Internationale donoren geven geen gehoor aan de oproepen van Afrikaanse boeren om van koers te veranderen, schrijft Timothy Wise voorafgaand aan het jaarlijkse African Green Revolution Forum op 5 en 8 september in Dar es Salaam, Tanzania.
Kariakoo-markt in Dar es Salaam, Tanzania, 2016. (Mitchell Maher, Internationaal Instituut voor Voedselbeleid, Flickr, CC BY-NC-ND 2.0)
By Timotheüs Wijs
in Cambridge, Massachusetts
Inter Press Service
AHet gezegde luidt: als je vastzit in een gat, stop dan met graven. Terwijl Afrikaanse leiders en hun filantropische en bilaterale sponsors zich voorbereiden op een nieuw blits Afrikaans Groen Revolutieforum, dat van 5 tot 8 september in Dar es Salaam, Tanzania zal plaatsvinden, delen ze in plaats daarvan nieuwe schoppen uit om het continent dieper in een hongercrisis te graven die gedeeltelijk is veroorzaakt door hun falende obsessie met door bedrijven geleide, geïndustrialiseerde landbouw.
In plaats van de voedselonzekerheid te halveren, zoals de Alliantie voor een Groene Revolutie in Afrika (AGRA) bij haar oprichting in 2006 beloofde, is het continent in de tegenovergestelde richting terechtgekomen. Het aantal chronisch ‘ondervoede’ mensen in de dertien focuslanden van AGRA is volgens cijfers met bijna 13 procent toegenomen, en niet afgenomen. recente hongergegevens van de Verenigde Naties.
De cheerleaders van het bedrijfsleven van AGRA zullen proberen de groeiende honger op het continent de schuld te geven van verstoringen door de Covid-pandemie en de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, maar de chronische honger was in 31 in de AGRA-landen al met 2018 procent gestegen, zoals ik heb gedocumenteerd in mijn 2020 Tufts University-studie. Het gat werd al dieper.
Gastland van de top Tanzania is hiervan een voorbeeld. Terwijl de regering zich voorbereidt op een nieuw festival van zelfgenoegzaamheid van de Groene Revolutie, waarbij wordt geweigerd Tanzaniaanse boerengroepen een kritischer perspectief en effectievere oplossingen te bieden, laten VN-cijfers een toename van 34 procent zien in het aantal ondervoede Tanzanianen sinds 2006. Naar schatting 59 procent van de Tanzanianen kampt met matige of ernstige voedselonzekerheid, blijkt uit enquêtegegevens van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN.
Afrikaanse boeren zeggen 'verandering van koers'
Opnieuw roepen Afrikaanse boerenorganisaties de Afrikaanse leiders en de donoren die hen steunen op om de schoppen van de Groene Revolutie neer te leggen, uit het gat te klimmen, de schade te onderzoeken die hun falende landbouwontwikkelingsmodel heeft aangericht, en de koers te veranderen naar een meer boergerichte benadering. en duurzame ecologische landbouw.
De Alliantie voor Voedselsoevereiniteit in Afrika rondde haar recente rapport af continentale bijeenkomst over het aan de kaak stellen van zaadrechten “De voortdurende druk van AGRA en andere bedrijfsactoren om het zaadbeleid en de bioveiligheidsregelgeving van de Afrikaanse overheid te beïnvloeden, om de vangst en controle van zaden door bedrijven op het continent te vergroten.” Zij hielden een virtuele persconferentie op 30 augustus, en eist “Geen beslissingen over ons zonder ons!”
Door op te roepen tot een strategische reset negeren ze niet de complexe oorzaken van de honger op het continent – klimaatverandering, conflicten en corruptie, verergerd door pandemische verstoringen en stijgende kosten van kunstmest en voedselimport uit Rusland en Oekraïne. Ze erkennen dat de door het bedrijfsleven aangestuurde, op technologie gebaseerde strategie voor het verbeteren van het platteland van de Groene Revolutie ongeschikt is gebleken om kleinschalige boeren te helpen het hoofd te bieden aan dergelijke uitdagingen.
Vrouwen delen voedzame, diverse lokale gewasvariëteiten op de Djimini-zaadbeurs 2022 in Senegal. De Alliantie voor een Groene Revolutie in Afrika helpt de Afrikaanse wetten en beleidsmaatregelen te herschrijven om de conversie naar hybride en GMO-maïszaden te bevorderen. (Alliantie voor Voedselsoevereiniteit in Afrika, AFSA)
In 2006 bood AGRA een samenhangende strategie en bewonderenswaardig ambitieuze doelstellingen. De agressieve promotie van commerciële zaden en synthetische meststoffen zou een positieve cyclus van landbouwontwikkeling in gang zetten. Stijgende opbrengsten zouden de hongerigen voeden en verdere investeringen in productiviteitsverhogende landbouwtechnologieën stimuleren. AGRA's zelfbenoemde “theorie van verandering” zou de productiviteit en inkomens van voedselgewassen voor 30 miljoen kleinschalige boerenhuishoudens tegen 2020 verdubbelen, terwijl de honger met de helft zou worden verminderd.
Zeventien jaar – en meer dan een miljard dollar – later is de bewijsmateriaal laat zien dat de veranderingstheorie van AGRA op elk vlak gebrekkig was. Die zaden en meststoffen hebben geen productiviteitsrevolutie teweeggebracht. De rendementen stegen in veertien jaar tijd slechts met 18 procent, nauwelijks sneller dan vóór de nieuwe Groene Revolutie. De maïsopbrengsten stegen slechts met 14 procent, ondanks miljarden dollars aan overheidssubsidies om boeren in staat te stellen de grondstoffen te kopen – en bedrijven te verkopen. Ondertussen zagen voedzamere en klimaatbestendigere traditionele gewassen zoals gierst en sorghum de opbrengsten stagneren of afnemen naarmate boeren meer gesubsidieerde maïs plantten.
Deelnemers aan de viering van Wereldvoedseldag 2021 passen kunstmest toe op maïsgewassen in de noordelijke provincie, Rwanda. (IFPRI, Flickr, CC BY-NC-ND 2.0)
Door de beperkte opbrengstverbeteringen zagen boeren niet meer voedsel of hogere inkomens uit de verkoop van hun beloofde nieuwe overtollige productie. Ze zagen een verliezend voorstel, waarbij de kosten van zaden en meststoffen de verwachte opbrengsten uit de verkoop van gewassen overtroffen. Toen de subsidies werden verlaagd omdat de overheidsbegrotingen onder druk kwamen te staan, stopten de boeren met het kopen van zaden en kunstmest en keerden ze terug naar hun oude zaden, als ze er nog in waren geslaagd die te sparen. Velen kwamen in de schulden terecht nadat aankopen van grondstoffen hun investering niet konden afbetalen.
De meesten vonden landbouwgrond die nu minder was vruchtbaarder dan voorheen, de voedingsstoffen die worden afgevoerd door monoculturen van maïs. De meststoffen voedden de maïs, en niet de grond, die voortdurend zijn vruchtbaarheid verloor en hongerde naar de organische stof die werd geleverd door meer ecologische methoden zoals tussenteelt en mesttoepassingen.
Het hoeft dus niemand te verbazen dat de honger toeneemt. Boeren verbouwden niet veel meer voedsel. Het voedsel dat ze verbouwden – voornamelijk zetmeelrijke basisproducten zoals maïs en rijst – was minder voedzaam dan de mix van gewassen die ze vroeger verbouwden. En ze hadden weinig nieuw inkomen om meer voedsel te kopen, laat staan een gevarieerd en voedzaam dieet. Velen hadden minder contant geld toen ze probeerden de schulden van hun mislukte investeringen in commerciële zaden en kunstmest af te betalen.
Cosmetische veranderingen, minder transparantie
Afrika Groene Revolutie Forum 2022 in Kigali, Rwanda. (Paul Kagame, Flickr, CC BY-NC-ND 2.0)
Internationale donoren hebben geen gehoor gegeven aan de oproepen van Afrikaanse boeren om van koers te veranderen. In plaats daarvan introduceert AGRA een nieuwe bedrijfsbranding, een facelift die niet de volledige make-over is die Afrika nodig heeft.
At het Groene Revolutie Forum van vorig jaarwerden de aanwezigen getrakteerd op een reeks gelikte video's waarin werd aangekondigd dat het forum de term 'groene revolutie' uit zijn naam verwijderde. De bijeenkomst van dit jaar noemt zichzelf dan ook de African Food Systems Summit. En AGRA zelf schrapte ‘groene revolutie’ uit zijn naam en verklaarde zonder echte uitleg dat het nu gewoon de afkorting AGRA zou gebruiken.
AGRA staat op dit moment letterlijk voor niets. De leiders noemen hun nieuwe vijfjarenstrategie ‘AGRA 3.0’ en weigeren de mislukkingen van hun Groene Revolutie-model te erkennen. Ze blijven nieuwe versies van dezelfde mislukte benaderingen promoten. AGRA blijft beleidsveranderingen bevorderen die gericht zijn op het bedrijfsleven binnen Afrikaanse regeringen, zoals degene die het dit jaar in Zambia heeft helpen doorvoeren. Het promoot ‘agropolen’ – ‘landbouwblokken’ van 250,000 hectare, vaak gelegen op land dat is afgepakt van lokale gemeenschappen, zodat zakelijke investeerders boerderijen op industriële schaal kunnen opzetten.
Zoals veel technologische upgrades geeft AGRA 3.0 Afrikaanse boeren minder van wat ze echt nodig hebben, en niet meer.
Dit jaar omvatten de cosmetische veranderingen van AGRA onder meer: vernieuwde website, vol met het nieuwe logo van AGRA, maar zonder zelfs de rudimentaire voortgangsrapporten die het vroeger voor het publiek beschikbaar stelde. Van de plek geschrobd – of er handig in begraven – is van vorig jaar vernietigende evaluatie in opdracht van een donor, waarin werd gewezen op de vele mislukkingen van AGRA in het nakomen van zijn beloften.
Afrikaanse boeren hebben een andere visie. Ze willen dat donoren en regeringen stoppen met het steunen van het falende initiatief van de Groene Revolutie en in plaats daarvan hun steun verleggen naar goedkopere, op de boer gerichte, ecologische landbouw. Boeren produceren hun eigen organische meststoffen en pesticiden uit lokale materialen Uitstekende resultaten. De eenvoudige en goedkope innovatie van “groenbemestingsteelt' laten wetenschappers samenwerken met zo'n 15 miljoen kleinschalige maïsboeren in Afrika om lokale boomvariëteiten en stikstofbindende voedselgewassen in hun maïsvelden te planten, waardoor de maïsopbrengsten verdrievoudigen zonder kosten voor de boer.
De oplossingen liggen voor de hand. Het is de hoogste tijd voor de voorstanders van de Groene Revolutie om de schoppen neer te leggen en te stoppen Afrika nog dieper in de honger te steken.
Timothy A. Wise is senior adviseur bij het Institute for Agriculture and Trade Policy en senior research fellow bij het Global Development and Environment Institute van Tufts University.
Dit artikel is van Inter-Persdienst.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Het Westen is alleen geïnteresseerd in dominantie en vooral in geld, in kapitaal. Mensen passen niet in deze visie, zij en hun inspanningen zijn onzichtbaar.
Onze industriële landbouw vergiftigt de VS en verspilt ons water en onze bovengrond.
De mensen, de mensen van Afrika, als ze met rust worden gelaten en onze grondstoffenrovers, zouden de VS kunnen leren hoe ze het moeten aanpakken.
well
Het witte Westen is alleen geïnteresseerd in zijn eigen welzijn – ongeacht wiens rug. Zijn donoren werkelijk zo onbaatzuchtig dat ze er niets voor terug verwachten??? Het witte vest van het Westen zit vol vlekken.
In Canada begin ik me af te vragen of de wonderen van de Groene Revolutie een epidemie van zwaarlijvigheid hebben veroorzaakt? Steeds meer mensen brengen deze twee met elkaar in verband, maar al het bewijsmateriaal is tegengif.
Ik constateer het volgende:
– steeds meer mensen zijn zwaarlijvig, op een schaal die niet kan worden verklaard door een gebrek aan lichaamsbeweging.
– eten uit de supermarkt heeft geen smaak meer. Het begint steeds meer op karton te lijken. Als je aan mij twijfelt, koop dan wat aardbeien in de supermarkt en wat aardbeien bij een plaatselijke boer en doe de smaaktest. De resultaten zullen voor zich spreken.
Om dit te bewijzen: daarvoor zou geld nodig zijn voor onderzoek……
Ik denk dat zwaarlijvigheid in Noord-Amerika veel meer te maken heeft met bewerkte voedingsmiddelen dan met de kwaliteit van fruit en groenten. De meeste mensen koken niets meer met rauw voedsel of koken helemaal opnieuw. In plaats daarvan is alles wat we eten ultraverwerkt en verfijnd.
Big Sugar heeft daar ook de hand in, met het belasteren van voedingsvetten en het creëren van 'zero fat'-alternatieven die weinig meer zijn dan pure koolhydraten en suikers.
heb je de smaaktest gedaan?
“…zonder kosten voor de boer.” Daarin schuilt het probleem voor degenen die door hebzucht worden gedreven. Net als vrede kunnen bedrijven en hun handlangers geen geld verdienen aan eenvoud. De stedelijke bevolking dit laten begrijpen is niet alleen een enorme uitdaging voor Afrika, maar ook voor de VS en de EU.
U heeft de doodlopende waarheid onder ogen: AGRA is slechts het instrument voor de op het Westen gebaseerde industriële landbouw om nieuwe winstgevende markten te openen. Hetzelfde deden ze in India: veel mislukkingen, veel wanhoop en uiteindelijk zelfmoord.
AGRA, gefinancierd door de Gates Foundation en Rockefeller Foundation, werd opgericht als dekmantel voor de BIOTECH/GMO-industrie. Er waren zelfs plannen voor het planten van genetisch gemodificeerde boomgewassen. Het had niets te maken met het verbeteren van de landbouwpraktijken of het vergroten van de voedselzekerheid in Afrika, maar met het creëren van armoede en schulden en het vergiftigen van de bodem en de gezondheid van de mensen. Het is verontrustend om de nieuwe hongerstatistieken te zien. Gelukkig proberen nieuwe basisgroepen die in heel Afrika opduiken dit tegen te gaan. Het onderzoek van Timothy Wise bij Tufts is van groot belang geweest om dit proces voort te zetten. Een andere groep die op een enigszins vergelijkbaar gebied werkt, is het Oakland Institute, dat zojuist met ‘Green Colonialism 2.0: Tree Plantations and Carbon Offsets in Africa’ uitkwam. De Klimaatagenda wordt geteisterd door fraude.
AGRA is trouwens een partnerorganisatie van het transhumanistisch-pushende World Economic Forum (Davos-elites). Zoals bij een groot deel van de farmaceutische industrie is de wetenschap achter GE-voedselgewassen zeer corrupt. Het is bijna onmogelijk geweest voor onafhankelijke wetenschappers die de gevolgen van GGO's bestuderen om gepubliceerd te worden. Sinds het Clinton-tijdperk mag het Amerikaanse ministerie van Landbouw nieuwe genetisch gemodificeerde zaden goedkeuren zonder dat daarvoor onafhankelijke tests nodig zijn. Monsanto, Dow en vele andere chemische bedrijven van AG vinden hun oorsprong in IB FARBEN, het nazi-conglomeraat. Hetzelfde geldt voor Pfizer en een groot deel van Pharma.
Het is tijd om filantropische schurken in toom te houden die verraderlijke bedrijfsagenda's onderschrijven en de belangen van het volk niet op het oog hebben.
Waarschijnlijk weten de meeste CN-lezers dat de ‘Groene Revolutie’ een stap was om de penetratie van het imperium en het bedrijfsleven in postkoloniale landen te stabiliseren tegen de ‘rode’ revoluties van nationale en economische onafhankelijkheid of egalitarisme die communistisch werden of werden genoemd.
De verspreide zaden waren hybride of GMO-zaden die over het algemeen steriel zijn in de tweede generatie. Het waren soorten die gekweekt of vervormd waren om te produceren met, maar alleen met bepaalde kunstmatige inputs: pesticiden, herbiciden, fungiciden en aardolie-intensieve synthetische NPK-meststoffen.
Deze producten en praktijken verminderen de vruchtbaarheid van de bodem in de loop van een paar jaar, zodat de aanvankelijke cosmetische stijgingen van de productie afnemen. Deze “verhogingen” zijn cosmetisch in die zin dat de vernietiging van de bodem en het uitlokken van kunstmatige groei resulteert in een enorme vermindering van de voedingswaarde van de geoogste producten. Ze vergiftigen ook de bodem, watervoerende lagen, vee – en, kort daarna, natuurlijk de bevolking.
In combinatie met golven van financieel beleid van het IMF en de Wereldbank leidden deze tot steeds grotere en weerzinwekkende financiële schulden en golven van zelfmoorden in veel plattelandsgemeenschappen. Met vergelijkbare 'bio-industrie'-praktijken leidde dit in de loop van de laatste 90e eeuw tot het verlies van meer dan 20% van de variëteiten van planten die als voedsel werden gebruikt (om precies te zijn: dat zijn variëteiten, geen soorten).
We kunnen regeneratieve ecosystemen creëren die mensen van energie voorzien. Met enkele belangrijke aanpassingen kunnen we het lokaal doen, waar mensen wonen, in achtertuinen, banlieus en groenstroken. zoals dit in de 19e eeuw op veel gebieden gebeurde. Dit betekent onder meer een enorme vermindering van het aantal transportkilometers met voertuigen die worden aangedreven door benzine of grotendeels door kernwapens opgewekte elektriciteit. Het kan de opslag van meerdere tonnen koolstof per hectare met zich meebrengen, en dat gebeurt meestal ook. Bij meerjarige gewassen wordt deze opslag stabiel.
Het is waarschijnlijk de moeite waard om op te merken dat de huidige golf van opstanden die zich over Afrika verspreidt zich verspreidt over de regio van de Sahel, precies het gebied waar dit zogenaamde “groene” agrarische misdrijf de snelle uitbreiding van de Sahara veroorzaakt. woestijn en daarmee de vernietiging van het levensonderhoud van de lokale bevolking.
De tijd is gekomen om de praktijk in het hele rijk te herzien, en niet alleen op de punten van de meest intense “post”-koloniale extractie. We zijn allemaal slachtoffers van de mishandeling van de aarde en van de onrechtvaardigheid tussen de volkeren, zelfs degenen die aan de chaos deelnemen.
Iemand moet een onderzoek hebben gedaan naar de kruisbestuivingseffectiviteit van de GGO-maïs. Dat verontrust mij. Ik weet dat maïspollen ver reizen.
Ik kweek Mandan Bride, een Indiase vuursteenmaïs om te malen. Als ik het zaad bewaar, kan het nog een jaar opnieuw worden geplant. Dit jaar teelt een buurman suikermaïs, dus mijn zaadgenetica zal niet zo puur zijn.
Ik neem aan dat sommige van die Afrikaanse telers vroeger hetzelfde deden: een deel van het zaad bewaren om opnieuw te planten. Vervolgens acclimatiseert het ras geleidelijk aan de omgeving. De kosten hiervoor zijn in principe nul, terwijl dat vervelende GGO-zaad erg duur is. Hybride zaad zal ook geen natuurgetrouwe vorm voortbrengen. Zeven jaar om het te selecteren en te stabiliseren.
Ik ben van mening dat het alarmerende percentage zwaarlijvigheid in de VS te wijten is aan GGO-maïs en zijn afschuwelijke nakomelingen: GGO-glucosestroop.
Ik vind het moeilijk te geloven dat er NIETS lijkt te zijn gedaan om de ‘vooruitgang’ in westerse stijl die ik me herinner uit mijn tijd als landbouwstudent in Australië in de jaren vijftig, te overwinnen. We hebben de Groene Revolutie meegemaakt, hybriden, “betere variëteiten” natuurlijk uit het rijke Westen, advies van buitenaf, terwijl mensen als Vandana Shiva meedogenloos hebben laten zien hoe lokale boeren vaak de beste methoden hebben om voor de bevolking in hun regio te zorgen in plaats van marktgewassen te verkopen en basisproducten te importeren, en afhankelijk te worden van de buitenkant. Ik hoop dat Afrika eindelijk zal handelen in het belang van de mensen in elk deel van het continent.
Tnx Mr Wise 4 met een modern voorbeeld van klassiek Afroscrewem Euro-Amerikaans beleid… & CN voor uw gebruikelijke waarheidsgetrouwe pubnormen (eigenlijk ongebruikelijk gezien de typische MSM “NIEUWS”-normen).
Deze commentator gelooft dat diefstal van historische hulpbronnen (met toegevoegde bigbux-slavenhandeldynamiek) ons vertelt: “Hé, we hebben net zoals gewoonlijk de kapitalistische biz te pakken gekregen, hé mensen!”
Geloof ook veel van de genoemde industriële agro-stuwkracht die wordt gegenereerd door een bepaalde (niet bij naam genoemde) NGO Foundation... (eisen van de aandeelhouders op het werk?)
Wat het frankenseed-fenomeen betreft...
Moet ik namen noemen?
Zou niet de eerste zijn... dat is verdomd zeker... Dus...
Monsanto!