Een volledig christelijke Amerikaanse bemanning gebruikte de toren van de meest prominente christelijke kerk van Japan als doelwit voor een daad van onuitsprekelijke barbaarsheid, schrijft Gary G. Kohls.
Wat het keizerlijke Japan in 250 jaar niet kon doen, deden Amerikaanse christenen in negen seconden
St. Mary's Urakami-kathedraal nadat de bom erboven ontplofte zoals te zien op een foto gedateerd 7 januari 1946.
Oorspronkelijk gepubliceerd door Consortium Nieuws op 9 augustus 2014.
By Gary G.Kohls
Sgebeurtenis-vijf Vandaag een jaar geleden liet een volledig christelijke bemanning van bommenwerpers ‘Fat Man’, een plutoniumbom, vallen op Nagasaki, Japan, waarbij onmiddellijk tienduizenden onschuldige burgers werden vernietigd, waaronder een onevenredig groot aantal Japanse christenen, en ontelbare aantallen anderen gewond raakten.
Voor doelgerichte doeleinden gebruikte de bombardementsploeg de St. Mary's Urakami-kathedraal, de grootste christelijke kerk in Oost-Azië. Op 11 augustus 02, om 9 uur, toen de bom boven de kathedraal viel, was Nagasaki de meest christelijke stad van Japan.
Destijds waren de Verenigde Staten misschien wel de meest christelijke natie ter wereld (dat wil zeggen, als je een natie als christelijk kunt bestempelen waarvan de kerken er in overweldigende mate niet in zijn geslaagd de vreedzame ethiek van Jezus, zoals onderwezen in de Preek over Jezus, oprecht te onderwijzen of na te leven. de berg).
De gedoopte en bevestigde christelijke vliegeniers voerden hun oorlogsopdrachten letterlijk op en voerden hun werk efficiënt uit, en volbrachten de missie met militaire trots, zij het met een aantal bijna fatale problemen. De meeste Amerikanen zouden in 1945 precies hetzelfde hebben gedaan als ze in de schoenen van de Bock's Car-crew hadden gestaan, en er zou later heel weinig mentale angst zijn geweest als ze ook als helden waren behandeld.
Niettemin was het gebruik van dat monsterlijke massavernietigingswapen om een voornamelijk civiele stad als Nagasaki te vernietigen een internationale oorlogsmisdaad en een misdaad tegen de menselijkheid, zoals later door het Neurenberg Tribunaal gedefinieerd.
Natuurlijk konden de bemanningsleden dat op dat moment niet weten. Sommige bemanningsleden gaven wel toe dat ze twijfels hadden over waar ze aan hadden deelgenomen toen de bom daadwerkelijk ontplofte. Natuurlijk heeft geen van hen het gruwelijke lijden van de slachtoffers van dichtbij gezien.
‘Bevelen zijn bevelen’ en in oorlogstijd kan en is ongehoorzaamheid wettelijk bestraft met standrechtelijke executie van de soldaat die misschien een geweten had dat sterk genoeg was om hem ervan te overtuigen dat het doden van een ander mens, vooral een ongewapend mens, moreel verkeerd was. .
Moeilijk over te geven
Ruïnes van de kathedraal. (Atoombommuseum Nagasaki)
Toen Nagasaki werd verwoest, was het nog maar drie dagen geleden dat een andere Amerikaanse atoombom, bijgenaamd ‘Little Boy’, Hiroshima had gedecimeerd. Het bombardement op Nagasaki op 9 augustus vond plaats te midden van chaos en verwarring in Tokio, waar de fascistische militaire regering, die al maanden wist dat zij de oorlog had verloren, op zoek was naar een manier om zich eervol over te geven.
Het enige obstakel voor de overgave was het aandringen van de geallieerden op onvoorwaardelijke overgave geweest, wat betekende dat keizer Hirohito, die door de Japanners als een godheid werd beschouwd, uit zijn positie als boegbeeld in Japan zou worden verwijderd en mogelijk zou worden onderworpen aan processen wegens oorlogsmisdaden. Dat was een dealbreaker, een ondraaglijke eis aan de Japanners die de oorlog verlengde en Japan ervan weerhield maanden eerder op te geven.
Het Russische leger had op 8 augustus de oorlog verklaard aan Japan, in de hoop gebieden terug te winnen die Japan veertig jaar eerder verloren had in de vernederende (voor Rusland) Russisch-Japanse oorlog, en het leger van Stalin rukte op door Mantsjoerije. De deelname van Rusland aan de oorlog vormde een krachtige stimulans voor Japan om de oorlog snel te beëindigen, aangezien zij zich veel liever aan de VS overgaven dan aan Rusland.
En uiteraard wilden de VS niets van de oorlogsbuit met Rusland verdelen. Door te pronken met de nieuwe kernwapens stuurde Washington ook al vroeg tijdens de Koude Oorlog een boodschap naar Rusland dat de VS de nieuwe planetaire supermacht was.
Met het oog op 1 augustus 1945 als de vroegste inzetdatum voor de eerste bom, ontwikkelde het Doelcomité in Washington, DC een lijst van relatief onbeschadigde Japanse steden die moesten worden uitgesloten van de conventionele Amerikaanse luchtbrandbombardementen (die In de eerste helft van 1945 brandden ruim zestig grotendeels weerloze Japanse steden tot de grond toe af.
Op de lijst van beschermde steden stonden Hiroshima, Niigata, Kokura, Kyoto en Nagasaki. Deze vijf relatief onbeschadigde steden zouden verboden terrein zijn voor de terreurbombardementen. Ze moesten worden bewaard als potentiële doelwitten voor het nieuwe ‘gimmick’-wapen dat gedurende de twee jaar van het Manhattan Project in heel Amerika was onderzocht en ontwikkeld.
Ironisch genoeg beschouwden de inwoners van die steden zich vóór 6 en 9 augustus gelukkig dat ze niet zo vaak waren gebombardeerd als andere steden. Ze wisten niet waarom ze gespaard bleven van het bloedbad.
De Drievuldigheidstest
De Trinity-explosie, 16 ms na detonatie. Het hoogste punt van het bekeken halfrond in deze afbeelding is ongeveer 200 meter hoog. (Berlyn Brixner / Los Alamos Nationaal Laboratorium)
De eerste en enige veldtest van een atoombom had op godslasterlijke wijze de codenaam ‘Drie-eenheid’ gekregen (een duidelijk christelijke term). De explosie had drie weken eerder plaatsgevonden in Alamogordo, New Mexico, op 16 juli 1945. De resultaten waren indrukwekkend, maar de ontploffing had zojuist een paar ongelukkige coyotes, konijnen, slangen en enkele andere woestijndieren gedood.
De Trinity-test produceerde ook onverwachts enorme hoeveelheden van een nieuw mineraal dat later ‘Trinitiet’ werd genoemd, een gesmolten lavasteen die was ontstaan door de intense hitte (tweemaal de temperatuur van de zon) van de bovengrondse bomexplosie.
Maar de eerste volledige effecten van een atoombom op een menselijke bevolking werden pas op 6 augustus aangetoond, met de vernietiging van Hiroshima. Maar er was een tweede bom, een ander ontwerp dan de eerste, die klaar was voor gebruik.
Dus om 3 uur in de ochtend van 9 augustus 1945 vertrok een B-29 Superfortress (die de “gedoopte” Bock's Car was genoemd) van Tinian Island in de Stille Zuidzee, met de gebeden en zegeningen van zijn Lutherse en Katholieke kapelaans. Het vliegtuig was nauwelijks van de landingsbaan afgekomen voordat het in de drank terechtkwam (vanwege de bom van 10,000 stuks in het ruim) en vertrok naar het noorden, richting Kokura, het belangrijkste doelwit.
De plutoniumbom van Bock's Car kreeg de codenaam 'Fat Man', naar Winston Churchill. ‘Little Boy’, eerst ‘Thin Man’ genoemd (naar president Franklin Roosevelt) was de bom die Hiroshima drie dagen eerder had verbrand.
Toch drong de realiteit van wat er in Hiroshima was gebeurd nog steeds door onder de leden van de Japanse Hoge Oorlogsraad in Tokio, wat hun vermogen om de noodzaak van een onmiddellijke overgave te begrijpen bemoeilijkte.
Maar het was al te laat, want tegen de tijd dat de Oorlogsraad bijeenkwam, naderde Bock's auto, vliegend onder radiostilte, de zuidelijke eilanden van Japan al, in de hoop de tyfonen en wolken te verslaan die ervoor zouden hebben gezorgd dat de missie nog een week zou zijn uitgesteld. .
De bemanning van de Bock's Car had instructies om de bom alleen met visuele waarneming te laten vallen. Maar Kokura was bewolkt. Dus na drie mislukte bombardementen boven de bewolkte stad, terwijl de brandstof gevaarlijk laag was, ging het vliegtuig op weg naar zijn secundaire doel, Nagasaki.
De geschiedenis van het christendom in Nagasaki
Het vieren van een christelijke mis in Japan.
(Japanse schilderkunst uit de 16e-17e eeuw, reproductie in Arnold Toynbee, Een geschiedenisstudie)
Nagasaki is beroemd in de geschiedenis van het Japanse christendom omdat de stad de grootste concentratie christenen van heel Japan had. De Urakami-kathedraal was de megakerk van zijn tijd, met 12,000 gedoopte leden.
Nagasaki was de gemeenschap waar de legendarische jezuïet-missionaris Francis Xavier in 1549 een missiekerk stichtte. De katholieke gemeenschap in Nagasaki groeide en bloeide uiteindelijk gedurende de volgende generaties. Maar uiteindelijk werd het de Japanse heersers duidelijk dat de Portugese en Spaanse commerciële belangen Japan uitbuitten; en al snel werden alle Europeanen en hun buitenlandse religie het land uitgezet.
Van 1600 tot 1850 was christen zijn in Japan een halsmisdaad. Aan het begin van de 1600e eeuw werden de Japanse christenen die weigerden hun nieuwe geloof af te zweren, onderworpen aan onuitsprekelijke martelingen, waaronder kruisiging. Nadat het schrikbewind voorbij was, leek het voor alle waarnemers dat het Japanse christendom uitgestorven was.
Maar tegen het midden van de negentiende eeuw, nadat de kanonneerbootdiplomatie van Commodore Matthew Perry een offshore-eiland had opengebroken voor Amerikaanse handelsdoeleinden, werd ontdekt dat er duizenden gedoopte christenen in Nagasaki waren, die hun geloof leefden in een bestaan in een catacombe, volkomen onbekend. aan de overheid.
Met deze vernederende onthulling begon de Japanse regering een nieuwe zuivering; maar onder internationale druk werden de vervolgingen uiteindelijk stopgezet en kwam het christendom van Nagasaki uit de underground tevoorschijn. In 1917 had de nieuw leven ingeblazen christelijke gemeenschap, zonder hulp van de regering, de enorme St. Mary's Cathedral gebouwd in het Urakami River-district van Nagasaki.
Het was dus het toppunt van ironie dat de massieve kathedraal, een van de slechts twee oriëntatiepunten van Nagasaki die vanaf 31,000 meter hoogte positief geïdentificeerd kon worden, Ground Zero werd voor de atoombom. De Bock's Car-bommenrichter identificeerde de oriëntatiepunten door een onderbreking in de wolken en gaf opdracht tot de landing.
Om 11 uur, tijdens de mis op donderdagochtend, werden honderden christenen uit Nagasaki gekookt, verdampt, verkoold of anderszins verdwenen in een verzengende, radioactieve vuurbal die 02 meter boven de kathedraal explodeerde.
De zwarte regen die spoedig uit de paddestoelwolk neerdaalde, bevatte ongetwijfeld de vermengde overblijfselen van veel shintoïsten, boeddhisten en christenen uit Nagasaki. De theologische implicaties van Nagasaki's Zwarte Regen zouden de geesten van theologen van alle denominaties zeker moeten verbazen.
Het aantal christelijke doden in Nagasaki
Een verkoold kind in Nagasaki. (Foto genomen op 10 augustus 1945 door Yosuke Yamahata)
De meeste christenen in Nagasaki hebben de ontploffing niet overleefd. Zesduizend van hen waren op slag dood, inclusief allen die bij de biecht waren. Van de 12,000 kerkleden stierven er uiteindelijk 8,500 als gevolg van de bom. Veel van de anderen waren ernstig ziek.
Drie ordes nonnen en een christelijke meisjesschool verdwenen in zwarte rook of werden brokken houtskool. Tienduizenden andere onschuldige niet-strijders stierven eveneens op slag, en nog veel meer raakten dodelijk of ongeneeslijk gewond.
Sommige nakomelingen van het slachtoffer lijden nog steeds aan de generatieoverschrijdende kwaadaardige ziekten en immuundeficiënties veroorzaakt door het dodelijke plutonium en andere radioactieve isotopen die door de bom worden geproduceerd.
En hier is nog een ironisch punt van dit tragische hoofdstuk uit de geschiedenis: wat de Japanse imperiale regering in 250 jaar vervolging niet kon doen (het Japanse christendom vernietigen), deden Amerikaanse christenen in negen seconden.
Zelfs na een langzame heropleving van het christendom in de afgelopen decennia sinds de Tweede Wereldoorlog vertegenwoordigt het lidmaatschap van Japanse kerken nog steeds een kleine fractie van 1 procent van de algemene bevolking, en het gemiddelde aantal bezoekers aan christelijke erediensten bedraagt naar verluidt slechts 30. De decimering van Nagasaki aan het einde van de oorlog verlamde wat eens een levendige kerk was.
De bekering van een kapelaan
Vader George Zabelka was de katholieke kapelaan voor de 509th Composite Group (de 1,500 man tellende United States Army Air Force-groep wiens enige missie het was om met succes de atoombommen op hun doelen af te leveren). Zabelka was een van de weinige christelijke leiders die uiteindelijk de tegenstellingen gingen onderkennen tussen wat zijn moderne kerk hem over oorlog had geleerd en wat de vroege pacifistische kerk over moorddadig geweld had geleerd.
Tientallen jaren nadat hij uit het militaire pastoraat was ontslagen, kwam Zabelka uiteindelijk tot de conclusie dat zowel hij als zijn kerk ernstige ethische en theologische fouten hadden gemaakt bij het religieus legitimeren van de georganiseerde massaslachting die de moderne oorlog heet. Hij was tot het inzicht gekomen dat, zoals hij het verwoordde, de vijanden van zijn natie volgens de ethiek van het Nieuwe Testament niet de vijanden van God waren, maar eerder medekinderen van God waren die door God werden liefgehad en die daarom niet mochten worden behandeld. gedood door Gods volgelingen.
Pater Zabelka's bekering van het gestandaardiseerde, geweldtolerante christendom zorgde ervoor dat zijn bediening in Detroit, Michigan, 180 graden omsloeg. Zijn absolute toewijding aan de waarheid van de geweldloosheid van het evangelie, net als Martin Luther King Jr., inspireerde hem om de resterende decennia van zijn leven te wijden aan het uitspreken van geweld in al zijn vormen, inclusief het geweld van militarisme, racisme en economische uitbuiting.
Zabelka reisde zelfs op de 50 naar Nagasakith verjaardag van het bombardement, terwijl hij in tranen berouw had en om vergeving vroeg voor de rol die hij in de misdaad had gespeeld.
Op dezelfde manier hekelde de Lutherse kapelaan van het 509th, Pastor William Downey (voorheen van de Hope Evangelical Lutheran Church in Minneapolis, Minnesota), in zijn begeleiding van soldaten die last hadden gekregen van hun deelname aan het plegen van moorden voor de staat, later alle moorden, of ze nu door een enkele kogel of door massavernietigingswapens.
Geruïneerde zielen
Ansichtkaart van de herdenkingsdienst gehouden in de rooms-katholieke kathedraal van Urakami, 23 november 1945. (Gepubliceerd door het stadskantoor van Nagasaki.)
In het boek van Daniel Hallock: Hel, genezing en weerstand, vertelt de auteur over een boeddhistische retraite uit 1997 onder leiding van de boeddhistische monnik Thich Nhat Hanh. Die terugtocht probeerde het helse naoorlogse bestaan van door de strijd getraumatiseerde Vietnamoorlogveteranen het hoofd te bieden.
Hallock schreef: “Het is duidelijk dat het boeddhisme iets biedt dat niet gevonden kan worden in het institutionele christendom. Maar waarom zouden veteranen dan een religie moeten omarmen die de oorlogen heeft gezegend die hun ziel hebben verwoest? Het is geen wonder dat ze zich tot een vriendelijke boeddhistische monnik wenden om te horen wat voor een groot deel de waarheden van Christus zijn.”
De waarheid van Hallocks opmerking zou een ontnuchterende wake-up call moeten zijn voor christelijke leiders die zowel de rekrutering van nieuwe leden als het behouden van oude leden net zo belangrijk lijken te vinden. Het feit dat de VS een sterk gemilitariseerde natie is, maakt het moeilijk om de waarheden van de geweldloosheid van het evangelie te onderwijzen en te prediken.
Ik ben een gepensioneerde arts die honderden psychologisch getraumatiseerde patiënten heeft behandeld (vooral door gevechtsgetraumatiseerde oorlogsveteranen), en ik weet dat geweld, in al zijn vormen, onherstelbare schade kan toebrengen aan de geest, het lichaam, de hersenen en de ziel; maar het feit dat het door gevecht getraumatiseerde type volledig te voorkomen is en, voor de ernstigste gevallen, vrijwel onmogelijk te genezen is, maakt preventiewerk zo belangrijk.
En dat is waar christelijke kerken een instrument zouden moeten en kunnen zijn. Een ons voorkomen is inderdaad een pond genezen waard.
Deze trauma’s zijn dodelijk en soms zelfs besmettelijk. Ik heb gezien hoe geweld, verwaarlozing, mishandeling en de daaruit voortvloeiende traumatische ziekten zich verspreidden over gezinnen, zelfs tot in de derde en vierde generatie, na het eerste slachtoffer of de dader.
Het is belangrijk om de verborgen geschiedenis van het christendom in Nagasaki te kennen en de virtuele vernietiging ervan door Amerikaanse christenen. De bemanningsleden van de Bock's Car-bommenwerper stonden, zoals de meeste grunts in welke oorlog dan ook, onderaan een lange, complexe anonieme commandostructuur. Ze haalden slechts “de trekker over” van het wapen dat door een andere entiteit was vervaardigd en door weer anderen in hun handen was gelegd. Zoals in alle oorlogen wisten de trekkertrekkers van de soldaten uit de Tweede Wereldoorlog meestal niet precies wie ze probeerden te vermoorden, of zelfs waarom.
De vroege kerkleiders, die de leringen en daden van Jezus het beste kenden, verwierpen de nationalistische, racistische en militaristische agenda’s van de toenmalige nationale veiligheidsdiensten. Ze verwierpen ook de voorchristelijke doctrines van oog-om-oog-vergelding, die de afgelopen 1,700 jaar de dominantie hebben herwonnen en christenen ertoe hebben aangezet om zowel christenen als niet-christenen vrijwillig te doden in de naam van Christus.
Dr. Gary G. Kohls is een gepensioneerde arts die zich bezighoudt met vredes-, geweldloosheid- en rechtvaardigheidsvraagstukken en zich daarom verzet tegen fascisme, corporatisme, militarisme, racisme en alle andere bewegingen die gewelddadig en antidemocratisch zijn.
Goden zijn machteloos, vooral als ze worden geconfronteerd met Amerika's liefde voor moord.
De onmiddellijke sterfgevallen als gevolg van de Trinity-test bleven misschien beperkt tot ‘een paar ongelukkige coyotes, konijnen en slangen’, zoals de auteur stelt, maar veel Latijns-Amerikaanse en Indiaanse mensen die in het gebied woonden, kregen later te maken met een hoog aantal kindersterfte en kindersterfte. sterfgevallen door kanker. De Amerikaanse regering heeft het lijden van de slachtoffers van de Trinity-test nooit erkend of gecompenseerd.
Bedankt voor dit werkelijk verhelderende essay. Zelfs na al die jaren komt er informatie naar boven die opzettelijk is begraven, of simpelweg is vergeten in de ‘moderne manier van leven’ – waardoor er weinig ruimte overblijft voor introspectie.
Toevallig ben ik na vele decennia opnieuw Gurdjieffs “Beelzebub's Tales To His Grandson” aan het lezen en ben bij deze paragraaf aangekomen – over het offeren van andere wezens:
“Kan het zijn dat de gedachte zelfs nooit in uw hoofd is opgekomen dat als onze GEMEENSCHAPPELIJKE VADER SCHEPPER ook dat leven heeft geschapen, Hij dat dan met een bepaald doel heeft gedaan?”
Vreemd dat ik zojuist die paragraaf heb gelezen, een pauze heb genomen en dit ontroerende essay heb gelezen. Op een vreemde manier waren de bombardementen alsof de hele Spaanse inquisitie in slechts enkele seconden was samengevat. Het Christusbewustzijn is vervangen door beelden van lijden. Het aanbidden van het lijden. Dat maakt het toebrengen van lijden mogelijk en is in strijd met de doctrine van “Doe geen kwaad – doe geen pijn”. Een reden waarom veel gevechtsveteranen zich tot het boeddhisme wenden.
In dit licht is het vooral interessant dat mensen als pater Wilson D. Miscamble van de Universiteit van Notre Dame de atoombomaanslagen van augustus 1945 met terugwerkende kracht verdedigbaar vinden.
Zolang we niet stoppen met het verdelen van de mensheid in goed en kwaad, goed of fout, zal er nooit sprake zijn van harmonie en zal het potentieel voor menselijke vernietiging altijd bij ons blijven. Deze tweedeling stelt onze geest in staat te ontmenselijken, vooroordelen te creëren en uiteindelijk, wanneer het moment het toelaat, te vervolgen en te doden zonder spijt.
Als er iets heel waardevols is aan de leer van Jezus Christus, dan is het wel het idee dat een vijand meer liefde nodig heeft dan een vriend, dat een slecht mens meer hulp nodig heeft dan een goed mens. Dit idee is misschien wel het enige element dat ons onderscheidt van dieren. Het idee om in een vijand een vriend te zien, om onszelf erin te zien. Het kwaad bestrijden betekent het begrijpen, het ‘aan het licht brengen’, het niet onderdrukken, het niet op anderen projecteren, niet toestaan dat het het beste van ons wegneemt.
De kerk heeft de kracht van empathie nooit begrepen; voor mij is de kerk de ware antichrist, het belangrijkste instituut dat in onze cultuur het idee heeft ingeprent dat we ‘superieur’ zijn aan anderen, dat straf en schuldgevoel noodzakelijk en welkom zijn, dat we de plicht en het recht hebben om te zuiveren. deze wereld, ongeacht het menselijk lijden en de menselijke levens. De bombardementen op Hiroshima en Nagasaki zijn een product van dit idee, en dat geldt ook voor het idee dat de democratie overal koste wat het kost moet zegevieren, dat sancties moeten worden toegepast, zelfs als ze de meest kwetsbaren doden.
We hebben een moderne wereld, de technologie is onvoorstelbaar geëvolueerd, maar we zijn nog steeds dezelfde mensen uit de middeleeuwen. Wat is het verschil als we nu in 7-8 uur van Parijs naar New York reizen in plaats van weken een eeuw geleden? wij betere mensen? natuurlijk niet. Zou u een groep mieren die plotseling hun voedselbron verbeterden door aardbeienzaadjes in de buurt van het nest te planten meer in overweging nemen dan een mier? natuurlijk niet. Zou u ons met 86 miljard neuronen beter vinden dan die mieren met slechts 250 neuronen? natuurlijk niet. Ongeacht of onze economie door technologie verandert, het zal ons niet laten groeien en iets beters dan een dier worden. Hoe meer we geloven dat technologie menselijk succes heeft, hoe meer we Atlantis, de verloren geavanceerde beschaving, van een mythe in een profetie veranderen.
Wauw, ik wist niet dat er een grote christelijke gemeenschap in Nagasaki was
En we doen het nog steeds. De voorraden verarmd uranium werden gebruikt in de totaal niet uitgelokte oorlog tegen Irak in 2003. Tot op de dag van vandaag
kinderen in Irak worden geboren met ernstige gebreken en ontbrekende hoofden en organen. Deze ramp zal nog lang aanhouden vanwege de halfwaardetijd van uranium. Wij, het volk, hebben nauwelijks een stem in de beslissing om oorlog te gaan voeren. Dit moet veranderen,
Gary bedankt voor dit geweldige artikel. Mijn hoop is dat deze generatie de mislukkingen en hypocrisie van degenen die je in dit schrijven bespreekt niet zal herhalen. De kolonisten van de VS vonden het niet op 'morele' gronden, maar helaas op hebzucht en terreur. Het land werd niet 'ontdekt', maar gestolen van degenen die er al waren. Christenen misschien. Christelijk nee!!
Nog maar een voorbeeld van wat Hannah Arendt ‘de banaliteit van het kwaad’ noemde: gewoon bevelen opvolgen. Het kwaad begint bovenaan en sijpelt door het hele bouwwerk heen, waardoor de hele put wordt vergiftigd. Amerika is vergiftigd met militarisme, militaire aanbidding en de dwangmatige behoefte om nummer 1 te zijn, zolang ik me kan herinneren (ik ben dit jaar 75 en een militaire veteraan) en ik zie geen verandering aan de horizon.
Dat iemand in de VS dit een christelijke natie zou noemen, of zelfs een ethische natie, is absurd en belachelijk. Christus leerde dat je een boom kent aan zijn vruchten. Het lijkt erop dat mijn land af en toe goede vruchten heeft voortgebracht, en dat is wat sommigen beschouwen als de rechtvaardiging van ‘de grootste natie’. Toch worden onze zonden niet verlost door de voordelen van onze wetenschap en technologie of onze (nogal selectieve) vrijgevigheid. Onze heersers (ik zou zeggen ‘leiders’, maar je begrijpt wat ik bedoel) zijn erg kieskeurig als het gaat om wie van onze buren gewaardeerd wordt, en wie minachtend; wie de vrijgevigheid ontvangt, wie de hamer. Onze boom is een doornendrager geworden, en daaraan staan wij bekend.
Ik voel me aangetrokken tot het christendom omdat het een radicale leer is, die oproept tot opoffering, mededogen, eerlijkheid en liefde die niet in gevaar mag worden gebracht door patriottisme, chauvinisme, angst voor ‘de ander’ of zelfs ‘nationaal belang’. Het is in feite een revolutionaire leerstelling in elke betekenis van dat woord, die God boven land, stam of politieke partij plaatst. De leer zelf zou, net als de voorschriften van het boeddhisme, als ze daadwerkelijk in praktijk wordt gebracht, de wereld transformeren. Maar de transformatie moet in het hart en de geest van ieder mens plaatsvinden.
Dat onze heersers niet christelijk zijn, en nog minder consequent ethisch, spreekt voor zich. De ellende die we onze broeders en zusters over de hele wereld en op ons eigen continent hebben gebracht, is vanaf het allereerste begin van deze onrustige natie zichtbaar geweest, en de excuses en rechtvaardigingen zijn altijd dezelfde. De hypocrisie is slechts een weerspiegeling van de arrogantie en begeerte die we niet kunnen toestaan of onder ogen kunnen zien als burgers van wat Barack Obama en Madeleine Albright (en anderen) ‘de onmisbare natie’ hebben genoemd. Deze zonde van hoogmoed is de oorsprong van alle andere zonden. God en de VS zijn in feite geen ‘bros’.
Het is eerder de verwerping van de leringen van Christus en de centrale boodschap van het christendom dan de vervulling ervan in de vorm van de VS. niet om de redenen die veel patriottische ‘christenen’ aannemen. Het gevaar ligt zowel in onze zondige nationale trots als in de militaire en vernietigende macht achter deze ingebeelde gerechtigheid.
Je hoeft geen Christen te zijn om dit te onderkennen. Ieder redelijk mens weet dat ‘trots voor de val gaat’. Het gevaar is dat onze heersers met deze vreselijke wapens zullen uithalen als duidelijk wordt dat onze nationale macht en invloed afnemen en dat we niet langer de controle over het mondiale economische systeem kunnen hebben.
Wij allemaal moeten ophouden hulpmiddelen en accessoires voor dit project te zijn. Hoewel ik een veteraan ben, beschouw ik mezelf niet als een patriot, laat staan als een loyale functionaris in de imperiale onderneming. Weerstand is wat ik kan geven, de waarheid vertellen en liefhebben.
Ik kan het niet helpen dat ik denk dat het niet goed zal aflopen, en ik bid Gods genade voor ons allemaal.
Oh…. dus bombardeerden de Amerikanen een kerk in Nagasaki – een stad zonder bom en zonder leger, en het was ook een christelijke kerk. Ik kijk op dezelfde manier naar Dresden: een stad die bekend staat om het maken van prachtig aardewerk en porselein. Nou, dat was een snelle dood, waarbij alle ademende zuurstof uit de stad werd gezogen. En wat doet een leger dan met een stad vol lijken – allemaal bevroren in de tijd? Verbrand ze allemaal, zo lijkt het.
Amerika heeft zoveel doden veroorzaakt in een groot deel van de wereld – en dat alles begon met de aanvallen op de inheemse bevolking van Amerika. Nou, er is een oud gezegde: ‘Hoe groter ze zijn, hoe harder ze vallen.’ De roman ‘1984’ is blijkbaar reëler dan iemand zich ooit had kunnen voorstellen. :(
Als het ooit zou besluiten zich te verontschuldigen, zou Amerika een behoorlijke last hebben.
Amerika verontschuldigt zich niet. Amerika beschuldigt en vervolgt zelfs anderen die slechts een fractie doen van wat Amerika heeft gedaan. Dat is de Amerikaanse manier van leven, oftewel op regels gebaseerde internationale orde!
“De deelname van Rusland aan de oorlog vertegenwoordigde een krachtige stimulans voor Japan om de oorlog snel te beëindigen” en wat zouden Truman et al. doen met de tweede bom als Japan zich onvoorwaardelijk overgaf voordat ze een andere stad met kernwapens konden bombarderen? Fat Man in opslag zetten? Ondenkbaar! Afgezien van de religie wordt de immoraliteit van de verantwoordelijke mensen bewezen door het feit dat ze niet bereid waren de Japanners de tijd te geven om te verwerken wat er was gebeurd nadat ze de eerste bom hadden laten vallen.
De lessen van Nagasaki en Hiroshima mogen NOOIT worden vergeten. Helaas is de VS NOOIT gestopt met het gebruik van met kernwapens geïnfecteerde bommen zoals in Joegoslavië en Noord-Korea. Washington heeft bewezen een onbeschaafde samenleving te zijn die deze planeet regeert met ALTIJD MILITAIRE BEDREIGINGEN EN OORLOGEN. Helaas volgen andere westerse regeringen in Europa nog steeds deze corrupte en moordzuchtige natie genaamd de VS, die meer dan 200 jaar aan oorlogen heeft die uitsluitend moet worden uitgebreid en gecontroleerd VRIJE naties op deze planeet. WANNEER ZULLEN VRIJE MENSEN OPSTANDEN TEGEN DEZE AGRESSIEVE/MOORDROENDE NATIE DIE DE VS WORDT GENOEMD?
Dat is een interessante vraag. Het kwaad dat zich in Amerika bevindt, zal waarschijnlijk alleen door de Amerikanen zelf worden uitgeroeid. De eigenaren van Amerika weten heel goed dat als hun imperium wordt verslagen, de continentale VS na de Tweede Wereldoorlog net als Duitsland zal worden opgesplitst, waarbij Alaska naar Canada gaat, de meeste zuidwestelijke staten naar Mexico, en de rest in het midden wordt gesplitst. mogelijk. De eigenaren weten ook dat als ze verliezen van Rusland, ze nergens anders naartoe kunnen ontsnappen.
Nee, de Amerikanen hebben bewezen niet in staat te zijn de gewoonten te verbeteren (of hun regering te laten herstellen). Het zal van buitenaf komen – en alleen nadat het daartoe gedwongen is.
Bedankt voor dit artikel! Eén opmerking: U schreef: “Het Russische leger had op 8 augustus de oorlog verklaard aan Japan, in de hoop gebieden terug te winnen die voor Japan verloren waren gegaan in de vernederende (voor Rusland) Russisch-Japanse oorlog 40 jaar eerder, en het leger van Stalin rukte op door Mantsjoerije.” Dat is niet waar. Ja, ze wilden Japan straffen voor de oorlog van 1905-07, die alleen door Japan werd gewonnen dankzij de VS en andere 'vrienden' van Russische militaire assistenten. Rusland verloor slechts kleine eilanden en Port Arthur, een kleine stad. De USSR ging ten strijde omdat Roosvelt Stalin tijdens de Conferentie van Jalta had gesmeekt. Roosevelt zag de macht van de USSR en beschikte destijds niet over de kernwapens.
Dank je.
Ik voel een grote dankbaarheid voor dit schrijven. Bedankt. Toen ik jong was, werden deze bommen noodzakelijk geacht om ‘de agressors’ te stoppen.
Het is triest dat de leringen van het moderne christendom weinig gelijkenis vertonen met de leringen van Jezus. Het is geen wonder dat Mahatma Gandhi zei: “Ik houd van uw Christus, ik houd niet van uw christenen. Uw christenen zijn zo anders dan uw Christus”.
+1
Mahatma Gandhi antwoordde op de vraag “Wat vind jij van de westerse beschaving?” ook met “Ik denk dat het een goed idee zou zijn.”
Zodra de oorlog begint, is overleven het enige dat telt – nationaal en persoonlijk. Daarom is het zo belangrijk om weerstand te bieden aan pogingen van oorlogshitsers om hun naties in oorlog te leiden.
Amerikaanse christenen hebben eeuwenlang, sinds het begin van de natie, de kant gekozen van de strijdlustige krachten van nationale trots en exceptionisme, waarbij zij de natie verkozen boven het Evangelie. De Amerikaanse overwinning is altijd belangrijker geweest dan christelijke trouw.
Er zijn 'oorlogshitsers' in overvloed, die zich er niet van bewust zijn dat 'zij die door het zwaard leven, door het zwaard sterven. Goliath zou erg bang moeten zijn, want David komt eraan.'
Wie zou Jezus bombarderen?
De bemanning van deze bommenwerper bestond niet uit christenen. Ze geloofden niet in de leringen van Jezus Christus. Dit was geen daad van 'de andere wang toekeren' naar een vijand die je sloeg. Dit waren de vreemde soort Amerikaanse christenen die alles wat Jezus probeerde te onderwijzen resoluut verwierpen. Als ze later de dwaling van hun handelwijze inzagen en om vergeving vroegen, dan is dat goed. Maar ze gedroegen zich niet als christenen toen ze die bom lieten vallen. Ze gedroegen zich als Amerikanen.
Volgens wat ik heb gelezen wisten de Japanners dat de VS de keizer zouden toestaan door te gaan. Het verhaal van de onvoorwaardelijke overgave was alleen voor het Amerikaanse publiek bedoeld. Het grote probleem was dat als het vasteland bezet zou worden, de hoogste generaals eervol zelfmoord moesten plegen, wat sommigen van hen later ook daadwerkelijk deden. Tojo schoot zichzelf neer, maar werd voor de gek gehouden door zijn arts en overleefde zo.
Ik ben eerder geneigd te denken dat Rusland binnenviel na de eerste bom, omdat het land wist dat het goed was en geld wilde verdienen voordat J zich overgaf.
Maar wie weet? Het lezen van de gedachten van de lang geleden gestorvenen is niet zo eenvoudig.