Als westers Door de toegenomen sancties tegen Rusland begon de haalbaarheid van het Zwarte Zeegraaninitiatief af te nemen, schrijft Vijay Prashad.

De woordvoerder van Vladimir Poetin, Dmitry Peskov, in 2019. (Wikimedia Commons, Kremlin.ru, CC DOOR 4.0)
By Vijay Prashad
Volksverzending
OMaandag zei Dmitry Peskov, de woordvoerder van de Russische president Vladimir Poetin, aangekondigd, “De Zwarte Zee-overeenkomsten zijn niet langer van kracht.”
Dit was een botte verklaring om het Zwarte Zeegraaninitiatief op te schorten, dat voortkwam uit intensieve onderhandelingen in de uren nadat Russische troepen Oekraïne in februari 2022 waren binnengevallen. Het initiatief werd van kracht op 22 juli 2022, nadat Russische en Oekraïense functionarissen Gesigneerd in Istanboel in aanwezigheid van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties António Guterres en de Turkse president Recep Tayyip Erdogan.
Guterres genaamd Het initiatief is om twee redenen een ‘baken van hoop’ geworden. In de eerste plaats is het opmerkelijk dat er in een aanhoudende oorlog een overeenkomst van deze aard bestaat tussen de oorlogvoerende partijen. Ten tweede zijn dat Rusland en Oekraïne grote producenten van tarwe, gerst, maïs, koolzaad en koolzaadolie, zonnebloempitten en zonnebloemolie, alsmede stikstof-, kalium- en fosformeststoffen, boekhoudkundige voor 12 procent van de verhandelde calorieën.
Een verstoring van het aanbod uit Rusland en Oekraïne, zo werd door een reeks internationale organisaties gevoeld, zou een catastrofale impact hebben op de wereldvoedselmarkten en op de honger.

Ondertekeningsceremonie van het Black Sea Grain Initiative in Istanbul, 22 juli 2022. (Umut Çolak, Voice of America, Wikimedia Commons, Publiek domein)
Als westers – grotendeels ONS., UK. en Nederlands – de sancties tegen Rusland namen toe, de haalbaarheid van de deal begon af te nemen. Het afgelopen jaar werd het meerdere malen opgeschort. In maart zei de woordvoerder van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, Maria Zakharova, in reactie op de sancties tegen de Russische landbouw: zei, “[De belangrijkste] parameters in de [grain] deal werken niet.”
Financialisering leidt tot honger
Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken zei dat zijn land de “voortdurende bewapening van voedsel” door Rusland betreurt, aangezien dit “miljoenen kwetsbare mensen over de hele wereld schaadt.”
De timing van de schorsing had inderdaad niet slechter kunnen zijn. Een Verenigde Naties verslagUit ‘The State of Food Security and Nutrition in the World 2023’ (12 juli) blijkt dat 1 op de 10 mensen in de wereld met honger kampt en dat 3.1 miljard mensen zich geen gezond dieet kunnen veroorloven.
Maar het rapport zelf maakt een interessant punt: dat de oorlog in Oekraïne 23 miljoen mensen honger heeft doen lijden, een aantal dat verbleekt in vergelijking met de andere oorzaken van honger – zoals de impact van gecommercialiseerde voedselmarkten en de Covid-19-pandemie.
Een 2011 verslag van de World Development Movement met de titel ‘Broken Markets: How Financial Market Regulation Can Help Prevent Another Global Food Crisis’ liet zien dat ‘financiële speculanten nu de [voedsel]markt domineren en meer dan 60 procent van sommige markten in handen hebben, vergeleken met 12 procent 15 jaar geleden.’
De situatie is sindsdien verslechterd. Sophie van Huellen, die financiële speculatie op de voedselmarkten bestudeert, spits Eind 2022 werd duidelijk dat er weliswaar inderdaad voedseltekorten zijn, maar dat “de huidige voedselcrisis eerder een prijzencrisis is dan een aanbodcrisis.”
Het einde van het Black Sea Grain Initiative is inderdaad betreurenswaardig, maar het is niet de belangrijkste oorzaak van honger in de wereld. De belangrijkste oorzaak – zoals zelfs het Europees Economisch en Sociaal Comité eens – is financiële speculatie op de voedselmarkten.
Waarom heeft Rusland het initiatief opgeschort?
Om het Black Sea Grain Initiative te monitoren, hebben de Verenigde Naties in Istanbul een Joint Coördinatiecentrum (JCC) opgericht. Het wordt bemand door vertegenwoordigers van Rusland, Turkije, Oekraïne en de Verenigde Naties. Bij verschillende gelegenheden kreeg de JCC te maken met spanningen tussen Rusland en Oekraïne over de zendingen, zoals in Oekraïne aangevallen De Russische Zwarte Zeevloot – waarvan sommige schepen het graan vervoerden – in Sebastopol, de Krim, in oktober 2022.
De spanningen over het initiatief bleven bestaan toen de westerse sancties tegen Rusland werden aangescherpt, waardoor het voor Rusland moeilijk werd zijn eigen landbouwproducten naar de wereldmarkt te exporteren.

VN-secretaris-generaal António Guterres, centrumrechts, met de Oekraïense president Volodymyr Zelensky, centrumlinks, in maart in Kiev om te onderhandelen over de voortzetting van het Zwarte Zeegraaninitiatief. (VN-foto/Vitalii Ukhov)
Rusland legde drie eisen op tafel bij de Verenigde Naties met betrekking tot zijn eigen landbouwsysteem.
Eerste, de Russische regering gevraagd dat de Russische Landbouwbank – de voornaamste krediet- en handelsbank voor de Russische landbouw – opnieuw verbonden worden met het SWIFT-systeem, waarvan zij door de Europese Unie was afgesneden. zesde pakket sancties in juni 2022.
Een Turkse bankier vertelde TASS dat de mogelijkheid bestaat dat de Europese Unie “een algemene vergunning zou kunnen verlenen aan de Russische Landbouwbank” en dat de Bank “de mogelijkheid heeft om JP Morgan te gebruiken om transacties in Amerikaanse dollars uit te voeren” zolang de exporteurs waarvoor betaald wordt, onderdeel van het Zwarte Zeegraaninitiatief.

Gedeelte van de ammoniakpijpleiding die loopt van Tolyatti, Rusland, naar Odessa, Oekraïne. (Azh7, Wikimedia Commons, CC BY-SA 2.5)
Tweede Vanaf de eerste discussies over het Graaninitiatief heeft Moskou zijn export van ammoniakmeststoffen uit Rusland zowel via de haven van Odessa als van voorraden in Letland en Nederland op tafel gelegd.
Een centraal onderdeel van het debat was de heropening van de Togliatti-Odessa-pijpleiding, 's werelds langste ammoniakpijpleiding.
In juli 2022 ondertekenden de VN en Rusland een overeenkomst overeenkomst dat zou de verkoop van Russische ammoniak op de wereldmarkt vergemakkelijken.
De Guterres van de VN stapten naar de Veiligheidsraad aankondigen,
“We doen al het mogelijke om … de ernstige crisis op de kunstmestmarkt te verzachten die de landbouw in West-Afrika en elders nu al treft. Als de kunstmestmarkt niet wordt gestabiliseerd, kan er volgend jaar een voedselvoorzieningscrisis ontstaan. Simpel gezegd: de wereld kan zonder voedsel komen te zitten.”
Op 8 juni, Oekraïense troepen opgeblazen een deel van de Togliatti-Odesa-pijpleiding in Charkov, waardoor de spanning over dit geschil toeneemt. Afgezien van de havens aan de Zwarte Zee heeft Rusland geen andere veilige manier om zijn op ammoniak gebaseerde meststoffen te exporteren.
Ten derde, De Russische landbouwsector wordt geconfronteerd met uitdagingen als gevolg van een gebrek aan vermogen om machines en reserveonderdelen te importeren en Russische schepen zijn niet in staat een verzekering af te sluiten of veel buitenlandse havens binnen te varen. Ondanks de “carve-outs” in de westerse sancties voor de landbouw, hebben sancties tegen bedrijven en individuen de Russische landbouwsector verzwakt.
Om de westerse sancties tegen te gaan, legde Rusland beperkingen op aan de export van kunstmest en landbouwproducten. Deze beperkingen omvatten onder meer het verbod op de export van bepaalde goederen (zoals tijdelijke verboden van de tarwe-export naar de Euraziatische Economische Unie), de toename van de vergunningseisen (inclusief voor samengestelde meststoffen, eisen die vóór de oorlog was ingevoerd), en de toename van exportbelastingen.

Togliattiazot-stikstoffabriek in Togliatti/Tolyatti, Rusland, 2012. (Vadim Kondratiev, Wikimedia Commons/CC BY-SA 3.0)
Deze Russische stappen gaan gepaard met strategische directe verkoop aan landen als India, dat dat wel zal doen wederuitvoer naar andere landen.
Eind juli zal Sint-Petersburg gastheer zijn van de Tweede Economisch en humanitair forum Rusland-Afrika, waar deze onderwerpen zeker centraal zullen staan.
Voorafgaand aan de bijeenkomst belde Poetin de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa om hem te informeren over de problemen waarmee Rusland wordt geconfronteerd bij de export van zijn voedsel en meststoffen naar het Afrikaanse continent. 'Het belangrijkste doel van de deal', zegt hij zei van het Black Sea Grain Initiative, was “om graan te leveren aan landen in nood, inclusief die op het Afrikaanse continent, is niet geïmplementeerd.”
Het is waarschijnlijk dat het Black Sea Grain Initiative binnen een maand opnieuw zal opstarten. Eerdere schorsingen duurden niet langer dan een paar weken. Maar deze keer is het niet duidelijk of het Westen Rusland enige verlichting zal geven wat betreft zijn vermogen om zijn eigen landbouwproducten te exporteren.
De opschorting zal zeker gevolgen hebben voor miljoenen mensen over de hele wereld die kampen met endemische honger. Miljarden anderen die honger lijden als gevolg van financiële speculatie op de voedselmarkten worden niet rechtstreeks door deze ontwikkelingen getroffen.
Vijay Prashad is een Indiase historicus, redacteur en journalist. Hij is schrijver en hoofdcorrespondent bij Globetrotter. Hij is redacteur van LeftWord-boeken en de directeur van Tricontinental: Instituut voor Sociaal Onderzoek. Hij is een senior niet-ingezeten fellow bij Chongyang Institute for Financial Studies, Renmin-universiteit van China. Hij heeft meer dan 20 boeken geschreven, waaronder: De duistere naties en De armere naties. Zijn nieuwste boeken zijn Strijd maakt ons menselijk: leren van bewegingen voor socialisme en, met Noam Chomsky, De terugtrekking: Irak, Libië, Afghanistan en de kwetsbaarheid van de Amerikaanse macht.
Dit artikel is van Volksverzending.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Oorlog schaadt altijd het klimaat. Denk eens aan de 'emissies' van een straaljager op volle naverbrander. Of van een enorme tank die vliegtuigbrandstof verbrandt om de kracht te krijgen om te bewegen. Konvooien vrachtwagens dragen de vernietigingswapens naar de soldaten aan het front. Konvooien van vrachtwagens die de brandstof voor de tanks en vliegtuigen vervoeren, en ook voor de vrachtwagens om hen de brandstof te laten vervoeren. En dat is nog voordat ze beginnen met het verbranden van de broeikasgasbronnen of het opblazen van de broeikasgaspijpleidingen. Oorlog is een heel vuile zaak.
Als de Democraten een ‘Groene Oorlog’ willen voeren, moeten ze teruggaan naar hernieuwbare pijlen en boog.
Als u om het milieu geeft, moet u zich tegen oorlog verzetten.
"We liegen. Wij bedriegen. Wij stelen." – Mike Pompeo
Ze zouden dat als motto op de Amerikaanse dollar moeten afdrukken.
Een goddelijke recensie van het nieuwe boek van Norman Soloman, War Made Invisible” op Truthout gaat in op de kern van de overname van de media en de overheid door de neoconservatieve/militaire industrie, evenals op de realiteit en de kosten van eindeloze oorlog
Doorgaan met het uitbreiden van de zijderoute zal veel oplossen.
Naast de graanovereenkomst en de honger in de wereld heeft deze proxy-oorlog van de CIA een verwoestende impact op het klimaat gehad, waarbij door de Nordstream-sabotage tienduizenden tonnen methaan in de atmosfeer terecht zijn gekomen. Deze actie heeft het mondiale klimaat waarschijnlijk over de rand geduwd, terwijl we snel op weg zijn naar een nieuw thermisch maximum dat de landbouw zal verwoesten, de beschaving zal laten instorten en het uitsterven van de aarde zal verergeren, waaronder waarschijnlijk ook de mens.
Oorlog in de moderne tijd is zelfmoord voor de mensheid. We moeten terugkeren naar een ouder begrip van de levende wereld en onze plaats daarin.
We hebben een beweging nodig die gebaseerd is op het beëindigen van het bedrijfsgangsterisme van de moderne natiestaat met zijn waanvoorstellingen van competitieve hegemonie en die alleen gebaseerd is op loyaliteit aan een levende aarde.
Ik ben het er 100% mee eens, en dat zou ieder weldenkend mens ook moeten doen.
Voor tenminste de afgelopen vijf precedentiële regeringen is het gebruik van sancties, embargo's en tarieven dramatisch toegenomen. En wat gewoonlijk als Amerikaanse sancties wordt omschreven, betekent natuurlijk dat bijna alle landen meedoen, omdat ze vreesden dat als ze niet zouden meedoen, ze de volgende zouden zijn op de 'Amerikaanse' sanctielijst. Het is niet overdreven om te zeggen dat de Verenigde Staten de maffia ter wereld zijn geworden.
En toen kwam Rusland. Van alle landen in de wereld die alles hebben wat nodig is om op eigen kracht te overleven, is het Rusland. Hun levensstandaard zou afnemen, maar niet zoals vele anderen verwoest worden.
De hele wereld zal beter af zijn als de BRICS een alternatief bieden voor de alliantie tussen de VS en de EU. En daartoe behoren, na een aanpassingsperiode, ook de Verenigde Staten en de Europeanen.
Op dit moment jaagt de gedachte dat we niet overal ter wereld effectieve sancties kunnen uitvaardigen de Uniparty in DC de stuipen op het lijf.
Ik denk niet dat het Zwarte Zeegraneninitiatief binnenkort opnieuw zal opstarten. Er moeten andere manieren worden gevonden om de Russische landbouwproducten bij de behoeftigen te krijgen. elke betrokkenheid bij westerse en NAVO-gebonden staten is een doodlopende weg. Rusland bood aan om kunstmest die in Europese havens was opgeslagen gratis aan de behoeftigen te geven, maar de Europeanen stonden dat niet toe.
De regering-Biden met sancties bewapende energie, voedsel, medicijnen en de Amerikaanse politiek veroorzaakte zoveel honger en ellende.
Rusland beschuldigen van het veroorzaken van honger en verhongering is gedurfd.