Shell, de andere Britse ‘supergrote’ oliemaatschappij, kwam in 2009 ook opnieuw Irak binnen na een invasie in 2003, dat was het breed uitgemeten destijds als een oorlog om olie van de kant van de VS en Groot-Brittannië, Matt Kennard rapporteert.
3 april 2003: Een Britse soldaat dekt geniesoldaten af die een brandende oliebron in Basra afdekken. (WO2 Giles Penfound/MOD, Wikimedia Commons)
By Matt Kennard
Gederubriceerd VK
- BP keerde in 2009 na een afwezigheid van 35 jaar terug naar Irak en kreeg een aanzienlijk belang in het grootste olieveld van het land nabij het door de Britten bezette Basra
- BP heeft sinds 262 2011 miljoen vaten Iraakse olie opgepompt
- Sir John Sawers, de eerste speciale vertegenwoordiger van Groot-Brittannië in Irak na de invasie, heeft £1.1 miljoen op zijn bankrekening staan sinds hij in 2015 toetrad tot de raad van bestuur van BP.
- Andere Britse olie-‘supermajor’ Shell heeft in 2009 ook een contract voor Irak binnengehaald als leidende exploitant bij de ontwikkeling van het ‘supergigantische’ Majnoon-olieveld
BP heeft olie ter waarde van £15.4 miljard in Irak gepompt sinds 2011, toen het voor het eerst in bijna vier decennia met de productie in het land begon, zo blijkt uit een nieuwe analyse.
De nieuwe informatie kwam op de twintigste verjaardag van het begin van de invasie van Irak, wat naar verwachting zo was onwettig door de VN Noch de Amerikaanse president George W. Bush, noch de Britse premier Tony Blair, de leiders die de oorlog hebben vervolgd, zijn echter onderwerp geweest van een strafrechtelijk onderzoek.
[Verwant: Hoe Team Bush aan de gerechtigheid over Irak ontsnapte]
De invasie begon in maart 2003 en ontketende een catastrofale humanitaire ramp geschat In de eerste drie jaar van het conflict kwamen 655,000 Irakezen om het leven, oftewel 2.5 procent van de bevolking.
15 maart 2003: “Met twee zonen in het leger demonstreer ik in Washington, DC, vier dagen voor de invasie.” (Larry Syverson/Flickr, CC BY-SA 2.0)
Het is breed uitgemeten terwijl de oorlog om olie van de kant van de VS en Groot-Brittannië in Irak de wereld in handen heeft vijfde grootste bewezen oliereserves. Irak had geen verband met de terroristische aanslagen van 11 september, die achttien maanden eerder hadden plaatsgevonden en die de zogenaamde War on Terror inluiden.
De gegevens over de productie van BP in Irak na de invasie zijn afkomstig van het bedrijf jaarlijkse verslagen en werd berekend op basis van de gemiddelde jaarlijkse prijs voor een vat olie voor elk productiejaar.
Tussen 2011 en 22 heeft BP 262 miljoen vaten Iraakse olie opgepompt.
Het bedrijf is begonnen producerende 31,000 vaten Iraakse olie per dag in 2011, maar dat aantal was dat wel meer snel tot 123,000 vaten per dag in 2015.
Tegen 2020 zal BP geproduceerd meer olie uit Irak dan zijn hele Europese operatie, inclusief de Britse Noordzee.
In de maanden voorafgaand aan de invasie van 2003 was BP dat ook geweest nagesynchroniseerde “Blair Petroleum” vanwege het intensieve lobbywerk van de Britse premier namens het bedrijf.
Zowel BP als Shell hebben dat gedaan geschiedenissen in Irak ging een eeuw terug, en de olie-industrie van het land werd gedurende een groot deel van de 20e eeuw in aanzienlijke mate gedomineerd door de twee Britse bedrijven.
De Iraq Petroleum Company, die in de vier decennia tot aan de jaren zestig vrijwel het monopolie had op de olieproductie van het land, werd Het hoofdkantoor is gevestigd in Oxford Street in Londen. BP en Shell samen eigendom 48 procent, voorheen genationaliseerd in 1972 en de concessies werden onteigend.
'Toegang tot hulpbronnen'
Maar BP teruggekeerd voor het eerst sinds de jaren zeventig, zes jaar na de Britse invasie, naar Irak. “We proberen voortdurend toegang te krijgen tot hulpbronnen, en in 1970 was dit ook Irak”, zegt het bedrijf bepaald destijds.
De nieuwe kans was een contract van een staatsbedrijf om de productie uit het Rumaila-veld bij Basra, een van de grootste olievelden ter wereld, uit te breiden. Het Britse leger was dat destijds bezetten Basra en omliggende gebieden in Zuid-Irak.
Het Rumaila-veld, dat zich uitstrekt 50 mijl van begin tot eind, was oorspronkelijk “ontdekt”door BP in 1953 en is de grootste in Irak.
31 januari 2003: De Amerikaanse president George W. Bush en de Britse premier Tony Blair spreken de media toe na een privébespreking van plannen om Irak binnen te vallen. (Witte Huis/Paul Morse, Publiek domein, Wikimedia Commons)
Het oorspronkelijke plan van de regering-Bush was dat de Iraakse regering een akkoord zou ondertekenen nieuwe oliewet die indirect de Iraakse olie zou hebben geprivatiseerd via een onconventioneel type contract dat 'productieverdelingsovereenkomsten' (PSA) wordt genoemd.
Deze zouden buitenlandse oliemaatschappijen in staat hebben gesteld contracten met de regering te ondertekenen om specifieke gebieden van de Iraakse petroleumsector te ontwikkelen in ruil voor een deel van de oliewinsten.
Maar de Iraakse grondwet vereist dat het parlement wetten ratificeert, en vanwege de interne dynamiek in het land destijds werd het parlement uiteindelijk gecontroleerd door nationalistische partijen met een anti-bezettingspolitiek.
De Iraakse regering moest wel terugkeren naar een oudere wet die alleen ‘technische servicecontracten’ (TSC) toestaat, waardoor de olie onder Iraaks eigendom bleef en buitenlandse oliemaatschappijen een vast tarief kregen in ruil voor diensten.
BP's investering in Rumaila nam de vorm aan van een TSC, die in december 2009 van kracht werd. In de deal zou BP dat doen herstellen kosten, ongeacht de olieprijs, en krijgen een vergoeding per vat productie boven een bepaalde drempel.
Het bedrijf gerapporteerd “Het technische servicecontract (TSC) waaronder wij in Irak opereren, functioneert als een PSA [overeenkomst voor het delen van productie].”
'Hoofdaannemer'
BP was de hoofdaannemer over de Rumaila-ontwikkeling, met een werkbelang van 38 procent. De China National Petroleum Company (CNPC) had 37 procent in handen, terwijl de resterende 25 procent in handen was van de Iraakse regering.
BP zei het, samen met CNPC bestemde om de komende twintig jaar 15 miljard dollar te investeren om de productie in Rumaila te verhogen tot bijna 20 miljoen vaten per dag, oftewel 3 procent van de mondiale olieproductie.
Destijds Rumaila al geproduceerd de helft van de Iraakse olie-export en omvatte vijf producerende reservoirs. BP zou dat samen met zijn partners doen renoveren de putten en faciliteiten.
In het eerste jaar dat BP actief was, verhoogde BP de productie op het Rumaila-veld met 10 procent hoger het tarief dat aanvankelijk was overeengekomen met het Iraakse olieministerie, waardoor het bedrijf in aanmerking kwam voor een deel van de geproduceerde olie. In de daaropvolgende tien jaar zou BP gemiddeld 65,000 vaten olie per dag uit Rumaila winnen.
11 maart 1917: Britse troepen trekken Bagdad binnen. (Openbaar domein, Wikimedia Commons)
In 2014 heeft BP meer zijn werkbelang in de Rumaila TSC tot 48 procent en het contract werd met vijf jaar verlengd tot 2034.
“Ondanks instabiliteit en sektarisch geweld in het noorden en westen van het land gaan de activiteiten van BP in het zuiden door”, zegt het bedrijf. gerapporteerd.
In 2015 is het gerapporteerd dat “we doorgaan met het opbouwen van relaties in BP's historische hart van het Midden-Oosten, met groeiende mogelijkheden” inclusief in Irak, waar de productie van BP een hoogtepunt bereikte van 123,000 vaten per dag. Irak was nu aangewezen een van de ‘belangrijkste productiegebieden’ van BP.
Speciale vertegenwoordiger voor Irak
Eén figuur die het goed heeft gedaan bij BP is Sir John Sawers, de eerste speciale vertegenwoordiger van Groot-Brittannië in Irak in 2003, die in 2015 toetrad tot de raad van bestuur van het bedrijf.
In de daaropvolgende zeven jaar heeft Sawers £ 1.1 miljoen aan vergoedingen van het bedrijf verdiend. Zijn BP-aandeel was dat ook waard £135,000 vorig jaar, een stijging van 181 procent ten opzichte van toen hij bij het bedrijf kwam.
Sawers trad in mei 2015 in dienst bij BP als niet-uitvoerend bestuurder, nadat hij blijkbaar “geïdentificeerd' het jaar daarvoor toen hij aftrad als hoofd van MI6, de Britse externe inlichtingendienst.
“John brengt een lange ervaring mee op het gebied van internationale politiek en veiligheid, die zo belangrijk zijn voor ons bedrijf”, zegt het bedrijf gerapporteerd. Sawers bracht het grootste deel van zijn carrière door in de diplomatie “waar hij de Britse regering over de hele wereld vertegenwoordigde”, voegde BP eraan toe. Dankzij deze ervaring benoemde BP Sawers tot voorzitter van het Geopolitieke Comité.
Het hoofdkantoor van BP in Londen. (WhisperToMe, publiek domein, Wikimedia Commons)
Sawers had een nauwe band met premier Tony Blair in de periode rond de invasie van Irak en was van 1999 tot 2001 zijn adviseur voor het buitenlands beleid. In mei 2003 benoemde Blair Sawers tot de eerste speciale vertegenwoordiger van Groot-Brittannië voor de post-invasie in Irak.
Het rol van de speciale vertegenwoordiger was “om samen te werken met Irakezen, met coalitiepartners en met andere vertegenwoordigers van de internationale gemeenschap om de politieke processen te helpen en te begeleiden die leiden tot de oprichting van een interim-regering.”
Sawers werd vervolgens van 2003 tot 07 politiek directeur en hoofdbestuurslid van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Zijn invloed in Irak zette zich voort toen hij in oktober 2005, in de nasleep van de oorlog, terugkeerde naar het land waar hij de Britse regering vertegenwoordigde. geslaagd constitutioneel referendum.
Dicht bij MI6
Het lijkt erop dat Sawers eerder in zijn carrière een MI6-officier was geweest. In 2009, toen hij werd benoemd tot hoofd van MI6, de BBC commentaar: “Zoals Downing Street terughoudend opmerkte, ‘voegt Sir John zich weer bij’ de SIS [Geheime Inlichtingendienst] – er zijn geen details gegeven over zijn vorige carrière bij MI6.”
BP is al lange tijd dicht bij MI6. In een 2007 Mail on Sunday artikel, dat vervolgens werd verwijderd, beweerde een klokkenluider van het bedrijf dat “BP nauw samenwerkte met MI6 op het hoogste niveau om het bedrijf te helpen zaken binnen te halen … en de politieke structuur van regeringen te beïnvloeden.”
Afvallige voormalige MI6-officier Richard Tomlinson schreef in zijn memoires uit 2001 dat BP “MI6-verbindingsofficieren heeft die relevante CX-informatie ontvangen”.
Sawers' voorganger als hoofd van MI6, Sir John Scarlett, was de hoge inlichtingenfunctionaris verantwoordelijk voor het beruchte dossier van Tony Blair over de massavernietigingswapens van Irak, opgesteld in de aanloop naar de invasie. Scarlett “voorgestelde het document gebruiken om het publiek te misleiden over de betekenis van de verboden wapens van Irak.”
Onder zijn sectie over relevante vaardigheden rapporteerde BP dat Sawers' "management van hervormingen bij MI6 ook een aanvulling vormt op BP's focus op waarde en vereenvoudiging."
Het superreuzenolieveld van Shell
De andere Britse “supergrote” oliemaatschappij, Shell, kwam in 2009 ook opnieuw Irak binnen toen het “beveiligd een belangrijke positie” in het land met een overheidscontract voor de ontwikkeling van het Majnoon-veld, opnieuw dicht bij Basra in het door de Britten bezette Zuid-Irak.
het bedrijf beschreven het wordt naar schatting “een van de supergigantische olievelden ter wereld”. 38 miljard vaten van olie.
Shell was Bekroond een 20-jarig contract voor technische diensten als hoofdoperator met een belang van 45 procent in de ontwikkeling van Majnoon. De Maleisische oliemaatschappij Petronas zou 30 procent in handen hebben, terwijl de Iraakse staat de resterende 25 procent zou bezitten.
De productie was verwacht Shell zei dat het 1.8 miljoen vaten olie per dag zou bereiken, vergeleken met de 45,000 die het destijds produceerde. Shell ook zei het veld had “aanvullend exploratiepotentieel.”
Ook in 2009 was Shell dat Bekroond een aandeel van 15 procent in een contract voor de ontwikkeling van het West Qurna 1-veld – wederom nabij Basra – als onderdeel van een door ExxonMobil geleid consortium.
Dit contract was Opnieuw onderhandeld in 2014 en het overheidsaandeel werd teruggebracht van 25 procent naar 5 procent en verspreid onder andere aandeelhouders, waaronder Shell.
In 2018 verkocht Shell echter zijn belang van 20 procent in het West Qurna 1-veld en zijn belang van 45 procent in het Majnoon-veld aan de Iraakse regering.
BP en Sir John Sawers reageerden niet op verzoeken om commentaar.
Matt Kennard is hoofdonderzoeker bij vrijgegeven VK. Hij was fellow en vervolgens directeur van het Centre for Investigative Journalism in Londen. Volg hem op Twitter @kennardmatt
Dit artikel is van Gederubriceerd VK.
De VS en Groot-Brittannië installeerden en steunden Saddam Hoessein als marionet en aanvalshond tegen Iran, en toen hij geen goede hond meer was, besloten de VS de natie uit te roeien, iedereen te vermoorden en toch te nemen wat ze wilden. Het was wreed. Is nog steeds. DU-rondes veroorzaken nog steeds problemen en dat zal nog generaties lang zo blijven.
Dit is een gedragspatroon van het Amerikaanse imperium zoals het is. Het verkoopverhaal voor de westerse consument is heel anders.
Het kruid moet vloeien. De olie moet stromen. Als het imperium geen controle heeft over de specerijen/olie, zullen ze geen inkomsten ontvangen van de naties van de kleinere volkeren. Ze zullen de energievoorziening van de concurrentie niet controleren, en ze zullen worden onthuld als de spreekwoordelijke naakte keizer, zonder kleren.
Dat zou onaanvaardbaar zijn, en Churchill zou een trieste geest zijn, net als de Rockefellers en de Bushs, de Fords en de Kagans.
Dus massamoord is het dan. En opnieuw en opnieuw.
Het westerse kapitaal vindt altijd een manier om de natuurlijke hulpbronnen in de onontwikkelde wereld te parasiteren, vooral als het vergieten van bloed een onderdeel van het proces is geweest. Eerst wordt de lokale bevolking beroofd van het leven en de vrijheid in oorlogen die specifiek zijn opgezet om de grootschalige diefstallen mogelijk te maken die bedoeld zijn om de indringers ten goede te komen, en vervolgens worden ze opgelicht van welke nationale schatten dan ook die zich op hun nationale bodem, sediment, lagen, watervoerende lagen, waterwegen, kusten, enz. kunnen bevinden. kustgebieden of akkers. Wat verbazingwekkend is, is dat de westerse piraten niet eens in staat zijn de balans op te maken van hun eigen economieën of in de behoeften van hun eigen volk te voorzien, zelfs met al hun onrechtmatig verkregen goederen. Ondanks alle plunderingen die de levensstandaard in de grondstoffenrijke doellanden verlagen, staan dieven en bemoeizuchtige mensen als de VS, Groot-Brittannië en de EU nog steeds op de afgrond van een economische ineenstorting, zo vertellen ze hun eigen slachtoffer van de arbeidersklasse. . Verwacht niet dat ik om je huil, BP.
De westerse 'waarden' die tentoon worden gesteld…Wat een hypocrisie. Het ging niet om Hoessein, het ging om de olie die gestolen zou worden. En zo gaat het met elk land op deze planeet – als het rijk is aan natuurlijke hulpbronnen, maar het gevaar loopt vertrapt te worden door de VS en dergelijke.
@Valerie
het artikel staat ook op de substack van Caitlin:
hxxxps://caitlinjohnstone.substack.com/p/john-boltons-prominence-in-the-media
Dat werkte. Bedankt Kooka.
En het onteigenen van de activa van de ME gaat door terwijl de VS en hun vrienden Syrische olie blijven stelen.
En als de Syriërs zichzelf proberen te beschermen tegen de indringers, zullen ze worden gebombardeerd. Is democratie niet geweldig?
hxxps://www.bbc.com/news/world-middle-east-65061880
Het was inderdaad niet alleen Irak dat werd verkracht en geplunderd. De centrale bank van Libië werd beroofd van haar goud (denk aan Gaddafi's “gouden dinar”) en olie-activa. Zelfs landen die niet in het stenen tijdperk zijn gebombardeerd, worden geplunderd: in Venezuela zijn vele miljarden gestolen, net als in Iran en Rusland. Bovendien zijn honderden duizenden onschuldige mensen gedood of gestorven als direct gevolg van deze wreedheden.
Perfect geschreven, Peter. Toch lijkt de overgrote meerderheid nog steeds ‘een soldaat te bedanken’, ‘onze troepen te steunen’ en het idee te accepteren dat het leger een goede en nobele organisatie is. Is 'Toys for Tots' van het Korps Mariniers hiervan niet het meest flagrante voorbeeld? Het suggereert dat een tak van Murder, Inc. eigenlijk een goedaardige organisatie is. Het Korps voorziet kleine kinderen van speelgoed en dat is zo lief. Natuurlijk hebben we het over Amerikaanse kinderen, de enigen die zulke vriendelijkheid waard zijn; de peuters in het buitenland slachten we.
In gewoon Engels gesproken: de Britten stalen olie van het Iraakse volk voor een bedrag van 15 miljard dollar. Maar als KOLONISTEN zag Engeland zichzelf NOOIT als DIEVEN die ARMOEDE naar het Iraakse volk brachten!!
Het eerste dat gebeurde nadat we Saddam hadden opgehangen, was dat we de eerdere contracten nietig verklaarden. We zeiden meteen tegen de Chinezen, wier contract WERD ONDERTEKEND, dat ze een ommekeer moesten maken en hen dezelfde contractvoorwaarden moesten geven voor 3 miljard dollar. Een Amerikaanse oliemaatschappij stak de opbrengst in eigen zak. De rest werd uitgedeeld aan BP, Total en onze vrienden, de Russen, allemaal voor bescheiden miljarden.
Britse en Amerikaanse oliemaatschappijen nemen al tientallen jaren Iraakse olie af. De echte reden voor het starten van de oorlog in Irak was dat Hoessein onderhandelingen begon met China om nieuwe olievelden in Irak te ontwikkelen.
Ik herinner me ook iets over Hoessein die olie in euro's wilde verkopen in plaats van in Amerikaanse dollars – dezelfde reden waarom Gaddafi werd vermoord.
Oorlogen in het Midden-Oosten waren voor “The Greater Israel Project”.
Dit is correct. Israël kreeg na de invasie driekwart van zijn olie uit Irak tegen een zeer goedkope prijs. Paul Wolfowitz maakte een einde aan het kabinetsbesluit van de president om zich vlak voor de invasie van Irak niet op de olie-infrastructuur te richten, maar deed dat om zich op de olie-infrastructuur in Syrië te richten. Israël betaalde een enorme premie voor olie en gebruikte de invasie van Irak als middel om de pijpleiding van Haifa te heropenen. Ze maakten de stomme fout om hierover in hun kranten te publiceren en toen de Irakezen hoorden dat Amerika hun olie naar Israël zou overhevelen, begonnen ze hun eigen olie-infrastructuur aan te vallen en te saboteren. De Israëlische gretigheid om die reservepijplijn te openen en het vooraf aankondigen ervan verpestte dat plan feitelijk. Uiteindelijk kregen ze toch de olie die ze nodig hadden, alleen niet via hun eerste plan. China was de op één na grootste weldoener van de export van Iraakse olie.
Het land dat lobbyde voor, plande en gebruikte het Amerikaanse leger om de Syrische olie-infrastructuur te vernietigen en vervolgens Iraakse olie te stelen, was natuurlijk niet de VS. Het waren de neoconservanten en Israël. Het was slechts een kers op de taart voor de plannen van Groot-Israël, maar op de een of andere manier wordt de belangrijkste planner en dader van het stelen van Iraakse olie nooit genoemd.
Voor degenen die denken dat deze koloniale oorlogen eenvoudigweg zijn uitgevochten voor economisch gewin, en niet in de eerste plaats om de geopolitieke doelstellingen van het Anglo-Amerikaanse rijk tegen welke potentiële tegenstander dan ook te handhaven of uit te breiden, overweeg het volgende: tegen eind 2022 zal alleen de oorlog in Irak hebben de Verenigde Staten 1.922 biljoen dollar gekost, terwijl voor Groot-Brittannië een veel kleinere ‘investering’ van minder dan 7 miljard dollar nodig was.
En toch zal het binnenkort allemaal uit elkaar vallen, terwijl vrede en stabiliteit dreigen, terwijl China bemiddelt in toenadering tussen de Saoedi’s en Iran, terwijl de Russen hetzelfde doen tussen Syrië en Turkiye.
hxxps://www.lewrockwell.com/2023/03/no_author/john-boltons-prominence-in-the-media-proves-our-entire-society-is-diseased/
Lang artikel van Caitlin Johnston over het witwassen van de misdaad in Irak: het is vernietigend en roept de vraag op waarom deze criminelen nog steeds vrij rondlopen en uitgebreide media-aandacht krijgen.
Het antwoord op de vraag is dat Amerika geen verantwoording aflegt, getuige de Oekraïense beleidsmisdaad.
De Lew Rockwell-website is erg interessant, maar ik kon het specifieke artikel dat u in uw link plaatste niet vinden. (Het bracht me alleen naar een lijst van de L. Rockwell-website)
Het is interessant om terug te denken aan de pro-oorlogsretoriek van het begin van de eeuw. De Iraakse invasie zou zichzelf terugbetalen, dankzij de olie. Het was de moeite waard om Irak binnen te vallen vanwege de rijkdom aan oliebronnen. Dit werd ons destijds op verschillende manieren verteld.
Het is de moeite waard om te onthouden, omdat het reflecteert op wat werkelijk wordt bedoeld als woorden als 'wij' en 'nationale belangen' worden gebruikt.
In de VS wordt geschat dat 'wij', het volk, ongeveer 2.5 biljoen dollar aan belastinggeld hebben betaald of zullen betalen voor deze oorlog, tegen de tijd dat alle veteranenuitkeringen zijn uitbetaald. We betaalden ook met minstens 5000 levens van bewuste zielen, en vele malen raakten deze gewond op verschillende fysieke en mentale manieren. waarbij beide waarschijnlijk ondergewaardeerd zijn in statistieken en rapporten.
Hebt u een cheque gekregen van uw aandeel in de oorlogswinsten in Irak? Hebt u voor de studie van uw kinderen betaald toen die forfaitaire cheque van $ 10 per post van 'uw' regering arriveerde na het winstgevende oorlogsavontuur? Nee, niet alleen als belastingbetalende burger. Je zat vast met de rekeningen en de winst vloeide niet jouw kant op. In feite heeft u er op andere manieren voor betaald, nu de binnenlandse bestedingen krimpen en de diensten die de overheid aan haar burgers levert steeds zeldzamer worden, terwijl u tegelijkertijd een 'defensie'-begroting financiert die elk jaar naar nieuwe records stijgt.
Maar sommige mensen hebben er wel van geprofiteerd. Deze oliemaatschappij harkte geld binnen, zoals blijkt uit dit artikel. En dit is slechts één voorbeeld. Als je tot de klasse behoort van mensen die veel aandelen Shell Oil bezitten, dan heb je een deel van de winst.
Onthoud dit maar…. als ze het over 'wij' hebben in een oorlog, als je maar een gewone belastingbetaler bent, betekent dat dat je sterft en moordt, en dat je de belastingen betaalt. Maar de ‘wij’ die hiervan profiteert, is een andere groep mensen. Dezelfde mensen die profiteren van 'de nationale belangen' terwijl jij alleen maar de rekening voor de kosten krijgt.
Hoe zorgt de huidige oorlog voor 'democratie en vrijheid' ervoor dat u meer democratie en vrijheid in uw leven krijgt? Of zal dat net zo eindigen als de oliewinsten uit de oorlog in Irak, die nooit helemaal tot bij jou zijn doorgedrongen?
Hallo Peter, ben jij dezelfde Peter die “Praktische Ethiek” schreef?
Het is een uni-tekst op mijn plank. Misschien vond je de naam gewoon leuk als handvat...
Irak is een slachtoffer van een misdaad, dat is bewezen, en nu zijn de profiteurs die aandrongen op oorlog en daarvan hebben geprofiteerd, geen herstelbetalingen meer gaan doen.
Dat zou het imperium schade toebrengen en het imperium dwingen zijn mislukking of wangedrag toe te geven.
Dat mag niet gebeuren. Er zou een deur opengaan voor juridische compensatie voor slachtoffers van misdrijven. De winst is al uitgegeven. De zakenwereld zal de rekening eenvoudigweg doorschuiven naar de armen, door de prijzen op te drijven.
Laten we niet vergeten dat toen de slavernij eindigde, de slaveneigenaren gecompenseerd werden, en niet de slaven. We hebben nu slechts een uitbreiding van datzelfde systeem.