Orthodoxe economie is de ideologie van de rijken en machtigen, schrijft Dian Maria Blandina. Arme landen zoals Soedan, die zich proberen te ontwikkelen, kunnen zich geen vrijhandelsregime veroorloven.
Het hoofdkantoor van het Internationaal Monetair Fonds in Washington, DC (AgnosticPreachersKid, CC BY-SA 3.0, Wikimedia Commons)
By Dian Maria Blandina
Volksverzending
Sudan beleeft de vierde week van conflict tussen twee militaire facties, wat de oorzaak is van de dood van ruim 700 mensen.
Soedanese burgers zijn de hoofdstad en het land ontvlucht terwijl de gevechten voortduren en geen einde in zicht zijn. Commentatoren hebben zich tot nu toe geconcentreerd op de militaire facties en etnische conflicten.
[Verwant: AS'AD AbuKHALIL: Wie vecht tegen wie in Soedan?]
De VN dringt aan op stopzetting van het conflict in Soedan, terwijl de gevechten ondanks gesprekken voortduren https://t.co/3iuFasSUVV pic.twitter.com/pRVxl3KgLj
- Reuters (@Reuters) 12 mei 2023
Er is een reducerende verklaring gegeven voor de voedselcrisis in Soedan, zoals de economische crisis, de klimaatverandering en de oorlog in Oekraïne. De betekenis van het macro-economisch beleid en de instellingen die dit bevorderen, die aan de basis liggen van deze crises, worden vaak over het hoofd gezien.
Het omvallen van de broodmand
Het IMF heeft liberalisering in Soedan opgelegd, vooral in de Verenigde Staten agrarisch sector, om de export te bevorderen. Liberalisering betekent het wegnemen van alle handelsbelemmeringen en het wegnemen van obstakels voor buitenlandse investeringen, terwijl tegelijkertijd de omvang en macht van de overheid om de economie te reguleren wordt verkleind.
Orthodoxe economie is de ideologie van de rijken en machtigen. Arme landen die zich proberen te ontwikkelen, zoals Soedan, kunnen zich geen vrijhandelsregime veroorloven. Soedan had de landbouwsector moeten kunnen ontwikkelen om eerst zijn eigen bevolking te dienen.
Soedan zien in de nieuws nu is het moeilijk voor te stellen dat het ooit voorbestemd was om de ‘graanschuur van Afrika’ te zijn. Soedan is niet alleen rijk aan olie en mineralen, maar ook bouwland.
Tarweplantage in Karima in Noord-Soedan, 2014. (Noory Taha, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)
Zoals uitgelegd in Oxfam's 2002 Volgens het rapport was de snelle liberalisering van de landbouw een belangrijke oorzaak van de toenemende armoede en voedselonzekerheid in Afrika. De gevolgen worden tot op de dag van vandaag nog steeds ervaren.
Het liberaliseringsbeleid lijkt ook griezelig veel op de extractieve praktijken in de VS koloniaal tijdperk; in dit geval verandert Soedan in de 's werelds boerderij terwijl de mensen verhongeren. VroegerEr waren ook lokale en niet-zo-lokale bedrijven en politici die de koloniale machten faciliteerden bij het extraheren van de rijkdommen van Afrika en het uitbuiten van de beroepsbevolking.
Soedan heeft een gevarieerde bevolking van meer dan 600 etnische groepen spreken 400 talen, waarbij de islam de overheersende religie is. Het land heeft twee burgeroorlogen, drie staatsgrepen en een dertig jaar durende militaire dictatuur meegemaakt Omar Al Bashir die in 2019 eindigde na een opstand.
Er werd een overgangsregering opgericht onder leiding van premier Abdalla Hamdok, maar die was kwetsbaar en in oktober 2021 werd het leger opgelost de regering en plaatste de premier onder huisarrest, wat leidde tot protesten en gewelddadig optreden meer dan 100 burgerdoden en nog veel meer gewonden.
De Soedanese premier Abdalla Hamdok in Khartoum in 2019. (Ola A.Alsheikh, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)
Het IMF heeft lang betrokken geweest bij Soedan. Tot nu toe heeft Soedan in ieder geval ondergaan 11 IMF-programma's tussen burgeroorlogen en conflicten. Alleen al tussen 1979 en 1985 waren er onder het regime van Nimeiri vijf IMF-leningprogramma's in Soedan. Buiten de programma's om hield het IMF de regering bij en gaf het beleidsadvies dat de kredietwaardigheid van Soedan en de toegang tot de internationale markt zou 'helpen'.
Vanaf het begin van hun relatie bevond Soedan zich in een zwakkere positie. Zeer ambitieuze ontwikkelingsprojecten in de jaren zeventig, gecombineerd met jaren van onverstandige investeringen, zorgden ervoor dat het land met een ernstig tekort kampte en geen onderhandelingsmacht meer had tegenover internationale instellingen en buitenlandse machten.
Het IMF behandelde Soedan op een zeer moeilijke manier autocratisch manier, waarbij voorwaarden worden opgelegd en verwacht dat de Soedanese regering deze ten uitvoer legt, zonder zich er druk over te maken hoe dat moet gebeuren.
Een ongebruikelijk kenmerk van de relatie tussen het IMF en Soedan was dat van Soedan bijna altijd werd verwacht dat het zelf bezuinigingen zou bedenken en implementeren, voordat het leningen ontving.
Het IMF heeft Soedan ook hardhandig aangepakt en het land afgesneden kredieten en hulp bij het geringste teken van niet-naleving of onenigheid over het beleid, en het opleggen van steeds strengere voorwaarden. De dynamiek was zo verwarrend dat geleerden gebruikte Soedan als casestudy om de machtsstrijd in IMF-programma's te begrijpen.
Protesten, rellen, staatsgreep, herhaling
Soedanese demonstranten bij het hoofdkwartier van het leger in Khartoem, april 2019. (M.Saleh, CC BY-SA 4.0 via Wikimedia Commons)
In Soedan vonden in de jaren zeventig en tachtig vele malen 'rellen' van het IMF plaats vanwege bezuinigingen op subsidies en devaluatie van de munt, waardoor basisgoederen duur werden.
Voor een groot en divers land, verdeeld door facties als Soedan, veranderde een dergelijk beleid al snel in sociale onrust. Eén van deze protesten in 1985 leidde tot een staatsgreep toen het leger tussenbeide kwam.
Wetenschappers hebben de afgelopen veertig jaar de sociale onrust tijdens IMF-programma’s bestudeerd gevonden een verband met staatsgrepen. IMF-programma’s creëren winnaars en verliezers onder zowel het gewone volk als de elites van het regime, waardoor de ‘verliezende’ elites een nieuwe leider aanstellen die eerder geneigd is voorwaarden af te wijzen die ongunstig zijn voor hun belangen.
De diverse aard en complexe historische context van Soedan hebben bijgedragen aan interne conflicten in het land. De druk van het IMF op buitenlandse investeringen heeft buitenlandse actoren met hun eigen belangen erbij gehaald, waardoor de zaken nog ingewikkelder zijn geworden en Soedan een broeinest is geworden van geopolitieke strijd en machtsspelletjes.
In 2012De anti-bezuinigingsprotesten brachten duizenden mensen de straat op in de hoofdstad Khartoem. Burgers waren boos over de bezuinigingen op de brandstofsubsidies die het IMF had opgelegd, in combinatie met de stijgende inflatie, en riepen Bashir op om het presidentschap te verlaten.
Omar al-Bashir uit Soedan tijdens de ontwikkelingsconferentie Addis Abeba, Ethiopië, 2009. (Amerikaanse marine/Jesse B. Awalt, Wikimedia Commons)
botsingen volgde. Het leidde ook tot een ander staatsgreep poging die uiteindelijk mislukte.
Toch is de IMF drong aan op subsidieverlagingen en eiste dat de regering “de tekortkomingen van prijssubsidies en de urgentie van de noodzaak van hervormingen communiceert.”
Het merkte op dat de bezuinigingen geleidelijk moeten worden doorgevoerd, maar erkende ook dat “gezien de onstabiele politieke omstandigheden [subsidiehervormingen] moeten worden gelanceerd vóór elke verdere prijsstijging.”
Subsidies zijn voor het IMF misschien een kwestie van getallen, maar voor de mensen is het een sociaal contract dat hen laat weten dat de overheid voor hun welzijn zorgt, vooral in tijden van crisis. De protesten gingen door tot in 2013 en er volgde een gewelddadig optreden met een dodental van maar liefst 230.
Het huidige conflict in Soedan vindt zijn oorsprong in december 2018, toen de toenmalige president Omar al-Bashir de subsidies op brandstof en tarwe beëindigde, opnieuw in overeenstemming met de aanbevelingen van het IMF.
Dit keer was de staatsgreep tegen Bashir succesvol. Maar de protesten en gewelddadige repressies die aanhielden tot nadat het leger de macht overnam, kostten opnieuw honderden levens voordat uiteindelijk een compromis werd bereikt en een overgangsregering werd gevormd.
Soedanese soldaten houden de wacht rond gepantserde militaire voertuigen terwijl demonstranten hun protest tegen het regime voortzetten nabij het legerhoofdkwartier in de hoofdstad Khartoem, 11 april 2019. (Agence France Presse, CC0, Wikimedia Commons)
Gezien dit trackrecord was het een verrassing toen de civiele premier Hamdok in 2021 aan een ander IMF-programma begon, dat een nieuwe wending had moeten nemen. De bezuinigingen op de subsidies zijn begonnen 2020 vóór de ondertekening van de overeenkomst, terwijl het land te kampen had met de Covid-19-pandemie en met andere uitdagingen werd geconfronteerd.
Sinds oktober 2021 protesteert het Soedanese volk tegen de militaire machtsovername, die honderden levens heeft gekost. Oppervlakkig gezien leek de ‘internationale gemeenschap’ de militaire staatsgreep te bestraffen steun opschorten en schuldverlichting, maar ter plaatse kreeg het militaire regime een zetel aan de onderhandelingstafel, en misschien zelfs een prioriteitspositie bij het dicteren van de ‘vredesvoorwaarden’.
Aan de andere kant was de vraag van de mensen al die tijd duidelijk geweest wat ze wilden gerechtigheid, een einde aan het militaire regime en, belangrijker nog, een volledige herstructurering van de Soedanese economie, zodat in de behoeften van de bevolking kon worden voorzien.
Een echt transformatieproces kan alleen beginnen met het eerst begrijpen van de grondoorzaken van de ontevredenheid van het volk, bijvoorbeeld door te erkennen dat de militaire elites niet alleen elke vorm van afwijkende meningen brutaal maken, maar ook de meerderheid van de natuurlijke hulpbronnen van Soedan beheersen, die ze voor zichzelf gebruiken en buitenlandse acteurs.
Het is van cruciaal belang ervoor te zorgen dat maatschappelijke organisaties een voorrangsplaats aan de onderhandelingstafel krijgen, zodat de stemmen van het gewone volk kunnen worden gehoord en er rekening mee kan worden gehouden.
Dian Maria Blandina is correspondent voor Volksverzending.
Dit artikel is van Volksverzending.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Ondersteuning CN's Spring
Fonds Drive Heden
IMF = I-instant M-isery Follows – puur vergif voor de zogenaamde Derde Wereldlanden.
Bedenk dat de VS blijven klagen dat China landen in de schulden zet en niet als zo effectief moet worden beschouwd als het IMF! China gaat vrijwillige overeenkomsten aan, moedigt projecten aan die zowel de partners als China ten goede komen (dat wil zeggen handelsovereenkomsten en transportinfrastructuur om gemakkelijker handel mogelijk te maken) en staat NIET toe dat schulden de gunstige gevolgen voor de bevolking van de partners (die feitelijk partners en geen schuldenslaven en vernietigers zoals het IMF).
zucht…. het klinkt alsof het IMF (Internationaal Monetair Fonds) alleen bestaat om het systeem te corrumperen, zodat slechts enkelen zullen gedijen. Alhoewel, misschien staat IMF wel echt voor I am F***ed. Dat lijkt realistischer voor de meerderheid van de mensen in de wereld.
Elke keer dat het IMF erbij betrokken is, is USAID de volgende regeringsgroep die erbij betrokken raakt. Het staat landen toe geld te lenen, maar de landen die het geld lenen zijn VERPLICHT om Amerikaanse bedrijven te gebruiken om al het werk te doen, met weinig tot geen voordelen voor het land waar ze zaken doen.
In plaats van het betrokken land meer macht te geven, verkrachten ze dat land van zijn natuurlijke hulpbronnen, terwijl ze waardeloos werk verrichten. Uiteindelijk heeft het land nauwelijks iets gebouwd, maar is het nog steeds enorme sommen geld schuldig.
Amerika is een glad land, met veel internationale ondeugden.
Het IMF en de Wereldbank zijn de roofzuchtige banken van de westerse imperialisten, zoals blijkt uit John Perkins in zijn boek ‘Confessions of an Economic Hit Man’.
Ik heb dat boek zojuist op mijn boekenlijst gezet. Het ziet er zo interessant uit.
En hoe lang geleden verscheen dit boek? En hebben we er zin in om ervan te leren? NEE!
Dr. King probeerde dit bijna zestig jaar geleden te zeggen….
“Dit is in toenemende mate, door keuze of per ongeluk, de rol die onze natie op zich heeft genomen, de rol van degenen die een vreedzame revolutie onmogelijk maken door te weigeren de privileges en genoegens op te geven die voortkomen uit de immense winsten van buitenlandse investeringen. Ik ben ervan overtuigd dat als we aan de goede kant van de wereldrevolutie willen komen, we als natie een radicale waardenrevolutie moeten ondergaan. We moeten snel beginnen [applaus], we moeten snel beginnen met de verschuiving van een dinggerichte samenleving naar een persoongerichte samenleving. Wanneer machines en computers, winstmotieven en eigendomsrechten belangrijker worden geacht dan mensen, kunnen de gigantische drietallen racisme, extreem materialisme en militarisme niet worden overwonnen.”
“Beyond Vietnam”, Riverside Church, New York, 4 april 1967.
Een jaar later, op de dag, schoten ze een kogel in zijn hersenen.
Een schrijver genaamd Chalmers Johnson (IIRC) schreef een interessant stuk over 'orthodoxe economie' als inleiding op zijn boek 'Blowback'. Ik ben het boek kwijtgeraakt tijdens een van mijn ongeplande 'zetten' dit millennium, dus ik kan het niet rechtstreeks citeren. Maar de essentie ervan verwijst naar 'Economie' als meer een religie dan een wetenschappelijke discipline.
Het lijkt erop dat het geloof op de eerste plaats komt, waarbij de gelovigen vervolgens 'tekenen' vinden waarvan zij zeggen dat ze naar hun bewijs verwijzen, in tegenstelling tot een wetenschap die hard bewijs verzamelt zonder vooringenomenheid en vervolgens logische conclusies trekt uit die feiten.
De hogepriesters van de religie van de kapitalistische economie beginnen dus altijd met het geloof dat de vrije markt altijd goed en altijd correct is. Zelfs als deze ‘markten’ van de moderne tijd zeker niet in de buurt komen van de werkelijke ‘vrije markten’ van de kapitalistische theorie, maar in plaats daarvan al lang geleden zijn gemanipuleerd ten behoeve van de rijken. Wat deze Hogepriesters nooit zullen doen, is onpartijdig feiten verzamelen en vervolgens logica gebruiken om tot conclusies te komen. In plaats daarvan lieten ze zich door Faith leiden.
Ik heb die inleiding lang geleden gelezen, dus ik kan je niet vertellen hoeveel van het bovenstaande eruit komt, of hoeveel uit persoonlijke ervaring voortkomt. Maar het idee dat 'economie' in werkelijkheid een op geloof gebaseerde religie is, is in mijn hoofd blijven hangen, en ik kan in de tussenliggende decennia niets bedenken dat die gedachte ook maar een klein beetje heeft doen wankelen. De bankiers dachten bijvoorbeeld dat ze biljoenen dollars konden drukken om aan de rijken te geven tijdens de pandemie, met het geloof dat hun Heilige Boek was herzien om te zeggen dat het geen inflatie zou veroorzaken. Hun 'Economie' is duidelijk geen wetenschap.
Als u het boek op een kortingsstand vindt, kunt u het misschien krijgen. Het is een interessant boek. Het was populair na 9 september, toen de titel zo toepasselijk leek, maar het gaat niet over terrorisme maar over economie en het Amerikaanse imperium in Azië. Ik zou zeggen dat het een paar decennia later nog steeds de moeite waard is. “Blowback” van Chalmers Johnson.
Ik hoop dat de aanhangers van CN niet hoeven te worden verteld over Chalmers Johnson, wiens boeken voortreffelijk zijn en wiens vele interviews ook zeer waardevol zijn en beschikbaar zijn op YouTube. ‘Blowback’ gaf dit woord zijn bekendheid, en The Perils of Empire en Nemesis vormden in de jaren 2000 de best verkochte trilogie, na vele andere boeken die hij heeft geschreven.
Bedankt voor de aanbeveling. Een econoom die ik aanbeveel is Yanis Varoufakis, die zegt dat economie al tweehonderd jaar hetzelfde wordt onderwezen, en dat klopt niet. Hij is de intelligentste econoom die ik ooit heb gelezen of gehoord. Toen in Griekenland de ‘progressieve linkervleugel’ werd verkozen, werd hij benoemd tot minister van Financiën door de nieuwe premier Alexis Tsipras, die zich voor de Syriza-partij uitsprak tegen de bezuinigingen. Ik merkte al snel dat de nieuwe premier toegaf aan de Trojka en na vijf of zes maanden met die PTB te hebben te maken gehad, besefte Varoufakis dat hij het pantser van de Trojka (de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en de Internationale Bank) niet kon aantasten. Monetaire Fonds), en hij nam ontslag. Op geld beluste bastaarden regeren de wereld en alleen een wereldwijde revolutie kan hen uit de macht halen.
“De accumulatie van rijkdom aan de ene pool is daarom tegelijkertijd de accumulatie van ellende, pijn van het zwoegen, slavernij, onwetendheid, brutaliteit en mentale achteruitgang, aan de andere pool, dat wil zeggen aan de kant van de klasse die haar product produceert in de vorm van kapitaal.”
-- Karl Marx
Zo is de smerige geschiedenis van het IMF verlopen
“Een volledige herstructurering van de Soedanese economie, zodat in de behoeften van de bevolking kon worden voorzien” – Wat een onredelijke eis! Hoe zal de kapitalistische klasse 's nachts slapen als ze anderen niet kan uitbuiten? Heb je nagedacht over hun benarde situatie? Hoe durf je zulke dingen te eisen? ..\S
Het IMF en de Wereldbank zijn slechts instrumenten van de U$A die de onteigening van activa en de uitbuiting van armere landen mogelijk maken. Bezuinigingsmaatregelen en aansluiting bij de dollareconomie zorgen ervoor dat ze nooit vrij zullen zijn, en dat het MIC en de militaire bases niet ver achter zullen blijven.
Als het IMF-beleid prestatiegerelateerd zou zijn, dwz. Als we dit doen en de levens van de mensen verbeteren, dan zou duidelijk worden dat dit beleid elke keer faalt.
Het vleesgeworden kwaad!
Je hebt gelijk. Het IMF/IBRD zijn instrumenten van het Amerikaanse financiële imperialisme en de hegemonie van de dollar. Alle leningen worden in USD verstrekt en moeten in USD worden terugbetaald, ongeacht wat er met de binnenlandse valuta of economie gebeurt.
JM Keynes verzette zich in 1944 in Bretton Woods tegen dit systeem. Hij had andere ideeën voor internationale betalingsbalansregelingen, internationale kredietmechanismen en een reservevaluta van de centrale bank die geen nationale munt was. Natuurlijk werd hij neergeschoten en won de Almachtige Dollar.
Kortom: het IMF moet worden afgeschaft en in de vuilnisbak van de geschiedenis verdwijnen. De “structurele aanpassing” van het IMF en ander beleid hebben geresulteerd in toenemende armoede, afnemende levensverwachting en sterfte. Het klinkt voor velen misschien hyperbolisch, maar het zijn massamoordenaars, parasieten met pakken en stropdassen.
Het IMF wordt in sommige Latijns-Amerikaanse landen het International Murder Fund genoemd. Een treffende omschrijving.