Amerikaanse stap om mineralen veilig te stellen brengt de soevereiniteit van Australië in gevaar

De inspanningen van de VS om strategische leveringsketens voor mineralen veilig te stellen, kunnen China met de gevolgen van de Australische markt uit de Australische markt drukken tegenpool natie wordt gebruikt als een grondstoffenleverancier zoals in de tijd van het Britse imperium, schrijft Tony Kevin.

UDoor de VS aangestuurde snelle onderhandelingen om veilige, strategische en cruciale toeleveringsketens voor mineralen vanuit Australië te ontwikkelen, riskeren de banden van de Australische mijnbouwindustrie met China in gevaar te brengen en de eigen industriële ontwikkeling te blokkeren.

Dit valt binnen de context van het Mondiale Zuiden dat zich enthousiast bezighoudt met multipolariteit, via de BRICS, de Shanghai Cooperation Organization (SCO), het Chinese Belt and Road Initiative, nieuwe reservevalutasystemen en andere economische en politieke initiatieven. De eeuwenlange hegemonische controle van de VS en het VK over de mondiale hulpbronnen wordt steeds meer op de proef gesteld, vooral in Afrika.

Steeds meer landen laten de uitbuitende westerse grondstoffenovereenkomsten varen en geven de voorkeur aan China als handelspartner. De VS, gekweld door de angst dat China de toegang zou kunnen blokkeren tot cruciale mineralen die essentieel zijn voor de Amerikaanse militaire macht, zijn op zoek naar politiek betrouwbare toeleveringsketens die op zijn minst het risico van politieke ontwrichting riskeren. Canada en Australië staan ​​bovenaan het Amerikaanse verlanglijstje. Australië is een van 's werelds belangrijkste producenten van cruciale mineralen, zoals koper, lithium, nikkel, kobalt en zeldzame aardmetalen.

Op 20 mei kondigden de Amerikaanse president Joe Biden en de Australische premier Anthony Albanese in Tokio een nieuw ‘Australië – Amerikaans Klimaat-, Kritieke Mineralen- en Schone Energietransformatiepact’ aan. In een Gezamenlijke verklaringriepen de twee leiders klimaat en schone energie uit tot “de derde pijler van het Bondgenootschap”, naast de Amerikaans-Australische defensie- en economische samenwerking. Het is niet duidelijk welke specifieke 'alliantie' hier werd bedoeld.

Onder de subkop 'Ons defensievermogen opbouwen' luidde de gezamenlijke verklaring:

“De president is van plan het Amerikaanse Congres te vragen Australië toe te voegen als 'binnenlandse bron' [dwz naast Canada] in de zin van Titel III van de Defense Production Act. Door dit te doen zou de samenwerking op technologisch en industrieel gebied worden gestroomlijnd, de implementatie van AUKUS worden versneld en versterkt, en nieuwe kansen worden gecreëerd voor Amerikaanse investeringen in de productie en aankoop van Australische kritieke mineralen, kritieke technologieën en andere strategische sectoren.

Compact verwelkomd in de Australische media

De Australische reguliere media verwelkomden het Compact en benadrukten de electoraal populaire klimaat- en schone energieaspecten ervan. Het gehalte aan strategische kritische mineralen bleef vrijwel onopgemerkt in de algemene euforie van het Australische bedrijfsleven over vrachtwagenladingen met verwachte Amerikaanse investeringen.

Maar in de briefings en commentaren in Washington kwamen de betekenis van het Compact voor cruciale mineralen in de VS en de zorgen over China in de toeleveringsketen hoog op de agenda. De Witte Huis Briefingruimte merkte op dat beide landen vastbesloten waren om binnen twaalf maanden concrete acties te ondernemen om de doelstellingen van het Compact te verwezenlijken.

“Om de centrale rol van kritieke mineralen te onderstrepen”, zullen Australië en de VS een Australië-Verenigde Staten Taskforce voor Kritieke Mineralen op ministerieel niveau oprichten, onder leiding van directeuren van de Amerikaanse National Security Council en het Australische Department of Industry, Science and Resources, met betrokkenheid van belangrijke belanghebbenden uit de industrie en relevante overheidsinstanties, aldus het Witte Huis.

De Taskforce is bedoeld om samen te werken met marktleiders om “… een verantwoorde, duurzame en stabiele aanvoer van cruciale mineralen te bevorderen. De leiders zijn van plan om … risico’s en marktverstoringen te identificeren die van invloed zijn op de cruciale mineralenmarkten en om mitigatieopties te overwegen.”

Slechts zes dagen later had de Australische minister van Handel Don Farrell in Detroit, op 26 mei, een ontmoeting met de Amerikaanse minister van Handel Gina Raimondo voor de tweede jaarlijkse strategische commerciële dialoog tussen Australië en de VS. Hun Gezamenlijke verklaring verwelkomde het “als een belangrijk bilateraal mechanisme om vooruitgang te boeken gedeelde geo-economische en commerciële belangen op het snijvlak van economisch, buitenlands en nationaal veiligheidsbeleid.” 

Ze kwamen overeen om Australische en Amerikaanse bedrijven uit de hele kritieke toeleveringsketen van mineralen, waaronder mijnwerkers, verwerkers, fabrikanten en investeerders, bijeen te roepen tijdens een evenement later in 2023.

Policy Institute-artikel kan de Amerikaanse ambitie weerspiegelen

Om achter de verhulde taal te komen en te begrijpen waar de VS hier werkelijk op aandringen – om China uit de Australische mijnbouwindustrie voor kritieke mineralen te verwijderen en deze essentiële strategische hulpbron op te sluiten voor exploitatie door de Amerikaanse strategische defensiesector wanneer en wanneer deze dat wenst – A commentaar stuk door twee Washington-onderzoekers in de 24 juli-editie van het digitale tijdschrift van het Australian Strategic Policy Institute (ASPI), De strateeg, biedt een onschatbare hulpbron. Dit artikel zet uiteen wat Amerikaanse claims lijken te zijn in de komende versnelde discussies.

Deze zijn behoorlijk angstaanjagend. Het zegt dat het doel van de VS is “om de Amerikaanse afhankelijkheid van China te verminderen, waar verschillende schakels in de cruciale toeleveringsketen van mineralen sterk geconcentreerd zijn.”

Om dit te bereiken zullen de VS in het kader van het Compact zwaar investeren in de mijnbouw van kritische mineralen in Australië, maar alleen onder bepaalde voorwaarden. De VS zouden alleen Australische mijnen moeten financieren en geen raffinaderijen. Alle raffinage die verder gaat dan het minimumniveau van ruwe raffinage om mineralen op een economische manier naar de VS te kunnen verschepen, moet in de VS plaatsvinden.

De VS zouden alleen Australische mijnen moeten financieren die mineralen produceren die in de VS en Canada ontbreken, omdat “Amerikaanse toeleveringsketens voor kritieke mineralen het veiligst zijn als ze zich in of nabij de VS bevinden en onder vriendschappelijke controle staan. Amerikaans belastinggeld mag niet worden uitgegeven aan afgelegen mijnen als nabijgelegen mijnen beschikbaar zijn.”

Deze bepaling zou het voorstel voor de financiering van Australische mijnen aanvaardbaarder kunnen maken voor het Congres.

Chinese entiteiten zijn buitengesloten van eigendom

De VS zouden bedrijven alleen moeten toestaan ​​om samen te werken in een door de VS gefinancierde mijn als ze op geen enkele manier eigendom zijn van buitenlandse zorgwekkende entiteiten, inclusief alle Chinese entiteiten. De VS mogen geen Australische mijnen financieren waar Chinese entiteiten financieel voordeel uit kunnen halen of het project kunnen beïnvloeden ten koste van de Amerikaanse belastingbetalers. Het artikel vermeldt verder:

“Om de Amerikaanse nationale veiligheid te beschermen, zou een Australisch bedrijf, als het wil participeren in een door de VS gefinancierde mijn in Australië, eerst alle aandelen moeten afstoten die in het bezit zijn van zorgwekkende entiteiten.

Amerikaanse bedrijven zouden een controlerend belang moeten hebben in door de VS gefinancierde mijnen, zodat de Amerikaanse overheid de naleving van Amerikaanse regelgeving kan afdwingen, zoals het blokkeren van de betrokkenheid van Chinese bedrijven of investeringen in de mijn.”

Dit controlerende belang kan ook bepalen of de Australische hulpbron moet worden ontgonnen of opgesloten als een Amerikaanse strategische militaire reserve voor de toekomst.

Het stuk vervolgt:

“Samenwerken met ervaren Australische partners zal ook minder ervaren Amerikaanse bedrijven in staat stellen waardevolle mijnbouwvaardigheden op te bouwen. De VS zouden moeten eisen dat gedolven materialen uit Australië worden geraffineerd door Amerikaanse bedrijven in de VS. De VS zouden ook moeten eisen dat het gedolven materiaal een eindgebruik krijgt in een strategische Amerikaanse sector zoals de lucht- en ruimtevaart of transport, en niet in consumentenelektronica zoals televisies en mobiele telefoons.

De VS zouden ook moeten eisen dat alle bedrijven die aan de mijn deelnemen, stoppen met hun activiteiten in China en het verkopen van hun producten aan Chinese entiteiten. Ook mogen de VS niet toestaan ​​dat bedrijven de inkomsten uit een door de VS gefinancierde mijn gebruiken om hun activiteiten in China of verkopen aan Chinese entiteiten te ondersteunen.”

Dit zijn enorme claims, waarschijnlijk via ASPI naar voren gebracht om het opinieklimaat in Australië te testen.

De auteurs concluderen dat het Compact “een bevredigend startkader is voor het versterken van de toeleveringsketens van kritische mineralen tussen de VS en Australië. De bepalingen die aan een dergelijke regeling zijn verbonden, zouden ervoor kunnen zorgen dat de toeleveringsketens tussen de VS en Australië gediversifieerd zijn, beschermd worden tegen Chinese invloed en gevormd worden door een beroepsbevolking in beide landen.’

Bovendien een toonaangevend Advocatenkantoor in Washington onderschreef het Compact als een “enorme stap voorwaarts” in het uitbreiden van de proactieve maatregelen van de VS om de aanvoer van kritieke mineralen veilig te stellen en “concurrenten buiten te houden.”

Australiërs zullen dus de cruciale mineralenvoorraden leveren en de vrachtwagens besturen, terwijl de VS bijna al het andere in de toeleveringsketen zullen controleren en ervan zullen profiteren, wanneer en als de VS ervoor kiezen dit te ontwikkelen. China zal buiten de deur worden gehouden.

Er zijn hier twee grote risico's voor Australië: ten eerste het in gevaar brengen van wat er nog over is van de historische vertrouwensrelaties van de mijnbouwsector met de belangrijkste mijnbouwmarkt in China. Elk Australisch mijnbouwbedrijf dat momenteel aan China verkoopt, zou zijn relaties en activiteiten daar kunnen verlammen als het op dit gebied zaken zou doen met Amerikaanse mijnbouwbedrijven. basis. Het is puur mercantilisme, om het maar bot te zeggen, gericht op het uitschakelen van de Chinese concurrentie op een eerlijke markt.

Ten tweede zijn de voorstellen in het ASPI-document voor mijnbouwbedrijven met een meerderheidsbelang in de VS om de ontwikkeling van de industriële verwerking van kritieke mineralen in Australië te dicteren en te bepalen, in tegenspraak met de Australische aspiraties voor economische soevereiniteit. Ze zouden Australië weer stevig op zijn plaats zetten als grondstoffenleverancier aan de Metropolis, en niets meer, zoals het was in de tijd van het Britse imperium. Dit schreeuwt om dat van voormalig premier Paul Keating bittere pen.

Ik heb geen vertrouwen in het vermogen van de huidige Australische regering, verblind door de Amerikaanse alliantie, om deze onderhandelingen in het nationale belang te leiden – zowel commercieel als strategisch. Ik vrees dat Australië opnieuw zal worden uitgebuit en in de val zal worden gelokt door zijn grote, machtige – en slimme – vriend.

Tony Kevin is een voormalige Australische senior diplomaat, die als ambassadeur in Cambodja en Polen heeft gediend, en ook is gedetacheerd bij de Australische ambassade in Moskou. Hij is de auteur van zes gepubliceerde boeken over openbaar beleid en internationale betrekkingen.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.