Rijken die zijn gebouwd op een dominantie die is bereikt door een krachtig, expansionistisch leger worden noodzakelijkerwijs steeds autoritairder, corrupter en disfunctioneler, schrijft William J. Astore. Uiteindelijk zijn ze gedoemd te mislukken.
Black Hawk-helikopters vliegen over tijdens de honderdste verjaardag van het graf van de onbekende soldaat op de begraafplaats Arlington, 11 november 2021. (DoD, Jack Sanders)
By William J. Astore
TomDispatch
AIn de hele VS vallen de zaken uiteen. Gezamenlijk ervaren Amerikanen een nationale en imperiale achteruitgang. Kan Amerika zichzelf redden? Is het land, zoals het nu is samengesteld, zelfs de moeite waard om te redden?
Voor mij is die laatste vraag inderdaad radicaal. Vanaf mijn vroege jaren geloofde ik diep in het idee van Amerika. Ik wist natuurlijk dat dit land niet perfect was, zelfs niet eens in de buurt. Lang vóór de 1619 ProjectIk was me bewust van de ‘erfzonde’ van de slavernij en hoe centraal deze in onze geschiedenis stond. Ik wist ook van de genocide op indianen. (Als tiener was dat mijn favoriete film – en dat is nog steeds zo Little Big Man, dat geen windeieren legde als het om de blanke man en zijn onverzadigbaar moorddadige hebzucht ging.)
Niettemin beloofde Amerika nog steeds veel, althans dat geloofde ik in de jaren zeventig en tachtig. Het leven hier was zonder twijfel beter dan in landen als de Sovjet-Unie en het China van Mao Zedong. Daarom moesten we het communisme ‘in bedwang houden’ – behouden aan hen over er, zodat ze ons land nooit zouden kunnen binnenvallen en onze lamp van vrijheid kunnen doven.
En dat is de reden waarom ik mij heb aangesloten bij het Amerikaanse leger uit de Koude Oorlog, waar ik bij de luchtmacht heb gediend vanaf het presidentschap van Ronald Reagan tot dat van George W. Bush en Dick Cheney. En geloof me, het bleek een hele rit te zijn. Het leerde deze gepensioneerde luitenant-kolonel dat de De lucht is alles behalve de limiet.
Uiteindelijk leidde twintig jaar bij de luchtmacht ertoe dat ik me afkeerde van het imperium. militarisme en nationalisme. Ik merkte dat ik in plaats daarvan op zoek was naar een tegengif voor de viering van het Amerikaanse exceptionisme en de overdreven versie van de mainstream media. overwinningscultuur dat ging daarmee gepaard (lang nadat de overwinning zelf schaars was).
I begon te schrijven tegen het rijk en zijn rampzalige oorlogen en vond gelijkgestemde mensen bij TomDispatch – voormalige imperiale agenten zijn scherpe critici geworden Chalmers Johnson en Andrew Bacevich, samen met een journalist met scherpe ogen Nick Turse en natuurlijk de onvervangbare Tom Engelhardt, de grondlegger van die ‘tomgrammen’ die bedoeld waren om Amerika en de wereld te waarschuwen voor de gevaarlijke dwaasheid van herhaalde Amerikaanse mondiale militaire interventies.
Maar dit is geen plug voor TomDispatch. Het is een plug voor Amerikanen om hun geest zoveel mogelijk te bevrijden van de grondig gemilitariseerd matrix die Amerika doordringt. Die matrix drijft imperialisme, verspilling, oorlog en mondiale instabiliteit tot het punt waarop, in de context van het conflict in Oekraïne, het risico van een nucleair Armageddon denkbaar in de buurt zou kunnen komen van dat van de Cubaanse rakettencrisis van 1962.
[Verwant: Lessen voor Wapenstilstand 2022]
Terwijl oorlogen – al dan niet proxy – voortduren, lijkt Amerika’s mondiale netwerk van zo’n 750 militaire bases nooit in verval te raken. Ondanks de aanstaande bezuinigingen op de binnenlandse uitgaven, kan vrijwel niemand in Washington zich voorstellen dat de begrotingen van het Pentagon met gemilitariseerde programma’s iets anders doen dan groeien, zelfs stijgen naar het niveau van een biljoen dollar. goed voor 62 procent van de federale discretionaire uitgaven in 2023.
Ondersteuning CN's Spring
Fonds Drive Heden
Een overvol Pentagon – de begroting voor 2024 zal naar verwachting stijgen $ 886 miljard in de tweeledige overeenkomst over het schuldenplafond die president Joe Biden en de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden Kevin McCarthy hebben bereikt, garandeert één ding: een snellere val voor het Amerikaanse imperium. Chalmers Johnson voorspelde het; Andreas Bacevich analyseerde het.
De belangrijkste reden is eenvoudig genoeg: onophoudelijke, zich herhalende, rampzalige oorlogen en kostbare voorbereidingen voor meer van hetzelfde hebben de fysieke en mentale reserves van Amerika ondermijnd, zoals eerdere oorlogen dat door de geschiedenis heen deden met de reserves van voorgaande rijken. (Denk bijvoorbeeld aan het kortstondige Napoleontische rijk.)
Amerika stond tijdens de Tweede Wereldoorlog bekend als ‘het arsenaal van de democratie’ en is nu eenvoudigweg een arsenaal geworden, met een militair-industrieel-congres complexe bedoelingen om oorlogen te smeden en te voeden, in plaats van te proberen ze uit te hongeren en te stoppen.
Het resultaat: een steile daling van de positie van het land in de wereld, terwijl de Amerikanen thuis een hoge prijs betalen voor het toenemende geweld (2023 zal gemakkelijk record ingesteld voor massale schietpartijen) en “bloedbad” (het woord van Donald Trump) in een ooit trotse maar nu veelbloedig “thuisland.”
Lessen uit de geschiedenis over imperiale achteruitgang
Brits regiment marcheert naar de frontlinie tijdens de Slag aan de Somme, 1916. (Ernest Brooks, Imperial War Museums, Publiek domein, Wikimedia Commons)
Ik ben historicus, dus staat u mij toe een paar basislessen te delen die ik heb geleerd. Toen ik cadetten op de Luchtmachtacademie les gaf over de Eerste Wereldoorlog aan cadetten, legde ik uit hoe de gruwelijke kosten van die oorlog bijdroegen aan de ineenstorting van vier rijken: het tsaristische Rusland, het Duitse Tweede Rijk, het Ottomaanse rijk en het Oostenrijks-Hongaarse rijk van de Eerste Wereldoorlog. de Habsburgers.
Maar zelfs de ‘winnaars’, zoals het Franse en Britse rijk, werden ook verzwakt door de enorme omvang van wat vooral een meedogenloze Europese burgeroorlog was, zelfs als deze oversloeg naar Afrika, Azië en zelfs Amerika.
En toch bleek vrede na het einde van die oorlog in 1918 inderdaad ongrijpbaar, ondanks het Verdrag van Versailles en andere mislukte overeenkomsten. Er waren te veel onafgemaakte zaken, te veel geloof in de kracht van het militarisme, vooral in een opkomend Derde Rijk in Duitsland en Japan, dat meedogenloze Europese militaire methoden had omarmd om zijn eigen Aziatische dominantiesfeer te creëren. Er moesten rekeningen worden vereffend, zo geloofden de Duitsers en Japanners, en militaire offensieven waren de manier om dat te doen.
Als gevolg hiervan ging de burgeroorlog in Europa door met de Tweede Wereldoorlog, zelfs toen Japan liet zien dat Aziatische machten op dezelfde manier de onverstandigheid van ongecontroleerd militarisme en oorlog konden omarmen en inzetten. Het resultaat: 75 miljoen doden en nog meer imperiums vielen uiteen, waaronder Mussolini’s “Nieuw Rome’, een ‘duizend jaar’ Duits Rijk dat amper twaalf van hen heeft bestaan voordat het volkomen werd verwoest, en een imperiaal Japan dat werd uitgehongerd, uitgebrand en uiteindelijk met kernwapens werd vernietigd. China, verwoest door de oorlog met Japan, werd ook verscheurd door interne strijd tussen nationalisten en communisten.
Net als bij de prequel kwamen zelfs de meeste ‘winnaars’ van de Tweede Wereldoorlog in een verzwakte staat tevoorschijn. Bij het verslaan van nazi-Duitsland had de Sovjet-Unie 25 tot 30 miljoen mensen verloren. Het antwoord was het oprichten, in de woorden van Winston Churchill, van een 'IJzeren Gordijn' waarachter het de volkeren van Oost-Europa kon uitbuiten in een gemilitariseerd imperium dat uiteindelijk ten onder ging als gevolg van zijn oorlogen en zijn eigen interne verdeeldheid.
Toch bleef de Sovjet-Unie langer bestaan dan de naoorlogse Franse en Britse imperiums. Frankrijk, vernederd door zijn snelle capitulatie voor de Duitsers in 1940, vocht voor het terugwinnen van rijkdom en glorie in ‘Frans’ Indochina, maar werd ernstig vernederd door Dien Bien Phu. Groot-Brittannië, uitgeput door zijn overwinning, verloor snel India, dat ‘juweel’ in zijn keizerskroon, en vervolgens Egypte in de Suez-debacle.
Oorlogsvluchtelingen in Frankrijk, juni 1940. (Bundesarchiv, CC-BY-SA 3.0, Wikimedia Commons)
Er was in feite maar één land, één imperium, dat de Tweede Wereldoorlog werkelijk ‘gewonnen’ had: de Verenigde Staten, die het minst getroffen waren (op Pearl Harbor na) door de oorlog en al zijn verschrikkingen. Die schijnbaar nooit eindigende Europese burgeroorlog van 1914 tot 1945, samen met de opoffering van Japan en de implosie van China, lieten de VS wereldwijd vrijwel onbetwist.
Amerika kwam uit die oorlogen tevoorschijn als een supermacht, juist omdat zijn regering de winnende partij twee keer scherp had gesteund, waardoor de balans in het proces omviel, terwijl ze een relatief lage prijs aan bloed en schatten betaalde in vergelijking met bondgenoten als de Sovjet-Unie, Frankrijk en Groot-Brittannië.
De les van de geschiedenis voor de Amerikaanse leiders had maar al te duidelijk moeten zijn: als je lang oorlog voert, vooral als je aanzienlijke delen van je middelen – financieel, materieel en vooral persoonlijk – daaraan besteedt, voer je het verkeerd. Niet voor niets wordt oorlog in de Bijbel afgebeeld als een van de vier ruiters van de Apocalyps.
Frankrijk had zijn imperium verloren in de Tweede Wereldoorlog; alleen latere militaire catastrofes in Algerije en Indochina waren nodig om dit duidelijk te maken. Dat gold eveneens voor de vernederingen van Groot-Brittannië in India, Egypte en elders, terwijl de Sovjet-Unie, die in die oorlog veel van haar imperiale kracht had verloren, tientallen jaren van langzaam verval en overbelasting in landen als Afghanistan nodig zou hebben om te imploderen.
Ondertussen neurieden de Verenigde Staten mee en ontkenden dat het überhaupt een imperium was, ook al namen ze zoveel kenmerken van één imperium over. In feite verklaarden de leiders van Washington, in de nasleep van de implosie van de Sovjet-Unie in 1991, Amerika the uitzonderlijke ‘supermacht’, een nieuw en veel verlichter Rome en ‘de onmisbare natie”op planeet Aarde.
In de nasleep van de aanslagen van 9 september zouden de leiders ervan vol vertrouwen een zogenaamde Global War on Terror lanceren en oorlogen beginnen in Afghanistan, Irak en elders, net als in de vorige eeuw in Vietnam. (Er lijkt daar geen leercurve te zijn.) Daarbij stelden de leiders zich een land voor dat onaangetast zou blijven door de verwoestingen van de oorlog, wat we nu weten – of toch wel? – het toppunt van imperiale hoogmoed en dwaasheid.
President George W. Bush bij de Offutt AFB-commandobunker op 11 september 2001. (Presidentiële bibliotheek George W. Bush, Eric Draper, Wikimedia Commons)
Want of je het nu fascisme noemt, zoals bij nazi-Duitsland, communisme, zoals bij Stalins Sovjet-Unie, of democratie, zoals bij de Verenigde Staten, imperiums gebouwd op dominantie die is bereikt door een krachtig, expansionistisch leger worden noodzakelijkerwijs steeds autoritairder, corrupter en disfunctioneler. .
Uiteindelijk zijn ze gedoemd te mislukken. Dat is geen verrassing, want wat dergelijke rijken ook mogen dienen, ze dienen niet hun eigen volk. Hun agenten beschermen zichzelf koste wat het kost, terwijl ze pogingen tot bezuinigingen of demilitarisering aanvallen als gevaarlijk misleidend, zo niet opruiend deloyaal.
Daarom houden mensen ervan Chelsea Manning, Edward Snowden en Daniel Hale Hal, die een licht scheen op die van het rijk gemilitariseerde misdaden en corruptie, werden gevangengezet, tot ballingschap gedwongen of anderszins het zwijgen opgelegd.
Zelfs buitenlandse journalisten vinden het leuk Julian Assange kunnen gevangen worden in het sleepnet van het imperium en gevangengezet worden als zij de oorlogsmisdaden van het imperium durven blootleggen. Het imperium weet hoe het terug moet slaan en zal daarbij gemakkelijk zijn eigen rechtssysteem verraden (met name in het geval van Assange), inclusief de heilige principes van de vrijheid van meningsuiting en de pers.
Julian Assange bij de Stop the War Coalition-bijeenkomst op Trafalgar Square, Londen, 8 oktober 2011. (Haydn, Flickr, CC BY-NC-SA 2.0)
Misschien zal hij uiteindelijk worden vrijgelaten, waarschijnlijk niet wanneer het rijk oordeelt dat hij de deur van de dood nadert. Zijn gevangenneming en marteling hebben hun doel al gediend. Journalisten weten dat het ontmaskeren van Amerika's bloedige imperiumwapens alleen maar harde straffen met zich meebrengt, en geen luxe beloningen. Het is het beste om weg te kijken of je woorden te verminken in plaats van het risico te lopen in de gevangenis te belanden – of erger.
Toch kun je de realiteit niet volledig verbergen dat de mislukte oorlogen van dit land biljoenen dollars aan de staatsschuld hebben toegevoegd, zelfs nu de militaire uitgaven op de meest verkwistende manieren blijven exploderen, terwijl de sociale infrastructuur afbrokkelt.
Bitter vasthouden aan wapens en religie
Tegenwoordig houdt Amerika zich steeds bitterder vast aan wapens en religie. Als die zin bekend in de oren klinkt, komt dat misschien doordat Barack Obama gebruikt in de presidentiële campagne van 2008 om het reactionaire conservatisme van voornamelijk plattelandskiezers in Pennsylvania te beschrijven. Gedesillusioneerd door de politiek, verraden door hun vermeende machthebbers, hielden deze kiezers, zo beweerde de toenmalige presidentskandidaat, zich vast aan hun wapens en religie voor troost.
Ik woonde destijds op het platteland van Pennsylvania en herinner me een reactie van een medebewoner die het in wezen met Obama eens was: wat was er nog meer om aan vast te houden in een imperium dat zijn eigen arbeidersburgers op het platteland in de steek had gelaten?
Iets soortgelijks geldt voor het grote Amerika van vandaag. Als imperiale macht klampt het zich bitter vast aan wapens en religie. Met 'geweren' bedoel ik al het Amerikaanse wapentuig kooplieden van de dood verkopen aan de Pentagon en over de hele wereld. Wapens zijn misschien wel het meest invloedrijke mondiale exportproduct van dit land, en wel op verwoestende wijze.
Van 2018 tot 2022 alleen de VS goed voor 40 procent van de mondiale wapenexport, een cijfer dat alleen maar dramatisch is gestegen dankzij de militaire hulp aan Oekraïne. En met ‘religie’ bedoel ik een aanhoudend geloof in het Amerikaanse exceptionisme (ondanks alle bewijzen van het tegendeel), dat steeds meer steun put uit een militant christendom dat de geest van Christus en Zijn leringen ontkent.
Toch lijkt de geschiedenis te bevestigen dat imperiums in hun stervensfase precies dat doen: ze verheerlijken geweld, blijven oorlog voeren en blijven vasthouden aan hun eigen grootsheid totdat hun val niet kan worden ontkend of teruggedraaid. Het is een tragische realiteit die journalist Chris Hedges heeft geschreven over met grote urgentie.
Het probleem suggereert zijn eigen oplossing (niet dat een machtige figuur in Washington deze waarschijnlijk zal nastreven). Amerika moet ophouden zich bitter vast te houden aan zijn wapens – en dan bedoel ik niet eens de bijna 400 miljoen wapens in particuliere handen in dit land, inclusief al die AR-15 semi-automatische geweren.
Met ‘geweren’ bedoel ik alle gemilitariseerde attributen van het imperium, inclusief Amerika’s enorme structuur van overzeese militaire bases en zijn duizelingwekkende verplichtingen op het gebied van allerlei soorten wapens, inclusief wereldbeëindigende kernenergie degenen. Wat betreft het bitter vasthouden aan religie – en met ‘religie’ bedoel ik het geloof in Amerika’s eigen gerechtigheid, ongeacht de miljoenen mensen die het land wereldwijd heeft vermoord door de Vietnam tot het huidige moment – ook dat zou moeten stoppen.
De lessen van de geschiedenis kunnen wreed zijn. Rijken sterven zelden goed. Nadat het een imperium werd, werd Rome nooit meer een republiek en viel uiteindelijk ten prooi aan barbaarse invasies. De ineenstorting van het Duitse Tweede Rijk bracht een derde met grotere kwaadaardigheid voort, ook al duurde deze van kortere duur. Alleen de totale nederlaag ervan in 1945 overtuigde de Duitsers er uiteindelijk van dat God niet met hun soldaten de strijd in marcheerde.
Wat is er nodig om de Amerikanen ervan te overtuigen het imperium en de oorlog de rug toe te keren voordat het te laat is? Wanneer zullen we concluderen dat Christus geen grapje maakte toen Hij de vredestichters zegende in plaats van de oorlogshitsers?
Terwijl er een ijzeren gordijn neerdaalt over een falende Amerikaanse imperiale staat, zullen de Amerikanen maar één ding niet kunnen zeggen: ze zijn niet gewaarschuwd.
William J. Astore, een gepensioneerde luitenant-kolonel (USAF) en hoogleraar geschiedenis, is een TomDispatch regelmatig en een senior fellow bij het Eisenhower Media Network (EMN), een organisatie van kritische ervaren militaire en nationale veiligheidsprofessionals. Zijn persoonlijke blog is “Verkwikkende uitzichten. '
Dit artikel is van TomVerzending.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteurs en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Ondersteuning CN's Spring
Fonds Drive Heden
Ik heb bezwaar tegen de karakterisering van de Sovjet-Unie als een ‘rijk’. De Sovjets erfden het tsaristische rijk, maar zetten het niet voort. De titel, Unie van Socialistische Sovjetrepublieken, heeft een betekenis. Kijk eens naar een liberaal, zelfs een goede liberaal als William Astore, en je zult een anticommunistische en communisme-associatie vinden met de USSR en bij uitbreiding de Russische Federatie, die deze geleerden toestaat anticommunistische lite te zijn.
In het bijzonder zal Tom Englehart niet toegeven dat Rusland te maken kreeg met existentiële provocaties door het Westen (NAVO/VS) en door de Amerikaanse bondgenoot Oekraïne, die alleen met geweld te maken konden krijgen nadat uitgebreide diplomatie had gefaald. Ze veroordelen dus de “Russische agressie” terwijl ze een anti-oorlogsstandpunt innemen. Dit is niet goed genoeg, omdat het de neoconservatieven in Washington ‘vrijlaat’ en de mogelijkheid verkleint om deze oorlog daadwerkelijk te beëindigen.
Tedder: Precies. Spot-on op elk punt.
Goed inzicht in de geschiedenis.
Bedankt William en CN
Bij het in herinnering brengen van de geschiedenis van de Eerste Wereldoorlog is het niet verstandig om de impact te negeren van de Verenigde Staten die zich in de catastrofe hebben gemengd. Na de verschrikkelijke slachting aan de Somme kwam Duitsland met een vredesplan dat de EU feitelijk twee generaties eerder tot stand zou hebben gebracht. Er wordt aangenomen dat de Amerikaanse verzekering van militaire hulp ervoor zorgde dat Groot-Brittannië het voorstel verwierp – klinkt dit nu helemaal als Oekraïne, denkt u?
Je zou ook kunnen opmerken dat het ‘ijzeren gordijn’ waar Churchill in 1946 zo bitter over klaagde, precies de grens was waarover hij, Stalin en FDR het een paar jaar eerder op de conferenties van Teheran, Moskou en Jalta eens waren geworden. Het was ook in deze toespraak dat Churchill het aantal levens van Amerikaanse soldaten dat naar verluidt gered werd door de atoomaanvallen op Japan opvoerde tot zelfs een miljoen, het aantal dat nu voor velen verankerd is in de mythologie van “de goede oorlog”.
Niets is voor altijd... zelfs niet het machtigste imperium.
Goede geschiedenis!
Bedankt
Imperiums zijn bijna per definitie uitbuitend en opportunistisch. Ze hebben geen ziel. Laten we zeggen dat er geen goede rijken bestaan, want ze zijn allemaal zo gebouwd dat de weinigen over de straten kunnen lopen die geplaveid zijn met de botten van velen. Maar omdat ze geen ziel hebben, moeten imperiums doen alsof ze er een hebben. In feite hebben ze geen principes. In alle opzichten is hebzucht goed, en ze kijken niet verder uit naar morgen. Honger. Hebzucht. Verzadiging. Shit. Herhaal: elk is een interpretatie van het Bijbelse land Nod, het land van de duisternis.
Vandaar de behoefte aan misleidende mythologieën, zoals de Amerikaanse 'democratie'. En Amerikaanse ‘vrijheid’. Zoek niet verder dan de NeoCons van Biden. Meest recentelijk Blinken in Finland.
De VS zouden ‘beter moeten opbouwen’, maar ze zijn vastbesloten de bodem te bereiken en de hele wereld met zich mee te nemen. De wereldgemeenschap zou veel harder moeten terugdringen dan zij al doet. Pestkoppen pesten totdat ze worden uitgedaagd. Amerikanen zouden op straat moeten zijn, net zoals ze dat deden tijdens Vietnam.
Pas als ze op het punt komen dat ze oprecht geloven dat ze kunnen bewijzen dat de geschiedenis ongelijk heeft, en dat hun imperium niet zal instorten zoals alle anderen, weet je dat het verval in volle gang is.
Dit is het moment waarop de arrogantie, de waanvoorstellingen en het verwrongen ideologische denken hen over de rand doen vallen, zodat ze uiteindelijk de realiteit blijven ontkennen.
Interessant artikel en ik ben het eens met de zorgen ervan. Ik zou echter geïnteresseerd zijn in een analyse van de overgang van het imperium naar 'iets anders', die zich mogelijk heeft voorgedaan, of nog zal voordoen met Groot-Brittannië en Frankrijk. Hun imperium is grotendeels ingestort, maar ze hebben het nog niet echt helemaal losgelaten. Ze zijn alleen maar overgegaan op het imperium van de Verenigde Staten, wat hen in staat stelt nog steeds ‘empiriaal’ te handelen, door in te grijpen en zich te bemoeien met de staten die zijn voortgekomen uit wat ooit was. "van hen".
Goed gezegd. Ik heb slechts twee klachten. Ten eerste was het niet Rusland dat het ijzeren gordijn opzette. Het waren de VS. Ten tweede probeerde Rusland zijn imperium niet uit te breiden toen het Afghanistan binnenviel. Telkens als ik hierover praat, hoor ik alleen maar prinses Leah: 'Nee, Luke, het is geen valstrik'. Het was inderdaad een valstrik van Z-big, een bittere Poolse aristocraat wiens familie alles verloor tijdens de communistische overname van Polen. Er zijn twee grappige dingen over Afghanistan. Ten eerste heeft Rusland in de tien jaar dat zij daar waren meer voor Afghanistan gedaan dan de VS in de twintig jaar dat wij er waren. En ten tweede: dankzij de oorlog van Z-big en Charlie Parker creëerde de moslimwereld Al Qaida en zijn uitlopers, wat ons 10/20 bracht en het masker van welwillendheid van het gezicht van de VS rukte.
Charlie Wilson, niet Parker. De grote Bird heeft al onterecht de schuld gekregen dat hij jazz ‘ondansbaar’ heeft gemaakt. Hij heeft nieuwe laster nodig op zijn veel te vroeg overleden hoofd.
Het enige aspect van uw bericht dat voor mij nieuws is, is dat het IJzeren Gordijn door het Westen wordt veroorzaakt. Dat heb ik nog nooit eerder gelezen, alhoewel niets mij meer shockeert. Als u een of twee bronnen voor deze verklaring heeft, zou ik het zeer op prijs stellen als u deze verstrekt. Bedankt.
Bedankt voor het rechtzetten van de gegevens! Geleerden als Astore kunnen de conditionering van zoveel jaren propaganda niet van zich afschudden.
Een geweldig essay, Dr. Astore! Het kan niet beter!
Wat je hebt gedaan, kan niet ongedaan worden gemaakt.
Anderen van uw nationaliteit en geslacht niet.
Zoek vergeving van je Messias. Het komt niet van mij.
Ik weet niet hoe je het Amerikaanse imperium kunt beschrijven zonder het kapitalisme te noemen, en in het bijzonder de wurggreep die Amerikaanse bedrijven hebben op onze media, binnenlandse politiek en buitenlands beleid. Alsof het kapitalisme op de een of andere manier veilig kan worden genegeerd als historische kracht, door de ineenstorting van de Sovjet-Unie op te nemen in uw geschiedenis van gevallen rijken? De nederlaag van het socialisme in de USSR en elders is echter altijd een gevolg geweest van kapitalistische agressie, van de wapenwedloop, de omsingeling en aanvallen van de Afghaanse Mujahideen op de USSR, tot CIA-interventies tegen socialistische landen in het zuiden van de wereld... het geweld van het Amerikaanse kapitalisme is een groot deel van het Amerikaanse militarisme. En zolang het kapitalisme in dit land onbetwist blijft, zal het heel moeilijk zijn om de bron van Amerikaans geweld uit te bannen, zowel in eigen land als in het buitenland.
Het is waar: oorlogen gaan altijd over rijkdom en macht. De hedendaagse bedrijfselite is de moderne geïndustrialiseerde adel. De VS en Duitsland waren de opkomende industriële concurrenten van het Britse Rijk, de oorzaak van de Eerste Wereldoorlog.
Bedankt CN voor het publiceren hiervan. Het is een belangrijk essay dat alle Amerikanen zouden moeten lezen, en dat ongetwijfeld volledig zal worden genegeerd door alle mensen die we hebben gekozen om ons prachtige land te regeren – vooral door de president en zijn adviseurs, van wie iedereen oorlogszuchtig is. Iedere internationale politieke positie is vervuld door een militante oorlogspromotor, waaronder het ministerie van Buitenlandse Zaken, dat nog strijdlustiger is dan het Pentagon. Anthony Blinkin en Victoria Nuland vormen een angstaanjagend stel samen met presidentieel adviseur Jake Sullivan, die vanuit de CIA naar ons toe komt. De gewelddadige Russofobe Alan Dulles richtte direct na de Tweede Wereldoorlog met toestemming van Truman de CIA op en bouwde daarin een diepgewortelde haat tegen Rusland in, die nu al meer dan 80 jaar bij ons bestaat. Het zou inderdaad nuttig zijn als we een leider zouden kiezen die gelooft in vrede door middel van onderhandelingen, in plaats van in een vrede die wordt bereikt door iedereen te vermoorden en in elkaar te slaan totdat ze doen wat we zeggen.
Ik ben me daar verloren, meneer Astore, toen u zei dat u zich tijdens het Reagan-tijdperk bij het Amerikaanse leger had aangesloten.
Zijn beleid was misleidend, zowel in militair opzicht als in termen van Wall Street en zijn steun (niet zo stilzwijgend) aan rechtsextremisten in de VS.
De rest van het verhaal is dat wanneer rijken er niet in slagen de middelen die ze van de burgers afnemen (belastingen) te gebruiken om voor die burgers te zorgen, het rijk van binnenuit wordt vernietigd. De zogenaamde hypotheekcrisis was eigenlijk een landroof waarbij hebzuchtige bedrijven naar binnen stormden en huizen opkochten waarvan de eigenaren gedwongen werden tot executie door dezelfde krachten die profiteerden van de verkoop van de wankele leningen, wat een enorme daklozencrisis veroorzaakte. Het resultaat is woede, wanhoop en hopeloosheid. En natuurlijk hebben we nu dagelijks massale schietpartijen die geen enkele politicus met iets anders kan of wil aanpakken dan met gedachten en gebeden.
Hoor, hoor.
Uitstekend. “Uiteindelijk zijn ze gedoemd te mislukken. Dat is geen verrassing, want wat zulke rijken ook mogen dienen, ze dienen niet hun eigen volk. Hun agenten beschermen zichzelf koste wat het kost, terwijl ze pogingen tot bezuinigingen of demilitarisering aanvallen als gevaarlijk misleidend, zo niet opruiend deloyaal.”
Dat slaat de spijker op de kop.
Het imperiale Rusland en het imperiale China moesten een revolutie doormaken die hun aristocratische elitaire achtergrond vernietigde om naar een meer evenwichtige samenleving te gaan. Europa en de Verenigde Staten moeten hetzelfde proces doorlopen voordat er iets beter wordt. een samenleving gebaseerd op samenwerking in plaats van vernietiging.
Ik zeg al een tijdje dat het ruwe ontwaken voor de bevolking van de VS een doozy zal zijn. De propaganda in dit land gaat op dit moment alle begrip te boven. En het lijkt nog steeds te werken. Als dat niet zo was, zou de opstand van de massa al begonnen zijn. Op een gegeven moment zal de realiteit binnendringen, ongeacht wat de ambtenarij doet.
Kan alleen maar hopen dat het waar is. We zijn oorlogsmisdadigers en moordenaars van inheemse volkeren (zoals Groot-Brittannië), sinds we deze kusten bereikten op zoek naar goud, en niet naar vrijheid van onderdrukking van religie. En wiens religie werd onderdrukt. Inheems. Wie was genocidaal: degenen die kwamen. Wie heeft tot nu toe alle witte demonenmoordenaars overleefd? Inheems. Wil je een eigen geschiedenis en cultuur? Die heb je niet tenzij je de cultuur overneemt van de mensen die je probeerde te vermoorden en het land dat ze nog steeds bewonen. Mensen begrijpen zo weinig over vuil/grond/ en hoe afhankelijk ze zijn van de gezondheid ervan. Ons land is zo ziek omdat we de aarde, onze moeder en haar bodem niet herkennen.
Als mensen zouden weten hoezeer hun leven afhangt van een gezonde bodem, zou de oorlog in Oekraïne misschien geen zin hebben, net als veel van onze andere gekke/stomme pogingen. Als ik door Europa reis, zie ik deze gebouwen die onze idiotie tonen. In de VS heeft Tulsa, OK een prachtige kerk gebouwd door een vrouw. We proberen altijd te ontsnappen aan onze afhankelijkheid van iets heel eenvoudigs, genaamd SOIL. Om de een of andere reden lijken sommigen het beneden hun niveau te vinden en verdomd ja, woordspeling bedoeld.
Geweldige post Paula. Ter plaatse.
Afgezien van de bijna stomme opmerking over het zogenaamd kwade ‘ijzeren gordijn’ van de Sovjet-Unie, een zinsnede die Churchill van de nazi’s had gestolen, was dit een zeer goed stuk dat – nogmaals, met uitzondering van die hopeloos onwetende zinsnede – meer informatie bood dan kan worden gevonden in onze media in enkele jaren.
fs
Dank je!
“Het antwoord was om, in de woorden van Winston Churchill, een ‘IJzeren Gordijn’ op te richten waarachter het de volkeren van Oost-Europa kon uitbuiten in een gemilitariseerd imperium dat uiteindelijk instortte als gevolg van zijn oorlogen en zijn eigen interne verdeeldheid.”
Heel mooi, dus de Sovjet-Unie heeft het IJzeren Gordijn opgetrokken, en niet het Westen zelf – toch? bs, sorry
Welke zijn eigen oorlogen? behalve Afghanistan? bs opnieuw
Helaas zijn de VS, hoewel ze diep gewond zijn, nog steeds enorm sterk en hebben ze het risico hun kracht te gebruiken om grote schade aan te richten op de planeet.
Ik stopte met lezen zodra je het 1619-project steunde, dat, zoals alle serieuze politieke activisten en historici weten, een totale vervalsing van de geschiedenis en complete onzin is. De World Socialist Web Site heeft de leugens en verdraaiingen van het 1619-project blootgelegd en meerdere webinars en interviews gehouden met echte historici die experts zijn op het gebied van de Amerikaanse Revolutie en de Burgeroorlog.
Ja, ik zakte een beetje ineen toen Astore het Project van 1619 noemde; hij zou moeten weten dat het historisch revisionisme van de ergste soort is. Ik heb echter het hele artikel gelezen, waarin hij een aantal goede punten maakt over onze huidige toestand.