De voortdurende moed van Daniel Ellsberg

Hoezeer de verdedigers van de militaristische status quo ook hebben geprobeerd de klokkenluider van de Pentagon Papers naar het verleden te degraderen, hij heeft erop gestaan ​​aanwezig te zijn, schrijft Norman Solomon. 

By Norman Solomon
Common Dreams

IIn slechts een paar woorden – “zij die het heden beheersen, beheersen het verleden en degenen die het verleden beheersen, beheersen de toekomst” – vatte George Orwell samen waarom verhalen over de geschiedenis cruciaal kunnen zijn.

En dus is de retrospectieve betekenis van de oorlog in Vietnam sinds de laatste helikopterlancering vanaf het dak van de Amerikaanse ambassade in Saigon op 30 april 1975 een onderwerp van hevige discussie geweest.

De dominante draai was somber en tweeledig. “We zijn naar Vietnam gegaan zonder enige wens om grondgebied te veroveren of de Amerikaanse wil aan andere mensen op te leggen,” Jimmy Carter gedeclareerd kort nadat we begin 1977 het Witte Huis binnenkwamen. “We gingen daarheen om de vrijheid van de Zuid-Vietnamezen te verdedigen.”

Gedurende het volgende decennium gaven presidenten opdracht tot directe Amerikaanse militaire interventies op veel kleinere schaal, terwijl de beweegredenen even leugenachtig waren. Ronald Reagan gaf opdracht tot de invasie van Grenada in 1983, en George HW Bush gaf opdracht tot de invasie van Panama in 1989.

Begin 1991 verkondigde president Bush triomfantelijk dat de onwil om de militaire macht van de VS te gebruiken na de oorlog in Vietnam eindelijk was overwonnen. Zijn opgetogenheid kwam na een vijf weken durende luchtoorlog die het Pentagon in staat stelde om meer dan 100,000 Iraakse burgers.

'Het is een trotse dag voor Amerika', zei Bush zei. "En, bij God, we hebben het Vietnam-syndroom voor eens en voor altijd uitgeroeid."

Twee decennia later – met wat het Witte Huis ‘Opmerkingen van de president tijdens de herdenkingsceremonie van de 50e verjaardag van de oorlog in Vietnam’ noemde – liet Barack Obama niet eens doorschemeren dat de Amerikaanse oorlog in Vietnam gebaseerd was op bedrog.

Sprekend in mei 2012, nadat hij dat had gedaan meer dan verdrievoudigd Gezien het aantal Amerikaanse troepen in Afghanistan zei Obama: “Laten we besluiten om de kosten van oorlog nooit te vergeten, inclusief het verschrikkelijke verlies van onschuldige burgers – niet alleen in Vietnam, maar in alle oorlogen.”

Even later viel Obama botweg beweerde: “Als we vechten, doen we dat om onszelf te beschermen, want dat is nodig.”

Dergelijke leugens zijn het tegenovergestelde van wat Daniel Ellsberg al meer dan vijf decennia verheldert. Hij zegt over de oorlog in Vietnam: “Dat was niet zo on de verkeerde kant; Wij waren de verkeerde kant.”

Dergelijke vooruitzichten worden zelden gehoord of gelezen in de Amerikaanse massamedia. En over het algemeen hebben nieuwsmedia er veel de voorkeur aan gegeven alleen zuivere verwijzingen naar Ellsberg als historische figuur te maken.

Veel minder acceptabel is de Daniel Ellsberg die sinds het einde van de Vietnamoorlog bijna honderd keer werd gearresteerd wegens deelname aan geweldloze burgerlijke ongehoorzaamheid tegen kernwapens en andere aspecten van de oorlogsindustrie.

Nadat hij binnen de Amerikaanse oorlogsmachinerie had gewerkt, werd Ellsberg de hoogste functionaris die zich terugtrok – moedig zand in de wielen gooiend door de uiterst geheime Pentagon Papers te onthullen, met het risico de rest van zijn leven in de gevangenis door te brengen. Het 7,000 pagina's tellende onderzoek bracht leugens aan het licht over het Amerikaanse beleid in Vietnam, verteld door vier opeenvolgende presidenten.

Gedurende de 52 jaar sindsdien heeft Ellsberg voortdurend belangrijke informatie en overtuigende analyses van voorwendsels voor Amerikaanse oorlogen verstrekt. En hij heeft zich geconcentreerd op wat ze feitelijk in menselijke termen hebben bedoeld.

Ellsberg heeft het meest uitgebreid uitgelegd in zijn baanbrekende boek uit 2017 De Doomsday MachineHet ergste van alles is dat het militair-industriële-media-establishment van het land weigert de waanzin van het militarisme te erkennen, laat staan ​​te verzachten, dat logischerwijs op een kernoorlog afstevent.

Het helpen voorkomen van een kernoorlog is een doorslaggevende zorg van Ellsbergs volwassen leven geweest. In De Doomsday Machine– met als ondertitel ‘Confessions of a Nuclear War Planner’ – deelt hij uitzonderlijke inzichten door als insider voor het doemscenario te werken en vervolgens als buitenstaander te werken aan het onschadelijk maken van het doemscenario.

Een toename van de media-aandacht voor Ellsberg was het gevolg van de opkomst van andere heroïsche klokkenluiders.

In 2010 werd de Amerikaanse soldaat Chelsea Manning gearresteerd wegens het lekken van een enorme hoeveelheid documenten die talloze leugens en oorlogsmisdaden aan het licht brachten.

Drie jaar later maakte een voormalige medewerker van een contractant van de National Security Agency, Edward Snowden, het bewijs openbaar van massale surveillance door een digitale Big Brother met een verbijsterend bereik.

Tegen die tijd was Ellsbergs status als klokkenluider van de Pentagon Papers bijna vereerd onder veel liberalen in de media en anderen die de deugden van dergelijk klokkenluiden graag aan het tijdperk van de Vietnamoorlog toevertrouwden.

Maar Ellsberg verwierp nadrukkelijk het ‘Ellsberg goed, Snowden slecht’-paradigma, dat een beroep deed op enkele eminente verdedigers van de status quo (zoals Malcolm Gladwell, die een artikel schreef over de status quo). misleidend New Yorker stuk tegenstelling tot de twee). Ellsberg heeft Snowden, Manning en andere klokkenluiders van de "nationale veiligheid" altijd krachtig gesteund.

Ellsberg onthuld in een openbare brief begin maart dat bij hem alvleesklierkanker werd vastgesteld, met een prognose van nog drie tot zes maanden te leven. Nu, in de laatste tijd van zijn leven, blijft hij zich dringend uitspreken, met name over de noodzaak van echte diplomatie tussen de VS en Rusland, maar ook tussen de VS en China, om een ​​nucleaire oorlog te voorkomen.

Veel recente interviews zijn op geplaatst de Ellsberg-website. Ellsberg blijft druk praten met journalisten en activistische groepen. Afgelopen zondag sprak hij, levendig en welsprekend als altijd, op een livestream video-Het wordt ondersteund door Progressive Democrats of America.

[Op dinsdag kreeg Ellsberg de Sam Adams-prijs voor integriteit in zijn huis in Berkeley, Californië.]

Grassroots-activisten organiseren zich voor de nationale Daniel Ellsberg-week, 24-30 april, “een week van onderwijs en actie”, die het Ellsberg Initiative for Peace and Democracy, gevestigd aan de Universiteit van Massachusetts in Amherst, mede sponsort met het RootsAction Education Fund (waar ik nationaal directeur ben) .

Een centraal thema is “het vieren van het levenswerk van Daniel Ellsberg, het ondernemen van actie ter ondersteuning van klokkenluiders en vredestichters, en het oproepen van staats- en lokale overheden in het hele land om de geest van moeilijke waarheidsvertelling te eren met een herdenkingsweek.”

Hoezeer de verdedigers van de militaristische status quo ook hebben geprobeerd Daniel Ellsberg naar het verleden te degraderen, hij stond erop aanwezig te zijn – met een enorm reservoir aan kennis, een ontzagwekkend intellect, diep mededogen en toewijding aan geweldloos verzet – uitdagende systemen van massamoord die andere namen dragen.

Norman Solomon is de nationale directeur van RootsAction.org en de auteur van vele boeken, waaronder War Made Easy: How Presidents and Pundits Keep Spinning Us to Death. Hij was een Bernie Sanders-afgevaardigde uit Californië naar de Democratische Nationale Conventies van 2016 en 2020. Solomon is de oprichter en directeur van het Institute for Public Accuracy.

Dit artikel is van Gemeenschappelijke dromen.