Medea Benjamin en Nicolas JS Davies reflecteren op de tragische beslissing van het land om lid te worden van de NAVO en afstand te doen van een neutraliteitsbeleid dat het land 75 jaar vrede heeft gebracht.
De Finse president Urho Kekkonen, rechts, tijdens de Conferentie over Veiligheid en Samenwerking in Europa die in 1975 in Helsinki werd gehouden. (Tapio Korpisaari, CC BY 4.0, Wikimedia Commons)
By Medea Benjamin en Nicolas JS Davies
Common Dreams
OOp 4 april werd Finland officieel het 31e lid van de militaire NAVO-alliantie.
De 830 kilometer lange grens tussen Finland en Rusland is nu veruit de langste grens tussen welk NAVO-land dan ook en Rusland. grenzen alleen Noorwegen, Letland, Estland en korte stukken van de Poolse en Litouwse grens waar ze Kaliningrad omringen.
In de context van de niet zo koude oorlog tussen de Verenigde Staten, de NAVO en Rusland is elk van deze grenzen een potentieel gevaarlijk brandpunt dat een nieuwe crisis of zelfs een wereldoorlog zou kunnen veroorzaken.
Maar een belangrijk verschil met de Finse grens is dat deze binnen ongeveer 100 kilometer van Severomorsk ligt, waar de Russische grens ligt. Noordelijke vloot en 13 van de 23 nucleair bewapende onderzeeërs zijn gestationeerd. Dit zou wel eens kunnen zijn waar de Derde Wereldoorlog zal beginnen, als die nog niet is begonnen in Oekraïne.
In het huidige Europa blijven alleen Zwitserland, Oostenrijk, Ierland en een handvol andere kleine landen buiten de NAVO. 75 jaar lang was Finland een toonbeeld van succesvolle neutraliteit, maar het land is verre van gedemilitariseerd.
Net als Zwitserland heeft het een grote militairen jonge Finnen moeten na hun 18e minstens zes maanden militaire training volgen. De actieve en reserve strijdkrachten vormen ruim 4 procent van de bevolking – vergeleken met slechts 0.6 procent in de VS – en 83 procent van de Finnen zegt ze zouden deelnemen aan gewapend verzet als Finland zou worden binnengevallen.
(Rahuljazzws, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)
Slechts 20 tot 30 procent van de Finnen heeft historisch gezien de toetreding tot de NAVO gesteund, terwijl de meerderheid consequent en trots haar neutraliteitsbeleid heeft gesteund. Eind 2021 een Fin opiniepeiling mat de steun van de bevolking voor het NAVO-lidmaatschap op 26 procent.
Maar na de Russische invasie van Oekraïne in februari 2022 was dat het geval sprong binnen enkele weken tot 60 procent en in november 2022 zei 78 procent van de Finnen van wel ondersteund toetreden tot de NAVO.
Net als in de Verenigde Staten en andere NAVO-landen zijn de Finse politieke leiders meer pro-NAVO geweest dan het grote publiek. Ondanks langdurige publieke steun voor neutraliteit trad Finland toe tot het Partnerschap voor de Vrede van de NAVO programma in 1997.
De oorlog in Afghanistan
De regering stuurde na de Amerikaanse invasie van 200 tweehonderd troepen naar Afghanistan als onderdeel van de door de VN goedgekeurde International Security Assistance Force, en zij bleven daar nadat de NAVO in 2001 het bevel over deze strijdmacht op zich nam. Finse troepen verlieten Afghanistan pas nadat alle westerse strijdkrachten zich hadden teruggetrokken. 2003, nadat daar in totaal 2021 Finse troepen en 2,500 burgerfunctionarissen waren ingezet en twee Finnen waren gedood.
A December 2022 beoordelen over de rol van Finland in Afghanistan door het Finse Instituut voor Internationale Zaken bleek dat de Finse troepen “herhaaldelijk verwikkeld waren in gevechten als onderdeel van de militaire operatie die nu werd geleid door de NAVO, en partij waren geworden in het conflict”, en dat de door Finland uitgeroepen doelstelling , dat tot doel had “Afghanistan te stabiliseren en te ondersteunen om de internationale vrede en veiligheid te vergroten” werd gecompenseerd door “de wens om zijn betrekkingen op het gebied van het buitenlands en veiligheidsbeleid met de VS en andere internationale partners te behouden en te versterken, evenals zijn inspanningen om de samenwerking met de Verenigde Staten te verdiepen.” NAVO.”
Met andere woorden, net als andere kleine NAVO-geallieerde landen was Finland, te midden van een escalerende oorlog, niet in staat zijn eigen prioriteiten en waarden hoog te houden, en liet het in plaats daarvan toe dat zijn wens “om zijn samenwerking te verdiepen” met de Verenigde Staten en de NAVO voorrang krijgen boven het oorspronkelijke doel om de bevolking van Afghanistan te helpen de vrede en stabiliteit te herstellen.
Als gevolg van deze verwarde en tegenstrijdige prioriteiten raakten de Finse strijdkrachten betrokken bij het patroon van reflexieve escalatie en het gebruik van overweldigend destructief geweld dat de Amerikaanse militaire operaties in al hun recente oorlogen heeft gekenmerkt.
Als klein nieuw NAVO-lid zal Finland net zo machteloos zijn als in Afghanistan om het momentum van het toenemende conflict van de NAVO-oorlogsmachine met Rusland te beïnvloeden. Finland zal merken dat zijn tragische keuze om het neutraliteitsbeleid dat het land 75 jaar vrede heeft gebracht op te geven en voor bescherming naar de NAVO te kijken, het land, net als Oekraïne, gevaarlijk bloot zal stellen aan de frontlinies van een oorlog die wordt geleid vanuit Moskou, Washington en Brussel. dat het noch kan winnen, noch zelfstandig een oplossing kan vinden, noch kan voorkomen dat het escaleert naar de Derde Wereldoorlog.
De Finse president Sauli Niinistö met de Amerikaanse president Joe Biden in maart 2023. (Witte Huis, Wikimedia Commons)
Het succes van Finland als neutraal en liberaal-democratisch land tijdens en sinds de Koude Oorlog heeft een populaire cultuur gecreëerd waarin het publiek meer vertrouwen heeft in hun leiders en vertegenwoordigers dan mensen in de meeste westerse landen, en minder snel de wijsheid van hun beslissingen in twijfel trekt.
De bijna unanimiteit van de politieke klasse om zich bij de NAVO aan te sluiten in de nasleep van de Russische invasie van Oekraïne stuitte dus op weinig publieke tegenstand. In mei 2022, het Finse parlement goedgekeurd toetreden tot de NAVO met een overweldigende 188 stemmen voor en acht tegen.
Maar waarom zijn de politieke leiders van Finland er zo op gebrand om “zijn betrekkingen op het gebied van het buitenlands en veiligheidsbeleid met de VS en andere internationale partners te versterken”, zoals de Finland in Afghanistan rapport gezegd? Als onafhankelijke, neutrale, maar sterk bewapende militaire natie voldoet Finland al aan de NAVO-doelstelling om 2 procent van zijn bbp aan het leger te besteden. Het heeft ook een aanzienlijke wapenindustrie, die zijn eigen moderne oorlogsschepen, artillerie, aanvalsgeweren en andere wapens bouwt.
De wapenmarkt
Het NAVO-lidmaatschap zal de Finse wapenindustrie integreren in de lucratieve wapenmarkt van de NAVO, waardoor de verkoop van Finse wapens wordt gestimuleerd, terwijl ook een context wordt geboden om meer van de nieuwste Amerikaanse en geallieerde wapens voor het eigen leger te kopen en samen te werken aan gezamenlijke wapenprojecten met bedrijven in de grotere NAVO landen.
Nu de militaire budgetten van de NAVO stijgen, en waarschijnlijk zullen blijven stijgen, heeft de Finse regering duidelijk te maken met druk van de wapenindustrie en andere belangen. In feite wil het eigen kleine militair-industriële complex niet buiten beschouwing worden gelaten.
NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg en de Finse premier Sanna Marin op 28 februari. (NAVO)
Sinds het begon met zijn toetreding tot de NAVO, heeft Finland dat al gedaan toegewijd $ 10 miljard om Amerikaanse F-35-jagers te kopen ter vervanging van de drie squadrons F-18's. Het heeft ook biedingen aangenomen voor nieuwe raketverdedigingssystemen en probeert naar verluidt te kiezen tussen het Indiaas-Israëlische Barak 8 luchtdoelraketsysteem en het Amerikaans-Israëlische David's Sling-systeem, gebouwd door het Israëlische Raphael en het Amerikaanse Raytheon.
De Finse wet verbiedt het land om kernwapens te bezitten of in het land toe te staan, in tegenstelling tot de vijf NAVO-landen die dat wel doen voorraden van Amerikaanse kernwapens op hun grondgebied – Duitsland, Italië, België, Nederland en Turkije.
Maar Finland heeft zijn NAVO-toetredingsdocumenten ingediend zonder de uitzonderingen waarop Denemarken en Noorwegen hebben aangedrongen om hen toe te staan kernwapens te verbieden. Dit maakt de nucleaire houding van Finland uniek dubbelzinnig, ondanks die van president Sauli Niinistö belofte dat "Finland niet van plan is kernwapens op onze bodem te brengen."
Het gebrek aan discussie over de implicaties van het toetreden van Finland tot een expliciet militair militair bondgenootschap is verontrustend, en dat is het ook geweest toegeschreven aan een al te haastig toetredingsproces in de context van de oorlog in Oekraïne, evenals aan de traditie van Finland van onvoorwaardelijk vertrouwen van de bevolking in zijn nationale regering.
Misschien wel het meest betreurenswaardig is dat het lidmaatschap van Finland in de NAVO het einde markeert van de bewonderenswaardige traditie van het land als wereldwijde vredestichter. Voormalig Fins president Urho Kekkonen, an architect van het beleid van samenwerking met de naburige Sovjet-Unie en een voorvechter van wereldvrede, hielp bij het opstellen van de Helsinki-akkoorden, een historische overeenkomst die in 1975 werd ondertekend door de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie, Canada en elke Europese natie (behalve Albanië) om ontspanning te verbeteren tussen de Sovjet-Unie en het Westen.
De Finse president Martti Ahtisaari zette de traditie van vredestichting voort en was dat ook Bekroond de Nobelprijs voor de Vrede in 2008 voor zijn kritische inspanningen om internationale conflicten op te lossen van Namibië tot Atjeh in Indonesië tot Kosovo (dat werd gebombardeerd door de NAVO).
Toen president Niinistö in september 2021 voor de VN sprak, leek hij deze erfenis graag te willen volgen. “De bereidheid van tegenstanders en concurrenten om een dialoog aan te gaan, vertrouwen op te bouwen en gemeenschappelijke noemers te zoeken – dat was de essentie van de Helsinki-spirit. Het is precies dat soort geest dat de hele wereld, en de Verenigde Naties, dringend nodig hebben”, zegt hij zei. “Ik ben ervan overtuigd dat hoe meer we over de Helsinki-spirit spreken, hoe dichter we bij het opnieuw aanwakkeren ervan komen – en bij het verwezenlijken ervan.”
Natuurlijk was het de beslissing van Rusland om Oekraïne binnen te vallen die Finland ertoe bracht de "Helsinki-geest" op te geven ten gunste van toetreding tot de NAVO. Maar als Finland weerstand had geboden aan de druk die erop werd uitgeoefend om zo snel mogelijk lid te worden van de NAVO, zou het in plaats daarvan nu kunnen toetreden tot deVredesclub” wordt gevormd door de Braziliaanse president Lula om de onderhandelingen om de oorlog in Oekraïne te beëindigen nieuw leven in te blazen.
Helaas voor Finland en de wereld lijkt het erop dat de Helsinki Spirit verder zal moeten gaan – zonder Helsinki.
Medea Benjamin is mede-oprichter van Global Exchange en CODEPINK: Women for Peace. Zij is samen met Nicolas JS Davies de co-auteur van Oorlog in Oekraïne: betekenis geven aan een zinloos conflict, verkrijgbaar bij OR Books in november 2022. Andere boeken zijn onder meer: Binnen Iran: de echte geschiedenis en politiek van de Islamitische Republiek Iran (2018); Kingdom of the Unjust: Behind the US-Saudi Connection (2016); Drone Warfare: Killing by Remote Control (2013); Wees niet bang Gringo: een Hondurese vrouw spreekt vanuit het hart (1989), en met Jodie Evans, Stop nu de volgende oorlog (2005).
Nicolas JS Davies is een onafhankelijke journalist en onderzoeker bij CODEPINK. Hij is samen met Medea Benjamin de co-auteur van Oorlog in Oekraïne: betekenis geven aan een zinloos conflict, verkrijgbaar bij OR Books en de auteur van Blood On Our Hands: de Amerikaanse invasie en vernietiging van Irak.
Dit artikel is van Common Dreams
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
IJ-scambling
Mijn toon verandert in mijn laatste paragraaf omdat ik wil dat de Finnen zeker weten waar ze aan beginnen door de neutraliteit op te geven en de door Amerika geleide, wolvenroedelachtige, volledige spectrum, in-your-face confrontatie van het land te omarmen. tegengewerkt en vrijwel altijd op alle mogelijke manieren gedemoniseerd – hoe aardig, eerlijk of rechtvaardig ze ook proberen te zijn. De Finnen, en alle onvoorwaardelijke voorstanders van het Amerikaanse beleid in de NAVO, zijn er achter gekomen dat zij zich niet bij de Mickey Mouse Club hebben aangesloten.
Er moet worden aangenomen dat hun motieven en middelen om hun doelen te bereiken volledig (of in ieder geval grotendeels) simpatico zijn met de haatzaaiende uitlatingen die routinematig door de gangsters in Washington worden uitgesproken, samen met de ondraaglijke, ongepaste en buitenproportionele sancties en moorden. en andere agressiedaden gepleegd door het Amerikaanse leger, inlichtingendiensten en het toegeven aan het financiële establishment.
Ik zeg tegen Finland, zoals president Bill Clinton altijd tegen zijn vele tegenstanders zei: “Als je niet met de grote honden mee kunt rennen, kun je maar beter op de veranda blijven.” Een lang vergeten wijze zei ook: ‘Laat me je vrienden zien en ik zal je vertellen wie je bent.’ Deze dingen zouden allemaal als waarschuwing moeten dienen voor een land als Finland, dat daardoor ooit geen vijanden had en veel inkomsten uit productie en vrije handel. Werden ze in de peilingen niet ooit gekarakteriseerd als “het gelukkigste land op aarde?” Of verwar ik ze met Denemarken? Als ik ooit een passend geestdier voor Finland had moeten voorstellen, zou ik denk ik voor het rendier hebben gekozen, zoals de vriendelijke kuddedieren die de slee van de Kerstman trekken. Het is alsof ze nu willen dat ik op houtwolven val als de reputatie van hun land ter sprake komt. Men moet zich ook afvragen waarom zo’n volk dat bekend staat om zijn sociale terughoudendheid voor altijd verbonden zou willen zijn met een uitgesproken nazi, de vloek van alle moeders in heel Oekraïne, en een hebzuchtige beiteler en politieke insider als Zelenski. In feite illustreerde ik de Finnen, door middel van mijn retoriek, hoe ze nu zouden worden behandeld nadat ze hun allianties hadden gewijzigd. Wat ze deden was geen triviale zaak, alleen maar om in de mode te zijn. Ze kozen er niet voor om met de mooie mensen mee te gaan, waarbij ze hun oordeel altijd in twijfel trokken.
Voor de grootste eye-opener die je zult ervaren, tenzij Lord Biden en zijn kliek Rusland-hatende Neo-Con-apparachiks binnen de komende dagen worden afgezet, kun je het interview van rechter Nepolitano met kolonel Doug MacGregor eerder vandaag op You-Tube opzoeken, waarin de bron van de recente schokkende veiligheidslekken die de hele waarheid van militaire operaties in Oekraïne beschrijven (die 180 graden gedraaid is ten opzichte van de werkelijke realiteit) worden tot in detail besproken. Ofwel zijn de Amerikaanse regering en haar volgzame leger totaal incompetent, totaal gemakzuchtig en zonder een greintje eer, ofwel beide.
Eén zeer reële mogelijkheid is dat het hele zich ontvouwende scenario nu wordt bedacht om een mogelijke afrit te creëren van een conflict dat een nucleaire oorlog lijkt te voorspellen als de enige toegestane ontknoping. Het is duidelijk dat de regering-Biden zo verdiept is in deze uitkomst dat alleen de deconstructie en verwijdering van het huidige Amerikaanse regime een dergelijke afrit en een einde aan deze existentiële crisis voor de hele beschaving mogelijk zal maken. Lord Biden moet eerst worden gedumpt en de schuld krijgen (ja, op dit moment lijkt een zondebok nodig) voordat hij de volgende stap zet in het staken van de vijandelijkheden en het bewerkstelligen van een duurzame vrede. Ik zeg niet dat de rechter en/of kolonel dit beweert of gelooft, maar het lijkt een zeer plausibele manier om het beloofde land te bereiken terwijl we door Mordor zelf reizen. (Stel je voor dat Gandalf met een zwaai van zijn toverstok onmiddellijk een nieuwe bestrating op de snelweg tovert.) Hoe zou dit zich ontvouwende verhaal er voor jou anders uit kunnen zien? Er zouden nog veel meer complotten kunnen zijn die eveneens gebaseerd zijn op misleiding en bedrog. En het dumpen van de gek in de WH zou wel eens een oorlog kunnen veroorzaken hier, in de USSA.
In de Napolitano-interviews spelen twee jeugdige figuren: 1) de 21-jarige die naar verluidt degene is die de documenten vrijgeeft aan zijn jeugdige vrienden, en 2) een van de vrienden, alleen in profiel, die deze leker heldhaftig noemt. Er wordt gezegd dat deze tweede figuur zelfs nog jonger is, en zijn opmerkingen lijken mij geschreven in termen van snelle levering en taalgebruik (misschien is gecoacht een betere term aangezien hij – geprofileerd als tiener – klinkt als een volwassene die de 21-jarige ‘leaker’ prijst: "Hij is geen Russische agent; hij is geen Oekraïense agent. Ik ga zo ver om te zeggen dat hij niet aan de oostkant van de wereld zit").
Mogelijk is dit alles op een vergelijkbare manier bedacht als het jachtverhaal, een verdere stap in het verschuiven van de schuld, om Biden en andere luitenanten van het establishment te excuseren. Anders lijken ze de sukkels van een escalerend fiasco te zijn. Het lijkt te optimistisch om te hopen dat er daadwerkelijk een splitsing of afrit komt om van Biden af te komen, als ik ‘afrit’ goed begrijp.
xttps://www.youtube.com/watch?v=UigcLPbnewQ
“Een zeer reële mogelijkheid is dat het hele zich ontvouwende scenario nu wordt bedacht om een mogelijke afrit te creëren ….”
Waarschijnlijker iemand binnen het staatsapparaat die, vanwege het prestige van de VS, een uitkomst in Afghanistan door toedoen van de Russische strijdkrachten wil vermijden, die niet genegeerd kon worden.
Dus nu krijgen we een verklaring voor de domheid van het land. Oorlog is een grote en winstgevende zaak en het Fins Militair Industrieel Complex wil, hoe klein ook, een stukje van de taart. Ook het de facto lidmaatschap van de NAVO kwam niet in het nieuws.
Het was te verwachten dat geld de echte motivatie is om NAVO-lid te worden. Politici en MIC-geld zijn op de heupen met elkaar verbonden.
Antwoord aan Robert Crosman.
Word wakker, vriend, het extremistische beleid van dood en vernietiging van de Amerikaanse regering, dat op het punt staat het bestaan van de hele menselijke beschaving te beëindigen door middel van een nucleaire oorlog die onophoudelijk wordt uitgelokt door niemand anders dan Washington, is meer dan waardig een geïsoleerde golf van woede, vooral omdat het grootste deel van de Amerikaanse bevolking slaapwandelend lijkt te zijn, zonder enige mening, door dit hele schandalige drama, dat uiteindelijk om geen andere reden wordt gedaan dan om de hegemonen in Washington aan het blaffen te houden bestellingen voor altijd aan de rest van de wereld. Mijn meningen over deze kwestie zijn gegrond en worden beschermd door mijn grondwettelijk recht op vrije meningsuiting, of u het er nu mee eens bent of niet, en of u mijn naam kent of niet. Mijn naam heeft voor u geen bijzonder nut als u alleen maar over de kwesties wilt debatteren; dat geldt alleen voor de feiten die ik ter tafel breng. Ik zou mezelf Robert Crosman kunnen noemen, en het zou niets uitmaken wat de inhoud van mijn berichten betreft. Zeker, het grootste deel van de woordenstroom die door de Amerikaanse regering wordt uitgevaardigd ter ondersteuning van haar methodische massamoord, geheiligd met ‘patriottische’ toejuichingen door de politici en hun fixers in de massamedia, is veel bombastischer dan alles wat ik in haar oppositie naar voren breng. In tegenstelling tot de meesten kies ik ervoor om deze dwazen niet graag te ondergaan – althans niet de hele tijd. Misschien heb ik familieleden of professionele collega's die controversieel genoeg zijn om mij in een constante staat van verbale oorlogvoering aan te vallen als ze wisten dat ik de oorsprong was van politieke afwijkende meningen of een publiek debat over dingen die ZIJ als vaststaand beschouwen en als voer voor argumenten waar ik niet naar op zoek ben. Misschien moet ik eerder worden aangevuld dan veroordeeld door persoonlijk te proberen de vrede te bewaren. In tegenstelling tot uw eigen persoonlijke mening zou het mensen juist de vrijheid kunnen geven om eerlijker en openhartiger te spreken als al dit soort commentaar anoniem zou worden gedaan. Ik heb niet de ego-bevrediging nodig om mijn naam gedrukt te zien. Ben er geweest, heb dat vele malen gedaan in heel verschillende contexten. Uw vertrouwen in de oude overtuiging dat iedereen die het niet eens is met de dictaten van de diepe staat, zijn ‘gekozen’ spreekbuizen, of de hooggecultiveerde ‘conventionele wijsheid’ (hersenspoeling is een betere term) een ‘Russische bot’ of een of andere undercoveragent van Poetin is het laatste toevluchtsoord van iemand die geen retorische kogels meer heeft. Voelen jullie je geen echte sukkels als je weer met dat goedkope schot naar buiten draaft?
“Natuurlijk was het de beslissing van Rusland om Oekraïne binnen te vallen...”
– Was het niet de genocide op het Russische volk in de nieuwe republieken in Oost-Oekraïne (zij vroegen formeel om Russische bescherming) en de ontdekking van de INVASIEplannen door Oekraïne/NAVO die de Russische Federatie tot actie aanzetten? Oekraïne is bezet door de VS sinds de zionistisch/nazi-putsch in Kiev in 2014. De putsch werd gevolgd door de door de VS/NAVO geleide nazificatie van Oekraïne. De meerderheid van de Amerikanen heeft niet de gevoeligheid om te beseffen welke historische herinneringen de Russische psyche bezielen, als je bedenkt dat 27 miljoen Sovjets zijn omgekomen in een oorlog tegen het fascistische Duitsland en haar bondgenoten. Bijna elke Russische familie heeft een tragisch verhaal te vertellen over het verlies van dierbaren tijdens de oorlog. Stel je de Amerikaanse zionisten voor die samenwerken met de Oekraïense nazi-partij – zoals de samenwerking van Nuland-Kagan met Andrij Parubyj, de oprichter van de Oekraïense nazi-partij, tijdens de staatsgreep van 2014. De hele VS/NAVO-onderneming in Oekraïne is een enorme cynische heiligschennis tegen de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.
We hebben Haïti, of Cuba, of zeker Rusland, nooit kunnen vergeven dat ze het Amerikaanse imperium en de werelddominantie niet naar zich toe hebben getrokken.
Ik huiver als ik eraan denk hoe we de wereld zouden behandelen als we erin zouden slagen te domineren.
Kijk hoe wij dit land nu besturen. We zijn bezig onszelf te doden en zijn klaar om failliet te gaan, terwijl we ons leger steunen.
De stress is zichtbaar, nu onze waanzin compleet is, huiver ik bij de gedachte.
Waarschijnlijk de reden waarom veel mensen fentanyl en de medicijnen daryl gebruiken. Ze kunnen de realiteit niet aan.
““Natuurlijk was het de beslissing van Rusland om Oekraïne binnen te vallen …”.
Alsof de leiding van Finland de geschiedenis niet kent, die ongeveer teruggaat tot begin 200.
De Finse regering brengt haar land ernstig in gevaar als het land zelfmoord pleegt, net als het buurland Oekraïne.
De enige weg voor Washington – verdubbelen en zo. . .
Amen voor Realist. De beklagenswaardige landen waarvan de leiders besloten zich aan te sluiten bij de rijkere en beter bewapende schurken willen geld verdienen aan de kankerverwekkende wapenindustrie, het laatste toevluchtsoord in de aftakelende economie van de laatkapitalisten.
Hitlers blanke Europese blanke ras leeft voort in Europa en de VS.
14% van de wereldbevolking.
Lang het recht om alles te controleren
Is er enige hoop voor ons om de realiteit onder ogen te zien?
Het is heel verdrietig en beschamend! , dat Finland, dat vroeger een neutraal land was en dat mijn familie en ik vroeger respecteerden en bewonderden, uit eerdere onderzoeken bleek dat de mensen in Finland de gelukkigste mensen ter wereld waren.
Het besluit van Finland om lid te worden van de NAVO, een organisatie die aanzet tot oorlogen en niet weet hoe ze dit moet aanpakken
een constructieve dialoog en diplomatie. Finland is geen veilige plek meer.
Nu betekent uw soevereiniteit niets! Nu ben je een ondergeschikte.
Met liefde uit Londen
Domme mensen worden gemakkelijk verleid/misleid.
Finland zal niet veel tijd hebben om spijt te krijgen van deze beslissing.
Een interessant onderwerp dat vooral de goede kant op gaat.
Totdat we lazen: “Natuurlijk was het de beslissing van Rusland om Oekraïne binnen te vallen, die Finland ertoe aanzette de “Helsinki-geest” op te geven en zich bij de NAVO aan te sluiten.”
"Natuurlijk.."
We kunnen ons afvragen wat de aanleiding was voor het besluit van Rusland om militaire actie tegen Oekraïne te ondernemen? Misschien het besluit van de NAVO om naar het oosten te drijven en de afslachting van duizenden Russischsprekenden door een Amerikaans vazalregime?
Eigenlijk hebben we hier te maken met de Russofobie, die de achilleshiel is van de Amerikaanse vredesbeweging, precies datgene waar de Amerikaanse imperialisten op vertrouwen om de steun voor hun oorlog levend te houden.
Bedankt voor het erg leuke artikel.
Laten we positief zijn: we feliciteren de zeven slimme parlementsleden die tegen toetreding tot de NAVO hebben gestemd.
Voor mij betekent het Finse NAVO-lidmaatschap dat ik mijn thuisland veracht. Het voelt niet meer alsof ik dierbaar ben. Dit is verschrikkelijk. Waarom kiest Finland, de ooit gerespecteerde neutrale vredestichter, de donkere kant? Helaas staan de borden er al een paar jaar. De politieke elite wachtte gewoon op haar moment. Finland steunde de Juan Guaido al samen met andere Amerikaanse poedels.
De enige hoop op dit moment is de ineenstorting van de NAVO. Laten we hopen dat dit bij voorkeur eerder dan later gebeurt.
Halverwege de jaren negentig heb ik een jaar in Finland gewoond en gewerkt. De Finnen waren trots op hun korte geschiedenis en hun overwinning op de Russen (maar omdat ze zich aansloten bij nazi-Duitsland verloren ze aan het einde van de oorlog veel grondgebied). Toch hadden ze een goede relatie met de Sovjet-Unie (grotendeels omdat de Finse generaal Mannerheim – een ouderwetse ‘onnozele’ – weigerde Leningrad vanuit het noorden aan te vallen, omdat hij zei dat het niet nodig was vrouwen en kinderen te doden, tot grote ergernis van de Sovjet-Unie. ergernis van de nazi's die vanuit het zuiden aanvallen.) Finland was tijdens de Koude Oorlog de neutrale plaats bij uitstek voor de diplomatie tussen de Sovjets en het Westen. Recentelijk zijn voormalige Sovjetstaten zulke diplomatieke locaties geworden. De Finnen vormen ook een belangrijk onderdeel van de VN-vredesmacht (vrienden daar vertelden me dat dit de gemakkelijkste manier was om een mooie auto te kopen en belastingen te ontwijken), maar dankzij die lange grens met Rusland hebben ze altijd een sterk leger behouden ten opzichte van de meeste Europese landen.
Westerse propaganda had veel te maken met de toetreding van Finland tot de NAVO.
Ik groeide op in de jaren vijftig in Washington DC, waar enkele van mijn vrienden en klasgenoten kinderen waren van hoge regeringsfunctionarissen. Toen ik naar de middelbare school ging, werd ik me ervan bewust dat de vaders van deze kinderen op de hoogte waren van geheime informatie waar het publiek weinig of geen flauw benul van had, en dat deze interne informatie hen zorgen baarde en soms angstaanjagend maakte. Met andere woorden, regeringsfunctionarissen hadden een grotere angst voor Sovjet-agressie – mogelijk nucleair – dan het grote publiek. In feite hebben ze tientallen Cubaanse raketcrises meegemaakt die nooit hebben plaatsgevonden.
Dit is, denk ik, een andere reden (naast de invloed van de wapenindustrie) dat regeringsleiders, zelfs in Finland, zo bezorgd zijn over een mogelijke Russische invasie dat ze zich haasten om zich bij de NAVO aan te sluiten. Ze worden eenvoudigweg gebombardeerd met voorkennis die voortdurend waarschuwt voor bedreigingen die ofwel zijn bedacht door spionageorganisaties die graag hun bestaan willen rechtvaardigen, ofwel overdreven zijn, en kortstondig blijken te zijn. Als het ene land het andere overneemt, gaat de bevolking gewoon door zoals altijd, terwijl de leiders van het oude regime in ballingschap gaan of worden vermoord. De Finse regeringsleiders hebben meer te verliezen dan de gemiddelde burgers en zijn daarom meer bang voor een invasie van de Sovjet-Unie, terwijl ze gemakkelijker kunnen leven met de VS die hen de baas zijn, maar hen laten genieten van hun gevoel van belangrijkheid en hun limousines.
Passie kan ons motiveren om een krachtig geformuleerd commentaar op een artikel te schrijven, maar ongecontroleerde passie kan leiden tot excessen in stijl die ons commentaar de geloofwaardigheid ontnemen die het anders zou hebben. Dat is het geval met de lange en gepassioneerde opmerking van ‘Realist’. Alles wat hij of zij schrijft mag dan correct zijn, maar de animus waarin hun beschuldigingen baden schept een beeld van een geest die zo verstoord is door sterke emoties dat men aan de beschuldigingen gaat twijfelen. En het verbergen achter een pseudoniem – “Realist” – tast de geloofwaardigheid van de commentator verder aan. Ik denk dat respondenten op opiniestukken verplicht moeten worden hun werkelijke naam te gebruiken, en ik kan geen geldige reden bedenken om hun ware identiteit te verbergen. Een dergelijke regel zou zeker tot meer gematigde, redelijke reacties leiden. ‘Realist’ zou immers de schuilnaam kunnen zijn voor een Russische propagandist. Het beste bewijs tegen dit vermoeden is de ongekunsteldheid van zijn of haar retoriek, die anders hun fatale fout is.
Meneer Crosman, nu vraagt u mij af waarom u uw antwoord niet rechtstreeks tot de “realist” richtte. En waarom, als je bezwaar maakte tegen zijn/haar hartstocht en ongekunsteldheid, negeerde je dat dan niet simpelweg? Realist is hier een regelmatige commentator en zoals de naam al doet vermoeden, misschien net als ik, geen optimist of pessimist, maar een ‘realist’ en bekijkt situaties zoals ze werkelijk zijn.
Er valt veel te zeggen voor passie en hartstochtelijke verontwaardiging.
Geen verkoop, Valerie. Waarschijnlijk beschouwt ELKE respondent op een nieuws- of opiniestuk zichzelf als een ‘realist’. Ik beschouw mezelf zeker als veel verstandiger dan de onevenwichtige borderline-responder die zichzelf een ‘realist’ noemt. Eén test voor iemands realisme is zijn vermogen om zijn emoties onder controle te houden, terwijl hij feitelijke en waardekwesties bespreekt. Fox News mag zichzelf bijvoorbeeld niet ‘eerlijk en evenwichtig’ beoordelen. Dat moet het publiek beoordelen, en in hun geval is de bewering lachwekkend. Ik kan me niet herinneren dat ik eerdere reacties van deze persoon heb gelezen, maar in het geval van het onderwerp dat wordt besproken, klinken ze niet redelijk of realistisch. Of de materiële beweringen van “Realisten” nu wel of niet juist zijn, hun retoriek ontmaskert ze als onevenwichtig en onbetrouwbaar.
Wat betreft de reden waarom ik “Realist” niet rechtstreeks heb aangesproken, heb ik mijn opmerkingen gemaakt tegen iedereen die deze opmerkingen leest, die niet bedoeld zijn als een privégesprekskanaal tussen twee individuen.
Het probleem van de 'passie' waar u het over heeft, lijkt vooral van toepassing te zijn op de laatste paragraaf van Realist, en ik zou graag twee antwoorden willen geven: één aan u en de tweede aan Realist. Ik heb er vertrouwen in dat veel van de commentaren bij CN, inclusief die van Realist en die van jou, zorgvuldig zijn geschreven en over nagedacht, en niet luchthartig en onsubstantieel. Het probleem met het maken van opmerkingen hier is dat we taal kunnen verzamelen die geschikt en dwingend is voor de crisis waarmee de wereld wordt geconfronteerd. Kortom, het lijkt erop dat we (wereldwijd) te maken hebben met een vijand die net zo pathologisch en krankzinnig is als die onder Hitlers manieën in de Tweede Wereldoorlog. Het overtuigen van die realiteit moet op feiten gebaseerd en getemperd zijn, maar als het te mild wordt getemperd, zal het niet het effect hebben dat nodig is om een publiek ‘wakker te maken’ waar de woorden op gericht zijn.
Het onderkennen van dit probleem van ‘passie’ in de laatste paragraaf van Realist draagt bij aan een beter begrip van zijn betoog, lijkt mij, en mijn enige bezwaar tegen zijn opmerkingen hier (en waarschijnlijk niet bedoeld door Realist) is de generalisering die we tegenwoordig veel te vaak zien. , inclusief hier bij CN in de reacties. Dat wil zeggen dat wij allemaal verantwoordelijk zijn voor de criminaliteit en domheid van ons leiderschap. Misschien zullen sommigen zeggen: “Dat klopt, we zijn allemaal verantwoordelijk”, maar ik zou dit tegenspreken. Het is niet redelijk te verwachten dat een volk dat onder de infantiliserende programma's waaraan het wordt onderworpen, waardoor hun essentiële machteloosheid ontstaat, ongeacht hoe scherp hun conclusies over het probleem ook zijn, de macht heeft om effectief op te treden. Dat is naar mijn mening te simplistisch. Het is heel goed mogelijk dat de situatie waarin we ons nu bevinden, hoe dan ook buiten de menselijke macht ligt en aan de “loop van de natuur” moet worden overgelaten.
Dus als je zegt ‘de ongekunsteldheid van zijn of haar retoriek’, is dat discutabel als het gaat om de vraag hoe sterk beweerd, met woede en zelfs grove uitingen, de opmerking net zo geschikt zou moeten zijn voor de kwestie die voorligt. Bovendien is het in twijfel trekken van de identiteit van Realist ongepast voor jezelf als een soort mogelijke laster, die je eigen expressie schaadt. Het resultaat, voor mij als ik beide opmerkingen bekijk, is sympathie voor jullie beiden bij het omgaan met moeilijke zaken die de grenzen van de menselijke expressie op de proef stellen bij het kunnen beschrijven en beoordelen van de modder waarin de mensheid op dit moment is terechtgekomen.
Zoals ik het zie, is de echte tragedie dat Finland – en heel Europa, doof, blind en stom worden… in een poging de VS een plezier te doen – en zich haasten om een vazalstaat van de VS te worden.
Als er iets goeds in de zielen van zulke mensen zat, zou God hen niet zo dom en blind maken.
Het is ironisch dat de Helsinki-geest die de ontspanning tijdens de Koude Oorlog heeft helpen consolideren, door Helsinki is ontmoedigd tijdens Hot Peace! Betekent dit dat de Finnen als neutrale strijdmacht klaar zijn?
Kunnen we niet allemaal gewoon met elkaar opschieten?
Het is moeilijk, zo niet ronduit onmogelijk om terug te gaan naar 1997. Als we dat konden, zou het dan niet geweldig zijn om ons de zegevierende EU/NAVO-landen voor te stellen terwijl zij grootmoedig verklaarden dat de voormalige landen van het Warschaupact voor altijd neutraal, gedemilitariseerd en open zouden zijn? voor vrije handel voor iedereen. De toetreding van Finland tot de NAVO is slechts de jongste mislukking op het gebied van de internationale diplomatie.
Het heeft nooit zo hoeven te zijn zoals we het nu hebben. Ook hoefde Amerika zich niet zoals de afgelopen vijfentwintig jaar te bemoeien met de Oost-Europese politiek en zijn eigen binnenlandse aangelegenheden. D * mn!
De opkomst en opkomst van de politieke/militaire klassen in de hele EU heeft hun toekomst en de toekomst van hun volk gevormd. In dit opzicht zijn ze bij de neus genomen door hun mentoren in Washington. Dit neoconservatieve blok was en is hun rolmodel – ze zullen alles doen wat de VS goed en gepast acht. Elke groep Midden- en Oost-Europese staten is bijzonder enthousiast en bereidwillig gerekruteerd en meegesleurd in de draaikolk van de neoliberale imperiale missie. De neo-conservatieve missie-griezel heeft bijna het geheel van de eurostaten onder het leiderschap van de VS gebracht. Overigens was het electoraat van veel West-Europese staten niet op de hoogte van dit beleid.
Dus wat moest Poetin doen toen het leger van de Ukie naar de contactlijn trok en precies 14000.00 Russischsprekenden begon te beschieten en te doden voor de deur van de Don Bass? De haastig gerekruteerde Donbass-milities waren gelukkig opgewassen tegen deze taak en deelden twee nederlagen toe voor het Ukie-leger bij Ilovaisk en Debaltsevo (2015). Poetin hield een discrete stilte. Om niet achter te blijven werd het Ukie-leger getraind, opnieuw uitgerust (door het Westen) en zich natuurlijk klaargemaakt voor een nieuw (tweede) schot.
.
Maar de tweede keer had Poetin geen keus en stond hij waarschijnlijk onder druk van de Russische publieke opinie om het Oekraïense oorlogspaard tegen te houden. De rest is geschiedenis. Poetin wilde deze oorlog niet, en ik vermoed dat de meeste westerse staten – afgezien van de gebruikelijke verdachten Polen, de Baltische staten en nu Finland – deze oorlog ook niet wilden.
Maar ik veronderstel dat we nu zullen moeten wachten op nog een nieuwe ronde van neoconservatieve oorlogszucht en het nieuwste debacle van de westerse machten.
Tragisch. Het lijkt erop dat er altijd een financieel motief schuilt in deze beslissingen, niet noodzakelijkerwijs ten gunste van de bredere economie, maar specifiek van de ‘heren van de oorlog’ van de wapenindustrie. Na het zien van de manier waarop dit gaat en de groeiende negatieve effecten op hun culturen in andere landen en vooral in de VS, zou je een uitbraak van gezond verstand verwachten. Maar de relatief weinigen die betrokken zijn bij deze korte termijn en beperkte winstbejag zijn niets anders dan fanatiek in hun verlangen naar een beloning. De banaliteit van het kwaad...
Eén opmerking: het Russische besluit om met de SMO te beginnen was om een dreigend bloedbad van de ethische Russische Oekraïners in de Dombass-regio door het door Azov geleide Oekraïense leger te voorkomen. Het was duidelijk geen gemakkelijke beslissing en het was ook niet de beslissing die Rusland wenste. In plaats daarvan investeerde Rusland een decennium aan diplomatie om dit te voorkomen. Dit alles werd door de VS en het Westen zonder meer verworpen. Om nog maar te zwijgen van de vraag: als Rusland de burgers van Dombass aan hun lot had overgelaten, zijn er dan aanwijzingen dat dit verdere NAVO-agressie zou hebben voorkomen? Duidelijk niet. Het zeggen van “Rusland's besluit om binnen te vallen...” mist dus elke context, alsof dit een toevallige of zelfs een gewenste keuze is. In tegenstelling hiermee is het binnenvallen en bezetten van landen zonder enige reden, behalve om het westerse imperium uit te breiden, zeker een modus operandi voor Amerika en zijn westerse bondgenoten. De lijst is lang, obsceen en wreed.
Herhaalde en niet betwiste leugens worden een valse waarheid en de basis voor nog meer leugens.
Finland heeft zich aangesloten bij de Ground Zero Club. Dat is de plek waar je elke ochtend wakker wordt en je afvraagt of jouw land die dag met de grond gelijk zal worden gemaakt door atoombommen.
Dat is een manier om het te beschrijven, Paul. “Ground Zero-club”.
Mijn bovenstaande opmerkingen maken een aanfluiting van de verdere verklaring van de auteur dat Finland bescherming zoekt bij de NAVO. Ze zijn verwaand, ze hebben bescherming nodig van de VS.
Het is onverantwoord voor zulke gerespecteerde journalisten om belangrijke dubbelzinnige/valse opmerkingen te maken over de RUS die de UKR 'binnenvalt' zonder context.
Dergelijke hangende provocerende verklaringen dragen bij aan de opbouw van de hegemonistische inspanning van de VS om oorlog te voeren tegen Rusland en van daaruit een nucleair conflict te veroorzaken.
Deze journalisten weten dat de VS er alles aan heeft gedaan om een proxy-oorlog met Rusland te beginnen en te verlengen, met als eindspel een regimeverandering in het RUS.
Ze weten dat de UKR sinds 2014 oorlog voert tegen de oostelijke UKR, en dat een troepengrens van 60,000 UKR RUS ertoe aanzette als eerste toe te slaan. Ze weten dat RUS verschillende pogingen heeft ondernomen om vrede te sluiten met de UKR, maar de uiteindelijke succesvolle conclusie in Turkije werd verijdeld door de VS en Groot-Brittannië.
En verder zijn bovenstaande slechts enkele van de meest opvallende factoren.
Bravo! Context bepaalt betekenissen!
De VS moeten een aantal krachtige bedreigingen uiten tegen deze voorheen neutrale landen die zij intimideerden om zich bij hun bende misdadigers genaamd de NAVO aan te sluiten. Rusland is zeker nooit de agressor geweest in dit lange, trieste verhaal, dat begon met de staatsgreep die de VS tegen de legitieme regering van Oekraïne pleegde om een zorgvuldig uitgekozen bende genocidale neonazi’s aan het hoofd van dat land te krijgen. Amerika bracht de volgende acht jaar door met escalerende spanningen, daden van economische oorlog en daden van genocidaal geweld door Oekraïne tegen iedereen van Russische afkomst die binnen zijn betwiste grenzen woonde. Het loog overhaast om tijd te rekken (ter waarde van acht jaar!) bij het opbouwen van de strijdkrachten en het arsenaal van Oekraïne, terwijl het pretendeerde de uitvoering van de Minsk 8-akkoorden te steunen, die een permanente vrede tot stand zouden hebben gebracht louter door de etnische Russen, die de bijna de helft van de bevolking, een kleine mate van autonomie en zelfbestuur zonder afscheiding van Oekraïne.
De meest gerespecteerde Europese staatshoofden werden gerekruteerd om dit verdrag in de VN-Veiligheidsraad te steunen. Ze logen allemaal in opdracht van de VS. Uiteindelijk werd het overduidelijk dat de Oekraïners niet zouden stoppen met het nodeloos doden en verminken van Russen en dat, met 200,000 nieuw gerecruteerde en getrainde Ukie-troepen, dankzij de NAVO en de VS, klaar stonden rond de grenzen van de Donbas-oblasten om zich klaar te maken om binnen te vallen. en burgers afslachten zoals de zelfverklaarde nazi-Oekraïeners eerder hadden gedaan tijdens de Tweede Wereldoorlog, voelde president Vladimir Poetin zich moreel beperkt door een echte ‘verplichting om die kwetsbare etnische Russen van de Donbas te beschermen’. Vandaar het zeer onwillige en aanvankelijk terughoudende politieoptreden (in plaats van een ongebreidelde oorlog) van de Russische troepen om het bloedbad te voorkomen en de orde in deze potentieel explosieve pot te herstellen, die door de VS en de NAVO opzettelijk aan de kook werd gehouden.
De trigger die doelbewust door de VS en de NAVO is gekozen om deze oorlog af te dwingen, definieert feitelijk het woord ‘provocatie’. Alarmerend zeer weinig of geen landen in Europa kijken nog steeds objectief naar dergelijke wereldgebeurtenissen zoals de rest van de mensheid dat doet. Ofwel landen als Zweden, Finland, Noorwegen, Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië en de rest van de bende van 31 in Europa die zichzelf NAVO noemen, beschouwen het schokkende geweld en de sterfgevallen veroorzaakt door Oekraïne tegen etnische Russen niet als een gruwelijk groot kwaad, of misschien genieten ze ervan en willen ze graag meedoen. Ze kunnen zeker niet beweren dat de moord verkeerd is, of dat ze er geen aantrekkingskracht op hebben, en tegelijkertijd een beleid overboord gooien dat met succes een van deze dingen heeft uitgesloten gedurende de 75 opeenvolgende jaren die door de auteur van het opiniestuk worden aangehaald. . De feiten zijn dat ze doelbewust een effectief beleid voor vredeshandhaving achter zich hebben gelaten en het lidmaatschap hebben omarmd van een organisatie die zichzelf heeft overspoeld met conflicten, pijn, lijden en agressie.
De vraag voor Finland en Zweden is: waarom hebben jullie je zo nadrukkelijk tot de duistere kant gekeerd? Waarom zijn jullie net als de rest van Europa toegewijde oorlogshitsers geworden? Omdat de toegewijde oorlogshitsers in Amerika je dat vroegen? Of heeft u daartoe geïntimideerd? Vindt u het leuk om te zien hoe andere derden op schandalige wijze worden neergeslagen door een bende misdadigers, waarvan u nu een toegewijd lid bent? Jouw daden maken mij ziek. Ze zijn volkomen psychopathisch, wat u, in uw pathologie, op de een of andere manier als deugdzaam zou willen excuseren. Het is niet alleen Rusland dat jullie onverlaten zo behandelen. U toont diezelfde ongefundeerde vijandigheid jegens China, Iran, Venezuela, Syrië en verschillende andere landen. Wat hebben ze allemaal gemeen? Niets meer dan dat de Verenigde Staten instrueert (of eist) dat je ze haat en niets anders dan verdriet bezorgt, en net als de loyale maar laffe wezels die je bent, je de Amerikaanse kont kust en trouw gehoorzaamt, hoe slaafs en geestelijk gestoord je er ook door wordt. Look.
Een prachtig pleidooi namens de menselijke gezondheid! Maar de westerse Zombifiedd-elites zijn, in tegenstelling tot hun meer nuchtere publiek, te dronken om voor rede op te komen!
Realist. Goed gezegd, je zit goed!
“De Finse wet verbiedt het land kernwapens te bezitten of deze in het land toe te laten, in tegenstelling tot de vijf NAVO-landen die voorraden Amerikaanse kernwapens op hun grondgebied opslaan – Duitsland, Italië, België, Nederland en Turkije …”
Wat als Rusland kernwapens heel dicht bij de Amerikaanse grens zou plaatsen? Golly, is dat ooit eerder gebeurd?
Jammer dat de meeste mensen, zelfs hoogopgeleide, vermoedelijk goed geïnformeerde mensen, zich totaal niet bewust zijn van de feiten, of deze diep ontkennen.