Mensen moeten beslissen met wie ze zich aansluiten op basis van hun principes van eenheid en gedeelde belangen, maar ze moeten ook bedenken dat hun allianties de meest gemarginaliseerde mensen geen schade toebrengen, schrijft Jacquie Luqman.
[OPMERKING: Om een stem van de andere kant van dit debat te laten horen, publiceren we een versie van dit artikel opnieuw met toestemming van de auteur. Merk op dat de Volkspartij mede-organisator is van de anti-oorlogsbijeenkomst van 19 februari, samen met de Libertarische Partij.]
By Jacqueline Luqman
Black Agenda Report
LEftisten, vooral Zwart Links, delen niet dezelfde zaak als iedereen die een einde wil maken aan de Amerikaanse betrokkenheid in Oekraïne. De politiek van sommigen die zichzelf anti-oorlog noemen, kan niet worden genegeerd.
Ik kijk naar deze Rage Against The War Machine-bijeenkomst die wordt georganiseerd door de Libertarische Partij en ik ben oprecht in de war over de manier waarop mensen aan de linkerkant hierbij betrokken zijn.
Oh, ik begrijp de noodzaak om een sterke, niet alleen anti-oorlogsbeweging, maar ook een anti-imperialistische en mensgerichte mensenrechtenbeweging nieuw leven in te blazen en te mobiliseren, dus zeker, soms zullen we ons moeten organiseren met mensen die we niet hebben.' Ik ben het met alles niet 100 procent eens. Dit zou niet een van die gevallen moeten zijn.
Oppervlakkig gezien, als je naar de lijst met eisen op de Rage Against The War Machine-webpagina kijkt – en ik neem aanstoot aan hun spel over de naam van de band Rage Against The Machine – kun je gemakkelijk instemmen met het niet sturen van nog een cent aan Oekraïne, aan het snijden in de begroting van het Pentagon, aan het afschaffen van oorlog en imperium, aan het ontbinden van de NAVO en aan het vrijlaten van Julian Assange, naast andere redelijk klinkende eisen en denken: “Nou, dit is geweldig, ik ben het met al deze dingen eens, dus natuurlijk Ik zal ze steunen/op één lijn staan!”
Maar als je deze mooi klinkende woorden vergelijkt met de werkelijke ideologie van de hedendaagse Libertarische Partij, en in het bijzonder van de Mises Caucus die er de controle over heeft gekregen, begint er iets vreemds te ruiken. Dus laat me je vertellen wie deze mensen zijn.
Terug in mei 2022 Reden Magazine publiceerde een dit artikel onderzoek naar de overname van de Libertarische Partij door de Mises Caucus, die plaatsvond toen de Caucus hun kandidaat Angela McCardle tot voorzitter van de nationale partij kreeg met 69 procent van de stemgerechtigde afgevaardigden.
Het artikel wijst erop dat McArdle weliswaar kandidaat was voor de Mises Caucus, maar dat het brein achter de schermen achter de overwinning de oprichter en leider van de Caucus, Michael Heise, was.
Het officiële platform van de caucus is typisch libertair spul – persoonlijke vrijheid, weinig tot geen toezicht van de federale overheid of trouwens ook geen federale regering, geen ‘ongrondwettelijke’ oorlog, geen federale regelgeving inzake wapens, het primaat van privé-eigendom – wat altijd kapitalistische hebzucht heeft geschreeuwd. en een groot aantal andere problemen, waaronder racisme, aangezien racisten het libertaire credo van de vrijheid hebben overgenomen, zonder federaal toezicht op de vrijheid om gekleurde mensen uit te sluiten.
Maar de sleutel tot het begrijpen van het gevaar van de Mises Caucus ligt niet in wat hun platform zegt; het zit in wat hun leden hebben gezegd en gedaan. Omdat zelfs libertariërs van de oude garde zeggen dat te veel leden van de Caucus onaangename pestkoppen zijn, en ook vaak racistisch.
Het Reden Magazine artikel citeert het voorbeeld van de New Hampshire LP, een krachtige vector van Mises Caucus-berichten, tweeten op Martin Luther King Day dat “zwarte mensen in Amerika speciale toegang krijgen tot essentiële medicijnen, speciale federale financiering krijgen vanwege ras, en als eerste in de rij staan voor elke universiteit en elke baan. Amerika heeft geen schulden bij zwarte mensen. Het is in ieder geval andersom.”
Afgezien van de bewering dat zwarte mensen in dit land voorrang krijgen op alles wat typisch racistisch gezever is en overduidelijk onwaar, waren de denkbeeldige racistische grieven een reactie op het feit dat Nicole Hannah Jones niet haar gevoelens tweette, maar de woorden van Dr. Martin Luther King, Jr. hij zei in de vaak verkeerd gecontextualiseerde ‘I Have A Dream’-toespraak:
“Het is vandaag duidelijk dat Amerika in gebreke is gebleven bij het nakomen van deze promesse voor zover het haar gekleurde burgers betreft. In plaats van deze heilige verplichting na te komen, heeft Amerika de neger een slechte cheque gegeven, een cheque die terugkwam met de vermelding ‘onvoldoende geld…’
Maar zeker, we krijgen een voorkeursbehandeling voor essentiële medicijnen, een baan en een toelating tot de universiteit in een tijd waarin De economische ongelijkheid tussen zwart en wit blijft bestaan, met welke schamele winsten de zogenaamde zwarte middenklasse dan ook heeft bereikt, wat zich niet vertaalt in meer economische stabiliteit voor de zwarte massa. Alle zwarte huishoudens liggen wat betreft inkomen en vermogen ver achter op witte huishoudens, inclusief de veelgeroemde zwarte kleinburgerij.
Dan is er het invloedrijke lid van de Caucus, Jeremy Kauffman, die tweeted dat transgenders vermoord moeten worden om een meer morele wereld te bereiken, zolang daar geen extra belastingen tegenover staan. Deze tweets zijn verwijderd onder druk om dit te doen, maar je weet dat Twitter voor altijd bestaat, en godzijdank is dat zo, zodat we bewijs hebben ter ondersteuning van de redenen waarom daadwerkelijke linksen deze #AntiWarSoWhite-mensen uit de weg gaan.
Laat de Libertariërs van de Mises Caucus maar zeggen dat zij alleen maar de revolutie van Ron Paul voortzetten. Maar er kan nog meer bewijs van hun ware ideologie worden gezien toen ze erin slaagden de lijn van de oude platformplank van de Libertarische Partij te schrappen, waarin onverdraagzaamheid als “irrationeel en weerzinwekkend” werd veroordeeld.
Michaël Heise. (Reden TV/YouTube screenshot)
Heise zegt dat de veroordeling tegen onverdraagzaamheid voedde wat hij een ‘ontwaakte’ of ‘cultureel-marxistische’ agenda noemde.
“Wat er tegenwoordig gebeurt met het ‘wokeïsme’ is dat mensen taal gebruiken als dialectiek langs culturele lijnen om collectivistische doeleinden na te streven,” zegt Heise. “Dus vroeger…de marxistische revoluties hadden ze de dialectiek van de rijken versus de armen en de eigenaar versus de arbeider. En ze streefden naar collectivistische doeleinden. Het is dezelfde ideologie die nu aan de gang is, maar ze plaatsen cis versus hetero, man versus vrouw en trans versus wat dan ook.” Kijk eens aan, het is de oude communistische homo/trans collectivistische agenda!
En hoewel ze een nieuwe regel hebben toegevoegd waarin in de plank van hun partij staat dat de partij “de rechten van ieder persoon zou handhaven en verdedigen, ongeacht hun ras, etniciteit of enig ander aspect van hun identiteit”, is het moeilijk in te zien hoe dat kan gebeuren. Dit kan gebeuren wanneer de Mises Caucus de LP-omgeving vormgeeft om discussies over de identiteit van mensen te overstemmen en hoe beleid hen anders beïnvloedt dan de meerderheid. Verbazingwekkend hoe deze zogenaamd vrijheidslievende libertariërs angstaanjagend klinken als onverdraagzame Republikeinen die hun rechten ontnemen.
Dan is er nog het feit dat The Mises Caucus er ook in slaagde de pro-choice-plank van de partij te verwijderen, waarvan McArdle zei dat deze nodig was omdat abortus “een onverenigbaar verschil” vertegenwoordigt binnen de libertaire beweging en ze Trump en de sociaal-conservatieve beweging niet steeds van elkaar wilden vervreemden. kiezers. ‘We hebben de neiging om mensen die een beetje sociaal conservatiever zijn eruit te duwen’ zegt McArdle. “En ik denk dat er ruimte is in de partij voor mensen die libertijns en sociaal conservatief zijn. En ik zou graag willen dat ze zich zo voelen.”
Laat ik dit even duidelijk hebben: er is genoeg ruimte in de partij om het recht van vrouwen op privacy en lichamelijke autonomie te beschermen en genoeg ruimte voor de mensen die het hen willen afnemen? Hoe ziet de plattegrond van die grote tent eruit, want ik zie niet hoe je genoeg ruimte voor beide regelt. Je gaat onvermijdelijk één groep verdrijven, en dat zal altijd de groep zijn die zich bedreigd voelt is bedreigd door de ander.
En de libertariërs van de oude garde zijn het daarmee eens, en daarom hebben velen van hen zich zeer uitgesproken uitgesproken in hun verzet tegen de Mises Caucus en de overname van de LP. Een gekozen ambtenaar van de oude garde libertariër die haar functie neerlegde uit protest tegen de overname van de Mises Caucus in New Hampshire zei, “…we zijn een grote tentenpartij, maar geen enkele tent is groot genoeg om racisten en mensen van kleur, transfoben en transgenders, fanatici en hun slachtoffers te huisvesten.”
Als de Libertarische Partij en ieder ander die de anti-oorlogsbijeenkomst van 19 februari sponsorde en organiseerde serieus bezig was met het opbouwen van de ‘anti-oorlogsbeweging’, waarom hebben ze dan niet contact opgenomen met de zeer zichtbare en zeer actieve zwarte, bruine en Door inheemsen geleide, anti-imperialistische organisaties en hun vertegenwoordigers uitnodigen om te spreken?
Als we bedenken dat de mensen die het meest getroffen zijn door het VS-imperialisme en de imperialistische oorlog zich daar al tegen hebben georganiseerd lang voordat deze Mises-mensen kwamen, waarom heb ik de meeste van deze linksen dan niet samen met ons zien organiseren? Ik bedoel, zwarte, queer, trans, gehandicapte, Global South en Afrikaanse mensen zullen zeker allemaal sterven als er een nucleaire oorlog zou komen, dus waarom zouden we niet vertegenwoordigers opnemen van ALLE MENSEN die getroffen zouden worden als deze oorlog niet op jouw platform wordt gestopt? ?
En de organisatoren van deze bijeenkomst hoefden niet eens contact op te nemen met echte anti-imperialistische, antikapitalistische organisaties zoals de Black Alliance for Peace of ANSWER Coalition of iets dergelijks. Ze hadden zelfs een liberale formatie als de Poor People's Campaign kunnen bereiken.
Maar nee! De organisatoren keken naar de line-up van hun sprekers en niemand zei: “Verdorie, dit is hier machtig wit, we moeten een paar legitieme zwarte anti-oorlogssprekers hebben en echt een solide anti-oorlogscoalitie opbouwen.” Maar aangezien dat niet de persoon is waarmee ze blijkbaar hun basis willen opbouwen, hebben ze dat niet gedaan.
Ik verzin dit niet. De nieuwe door Mises Caucus gesteunde stoel van de LP McArdle maakte duidelijk met wie de partij haar basis in een ander land wil uitbreiden. Reden Magazine dit artikel waar ze zegt,
“Aanhangers van de Mises Caucus zeggen dat ze ‘de Libertarische Partij weer libertair willen maken’, dat ze zich niet langer zorgen hoeft te maken over het beledigen van progressieven of Beltway-types en niet bang moet zijn om contact op te nemen met de coalitie die voormalig president Donald Trump heeft gekozen.”
Dat klopt, hun gedurfde actie om de Libertarische Partij te verjongen is niet bedoeld om de anti-imperialistische, anti-kapitalistische partij te bereiken (dat zouden ze nooit doen omdat libertariërs die van privé-eigendom houden niet antikapitalisten) formaties en activisten, maar aan de rechterkant, en alt-rechtse jonge, podcast edgelord, persoonlijkheidsminnende Trump-kiezer. En om gewetenloze linksen zover te krijgen dat ze hen publieke legitimiteit geven door te spreken op hun opportunistische rekruteringsevenement noemen ze dat uiteraard een anti-oorlogsbijeenkomst, waar te veel mensen graag aan meewerken.
Ondanks hoeveel sprekers nu publiekelijk zeuren over anderen die zich terugtrekken uit de betoging omdat ze bezweken zijn voor “the woke mob” of voorstander waren van een LGBTQ+-agenda, is de waarheid dat mensen waarschijnlijk niet hebben gekeken naar wat de Libertarische Partij is geworden. met de Mises Caucus nu aan de leiding. En toen ze erachter kwamen, besloten ze dat het niet de moeite waard was om de reputatie van hun formaties te beschadigen door met hen om te gaan, en uiteindelijk dat het verraden van de gemarginaliseerde mensen binnen hun formaties en coalities ook niet de beperkte zichtbaarheid waard was die hun deelname hen zou hebben gegeven.
Vooral als je dat voor de Libertarische Partij meeneemt, lijkt één doel van deze bijeenkomst te zijn om het politieke moment te grijpen om het profiel van hun zwaaiende politieke partij te vergroten en enige legitimiteit te verwerven van de sprekers die ze hebben uitgenodigd.
Het is vermeldenswaard dat het geld voor de Libertarische Partij opdroogt vanwege de verschuiving naar rechts die de Caucus heeft gecreëerd. Lange tijd belangrijke donoren van de LP hebben dat wel gedaan zei dat de Mises-beurt ervoor zorgde dat ze stopten met het financieren van LP-kandidaten.
Op het moment dat de Reden artikel in maart 2022 werd gepubliceerd, was het aantal actieve donoren van de LP, waaronder een aantal grote, al zeven maanden op rij gedaald na de vier jaar durende strijd om de controle over de partij tussen de oude garde Libertariërs en de Mises Caucus. En nu de Mises Caucus heeft gewonnen, lijkt deze bijeenkomst onderdeel te zijn van hun strategie om de politieke macht van hun partij te winnen en uit te breiden.
Ik moet teruggaan naar de mensen die er na alles wat aan het licht is gekomen over de Libertarische Partij en de Mises Caucus, nog steeds voor kiezen om aan de betoging deel te nemen. Ik vraag me af of ze zich afvragen wat de door de Mises Caucus geleide Libertarische Partij zal doen met de politieke macht die ze winnen als ze met dit evenement de legitimiteit kunnen verzilveren waarnaar ze op zoek zijn. En als ze zich dat afvragen, tegen wie denken ze dan dat ze die politieke macht zouden uitoefenen?
Natuurlijk zullen ze die macht gebruiken tegen de mensen van wie ze ons al hebben verteld met hun eigen woorden en daden waartegen ze die willen gebruiken: om de gemarginaliseerden te ontnemen zoals de Republikeinse partij, die er actief naar streeft om hun gelederen te laten groeien, dat doet. al aanvallend.
De Libertarische Partij onder controle van Mises Caucus zal de Republikeinse Partij hierbij helpen. Ondanks de garanties van sommigen die mij hebben ingeschakeld, zullen ze de gedachten van deze mensen niet veranderen, omdat de LP niet geïnteresseerd is in het veranderen van hun ideologie.
Onder de vele linksen die mijn analyse van deze door de LP gesteunde bijeenkomst ter discussie stelden, kan ik mij herinneren dat geen van hen al begin februari 2022 samenwerkte met andere anti-imperialistische groepen voor landelijke protesten tegen een mogelijke oorlog in Oekraïne. Facebook herinnert mij eraan dat ik bij zo’n bijeenkomst was.
Zie je, wij anti-imperialisten hebben geprotesteerd tegen imperialisme, oorlog en... dit oorlog in het bijzonder al geruime tijd, zelfs voordat de oorlog met Rusland met behulp van Oekraïne begon. We zagen het aankomen en protesteerden tegen de mogelijkheid, zo niet de onvermijdelijkheid, dat de VS/EU/NAVO-coalitie dit zou pushen. Maar laat deze veteranen van de anti-oorlogsbeweging het maar vertellen: a echt krachtig Er had pas een anti-oorlogscoalitie kunnen worden opgebouwd toen de LP-bijeenkomst plaatsvond, dus als we waarde hechten aan onze levens, kunnen we maar beter op die kar springen.
Ze proberen hun zwakke argumenten tegen ons te ondersteunen door citaten van Frederick Douglass of het voorbeeld van de oorspronkelijke Rainbow Coalition onder leiding van de Black Panther Party te gebruiken om ons te bewijzen dat we ons moeten verenigen met racistische blanke mensen. Behalve dat ze wederom de context uit hun voorbeelden verwijderen en niets hebben gedaan dat in de buurt komt van wat die vrijheidsstrijders deden om de racistische overheersing aan te vechten.
Ze hebben niet van hen geëist dat zij het verwerpen, zoals de Black Panther Party deed met de leden van de Young Patriots, zoals Frederick Douglass deed bij het uitdagen van het systeem van blanke supremacistische overheersing.
Mijn observaties hier zijn niet zozeer een veroordeling van welke van deze groepen dan ook – organisatoren of deelnemers – en meer een eerlijke analyse van de factoren die mij ertoe hebben gebracht deze Rage Against The War Machine-rally van de LP te zien als een gevaarlijke afleiding van echte anti-imperialistische ideeën. coalitievorming en -organisatie.
Mensen moeten beslissen wwaar ze zich bij aansluiten op basis van hun principes van eenheid en gedeelde belangen, maar ze moeten ook rekening houden met ditbij hun allianties do geen schade toebrengen aan de meest gemarginaliseerde mensen.
Ik weet dat de belangen van de arbeidersklasse, van arme, onderdrukte en gekoloniseerde mensen, die bovendien gemarginaliseerd worden door raciale onderdrukking, genderonderdrukking, uitsluiting van bekwaamheid en andere intersectionele strijdpunten, niet gediend worden door zich aan te sluiten bij mensen die deze onderdrukking zouden voortzetten als ze dat zouden doen. ooit genoeg kracht winnen om het te kunnen doen.
We kunnen het ons niet veroorloven om deze groepen nu legitimiteit te verlenen, alleen zodat ze de macht kunnen verwerven om die later tegen ons te gebruiken.
Jacqueline Luqman is een radicale activist gevestigd in Washington, DC; en mede-oprichter van Luqman-natie , een onafhankelijk zwart mediakanaal dat te vinden is op YouTube (hier en hier ) en verder Facebook ; en co-presentator van Radio Spoetnik's In elk geval nodig.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Als het doel op de lange termijn ‘anti-imperialistische coalitievorming en -organisatie’ zou zijn, zou ik het vrijwel volledig met Luqman eens zijn.
Maar op dit moment staan we letterlijk aan de vooravond van een nucleair Armageddon. Met dat gevoel van existentiële urgentie in gedachten ben ik bereid mij aan te sluiten bij vrijwel iedereen die zich tegen de Oorlogsmachine verzet, zelfs als zij zich om de verkeerde redenen en met de verkeerde motieven tegen de Oorlogsmachine verzetten.
Er zal een ANSWER-demonstratie plaatsvinden in DC op 18 maart: Nationale Mars op Washington: Vrede in Oekraïne – Stop de NAVO.
Hoe meer hoe beter.
Ik ben het eens met deze geweldige analyse van de hele situatie door de auteur hier.
In mijn eigen grovere woorden: ja, het is moeilijk om de handen ineen te slaan met mensen die één hand hebben die afwisselend het gehoor van elk oor sluit, links en rechts.
Niemand vraagt je om met wie dan ook de handen ineen te slaan. Wat mensen van je vragen, is met je voeten op hetzelfde trottoir staan als mensen. Mevrouw Luqman schrijft:
“Ik weet dat de belangen van de arbeidersklasse, arme, onderdrukte en gekoloniseerde mensen, die bovendien gemarginaliseerd worden door raciale onderdrukking, genderonderdrukking, uitsluiting van bekwaamheid en andere intersectionele strijdpunten, niet gediend worden door zich aan te sluiten bij mensen die deze onderdrukking zouden willen voortzetten. ze winnen ooit genoeg macht om het te kunnen doen.
Uw lichaam toevoegen aan een mars is geen daad van empowerment van de mensen die de mars organiseren, mevrouw Luqman. Het is een daad van empowerment van het volk. En degenen die de macht in handen hebben, zijn vastbesloten ervoor te zorgen dat mensen die zich verzetten tegen het militarisme van de VS/NAVO en de neoliberale herkolonisatie van de straat blijven. En ze weten dat de beste manier om dat te doen is door hen aan te moedigen elkaar aan de kaak te stellen. Ken je de “Bernie Bros” nog? Ze zullen altijd een gevoelig punt kunnen vinden waarmee ze vrijwel iedereen in diskrediet kunnen brengen. Ze weten waar alle knoppen zitten en zijn meesters in het indrukken ervan. Maar houd in gedachten wat hun echte doel is. En hun echte doel heeft niets te maken met het beschermen van de kwetsbaren of het mogelijk maken van democratie en vrijheid in Oekraïne. Hun echte doel is om te voorkomen dat de mensen zich verenigen, omdat ze doodsbang zijn voor wat er zal gebeuren als mensen dat wel doen.
Gewoon MO…. Maar…. Iemand moest de bal aan het rollen krijgen (ongeacht mogelijke opportune motivatie)
De aanwezigen zouden genoeg anderen moeten vinden die het volledig eens zijn met hun persoonlijke POV; In de hoop dat netwerkorganisatie leidt tot meer soortgelijke evenementen.
Tijdens Bush #2 vonden bijna elk weekend massale anti-oorlogsbijeenkomsten plaats. Ik herinner me veel bussen en borden met International Answer. Mijn enige bezwaar tegen grote openluchtbijeenkomsten is dat de politie vaak te paard patrouilleert. Paarden zijn weerloos en worden als zodanig mishandeld door deelnemers aan de rally, waaronder het slaan van paarden in het gezicht, het laten struikelen van paarden waardoor hun benen in elkaar zakken en het gooien van voorwerpen naar hen. Een prachtige anti-oorlogsbeweging werd door Dr. King op gang gebracht met zijn toespraak op 4 april 1967 in de Riverside Church in New York City. (Precies een jaar later, 4-8-1968, werd Dr. King vermoord). Dr. King zei dat de Amerikaanse regering “de grootste leverancier van geweld in de wereld van vandaag” was en dat de oorlog in Vietnam “een vijand van de armen” was in Amerika… “Time magazine noemde de toespraak “demagogische laster die klonk als een script voor Radio Hanoi,” en de Washington Post verklaarden dat King “zijn bruikbaarheid voor zijn zaak, zijn land, zijn volk had verminderd.”… Onverschrokken leidde Dr. King op 15 april 1967 een anti-oorlogsmars van 125,000 mensen in New York City vanuit Central Park aan de Verenigde Naties.
Weigeren om te werken met mensen van wie je de ideeën/waarden veracht, is gemakkelijk; het harde werk onderdrukt die afkeer en gaat in gesprek met mensen waar je het niet mee eens bent.
De woorden van mevrouw Luqman zijn die van een ideoloog, compromisloos en dogmatisch, emotioneel. Ze citeert tweets, citaten en artikelen die haar overtuigingen vormen, maar nergens heeft ze die overtuigingen op het spel gezet door in gesprek te gaan met degenen tegen wie ze zich verzet. Vragen stellen, luisteren, argumenteren en debatteren, uitdagen en uitgedaagd worden – dat is hard werken. Allianties die worden opgebouwd met degenen met wie je het eens bent, zijn eenvoudig. Het onderhandelen over een gemeenschappelijke basis met degenen met wie je het niet eens bent, vereist nederigheid, de bereidheid om te accepteren dat je niet alles weet, dat perspectieven die verder gaan dan je eigen ervaring geldig kunnen zijn.
Het beëindigen van oorlog is lang niet zo belangrijk als het behouden van iemands zekerheid over zijn superieure waarden.
Hoewel de punten die in het artikel van Jacqueline Luqman naar voren worden gebracht geldig zijn, heb ik ook veel problemen met veel libertaire gedachten. Ik zou willen zeggen dat we ons moeten concentreren op prioriteiten.
Gezien het feit dat de Doomsday Clock 90 seconden voor middernacht staat, zou het duidelijk moeten zijn dat er iets moet worden gedaan om onze crimineel krankzinnige regering ervan te weerhouden ons over de drempel voor nucleaire vernietiging te duwen. Als je het traject van het Amerikaanse buitenlandse beleid sinds 1992 niet begrijpt, ben je ofwel opzettelijk onwetend, ofwel zo ongevoelig geworden door de non-stop oorlog dat het je niets meer kan schelen.
De Amerikaanse oorlogsmachine moet worden gestopt!
Het maakt een kernraket niet uit of je zwart, wit, bruin bent of met een regenboogvlag zwaait. Het maakt niet uit of je een racist bent of iemand die gelooft in het vreedzaam samenleven van alle mensen. Het maakt ook niet uit welke religie je onderschrijft. Een nucleaire raket doodt iedereen, zonder onderscheid.
Ik ben het helemaal met je eens, Beverly. We moeten compromissen sluiten, vooral als menselijke vernietiging op het spel staat.
Zoals de onvergelijkbare Caitlin Johnstone zegt:
“Het grootste probleem met de westerse anti-oorlogsbeweging is dat er geen westerse anti-oorlogsbeweging bestaat. Alle andere problemen die u denkt te zien in uw “anti-oorlogsbeweging” staan op zijn best in de buurt van het fundamentele probleem dat uw beweging geen beweging heeft. Er is geen goede reden om je energie te besteden aan je zorgen maken als de vredesbeweging het verkeerd doet of de verkeerde mensen erbij betrekt, of zich niet correct organiseert als er geen zinvolle vredesbeweging is. Concentreer u eerst op het oplossen van dat probleem – op het creëren van beweging in plaats van het creëren van traagheid en sektarisch gekibbel.”
Hoewel ik het niet met de auteur eens ben, stel ik het zeer op prijs dat CN artikelen publiceert die beide kanten van deze kloof vertegenwoordigen.
Bedankt dat je het hebt gekregen.
Wauw, eindelijk duidelijkheid!
Bedankt CN
Verdeel en heers heeft ons tot dit punt gebracht.
Het is tijd om saamhorigheid, eenheid, solidariteit,
“Kunnen we niet allemaal gewoon met elkaar overweg?”.
Ik las dit artikel toen het voor het eerst werd gepubliceerd op Black Agenda Report en het had de hashtag AntiWarSoWhite in de titel en de hoofdtekst van het werk. Ik wilde erop wijzen dat Garland Nixon op de oorspronkelijke sprekerslijst stond, een POC. En al snel kwam Cynthia McKinney erbij als spreker, en daarna rapper (of rapperproducer?). Ik heb de Facebook-pagina opgezocht en deze opmerkingen gemaakt.
Jimmy Dore is nu een groot anti-vaxxer, of misschien alleen maar een anti-mandaatpersoon, waar ik het niet mee eens ben, maar ik kijk nog steeds graag naar zijn show.
Ik ben me zojuist bewust geworden van een internetpodcaster (?) groep jonge mensen die ik echt leuk vind, en ze zijn geïrriteerd dat er geen marxisten/anti-imperialisten zijn uitgenodigd om te spreken, vooral Afro-Amerikaanse marxisten die blut zijn en het moeilijk hebben (zoals hen). Ik ken de persoonlijke biografieën van elke spreker niet, en dat kan me ook niet zoveel schelen. Als ze anti-oorlog zijn, is dat voor mij goed genoeg.
Meneer Heise struikelde over de kantoorkat en dacht dat het een cultuurmarxist was.
Zou het er ‘beter hebben uitgezien’ als de progressieven de bijeenkomst hadden georganiseerd en de ‘goede’ libertariërs hadden uitgenodigd?
Maakt niet uit.
Eenheid is het enige dat de oorlogsmachine kan stoppen en we zullen ieder mens nodig hebben waarmee we een bondgenootschap kunnen sluiten om voor altijd een einde te maken aan oorlogen. Om dit te doen moeten we de politiek opzij zetten. Door met anderen samen te werken om dit doel te bereiken, kunnen we elkaar onvermijdelijk in de eerste plaats als menselijke wezens zien en in de tweede plaats als politieke dieren. Misschien zien we zelfs dat sommige van de culturele en politieke verschillen verdwijnen, of op zijn minst het punt bereiken waarop we de messen opbergen.
De Machine is opgelucht en opgetogen als we onszelf verdelen, zodat hij geen middelen hoeft te bedenken om ons te verdelen. Onze gemeenschappelijke menselijkheid is onze grootste eenheid.
Ik ben blij dat CN uw standpunt heeft gepubliceerd, een beleefdheid die u vast en zeker niet zult betuigen aan iemand die het niet met u eens is, ongeacht of deze racistisch is of niet.
Michael Tracey tweette gisteravond dat het niet echt een anti-oorlogsbijeenkomst is, omdat sommige sprekers de ‘invasie’ van Rusland steunen. Daarom kunnen ze niet echt anti-oorlog zijn.
Het probleem met dit argument is dat Tracey's definitie van anti-oorlog waarschijnlijk een Derde Wereldoorlog en een nucleaire holocaust betekent. En het betekent zeker een GAE die Rusland volledig omsingelt, en nog eens tienduizenden dode etnische Russische burgers in de Donbas.
Rusland had geen andere keuze dan zijn bevrijdende SMO te beginnen. Het deed er alles aan om een diplomatiek akkoord te bereiken (anti-oorlog), maar werd schaamteloos en toegegeven in de rug gestoken door Frankrijk, Duitsland, Groot-Brittannië en de Washington-militaristische imperiumbouwers.
De Rage against the War Machine-bijeenkomst is precies dat: het is een demonstratie tegen de grootste mondiale hegemon die ooit op aarde heeft rondgelopen.
Anti-oorlog zijn begint met het confronteren van de grootste leverancier van oorlog en vernietiging over de hele wereld.
Het lijkt erop dat mevrouw Luqman een lijst met identiteitsproblemen aan het afvinken is.
Voor mij is het mijn belang dat er geen fouten worden gemaakt en dat dit ons tot een nucleaire vernietiging brengt.
Dus ik zal aan de kant staan van iedereen of welke groep dan ook die een einde wil maken aan deze oorlog…..vrede!
Hopen dat de rally komende zondag succesvol zal zijn.
We hebben een nieuwe vorm van elitarisme in de VS en het draait allemaal om identiteit. Vooruitgang boeken met de andere kant door samen te werken aan een kwestie waar we het allemaal over eens zijn, zou zo gek zijn! Deze verdeeldheid is precies wat de plutocratie hard nodig heeft om te overleven. Als je in een zinkende boot zit, weiger dan zeker om op borgtocht te gaan, tenzij iedereen gelooft in alles wat je doet. Geef mij je emmer en haal je dode gewicht uit de boot!
Ik heb het volgende in SheerPost gepost op (een van de beste van CN) Patrick Lawrence's meest recente bericht over het tot zinken brengen van objectiviteit in MSM. Het lijkt hier net zo te passen:
Ik beweer dat de politici, de pers, experts en zie, te veel predikers ons allemaal gek proberen te maken. De retoriek van ‘uiterst rechts’ en ‘uiterst links’ en ‘woke or not’ lijkt maar één doel te hebben: voor eens en voor altijd elk idee van respect, gemeenschappelijke zaak, beleefdheid en vriendelijkheid elimineren dat centraal zou moeten staan in het publieke debat in deze natie. (Een voorbeeld hiervan: hoe ‘progressieven’ onmogelijk een gemeenschappelijke zaak kunnen maken met ‘libertariërs’, zelfs als beide groepen een einde aan eindeloze oorlogen voorstaan. De progressieven zijn tenslotte wakker en de libertariërs niet, in godsnaam! bederf mijn zuiverheid niet, jij betreurenswaardige!”)
Onze ziekte zaait zich uit in ons land en we exporteren deze graag over de hele wereld. We hoeven hun gif niet te drinken of hun leugens te herhalen. Oefen de vrede, zou ik zeggen. En meer direct naar Patrick's punt: ga objectief boven de strijd staan en zie de rotting eronder.
Aan dat bericht zou ik dit willen toevoegen: ik moet bekennen dat ik last heb van ‘vredes’-bijeenkomsten die ‘woeden’. Ik ben een soort onnozele en ben van mening dat we naar een vreedzame mentaliteit moeten overstappen als we ooit willen ontsnappen aan het verhaal van haat, angst en geweld. Ik was een tiener tijdens de oorlog in Vietnam – mijn oudste broer en neef hebben de nachtmerrie zelf meegemaakt – en een eenvoudig liedje dat ik destijds nogal banaal vond: ‘Het enige wat we zeggen, is geef de vrede een kans’, blijft me nog steeds bij. Ik merk dat het deuntje elke keer in mijn hoofd blijft hangen als ons land hier en over de hele wereld kwaad doet. Misschien wordt het tijd dat we onze stemmen verenigen in vredesliederen in plaats van woedend te zijn tegen de razende oorlogsmachine. Terwijl anderen woeden, zing ik voor mij het grote Lloyd Stone-vredeslied.
Dit is mijn lied, o God van alle naties,
een vredeslied voor verre landen en de mijne.
Dit is mijn thuis, het land waar mijn hart ligt;
hier zijn mijn hoop, mijn dromen, mijn heilige heiligdom;
maar andere harten in andere landen kloppen
met hoop en dromen zo waar en hoog als de mijne.
De lucht van mijn land is blauwer dan de oceaan,
en zonlichtstralen op klaverblad en dennen.
Maar andere landen hebben ook zonlicht en klaver,
en de lucht is overal zo blauw als de mijne.
Dit is mijn lied, God van alle naties;
een vredeslied voor hun land en voor het mijne.
De auteur is duidelijk niet serieus met het beëindigen van oorlogen.
Uitstekend betoog. Zulke overtuigende punten. U weerlegt zo kort en bondig alles wat mevrouw Luqman zegt.
*Voeg hier een oogrol in*
Geen van de individuele punten van mevrouw Luqman kan worden weerlegd. Het probleem is dat haar argument er feitelijk op neerkomt dat “alle mensen niet samen kunnen komen totdat alle mensen voldoen aan mijn criteria voor legitimiteit.” Ik denk dat we gerust kunnen zeggen dat als een blijk van eenheid nodig is om de oorlogsmachine van de VS en de NAVO uit te dagen, dit nooit zal gebeuren zolang één persoon mag bepalen wie de mensen zijn. In zoverre kan worden gezegd dat het haar niet ernst is met het beëindigen van oorlogen.
Wapens verenigen met fascisten in naam van de vrede? Klinkt een beetje verkeerd, nietwaar?
Ik hoop dat ze ongelijk heeft wat betreft de omvang van mogelijke LP-oneerlijkheid. Ik hoop dat ik het mis heb.
Diversiteit is belangrijk. Maar wanneer het geen politieke agenda heeft, rekruteert het een klein deel van degenen die door de samenleving worden gemarginaliseerd in onrechtvaardige structuren om deze te helpen bestendigen.
Volgens de logica van wat u schrijft, is een “fascist” iedereen die niet denkt zoals u, omdat u liever scheldt dan dat u ruzie maakt. Als je die logica nog een beetje verder doorvoert, word je zelf een fascist.
Libertariërs (mensen die in geen enkele regering geloven) zijn nu fascisten?
Als een dergelijke gedachte zich voordoet, kunnen we dan misschien even stilstaan en erover nadenken dat we ergens onderweg ten prooi zijn gevallen aan tribalisme?
Zeker, dat is ze. Ik zou alleen willen dat Libertariërs dat waren.
Niet noodzakelijkerwijs: misschien heeft ze net als Dick Cheney gewoon 'andere prioriteiten' die veel belangrijker voor haar zijn en haar blind maken voor zo ongeveer al het andere. Geen unieke aandoening. Ik had meer respect voor de inhoud van het Black Agenda Report (en daarvoor die van The Black Commentator) toen Glen Ford de heldere visie had om het establishment van de Democratische Partij te karakteriseren als ‘het effectievere kwaad’ en zijn herders in het Zuiden als ‘het zwarte misleiding’. klas'.
Ik heb halverwege de jaren zestig met MLK en alle andere fijne mensen in Mississippi samengewerkt en ben sindsdien betrokken bij andere anti-oorlogsactiviteiten. Eén ding dat ik heb geleerd, is dat de media je eenvoudigweg zullen negeren en de andere kant op zullen kijken als ze er dan mee weg kunnen komen.
In het beste geval zullen vijfentwintigduizend mensen in een mars worden getoond als een kleine groep die vergelijkbaar is met het handjevol pro-oorlogsdemonstranten.
Het beste argument om in deze kwestie op één lijn te komen met het libertaire volk is dat dit de media zou kunnen dwingen aandacht te besteden.
Als ze ervoor kiezen ons te negeren, zullen we zijn als de spreekwoordelijke boom die in het bos valt; Als niemand het ziet, is het dan echt gebeurd?
Kijk maar hoe ze de recente onthullingen van Sy Hersch negeren
Daar ben ik het mee eens. Het punt is dat we lichamen en stemmen op straat nodig hebben. Sinds wanneer is deelname aan een demonstratie een daad van loyaliteit aan de personen die de demonstratie hebben georganiseerd? Zelfs als deze specifieke beweging doelbewust georganiseerd zou worden om te mislukken – en ik sluit die mogelijkheid niet uit – zouden mensen massaal op de been moeten komen. Wat is het alternatief? Wachten tot we geen fysieke vrijheid meer hebben om te demonstreren?
Het lijkt erop dat de elites de Amerikanen zo succesvol hebben verdeeld, met behulp van zoveel breuklijnen en verdeeldheid, dat de Amerikanen er zelf niet in slagen een kritische massa te vormen die voldoende is om de elites uit te dagen. Natuurlijk zal iedereen het ergens over oneens zijn, zelfs over dingen die zo simpel zijn als wat je als lunch moet eten! Maar zou een van deze er zelfs toe doen als de wereld wordt vernietigd in een nucleair Armageddon?
Prachtig idee, begin dag één door mensen eruit te schoppen die net als jij tegen de vreselijke oorlogsmisdaad zijn, maar jij niet van hen houdt.
De oceaan accepteert alle rivieren.
Hoe intellectueel oneerlijk moet je zijn om 'transgenders moeten worden gedood om een morele wereld te bereiken, zolang er geen extra belastingen tegenover staan' te reduceren tot 'maar je vindt ze niet leuk'?
Hoe intellectueel oneerlijk (of logisch incompetent) moet je zijn om mensen op één hoop te gooien op basis van de uitspraak van een van hen?
niet “slechts één” maar hun verdomde Führer, dat is een beetje anders dan alleen maar ona tha jongens
Jacqueline Luqman maakt de fout door te geloven dat iedereen binnen de Libertarische Partij een racist is. Vervolgens steunen alle mensen in de Libertarische Partij het racistische beleid, ook al zijn ze zelf niet racistisch. Juist, er is sprake van een tegenstrijdigheid. Hier zijn een paar kwesties die de Libertarische Partij niet ondersteunt: Subsidies aan bedrijven en speciale voordelen voor oorlogsveteranen. Volgens de redenering die Luqman gebruikt, maken deze beide kwesties de Libertarische Partij anti-arbeiders/anti-mensen. Een derde beleid waar de Libertarische Partij een einde aan wil maken, is de 'War on Drugs!' De 'War on Drugs' begon als een wet van Jim Crow, en bleef bestaan. De laatste keer dat ik het controleerde, steunde de Libertarische Partij de Jim Crow-wetten niet. Ik geloof echt dat mensen binnen de Libertarische Partij proberen complexe kwesties te veel te vereenvoudigen, maar dat betekent niet dat ik niet dezelfde wereld met hen kan delen. Dat zou dezelfde fout zijn die Luqman maakt.
Wat betreft het bereiken van andere vredesorganisaties heeft de Libertarische Partij misschien geen contact met hen opgenomen, maar anderen die aan dit protest deelnamen hebben dat wel gedaan. Tot nu toe hebben deze no-show-vredesbewegingen hun gang kunnen gaan, vooral op basis van optiek en niet van inhoud. Dit zou je moeten herinneren aan een oud gezegde: “Verdeel en heers!” Welke minderheid van de mensen zou dat doen?
Wat Luqman doet, is verdeeldheid zaaiende onzin als excuus om niets te doen. Als ze haar zaak van rassengelijkheid echt wil bevorderen, zal ze met mensen moeten praten die het niet met haar eens zijn. Als mensen vrede in deze wereld willen, moeten ze praten met mensen met wie ze het niet eens zijn, te beginnen met Joe Biden. De enige manier om verandering in deze wereld te bewerkstelligen is door een groep te krijgen die groot genoeg is, gefocust op één enkel onderwerp, waarmee rekening gehouden kan worden. Door tegen mensen te zeggen: “Dit ben ik niet met je eens, dus dat kunnen we niet doen”, zal iedereen nergens brengen. Dat is gewoon hoe het is.
U maakt de fout om mevrouw Luqman woorden in de mond te leggen die zij duidelijk niet heeft gezegd. Ze maakt een duidelijk onderscheid tussen de liberalen van de oude garde die *geen* racistisch zijn, en de Mises Caucus-mensen die dat expliciet wel zijn, waarbij ze hun eigen woorden als bewijs gebruiken.
Dat doet ze wel, maar door de mars te veroordelen en mensen te ontmoedigen deel te nemen, staat ze aan de kant van de uitsluiting van niet alleen *alle* libertariërs, maar van iedereen die vindt dat ze zouden moeten meedoen.
Ik zou graag meer willen weten over het anti-oorlogsactivisme van Luqman en dat van haar organisatie. Welke acties heeft ze ondernomen, discussies waaraan ze heeft deelgenomen, artikelen die ze heeft geschreven, etc. specifiek over de oorlog in Oekraïne, of andere NAVO-oorlogen sinds Irak, zoals Joegoslavië, Syrië, Libië of de aanstaande invasie (opnieuw) door Amerikaanse Europees-Canadese bondgenoten van Haïti.
Ik heb ook een hekel aan de rechtse nep-libertariërs, maar zij vormen een minderheid van de sprekers. Als ze een kernoorlog, of welke oorlog dan ook, kunnen helpen voorkomen, zou dat welkom moeten zijn. Vooral omdat de racistische, imperialistische D/R-dictatuur ons vrolijk naar een nucleaire confrontatie met Rusland en China leidt. EN dat oorlog de PoC in de VS onevenredig zwaar treft, dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven totdat we allemaal in het stof worden gegooid.
De auteur combineert het steunen van de anti-oorlogsinspanningen met het steunen van de hypocrieten van von Mises. Geloven we echt dat deze mensen racistischer zijn dan de D/R-dictatuur? Ondanks de bla bla.
Ik zou graag zien dat de auteur over deze kwestie debatteert met Cynthia McKinney.
Dit gaat niet over verschillen, het gaat over het beëindigen van oorlog. Bovenal gaat het om het stoppen van het hartverscheurende verlies aan levens en de vernietiging van landen en gemeenschappen. Als mensen hun meningsverschillen niet opzij kunnen zetten en zich kunnen aansluiten bij deze zaak die met kop en schouders boven alle andere doelen uitsteekt, is er voor niemand van ons hoop.
Goed gezegd!
Waarom is dit hele stuk gericht op de Libertarische Partij? Er is een enorme diversiteit aan politieke opvattingen vertegenwoordigd onder de sprekers op de mars, en de meeste van hen zijn links en sterke tegenstanders van de Amerikaanse proxy-oorlog in Oekraïne.
Geef me een pauze – zoals Diana Johnstone en Chris Hedges schreven: alle anti-oorlogskrachten moeten samenkomen om de anti-oorlogsbijeenkomst tot een groot succes te maken. Er is veel meer overeenkomst tussen anti-imperialistisch links en rechts dan tussen de centrum-mainstream.
Uitstekend punt Altruïst.
“Van de vele linksen die mijn analyse van deze door de LP gesteunde bijeenkomst in twijfel trokken, kan ik mij herinneren dat geen van hen zich al begin februari 2022 met andere anti-imperialistische groepen heeft beziggehouden met landelijke protesten tegen een mogelijke oorlog in Oekraïne. Facebook herinnert ons eraan dat ik bij zo’n bijeenkomst was.”
Absurd
Er waren tal van activisten en stemmen die de Rage Against the War Machine-bijeenkomst zullen bijwonen en die altijd standvastig tegen de proxy-oorlog van het Washington-imperium tegen Rusland waren. Ik was een van hen.
Allemaal leuk en aardig, maar organiseert u grootschalige anti-oorlogsbijeenkomsten, vooral met betrekking tot de proxy-oorlog in Oekraïne?
Volgens dezelfde redenering zou ik niet moeten samenwerken met de Democraten, omdat zij oorlogshitsers zijn, neoliberale facilitators van de hebzucht van het bedrijfsleven, verspreiders van het neo-McCarthyisme en bevooroordeeld zijn tegenover de arbeidersklasse. Ik zal met IEDEREEN samenwerken om deze immorele en contraproductieve oorlog te stoppen, en ik zal zoeken naar overeenkomsten met mijn politieke vijanden.
Bedankt. Precies, to the point. Mijn indruk is dat ‘progressief links’, als dit is wie deze activist vertegenwoordigt, vol van zichzelf is. Het zijn deze nep-progressieven die de afgelopen zeven jaar het Ruslandpoort-bedrog hebben omarmd en gepromoot, wat niets meer was dan een psych-ops-poging om elke kans op een constructieve relatie met Rusland in de toekomst te vernietigen en eerder om de publieke geest voor te bereiden op oorlog. . Het was ook dit lichtgelovige, nep-links dat Biden en zijn neoconservatieven aan de macht bracht en hem tot op de dag van vandaag heeft gesteund.
Ik geloof ook dat hun uitzonderlijkheid zichtbaar is. Jazeker, kwesties van gender- en rassengelijkheid zijn belangrijk en gewetensvolle mensen zouden in ieder geval moeten blijven vechten om ze gelijk te krijgen, maar nep-links lijkt zich totaal niet bewust te zijn van de manier waarop de unipolaire obsessie van Amerika zijn enige obsessie is geworden en letterlijk bracht de wereld naar de rand van Armageddon. En nu ook met China. Hoe kan er thuis sprake zijn van enige welvaart of verlichting, terwijl Amerika voortdurend conflicten in het buitenland aanwakkert?
In lijn met de huidige en vorige regeringen, en, niet geheel onbelangrijk, ook met de ‘verlichte’ regering-Obama, is het dit egocentrische, nep-links geweest dat de zogenaamde ‘humanitaire interventies’ van Amerika in het buitenland heeft toegejuicht, waarvan het werkelijke doel was om squash beweegt zich in de richting van zelfbeschikking waar ook ter wereld, waar het zich heeft bemoeid met de door het Westen geleide aanval van het neoliberalisme en het in stand houden van autoritaire vazalstaten.
Het lijkt mij dat het huidige “progressieve” bewustzijn en de huidige interesse eindigen bij de grenzen van Amerika. Maar het is niet langer mogelijk om acties in eigen land los te koppelen van acties in het buitenland. De wereld is nu volledig met elkaar verbonden en er is geen vooruitzicht op een beter leven voor wie dan ook als er geen wereld is om op te staan.
Hè? Alle Democraten zijn vóór oorlog. Je kunt onder geen enkele omstandigheid met hen 'samenwerken' in oorlogszaken. Op welke ‘redenering’ doel je? Hoe kan iemand een gemeenschappelijke basis hebben met zijn politieke vijanden?
Je lijkt te denken dat de auteur een soort wakkere Democraat is. Als je naar de rally wilt, ga dan naar de rally. De auteur maakt een aantal zeer goede punten over de gevaren van het zich verenigen met je politieke vijanden, en je geeft een verkeerd beeld van waar ze vandaan komt. Je doet precies wat je beweert dat zij doet.