India, een terughoudende BRICS-reiziger

Knessetlid Bhadrakumar zegt dat BRICS aan het transformeren is in de meest representatieve gemeenschap ter wereld. with an uit te breiden lidmaatschap dat op elkaar inwerkt terwijl de westerse druk wordt omzeild.

By  MK Bhadrakumar
Indiase clou

IIndia werd in de aanloop naar de BRICS-top in Johannesburg korte tijd een baken van hoop voor de westerse media – een potentiële dissident die de versnelling van de groepering in de richting van een “de-dollarisering”-proces zou kunnen doen ontsporen.

Reuters verspreidde het gerucht dat premier Narendra Modi de top wellicht niet persoonlijk zou bijwonen, wat natuurlijk een buitensporig geval van wensdenken was, maar de aandacht vestigde op wat een geopolitiek spel met hoge inzet de BRICS is geworden.

Een dergelijke paranoia was ongekend. Als het Westerse spel tot vorig jaar de spot dreef met de BRICS als een onbelangrijke club, is de slinger naar het andere uiterste gegaan. De redenen zijn niet moeilijk te vinden.

Op het meest voor de hand liggende niveau bestaat er in de westerse wereld een grote gevoeligheid voor het feit dat de enorme inspanningen van de afgelopen achttien maanden om de sancties tegen Rusland te bewapenen niet alleen hebben geflopt, maar ook als een boemerang hebben geleid. En dit is in een tijd waarin de ziekelijke angst van de Verenigde Staten om door China te worden ingehaald een hoogtepunt bereikte – waardoor de mondiale hegemonie van het Westen sinds de “geografische ontdekkingen” van de 18e eeuw werd begraven.

De afgelopen jaren zijn getuige geweest van een gestage versterking van het partnerschap tussen Rusland en China, dat een ‘geen grenzen’-karakter heeft bereikt, in tegenstelling tot de westerse theorie dat de historische tegenstellingen tussen de twee naburige reuzen een dergelijke mogelijkheid vrijwel uitsluiten. In werkelijkheid begint het partnerschap tussen Rusland en China zich te ontwikkelen tot iets dat groter is dan een formeel bondgenootschap, in zijn naadloze tolerantie voor het optimaal nastreven van de nationale belangen van elke protagonist en tegelijkertijd het ondersteunen van de kernbelangen van de ander.

Amerikaanse draadkruisen

Elk format waarin Rusland en China een leidende rol spelen, zoals de BRICS, zal dus ongetwijfeld in het vizier van de VS terechtkomen. Zo simpel is het. The New York Times gerapporteerd over de uitbreiding van de BRICS-landen als beschouwd als “een belangrijke overwinning voor de twee leidende leden van de groep, die de politieke invloed van China vergroot en het isolement van Rusland helpt verminderen.”

Het putte troost uit de heterogene samenstelling van de groep en het gebrek aan een duidelijke politieke koers, “behalve de wens om het huidige mondiale financiële en managementsysteem te veranderen, waardoor het opener, diverser en minder restrictief wordt – en minder onderworpen aan de Amerikaanse politiek en de macht van de dollar.”

Dit [de wens om het huidige mondiale financiële en managementsysteem te veranderen] is het hele punt. De Indiase analisten missen door de bomen het bos.

Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergey Lavrov heeft dit aan de media bekendgemaakt dat de top in Johannesburg achter gesloten deuren “een behoorlijk levendige discussie” had gevoerd [lees uiteenlopende meningen], maar een consensus bereikte over de “criteria en procedures” van de BRICS-expansie, die hij als volgt schetste:

“Het gewicht, de bekendheid en het belang van de kandidaten en hun internationale status waren de belangrijkste factoren voor ons [BRICS-leden]. Het is onze gedeelde opvatting dat we gelijkgestemde landen in onze gelederen moeten werven die geloven in een multipolaire wereldorde en de noodzaak van meer democratie en rechtvaardigheid in de internationale betrekkingen. We hebben degenen nodig die pleiten voor een grotere rol voor het Mondiale Zuiden in het mondiaal bestuur. De zes landen waarvan de toetreding vandaag werd aangekondigd, voldoen volledig aan deze criteria.”

Later, nadat hij vanuit Johannesburg naar Moskou was teruggekeerd, vertelde Lavrov de Russische staatstelevisie twee belangrijke dingen:

• “Wij [BRICS] willen niemands belangen schaden. We willen eenvoudigweg niet dat iemand de ontwikkeling van onze wederzijds voordelige projecten, die niet tegen wie dan ook gericht zijn, belemmert.” Westerse politici en verslaggevers ‘hebben de neiging om met hun tong te kwispelen, terwijl wij ons hoofd gebruiken en ons bezighouden met concrete kwesties.’
• Het is niet nodig dat de BRICS nu een alternatief voor de G20 worden. Dat gezegd hebbende, “neemt de formele verdeling van de G20-groep in G7+ en BRICS+ een praktische vorm aan.”

Tenzij iemand bijziend is, is het richtingsgevoel van de BRICS voor iedereen zichtbaar. Het gemopper en handwringen over de logica van de BRICS-expansie is complete onzin. Want hier ligt het onuitgesproken geheim, zoals een vooraanstaande Russische strategische denker Fjodor Loekjanov schreef in de regeringskrant Rossiyskaya Gazeta:

“We kunnen nauwelijks spreken over een antiwesterse oriëntatie – met uitzondering van Rusland en nu misschien ook Iran, wil geen van de huidige en waarschijnlijk toekomstige [BRICS]-deelnemers zich openlijk tegen het Westen verzetten. Dit weerspiegelt echter het komende tijdperk, waarin het beleid van de meeste staten een constante keuze van partners is om hun problemen op te lossen, en er verschillende tegenhangers kunnen zijn voor verschillende problemen.”

Dit is de reden waarom India, dat zijn lijn van ‘multi-alignment’ – dat wil zeggen samenwerking met iedereen – zorgvuldig beschermt, ook tevreden is met een grote en heterogene BRICS. Delhi is het minst geïnteresseerd in het versterken van antagonistische gevoelens binnen de BRICS-gemeenschap. De Indiase commentatoren kunnen deze paradox niet bevatten.

Het pragmatisme bij het toelaten van drie grote olieproducerende landen uit de Golfregio (Iran, Saoedi-Arabië en de VAE) geeft alleen maar aan wat Lavrov bedoelde met de ‘projecten’ en ‘concrete kwesties’ waarmee de BRICS worstelen – in de eerste plaats het creëren van een nieuwe economie. internationale handelssysteem ter vervanging van het vijf eeuwen oude systeem dat het Westen in het leven had geroepen, dat erop gericht was rijkdom naar de metropool over te dragen en deze laatste in staat te stellen dikker en rijker te worden.

In essentie gaat het vandaag om de aanpak van het fenomeen van de petrodollar, de pijler van het westerse banksysteem en de kern van het ‘de-dollarisering’-proces waar de BRICS naar streven. Het volstaat te zeggen dat het doek valt voor de Faustiaanse deal uit het begin van de jaren zeventig, die goud verving door Amerikaanse dollars en ervoor zorgde dat olie in dollars zou worden verhandeld, wat op zijn beurt alle landen verplichtte hun reserves in dollars aan te houden, en uiteindelijk veranderde in het belangrijkste mechanisme voor de mondiale hegemonie van de VS.

Anders gezegd: hoe is het mogelijk om de oliedollar terug te draaien zonder dat Saoedi-Arabië op de barricades staat? Dat gezegd hebbende, begrijpen alle lidstaten, inclusief Rusland en Saoedi-Arabië, ook goed dat, hoewel de BRICS “niet-westers” zijn, een transformatie van de BRICS in een antiwesters bondgenootschap onmogelijk is. Wat we dus in wezen zien in de expansie van de BRICS is de transformatie ervan naar de meest representatieve gemeenschap ter wereld, waarvan de leden met elkaar omgaan terwijl ze de westerse druk omzeilen.

Tegelijkertijd komt het erop neer dat de uitbreiding van de BRICS-landen in het Westen wordt gezien als een politieke overwinning voor Rusland en China.

Ondanks de spanningen met China deed India het juiste door de zeilen dienovereenkomstig te strijken, terwijl het de wind van verandering voelde en anticipeerde dat de BRICS-samenwerking nieuwe vitaliteit zou kunnen injecteren in het functioneren van de groepering en de kracht van wereldvrede en ontwikkeling verder zou versterken.

Het wordt tijd dat de overheid dit doet heroverweegt de haalbaarheid van zijn strategie  van het gijzelen van de relatie met China door de grenskwestie.

De BRICS-top benadrukte dat China grote steun geniet van het Zuiden. Het is op zijn zachtst gezegd quixotisch om als proxy van de VS op te treden om China in bedwang te houden.

Maar India zal in een situatie terechtkomen cul-de-sac door zich te distantiëren van de kwestie van lokale valuta, betaalinstrumenten en platforms, simpelweg omdat China een begunstigde zou kunnen zijn van een nieuw handelssysteem dat deel uitmaakt van een rechtvaardiger, rechtvaardiger en participatievere mondiale orde. 

[“Zelfs als India op zijn eigen voorwaarden met de VS omgaat”, zegt de Hindoe BusinessLine redactioneel“Het kan het zich nauwelijks veroorloven om actief deel te nemen aan bewegingen die tot doel hebben de dollar te vervangen door de yuan. Nu de BRICS naar voren komen als een Chinese winkel, moet India zijn strategische belangen scherp in de gaten houden.]

India riskeert het Mondiale Zuiden, dat de natuurlijke bondgenoten van China is, van zich te vervreemden door de kernagenda van de BRICS, namelijk een multipolaire wereldorde, de rug toe te keren.

MK Bhadrakumar is een voormalig diplomaat. Hij was de ambassadeur van India in Oezbekistan en Turkije. Meningen zijn persoonlijk.

De originele versie hiervan dit artikel Verscheen op Indiase punchline.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.