BEKIJK: ASSANGE APPEAL – De misleiding tussen de VS en Groot-Brittannië

De 'perfecte beroepsgronden' ingediend door de advocaten van Julian Assange bij het Hooggerechtshof van Engeland en Wales onthult nieuw bewijs van misleiding door zowel Groot-Brittannië als de Verenigde Staten. (Met transcriptie).

Emmy Butlin van het Julian Assange Defensiecomité bespreekt de onthullingen met Cathy Vogan, uitvoerend producent van CN Live!. Opgenomen op 3 juli 2023 Julian Assange's 52e verjaardag, zijn 5e bracht hij door in voorarrest in de Belmarsh Prison in Londen.

afschrift

Cathy Vogan

Dat is dus 52 seconden lang. En natuurlijk de doorhalingen, hoe je de gevangenisdagen markeert en de vijf kaarsen de vijf verjaardagen vertegenwoordigen die Julian in Belmarsh heeft doorgebracht. Maar het citaat komt uit de oproep van Assange. En ik heb zojuist het geheel gelezen 150 pagina's van de oproep, en ik haal er de belangrijkste uit, veel daarvan zijn nieuwe punten voor mij.

Dat weet ik, en jij kent de zaak heel goed. We volgen het al dertien jaar? Zoiets. Er waren dus dingen die me opvielen, dingen waar ik al vanaf wist, maar meer details, enkele transcripties, heel belangrijke punten. En nou ja, een van de dingen was dat we dachten dat er een politieke uitzondering was in het uitleveringsverdrag, maar niet in de wet.

Maar de verdediging stelt dat er in de ACT een politieke uitzondering bestaat, sectie 81, waar je iemand niet kunt uitleveren vanwege zijn politieke mening, en die wordt gegroepeerd met andere vormen, naast andere vormen van discriminatie zoals ras en nationaliteit. Maar vervolgens wijzen ze erop dat Julians mening tegen marteling universeel is. Het is wat ze een noemen net cogens verbod.

Het betekent dat elke rechtbank ter wereld niet alleen tegen foltering is, het niet alleen als een misdaad beschouwt, maar dat het de verantwoordelijkheid van die rechtbank is om naar berichten over foltering te luisteren en alles te doen wat ze kunnen om te voorkomen dat dit opnieuw gebeurt. Het is dus heel krachtig, Sectie 81. Ze hadden het moeten herkennen. Daar staat dat het blootleggen van misdaad, inclusief staatsmisdaad, een beschermde politieke daad is.

En dus dacht ik dat dit een van de krachtigste punten was die ze in de oproep naar voren brachten. Het vertegenwoordigt ongeveer, ik weet het niet, misschien ongeveer de eerste 30 pagina's, en ze discussiëren erover. Maar een van de belangrijkste onderdelen daarvan gaat over het Internationaal Strafhof, en dat niet alleen Wikileaks, maar Julian Assange, juist zijn aanwezigheid is essentieel in het Internationaal Strafhof om CIA-foltering te vervolgen.

En zij beweren dat door het opvoeren van de aanklachten en de cumulatieve jaren sommige landen tegelijkertijd straffen uitzitten voor verschillende misdaden, maar dat de VS ze alleen maar bij elkaar optelt. In zijn geval gaat het dus veel verder dan zijn natuurlijke leven. Het betekent dat hij nooit bij het Internationaal Strafhof kan komen om te getuigen en dat daarmee de straffeloosheid voor de CIA wordt beschermd.

En zij wijzen erop dat dit deel uitmaakt van de snode motivatie achter deze vervolging. Het is slechts een van de dingen die in de oproep van 150 pagina's staan. Kristinn Hrafnsson heeft zijn twijfels of rechter Swift het daadwerkelijk heeft gelezen, omdat er nog een heleboel andere dingen zijn, vreselijke fouten die de districtsrechter (Vanessa Baraitser) heeft gemaakt in het licht van het bewijsmateriaal dat aan haar werd voorgelegd.

Ze heeft het verkeerd geïnterpreteerd. Misschien ging een deel ervan haar boven het hoofd. Het forensisch onderzoek ging boven haar hoofd. Een van de dingen die ik leerde en die totaal nieuw voor mij was, was het bewijs dat de forensische onderzoeker Patrick Eller gaf. Als gevolg daarvan trokken de VS de bewering in dat het hele doel van het kraken van dit hash-wachtwoord was om de gegevens van Chelsea Manning te verbergen. identiteit.

Dus de VS trokken dat in, omdat was aangetoond dat het onzin was. Net voordat de uitspraak bekend werd. Maar op de een of andere manier slaagde de aanklager erin haar ervan te overtuigen dat het nog steeds van enig belang kon zijn voor een jury. En daar was absoluut geen bewijs voor. Maar breder raakte ik bekend met het misbruik van Zakrzewsky. Dat komt uit een zaak uit 2013 in Polen, waarin werd verwoord dat het bewijsmateriaal, of de feiten van een zaak, wanneer het wordt verstrekt ter begeleiding van een uitleveringsverzoek eerlijk, correct en accuraat moet zijn. Rechts?

En in feite wijzen ze er verder op dat veel van de informatie die aan de rechtbanken is gegeven, en dit gaat over “de VS, de Britse rechtbanken en de kernfeiten van de zaak hebben misleid”. Ik was alleen op de hoogte van het forensisch onderzoek omdat ik een technisch persoon ben, maar er waren drie gebieden: de meest gezochte lijst, het forensisch onderzoek en al het forensisch onderzoek was dingen die ze wisten sinds de krijgsraad van Chelsea Manning.

Ze verdraaiden hun eigen bewijsmateriaal en uiteindelijk brachten ze de rechtbank ertoe dat alleen maar te geloven Wikileaks hadden de niet-geredigeerde telegrammen gepubliceerd en alle informatie over Cryptome, de Pirate Bay en honderden andere websites waarop deze informatie eerst werd gepubliceerd, weggelaten. En dit wijst op – dit is cruciaal, dit is absoluut cruciaal, omdat het wijst op een verschil tussen de Wet op de Ambtenarengeheimen en de Spionagewet.

In het laatste geval is het dus een risicoaansprakelijkheid, maar volgens de Official Secrets Act is het, als informatie al openbaar is gemaakt en wereldwijd beschikbaar is, zoals op honderden websites, niet strafbaar om deze opnieuw te publiceren. En dit komt uit die beroemde Spycatcher-zaak, toch? Welke van onze premiers, Malcolm Turnbull, hij was de advocaat die dat verdedigde.

Het werd beschouwd als een niet te winnen zaak. En onze premier wees op dit verschil tussen de Spionagewet en de Wet op de Ambtenarengeheimen. Dat was dus absoluut cruciaal bewijsmateriaal, want als het achterwege werd gelaten, onthulde het feitelijk niet dat er sprake was van dubbele criminaliteit. Daar ga je dan. Dat vult mijn hoofd de afgelopen dagen, en daar schrijf ik nu over.

Emmy Butlin

Fantastisch. Altijd aan het leren.

Cathy Vogan

Ja. En het is zo welkom omdat er veel dingen zijn die we graag wilden leren, maar het bleef meer beperkt tot het juridische domein. En ik ben Craig Murray erg dankbaar voor het publiceren van de oproep en ik heb de tijd genomen om de hele 150 pagina's te lezen. .

Emmy Butlin

Verbazingwekkend. Ik kijk uit naar meer videopodcasts hierover, zodat we allemaal kunnen delen en begrijpen, want door dat alles komt hoop.

Cathy Vogan

Ja.

Emmy Butlin

Er komt hoop, vooral als we zien dat de wet in deze zaak daadwerkelijk is overtreden, omdat de wet vaak zo ingewikkeld is dat het erg moeilijk voor ons is om te begrijpen wat er aan de hand is, en hoe, en dan heb ik het over het publiek. Maar als mensen zoals jij bereid zijn daar naar binnen te gaan, het harde werk te doen, het te leren, te begrijpen en uit te breken, en de kennis en het begrip in duidelijke taal naar alle supporters te brengen, dan beschikken wij via jou over de feiten en kunnen we deze gebruiken die feiten.

Het is uiterst belangrijk dat het moreel hoog blijft. Dit is zo'n lange campagne geweest, zoveel jaren. Het is vaak erg moeilijk om je kracht vast te houden en daarom moet je bij elke klap manieren vinden om te overwinnen en door te gaan met het werk. Maar ik wil je eraan herinneren dat Vanessa Baraitser een junior magistraat was. Nu is ze verheven tot het Crown Court, maar haar baas was Emma Arbuthnot, die hoofdmagistraat was bij de Westminster Magistrates Court en Baraitser adviseerde en begeleidde.

Ik weet dus niet zeker of u het weet, maar ik zal u laten weten dat Emma Arbuthnot iemand is die, naar mijn mening, opzettelijk in de rechtbank heeft gelogen over de zaak Julian Assange. En ik zeg dat omdat zij leiding gaf aan de procedure die werd gevoerd in de rechtszaak van Julian Assange in januari en februari 2018, om het arrestatiebevel tegen Julian Assange in te trekken, dat in 2012 was uitgevaardigd toen hij de Ecuadoriaanse ambassade binnenging om politiek asiel aan te vragen en Het.

Dus de essentie van de schending van de borgtochtvoorwaarden werd al die jaren het voorwendsel voor al dit toezicht. Zelfs nadat de Zweedse zaak was gesloten en het vooronderzoek in 2017 werd afgesloten, bleven ze de geldigheid van het arrestatiebevel handhaven. En in januari 2018 heeft zijn juridische team de zaak voorgelegd aan de Westminster Magistrates Court, waar ze de zaak uitdaagden en wilden intrekken.

Het was Emma Arbuthnot die heel duidelijk maakte dat ze het arrestatiebevel tegen Julian Assange geldig zullen blijven houden. En een deel van de samenvatting was, een deel van de punten die het juridische team daar uiteraard naar voren bracht, dat Julian Assange politiek asiel zocht om zijn leven en werk te beschermen tegen de vervolging van Julian Assange door de Verenigde Staten en de mogelijkheid van uitlevering. .

Als u het zich herinnert – en u was erbij zodat u het zich zult herinneren – werden de zorgen van Julian Assange over de uitlevering destijds afgedaan als paranoia. Weet je nog?

Cathy Vogan

Ja.

Emmy Butlin

Hij werd in artikelen na artikelen – ondanks het feit dat ze al die tijd nog in 2018 doorbrachten – behandeld alsof hij iemand was die de Amerikaanse uitlevering gebruikte als excuus om de feiten in Zweden niet onder ogen te zien en zo.

Het was een heel moeilijke situatie voor hem. De juridische stappen om het arrestatiebevel in te trekken waren in dat stadium dus van groot belang. Het was Emma Arbuthnot die de rechtbank geruststelde en ik was erbij toen ze zei dat er geen risico op uitlevering bestond, dat er geen verzoek om uitlevering was. En toen zei ze dat zelfs als er een verzoek was geweest, het de juiste procedure zou hebben gevolgd.

Zij heeft op dat moment voor de rechtbank verborgen gehouden dat zij zelf in het najaar van 2017 een arrestatiebevel had getekend om Julian Assange te arresteren, op grond van het feit dat de Amerikaanse ambassade een diplomatieke nota naar het ministerie van Binnenlandse Zaken had gestuurd. allereerste stap voor het aanvragen van uitlevering. Dit is iets dat gemist is, maar dat in grote mate het geval is. Ze loog. Ze loog. Het staat op Twitter sinds de uitspraak van Barraister in januari 2021, omdat zij melding maakt van deze diplomatieke nota die is uitgegeven. Vanessa Baraitser onthult dat Arbuthnot in de rechtszaal liegt. Ik weet niet hoe ze ermee weg kunnen komen.

Echt niet. Echt niet. Dus als je zulke dingen ziet gebeuren, hoe is het dan verrassend dat Emma Arbuthnot de beslissing van Vanessa Baraister heeft bepaald? We merken dus, net zoals Julian Assange zei, dat in sterk gepolitiseerde gevallen de rechtsstaat instort. Weet je, toen ik de prachtige kunst zag die je had gemaakt met de brandende solidariteitskaarsen en de rode lijnen die ze kruisten, hebben ze geprobeerd Julian af te schaffen, hem tot een niet-persoon te maken waar hij geen recht heeft op mensenrechten.

Zijn mensenrechten bestaan ​​niet. Hij wordt de lappenpop van de staat die zonder enige bescherming kan worden geschopt en behandeld. Maar dit kan niet duurzaam zijn, geloof ik niet. De campagne heeft enorme stappen gemaakt. En als mensen hun legitimiteit willen behouden, en de bewering dat Groot-Brittannië en de VS democratieën zijn, zullen we de wet moeten handhaven en deze waanzin moeten stoppen.

U hebt gelijk wat u eerder zei: ze willen voorkomen dat hij een potentiële rol vervult bij het Internationaal Strafhof en elders. Je hebt gelijk als je dat denkt. WikileaksEen van de vele, vele innovaties die ze hebben doorgevoerd, is het feit dat ze originele documenten produceren vanuit de administratie, die volledig, volledig 100 procent authentiek zijn. Dit is een unieke positie voor het gebruik van deze documenten in de rechtbank, net zoals we ze door de Chagossianen hebben zien gebruiken.

En jij bent zeer bekend met de strijd van de Chagossians om terug te keren naar hun thuisland. En je bent bekend met het gebruik van een Wikileaks kabel bij het Britse Hooggerechtshof, dat op basis van dit document in hun voordeel oordeelde. Je kunt dus zien dat rechtvaardigheid door middel van transparantie een zeer, zeer – zeer effectief was op het hoogste niveau bij al die zeer politieke beslissingen waarvan een regering zou willen dat het electoraat en de rechterlijke wereld geen inspraak zouden hebben.

En daarom blijven ze geheim. Dus het werk van Wikileaks is in dat opzicht zo innovatief geweest, en dat wordt, denk ik, gezien als een van de gevaarlijkste dingen die het werk van Julian Assange heeft voortgebracht: het vermogen om verantwoordelijk te worden gehouden. Ik ben blij dat je het werk doet dat je doet. Je graaft erin en vindt de fijne details en brengt ze naar boven en ziet hoe alle punten met elkaar verbonden zijn en hoe we kunnen zien wat er aan de hand is.

Als je een duidelijke visie hebt op wat er gebeurt, kun je nadenken over wat je kunt doen om de zaken te beïnvloeden en hoe je andere mensen kunt onderwijzen. Ja, het zijn 150 pagina's. Niet iedereen kan dat. Maar met de informatie die u voor ons op de voorgrond brengt, kunnen we het werk doen om deze te verspreiden en steeds meer mensen aan boord te krijgen ter verdediging van Julian Assange en zijn werk.

Cathy Vogan

Ja, ik maak die lijst op het moment van de belangrijkste punten, waarvan ik denk dat ze de belangrijkste zijn. Er is ook de verdediging van artikel 7. We zijn ons allemaal bewust van de vrijheid van meningsuiting van artikel 10, die parallel loopt aan het Eerste Amendement in de Verenigde Staten. Maar Artikel 7 in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens is verwant aan het Vijfde Amendement in de Amerikaanse Grondwet.

En mensen zeggen: Oh, ik ga de vijfde nemen. Nee, het is niet dat deel ervan. Het gaat erom dat een misdrijf voorzienbaar moet zijn. Mensen moeten gewaarschuwd worden dat iets een misdaad is. En zowel artikel 7 als het Vijfde Amendement maken dat duidelijk. Dat had Julian Assange in 2010 natuurlijk niet kunnen voorspellen. In feite is er niets, zoals de constitutionele advocaat van Bruce Afran nog niet zo lang geleden heeft opgemerkt, er is niets in de Spionage Act, niets in de bewoordingen ervan dat het voor een buitenlandse journalist duidelijk maakt dat als je Amerikaanse geheime informatie publiceert, je zal onderworpen zijn aan vervolging.

Er staat helemaal niets in de bewoording. Het werd gewijzigd. Dit is niet de versie uit 1917 van de Spionagewet, maar deze werd in 1961 gewijzigd. En toen claimden ze deze universele jurisdictie. Maar ze maakten het niet echt duidelijk in de bewoordingen aan mensen in het buitenland. En dit is natuurlijk totaal ongekend – deze vervolging van een journalist in de Verenigde Staten, of de Verenigde Staten die een buitenlandse journalist vervolgen.

Rechts. Er bestaat geen precedent voor. En het is zelfs ongekend in Groot-Brittannië, zoals de verdediging aangeeft. Ze hebben het een paar keer geprobeerd, maar het is nooit echt gebeurd.

[* Britse journalisten werden in 1971 aangeklaagd voor het publiceren van staatsgeheimen. Verslaggevers en redacteuren bij The Sunday Telegraph waren vervolgd voor de Official Secrets Act uit 1911 voor het publiceren van documenten van het ministerie van Buitenlandse Zaken over het Britse beleid in de burgeroorlog in Nigeria. De regering verloor tijdens het proces omdat bleek dat het materiaal de regering alleen maar in verlegenheid bracht.

In 1978 werden twee Britse journalisten op grond van de Official Secrets Act van 1911 aangeklaagd in de zogenaamde ABC-proces voor het publiceren van een artikel in het tijdschrift Time-out over afluisteren door de inlichtingendienst GCHQ. De aanklacht van sectie 1 werd door de rechter tijdens het proces ingetrokken omdat deze “onderdrukkend was in de gegeven omstandigheden”. De twee journalisten, John Berry en Duncan Campbell, werden veroordeeld voor een misdrijf uit Sectie 2 en kregen minimale straffen.]

Een misdrijf moet dus voorzienbaar zijn. Je moet weten dat het een misdaad is. De verdediging van artikel 7 is dus ook zeer krachtig. Maar het Zakrzewsky-misbruik, waarbij werd vastgesteld dat wanneer er sprake is van een uitleveringsverzoek, het verzoek vergezeld moet gaan van informatie die juist en eerlijk is en die accuraat is.

En hier heeft de verdediging erop gewezen dat de VS veel informatie hebben achtergehouden die ze hadden sinds de krijgsraad van Chelsea Manning. Dat is dus 11 jaar. Ze hebben hun eigen bewijsmateriaal verdraaid om deze uitlevering te verkrijgen. En er is geen mogelijkheid ter wereld dat het Europese Hof voor de Rechten van de Mens dit kan negeren.

Emmy Butlin

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft hierover een uitspraak gedaan Wikileaks publicaties, of moet ik zeggen artikelen geschreven door Turkse journalisten op basis van Wikileaks materiaal. En in hun artikelen citeren ze en linken ze naar de Wikileaks materialen en als gevolg daarvan werden ze gevangengezet in Turkije, en ze stapten de zaak voor het Europese Hof voor de Rechten van de Mens en kregen gelijk.

Natuurlijk betekent dit in alle politieke gevallen niet noodzakelijkerwijs dat deze mensen zijn vrijgelaten, maar er is al de prioriteit dat publiceren Wikileaks materiaal mag niet leiden tot gevangenneming en vervolging.

Cathy Vogan

Oh God nee. Het zou moeten worden toegejuicht.

Emmy Butlin

Dus dat hebben wij. Het is een buitengewone reis die Wikileaks heeft genomen en het feit dat Ecuador de moed heeft gehad om zijn leven en werk zo lang te beschermen onder de regering van Rafael Correa, heeft Wikileaks om, ondanks de persoonlijke problemen van Julian en zijn verslechterende gezondheid binnen de Ecuadoraanse ambassade, de verschrikkelijke omstandigheden te blijven produceren die hij moest doorstaan ​​terwijl hij daar was.

We hebben dus veel om dankbaar voor te zijn, voor Julians uithoudingsvermogen. En vandaag is hij jarig. Dus een persoonlijk eerbetoon aan hem, zijn persoonlijke uithoudingsvermogen om door te gaan met zijn werk, dat ons als mensen zo’n geschenk heeft gegeven, de kennis die hij deelde op Wikileaks.

Cathy Vogan

Het geschenk van gerechtigheid.

Emmy Butlin

Een moedige man die dat allemaal deed vanuit een heel, heel duidelijk moreel perspectief. Die informatie zou gratis moeten zijn. Die kennis is de manier waarop we als mensen vooruitgang boeken. En hoewel niets van wat hij in dat opzicht zei revolutionair lijkt te zijn in het Groot-Brittannië van de 21e eeuw, is de toepassing hiervan, de principes bij het publiceren en publiceren van geheime informatie, wat zo'n enorme terugslag tegen hem veroorzaakte. En hij opende nieuwe wegen en nieuwe verwachtingen vanuit de samenleving over het recht om te weten.

Het is een geschenk dat blijft geven, waar hij mee werkt Wikileaks en hij is veranderd en zal in dat opzicht blijven inspireren. Wat mij verdrietig maakt, is dat onze samenleving de besten van ons lijkt te willen vernietigen, en dit is een teken van een samenleving die laf is, een samenleving die in verval is. Maar tegelijkertijd word ik eraan herinnerd dat de wereld niet is veranderd door het gemakkelijke pad te volgen.

Verandering is altijd tot stand gekomen door het conflict tussen het oude en het nieuwe. En dat geloof ik Wikileaks en het soort journalistiek dat dat is Wikileaks biedt en het soort publicaties dat zij doen is hard nodig voor de samenleving om vooruit te komen. En daarom had het zo'n enorme aantrekkingskracht over de hele wereld. Dit is het soort informatie dat we nodig hebben om beter onderwijs te krijgen over hoe de wereld werkt en hoe we deze kunnen veranderen door het verwerven van die kennis en het stille vertrouwen dat we kunnen krijgen, dat onze gevolgtrekkingen over de werkelijkheid correct zijn en dat we gezamenlijk en gemeenschappelijk beslissingen kunnen nemen over onze eigen publieke aangelegenheden, inclusief het buitenlands beleid, wat vaak een terrein is dat niet bepaald ter tafel ligt op het moment van verkiezingen.

Maar met de Wikileaks werk, werd het een groot deel van de verkiezingsagenda toen het bij één gelegenheid via de verkiezingscampagne werd onthuld Financial Times dat Groot-Brittannië hun stem in de Mensenrechtenraad uitwisselde met Saoedi-Arabië, voor gunsten en voor geld, en dat de Britse premier vooraan moest staan, feitelijk tegenover een journalist van de Financial Times over deze kwestie onder de loep wordt genomen.

Uw partner voor Financiële tijden, zeer interessant, heb er geen toeschrijving aan gedaan Wikileaks, maar dit is waar de informatie vandaan kwam. En dit is dus het soort journalistiek dat we nodig hebben. Dit is het soort publicatie dat we nodig hebben, en dit is het soort mensen dat dingen mogelijk maakt. Mensen als Julian Assange, die buitengewoon vastberaden is, een morele ruggengraat heeft die onbreekbaar is, en die bereid is veel op te offeren om zijn doel te bereiken: Wikileaks publicaties die als legaal worden beschouwd, toch?

Het is legaal. Wij geloven van wel, maar hij wil ervoor zorgen dat het acceptabel is, zodat anderen kunnen volgen, wat zij in mindere mate ook doen. Maar dat hebben ze wel gedaan. Zij hebben. Dus hier zijn we dan, we zijn in het comfort van ons eigen huis. En Julian zit twee bij drie in een cel, zonder toegang tot video's, tot zijn vak, en probeert te overleven.

Cathy Vogan

Nou, dat klopt. En we hebben veel potentieel gemist Wikileaks onthullingen door de jaren heen, juist omdat hij in deze situatie zit en veel energie is gestoken in het verdedigen en eruit halen van hem. Maar weet je, Wikileaks documenten zijn betekend in rechtszaken over de hele wereld. Die verandering is al gaande, maar er is veel te veel classificatie.

En weet je, zelfs John Kiriakou zei dat zelfs wat ze voor de lunch in de kantine hebben, geheim is bij de CIA en dat er sprake is van misbruik - daar is misbruik van. En weet je, vanaf dag één begreep ik dat Julian nauwkeurigheid in het historische verslag wilde. Hij vond dat het beste voor ons. En hij had ook een uitgesproken anti-oorlogsvooroordeel en beide vind ik cool.

Ik denk dat dit de weg naar wijsheid is, en dat het een zeer veilige weg is om te bewandelen. Voor sommigen is het misschien moeilijk, maar zij zijn niet het soort mensen dat wij ons land willen laten besturen. Dus ja. Gefeliciteerd met je verjaardag, Julian.

Emmy Butlin

Gefeliciteerd Julian met je verjaardag en bedankt. Dank u voor Wikileaks en bedankt voor je moed en bedankt voor je opoffering.

Wij zullen u voor eeuwig en altijd blijven steunen. En wat er ook gebeurt, wat er ook gebeurt, ik wil graag positief blijven. Maar als het ergste nog erger wordt en Julian wordt uitgeleverd, zullen we onze strijd voor gerechtigheid voortzetten. Voor hem is het uiterst belangrijk dat we alle alternatieven afdekken. Dit zal niet verdwijnen. Dit is de strijd van onze eeuw.

We leven in een informatietijdperk en dit is de strijd om de vrijheid van informatie op alle niveaus. Dus heel erg bedankt dat je mij vandaag op zijn verjaardag hebt uitgenodigd om te praten over de geweldige Mr. Wikileaks en de verbazingwekkende kennis die we hebben gevonden.

Cathy Vogan

Ja. En laten we hopen dat we deze kunnen winnen en dan zullen we weten wat waar is, en dan zullen we weten wat echt is.

Omdat, zoals Chelsea Manning zei, het kunnen onderscheiden van wat waar is waarschijnlijk het grootste probleem van de komende twintig jaar zal zijn. We moeten dus een aantal verdomde regels invoeren, zodat er niet de mogelijkheid is om, zoals de Britten zeggen, dingen te laten verdwijnen.

Emmy Butlin

Dat en de mogelijkheid en het vermogen van mensen die de macht hebben om de realiteit die we zien te vervaardigen, wat erg gevaarlijk is omdat het controleren van informatie, met de technologische vooruitgang waarover de macht van de staat beschikt, hen de kans geeft om zich werkelijk af te sluiten en presenteren een realiteit zoals zij willen dat deze wordt gezien, zonder enige mogelijkheid dat de waarheid doorkomt.

Cathy Vogan

Ik weet dat je waarschijnlijk – nou ja, ik zeg dat ik het weet, maar nu zeg ik waarschijnlijk – verwijst naar het Marble-framework, dat een ontdekking was als onderdeel van de Vault 7-release, dat je valse digitale vingerafdrukken kon vastleggen iemand anders de schuld geven van een of andere misdaad, digitale misdaad, tot virtual reality waar het mogelijk is om het te laten lijken alsof Trump wordt gearresteerd, weet je, op straat en deze strijd en zo,

wJe moet gewoon zo voorzichtig zijn.

Wij moeten deze regels nu vastleggen. We moeten behoorlijk serieus worden in het bepalen van wat waar is en wat niet. En ik denk Wikileaks was zijn tijd ver vooruit in het uitdagen van het classificatiesysteem en wat daarachter schuilgaat. Er is een uitvoerend bevel van president Obama uit 2009, genaamd Executive Order 13526, Section 1.7, dat het illegaal maakte om bewijsmateriaal te classificeren van een misdaad of iets dat alleen maar schaamte veroorzaakte, maar het lijkt mij dat dit nooit is afgedwongen.

En dus is het best interessant, want als je alle dingen eruit haalt Wikileaks gepubliceerd, dat bewijsmateriaal was voor misdaden, zou je kunnen zeggen dat die dingen volgens dat uitvoeringsbesluit überhaupt nooit geclassificeerd hadden mogen worden. Dus wat blijft er over?

Maar ik denk dat we serieuzer moeten worden. Het probleem is veel breder. Het vermogen om te liegen is nog nooit zo krachtig geweest. En we gaan gek worden, weet je, als volk. We kunnen pas tot een consensus komen als we het allemaal eens zijn over wat echt en wat waar is. Ik denk dat dat is wat we allemaal vanaf het begin zagen. Mensen die naar wat keken Wikileaks aan het doen was, naar de grondstof gekeken, zelf kunnen beslissen.

Niet iedereen kan dat, maar je hebt een veel breder veld van experts. En zelfs in rechtszaken, als alle informatie beschikbaar is, kunnen er betere beslissingen worden genomen over onze toekomst. We kunnen beter voorspellen waar we heen gaan en we kunnen een veiligere wereld hebben.

Emmy Butlin

Wikileaks had internationaal ongeveer 120 mediapartners voor Cablegate. Het was buitengewoon. 120 mediapartners wereldwijd.

En dus is het geschenk niet alleen bestemd voor de westerse samenlevingen.

Cathy Vogan

Kijk, heel erg bedankt, Emmy, dat je met ons hebt gesproken op Julians verjaardag en voor het delen van wat de belangrijkste redenen zijn om deze organisatie te redden, en deze organisatie te redden en ervoor te zorgen dat deze in de toekomst weer kan floreren.

Emmy Butlin

Ik blijf hoopvol en positief. Wij zullen dit winnen. Zoals Julian zelf heeft voorspeld.

Het is een prachtige strijd om mee te doen, een strijd om zoiets nobels als kennis. En het is een strijd waarbij geen enkele druppel bloed is gevallen. En dat moeten we zo houden, want Julian moet beschermd worden. Dus hartelijk dank Consortium Nieuws. En heel erg bedankt. Het is geweldig om vandaag bij je te zijn.

Cathy Vogan

Bedankt. Bedankt en tot ziens.