De frontlinie tegen tirannie van het bedrijfsleven is niet de stembus. Het zit in de wanhopige strijd van de overwerkte en onderbetaalde mensen om te voorkomen dat bedrijfsgiganten iedereen in gig-werknemers veranderen.
Rode draadkruis – door Mr. Fish.
By Chris Hedges
in New Brunswick, NJ
Origineel van ScheerPost
JUdy Danella, voorzitter van United Steel Workers Local 4-200 – de vakbond die de ruim 1,700 verpleegsters van het Robert Wood Johnson University Hospital vertegenwoordigt – staat in de kelder van een kerk voor een kamer vol met haar vakbondsleden. Haar stem trilt lichtjes als ze grimmig nieuws brengt. De ziekenhuisdirectie, waarvan de topbestuurders salarissen in de miljoenen dollars verdienen, heeft geweigerd gehoor te geven aan de belangrijkste eisen van de verpleegster.
Maar het is niet alleen de staking die Danella zorgen baart, die een blauw T-shirt draagt met de tekst: ‘Safe Staffing Saves Lives.’
“Ik ben er honderd procent van overtuigd dat het doel is om de vakbond te verbreken”, zegt Danella, die al 100 jaar in het ziekenhuis werkt. “Dit gaat over de toekomst van de verpleegkunde.”
On Vrijdag gingen de verpleegsters in staking.
De frontlinie tegen tirannie van het bedrijfsleven is niet de stembus. Het zit in de wanhopige strijd van de overwerkte en onderbetaalde mensen om te voorkomen dat bedrijfsgiganten iedereen in klusarbeiders veranderen zonder gezondheids- en pensioenuitkeringen, baanzekerheid, duurzame inkomens of rechtvaardige arbeidsomstandigheden. Verpleegkundigen, gehavend door de bijna onmenselijke eisen die tijdens de pandemie aan hen werden gesteld, zijn bijzonder zwaar getroffen. Bijna een derde van de verpleegkundigen in New Jersey heeft de afgelopen drie jaar het beroep verlaten.
Judy Danella van het Robert Wood Johnson Hospital legt ons uit waarom verpleegkundigen staken #SafeStaffing. #UnieStrong #BedanktANurse #Zorghelden @hpae_aft @staalwerkers pic.twitter.com/SwG9kfuJaa
— Christine Clarke (@Clarke4Senate) 4 Augustus 2023
“We zijn van helden naar nullen gegaan”, zegt Jessica Aquino, een verpleegster die al zestien jaar in het ziekenhuis verblijft.
RWJBarnabas Gezondheid, welke bezit 12 ziekenhuizen voor acute zorg, waaronder Het Robert Wood Johnson University Hospital en vier gespecialiseerde ziekenhuizen zijn de grootste zorgaanbieder in de staat New Jersey. De 37,000 werknemers, waaronder 9,000 artsen zorgen jaarlijks voor meer dan drie miljoen patiënten. Het heeft $ 6.6 miljard aan jaaromzet. Het is geregistreerd als een 501(c)(3) liefdadigheidsorganisatie zonder winstoogmerk.
Robert Wood Johnson Universitair Ziekenhuis, 2020. (Andrew Nyr, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0)
Het bedrijf, vermoedt Danella, is van plan de zware arbeidsomstandigheden en personeelsinkrimping permanent te maken. Als er niets wordt gecontroleerd, zullen ze de verzekeringspremies blijven verhogen, wat een verpleegster met een gezin $ 500 per maand kan kosten. Ze zullen weigeren de salarissen te verhogen, die tussen de 43 en 64 dollar per uur liggen, inclusief het schamele tarief van 5 dollar per uur, dat de ziekenhuisdirectie heeft aangeboden om te verhogen tot 6 dollar, voor verpleegkundigen die thuis wachten. De vakbond vroeg om het minimumloon voor oproepverpleegkundigen en bood vervolgens aan om het uurbedrag te verlagen naar $ 10. De verpleegkundigen van wacht ontvangen hun standaardloon zodra ze zijn ingeklokt. Als niet aan de eisen van de vakbond wordt voldaan, worden hun medische pensioenuitkeringen en retentiebonussen ontzegd. Het verlammende verloop zal blijven voortduren.
'Reizigers'
Minstens 700 vervangende verpleegkundigen, bekend als reizigers, uit staten als Alabama, Mississippi, Tennessee en Kentucky, zijn de afgelopen dagen naar New Brunswick verplaatst en in hotels in de omgeving opgezet om de stakende verpleegsters te vervangen. Deze reizigers, die maar liefst 120 dollar per uur betalen en huisvestings- en reiskostenvergoedingen krijgen, verdienen meer dan de bij een vakbond aangesloten verpleegsters. Maar reizigers hebben geen controle over hun arbeidsomstandigheden. Als de vakbond kapot gaat, zullen de winsten uit bezuinigingen op diensten en chronische personeelstekorten hun hogere salarissen ruimschoots compenseren.
Lokale 4-200 pres Judy Danella leidt verpleegsters in de piketlijn voor het RWJ Univ-ziekenhuis, terwijl management en reizende verpleegsters binnen dekking bieden. RWJ zegt “diep teleurgesteld” te zijn en heeft in goed vertrouwen onderhandeld. Problemen: Personeelsratio's en boetes voor ziek melden @NJSpotlightNews pic.twitter.com/fSxQGhBsfr
— Brenda Flanagan (@BFlanaganNJ) 4 Augustus 2023
De verpleegsters weten waar ze mee te maken hebben, vooral nu het kantoor van de gouverneur aankondigt dat ze ‘neutraal’ zullen blijven. Deze neutraliteit betekent dat de hardhandige tactiek van Barnabas, waaronder een meedogenloze propagandacampagne en ‘gemeentehuis’-bijeenkomsten in het ziekenhuis om vakbondsleden tegen de vakbondsleiding op te zetten, niet zal worden beteugeld.
De gouverneur van New Jersey, Phil Murphy, ondertekende in 2018 wetgeving ter uitbreiding van publiek-private partnerschappen. (Phil Murphy, Flickr, CC BY-NC 2.0)
In een poging die mislukte, stuurde een van de decanen van de Robert Wood Johnson Medical School in Rutgers, dr. Carol Terregino, een e-mail naar tweede-, derde- en vierdejaars geneeskundestudenten met het verzoek om vrijwilligerswerk te doen als verpleegkundigen gingen staken. Ze zei dat de studenten “de bel zouden beantwoorden, patiënten zouden inchecken en het vervangende verplegend personeel zouden ondersteunen.”
De geneeskundestudenten weigerden en schreven terug dat “het verzoek om onbetaalde arbeid te leveren in banen waarvoor we niet zijn opgeleid, ten koste van onze eigen onderwijsprogramma’s zorgen baart over uitbuiting en het risico inhoudt dat er een onveilige omgeving voor patiënten ontstaat.”
Congres steunt de aanval van de industrie
Tegelijkertijd steunt het Congres de landelijke aanval op onze gezondheidszorg. Elke voorgestelde oplossing zorgt ervoor dat de gezondheidszorgsector, die rijkelijk congrescampagnes financiert, meer geld en belastingvoordelen krijgt.
“Mijn zorg is dat ze zo verzadigd zijn van geld dat ze zullen proberen ons uit te hongeren”, zegt Sarah Caley, een verpleegster die in de radiologie werkt en al meer dan zeven jaar in het ziekenhuis ligt. “We hopen dat ze zullen kraken, dat ze allemaal aan het praten zijn, maar uiteindelijk is dit voor hen een druppel op een gloeiende plaat.”
Het gezondheidszorgsysteem heeft de kosten voor patiënten verhoogd en de toegankelijkheid van medische zorg gekrompen. In 1975 telden de VS ongeveer 1.5 miljoen ziekenhuisbedden en een bevolking van ongeveer 216 miljoen mensen. Nu heeft het land, met een bevolking van ruim 330 miljoen mensen, dat wel rond 925,000 bedden. Zesenvijftig procent van de Amerikanen heeft medische schulden en 23 procent heeft een schuld van $10,000 of meer. volgens naar een onderzoek van Affordable Health Insurance. Uit het onderzoek bleek dat bezoeken aan de spoedeisende hulp bij 44 procent van de Amerikanen bijdroegen aan de medische schulden. Ongeveer 330,000 Amerikanen gestorven tijdens de pandemie omdat ze het zich niet konden veroorloven om op tijd naar een dokter te gaan.
“Op de oncologie-afdeling is de verhouding tussen verpleegkundigen en patiënten 1 op 5”, zegt Mary Silvestre, die al 23 jaar in het ziekenhuis verblijft.
“Als je chemotherapie geeft, moet je hun lengte en gewicht dubbel controleren en dit kan zijn terwijl je tegelijkertijd zorgt voor een patiënt die actief aan het sterven is. U probeert deze persoon en zijn familie emotionele steun te bieden terwijl u chemotherapie geeft. Het is heel moeilijk. Vorig jaar hebben we 10 verpleegkundigen opgeleid. Vijf zijn er niet meer.”
Verpleegkundigen op de intensive care moeten vaak voor drie patiënten zorgen. De vakbond wil een verhouding van twee patiënten op één verpleegkundige op de intensive care. Andere door de vakbond geëiste verhoudingen zijn afhankelijk van het niveau van de medische zorg.
Spoedeisende hulpafdelingen worden steeds vaker bemand door arts-assistenten in plaats van door artsen, wier salarissen hoger zijn. Tegelijkertijd zijn veel van de taken die ooit door artsen werden uitgeoefend, overgedragen aan verpleegkundigen. Het grote verloop betekent dat verpleegkundigen met weinig ervaring hogere posities bekleden op kritieke en acute zorgafdelingen, zoals de Eerste Hulp. Verpleegkundigen zeiden dat ze vaak ziek naar hun werk komen om hun collega's met een tekort aan personeel een zware werklast te besparen.
'Het gaat om winst boven patiënten,' zei Danella.
Rally in Philadelphia, 22 juni 2017. (Joe Piete, Flickr, CC BY-NC-SA 2.0)
De inbeslagname van het gezondheidszorgsysteem door steeds grotere conglomeraten private-equitybedrijven heeft een crisis in het gezondheidszorgsysteem veroorzaakt. Een tekort aan verpleegkundigen, zo meldt Becker's ASC Review, heeft bijgedragen aan een op de vier onverwachte sterfgevallen of verwondingen in ziekenhuizen als gevolg van fouten. Een onderzoek uit 2021, Becker's ASC Review zegt, “liet zien dat elke extra sepsispatiënt per verpleegkundige geassocieerd was met een 19 procent hogere kans op sterfte in het ziekenhuis.”
Ondertussen verdienen de hoofden van deze bedrijven obscene salarissen. In 2022 was de voormalige CEO van Barnabas, Barry Ostrowsky, dat wel betaald ruim 16 miljoen dollar. In 2020 hebben de CEO's van 178 grote zorgbedrijven gezamenlijk gemaakt 3.2 miljard dollar aan totale compensatie, een stijging van 31 procent ten opzichte van 2019, en dat allemaal midden in de pandemie.
Volgens Axios in 2020 de CEO van Cigna gemaakt $79 miljoen, de CEO van Centene gemaakt $59 miljoen en de CEO van UnitedHealth Group ontving $42 miljoen aan totale compensatie. De CEO van Moderna, Stéphane Bancel, meer gemaakt dan $392 miljoen uit de verkoop van aandelen die hij bezat in het bedrijf, bovenop de $19.4 miljoen die hij vorig jaar ontving. Hij heeft ook een ontslagvergoeding – gekoppeld aan de aandelenkoers van Moderna – die mogelijk honderden miljoenen dollars waard is, zodra hij het bedrijf verlaat. Moderna ontving 2.5 miljard dollar aan publieke middelen van de regering-Trump om haar Covid-vaccin te ontwikkelen.
Stéphane Bancel, CEO van Moderna, in 2016. (Frankrijk in Boston, Flickr, CC BY-NC 2.0)
“De premies voor de ziektekostenverzekering blijven stijgen, de eigen kosten blijven stijgen”, vertelde Dr. Margaret Flowers van Physicians for a National Health Plan me in een interview dat ik met haar deed op The Real News Network.
“En er is een nieuw niveau van wreedheid. Door de fusies hebben de ziekenhuiscorporaties hun eigen corporaties verzekering [programma's]. Zij zijn eigenaar van de laboratoria. Zij zijn eigenaar van de praktijken. Als een arts te veel zorg aan zijn patiënten probeert te geven, kunnen ze gewoon hun ziektekostenverzekering opzeggen, ze eruit schoppen en ze verliezen al die patiënten.”
Je kunt mijn volledige interview met Dr. Flowers zien hier.
“Dat is wat er in Maryland gebeurde via onze non-profitorganisatie MedStar,” zei Dr. Flowers.
'Ze hebben twee dagen op voorhand melding gemaakt bij een ziekenhuis dat een meerderheid van de Medicaid-bevolking bedient. Ze hebben de hele kinderafdeling gesloten, inclusief de kinderafdeling en het centrum voor mishandelde kinderen.”
De oplossing, zo betoogt Dr. Flowers, is het bieden van universele gezondheidszorgdekking. Afgezien daarvan, zo betoogt ze, zullen de zaken alleen maar erger worden.
“We winnen dit op dezelfde manier als we elk ander gevecht hebben gewonnen,” zei Dr. Flowers.
“We moeten onszelf en anderen opvoeden. Gezondheid is fundamenteel. Er is geen stapsgewijze manier waarop we dit kunnen doen. We kunnen niet binnen het winstoogmerk werken om dit probleem op te lossen. We moeten ons gezondheidszorgsysteem nationaliseren. Dit betekent dat de winst volledig wordt uitgetrokken. Helaas zetten ze die stap niet in de wetsvoorstellen die nu in het Congres liggen. Ze blijven de winstorganisaties binnen het systeem laten opereren, maar het zijn parasieten. Ze zullen altijd zoveel mogelijk meenemen. Elke dollar die ze afnemen, betekent een dollar minder voor iemand die de zorg krijgt die hij of zij nodig heeft.”
Chris Hedges is een Pulitzerprijs-winnende journalist die vijftien jaar lang buitenlandcorrespondent was The New York Times, waar hij diende als hoofd van het Midden-Oosten en bureauchef van de Balkan voor de krant. Hij werkte eerder in het buitenland voor Het Dallas Morning News, De Christian Science Monitor en NPR. Hij is de gastheer van de show "The Chris Hedges Report."
Notitie van de auteur voor lezers: Er is nu geen manier meer voor mij om door te gaan met het schrijven van een wekelijkse column voor ScheerPost en het produceren van mijn wekelijkse tv-show zonder uw hulp. De muren komen met een schrikbarende snelheid dichterbij de onafhankelijke journalistiek, waarbij de elites, waaronder de elites van de Democratische Partij, smeken om meer en meer censuur. Bob Scheer, die ScheerPost runt met een klein budget, en ik zal niet afzien van onze toewijding aan onafhankelijke en eerlijke journalistiek, en we zullen ScheerPost nooit achter een betaalmuur plaatsen, er een abonnement voor vragen, uw gegevens verkopen of advertenties accepteren. Alsjeblieft, als je kunt, meld je dan aan bij chishedges.substack.com zodat ik mijn column op maandag op ScheerPost kan blijven plaatsen en mijn wekelijkse televisieprogramma 'The Chris Hedges Report' kan produceren.
Deze column is van Scheerpost, waarvoor Chris Hedges schrijft een gewone column. Klik hier om je aan te melden voor e-mailwaarschuwingen.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Het maakt niet uit of deze tekortkomingen van het personeel opzettelijk zijn of eenvoudigweg het gevolg zijn van techniek blinde traagheid [ik bedoel of instellingen zoals de 118e bijvoorbeeld slechte excuses voorzagen en van tevoren besloten dat ze ze zouden laten passeren, of dat de blinde kracht ze gewoon raakte toen het te laat was om te reageren]. Er is een methode die ervoor zorgt dat een baan niet logisch is, en hoe meer de methode slaagt, hoe meer werknemers niet weten wat het doel is als het gaat om ervoor te zorgen dat wat ze doen geen entertainment wordt voor sadistische captains of industry.
Er was een tijdje een ‘soort van’ een niet-aangegeven algemene staking, en ik wist dat de meeste van de arbeiders er destijds geen genoeg van hadden gehad om zorg te verlenen [al onderbezet] in een gebouw dat tijdens de quarantaine volledig in quarantaine stond. de tijd. Ik weet echt niet wat er nodig is als de geestelijke gezondheidszorg werknemers opgeeft, als ze erachter moeten komen en moeten volhouden. zo snel zoals ze ontdekken. Wat zeker is, is dat de hierboven genoemde methode, als deze niet wordt aangevochten, alle gevoel van onzekerheid zal wegnemen doel-in-een-baan Amerikaanse arbeiders zouden er ooit in geslaagd zijn dit land tegen te komen of te redden.
Kwam deze geciteerde woorden vanochtend tegen...
Je vraagt je af of iemand long gokt op Amerika, dat gewoon niets oplevert. Niet de manier waarop je je voorbereidt op de volgende pandemie.
Heel veel dank aan Chris Hedges en CN voor het feit dat ze zich hierover hebben uitgesproken. Blijf op de hoogte! Wie zegt dat een ziekenhuis onder dit soort omstandigheden een ziekenhuis kan blijven, vertoont precies dezelfde soort droomwereld die elke dag van de week de misrekeningen van Rusland blijft prediken.
Kunnen de verpleegsters donaties opnemen in hun stakingsfonds? Hoe groter het Strike Fund, hoe langer de Verpleegsters stand kunnen houden tegen pogingen om de Unie te verbreken. Wat is het webadres voor Local 4-200. Ik kan niet via Twitter verzenden.
Chili's 9/11 en de opkomst van het Amerikaanse fascisme
hxxps://www.youtube.com/watch?v=FMRrZWbaIOk
Arbeidshistoricus Ruth Needleman was in Chili voorafgaand aan de militaire staatsgreep die de regering Nixon-Kissinger-CIA (US Corporations and Finance) organiseerde en betaalde. De fascistische dictatuur die door de Verenigde Staten werd geïnstalleerd, maakte van Chili het laboratorium voor het neoliberalisme, het corrupte economische model dat aan de Universiteit van Chicago werd bedacht. Dit interview met Needleman
over waarom wat er in Chili in 1973 gebeurde vandaag de dag relevant is om de huidige aanval op verpleegsters, het gezondheidszorgsysteem en het oprukkende fascisme dat de Democratische Partij en de reguliere vakbonden faciliteren, te begrijpen. In het begin van het interview vertelt ze over de rol van het ministerie van Buitenlandse Zaken onder het mom van training van arbeidsdemocratie om door arbeiders geleide vakbonden in Chili te vernietigen door de namen van activisten te verwerven en ze over te dragen aan doodseskaders geleid door contrarevolutionairen die zich verzetten tegen de democratisch gekozen regering van Allende. en zijn vreedzame weg naar het socialisme.
Chili's 9/11 en de opkomst van het Amerikaanse fascisme
Het Amerikaanse “gezondheidszorgsysteem” gaat over alles behalve gezondheid. Ze hebben hun uiterste best gedaan om mij te vermoorden, ook al is hun favoriete strategie jou lang genoeg in leven te houden om alles te stelen wat je bezit. Ondanks dat ze mij verlammen als gevolg van grove medische verwaarlozing en misdrijven, eet ik zeer goed voedsel en vul ik verstandig aan, en blijf ik zo ver mogelijk uit de buurt van deze luie, kwijlende idioten.
Dit verhaal is minstens 15 jaar oud: de CEO van een ziekenhuis in Waterville, Maine, verdiende meer dan $400,000, exclusief extraatjes en voordelen, en het ziekenhuis probeerde vrijwilligers te overtuigen! Een man gaf hen één keer per week acht uur en ze wilden dat de vrijwilligers voor hun eigen koffie betaalden; zei hij: naar de hel met het ziekenhuis. Het eten was verschrikkelijk, als iets uit een automaat die ongeveer zes maanden ongebruikt had gestaan. Zoals iemand op de site van Celia Farber zei, zei een dokter tegen hem dat hij zo ver mogelijk bij de dokters vandaan moest blijven. Soms lukt dat niet, maar we moeten gewapend zijn met informatie en ons niet door een D-dokter laten intimideren.
Vier jaar geleden zou ik het eens zijn geweest met alles wat Hedges schrijft. Maar na de afgelopen vier jaar van misdrijven, gaslighting en crimineel gedrag door degenen bij overheidsinstanties die de gezondheidszorg reguleren, zijn zij de laatste mensen die ik zou vertrouwen! Zonder een volledige herziening van deze instanties en het ontwarren van de perverse prikkels die bedrijven hebben over de hele gezondheidszorg, zal een genationaliseerd systeem ons disfunctionele systeem alleen maar bevorderen!
Natuurlijk willen we niet dat bureaucraten een goed gezondheidszorgsysteem runnen, we willen dat artsen, verpleegkundigen en andere aanbieders het runnen – de mensen die weten wat ze doen en er daadwerkelijk om geven, zoals de Physicians for a National Healthcare System en anderen.
Waarom aanvaarden zoveel Amerikaanse Amerikanen deze schandalige stand van zaken gedwee? Als we de keuze hadden in welke sector we het winstmotief als eerste zouden afschaffen, zou het zeker de gezondheidszorg zijn. Het gemiddelde gezin jaar in jaar uit failliet laten gaan met medische rekeningen is een misdaad tegen de menselijkheid. Er is een betere manier.
Helemaal waar!
Dit (en niet de stembus) is de “frontlinie tegen bedrijfstirannie”.
Maar tirannie van het bedrijfsleven is slechts één gezicht van een wereldwijd systeem.
Het andere gezicht is de vijf eeuwen oude koloniale tirannie en genocide.
Alleen een gecombineerde strijd kan beide uitroeien.
Het verbaast mij helemaal niet. Bij de overheid en bedrijfsfunctionarissen draait alles om winst. Het is de enige waarde die ze kennen. De natie is een zeer asociale samenleving, hebzucht is een deugd. Is rijker zijn dan anderen de enige drijfveer, de noodzaak om de competitie te winnen om meer geld te hebben dan wie dan ook? Is het de concurrentie, de behoefte om te winnen, de rijkste man te zijn of de hoogste berg te beklimmen?
Voor zover ik weet publiceren alleen Amerikanen een lijst van de 500 rijkste mensen, en ze laten ons nooit vergeten wie de rijkste Amerikaan is.
Uitstekende opmerking. Er is ook zo'n rijke lijst gepubliceerd in Groot-Brittannië.
hxxps://en.wikipedia.org/wiki/Sunday_Times_Rich_List
Ik ben geschokt! De hebzucht van de bovenkant is afschuwelijk… en daar moet rekening mee worden gehouden. Verpleegkundigen hebben prioriteitsbanen… en geven dag na dag iets van zichzelf. Er is GEEN topmanager die 16 miljoen per jaar waard is. Varkens voor een hoop geld!
Ondanks de betreurenswaardige overbelasting van het toegewijde beroep van verpleegkundige in de VS; al jaren worden verpleegsters uit het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika weggelokt uit de zogenaamde, nog steeds ontluikende 'gezondheidszorgsystemen' van hun land, door de machinaties en verleidingen van de Amerikaanse dollar.
Je hoeft je niet af te vragen waarom!
Staat de situatie eindelijk op de drempel van echte verandering ten goede, voor Afrika als geheel?
Tot nu toe lijkt het erop dat de ontwikkelingsschaal nog steeds naar de kant van de twijfel neigt.
Je hoeft je niet langer af te vragen waarom!
Echter, Modo liceat vivere, est spes (zolang er leven is, is er hoop)
– Heauton Timorumenos (De zelfpijniging) door Publius Terentius Afer
De komische toneelschrijver Publius Terentius Afer, bij Engelssprekenden algemeen bekend als Terence, stierf in 159 voor Christus)! – https://www.bookbrowse.com/expressions
Dit is, althans hoe lang, blind vertrouwen en geldelijke verlokking het enige wat beschikbaar is voor de overgrote meerderheid van ons, eeuwig ‘werkende idioten’.