijven aantrekken, net als de SCO, totdat het maar al te duidelijk wordt dat de VN geen enkel nuttig doel meer kan en zal dienen.

  3. Riva Enteen
    September 29, 2023 op 10: 55

    Op dit moment zijn de VN machteloos, behalve als collaborateur bij oorlogsmisdaden.
    Zie: hxxps://covertactionmagazine.com/2023/08/11/on-the-brink-of-world-war-does-the-un-still-have-a-raison-detre/

  4. Vera Gottlieb
    September 29, 2023 op 08: 35

    Eerst en vooral… Verplaats de VN uit de VS en terug naar Zwitserland – weg van onder de Amerikaanse laars.

    • jamie
      September 29, 2023 op 13: 38

      verhuizen van de VS naar Zwitserland is alsof je het helemaal niet verplaatst; Zwitserland is een fantastisch land als het gaat om het creëren van een beeld dat ver verwijderd is van de werkelijke waarheid; er is een reden waarom Zwitserland het ‘kleine zusje van de VS’ wordt genoemd, en het kleine zusje is veel erger dan de grote broer…
      Zwitserland heeft zijn immense rijkdom vergaard door de machtigste en vaak de slechtste naties, organisaties en mensen te dienen; het zit in het Zwitserse DNA om iedereen te dienen die machtig is, ongeacht of het kwaadaardig of minder kwaadaardig is; ze noemen het pragmatisme in Zwitserland, omdat het een extreem arm land is…
      Zwitserland is een ‘gemanipuleerde natie’. Echtheid is in dat land allang dood, net als de mensheid (die slechts een façade dient en een manier om hulpbronnen veilig te stellen in arme landen).
      Als de VN wil overleven, moet het hoofdkwartier weg van de VS en Zwitserland om naar Zuid-Afrika of een andere niet-westerse regio te gaan

      • Dr. Hujjathullah MHB Sahib
        Oktober 1, 2023 op 13: 56

        Fantastische opmerking! Maar dit is niet een ziekte die alleen Zwitserland treft, vele anderen in het collectieve Westen en in de Eerste Wereld, en pretendenten voor die status zouden ook gemakkelijk in het plaatje passen. Ze hebben de Westerse jassen veel te lang strak aan de haak geslagen voor gemakkelijk geld, totdat de VS zelf besloten hen voorgoed kwaad te maken!

    • Lois Gagnon
      September 29, 2023 op 15: 49

      Daar ben ik het mee eens, maar ik heb liever dat het wordt verplaatst naar een land in het zuiden van de wereld dat geen permanent lid heeft.

  5. Dr. Hujjathullah MHB Sahib
    September 29, 2023 op 04: 33

    Dit is duidelijk een onthullend stuk over de miskraam van elke toekomstige VN-hervorming in de nabije toekomst. De parallel die met de hachelijke situatie van de Liga wordt getrokken, is volkomen terecht. Wat toen luidde: “Liga is dood en lang leve de Verenigde Naties” moet als volgt worden geherformuleerd: de Veiligheidsraad is dood en lang leve de Coördinerende Naties, tenminste. Eigenlijk hoeven de hervormingen niet te wachten totdat er een totale consensus is bereikt; de VN zelf was aanvankelijk een club voor overwinnaars, weet je nog. De mensheid zou het vandaag zeker beter moeten doen!

  6. Jef Harrison
    September 29, 2023 op 00: 57

    De realiteit is dat de VN precies hetzelfde probleem heeft als de Volkenbond. Het onvermogen om de grootmachten te controleren. De VS hebben een groot aantal VN-agentschappen volledig ondergeschikt gemaakt. Je zou waarschijnlijk op geloofwaardige wijze kunnen beweren dat de VN de vazal van de VS is geworden. Ik zou willen voorstellen dat het eerste wat de VN moet doen, het herwinnen van haar geloofwaardigheid is. Dan kunnen we bijvoorbeeld al deze unilaterale sancties over de hele wereld bespreken.

    • Susan O'Neill
      September 29, 2023 op 11: 45

      Goed gezegd Jeff, maar je vergeet dat de VN zelf te veel van deze sancties toepast, hetzij willekeurig, hetzij in opdracht van haar controleurs.

  7. Wil D
    September 28, 2023 op 22: 58

    De VN zouden kunnen beginnen door ofwel hun naam te veranderen om hun feitelijke activiteiten weer te geven, ofwel te gaan werken aan het 'verenigen' van de wereld. Dit laatste lijkt een buitenaards concept te zijn, vooral voor de westerse controleurs die multipolariteit niet willen accepteren.

  8. M.Sc.
    September 28, 2023 op 16: 08

    Voor zover de VN zich tegen hervormingen verzetten, ondermijnt zij haar eigen bestaan. Voor de VS en de Angelsaksische alliantie is dat natuurlijk prima. Niettemin gaat de wereld verder en als de VN niet volhoudt, zullen er nieuwe instellingen ontstaan ​​die alle naties van de wereld eerlijk vertegenwoordigen. Het is dat de westerse alliantie in het binnenwater achterblijft.

    In ieder geval kunnen de westerse mogendheden uiteraard niet de controle over de VN behouden. Kijk waar zij het naartoe hebben gebracht, en wij ook. Het is een gecompromitteerde opzet en ze zijn aantoonbaar niet opgewassen tegen de taak om een ​​inclusieve wereldorde te beheren.

  9. jamie
    September 28, 2023 op 14: 50

    De VN zal een geweldig instrument zijn voor het Westen, een regionale, supranationale organisatie die interne geschillen tussen westerse landen beslecht en hun mensenrechten- en milieuproblemen oplost; dat is waarschijnlijk zijn lot nadat het vervangen is door een “wereldraad” met “multipolarisme” als basis van zijn organisatiecultuur.
    Tenzij de VN door enkele wonderen onverwacht de oorlog in Oekraïne oplost en vrede en overeenkomsten tot stand brengt; dan kan het misschien gered worden; en toch betwijfel ik of de VN gered zouden willen worden als dat de enige beschikbare kans is om haar waardigheid en waarde te bewijzen.
    Wat de VN nodig heeft zijn resultaten en geen hervormingen, omdat de resultaten automatisch de noodzakelijke hervormingen tot stand zullen brengen die ze nodig hebben om in leven te blijven, want om dingen gedaan te krijgen moet de VN zichzelf bevrijden van wie haar controleert.
    De wereld van goede woorden, welsprekende spraak, Bidens witte tanden staat op het punt te worden “geannuleerd”, mensen zijn de schijn, propaganda en politisering van van alles en nog wat beu geworden; ze willen resultaten en feiten zien, hoe kun je ze dat kwalijk nemen?

    • Robert
      September 28, 2023 op 18: 48

      De VN zijn in wezen een bureaucratie. Hetzelfde met de NAVO. Na een paar decennia worden de organisaties, ongeacht wat hun missie zegt, gerund door en voor de vaste medewerkers. Er is een buitenstaander met een zeer sterke wil nodig om een ​​verschil te maken. Trump was de ultieme wilskrachtige buitenstaander en hoewel hij zeker veel veren in de war bracht, vond er niet veel blijvende verandering plaats. Met vier jaar “ervaring” op zijn naam en een beter begrip van waar hij mee te maken heeft, zou een tweede termijn wellicht meer succes hebben tegen de bureaucratie.

      Naarmate de verkiezingen van 2024 dichterbij komen, zal ook de hysterie van de bureaucraten en Deep Staters over de hele wereld toenemen.

    • Patrick Machten
      September 28, 2023 op 20: 07

      “Biden's witte tanden” Mijn tandarts in Tokio had een poster waarop Joe en Jill Biden hun uitstekende tanden lieten zien. Ik veronderstel dat ze het extra geld wilden hebben door te poseren voor een advertentie.

      Geen enkele 80-jarige ziet er van nature zo uit. Ik zou graag de hand van hun chirurg willen schudden.

Reacties zijn gesloten.