In Groot-Brittannië wordt actief gehandhaafd tegen niet-goedgekeurde uitlatingen, zoals blijkt uit de detenties van journalisten bij immigratiecontroleposten en, het sterkst van alles, uit de voortdurende en weerzinwekkende opsluiting van Julian Assange.
Londense luchthaven Heathrow, 2010. (Dannyman, CC BY 2.0, Wikimedia Commons)
By Craig Murray
CraigMurray.org.uk
TDrie Britse journalisten die ik persoonlijk ken – Johanna Ross, Vanessa Beeley en Kit Klarenberg – zijn de afgelopen twee jaar elk urenlang vastgehouden bij de immigratiedienst nadat ze hun eigen land opnieuw waren binnengekomen, en door de politie ondervraagd op grond van de antiterreurwetgeving.
Dit is duidelijk misbruik van de bevoegdheid om hen in de haven van binnenkomst vast te houden, omdat ze in elk geval op elk moment in Groot-Brittannië konden worden ondervraagd als daar een legitieme reden voor was, en de ondervraging was niet gericht op hun reizen.
Ze werden in feite gearresteerd en ondervraagd alleen maar omdat ze een dissidente mening hadden over het buitenlands beleid en deze publiceerden, en in het bijzonder omdat ze een meer collaboratieve benadering van Rusland steunden – waarmee, laten we niet vergeten, Groot-Brittannië niet in oorlog is.
[Verwant: Biden en de islamofobe watchlist en Jeugddelegatie naar Cuba gearresteerd bij terugkeer naar de VS]
Deze aanhoudingen hebben plaatsgevonden over een periode van een paar jaar. Ze waren allemaal het doelwit van de journalistiek en dit is duidelijk een voortdurend beleid van intimidatie van dissidente Britse journalisten.
Ik ben in diezelfde periode driemaal door de politie in mijn eigen huis in Edinburgh ondervraagd wegens journalistiek, over drie afzonderlijke zaken. Ik heb vier maanden in de gevangenis gezeten omdat ik essentiële informatie had gepubliceerd die aantoonde dat er een samenzwering op hoog niveau achter de valse beschuldigingen tegen de Schotse onafhankelijkheidsleider Alex Salmond zat.
Voormalig eerste minister Alex Salmond bereidt zich voor om te getuigen voor de Commissie voor de behandeling van klachten over intimidatie door de Schotse regering, 26 februari 2021. (Schotse parlement, Wikimedia Commons)
Julian Assange zit nog steeds in de streng beveiligde gevangenis omdat hij de waarheid over oorlogsmisdaden openbaar heeft gemaakt. Ondertussen een nieuwe Nationale Veiligheidswet gaat via het parlement van Westminster, waardoor het voor een journalist illegaal wordt om geheime informatie te bezitten of te publiceren.
Dit is nooit illegaal geweest. De verantwoordelijkheid lag altijd bij de klokkenluider of leker, niet bij de journalist of uitgever. Het probeert in de Britse wetgeving precies datgene te verankeren wat de Amerikaanse regering tegen Assange wil bereiken met behulp van de Amerikaanse Spionage Act uit 1917. Dit is een enorme bedreiging voor de journalistiek.
Zie ook: ROBERT PARRY: Alle onderzoeksjournalisten doen wat Julian Assange deed]
Het is ook de moeite waard erop te wijzen dat, als The Wall Street Journal's Evan Gershkovich deed inderdaad niets meer dan hij beweerde te hebben gedaan in Rusland; die actie zou hem een lange gevangenisstraf opleveren in de VS of Groot-Brittannië op grond van de bepalingen die beide regeringen proberen af te dwingen.
[Verwant: Craig Murray: Evan Gershkovich en Julian Assange]
Bovendien heb je de Online veiligheidsrekening, dat onder het excuus van bescherming tegen pedofilie zal vereisen dat poortwachters van sociale media elke vorm van inhoud verwijderen die de overheid als illegaal beschouwt.
Als je dit allemaal samenvoegt met het nieuwe Wet op de openbare orde, waardoor de politie feitelijk de bevoegdheid krijgt om elk protest dat zij willen verbieden te verbieden, is er sprake van een fundamentele verandering.
Gratis Assange-demonstratie in Londen, 8 oktober 2022. (Alisdare Hickson, Flickr, CC BY-SA 2.0)
Dit is niet slechts een theoretische beperking van de vrijheid. Er is al sprake van actieve handhaving tegen niet-goedgekeurde uitlatingen, zoals blijkt uit deze detenties en, het sterkst van alles, uit Julians voortdurende en weerzinwekkende opsluiting.
Om de gruwel compleet te maken: er is niet langer sprake van echte oppositie binnen de politieke klasse. De Labour-partij van Keir Starmer verzet zich tegen geen enkele golf van aanvallen op de burgerlijke vrijheden. De Scottish National Party heeft identieke standaardantwoorden van haar parlementsleden over Julian Assange verzonden, waarbij zij voor 100 procent de lijn van de Britse regering met betrekking tot zijn uitlevering en gevangenneming steunt.
Ik ervaar dit heel persoonlijk. Ik ken al deze getroffen mensen – Julian, Alex, Kit, Vanessa, Johanna – en beschouw ze als collega’s wier rechten ik verdedig, ook al ben ik het niet altijd eens met al hun uiteenlopende opvattingen.
Twee andere mensen die ik persoonlijk ken en bewonder, worden aangevallen. De campagne van leugens en insinuaties tegen Roger Waters van de afgelopen weken was verbazingwekkend zowel in zijn wreedheid als in zijn leugenachtigheid, en herinnert aan de vreselijke aanvallen op voormalig Labour-leider Jeremy Corbyn.
EEN KRACHTIGE NACHT IN FRANKFURT. BEDANKT! pic.twitter.com/bbPvFnsmsv
– Roger Waters? (@rogerwaters) 29 mei 2023
Als je vandaag de dag een dissident bent in Groot-Brittannië, of zelfs in het ‘Westen’, zie je dat je vrienden elke dag worden vervolgd en zie je dat de muren op je afkomen.
Een verenigde politieke klasse, gecontroleerd door miljardairs, stuwt ons richting het fascisme. Dat lijkt mij nu onmiskenbaar.
Craig Murray is auteur, presentator en mensenrechtenactivist. Hij was van augustus 2002 tot oktober 2004 Brits ambassadeur in Oezbekistan en van 2007 tot 2010 rector van de Universiteit van Dundee. Zijn berichtgeving is volledig afhankelijk van de steun van lezers. Abonnementen om deze blog gaande te houden zijn dankbaar ontvangen.
Dit artikel is van CraigMurray.org.uk.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Klantenservice CN's Spring
Fonds Drive Heden
Het enige dat nodig is om het kwaad te laten zegevieren, is dat goede mannen en vrouwen niets doen.
“……stuitert ons richting het fascisme”. Ja, het valt niet te ontkennen, behalve door degenen die aan de macht zijn. Als iemand die in twee Zuid-Europese dictaturen heeft geleefd (van de jaren vijftig tot zeventig), voel ik mij gekwalificeerd om het daarmee eens te zijn.
In die twee landen werd massaal toezicht uitgeoefend door een enorm netwerk van informanten, overal mensen die informatie over iedereen verspreidden – zelfs familie en vrienden. Het was net zo effectief als moderne surveillancemethoden. Er was dus geen vrijheid van meningsuiting, vol van censuur in de media, en heel weinig mensen- of burgerrechten. De straffen waren over het algemeen zeer zwaar, zelfs voor kleine overtredingen en misdaden.
Het enige echte verschil was dat er in die landen geen sprake was van democratie, en dat de rooms-katholieke kerk de regering openlijk steunde.
Ik vraag me af wanneer onze regeringen zullen besluiten ons te dedemocratiseren. Dat zal het echte einde van de vrijheid inluiden.
Het is niet nodig om de attributen van Public Relations Democracy Inc te verwijderen, het is goed voor het bedrijfsleven. Elections Inc. genereert elke verkiezingscyclus miljarden voor de DNC/RNC, adviesbureaus, reclamebureaus, BigMedia, enz. Ongeveer de helft van de kiesgerechtigde Amerikaanse kiezers gaat daadwerkelijk stemmen, dus de helft van de mensen gelooft nog steeds in de poppenkast. Zolang mensen blijven deelnemen aan deze schijnvertoning, kunnen we blijven geloven dat de VS het #1 land van democratie en vrijheid is en zo...
IMO bestaat democratie (zelfs losjes gedefinieerd) in de praktijk niet. (Kiezers krijgen geen zinvolle keuzes aangeboden, kiezersvoorkeuren hebben geen invloed op het beleid)
De D/R-dictatuur biedt geen zinvolle keuze. Zoals Chris Hedges jaren geleden zei: “er is geen manier om tegen de belangen van Goldman Sachs te stemmen”
Nadat de Citizens United-zaak politieke omkoping en geld als “vrijheid van meningsuiting” had geformaliseerd, zei Jimmy Carter: “De VS zijn een oligarchie met onbeperkte politieke omkoping” (2015)
Voor mij klonk de titel als “Toilet of Freedom”; dit is precies waar de meeste zogenaamde “democratieën” naartoe gaan als datgene wat u in uw laatste paragraaf terecht als de kern van de zaak hebt aangemerkt, geldt. Helaas voor de mensheid hebben de Democraten over de hele wereld hun “demo”-kant opgegeven om als “ratten” verder te stinken zolang de oligarchische kaas beschikbaar blijft!
Ik heb Craigs moedige daden sinds de dagen van Oezbekistan en zijn moedige standpunt gevolgd. Hoe Groot-Brittannië en natuurlijk de VS en vooral de “EU” zich als democratisch kunnen voordoen en iedereen met wie zij het niet eens willen zijn, de schuld kunnen geven van autoritair gedrag, moet je ervaren om te geloven. Ik ben in Frankrijk - Marine le Pen wordt ervan beschuldigd Russische informatie over de oorlog ertegen te hebben aanvaard, Oekraïne heeft 'veiligheidsbescherming' nodig, Poetin heeft geen enkele rechtvaardiging voor zijn daden - dit alles van een 'democratisch gekozen president' die dat uiteraard is een lid van de beschamende Groep van 7 (dwergen!??) die er trots op zijn als model voor de wereld.
Ik ben een Ier die in Wales woont. Ik heb vele jaren in Groot-Brittannië gewoond. Ik keer terug naar mijn land Ierland zodra ik mijn huis kan verkopen. In Ierland is het verre van perfect, maar nu Sinn Fein in opkomst is, bestaat er op zijn minst het gevoel dat mijn volk geen voorstander is van een ongebreideld, uit de hand gelopen fascisme. Mijn grootvader was Cathal Brugha, een vrijheidsstrijder en held van de Republiek Ierland. Hij zou zich in zijn graf omdraaien bij de opkomst van de huidige nachtmerrie waarmee we worden geconfronteerd. Ze vochten en stierven voor de Ierse vrijheid onder de dooier van de Sasanagh, maar deze werd ondermijnd door een groep psychopathische hebzuchtige verwerpers en charlatans. De Britse regering maakt zich schuldig aan doodslag, verraad in hoge functies en verduistering van overheidsgelden, om maar een paar van hun misdaden te noemen. Vooral hun vernedering van Engeland is een zeer triest en beangstigend schouwspel. Ze verdienen het allemaal om opgesloten te worden voor hun misdaden, inclusief Blair, Mandleson et al. voor hun oorlogsmisdaden.
Hoor, hoor. Je moet trots zijn op je grootvader. Een revolutionair; een vrijheidsstrijder zoals je zegt. Ik heb hier Ierse vrienden die verhalen vertellen over de Britse ‘bezetting’. We lachen ook goed; Geweldige mensen. Veel succes met je terugkeer.
Applaus voor Craig Murray hiervoor en voor het behandelen van het onderwerp met de valentie die het verdient. Ik veronderstel dat je een sirene en laarzen aan de deur nodig hebt om alles te bezorgen, maar dit is goed.
“Een verenigde politieke klasse, gecontroleerd door miljardairs, stuwt ons richting het fascisme. Dat lijkt mij nu onmiskenbaar.”
Ongetwijfeld zijn we er al.
Dit afgeleefde, stervende imperium houdt vast aan de gebruikelijke middelen van repressie en overtreedt zijn eigen wetten. Degenen die er het meest van hebben geprofiteerd, zijn zo overtuigd geraakt van hun eigen superioriteit ten opzichte van ‘mindere’ mensen, dat ze het meest brutale gedrag jegens hen rechtvaardigen om hun positie in de machtsstructuur te verstevigen. Het zal maar een korte tijd werken voordat het hele gebouw om hen heen instort.
Totalitarisme wordt door Amerikanen opgevat als staatscontrole over elk aspect van het leven, maar we krijgen al een voorproefje van dictatuur: Amerikaanse stijl. Het sociale systeem is volledig geprivatiseerd, waarbij de staat wetten afdwingt die degenen beschermen die het meeste bezitten, en de substantiële (maar “beperkte”) bevoegdheden van de staat gebruikt om hun belangen te behartigen. Wanneer journalisten iets schrijven om een helder licht te werpen op de corrupte staat, worden eerstgenoemden besmeurd, misbruikt, belasterd en uiteindelijk verhinderd om de waarheid naar buiten te brengen.
Dit zou een onderwerp moeten zijn dat de meerderheid van de Amerikanen verenigt, van liberalen tot gematigden tot conservatieven. Samen vormen zij een veel grotere groep dan de miljardairs en hun bende nuttige fascisten, evangelische rebellen en professionele fantasten. Het is nu tijd om op te komen voor de waarheid.
Uit het artikel:
“Een verenigde politieke klasse, gecontroleerd door miljardairs, stuwt ons richting het fascisme. Dat lijkt mij nu onmiskenbaar.”
En als we het niet aanpakken, onvermijdelijk.