Het embargo schaadt niet alleen de Cubaanse gezondheidszorg. Het weerhoudt Amerikanen ook van levensreddende Cubaanse behandelingen, meldt Natalia Marques.
Een presentatie op de conferentie “Building Our Future” in novemberember 2022 in Havana. (Julia Dratel, Volksverzending)
By Natalia Markies
Volksverzending
SWetenschappers in Cuba zijn van mening dat de doorbraken die zij hebben geboekt in de gezondheidszorg- en technologiesector moeten worden gebruikt om levens buiten de grenzen van het land te redden en te verbeteren.
Dit is de reden waarom de eilandstaat belangrijke wetenschappelijke en medische ontwikkelingen heeft ontwikkeld partnerships met organisaties en overheden over de hele wereld, ook met die daarbinnen Mexico, Palestina, Angola, Colombia, Iran en Brazilië.
Dergelijke samenwerkingen zijn echter lastig vanwege de blokkade die de Verenigde Staten aan Cuba hebben opgelegd en die nu al zestig jaar van kracht is.
In een conferentie, “Building Our Future”, gehouden in Havana in november 2022, waar jongeren uit Cuba en de Verenigde Staten, wetenschappers van de Cubaans Centrum voor Moleculaire Immunologie (CIM) zei tijdens een presentatie dat de blokkade ook de bevolking van de Verenigde Staten schaadt.
Door de sancties tegen Cuba op te heffen, zo betoogden zij, zou de bevolking van de Verenigde Staten toegang kunnen krijgen tot levensreddende behandelingen die in Cuba worden ontwikkeld, vooral tegen ziekten zoals diabetes, die teisteren arbeidersgemeenschappen per jaar.
Diabetesbehandeling
Cubaanse wetenschappers hebben zowel een longkanker vaccin en een baanbrekend diabetes behandeling. De nieuwe diabetesbehandeling, Heberprot-P, ontwikkelde door het Cuban Center for Genetic Engineering and Biotechnology (CIGB), kan beenamputaties van mensen met diabetische voetulcera met meer dan viermaal.
de medicatie bevat een recombinante menselijke epidermale groeifactor die, wanneer geïnjecteerd in een voetulcus, het genezingsproces ervan versnelt, waardoor diabetesgerelateerde amputaties worden verminderd.
Het medicijn is geregistreerd in Cuba sinds 2006 en is sindsdien in verschillende andere landen geregistreerd. Maar mensen in de Verenigde Staten wel niet in staat om toegang te krijgen tot Heberprot-P.
Eliminating Health Disparities-evenement in het Kaiser Permanente Center for Total Health in Washington, DC, 2014. (Ted Eytan, Flickr, CC BY-SA 2.0)
Diabetes was de achtste volgens de Centers for Disease Control and Prevention de belangrijkste doodsoorzaak in de Verenigde Staten in 2020, In dat jaar kwamen meer dan 100,000 patiënten om het leven.
“Voetzweren behoren tot de meest voorkomende complicaties bij patiënten met diabetes”, die kunnen escaleren tot amputaties van de onderste ledematen, volgens naar een rapport in het National Center for Biotechnology Information.
Jaarlijks worden ongeveer 73,000 “niet-traumatische amputaties van de onderste ledematen' worden uitgevoerd bij mensen met diabetes in de VS. Deze amputaties komen in onevenredige mate voor bij zwarte en bruine mensen die aan diabetes lijden. Velen wijzen erop raciale economische verschillen en systemisch medisch racisme als reden hiervoor.
“Als je Afrikaans-Amerikaanse buurten met lage inkomens binnengaat, is het een oorlogsgebied… Je ziet mensen zich in een rolstoel rondrijden”, vertelde Dr. Dean Schillinger, een medisch professor aan de Universiteit van Californië-San Francisco. KHN.
Volgens het KHN-artikel worden “Amputaties beschouwd als een ‘mega-ongelijkheid’ en doen bijna alle andere gezondheidsverschillen qua ras en etniciteit in het niet.”
Klantenservice CN's
Winter Fonds Drive!
De levensverwachting van een patiënt met post-diabetische amputatie van de onderste ledematen is aanzienlijk verminderd, aldus onderzoek verschillende rapporten.
“[Patiënten] met diabetesgerelateerde amputaties hebben een hoog sterfterisico, met een vijfjaarsoverleving van 40-48 procent, ongeacht de etiologie van de amputatie.”
Heberprot-P zou tienduizenden patiënten kunnen helpen dergelijke amputaties te vermijden, maar vanwege de blokkade hebben Amerikaanse patiënten geen toegang tot deze behandeling.
“Dus na vijf jaar [post-amputatie] is dat het maximale wat je kunt leven, en we voorkomen dat dat gebeurt”, zei Rydell Alvarez Arzola, een onderzoeker bij CIM, in een presentatie die tijdens de conferentie aan de Amerikaanse en Cubaanse jeugd werd gegeven. in Havanna. “En dat is ook iets dat onze beide volkeren [in Cuba en de VS] samen zou kunnen brengen om te vechten… om [de blokkade] op te heffen.”
Mensen in de VS hebben dus een gevestigd belang bij het ontmantelen van de Amerikaanse blokkade van Cuba.
Cubaanse gezondheidszorg
Cubaanse gezondheidsspecialisten arriveren in Zuid-Afrika om de verspreiding van Covid-19 te helpen tegengaan, 27 april 2020. (GCIS, CC BY-ND 2.0)
Misschien wel een van de meest trotse prestaties van Cuba is een wereldberoemde gezondheidszorgsysteem dat ondanks de economische verwoesting en een zestig jaar durende blokkade floreert.
Na de val van Cuba's belangrijkste handelspartner, de Sovjet-Unie, in 1991 zag het eiland een daling van het bruto binnenlands product (bbp) van 35 procent over drie jaar, black-outs en een duikvlucht bij de calorie-inname. Maar ondanks deze overweldigende uitdagingen heeft Cuba nooit geaarzeld in zijn inzet om universele gezondheidszorg te bieden.
Universele gezondheidszorg, of toegang tot gratis en kwaliteitsvolle gezondheidszorg voor iedereen, is een al lang bestaande vraag van volksbewegingen in de Verenigde Staten die nooit zijn geïmplementeerd, grotendeels als gevolg van de winstgevend model van de gezondheidszorgsector en enorme bedrijfsbelangen in de sector.
Een SPECT CT-scan in Havana, mei 2018
(Alejandra Silva/IAEA, CC BY 2.0)
Terwijl andere landen het neoliberale beleid voerden bezuinigingsmaatregelen, welke drastisch bezuinigen sociale voorzieningen in de jaren tachtig en negentig, de Cubaanse publieke gezondheidszorguitgaven verhoogd met 13 procent van 1990 naar 1994.
Cuba heeft met succes zijn arts-patiënt-ratio verhoogd naar één arts per patiënt 202 Cubanen Halverwege de jaren negentig was dit een veel betere statistiek dan de Amerikaanse verhouding van één arts op elke 1990 mensen, volgens een 2004 telling.
Nu de blokkade haar zevende decennium ingaat, handhaaft Cuba niet alleen de universele gezondheidszorg, maar blijft het ook een voortrekkersrol spelen in de wetenschappelijke ontwikkelingen wereldwijd.
Dit werd duidelijk tijdens de Covid-19-crisis. Geconfronteerd met het onvermogen om vaccins te kopen die door Amerikaanse farmaceutische bedrijven zijn ontwikkeld vanwege de Amerikaanse blokkade, ontwikkelde Cuba zich vijf vaccins.
De natie heeft niet alleen haar doel van creëren bereikt een van de meest effectieve Covid-19-vaccins maar lanceerde ook de eerste massale vaccinatiecampagne tegen Covid-19 voor kinderen van 2 tot 18 jaar in september 2021.
Kennis delen zonder beperkingen
Artsen van een Cubaans-Haïtiaanse medische brigade behandelen een jonge vrouw en haar kind in Port-au-Prince, Haïti. De brigade, opgericht in 2009 toen Cuba zo'n duizend artsen stuurde om het Haïtiaanse ministerie van Volksgezondheid te ondersteunen, kreeg de taak om noodhulp te verlenen. (VN-foto/Pasqual Gorriz)
Ondanks de successen wordt de Cubaanse gezondheidszorg nog steeds geconfronteerd met ernstige, levensbedreigende beperkingen als gevolg van de economische blokkade. CIM heeft bijvoorbeeld moeite gehad om internationale bedrijven te vinden die essentiële diensten voor hen wilden uitvoeren.
Claudia Plasencia, een CIM-onderzoeker, legde dit uit tijdens de conferentie dat CIM een contract had getekend met een Duits bedrijf voor gensynthese, dat zich later terugtrok omdat het een nieuw contract had getekend met een Amerikaans bedrijf.
“Ze konden onze monsters niet blijven verwerken, ze konden geen zaken blijven doen met Cuba”, zei Plasencia.
Arzola, de andere CIM-onderzoeker, legde uit hoe het vrijwel onmogelijk is om hoogwaardige apparatuur aan te schaffen vanwege handelsbeperkingen.
“Een flowcytometer is een machine die een kwart miljoen dollar kost … zelfs als mijn laboratorium het geld heeft, kan ik niet de beste machine ter wereld kopen, namelijk uit de VS, dat weet iedereen,” zei hij.
Zelfs als CIM een dergelijke machine van een derde partij zou kopen, heeft het nog steeds reparatiediensten uit de Verenigde Staten nodig.
“Ik kan deze machines niet kopen, ook al heb ik het geld, omdat ik ze niet zou kunnen repareren. Je kunt niet elke zes maanden een kwart miljoen dollar uitgeven [aan het kopen van een nieuwe machine] … ook al weet je dat deze [machine] het beste is voor je patiënten”, zei Arzola.
Ik sprak met Marianniz Diaz, een jonge vrouwelijke wetenschapper bij CIM. Op de vraag wat mensen in de VS zouden kunnen doen om de wetenschappers van CIM te helpen, was haar antwoord duidelijk: “Het belangrijkste wat je kunt doen is de blokkade opheffen.”
“Ik zou graag willen dat we zonder beperkingen met elkaar kunnen communiceren, zodat wij [Cuba en de VS] onze wetenschap, onze producten [en] onze kennis kunnen delen”, zei ze.
Natalia Marques is schrijver bij Peoples Dispatch, organisator en grafisch ontwerper gevestigd in New York City.
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Volksverzending en Globetrotter.
Klantenservice CN's
Winter Fonds Drive!
Doneer veilig via creditkaart or controle by te klikken de rode knop:
Ik vraag me af of Cubaanse onderzoekers een vaccin tegen massale domheid zouden kunnen ontwikkelen. De VS kunnen het nooit verdragen dat een land of persoon het beter doet dan zij. Toch zijn het de VS die wereldwijd het slechtste voorbeeld blijven geven.
De VS hebben bij vele gelegenheden hun bereidheid getoond om de gezondheidszorg van mensen onderaan hun prioriteitenlijst te plaatsen. Het beschouwt mensen, in het bijzonder individuen, als onbelangrijk en vervangbaar, ongeacht waar ter wereld ze zich ook bevinden.
De enige uitzondering op deze regel is als een Amerikaans bedrijf ervan profiteert. Voor hen zijn gezondheidsproblemen = winst.
Applaus voor CN en Marques voor haar observaties.
Ik denk dat het de moeite loont om te erkennen dat nationaliteit minder een motivator is voor de acties van heersers dan het was. Eigenbelang stond uiteraard altijd voorop. Maar naarmate de relatieve machtsblokken internationaler worden, worden de verbanden tussen nationaal en persoonlijk eigenbelang bij leiders in het algemeen minder nauw verwant.
Dus hier schaadt de blokkade van Cuba uiteraard de belangen van de gezondheidszorg in de Verenigde Staten. De staten hebben de Cubaanse hulp tijdens noodsituaties afgewezen, ondanks het feit dat de Cubaanse gezondheidszorg nu hoger gewaardeerd wordt dan de Amerikaanse gezondheidszorg, zelfs zonder rekening te houden met de verschillen in kosten.
Medische zorg, farmaceutische producten en de zogenaamde niet-farmaceutische producten die ‘drugs’ worden genoemd, worden in de VS tegen kunstmatig hoge prijzen gehouden door overheidsingrijpen om de toegang te beperken.
Ik ben erg onder de indruk van de manier waarop Cuba zijn burgers MEDISCH behandelt – veel betere zorg dan de VS. In feite helpen Cubaanse artsen landen over de hele wereld – maar helaas lijkt Amerika meer geld uit te geven om meer mensen op de planeet te bombarderen en op te blazen. Je zou denken dat met al het geld dat de VS aan zijn leger uitgeeft, de rest van Amerika ook net zo goed behandeld zou worden – wat Amerika zou zijn – Land van Vrijheid – uiteindelijk meer een Simon Legree-plek wordt voor de gezondheidszorg van het land.
Excuseer alstublieft de grofheid van deze opmerking...
Gerepareerd voertuig van inheemse Cubaanse Amerikaanse immigrant… zijn beschrijving van zijn voormalige land (pre Castro) lijkt op die van een beroemde Hollywood-film: “Amerikaans hoerenhuis”.
Tnx Nog een keer CN mevrouw Marquez voor waarheidsuitje ...
Timmy Thomas zegt het het beste:
hxxps://m.youtube.com/watch?v=KYx2uZRlJCk