Oppenheimer zou verplicht bekeken moeten worden door iedereen in Washington die de komende decennia 1.7 biljoen dollar wil uitgeven aan de bouw van nieuwe kernwapens die ons allemaal zullen doden, schrijft Marcy Winograd.
(Forumnm, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0)
TDe baanbrekende film Oppenheimer, ondanks zijn onsympathieke hoofdrolspeler, heeft een krachtige anti-nucleaire klap die het moeilijk, zo niet onmogelijk, maakt om te slapen na het bekijken van de film.
Alleen al om deze reden zou de film vertoond moeten worden in het Congres en in het Witte Huis, zoals vereist door iedereen in DC die de komende decennia 1.7 biljoen dollar wil uitgeven om nieuwe kernwapens te bouwen die ons allemaal zullen doden.
Alleen degenen met een mondiale doodswens of op de loonlijst van Northrop Grumman, de militaire aannemer van de kernenergie "modernisering" contract, zouden deze film kunnen bekijken en nog steeds pleiten voor de Amerikaanse nucleaire herbewapening, een horrorshow die nu aan de gang is met de zegeningen van DC-politici.
Tenzij mensen woedend in opstand komen, tenzij deze Hollywoodfilm een tweede kernwapenbevriezingsbeweging op gang brengt, een herhaling van de kernwapenbevriezing in de jaren 80, zullen het Congres en het Witte Huis de schatkist plunderen om ons kernwapenarsenaal uit te breiden.
[Verwant: HIROSHIMA OP 77-jarige leeftijd: John Pilger – Er komt weer een Hiroshima …]
Op de agenda staan een nieuwe vanaf zee gelanceerde nucleaire kruisraket, een zwaartekrachtbom met tweetraps stralingsimplosie, een langeafstandsbommenwerper en de vervanging van 400 ondergrondse kernraketten in het Midwesten door 600 nieuwe intercontinentale ballistische raketten.
Deze nieuwe ICBMS – de Sentinel – zouden elk tot drie kernkoppen kunnen vervoeren die twintig keer krachtiger zijn dan de atoombommen die de VS op Hiroshima en Nagasaki lieten vallen en zo in een tijdsbestek van drie dagen 20 mensen zouden verbranden.
Weinig veroordelingen, veel demonen
J. Robert Oppenheimer, atoomfysicus en hoofd van het Manhattan Project, circa 1944. (Nationaal Archief van de VS)
De Ierse acteur Cillian Murphy speelt de rol van J. Robert Oppeneheimer, een wringende wetenschapper, een ontrouwe matte rokkenjager, een man met weinig overtuigingen maar veel demonen, die een emotioneel landschap van ambitie, twijfel, wroeging en overgave doorkruist.
Oppenheimer houdt toezicht op het Manhattan Project, het team van wetenschappers dat zich in de prachtige woestijn van Los Alamos, New Mexico, schuilhoudt om de afschuwelijke atoombom te bouwen voordat de Duitsers of Russen de code kraken.
In een scène die doet denken aan de absurde jaren vijftig, toen schoolkinderen met varkensstaarten onder bureaus klauterden in nep-kernoefeningen, trekken wetenschappers zonnebrandcrème en een veiligheidsbril aan om zichzelf te beschermen tijdens de verblindende Trinity Test. Dit was de eerste atoomtest die werd uitgevoerd zonder waarschuwing aan de downwinders – de nabijgelegen inheemse bevolking van het zuidwesten die kanker kreeg als gevolg van radioactieve neerslag.
Dit was de test voordat president Harry Truman opdracht gaf tot een uraniumbom van 9,000 pond, genaamd "Little Boy", die op een B-29 bommenwerper werd geladen. Dit was het proefoptreden waarbij dezelfde president, die in de film als zalvend en arrogant wordt afgeschilderd, opdracht geeft tot 'Fat Boy', een tweede plutoniumbom – prototype voor het huidige kernwapen – die op Nagasaki is gedropt.
Hoewel de film langzaam kan zijn, compenseren de drie uur durende duurtest, de historische inzichten en de hartverscheurende beelden het gebrek aan sympathieke karakters, met uitzondering van luitenant-generaal Leslie Groves, gespeeld door een leuk om naar te kijken Matt Damon als Oppenheimer's Pentagon-handler.
Een van de meest angstaanjagende momenten plaatst in levende kleuren de viering van de bomaanslagen, het applaus en de lofbetuigingen voor Oppenheimer die op het podium staat naast de zwart-witvisioenen van de door schuldgevoelens geteisterde wetenschapper van bestraalde zielen, skeletresten en in as veranderd vlees. – allemaal te midden van een kakofonie van explosies en bonzende voeten, de dodenmars.
Nog verontrustender zijn de vragen die aan de bioscoopbezoeker trekken, die zich afvraagt: “Waar zijn de Japanse slachtoffers in deze film? Waarom ontbreken ze op deze foto? Waarom worden ze nooit kronkelend van de pijn getoond, terwijl hun levens en steden vernietigd worden?”
In plaats daarvan worden de menselijke doelwitten alleen gezien door de lens van Oppenheimer, die zich gezichtsloze röntgengeesten voorstelt die uiteengereten zijn in het brandende wrak, hun huid, hun vlees dat van hun botten valt, hun lichamen die in het niets verdwijnen.
Het weglaten van echte slachtoffers
“Little Boy” ontploft boven Hiroshima, Japan, 6 augustus 1945, links; “Fat Man” ontploft boven Nagasaki, Japan, 9 augustus 1945, rechts. (George R. Caron, Wikimedia Commons, Publiek domein)
Het weglaten van de echte slachtoffers in het belang van het handhaven van een consistent gezichtspunt kan zinvol zijn vanuit het perspectief van een filmmaker, maar niet vanuit het standpunt van historici en waarheidsvertellers.
Schrijver-regisseur Christopher Nolan had ons foto's kunnen laten zien, authentieke luchtbeelden van de Japanners, verblind en verbrand, voordat de laatste aftiteling verschijnt om ons eraan te herinneren dat de horror echt is, en niet alleen maar een Hollywood-film die op het punt staat verschillende Oscar-nominaties te krijgen.
In naam van de waarheid doorbreekt de film echter de hardnekkige mythe dat de VS geen andere keuze hadden dan de atoombommen te laten vallen om de Tweede Wereldoorlog te beëindigen.
[Verwant: Overlevenden van Hiroshima hekelen de link met Pearl Harbor]
Door middel van dialoog leren we dat Japan op het punt stond zich over te geven, de keizer hoefde alleen maar zijn gezicht te redden; Het punt van het bestralen van Hiroshima en Nagasaki, gericht op burgers in afgelegen steden, was niet om de wereld te redden, maar om de Sovjets te laten zien dat de VS over de technologie beschikten om de wereld te vernietigen, dus het is beter om het aspirant-imperium niet over te steken.
In sessies achter gesloten deuren, allemaal gefilmd in zwart-wit, zien we hoe kruistochtende anticommunistische politici – vastbesloten om Oppenheimer ervan te weerhouden te pleiten voor wapenbeheersingsgesprekken met de Sovjets – hun atoomheld kruisigen vanwege zijn associatie met leden van de communistische partij. Partij, linkse vakbonden en een lang geleden antikapitalistische minnaar die zijn burgerlijke bloemen in de prullenbak gooide.
Wanneer de McCarthy-ieten Oppenheimer zijn veiligheidsmachtiging ontnemen, is het een grote “who cares” schouderophalen voor een filmpubliek dat moe is van Oppenheimers interne conflicten over de vraag of wetenschap gescheiden kan worden van de politiek, van de gevolgen van het onderzoek van een wetenschapper. Hoe kan iemand met een hart dit werk willen voortzetten? Naar de hel met de veiligheidsmachtiging.
Beter POV - Een 'Truman Don't Drop', de ondertekenaar van de bom
Truman in 1948. (Nationaal Archief)
De film Oppenheimer is meeslepend en krachtig in zijn actualiteit, hoewel je niet anders kunt dan denken dat hij exponentieel krachtiger zou zijn geweest als hij vanuit een ander gezichtspunt was verteld, vanuit het gezichtspunt van een wetenschapper die tegen de dood was. mars missie.
We zien een glimp van een vijverstarende, lotwaarschuwende Albert Einstein, die in het echte leven lobbyde om het atoombomonderzoek te financieren om zich later tegen het project te verzetten. Het had zijn verhaal kunnen zijn – of het verhaal van een van de zeventig wetenschappers die een ‘Truman, laat de bom niet vallen’-petitie ondertekenden, die Oppenheimer onderdrukte en Edward Teller, de ‘vader van de waterstofbom’ ervan overtuigde Truman niet voor te stellen. met de petitie opgesteld door Leo Szilard, de hoofdfysicus van het Chicago-laboratorium van het Manhattan Project.
De verwijzing in de film naar de petitie was zo snel, zo stil en zo gemompeld dat het publiek het had kunnen missen.
Als we niet voorzichtig, bewuster en wakkerder zijn, missen we misschien ons moment, ons moment om een nieuwe nucleaire holocaust af te wenden, een veel ergere nachtmerrie waarin 5 miljard van de 8 miljard mensen op aarde vergaan, hetzij onmiddellijk door stralingsbrandwonden en brand, hetzij in de maanden die volgen tijdens een hongersnood waarin roet de zon blokkeert.
Conceptweergave van de LGM-35A Sentinel intercontinentale ballistische raket van de Amerikaanse luchtmacht, die zich nu in een vroege ontwikkeling bevindt. (Amerikaanse luchtmacht, Wikimedia Commons, publiek domein)
Het Witte Huis en een meerderheid van het Congres willen ons, een slaapwandelende bevolking, meeslepen naar de Derde Wereldoorlog met Rusland, een natie van 143 miljoen mensen, 195 verschillende etniciteiten en 6,000 kernwapens.
Voor degenen, zoals de beschamende redactie van The Washington Post, die volhouden dat we de proxy-oorlog voor altijd blijven financieren, voor degenen op hoge plaatsen die oproepen tot een staakt-het-vuren weigeren, herinnert deze film ons aan het existentiële gevaar waarmee we worden geconfronteerd in een zee van ontkenning, medeplichtigheid en exceptionisme.
Ondanks campagne voeren op een platform waarbij kernwapens niet eerst worden gebruikt, blijkt uit de Nuclear Posture Review van president Joe Biden echo's de goedkeuring van zijn voorganger Donald Trump voor het eerste gebruik als de belangen van onze bondgenoten in gevaar zouden komen.
CODEPINK activisten verspreiden flyers buiten de vertoningen van Oppenheimer om verbijsterde bioscoopbezoekers uit te nodigen die verdwaasd de bioscoop verlaten om actie te ondernemen, om zich bij onze organisatie aan te sluiten en onze vredesopbouwcampagnes te versterken, om grond de nucleair geschikte F-35, om te verklaren China is niet onze vijand en om samen te werken met de Vrede in de coalitie van Oekraïne.
Ga je deze week de Oppenheimer-film zien?
Neem een poster mee om in uw bioscoop op te hangen om voorlichting te geven over de gevaren van deze wapens en de boodschap van vrede te verspreiden.
Stuur ons een foto als je dat doet!https://t.co/AeLnXTMZlw
— CODEPINK (@codepink) 18 juli 2023
Dit is de film, dit is het moment, dit is de tijd om het eufemistische nucleaire moderniseringsprogramma ter discussie te stellen, om de waanzin van het militarisme bloot te leggen dat dringende behoeften in eigen land achter zich laat om de zakken te vullen van militaire aannemers die zich volvreten in de trog van het Pentagon.
Dit is het moment om een staakt-het-vuren en vredesbesprekingen te eisen om de oorlog in Oekraïne te beëindigen, om de voorbereidingen voor een oorlog met China stop te zetten, om eindelijk wetgeving aan te nemen om het eerste gebruik te verbieden, om onze ICBM’s uit de alarmtoestand te halen, om erop aan te dringen dat de VS zich eraan houden. door zijn ontwapeningsverplichtingen onder het Nucleaire Non-proliferatieverdrag en om campagne te voeren voor de VS om ondertekenaars te worden van het VN-Verdrag inzake het verbod op kernwapens (TPNW).
Op tegenstand van de NAVO – een venter van nucleaire proliferatie – is de TPNW ondertekend door 95 staten die partij zijn en die de ontwikkeling, inzet en gebruik van kernwapens willen verbieden.
In tegenstelling tot Oppenheimer kunnen wij de juiste keuze maken: de keuze die het menselijk ras van onmiddellijke uitsterving behoedt.
Marcy Winograd van Progressive Democrats of America was in 2020 DNC-afgevaardigde voor Bernie Sanders en was medeoprichter van de Progressive Caucus van de California Democratic Party. Marcy, coördinator van CODEPINKCONGRESS, staat aan het hoofd van Capitol Hill-oproeppartijen om co-sponsors te mobiliseren en te stemmen voor vrede en wetgeving op het gebied van buitenlands beleid.
Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd door Z-netwerk.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
De geschiedenis van Oppenheimer is vrijwel identiek aan de geschiedenis van Andrej Sacharov, de maker van de Sovjet-atoombommen, die werd vervolgd door het communistische regime
“In tegenstelling tot Oppenheimer kunnen wij de juiste keuze maken: de keuze die het menselijk ras van onmiddellijke uitsterving behoedt.”
Dat klopt en ik hoop dat de lezers van dit artikel betrokken zullen raken bij de strijd om de wereld te verlossen van de vloek van kernwapens.
Dank je.
Ik vraag me af hoe wij mensen er de afgelopen 78 jaar op de een of andere manier in zijn geslaagd om onszelf niet van de aardbodem van deze planeet weg te vagen. Zullen wij de komende jaren net zoveel geluk hebben?
Een uitstekend overzichtsartikel. Zie ter vergelijking filmrecensie van Christos Tsiolkas in The Saturday Paper (Australië).
hxxps://www.thesaturdaypaper.com.au/culture/film/2023/07/20/oppenheimer#mtr
Ik denk dat beide essayisten te hard zijn voor de film van Christopher Nolan. En over Oppenheimer, vooral March Winograd. De man was duidelijk een charismatische leider, een man met gebreken, maar geen zwakke man. Hij gebruikte zijn bevoorrechte opvoeding om een groot wetenschapper te worden.
Deze film is niets anders dan een PR-staatsgreep voor de verkeerd opgevatte denucleariseringsbeweging. Maar proberen dat twijfelachtige doel te bereiken door een ethisch wetenschapper tot zondebok te maken, is eenvoudigweg niet juist! Kernwapens zijn een zegen als we dat toestaan; ze hielden tenslotte zo lang een grote prijs!
Ik heb nog nooit oorlog gevoerd, en dat heb ik ook nooit gewild. Nu er steeds meer mensen aan de planeet worden toegevoegd, zie ik een toekomst die dat niet zou moeten zijn. Iemand of misschien een ander land zal besluiten ‘Koning van de Berg’ te worden. Ik heb geen idee welke natie dat zou doen, aangezien er zoveel hebzuchtige landen zijn, waaronder mijn eigen natie die ervan droomt de wereld te regeren.
Als je vanuit de ruimte foto's van de aarde ziet, is deze planeet zo mooi. Bij nadere beschouwing kunnen we echter zien hoe oorlogen en mensen, oorlogen en voortdurende oorlogen ons enige thuis hebben verkleind. Helaas lijken mensen die vreselijke eigenschap te hebben van: ‘Niemand kan mij vertellen wat ik moet doen.’
Wij, de homo sapiens, delen deze planeet – en toch zoveel mensen in zoveel landen, inclusief onze eigen daad alsof het doel van de mensheid is om het leven op aarde te vernietigen en te vermoorden.
Wees voorzichtig met op wie u stemt. :(
Er bestaat geen precedent voor het kwaad dat 5 miljard mensen en ook andere levensvormen zou beroven. Dit is de logica van het materialisme en de ‘macht maakt het goede’-ideologie. We zullen het doen omdat we het kunnen = morele leegte = morele zelfmoord.
Begin dit jaar was er een zogenaamde anti-oorlogsfilm genaamd “All Quiet On The Western Front” die feitelijk genomineerd was voor de Academy Awards en die prijs ook daadwerkelijk ontving.
Kort daarvoor werd de jaarlijkse Veiligheidsconferentie van München gehouden, die ook wel de “NAVO-top” genoemd zou kunnen worden.
De producenten van bovengenoemde anti-oorlogsfilm besloten een locatie op te zetten als onderdeel van het culturele programma ter begeleiding van de “NAVO-top”.
Zo ontmoetten de filmjongens en de oorlogsjongens elkaar en werden enorm geraakt door alle doden, verminkte en exploderende lichamen en de schoonheid van de lelijkheid van de dood die in de Oscar-film wordt getoond.
En er vonden enkele heel betekenisvolle discussies plaats in de bioscoop, durf ik te wedden.
En de hele tijd vond er buiten een demonstratie plaats van jonge, opgewonden mensen van de vredesbeweging. Wie deden wat? Roep op tot meer wapens en meer wapens voor Oekraïne, zodat hemel en aarde boven Rusland kunnen instorten.
En natuurlijk speelden de filmmakers mee.
Want soms is een gruweldaad precies dat.
Maar soms, maar alleen soms, als we echt heel veel geluk hebben, is het kunst, een geniale daad, een uiting van humanisme en verzet en...wat.niet.
Het hangt er maar vanaf wiens oorlog het is.
Bovendien: Films hebben niets met de werkelijkheid te maken.
Het zijn kunstwerken.
En dat moet je gewoon zo laten.
Als je op zoek bent naar echte waarheid, ga dan naar een bibliotheek en lees studiebeurzen.
Maar vermijd alsjeblieft de bioscoop.
Het is entertainment. Niets meer.
Ongeacht wat de PR-kantoren u vertellen.
Mooi is zoals mooi is.
Dat zeiden ze over “Barbie”.
Dat geldt net zo goed voor “Oppenheimer”.
Iedereen zou 'American Ground Zero: The Secret Nuclear War' van Carole Gallagher moeten lezen...
Laat ze foto’s zien van kinderen met uitgebrande ogen. Laat ze zien!
Adolf Hitler moet een sterke kandidaat zijn voor de meest kwaadaardige persoon die ooit heeft geleefd, vanwege zijn beleid van de ‘Endlösung’, waarbij hij systematisch joden en anderen vermoordde die hij en zijn handlangers als ongewenst beschouwden.
Maar zelfs hij zou, zoals ik de zaken begrijp, niet doorgaan met de ontwikkeling van de atoombom.
De wereld van vandaag lijdt onder een heksenbrouwsel van haat en door illusies gevoede verlangens naar prestige, overheersing en glorie. Er bestaat blindheid voor de beperkingen die de preoccupatie met technologie stelt aan het juiste soort kennis, het soort kennis dat onlosmakelijk met het menselijke fatsoen verbonden is. De verliezende gokker verliest zijn perspectief als hij blijft denken dat het verhogen van de inzet alles zal herstellen wat verloren is gegaan. Wat als de volgende inzet het voortbestaan van de menselijke soort is?
Randal, je begrijpt niet dat Hitler niet de enige kandidaat is voor het Meest Kwaad, en dat ook nooit is geweest. De VS vermoorden momenteel systematisch niet-blanke mensen in armere landen, vooral in armere landen. degenen met hoge geboortecijfers, zodat ze niet kunnen kampen met de overname van hun hulpbronnen door de VS, noch de hegemonie van de VS uitdagen. De volgende inzet is het voortbestaan van de diversiteit van de menselijke soort, hoewel blanke mensen vastbesloten lijken om aan de top van dat voortbestaan te blijven. Zoals klimatologen enkele jaren geleden zeiden: het zijn de onderontwikkelde derdewereldlanden die er het meest onder zullen lijden, en ondanks het gebrek aan berichtgeving door MSM is dat precies wat er in realtime gebeurt. Lees de meteorologische rapporten over wat er gebeurt op deze kleine planeet waarop we leven. Er zullen nog meer rampen onze kant op komen en we zijn slecht voorbereid door onze regering en de media. Maar een van de belangrijkste dingen die we moeten doen is de leiders van steden en provincies overtuigen om lokale voedselzekerheidsprogramma's uit te voeren. voor stedelijke bevolkingsgroepen. Omdat de meeste mensen zich er niet van bewust zijn, zal er chaos ontstaan. Onze regering weet dit niet en daarom leverden zij oorlogswapens aan de lokale politiediensten.
Het spijt me dat weinigen en geen van onze media melding maken van de branden en sterfgevallen in andere landen, maar ze willen niet dat we in paniek raken. We moeten niet in paniek raken, maar nuchtere beslissingen nemen over niet alleen wat door feiten wordt ondersteund, maar ook nuchtere beslissingen over hoe we kunnen overleven. Het komt allemaal sneller dan voorspeld.
zie hxxps://www.ifrc.org/our-work/disasters-climate-and-crises/food-security-and-livelihoods
Het is een shitshow.
Wetenschap inderdaad? We hebben een groep bedrijven, bankiers en denktanks die namens de VS de mondiale financiën willen beheersen, en zij doen dit door angst te zaaien.
Angst voor ziekte en opwarming van de aarde via CO2.
Bekijk de wetenschap op globalresearch.ca. Het kan zijn dat uw leven ervan afhangt.
‘Sterk’ is niet hetzelfde als ‘eenzaam’.
Het Manhattan Project was absoluut enorm en een Duitse tegenhanger zou vermoedelijk van vergelijkbare omvang moeten zijn geweest.
Wat waren realistisch gezien de kansen dat een dergelijke enorme infrastructuur gedurende de oorlog onopgemerkt zou zijn gebleven door de geallieerden?
Een groot aantal van ons zou zeker graag de psychopathische dieven willen onderdrukken die het vreselijke beleid in dit land maken, waarvan een zeer belangrijke de voortdurende dreiging van een nucleaire oorlog is; we hebben echter geen enkele invloed op “onze” vertegenwoordigers in Washington, DC. Het derde lid van het artikel luidt als volgt:
“Alleen degenen met een mondiale doodswens of op de loonlijst van Northrop Grumman, de militaire aannemer met het nucleaire ‘moderniserings’-contract, konden deze film bekijken en nog steeds pleiten voor Amerikaanse nucleaire herbewapening, een horrorshow die nu aan de gang is met de zegeningen van DC-politici. .”
Welnu, ‘onze’ vertegenwoordigers in het Congres behoren tot degenen die ‘…op de loonlijst staan van Northrop Grumman’ en andere militaire contractanten. Wanneer ze stemmen om het wetsvoorstel goed te keuren ter financiering van dit nieuwe schandalige programma om het nucleaire arsenaal uit te breiden, doen ze dat met de terechte verwachting dat ze een deel van dat geld als gelegaliseerd omkoopgeld voor hun stem zullen ontvangen. Het is een onredelijke verwachting om van hen te verwachten dat zij zullen stemmen om het bedrag van hun eigen financiering te verlagen. Ja, ik weet het, principiële mensen zouden dat doen. Maar we hebben het niet over principiële mensen. We hebben het over politici die worden gekozen en doorgelicht door de twee grote politieke partijen, die beide eigendom zijn van en geëxploiteerd worden ten behoeve van de 1% en vijanden van het volk zijn. Wij hebben geen inspraak in dit proces en hebben geen hoop op enig effect op het beleid van onze regering.
Oké, Jim Thomas. Dit is de roos. Laten we hopen dat het succes van de film ons nog meer kansen biedt om mensen echt kwaad te maken en de straat op te gaan.
Je hebt helemaal gelijk, Jim Thomas. Ik haat het dat wat je zegt waar is. Ik koester geen hoop om de schoonheid wakker te maken bij enkele van onze dierbaarste mensen in de VS, die een hart en een ziel hebben omdat er voortdurend tegen hen wordt gelogen. Het enige wat ik kan doen is op een straathoek staan en lesgeven. Zelfs dan bestaat er dreiging van arrestatie.
Ik denk dat we óf over de hele wereld in actie komen, omdat degenen die liefde en zorg voor elkaar hebben de mensen zijn die gevaar lopen en WIJ ZIJN MILJARDEN EN ARM. Elites hebben de neiging zulke gevoelens niet voor ons te hebben; ze zien ons als nutteloze eters. Als we niet opstaan en beginnen deel te nemen aan onze eigen ondergang en de preventie ervan, zullen we zeker sterven. Als we dat doen, zullen sommigen van ons zeker sterven. Als we niets doen, zullen we zeker allemaal sterven.
Mensen lijken een aangeboren vermogen te hebben om te ontkennen wat er aan de horizon opdoemt. Wees getuige van de slaapwandelende benadering die we hebben bij een mogelijke nucleaire oorlog of klimaatcatastrofe. (On The Beach van Nevil Shute uit de late jaren vijftig, waar een stralingswolk van een kernoorlog Australië nadert, beschrijft perfect ons huidige gebrek aan bezorgdheid).
Hoewel ik de Oppenheimer-film nog niet heb gezien, heb ik ooit Hiroshima bezocht en kreeg ik een levenslange indruk van de vernietiging van een kernoorlog. Op ‘Ground Zero’ kun je de skeletten bekijken van gebouwen die nog overeind staan als herinnering aan de ontploffing. Er is ook een museum op het terrein, waar een betonnen trede is vanaf een nabijgelegen oever, waar de schaduw van een persoon die door de bom is verdampt, in de plaat is geëtst.
Misschien moeten we van degenen die pleiten voor het ‘opwaarderen’ van kernwapens eisen dat ze de reis zelf maken voordat ze hun waanzin achtervolgen.
Ik heb geen film nodig om mij te overtuigen van het gruwelijke gebruik van kernwapens. Ik beveel u de recensie van Jon Reynold aan die op Antiwar.com is geplaatst
hxxps://original.antiwar.com/jon_reynolds/2023/07/25/oppenheimer-reignites-debunked-arguments-in-support-of-nuking-whole-cities/
De film is niet echt anti-nucleair. Het draaft nog steeds de vermoeide en ontkrachte leugen uit dat het vernietigen van burgersteden de oorlog heeft beëindigd en “miljoenen levens heeft gered”. Het laat niet de verschrikkingen zien die de burgers van die steden hebben doorstaan, en er wordt met geen woord gerept over de verwoestende gevolgen van de oorspronkelijke tests in New Mexico. Deze film is pro-imperiumpropaganda.
Hoe zit het met dit huidige programma waar geen van de alternatieve media het over heeft = Starlink/Starshield: hxxps://www.space.com/spacex-starshield-satellite-internet-military-starlink ?? Als je denkt dat Elon Musk welwillend is, kun je maar beter nog eens goed nadenken: hij doet het voor het GELD, net als alle andere oligarchen op deze kwetsbare, prachtige blauwe bal in de ruimte...
Ik ben van mening dat Amerikaanse Amerikanen, vooral de religieuze fanatici, het niet uitmaakt of het einde nabij is, en dat ze er zelfs naar uit lijken te kijken. Hoe kunnen we anders zulke opzettelijke onwetendheid en moedwillige hoogmoed in het licht van dit alles verklaren?