Het WK blaast het pan-Arabisme nieuw leven in

Aandelen

Het eerste WK dat in een Arabisch land werd gehouden, heeft geleid tot een heropleving van het Arabisch nationalisme, steun voor Palestina en de afwijzing van de Abraham-akkoorden, schrijft As'ad AbuKhalil. 

Openingsceremonie van het WK in Doha. (Openbaar domein/rawpixel.com)

By As'ad AbuKhalil
Speciaal voor consortiumnieuws

ADe rabbijnen hebben zichzelf tijdens het lopende WK in Doha, Qatar, opnieuw als één volk ontdekt. De verrassende vlucht van Marokko naar de halve finales heeft het hernieuwde gevoel van Arabische eenheid, dat populair is op de sociale media in de hele regio, alleen maar versterkt.

De Arabieren kregen – in de tijd na de dood van Nasser in 1970 – het gevoel dat ze afgescheiden waren van elkaar. Westerse regeringen en hun Golfklanten bestreden alle uitingen van Arabisch nationalisme en verijdelden alle pogingen tot Arabische eenheid. De agenda was om de Arabieren te verdelen langs sektarische, etnische en nationale lijnen. 

Dit is geen complottheorie. De Amerikaanse visie voor de regio werd in Irak op volle kracht getoond na de invasie door de VS in 2003. Irak heeft sinds het begin van de 20e eeuwth In de vorige eeuw werd het centrum voor Arabisch-nationalistische activiteiten en gedachten versplinterd, omdat de VS daar het corrupte sektarische systeem van Libanon repliceerden.

Sektarisme was vóór de Amerikaanse invasie nooit een facet van Irak. Sommige Amerikaanse politici, zoals Joe Biden en Anthony Blinken, waren niet tevreden met de fragmentatie van Irak die onder de Amerikaanse bezetting werd bereikt; ze pleitten feitelijk voor een officiële verdeling van Irak in drie afzonderlijke delen enclaves gedefinieerd door sekte en etniciteit.

Een onmiskenbare Arabisch-nationalistische boodschap (binnen de parameters van het buitenlands beleid van Qatar) mocht sinds de oprichting in 1996 van Qatar worden uitgezonden op zijn vlaggenschipnieuwsnetwerk, Aljazeera.

Maar dat plan veranderde na 2011, toen Qatar en Aljazeera onbeschaamde promotors van de Moslimbroederschap en haar religieus-politieke agenda werden. Aljazeera verloor zijn pan-Arabische aantrekkingskracht en de berichtgeving veranderde drastisch om tegemoet te komen aan de Amerikaanse zorgen over de ‘anti-Amerikaanse toon’ van zijn berichtgeving.

Qatar's WK-gok

 Westbaaihorizon, Doha. (StellarD, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)

Qatar lobbyde koortsachtig om het WK te organiseren en er waren verhalen over corruptie die gepaard ging met de Qatarese zoektocht. Dit gebeurde toen er een diepe kloof ontstond in de relatie tussen Qatar enerzijds en Saoedi-Arabië en de VAE anderzijds.

Saoedi-Arabië en de VAE bouwden een solide alliantie met Israël (openlijk in het geval van de VAE en heimelijk in het geval van Saoedi-Arabië), terwijl Qatar probeerde zijn buitenlands beleid te onderscheiden van zijn twee rivaliserende landen.

Qatar, dat eind jaren negentig een pionier was op het gebied van de normalisatie met Israël, begon dat pad te vertragen en in toom te houden toen het zich voordeed als kampioen van de Palestijnen en als sponsor van de Hamas-beweging.

Qatar definieert zijn identiteit heel sterk in relatie tot Saoedi-Arabië: toen Qatar zich normaliseerde met Israël, onthield Saoedi-Arabië zich van stemming; en toen Saoedi-Arabië sterke banden met Israël begon op te bouwen, dreef Qatar af van het normaliseringspad. Dat deed het land terwijl het diende als een genereuze en onvoorwaardelijke gastheer van Amerikaanse troepen in Qatar.

Qatar heeft groot gegokt tijdens dit WK: het hield zich aan de FIFA-regels om Israëlische journalisten en fans toe te staan ​​de wedstrijden te verslaan en te bekijken, terwijl het Palestijnse politieke manifestaties en gezangen tijdens de spelen liet weerklinken.

Impact op Palestina

De herontdekte Arabische eenheid heeft gevolgen voor Palestina. Ondanks pogingen van de Arabische Golf om nieuws over Israëlische schendingen van de Palestijnse mensenrechten te onderdrukken, wordt elke moorddaad door Israël breed uitgemeten op de Arabische sociale media.

Daarentegen brengen Saoedische en VAE-kranten nu positieve verhalen over Israël naar voren om de Arabische publieke opinie af te leiden van de afwijzing van de normalisering met Israël.

Klantenservice CN's Winter Fonds Drive!

Telkens wanneer er een opflakkering is in de Israëlische bombardementen op Palestina, stromen Arabieren massaal naar de sociale media en uiten zij verontwaardiging en verontwaardiging en circuleren beelden en afbeeldingen.

Hun verontwaardiging en verontwaardiging worden vaak beantwoord met bedrijfscensuur die op het hoogste niveau wordt gecoördineerd tussen Israëlische premiers en hoofden van media- en technologiegiganten – zoals we hebben geleerd uit de onlangs vrijgegeven memoires van Benjamin Netanyahu.

De Arabieren waren niet verbaasd toen ze zagen in welke mate de Palestijnse zaak de Arabieren ertoe aanzet zich te scharen rond hun centrale zaak, die bepalend is voor wat Arabier zijn is.

Marokkaanse atleten en fans behoren aanzienlijk tot de meest uitgesproken in het uiten van hun steun aan de Palestijnen, ondanks het vredesakkoord tussen de Marokkaanse monarch en Israël. Een Palestijnse vriend die Marokko regelmatig bezoekt, meldt mij dat het Marokkaanse volk grote opwinding uitdrukt, zelfs als ze Palestijnen in hun land ontmoeten, en dat de meeste atletiekevenementen steun voor Palestina tonen.

Nasser zwaait naar de menigte in Mansoura, Egypte, 1960. (Wikimedia Commons)

Vanwege zijn steun aan Israël moet het regime van de VAE zich schamen onder zijn bevolking en vooral onder de Arabieren in het algemeen. Muhammad bin Zayid, de despoot van de VAE, is niet de zoveelste Nasser en spreekt voor niemand in de regio buiten de grenzen van zijn heersende familie.

Het meest significante aan het vertoon van Palestijns-nationalistische enthousiasme is dat de sociaal-economische achtergrond van Arabische sportfans in Doha behoorlijk welvarend is (de gemiddelde Arabier kan het zich niet veroorloven om naar Doha te reizen en in hotels te verblijven om de wedstrijden te bekijken). Het tentoonspreiden van pro-Palestijnse politieke gevoelens moet iedereen die achter de Abraham-akkoorden stond, hebben verrast.

NYT-kennisgevingen

Zelfs The New York Times nam kennisgevingEindelijk: het Arabische volk is tegen de normalisering met Israël.

De westerse media zouden niet verbaasd moeten zijn als ze hun werk goed hadden gedaan door de stemming en houding van het Arabische publiek te verslaan. Maar de westerse media huren zelden correspondenten in die Arabisch kennen en accuraat kunnen rapporteren over Arabische politieke debatten. Vivien Yee van The New York Times, kent bijvoorbeeld noch Arabisch noch Perzisch en heeft nooit het Midden-Oosten bestudeerd, maar ze doet nu verslag van Iraanse protesten omdat ze eerder verslag deed van Beiroet.

Zoals Netanyahu volledig uitlegde in zijn memoires (ik kom in een volgende column terug op zijn memoires voor Consortium Nieuws), was het Israël dat de Abraham-akkoorden tot stand bracht, en volgens de vaste overtuiging van rechts-Israël: als je het Palestijnse probleem negeert, zal het gewoon verdwijnen.

Netanyahu en anderen zijn van mening dat als je ervan uitgaat dat Arabische despoten het Arabische volk vertegenwoordigen, vredesovereenkomsten met die despoten op de markt kunnen worden gebracht als vredesovereenkomsten met de Arabieren zelf.

Ironisch genoeg heeft Israël de afgelopen decennia tekeergegaan tegen de Arabische despoten toen hun retoriek vijandig tegenover Israël stond (eigenlijk was de retoriek van de Golfdespoten, vooral in Saoedi-Arabië, anti-Joods); en nu beseft Israël dat het behoud van het Arabische despotisme de enige garantie is voor Israëlische vredesverdragen met Arabische regeringen.

Wat de Saoedi's denken

Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman, MbS, in het Pentagon in Washington, DC, in 2018. (DoD, Kathryn E. Holm)

Het is zeker dat Israël weet dat de despoten niet het Arabische volk vertegenwoordigen met betrekking tot Israël. Zelfs het aan de AIPAC gelieerde Washington Institute for Near East Policy (WINEP) voerde een opinieonderzoek uit in Saoedi-Arabië, waaruit bleek dat de lokale bevolking daar de normalisatie met Israël niet steunt.

Natuurlijk heeft WINEP zijn eigen standpunt ingenomen spinnen over de resultaten, die in ieder geval verdacht zijn omdat de Saoedische regering onder haar eigen beperkingen de lokale opiniepeilingen onder haar burgers regelt. In Libanon, het meest vrije van alle Arabische landen, “is het percentage van degenen in Libanon die de Akkoorden van Abraham in een ‘zeer negatief’ licht zien, gestegen van 41% in november 2020 naar 66% in maart”, meldde WINEP.

Sommige Arabische leiders hebben dit door. De regering van de VAE realiseerde zich dat verzet tegen normalisatie met Israël een extra politieke troef is voor elke zittende Arabische heerser of regering. De huidige president van Tunesië heeft het presidentschap grotendeels gewonnen op basis van zijn categorische en welsprekende afwijzing van de normalisering met Israël.

De VAE zijn nu nauw verbonden met de Israëlische regering en haar destructieve beleid jegens de Palestijnen. De Palestijnen zijn vandaag de dag de underdogs van de Arabische wereld en de sympathie voor hun lot leeft diep onder de Arabische bevolking.

De enige heerser die het pro-Palestijnse ‘lawaai’ in Qatar moet hebben opgemerkt, is Muhammad bin Salman, die wacht op de juiste overeenkomst om een ​​vredesverdrag met Israël te ondertekenen.

Zonder volwaardige Amerikaanse steun voor zijn kroning zal hij de normalisatie uitstellen, vooral omdat moslimlanden als Pakistan en Indonesië zich tot nu toe hebben verzet tegen de druk van de VAE en Saoedi-Arabië om te normaliseren. Het Saoedische publiek staat bekend om zijn steun aan Palestina en MbS kan het zich niet veroorloven zijn bevolking nog verder van zich te vervreemden.

Qatar is geen purist op het gebied van normalisering. Het onderhoudt geheime contacten met de Israëlische regering en Mossad-directeuren zijn welkom in Doha. Maar Qatar wist hoe hij politieke voordelen kon halen uit het organiseren van de Spelen.

Nu weten de Arabische regeringen dat de regels van de jaren vijftig nog steeds van toepassing zijn: elke heerser die voor Palestina zingt, zal politieke eer verdienen onder zijn eigen volk en onder de Arabieren in de hele regio.

As`ad AbuKhalil is een Libanees-Amerikaanse hoogleraar politieke wetenschappen aan de California State University, Stanislaus. Hij is de auteur van de Historisch Woordenboek van Libanon (1998) Bin Laden, de islam en Amerika's nieuwe oorlog tegen terrorisme (2002) en De strijd om Saoedi-Arabië (2004). Hij leidde de populaire blog The Angry Arab en twittert als @assadabukhalil

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.

Klantenservice CN's  
Winter Fonds Drive!

Of veilig door creditkaart or controle by te klikken de rode knop:

2 reacties voor “Het WK blaast het pan-Arabisme nieuw leven in"

  1. LeeuwZon
    December 16, 2022 op 12: 37

    Het is duidelijk dat ‘normalisatie’ verhelderend kan zijn; &, oh, dus Spot Flippn' On!!

    Bewijsstuk AZ: “Het eerste WK dat in een Arabisch land werd gehouden, heeft geleid tot een heropleving van:

    – Arabisch nationalisme,
    – Steun voor Palestina; En,
    – Verwerping van de Abraham-akkoorden.” (As'ad AbuKhalil)

    “EN, het stadion in Qatar is gebouwd met 974 gerecyclede zeecontainers. Het STADIUM kreeg de naam '974' omdat dit het exacte aantal zeecontainers is dat is gebruikt om de locatie te bouwen en tegelijkertijd het internationale netnummer van het Golfland is.' hxxps://www.ndtv.com/world-news/fifa-world-cup-this-stadion-in-qatar-has-been-built-using-974-recycled-shipping-containers-3581100

    Hoe zit het met AMERIKA'S NORMAAL? Hoe ziet het eruit?

    Hoe de “NORMALISATIE” van de afgelopen twee (2) jaar van “vooruitgang” in The Divided $tates of Corporate America eruit ziet:

    – NORMAAL is BIDEN-HARRIS, een demente, perverse, gestoorde, losgeslagen POTUS & VP
    – NORMAAL is het flagrante plichtsverzuim van het Congres, dat wil zeggen het aanklagen en vervolgen van despoten/oorlogsmisdadigers
    – NORMAAL is het virus en zijn varianten, Omicron oftewel Moronic
    – NORMAAL is kudde-immuniteit
    – NORMAAL is eeuwigdurende OORLOG
    – NORMAAL is MASSA-dood per virus, ziekte en despotenoorlog
    – NORMAAL is oorlog en haat, van landen, culturen, mensen, kilometers ver weg.

    RAGE is de juiste houding; maar ik dwaal af. Naar de WEDSTRIJD, Frankrijk versus Marokko. Geen twijfel mogelijk, een beste wedstrijd, eindigend in Frankrijk-3, Marokko-0. IMO, had gemakkelijk in een 4-3 kunnen eindigen, MAROKKO neemt alles; ALS de SHOTS die Marokko schudde, de achterkant van het net zouden raken; NIET de f/Post. Uhm. “PELAAS, JONGENS!”

    Frankrijk versus Marokko is precies waar het WK over gaat, het Heart & Bones, van vooraanstaande kampioenen/atleten van wereldklasse. Het is voetbal/voetbal van wereldklasse!!!

    Verder en hoger tot zondag 12.18.22 zal The Universe toekijken, ARGENTINIË v. Frankrijk!!!

  2. Nathan Mulcahy
    December 15, 2022 op 11: 03

    Het verbaast mij dat nog niemand commentaar heeft gegeven op de fascinerende observaties.

    Deze observaties komen overeen met wat ik heb gevoeld op basis van mijn interacties met betrekking tot het WK met een vriend uit Soedan. Ik schijn ook een pan-Afrikaans gevoel te bespeuren, zij het wat gedempter. Ik denk dat dit pan-Arabische (en pan-Afrikaanse) gevoel ook wordt voortgestuwd door een algemene afkeer van het westerse wokeïsme door het ‘mondiale zuiden’.

Reacties zijn gesloten.