De Amerikaanse samenleving brengt trauma voort en dit trauma komt tot uiting in een verscheidenheid aan zelfdestructieve pathologieën, waaronder de erosie van de democratie en de opkomst van het neofascisme.
Welkom binnen - door meneer Fish.
By Chris Hedges
Origineel van ScheerPost
CHet bedrijfskapitalisme, gedefinieerd door de cultus van het zelf en de meedogenloze uitbuiting van de natuurlijke wereld en alle vormen van leven voor winst, gedijt op het bevorderen van chronische psychologische en fysieke stoornissen. De ziekten en pathologieën van wanhoop – vervreemding, hoge bloeddruk, diabetes, angst, depressie, morbide obesitas, massale schietpartijen (nu bijna gemiddeld twee per dag), huiselijk en seksueel geweld, overdoses drugs (over 100,000 per jaar) en zelfmoord (49,000 doden in 2022) – zijn de gevolgen van een diep getraumatiseerde samenleving.
De kerneigenschappen van psychopaten – oppervlakkige charme, grootsheid en eigenbelang, een behoefte aan constante stimulatie, een voorliefde voor liegen, bedrog, manipulatie en het onvermogen om wroeging of schuld te voelen – worden gevierd. De deugden van empathie, mededogen en zelfopoffering worden gekleineerd, verwaarloosd en verpletterd. De beroepen die de gemeenschap in stand houden, zoals het onderwijs, handenarbeid, kunst, journalistiek en verpleegkunde, worden onderbetaald en overwerkt. De beroepen die uitbuiten, zoals die in de financiële wereld, de grote farmaceutische industrie, de grote oliesector en de informatietechnologie, worden overladen met prestige, geld en macht.
“Het feit dat miljoenen mensen dezelfde ondeugden delen, maakt deze ondeugden nog niet tot deugden; het feit dat ze zoveel fouten gemeen hebben, maakt de fouten nog niet tot waarheden; maak deze mensen niet gezond”, zegt Eric Fromm schrijft in De gezonde samenleving.
De klassieke werken over trauma van Dr. Bessel van der Kolk, Dr. Gabor Mate en Dr. Judith Herman stel ronduit dat wat in een bedrijfsmaatschappij als normaal gedrag wordt geaccepteerd, in strijd is met de fundamentele menselijke behoeften en onze psychologische en fysieke gezondheid. Grote delen van het Amerikaanse publiek, vooral de tientallen miljoenen mensen die zijn weggegooid en gemarginaliseerd, ondergaan chronische trauma’s.
Demonstranten in Minneapolis na de politiemoord op George Floyd, 26 mei 2020. (Lorie Shaull, Wikimedia Commons, CC BY-SA 2.0)
Barbara Ehrenreich in Nikkel en gedimd: Over (niet) rondkomen in Amerika beschrijft het leven van de werkende armen als één lange ‘noodsituatie’. Dit trauma is voor ons persoonlijk net zo destructief als sociaal en politiek. Het laat ons achter in een staat van dysforie waarin verwarring, opwinding, leegte en eenzaamheid ons leven bepalen. Hele segmenten van de Amerikaanse samenleving, vooral de armen, zijn overbodig en onzichtbaar geworden. Zoals Dr. van der Kolk schrijft: “trauma is wanneer we niet gezien en gekend worden.”
“Onze cultuur leert ons om ons te concentreren op onze persoonlijke uniciteit, maar op een dieper niveau bestaan we nauwelijks als individuele organismen”, merkt Dr. van der Kolk op.
Trauma verdooft ons vermogen om te voelen. Het breekt ons zelf. Het koppelt ons los van ons lichaam. Het houdt ons in een staat van hyperarousal. Het zorgt ervoor dat we onze verlangens, vaak kunstmatig ingeplant door de consumptiemaatschappij, verwarren met onze behoeften. Getraumatiseerde mensen beschouwen de wereld om hen heen als vijandig en gevaarlijk. Ze hebben geen positief beeld van zichzelf en verliezen het vermogen om te vertrouwen. Velen vervangen intimiteit en liefde door seksueel sadisme, waardoor we een pornografische cultuur zijn geworden. Trauma creëert wat de psychiater Robert Jay Lifton noemt een ‘namaakwereld’ die wordt gedefinieerd door fantoomvijanden, leugens en duistere samenzweringen. Het ontkent een gevoel van doel en een leven van betekenis.
Fastfoodarbeiders in St. Paul, Minnesota, namen op 14 april 2016 deel aan een landelijke wandeling. (Fibonacci Blue, Flickr, CC BY 2.0)
Trauma, dokter Herman schrijft, “zet mensen ertoe zich zowel terug te trekken uit hechte relaties als er wanhopig naar op zoek te gaan.” Het veroorzaakt gevoelens van schaamte, schuld en minderwaardigheid, schrijft ze, “en ook de noodzaak om herinneringen aan het trauma dat zich in het dagelijks leven voordoet te vermijden. Trauma brengt het vermogen tot intimiteit ernstig in gevaar. Trauma kan de focus dramatisch reduceren tot uiterst beperkte doelen, vaak een kwestie van uren of dagen.”
“Als trauma een ontkoppeling van het zelf met zich meebrengt, dan is het logisch om te zeggen dat we collectief worden overspoeld met invloeden die trauma zowel uitbuiten als versterken,” Dr. Maté schrijft.
“Werkdruk, multitasking, sociale media, nieuwsupdates, veelheid aan entertainmentbronnen – dit alles zorgt ervoor dat we verdwalen in gedachten, hectische activiteiten, gadgets en zinloze gesprekken. We zijn verwikkeld in allerlei bezigheden die ons aantrekken, niet omdat ze noodzakelijk, inspirerend of opbeurend zijn, of omdat ze ons leven verrijken of betekenis toevoegen, maar eenvoudigweg omdat ze het heden uitwissen.’
Trauma drijft velen er ook toe om te vluchten in de armen van degenen die het misbruik orkestreren.
Systematisch en zich herhalend trauma, hetzij door een enkele misbruiker, hetzij door een politiek systeem, vernietigt de persoonlijke autonomie. De dader wordt almachtig. Verzet wordt als zinloos aanvaard. “Het doel van de dader is om zijn slachtoffer niet alleen angst voor de dood bij te brengen, maar ook dankbaarheid voor het feit dat hij mag leven”, schrijft Dr. Herman. Dit trauma legt de basis voor het meest verraderlijke kenmerk van alle tirannieën, groot en klein. Volledige controle. Langdurig trauma reduceert de slachtoffers tot een staat van psychologisch infantilisme. Het conditioneert hen om voor hun eigen slavernij te pleiten.
Doneren naar CN's Vallen Fonds Drive
“We zijn niet tevreden met negatieve gehoorzaamheid, zelfs niet met de meest verachtelijke onderwerping”, aldus George Orwell schreef van de regerende ‘Inner Party’ in zijn roman ‘1984’.
‘Als je je uiteindelijk aan ons overgeeft, moet dat uit eigen vrije wil zijn. Wij vernietigen de ketter niet omdat hij zich tegen ons verzet; Zolang hij ons weerstaat, zullen we hem nooit vernietigen. We bekeren hem, we vangen zijn innerlijke geest, we hervormen hem. We verbranden al het kwaad en alle illusies uit hem; we halen hem aan onze zijde, niet qua uiterlijk, maar oprecht, met hart en ziel.’
Christelijk fascisme, het onderwerp van mijn boek Amerikaanse fascisten: christelijk rechts en de oorlog tegen Amerika, prooien op dit trauma. Het repliceert controlesystemen die alle tirannieën gemeen hebben, inclusief sekten. Christelijke fascisten breken de aanhangers vakkundig af en scheiden hen af van hun families en gemeenschappen. Ze manipuleren hun schaamte, wanhoop, gevoelens van waardeloosheid en schuldgevoelens – de bijproducten van hun trauma – om totale gehoorzaamheid te eisen aan de kerkleiders, die bijna altijd blank en mannelijk zijn. Deze leiders, zogenaamd woordvoerders van God, kunnen niet worden ondervraagd of bekritiseerd. Het verbindende weefsel tussen de uiteenlopende militiegroepen, QAnon-complottheoretici, anti-abortusactivisten, rechtse patriottische organisaties, voorstanders van het Tweede Amendement, neoconfederaties en aanhangers van Donald Trump die op 6 januari het Capitool bestormden, is niet alleen dit christelijk fascisme, maar ook trauma.
“Three Percenters” patrouilleren in het Emancipatiepark in Charlottesville, Virginia, tijdens de Unite the Right-bijeenkomst van 2017. (Anthony Crider, Wikimedia Commons, CC DOOR 2.0)
“Totalitaire regeringen eisen bekentenis en politieke bekering van hun slachtoffers”, schrijft Dr. Herman.
“Slavenhouders eisen dankbaarheid van hun slaven. Religieuze sekten eisen rituele offers als teken van onderwerping aan de goddelijke wil van de leider. Daders van huiselijk geweld eisen dat hun slachtoffers volledige gehoorzaamheid en loyaliteit bewijzen door alle andere relaties op te offeren. Zedendelinquenten eisen dat hun slachtoffers seksuele bevrediging vinden in onderwerping. Totale controle over een andere persoon is de machtsdynamiek die ten grondslag ligt aan pornografie. De erotische aantrekkingskracht van deze fantasie op miljoenen angstaanjagend normale mannen voedt een immense industrie waarin vrouwen en kinderen worden misbruikt, niet in fantasie maar in werkelijkheid.”
Donald Trump is een dader en redder. Hij verpersoonlijkt de gevoelloze onverschilligheid van het patriarchaat, de rijkdom, de privileges en de macht jegens de kwetsbaren, evenals de belofte dat zodra zijn sekte-achtige volgelingen zich aan hem overgeven, ze beschermd zullen worden. Hij inspireert in gelijke mate angst en troost.
“Mensen die de kleine tirannieën omarmen zijn veel gevoeliger voor de grote tirannieën,” vertelde Dr. Herman mij.
“Als je een politieke partij hebt die de ondergeschiktheid van vrouwen omarmt, de ondergeschiktheid van mensen van kleur, de ondergeschiktheid van mensen die zich niet aan de gendernormen houden, en de ondergeschiktheid van niet-christenen, dan is het geen partij die de democratie omarmt. Het is een partij die op zoek is naar een fascistische leider en er een zal vinden.”
Bij Dr. van der Kolk Het lichaam houdt de score bij: hersenen, geest en lichaam bij de genezing van trauma”, opent hij met grimmige statistieken verzameld door de Centers for Disease Control and Prevention waaruit blijkt dat “een op de vijf Amerikanen als kind seksueel werd misbruikt; één op de vier werd door een ouder zo geslagen dat er een litteken op het lichaam achterbleef; en één op de drie paren maakt zich schuldig aan fysiek geweld. Een kwart van ons is opgegroeid met alcoholische familieleden, en een op de acht was er getuige van dat hun moeder werd geslagen of geslagen.”
Het endemische trauma in de Amerikaanse samenleving, dat steeds erger wordt onder de aanval van de ‘gig-economie’, de uitgesproken sociale ongelijkheid, het willekeurige politiegeweld, de klimaatcrisis en de inbeslagname van het politieke proces en de meeste instituties door bedrijven en de heersende oligarchen, is ons grootste probleem. ernstige volksgezondheidscrisis. Het heeft ernstige individuele, sociale en politieke gevolgen.
Februari 2018: Die-in-demonstratie georganiseerd door Teens For Gun Reform naar aanleiding van de schietpartij op de Marjory Stoneman Douglas High School in Parkland, Florida. (Lorie Shaull, Flickr, CC BY-SA 2.0)
“Als trauma echt een sociaal probleem is”, zegt Dr. Herman Waarheid en herstel: hoe trauma-overlevenden gerechtigheid zien schrijft, “dan kan herstel niet simpelweg een individuele aangelegenheid zijn. De wonden van trauma zijn niet louter de wonden die veroorzaakt worden door de perceptie van geweld en uitbuiting. Het handelen of nalaten van omstanders, al degenen die medeplichtig zijn aan het misbruik of er liever niets van weten, of die de slachtoffers de schuld geven, veroorzaken vaak diepere wonden.” ‘Volledige genezing’, voegt ze eraan toe, ‘omdat het voortkomt uit een fundamenteel onrecht, vereist een volledige hoorzitting binnen de gemeenschap om met een zekere mate van gerechtigheid de overlevenden van trauma’s te herstellen.’
Je kunt mijn recente tweedelige interview met Dr. Herman zien hier en hier.Je kunt mijn interview met Dr. Maté zien hier.
“Herstel moet plaatsvinden in relaties”, zei Dr. Herman in mijn interview. “Wanneer mensen zich opnieuw verbonden voelen met hun gemeenschap en opnieuw geaccepteerd worden in hun gemeenschap, wordt de schaamte verlicht en wordt het isolement opgeheven, en dat creëert echt het platform voor genezing.”
‘We delen trauma’ van Von Walker. Onderdeel van de tentoonstelling ‘Resilience in Nature’ in het Franklin Park Conservatory en de Botanische Tuinen in Columbus, Ohio, 2021. (Steven Miller, Flickr, CC DOOR 2.0)
De sleutel is gemeenschap. Geen virtuele gemeenschappen. Maar gemeenschappen waar we opnieuw verbinding kunnen maken en in onze wonden de wonden van anderen kunnen zien. Het vereist toegang, zonder zware medische rekeningen, tot professionals in de geestelijke gezondheidszorg. Het vereist de ontmanteling van de bedrijfsstructuren van onderdrukking. Het vereist een nieuwe ethiek, een ethiek die empathie en zelfopoffering waardeert. We moeten het cynisme, de onverschilligheid en de cultus van het zelf verwerpen die alle tirannieën inprenten bij degenen die ze domineren om hen passief te houden. We moeten onze naasten de hand reiken, vooral degenen die in nood verkeren en degenen die gedemoniseerd zijn. We moeten ons loskoppelen van de consumptiemaatschappij en ons afkeren van de aantrekkingskracht van ons cultureel narcisme.
De moraalfilosoof Bernard Williams stelt dat wrok en verontwaardiging net zo belangrijk zijn als empathie en verbinding om sociale banden te verstevigen. Het is niet alleen onze eigen waardigheid die we moeten beschermen, maar ook de waardigheid van anderen. Deze ‘gedeelde gevoelens’, schrijft hij, ‘binden mensen samen in een gemeenschap van gevoelens.’ Door verzetsdaden rondom deze ‘gedeelde gevoelens’, deze ‘gevoelsgemeenschap’, worden we onderscheidende, autonome wezens. We kunnen deze tirannieën misschien niet verslaan, maar door ertegen te strijden bevrijden we ons uit de greep van de kleine en grote tirannieën die de Amerikaanse samenleving vervormen.
Chris Hedges is een Pulitzerprijs-winnende journalist die vijftien jaar lang buitenlandcorrespondent was The New York Times, waar hij diende als hoofd van het Midden-Oosten en bureauchef van de Balkan voor de krant. Hij werkte eerder in het buitenland voor Het Dallas Morning News, De Christian Science Monitor en NPR. Hij is de gastheer van de show "The Chris Hedges Report."
Notitie van de auteur voor lezers: Er is nu geen manier meer voor mij om door te gaan met het schrijven van een wekelijkse column voor ScheerPost en het produceren van mijn wekelijkse tv-show zonder uw hulp. De muren komen met een schrikbarende snelheid dichterbij de onafhankelijke journalistiek, waarbij de elites, waaronder de elites van de Democratische Partij, smeken om meer en meer censuur. Bob Scheer, die ScheerPost runt met een klein budget, en ik zal niet afzien van onze toewijding aan onafhankelijke en eerlijke journalistiek, en we zullen ScheerPost nooit achter een betaalmuur plaatsen, er een abonnement voor vragen, uw gegevens verkopen of advertenties accepteren. Alsjeblieft, als je kunt, meld je dan aan bij chishedges.substack.com zodat ik mijn column op maandag op ScheerPost kan blijven plaatsen en mijn wekelijkse televisieprogramma 'The Chris Hedges Report' kan produceren.
Deze column is van Scheerpost, waarvoor Chris Hedges schrijft een gewone column. Klik hier om je aan te melden voor e-mailwaarschuwingen.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Doneren naar CN's
Vallen Fonds Drive
Als ik nog les zou geven, zou ik een hele cursus kunnen organiseren rond de ideeën in dit essay van de heer Hedges. De sleutel is, zoals hij zegt, gemeenschap. De gemeenschap is verloren gegaan in de Amerikaanse samenleving, en het is een groot probleem om de gemeenschap te herstellen als deze eenmaal verloren is gegaan. Onze samenleving is ernstig gefragmenteerd en de dominante krachten in de samenleving bevorderen fragmentatie. Daarmee bedoel ik vooral het economische systeem, de sociale media en de commerciële media. De dominante houding is dat we allemaal worden behandeld als individuen of als leden van kleine, kerngezinnen, in plaats van als leden van een gemeenschap. En het trauma dat daaruit voortvloeit is zo universeel dat de meesten van ons zich er niet van bewust zijn. Ik denk dat meneer Hedges het ziet zoals het is. Helaas is de uitweg voor ons nog niet zo duidelijk. Ik denk dat we als samenleving verdwaald zijn in het diepe bos.
Alle verhulde steun voor de heer Trump in dit commentaargedeelte is indicatief voor hoe gepolariseerd de Amerikaanse psyche is; het lijkt erop dat voor sommige mensen het politieke debat in werkelijkheid wordt ingekaderd door de twee corporatistische grote partijen. Dit is een illusie, deze twee partijen zijn in wezen twee koppen van dezelfde slang. Het framen van het politieke discours als een binaire uitwisseling tussen de twee verraadt slechts een oppervlakkige perceptie van de wereld.
Het verschil tussen de twee partijen is dat een van hen openlijk discriminatie bepleit als onderdeel van haar platform, door middel van racisme, vrouwenhaat (anti-abortuswetten zijn fundamenteel vrouwonvriendelijk), transfobie en homofobie.
De cultus van de oplichter Trump (omlijst als ‘anti-establishment’) is een van de treurigste uitingen van wanhopig hoopvol groepsdenken door blanke conservatieven sinds mensenheugenis. De laatste keer dat ik wanhopig groepsdenken zag dat iemand als een nieuwe 'messias' probeerde af te schilderen, waren het blanke liberalen die over Obama stroomden. Moord op baby's in hun bed met drones, Nobelprijswinnaar Obama.
Het framen van de Amerikaanse politiek als een strijd tussen deze twee partijen is een valse dichotomie. Zij allebei; onwankelbare steun tonen voor het militair-industriële complex, een militaristisch neokoloniaal veroveringsproject op de zogenaamde Derde Wereld voortzetten, archaïsche wapenwetten steunen (opgevat als ‘vrijheid’), en feitelijk het arrogante Amerikaanse militarisme en economische oorlogvoering promoten als een ‘oplossing’. all' oplossing voor alles.
Hedges heeft gelijk imo. Het lijkt erop dat de VS zichzelf PTSS hebben bezorgd. Moge God ons allen genadig zijn.
De tweeledige vernietiging van gemeenschappen en buurten die begon in de jaren zeventig onder Carter (mogelijk eerder). Dit was een reactie op de opstanden van de onderdrukten en de steun van veel jonge radicale blanken die in het verleden gescheiden werden gehouden van hun broeders en zusters van deze onderdrukte gemeenschappen. Dit joeg de bejeezus weg van de machtigen.
Sinds de jaren zeventig en tachtig is de vernietiging van gemeenschappen/buurten zo ver gevorderd dat buren naast elkaar kunnen wonen en elkaar niet eens kennen.
Toen kwam de Covid-freakout en het laatste overblijfsel van intieme relaties werd aangevallen door dezelfde machtsentiteiten (opnieuw tweeledig omdat deze vernietiging beide psychopathische partijen ten goede komt). Ze lieten vrienden vrienden en familieleden aanvallen die familieleden aanvielen over de vraag of iemand weigerde deel te nemen aan een massaal menselijk experiment – het 'vaccin'!
Iedereen die een vraag stelt die afwijkt van het geaccepteerde verhaal, is een kwade nazi-Poetin-pop die van Trump houdt. Alle dingen leiden terug naar Trump. Hij is de erfenis van Obama, Bush, Clinton, enz. ad nauseum.! Hij komt uit hun midden in het bos, waar geld en macht alles is wat ze willen en verlangen. Stop met de bekrompenen: Trump is het toppunt van kwaad. Zonder het kwaad van Biden, Obama, de Bushes, de Clintons en Reagan zouden we ons geen zorgen hoeven te maken over Trump. Als we een echt rechtvaardig en eerlijk rechtssysteem hadden, zouden ze allemaal hetzelfde adres delen – achter de tralies.
Kunnen we nu verder gaan met het organiseren van de revolutie!
Vandaag is eenvoudigweg een herhaling van de geschiedenis van Sapiens. Dit zal nooit veranderen.
De opkomst van het neofascisme?
Hoe zit het met het extreem-linkseisme dat de VS de afgelopen tien jaar heeft geteisterd?
Extreem links heeft elke tak van de regering bezet tot het punt waarop Harvard nu op de eerste plaats staat van de slechtste universiteit in de VS als het gaat om de vrijheid van meningsuiting. Zeven op de tien docenten en onderzoekers van Harvard zijn gecensureerd vanwege wat ze hebben geschreven of gesproken. Dit is een feit. Neofascisten hebben dat niet gedaan, extreemlinks heeft dat gedaan.
Terwijl Hedges zich zorgen maakt over de opkomst van de neofascisten, worden de VS nu al opgegeten door het linkse totalitarisme.
Een grotendeels accuraat artikel, hoewel één citaat de toevoeging van een tegenwichtsherschrijving zou kunnen gebruiken:
“Als je een politieke partij hebt die de ondergeschiktheid van mannen, de ondergeschiktheid van blanke mensen, de ondergeschiktheid van van nature heteroseksuele mensen en de ondergeschiktheid van christenen omarmt, dan is het geen partij die de democratie omarmt. Het is een partij die op zoek is naar een fascistische leider en er een zal vinden.”
Het tweekoppige partijensysteem trekt in één richting.
Uw analyse wordt verzwakt door uw neiging om Trump en christelijke fascisten in te kaderen als vertegenwoordigers van het ‘neofascistische’ gevaar. Het is zoveel breder dan dat. Biden en de democraten vormen een reëel fascistisch gevaar in de wereld dat we ons niet hoeven voor te stellen, omdat ze al:
1) Creëer censuurmogelijkheden tussen Big Tech en federale instanties zoals de FBI.
2) Aanbid het leger en het imperium.
3) Zondebok en marginalisering van de armen in dit land.
4) Politieke tegenstanders gevangen zetten en criminaliseren.
5) Propagandeer met de ene grote leugen na de andere.
Dank je, Richard. Ik word echt moe van de weergave van Trump als een neofascist, terwijl we er een hebben in het Witte Huis plus het Congres, plus het rechtssysteem, plus de mensen die we niet zien en die de hele agenda bepalen. Het zijn allemaal gangsters en je loopt in de val als je er één uitkiest als je Poster Demon.
Daar ben ik het mee eens. Hedges, die zelf socialist is, is blind voor het echte gevaar in Amerika, namelijk extreemlinks.
Extreem links heeft de vrijheid van meningsuiting in de VS al vernietigd en werkt onder een hoedje met de Amerikaanse oligarchen met hun militaire congres-industriële complex.
Trump zal geen president meer worden, daar ben ik zeker van, aangezien ze hem volgend jaar zullen vernietigen (zoals in de hierboven genoemde samenzwering).
Bovendien zal iedereen die deze extreem-linkse ideologie durft uit te dagen, als neofascist worden gebrandmerkt. Dit zal het blootleggen van de echte neofascisten nog moeilijker maken, omdat zij zich zullen mengen tussen de onschuldige slachtoffers die beschuldigd worden van neofascisme.
Hedges schrijft: “De beroepen die de gemeenschap in stand houden, zoals het onderwijs, handenarbeid, kunst, journalistiek en verpleging, worden onderbetaald en overwerkt.” Dit komt waarschijnlijk doordat er een overvloedig aanbod is van mensen die deze banen willen doen, waardoor de arbeider anderen kan verzorgen – of, in het geval van handenarbeid, uitgebreide scholing kan ontwijken en het concrete product van zijn arbeid kan zien. De klassieke ‘wetten’ van de economie zijn dus verantwoordelijk voor de lagere lonen in deze beroepen.
De strekking van veel commentaren van lezers hier is dat de schelle en beschuldigende toon van Hedges contraproductief is voor zijn boodschap, die, zeker met betrekking tot Donald Trump en veel van zijn volgelingen, precies klopt. Maar nostalgie naar de VS van de jaren vijftig – vóór de Vietnamese oorlog, Watergate en de economische neergang van de jaren zeventig – is verantwoordelijk voor een groot deel van Trumps steun, zelfs van goede christelijke mensen zoals degenen die door Cookie out West worden beschreven. Deze aardige mensen wilden gewoon ‘Amerika weer groot maken’.
Hoewel ik de scherpe observaties van ds. Hedges over de toestand van de samenleving bewonder, merk ik dat hij als predikant een blinde vlek heeft als het gaat om het erkennen van de centrale rol van zijn geloof bij het leggen van de ethische basis van de hedendaagse catastrofes. Hierover wil ik niets anders zeggen dan de vraag stellen: hoe zou het westelijk halfrond eruit zien als de buitenaardse bezoekers boeddhisten waren geweest, bijvoorbeeld, in plaats van een volk wiens heilige boek vrolijke verhalen bevatte over genocide, etnische superioriteit, slavernij en allerlei andere zaken. barbaars gedrag? Zeker, er zijn ook allerlei soorten van 'heb je naaste' en 'keer de andere wang'-dingen in een deel ervan, maar er zijn verdomd weinig aanwijzingen dat deze vreemde begrippen een grote rol speelden in de kolonialistische rijken die de wereld vernietigden. oude culturen van Amerika.
Ik was op een seminarie-oriëntatie en wees er in de laatste discussie op dat bisschop Tutu zei dat het christendom ons slavernij, de Holocaust en apartheid heeft gebracht. Een van de leraren – waaruit bleek dat ik geen ongeschoold en dom iemand hoefde te betalen om mij ‘les te geven’ – protesteerde: ‘Maar het zijn geen christenen!’ Ik denk dat ze het had over nazi's en ik wou dat ik de foto's had gehad die een vriend mij had gestuurd van de katholieke hiërarchie die de nazi-groet bracht.
ALLE religies kunnen ons naar een mystieke verbinding leiden OF gewoon dienen als etalage voor een hiërarchische, sociale agenda die zich inzet voor overheersing en uitbuiting. (Je had de haat tegen het boeddhisme van mijn Sri Lankaanse penvriend moeten lezen.)
Niet al het christendom bracht slavernij of kolonialisme met zich mee. Het christelijk-orthodoxisme is erin geslaagd onze identiteit in Oost-Europa te behouden, terwijl het Ottomaanse Rijk ons land heeft verwoest en ons vijfhonderd jaar lang in slavernij heeft gehouden. Dat is de reden waarom het orthodoxisme zo geliefd is in Oost-Europa. Het heeft ook ons humeur behouden tijdens de communistische onderdrukking.
Het christelijk-orthodoxisme heeft nooit overwonnen of gekoloniseerd, ook al kan worden aangevoerd dat het Byzantijnse rijk het orthodoxisme mogelijk als speer in zijn eigen oorlogen heeft gebruikt.
Het orthodoxisme heeft echter wel de zonde dat het tijdens de Tweede Wereldoorlog samenspande met fascistische elementen en regeringen in Oost-Europa. Dat samenzweren kwam voort uit angst voor het communisme en de vernietiging van religie, zoals we dat in Sovjet-Rusland onder Stalin zagen.
Een briljante observatie van Chris Hedges. Deze sociale ziekte is echter niet typisch Amerikaans; het is een menselijke tekortkoming. Het lijkt een vergezochte ambitie om sociaal-economische kwesties als individu aan te pakken. Daarom hebben we de neiging dergelijke taken over te laten aan gebrekkige bestuursinstellingen. Maar aangezien ieder van ons op de een of andere manier deelneemt aan de economie, is het denkbaar dat er veranderingen teweeg worden gebracht. Confucius en Hamdi Ulukaya zijn slechts twee buitenbeentjes die dit punt bewijzen. Met vriendelijke groet, Alex Goslar.
Dit artikel beschrijft iets heel reëel: er is een geestelijke gezondheidscrisis in de samenleving en de schuld is het kapitalisme dat tot obscene polarisatie heeft geleid. Maar ondanks dat dit allemaal waar is, is de auteur er toch in geslaagd het probleem nogal schijnheilig te beschrijven, en ik denk dat dat uiteindelijk alleen maar contraproductief is.
Zei Christus niet: “Ik ben gekomen om het verloren schaap te zoeken” “Laat hij/zij die zonder zonde is, de eerste steen werpen.” Compassie is proberen het lijden van anderen te begrijpen, ook al geven ze helemaal niets om ons lijden.
En zowel Freud als Jung waarschuwden in hun laatste geschriften voor “de verlichte mensen die op anderen neerkijken….” dat is het projecteren van de schaduw of negatieve dingen op anderen. / Ik bewonder de “spiritualiteit” van Chris Hedges, maar dit artikel lijkt….wat kan ik zeggen….maakt mij verdrietig.
Mijn overleden broer en schoonzus stemden op Trump. Ze waren toevallig de meest medelevende, genereuze mensen die ik ooit heb ontmoet... nederige en helpende familie, gemeenschap enz. / Vrede zal zegevieren als mensen iedereen omhelzen (metaforisch gesproken)
vrede in onze oorlogsmoe wereld in de VS en over de hele wereld. . .
Ja, ik heb niet gemerkt dat de conservatieven die ik ontmoet ‘fascistischer’ zijn dan de liberalen die ik ontmoet en onder wier heerschappij ik moet leven.
Geldige analyse van onze sociale/psychologische malaise, gevolgd door de non-sequitur dat ‘neofascisme’ de oorzaak, uitvloeisel of gevolg ervan is.
“Donald Trump is een dader en redder. Hij verpersoonlijkt de gevoelloze onverschilligheid van het patriarchaat, de rijkdom, de privileges en de macht jegens de kwetsbaren, evenals de belofte dat zodra zijn sekte-achtige volgelingen zich aan hem overgeven, ze beschermd zullen worden. Hij inspireert in gelijke mate angst en troost.
“Als je een politieke partij hebt die de ondergeschiktheid van vrouwen omarmt, de ondergeschiktheid van mensen van kleur, de ondergeschiktheid van mensen die zich niet aan de gendernormen houden, en de ondergeschiktheid van niet-christenen, dan is het geen partij die de democratie omarmt. Het is een partij die op zoek is naar een fascistische leider en er een zal vinden.”
De bovenstaande uitspraken onthullen de extreme vooringenomenheid van de auteur en commentator en illustreren de desinformatie die voortdurend wordt gepleegd door de linkse en globalistische media en aanhangers.
Trump personifieert niet de ‘harteloze onverschilligheid van het patriarchaat’, enz. Hij is het antwoord op het trauma, het bedrog en het autoritarisme dat gericht is tegen de kwetsbaren en anderen die geen lid zijn van de totalitaire klasse en ‘de bedrijfsstructuren van onderdrukking’.
Niets is veelzeggender dan de kritiek van patriottische groeperingen en voorstanders van het Tweede Amendement, heilig verklaard in onze Bill of Rights. De auteur verzuimde de voorstanders van het Eerste Amendement erbij te betrekken (wat autoritairen, globalisten, linksen en hun media-/sociale-mediakapitalisten verafschuwen). Deze amendementen vormen de basis van het anti-autoritarisme. Het elimineren ervan zou leiden tot volledige tirannie, zoals de Stichters zo wijselijk opmerkten.
De steun van Trump is het antwoord, maar de man zelf niet zozeer. Het zou moeilijk zijn om enig bewijs of iets anders te vinden dat bewijst dat Trump er eigenlijk meer om geeft dan Biden. Maar ik denk dat het begrijpelijk is waarom sommige mensen willen geloven dat hij een held of uitbijter is, maar dat is gewoon niet zo.
Biden, Trump, verlies-verlies. Dit staat echt buiten kijf en het meest trieste is hoe dit door een groot deel van het land wordt toegestaan, dat wil zeggen dat deze twee buitensporige en op macht beluste dwazen kunnen worden afgeschilderd als leiders.
Een zeer interessant essay, ontsierd door een veel te brede politieke penseelstreek:
“Het verbindende weefsel tussen de uiteenlopende militiegroepen, QAnon-complottheoretici, anti-abortusactivisten, rechtse patriottische organisaties, voorstanders van het Tweede Amendement, neoconfederaties en aanhangers van Donald Trump die op 6 januari het Capitool bestormden, is niet alleen dit christelijke fascisme. maar een trauma.”
Ernstig? De vele uiteenlopende mensen die in wapenrechten geloven, die tegen federale abortusrechten zijn, de ruim 70 miljoen mensen die niet één maar twee keer op Trump hebben gestemd, mensen die kwamen opdagen om hun grondwettelijke recht uit te oefenen om hun mening te geven over een vermeende gestolen verkiezing … al deze mensen zijn niet alleen fascistische christenen maar ook getraumatiseerd?
“We moeten onze buren de hand reiken, vooral degenen die in nood verkeren en degenen die gedemoniseerd zijn.”
Ja … en bij voorkeur moeten we voorkomen dat we demoniseren …
Je opmerking is raak. Ik zou er ook aan willen toevoegen dat het op zijn best riskant is om te vertrouwen op de statistieken van de CDC. Het heeft zich al enkele jaren bewezen als een betrouwbare hulpbron voor het Amerikaanse bedrijfsleven.
Ik neem aan dat Chris Hedges zegt dat we allemaal honger lijden in deze samenleving. Hongerig naar lucht, hongerig naar verbinding, hongerig naar betekenis. Het lijkt misschien dat het stomme avontuur van de nieuwste miljardair geen teken is van honger, maar honger alleen leidt in de eerste plaats tot miljardairs, de behoefte aan bevestiging van buitenaf in plaats van innerlijke bevestiging, de opkomst van een cultuur van beroemdheden die onze gedeelde gemeenschappelijkheid ontleedt en vernietigt. . 60% van degenen die de hoofdstad op 6 januari aanvielen, bevonden zich al in de faillissementsrechtbank of werden geconfronteerd met gerechtelijke stappen door schuldeisers. Dat mogen wij niet vergeten. Religie kan ons niet redden als er maden zijn losgelaten op het centrum van ons wezen. We moeten heel snel onder elkaar een gemeenschappelijke basis vinden op welk niveau dan ook, of bereid zijn de realiteit over te geven aan egocentrische, psychopathische individuen, ondersteund door onoverkomelijke wapens en propagandamiddelen. Of het nu God of Moloch is, geen van beide zal een weg vooruit zijn. Geen enkele eeuwige godheid heeft het systeem geschapen waaronder wij leven. We deden. Het is tijd om onze collectieve pols te peilen en te zeggen wat er voor onszelf moet gebeuren, zonder te overleggen met machten die alle menselijke activiteiten al tot stilstand hebben gebracht, tenzij het hun specifieke behoeften voedt.
Ben het van harte met je eens. Dat is de reden waarom deze verplichte “betreurenswaardige” uitspraken tegen “Trumpies” mij altijd in het verkeerde keelgat schieten. Wij, de 99%, moeten samenkomen en niet toestaan dat deze verdomde verdeeldheid en heersers ons blijven verdelen en regeren!
Maar dat was niet alleen maar een vreedzaam protest, toch? Heb je enkele van die borden gezien, of dingen gehoord die door de aanwezigen werden gezegd? Zie je iets van het gedrag van deze mensen? Als het loopt als een eend, kwaakt als een eend, eruit ziet als een eend... de dingen benoemen zoals ze zijn, is niet demoniserend. Demoniseren is dingen/mensen afdoen als iets wat ze niet zijn, om angst en wrok te creëren die anders niet onsubstantieel zijn.
Je weet toch dat veel leden van de federale regering betrokken waren bij de rel in het Capitool, toch? Nog een valse vlag-gebeurtenis bedoeld om Amerikanen bang te maken en te capituleren voor de echte fascisten, degenen die ons regeren. De FBI was er, de geheime dienst was er, de DC Metro-politie was er, en dan bedoel ik niet als verdedigers van het Capitool, maar als DEELNEMERS die onoplettende Trump-aanhangers in de val dreven. Er is geen manier om te doen wat Hedges suggereert – feitelijk samenwerken – wanneer elke poging tot organisatie wordt geïnfiltreerd door federale agenten die verraders zijn.
In 2018 werd een gepland protest en de uiteindelijke bestorming van het gebouw van de Roemeense regering, waar een democratisch gekozen regering was gehuisvest, door de Amerikaanse ambassade in Roemenië geprezen als “een oefening van democratie door het Roemeense volk”.
Die specifieke regering viel niet in de gunst van de Amerikaanse belangen in Roemenië.
De ‘rellen’ van 2018 in Roemenië verschillen helemaal niet van wat er op 6 januari in de VS gebeurde.
Maar de dubbele moraal, de hypocrisie en de blindheid van het Amerikaanse volk door de westerse media hebben van de gebeurtenis van 6 januari (een ‘rel’ die grotendeels door de inlichtingendiensten is gecreëerd) een enorm geïmproviseerd trauma gemaakt, dat onbeschrijflijk dom is.
Ja, dat weet ik, en zo konden ze in de buurt van dat gebouw komen, laat staan erin. Als dit een echt links protest was geweest, zouden ze hoogstwaarschijnlijk ter plekke zijn neergeschoten. De federale regering is lange tijd rechtser en fascistischer geweest, ongeacht welke van de twee kapitalistische partijen de scepter zwaait, en dat is de reden waarom degenen met dergelijke neigingen met zoveel meer wegkomen. Ja, ik realiseer me dat sommige deelnemers zwaar worden gestraft voor hun betrokkenheid, maar als je impliceert dat de hele zaak slechts in scène was gezet, nou, als dat het geval is, dan erken je zeker de rol van Trump bij het aanmoedigen ervan, toch?
Ja, het was niet “slechts” een vreedzaam protest… het was een protest dat uitmondde in een rel. Echter:
– Niet alle demonstranten kwamen in opstand,
– Het is niet duidelijk of er elementen in het protest waren die de menigte tot rellen aanzetten,
– Het is helemaal niet duidelijk waarom de politie zo onvoorbereid was en de menigte uit de hand liet lopen.
Veel overwegend vreedzame protesten veranderen later in gedeeltelijk gewelddadige protesten. Maar we hebben niet de neiging om alle deelnemers aan dergelijke protesten fascisten te noemen, toch?
Nee, dat denk ik niet. Natuurlijk kwamen niet alle demonstranten in opstand. Het punt is dat het is gebeurd en ongeacht wat ervoor heeft gezorgd dat de man Trump enige verantwoordelijkheid draagt. Als het een valstrik was, zoals veel van zijn aanhangers nu beweren, dan liepen hij en zij er regelrecht in, denk ik.
“…Barbara Ehrenreich beschrijft in Nickel and Dimed: On (Not) Getting By in America het leven van de werkende armen als één lange ‘noodsituatie’.”
Dit is een dynamietcitaat. Het hongerige luipaard blijft je achtervolgen.