Over eenstropolitiek, zo merken de auteurs tegen die tijd op Beijing kon bijdragen aan het Internationale Ruimtestation, had het Amerikaanse Congres prheeft het ervan weerhouden dit te doen.
Drie taikonauten reden aan boord van de Shenzhou 15-missie op weg naar het nieuwe Tiangong-ruimtestation in China. (Nieuwsagentschap Xinhua via Getty Images)
By Eytan Tepper en Scott Shackelford
The Conversation
THet Internationale Ruimtestation is niet langer de enige plek waar mensen in een baan om de aarde kunnen leven.
Op 29 november, de Shenzhou 15-missie gelanceerd uit de Chinese Gobi-woestijn met drie taikonauten aan boord – het Chinese woord voor astronauten.
Zes uur later bereikten ze hun bestemming, het onlangs voltooide ruimtestation van China, genaamd Tiangong, wat 'hemels paleis' betekent in het Mandarijn. De drie taikonauten vervingen de bestaande bemanning die hielp bij het afronden van de bouw.
Met deze succesvolle missie is China pas het derde land geworden dat een permanent ruimtestation exploiteert.
Het Chinese ruimtestation is een prestatie die de positie van het land naast de VS en Rusland als een van de drie grootste ruimtemachten ter wereld verstevigt. Als geleerden van ruimtewet en ruimtevaartbeleid die de Ostrom Workshop van de Indiana University leiden Programma voor ruimtebeheerhebben wij de ontwikkeling van het Chinese ruimtestation met belangstelling gevolgd.
In tegenstelling tot het collaboratieve, door de VS geleide internationale ruimtestation, wordt Tiangong volledig gebouwd en beheerd door China. De succesvolle opening van het station is het begin van een spannende wetenschap. Maar het station benadrukt ook het zelfredzaamheidsbeleid van het land en is een belangrijke stap voor China in de richting van het verwezenlijken van grotere ruimtevaartambities in een veranderend landschap van machtsdynamiek in de ruimte.
Het Tiangong-ruimtestation is veel kleiner dan het internationale ruimtestation en bestaat uit drie modules. (Shujianyang/Wikimedia Commons, CC BY-SA)
Mogelijkheden van een Chinees station
Het ruimtestation Tiangong is het resultaat van dertig jaar werk aan de ruimte Chinees bemand ruimteprogramma. Het station is 180 meter lang en dat is het ook bestaat uit drie modules die afzonderlijk werden gelanceerd en in de ruimte met elkaar verbonden.
Deze omvatten één kernmodule waar maximaal zes taikonauten kunnen leven en twee experimentmodules voor een totaal van 3,884 kubieke voet (110 kubieke meter) ruimte, ongeveer een vijfde van de grootte van het internationale ruimtestation. Het station heeft ook een externe robotarm, die activiteiten kunnen ondersteunen en experimenten buiten het stationen drie dockingpoorten voor bevoorradingsvoertuigen en bemande ruimtevaartuigen.
Net als de Chinese vliegdekschepen en andere ruimtevaartuigen is Tiangong dat ook gebaseerd op een ontwerp uit het Sovjettijdperk – het is vrijwel een kopie van het Sovjet Mir-ruimtestation uit de jaren tachtig. Maar het Tiangong-station is zwaar gemoderniseerd en verbeterd.
Het Chinese ruimtestation zal naar verwachting vijftien jaar in een baan om de aarde blijven, en dat zijn plannen twee bemande missies van zes maanden sturen en jaarlijks twee vrachtmissies ernaartoe. De wetenschappelijke experimenten zijn al begonnen, met een gepland onderzoek waarbij reproductie van apen te beginnen in de biologische testkasten van het station. Of de apen zullen meewerken is een heel andere zaak.
Deze afbeelding uit een videofeed in het Beijing Aerospace Center op 17 november toont taikonauten die aan het werk zijn op het Tiangong-station. (Nieuwsagentschap Xinhua via Getty Images)
Wetenschap en een springplank
De belangrijkste functie van het Tiangong-station is optreden onderzoek naar leven in de ruimte. Er is bijzondere aandacht voor het leren over de groei en ontwikkeling van verschillende soorten planten, dieren en micro-organismen, en er zijn meer dan 1,000 experimenten gepland voor de komende 10 jaar.
Tiangong is strikt Chinees gemaakt en beheerd, maar China heeft een open uitnodiging voor andere landen om samen te werken aan experimenten aan boord van Tiangong. Dusver, negen projecten uit 17 landen zijn geselecteerd.
Hoewel het nieuwe station klein is vergeleken met de 16 modules van het internationale ruimtestation, Tiangong en de wetenschap aan boord zullen helpen ondersteuning van de toekomstige ruimtemissies van China.
Ondersteuning CN's Winter Fonds Drive!
In december 2023 is China van plan een nieuwe ruimtetelescoop te lanceren, genaamd Xuntian. Deze telescoop zal onder andere sterren en superzware zwarte gaten in kaart brengen met een resolutie die ongeveer hetzelfde is als die van de Hubble-ruimtetelescoop, maar met een breder zicht. De telescoop zal periodiek aanleggen bij het station voor onderhoud.
China heeft dat ook is van plan meerdere missies te lanceren naar Mars en nabijgelegen kometen en asteroïden met als doel monsters terug naar de aarde te brengen. En misschien wel het meest opvallend is dat China plannen heeft aangekondigd om een gezamenlijke maanbasis met Rusland – hoewel er geen tijdlijn voor deze missie is vastgesteld.
De driekoppige bemanning van taikonauten begroet de bemanning begin december al aan boord van het Tiangong-station.
Astropolitiek
Een nieuw tijdperk in de ruimte ontvouwt zich. Het Tiangong-station begint zijn leven net zoals het internationale ruimtestation, na meer dan dertig jaar in een baan om de aarde te hebben verkeerd, zal beginnen ontmanteld door 2030.
Het Internationale Ruimtestation is het klassieke voorbeeld van samenwerkingsidealen in de ruimte – zelfs op het hoogtepunt van de Koude Oorlog kwamen de VS en de Sovjet-Unie samen om begin jaren negentig het begin van het ruimtestation te ontwikkelen en te lanceren. Ter vergelijking: China en de VS zijn niet zo gemoedelijk geweest in hun onderlinge betrekkingen.
In de jaren negentig, toen China nog steeds Amerikaanse satellieten in een baan om de aarde bracht, ontstond de bezorgdheid dat China dat ook deed per ongeluk Amerikaanse technologie verwerven – of stelen. Deze zorgen hebben gedeeltelijk geleid tot de Wolf-amendement, aangenomen door het Congres in 2011, dat NASA verbiedt om in welke hoedanigheid dan ook met China samen te werken.
Het Chinese ruimtevaartprogramma was nog niet volwassen genoeg om deel uit te maken van de bouw van het Internationale Ruimtestation in de jaren negentig en begin jaren 1990. Tegen de tijd dat China de mogelijkheid had om bij te dragen aan het Internationale Ruimtestation, verhinderde het Wolf Amendement dit.
Het valt nog te bezien hoe de kaart van samenwerking in de ruimte de komende jaren zal veranderen. De door de VS geleide Artemis-programma dat tot doel heeft een zelfvoorzienende habitat op de maan te bouwen, staat open voor alle naties, en 19 landen hebben zich als partner aangesloten dusver.
China heeft onlangs ook zijn gezamenlijke maanmissie met Rusland opengesteld voor andere landen. Dit werd deels veroorzaakt door verkoeling van de Chinees-Russische betrekkingen maar ook vanwege het feit dat Zweden, Frankrijk en de European Space Agency vanwege de oorlog in Oekraïne geplande missies met Rusland hebben geannuleerd.
Terwijl de spanningen op aarde toenemen tussen China, Rusland en het Westen, en een deel van dat gejoel vloeit over in de ruimteHet valt nog te bezien hoe de ontmanteling van het internationale ruimtestation en de exploitatie van het Tiangong-station de betrekkingen tussen China en de VS zullen beïnvloeden.
Een gebeurtenis als de beroemde handdruk tussen Amerikaanse astronauten en Russische kosmonauten tijdens een baan om de aarde in 1975 ligt nog ver weg, maar samenwerking tussen de VS en China zou veel kunnen doen om de spanningen op en boven de aarde te bekoelen.
Eytan Tepper is gasthoogleraar ruimtebeheer bij Indiana University en Scott Shackelford is hoogleraar ondernemingsrecht en ethiek aan Universiteit van Indiana.
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd vanaf The Conversation onder een Creative Commons-licentie. Lees de originele artikel.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteurs en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Ondersteuning CN's
Winter Fonds Drive!
Doneer veilig via creditkaart or controle by te klikken de rode knop:
Geen reden om Amerikaanse elites en geprivatiseerde ruimtevaart te verwachten. Pogingen om: China… Rusland… of het Amerikaanse publiek zelf te betrekken bij de komende rivaliteit op het gebied van ruimtebronnen…
Hoewel de huidige politieke patronen kunnen impliceren dat NASA samenwerkt met de Bezos, Musks of soortgelijke bedrijven!
Ik moet lachen. Het hart van het ISS is Russisch en de rest is grotendeels afgeleid van Russische technologie. De Russen hebben ook een groot deel van hun ruimtetechnologie met China gedeeld; dat is wat het Chinese programma zijn voorsprong gaf. Er was heel weinig puur Amerikaanse technologie die de Chinezen konden 'kopiëren of stelen'.
Dit betekent dat de VS, zoals gewoonlijk, hun neus hebben afgesneden om hun gezicht te tonen, en specifiek met betrekking tot de samenwerking in de ruimte met de Chinezen. En ik voorzie ook niet veel meer samenwerking met Rusland. De Russen zullen hun plicht doen en hun verplichtingen jegens het ISS nakomen, en dan zal dat het zijn. Kijk dan hoe de Chinezen en Russen de VS in het stof achterlaten…
Een nieuwe stap in de richting van een multipolaire wereld en een verdere vervaging van de Amerikaanse hegemonie.
Geweldig om te zien dat het ruimtevaartprogramma van Tiangong en China hier genoemd wordt, maar er staat behoorlijk wat verkeerde informatie in dit artikel. Het is belachelijk om te suggereren dat Tiangong gewoon een kopie van Mir is. Als je de uitstekende site “No Shortage of Dreams” van David SF Portree bekijkt, zie je talloze Amerikaanse voorstellen voor middelgrote ruimtestations die op Tiangong lijken. En hoewel het op dit moment misschien kleiner is dan het ISS, heeft China back-ups gebouwd voor alle drie de Tiangong-modules voor het geval de lancering mislukt. Ze overwegen nu te lanceren om de omvang van het station te verdubbelen.
Het was het Amerikaanse obstructiebeleid dat de deelname van China aan het ISS verhinderde, en niet de technische onvolwassenheid. Het Chinese ruimtevaartprogramma was zeker volwassen genoeg om het ISS vanaf eind jaren negentig te ondersteunen, vooral vergeleken met ISS-partners Japan en Canada. Het bemande ruimtevaartuig 'Shenzhou' vloog voor het eerst in 90 en stuurde de eerste Taikonaut in 1999 naar een baan om de aarde. Dit schema had gemakkelijk kunnen worden versneld, toen losgeschroefde Shenzhou's eind jaren '2003 vracht naar het ISS vervoerden (zoals de onbemande Sojoez-variant 'Progress'). heeft gedaan in de geschiedenis van het station), gevolgd door bemande vluchten in de jaren 90. De reden dat dit niet gebeurde is volledig te wijten aan het obstructiebeleid van de VS.
De VS probeerden het Chinese ruimtevaartprogramma te ondermijnen om te voorkomen dat een rivaal het Westerse monopolie op ruimtelanceringsdiensten en spionagesatellieten zou betwisten. Na de ontbinding van de Sovjet-Unie kon het ruimtevaartprogramma niet langer adequate verkenningen vanuit de ruimte ondersteunen en werden de grote ruimtevaartondernemingen gedwongen joint ventures aan te gaan met Amerikaanse bedrijven om de mondiale markt voor ruimtelancering te betreden. China daarentegen was bezig met de ontwikkeling van een nieuwe generatie verkenningssatellieten en beschikte over een reeks lanceervoertuigen (de series Long March 2E en Long March 3) die zeer concurrerend waren met westerse draagraketten. Toen de Lange Mars-raketten de lanceermarkt begonnen te domineren, begonnen de VS hun gebruikelijke trucjes te gebruiken om China tegen te houden, van sancties tot regelrechte sabotage van verschillende spraakmakende Lange Maart 2E-vluchten.
De zogenaamde Artemis-akkoorden zijn de belichaming van de 'International Rules Based Order', in die zin dat de VS de regels opstelt en vervolgens de bevelen uitvaardigt. Er is nooit enige overweging geweest om China of Rusland erbij te betrekken; alleen vazallen hoefden zich aan te melden. Het doel van de akkoorden is om het Ruimteverdrag te vervangen en de VS in staat te stellen een 'invloedssfeer' op de maan te creëren. China en Rusland hebben als reactie daarop de ILRS voorgesteld (die werkelijk voor iedereen toegankelijk is) en versnellen hun maanprogramma's om de uitbreiding van het Amerikaanse imperium naar de maan te voorkomen.
China heeft zijn Long March 9-raket ontwikkeld voor maanmissies, maar ondergaat nu een herontwerp om herbruikbaarheid mogelijk te maken in het geval dat SpaceX's 'Starship' succesvol wordt. In plaats daarvan zal China een geavanceerde afgeleide gebruiken van de Lange Mars die Tiangong lanceerde. Twee Long March 5G's zullen een bemand ruimtevaartuig en een maanlander afzonderlijk naar de maan lanceren, waar ze eind 5 zullen aanmeren en een landing zullen uitvoeren. De VS zijn van plan om tegen 2020 naar de maan terug te keren, hoewel dit vereist dat het ruimteschip van SpaceX werkt zoals geadverteerd en in korte tijd meerdere keren moet worden gelanceerd, naast het SLS/Orion-systeem dat onlangs eindelijk zijn eerste missie heeft voltooid en die had moeten plaatsvinden in 2025. 2016! Ter vergelijking: China is goed voorbereid om zich te verzetten tegen Amerikaanse plannen om zijn imperium buiten de aarde uit te breiden.
Je bent precies op de hoogte van je korte, maar omzichtige opmerkingen. Absoluut juist, als verlengstuk van hun nogal openlijke agenda om te voorkomen dat ELKE potentiële rivaal de VS zelfs op aarde op de proef zou stellen, hebben de VS proactief actie ondernomen om via het Wolf Amendement een juridisch obstakel te creëren om rivalen ook in de ruimte in bedwang te houden. Dit houdt vast aan de lange Amerikaanse technotraditie van het koelhouden van de Fransen op de Concorde in het verleden en opnieuw de Fransen via AUKUS in de afgelopen tijd. De Chinezen kunnen goed leren van de ervaringen van zelfs anderen, om nog maar te zwijgen van hun directe voorbeelden van Angelsaksische intriges langs hun kustgebieden en via hun ‘veiligheid’ die zich op Azië richt. Ze zijn ook nogal voorzichtig met de geprivatiseerde ruimtevaartattributen die worden gepromoot en de samenwerkingen die worden aangeboden door Amerikaanse miljardairs, waarvoor de Russen soms bezwijken! Het is dus nogal twijfelachtig of de Chinezen Amerikanen gemakkelijk in hun Tiangong zouden verwelkomen wanneer het ISS wordt ontmanteld, ondanks hun openlijke uitnodiging aan alle landen.
Ik hoop dat ruimteonderzoek oorlog-oorlog-oorlog in de Amerikaanse prioriteiten vervangt!
De VS spelen al lange tijd niet aardig meer met Rusland in de ruimte – al lang voordat de hele VS/EU-staatsgreep in 2014 werd aangewakkerd.
De VS speelt niet aardig tegen de meeste landen – inclusief hun zogenaamde vrienden en bondgenoten!