Op het grootste deel van de 110 pagina's verklaren de mentale verdraaiingen van de recensie waarom het 'verdedigen' van Australië veel zal moeten lijken op het voorbereiden van een gevecht met een Aziatisch land duizenden kilometers verderop, schrijft Caitlin Johnstone.
By Caitlin Johnstone
CaitlinJohnstone.com
TDe Australische regering heeft de vrijgegeven versie van haar langverwachte rapport vrijgegeven Strategische evaluatie van Defensie 2023 (DSR), en de oorlogspropagandisten zijn opgetogen.
Sydney Morning Herald's Matthew Knott, het meest bekend als zijnde vertelde van voormalig premier Paul Keating om “het goede te doen en jezelf uit de Australische journalistiek te trommelen” over zijn rol in de verachtelijke serie van Nine Entertainment Red Alert-propagandaserie over oorlog met China, heeft een nieuw propagandastuk uitgebracht met de titel “Defensiebeoordeling levert geen enkele klap op: China is de grootste bedreiging waarmee we worden geconfronteerd'.
Hier zijn de eerste paar paragrafen:
“Angus Houston en Stephen Smith hebben een luide wake-up call gegeven aan alle Australiërs die denken dat ze nog steeds in een veilig toevluchtsoord aan de zuidelijke rand van de aarde leven: je leeft in het verleden.
Aan degenen binnen en buiten de Australian Defence Force die denken dat ‘business as usual’ in de toekomst voldoende zal zijn: u lijdt aan waanvoorstellingen.
Hun boodschap aan iedereen die twijfelt over de grootste bedreiging voor de nationale veiligheid van Australië is eveneens bot: het is onze grootste handelspartner, China.
Net als een paar artsen die confronterend nieuws brengen aan een zieke patiënt, hebben de twee mannen die belast zijn met het hervormen van het Australische leger voor de 21e eeuw gekozen voor bewonderenswaardige openhartigheid in hun strategische evaluatie van de defensie.
De voormalige chef van Defensie en minister van Defensie verwerpt vage taal over de toenemende spanningen in de Indo-Pacific en roept slechts één land – China – op voor het bedreigen van de kernbelangen van Australië.”
‘Als een paar dokters.’ Dat is het soort derderangspropaganda dat we in het land tegenkomen met de... meest geconsolideerde media-eigendom in de westerse wereld.
Nog meer angstzaaierij vanuit de SMH.
De defensiereview zelf zegt dat “een regelrechte invasie van het continent slechts een “verre” mogelijkheid blijft”
China gaat Aust niet aanvallen. maar als je de media leest, zou je denken dat het net om de hoek ligt.#auspol https://t.co/zEbAHgqlev
— AWPR (@WarPowersReform) 24 april 2023
De ‘defensie’-evaluatie richt zich niet op het verdedigen van de kusten van het Australische continent, maar maakt in plaats daarvan keer op keer melding van de noodzaak om de ‘op regels gebaseerde orde’ in de Australische ‘regio’ te beschermen – de zogenaamde ‘Indo- Stille Oceaan” – waartoe ook China behoort. Het zijn voor het grootste deel 110 pagina's met mentale verdraaiingen die uitleggen waarom het 'verdedigen' van de natie Australië veel zal moeten lijken op het voorbereiden van een gevecht met een Aziatisch land duizenden kilometers verderop.
De publieke DSR noemt China eigenlijk maar acht keer bij naam, hoewel je op basis van Knotts extatische feestvreugde zou aannemen dat dit het enige woord was dat erin stond. Daarentegen worden de Verenigde Staten maar liefst 38 keer genoemd in het document, waarbij Groot-Brittannië twee keer wordt genoemd, Nieuw-Zeeland slechts één keer, en de buurlanden van Australië, zoals Papoea-Nieuw-Guinea en Indonesië, helemaal niet bij naam worden genoemd.
Australië is zelfs nog meer in de war. #NATO #AUKUS pic.twitter.com/e1FGdmV5Q1
— Jaraparilla ?? ?? (@jaraparilla) 24 april 2023
“Ons bondgenootschap met de Verenigde Staten zal centraal blijven staan in de veiligheid en strategie van Australië”, luidt de recensie. “De Verenigde Staten zullen de komende decennia nog belangrijker worden. Defensie moet een grotere geavanceerde wetenschappelijke, technologische en industriële samenwerking binnen het Bondgenootschap nastreven, evenals een grotere rotatiemacht van de Verenigde Staten in Australië, ook met onderzeeërs.”
De overschaduwende aanwezigheid van de Verenigde Staten in een document dat ogenschijnlijk gaat over de Australische veiligheidsbelangen zou verwarrend zijn als je niet wist dat Australië generaties lang heeft gediend als een Amerikaans militair en inlichtingenmiddel, waar zijn belangen zo ondergeschikt zijn aan die van Washington als de Australiërs mag het niet eens weten als de VS kernwapens naar hun land brengen.
Als voorafschaduwing van de belofte van de DSR om een nog nauwere samenwerking met de VS na te streven, zei de Australische minister van Defensie Richard Marles vorig jaar zei dat de Australian Defense Force “verder gaat dan interoperabiliteit naar uitwisselbaarheid” met het Amerikaanse leger, zodat ze “naadloos en snel kunnen samenwerken.” Dat is een mooie manier om te zeggen dat elke betekenisvolle scheiding tussen het Australische leger en het Amerikaanse leger effectief is opgeheven.
Marles, wie is dat? momenteel onder de loep genomen in Australië omdat hij ongeoorloofd geheimzinnig deed over de aard van een gratis golfreis die hij maakte tijdens zijn laatste bezoek aan de Verenigde Staten, heeft zei dat de DSR “ons defensiebeleid de komende decennia zal ondersteunen.”
#breken Het ABC begrijpt dat de voormalige vice-admiraal van de Amerikaanse marine, William H. Hilarides, de "korte, scherpe" beoordeling van de Australische gevechtsoppervlaktevloot zal leiden, zoals aangegeven in de DSR, en in het derde kwartaal van dit jaar zal rapporteren pic.twitter.com/G5KcTzgb7I
—Andrew Greene (@AndrewBGreene) 24 april 2023
Zelfs een deel van de implementatie van de bevindingen van de DSR zal onder toezicht staan van een Amerikaan, en niet van een Australiër. abc meldt dat “een belangrijk onderdeel om de toekomstige vorm van de Australische marinevloot te bepalen later dit jaar zal worden besloten in een ‘korte, scherpe’ evaluatie onder leiding van vice-admiraal William H. Hilarides van de Amerikaanse marine.”
De recensie zelf is besmet met ernstige belangenconflicten met betrekking tot de Amerikaanse invloed. Zoals Mack Williams genoteerd in Parels en irritaties Eerder deze maand was de senior adviseur en hoofdauteur achter de recensie een man genaamd Peter Dean, professor en directeur buitenlands beleid en defensie aan het United States Studies Centre (USSC) van de Universiteit van Sydney.
De USSC ontvangt financiering van de Amerikaanse overheid, en Dean's eigen CV beweert dat hij “momenteel leiding geeft aan twee door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken gefinancierde publieksdiplomatieprogramma's over de Alliantie tussen de VS en Australië.”
Om het samen te vatten: het buitenlandse beleid van Australië wordt “voor de komende decennia” gevormd door een “onafhankelijke” strategische evaluatie die (A) is geschreven door iemand die gecompromitteerd is door Amerikaanse financiering, (B) gedeeltelijk wordt uitgevoerd door een Amerikaanse voormalige militaire functionaris (C) roept op tot steeds grotere samenwerking met de Verenigde Staten over de hele linie, en (D) richt zich primair op het aanvallen van een natie die toevallig de grootste geopolitieke rivaal van de Verenigde Staten is.
Het is dan ook hilarisch dat premier Anthony Albanese aangekondigd de publicatie van de DSR door te verkondigen dat “dit alles in de kern ervoor zorgt dat Australië de komende jaren zelfredzamer, beter voorbereid en veiliger wordt.” Nog grappiger is dat hij diezelfde toespraak afsloot met een Anzac Day-erkenning van Australische troepen die zijn omgekomen in oorlogen ‘om onze soevereiniteit en onze vrijheid te verdedigen’.
Het wordt niet minder zelfredzaam en soeverein dan alleen maar het leger van je land overdragen aan een machtiger land met een “Daar ga je maat, gebruik het zoals je denkt dat het eerlijk is.” Als je het zou proberen, zou je werkelijk geen flagrantere afstand van de nationale soevereiniteit kunnen bedenken.
En toch babbelt de Australische premier over soevereiniteit en zelfredzaamheid, terwijl hij precies dat doet.
Annexeer Australië gewoon en maak het nu al de 51e staat. Op die manier zouden Australiërs tenminste een schijnstem krijgen bij de nep-verkiezingen in Amerika.
Het werk van Caitlin Johnstone is volledig door lezers ondersteund, dus als je dit stuk leuk vond, overweeg dan om het te delen, haar te volgen op Facebook, Twitter, Soundcloud, YouTube, of wat geld in haar fooienpot gooien op Kofi, Patreon or Paypal. Als je meer wilt lezen kan dat haar boeken kopen. De beste manier om ervoor te zorgen dat je de dingen ziet die ze publiceert, is door je te abonneren op de mailinglijst op haar website or op deelstapel, waarmee je een e-mailmelding krijgt voor alles wat ze publiceert. Voor meer informatie over wie ze is, waar ze staat en wat ze probeert te doen met haar platform, klik hier. Alle werken zijn co-auteur met haar Amerikaanse echtgenoot Tim Foley.
Dit artikel is van CaitlinJohnstone.com en met toestemming opnieuw gepubliceerd.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Sorry, Australië en andere vazallenrijken, je kunt niet de 51e staat zijn. Onze corrupte Congresleden willen het hoge smeergeld niet delen. In plaats daarvan moet je net zo onderdanig zijn als Japan of Groot-Brittannië, of teruggebombardeerd worden naar het stenen tijdperk, zoals Irak.
Australië besteedt miljarden aan het beschermen van handelsroutes met hun grootste handelspartner en hun grootste handelspartner!!
Australië is zelfs meer dan de EU (hoewel dat nauwelijks mogelijk is) een Amerikaanse kolonie.
Ze moeten gewoon doen wat de hegemonisten in Washington willen.
Met zo'n zwakke en ineffectieve premier en regering is het geen verrassing dat de VS van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt om Australië een geavanceerde vazalstaattraining te geven om zijn onderdanigheid te versterken en zijn onvoorwaardelijke gehoorzaamheid te verzekeren.
Helaas heeft het Australische volk hier niets over te zeggen – zo is de verrotte staat van de democratie in dit land.
Nu. Australië staat bekend als de kruiperige patriot van de VS (we hebben ons aangemeld om te stemmen, nietwaar?) De Australische politieke stap maakt niet langer een spookachtige trots op de identiteit van ANZAC; dat geheugenverlies op de drums als herinnering aan de Australische cultuurloosheid, versterkt door BIER. ANZAC's betreurenswaardige mislukking van de Australische zelfidentificatie die zich verschuilt achter de Britse matrone, alsof cultuur! (God Bless America is beter bekend dan het AUS-volkslied). Naast de mislukte EUREKA-PLAATS ligt GALLIPOLI, de kroon op het eerbetoon aan het Brits-Amerikaanse imperium. Zo hersendood betrouwbaar zijn wij. Ik houd van mijn land..waar is dat ook alweer?
Ik heb de Australische of Japanse politiek de afgelopen jaren niet gevolgd, en had het vage gevoel dat ze politiek gezien veel verstandiger waren in de VS (waar ik mijn leven heb gewoond). Beiden hebben bijvoorbeeld rationele wapenbeheersingswetten. Ik moet dus toegeven dat ik verbaasd was toen ik hoorde dat beide landen meedoen aan de Amerikaanse provocatie van China (wat krankzinnig genoeg is voor de VS om te doen, maar dit land is al sinds minstens 1950 op een militaristisch razernij bezig, met slechts korte onderbrekingen. , dus ik verwacht helaas die rotzooi hier). Ik denk dat het dierlijke ‘tribalisme’ dat dit grotendeels veroorzaakt een intercultureel iets is, wat op zijn minst een slecht voorteken is voor de vrede in de nabije toekomst….
Australiërs behoren tot de weinige mensen in het Britse rijk die het lef ontbeerden om die verdomde thee in de haven te gooien en de Britten terug over de oceaan te jagen. Een groot deel van de wereld is gedekoloniseerd, maar Australië niet. Ze hebben, in de beroemde uitspraak van Roger Water, het startschot gemist.
Het is dan ook geen verrassing dat Australië nu net zo onderdanig is aan de Lords of Wall Street als altijd aan de Lords of Westminster. Zelfs Gallipoli kon hen niet van die gewoonte afbrengen.
Ik walg van mijn land.
Een jaar geleden heb ik op de huidige regering gestemd omdat ik in mijn electoraat een waardige kandidaat had. Ik bedoel echt waardig.
Ik had geen idee dat er enige mogelijkheid bestond dat deze nieuwe regering een dergelijke richting zou kiezen, die nog dramatischer zou zijn dan het beleid van de vorige regering. De Partij van de Arbeid, een partij voor het volk, voor sociale rechtvaardigheid voor alle dingen die ik waardeer.
Dus hoe overleven we als een zogenaamde 51e staat van de VS. Er zijn al nieuwe bases in het noorden van ons land gepland, kernwapens in B-52's in en uit zoals de VS willen. We zijn een schande voor onze toekomstige generaties die niets kunnen plannen; alle toekomstige beslissingen zijn nu in handen van een buitenlandse regering, een regering die overal ter wereld steun verliest op het gebied van de handel, de relatieve waarde van haar munteenheid en de handelsbetrekkingen. die hun grootste probleem zullen ondervinden in de steun en het beheer van hun eigen land wanneer zich economische veranderingen voordoen. Ook niet zo ver weg.
En dit is wat 25 miljoen Australiërs kunnen verwachten voor hun toekomst?
Dat is een grote fout, misschien wel de grootste fout ooit gemaakt in de geschiedenis van Australië.
Als je de VS ziet als de maffiabaas van alle bazen – de Godfather – en zijn ‘bondgenoten’ (cliënt/vazalstaten) als verschillende maffia-‘families’ die opereren onder de ‘op regels gebaseerde orde’ zoals uiteengezet door de Godfather, kun je gemakkelijker de mondiale politiek/het neoliberalisme/het Amerikaanse gangsterkapitalisme te begrijpen.
Door hun wanhopige acties om de onbetwiste mondiale dominantie terug te winnen, versnellen de VS hun achteruitgang in het beïnvloeden van internationale zaken.
…….. Ik vraag me af of/wanneer de Europese 'bondgenoten' hun steun aan het Amerikaanse militarisme zullen opgeven. ……Ik bedoel, de Amerikaanse demonische zoektocht naar mondiale hegemonie treft HEN ook. De onofficiële missie van de NAVO is tenslotte: Rusland buiten houden, Duitsland onderuit, en de VS boven.
Hoe dan ook, het lijkt erop dat Australië bereid is met het schip/de VS ten onder te gaan. Wat jammer. ………. En het is moeilijk te geloven dat er een volk is dat meer gepropageerd is dan dat van de VS, maar het lijkt erop dat Australië precies dat is.
Als Australië er niet in slaagt zijn eigen soevereiniteit te respecteren, zal het een nieuwe pion worden in het wankelende Amerikaanse imperium, die zal worden opgeofferd en aan de economische wolven zal worden geworpen, net als Duitsland, en de andere landen die aan chaos zijn onderworpen, waarbij externe belangen hun eigen leiderkeuze opleggen. Ik hoop dat het niet te laat is!
Waarom zouden we verrast moeten zijn? Racisme en onwetendheid zijn de kenmerken van alle Commonwealth-samenlevingen.
Zoals altijd bedankt. Een beter voorbeeld van een ‘vazalstaat’ is moeilijk denkbaar. Opdat we niet vergeten dat een vazalstaat doorgaans bestaat in de context van een feodale samenleving. Terwijl de rijkdom zich onder het neoliberale beleid in een astronomisch en zelfs steeds sneller tempo blijft concentreren, gaan westerse samenlevingen onverbiddelijk de neofeodale toekomst tegemoet. Dat is een systeem met weinig edelen en veel lijfeigenen. Uiteraard zijn lijfeigenen volgens dit plan een bezit dat gekocht, verkocht en weggegooid moet worden. Verwelkom Australië in je eigen dappere nieuwe wereld. Vraag het aan Oekraïne.
Zou het niet wenselijker zijn om, in plaats van in een staat van dodelijk conflict met China te verkeren, eenvoudigweg een relatie van wederzijds voordelige handel en commercie voort te zetten, zonder zich met elkaars zaken te bemoeien? Het ‘conflict met China’ is tenslotte een volledig kunstmatig conflict dat door de VS is verzonnen voor zijn eigen beleidsdoelstellingen en voordeel. Het is zeker niet bedoeld om iemand anders ten goede te komen. Dit komt omdat Amerika de wil en het vermogen om te concurreren heeft verloren. Het heeft de pogingen opgegeven zichzelf beter te maken en werkt in plaats daarvan alleen maar om anderen te ondermijnen. Een plot en plan trouwens dat snel het einde van zijn leven nadert. Wil Australië daar echt bij zijn, gebonden, gebonden en gevangen door die komende ineenstorting? Serieus, als er een kruimeltje voordeel uit deze alliantie op Australië terechtkomt, is dat volkomen toevallig. Het lijkt erop dat Australië dom naar een geheel nieuw niveau heeft gebracht. Misschien, tragisch genoeg, overheerst een mentaal gevangene na al die jaren nog steeds in het nationale bewustzijn.
Julian Assange omschreef Australië nauwkeurig als een “voorstad van de Verenigde Staten”. Het verloor alle zelfbeschikking bij de staatsgreep tegen Whitlam in 1975 en smeekbeden zijn al tientallen jaren een beleid van twee partijen. Er zijn verwijzingen in de media naar het “sigarettenpapier” die de deelnemers aan het tweepartijensysteem op het gebied van gehoorzaamheid aan de VS niet van elkaar scheiden. In werkelijkheid zijn ze volledig geïntegreerd. Om de uitspraak van Noam Chomsky te verdraaien: Australië is een eenpartijstaat. Het heeft twee facties. De ALP en de LNP. Op wie de Australiërs ook stemmen, ze krijgen de USA Party.
Serieus, Australië?
Premier Trudeau (nee, de echte) zei dat leven naast de VS hetzelfde was als slapen met een olifant: zelfs als het geen kwaad zou doen, zou je verpletterd kunnen worden als hij omrolde. (Natuurlijk, nu zijn zoon aan het vrijen is met de olifant, is het vrijwel zeker dat hij in pannekoek zal zijn.)
Ik wed dat een van Amerika's verkoopargumenten was dat het na nog een paar brandseizoenen niet meer uitmaakt of China zijn raketlocaties in de outback met kernwapens zou bombarderen. Niemand zou het verschil zelfs merken.
Dit is Milo Minderbinder op steroïden. Je zult tenminste rijk sterven; iedereen heeft een aandeel.
En het werd allemaal voorspeld door Randy Newman in 1972 in zijn lied ‘Political Science’.
We zullen Australië redden
Ik wil geen kangoeroe pijn doen
We zullen daar een volledig Amerikaans pretpark bouwen
Ze kunnen ook surfen!
'Ik durf te wedden dat een van Amerika's verkoopargumenten was dat het na nog een paar brandseizoenen niet meer uitmaakt of China zijn raketlocaties in de outback met kernwapens bombardeert. Niemand zou het verschil merken.”
Nieuw-Zeeland zou zijn status van nummer 2 in de lijst van veiligste landen ter wereld kunnen verliezen. (Vanwege de nabijheid van nucleaire strijdende partijen. Al die bunkers zijn verloren gegaan; wat een schande.)
Ik hou van het liedje Gerry.