COP27: een mondiale COP-out

Aandelen

‘Een zelfmoordverdrag.’ Robert Sandford prikt de laatste VN-klimaattop, die vorige maand in Egypte werd gehouden, door en roept op tot een nieuw proces, beschermd tegen het mondiale kartel van fossiele brandstoffen. 

Activistische boodschap aan COP27-afgevaardigden in Sharm el-Sheikh, Egypte, november 2022. (UNklimaatverandering, Flickr)

By Robert Sandford
Inter Press Service

LDe afgelopen klimaatconferentie COP26 in Glasgow, Schotland, werd aangekondigd als de belangrijkste conferentie in de geschiedenis van de mensheid. Maar het lukte niet om te leveren. Deze mislukking heeft de urgentie van mondiale klimaatactie tijdens de COP27 in Egypte vorige maand vergroot.

Nu de COP van dit jaar voorbij is, is het nuttig om na te denken over enkele fragmenten uit de opmerkingen van VN-secretaris-generaal Antonio Guterres op de openingsdag:

“Deze klimaatconferenties herinneren ons eraan dat het antwoord in onze handen ligt en dat de klok tikt. We zijn in de strijd van ons leven verwikkeld en we zijn aan het verliezen.

De uitstoot van broeikasgassen blijft groeien, de mondiale temperaturen blijven stijgen... en onze planeet nadert snel de omslagpunten die de klimaatchaos onomkeerbaar zullen maken.

We komen gevaarlijk dicht bij het point of no return. En om dat verschrikkelijke lot te vermijden moeten alle landen hun transitie nu, in dit decennium, versnellen.”

De mensheid heeft een keuze: samenwerken of ten onder gaan.

Het is óf een klimaatsolidariteitspact, óf het is een collectief zelfmoordpact.’

Helaas maken de resultaten van COP27 heel duidelijk dat de wereld heeft ingestemd met wat de mondiale fossielebrandstoffensector wilde: het zelfmoordpact.

COP 27 leverde geen resultaat op. Sterker nog, het wordt door velen bestempeld als de slechtste COP ooit. 

VN-secretaris-generaal Antonio Guterres houdt toespraak op de openingsdag op 7 november. (UNclimatechange, Flickr)

Wat er in Egypte gebeurde, geeft een geheel nieuwe draai aan de term COP-out. Maar hoe had het anders kunnen zijn?

COP 27 werd gehouden in een land dat verbonden was met de omringende oliestaten en geregeerd werd door een meedogenloze dictatuur, en werd gesponsord door een van de grootste plasticvervuilers ter wereld: Coca-Cola. 

Het leek de organisatoren niet op te vallen dat de meedogenloze productie van gebotteld water van het bedrijf in de mondiale waterwetenschaps- en beleidsgemeenschap algemeen wordt beschouwd als een triomf van marketing boven gezond verstand. 

Zagen de organisatoren niet dat Coca-Cola's sponsoring van COP27 een open uitnodiging was voor flagrante mondiale greenwashing? 

Het voor de hand liggende mag hier niet worden gemist: het kapitalisme is niet uit de hand gelopen, het kapitalisme heeft de controle – en COP 27 biedt een duidelijk bewijs van die waarheid. 

Doneren Heden naar CN's

2022 Winter Fonds Drive

Terwijl de afhankelijkheid van de samenleving van aardolie groeide en onze energiebehoefte groeide, ontwikkelde het mondiale kartel voor fossiele brandstoffen zich stilletjes tot een supermacht op zichzelf. Er waren meer dan 600 lobbyisten voor fossiele brandstoffen op de COP 27. Wat zou er, zo zou je redelijkerwijs kunnen vragen, mis kunnen gaan? Veel, blijkbaar. 

De olie- en gaslobby heeft het COP-proces volledig gecorrumpeerd. De handelingen en uitkomsten van COP 27 maken duidelijk dat de fossiele brandstoffensector nu eigenaar is van de COP-agenda. Het enige doel van hun aanwezigheid daar was het voorkomen en niet bevorderen van de vooruitgang bij het aanpakken van de mondiale klimaatdreiging. En ze zijn erin geslaagd. 

 Afsluitende plenaire zitting van COP27 op 20 november. (UNklimaatverandering, Flickr)

Geen van de in Egypte onderhandelde overeenkomsten is bindend. Net als de nationale emissiereductiedoelstellingen die de VN-lidstaten in het kader van het Klimaatakkoord van Parijs naar voren hebben gebracht, zijn de toezeggingen die tijdens de COP27 zijn gedaan allemaal slechts ambitieus. 

Er staat geen straf op het niet behalen ervan. Er zijn sinds 27 1995 COP's geweest en er is nog steeds geen formeel bindend akkoord over het terugdringen van de verbranding van fossiele brandstoffen. 

Op een klein momentje tijdens de pandemie na, blijft de verbranding van fossiele brandstoffen wereldwijd stijgen en niet dalen.

Zoals een deelnemer opmerkte, is het ambitieuze plan dat in Sharm el Sheikh is overeengekomen een aanbetaling voor een ramp. Niemand verwacht dat iemand de ontwikkelingslanden die weinig bijdragen aan de klimaatdreiging daadwerkelijk zal compenseren voor de catastrofale gevolgen die de klimaatcrisis nu voor hen heeft. 

Nu de COP28 volgend jaar in de Verenigde Arabische Emiraten zal worden gehouden – een van de beruchtste oliestaten van allemaal – was het enige wat COP 27 heeft bereikt, het blootleggen van wat het proces van de COP-top is geworden: een zinloos reizend circus dat één keer per jaar wordt opgezet. waaruit weinig anders dan platitudes naar voren komen. 

Scène uit de COP27-locatie op 19 november. (UNklimaatverandering, Flickr)

Het hele COP-proces is niet langer geschikt voor het beoogde doel. Het is een opgeblazen, corrupt proces dat te stervend is om met maatregelen te komen die effectief genoeg en bindend genoeg zijn om de veranderingen tot stand te brengen die we moeten doorvoeren om een ​​klimaatcatastrofe te voorkomen. 

Stemmen die om verandering roepen, worden luider en luider. Het COP-proces moet worden vervangen door iets efficiënter dat zijn werk grotendeels verborgen houdt voor de blikken van de media. 

Het mag niet langer worden toegestaan ​​dat het wordt besmet door bedrijfssponsoring. Het proces mag niet langer het eigendom zijn van en gecorrumpeerd worden door het mondiale kartel voor fossiele brandstoffen en lobbyisten uit de olie- en gassector. 

Eén voorgestelde manier om dit te doen is het opzetten van een IPCC-achtige structuur van kleinere instanties, die elk belangrijke kwesties aanpakken, met name de energietransitie, herstelgerichte landbouw, transport en kwesties die verband houden met schade en verlies. 

Elk dergelijk orgaan zou bestaan ​​uit vertegenwoordigers van de meerderheidslanden in de wereld die de bevoegdheid hebben om te onderhandelen over juridisch bindende overeenkomsten die werkbaar en haalbaar zijn, of het nu gaat om het stoppen en terugdraaien van ontbossing, het terugdringen van de uitstoot van kooldioxide en methaangas, het terugdringen van het steenkoolgebruik en het aanpakken van andere bedreigingen voor de klimaatverandering. onze toekomst, zoals verzuring en zuurstofgebrek van de oceanen. 

Deze overeenkomsten kunnen vervolgens door de wereldleiders worden ondertekend zonder de noodzaak van de hype, grootsheid en valse hoop die nu gepaard gaan met COP-procesverklaringen. 

We zijn getuige van een groot vreugdevuur van ons erfgoed. Er gaan dingen verloren die nog niet gevonden zijn. We moeten ze vinden voordat zij, en wij, verdwenen zijn.

Robert Sandford bekleedt de Global Water Futures Chair in Water and Climate Security aan het United Nations University Institute for Water, Environment and Health, gevestigd aan de McMaster University, Hamilton, Canada.

Dit artikel is van Inter Press Service.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.

 

Doneren Heden naar CN's

2022 Winter Fonds Drive

 

4 reacties voor “COP27: een mondiale COP-out"

  1. Vera Gottlieb
    December 9, 2022 op 10: 26

    Waarom de nadruk op het uitnodigen van degenen die de ergste vervuilers zijn – en hun lobbyisten – voor deze evenementen? Dit moet 'door het volk, voor het volk' zijn – en niet 'door het geld voor het geld'. Zijn wij gewone 'schapen' uitgenodigd om het WEF bij te wonen?

  2. jamie
    December 9, 2022 op 06: 59

    misschien zouden de VN of andere organisaties, in plaats van een COP, waar de meest idiote politieke en economische figuren bijeenkomen, elk jaar een online conferentie moeten houden waaraan “THE PEOPLE” over de hele wereld zou kunnen deelnemen, waarin zij geïnformeerd zullen worden en de kans krijgen om te beslissen welke actie ze moeten ondernemen in het belang van hun eigen toekomst en die van hun eigen kinderen; het heeft geen zin om op onze ‘leiders’ te vertrouwen om de politieke/economische omgeving te veranderen die hen rijk, krachtig en invloedrijk heeft gemaakt. Het ‘democratische proces’ moet op een mondiaal niveau worden gebracht dat identiteit, ras en nationale overtuiging overstijgt… zou dat mogelijk zijn?

  3. TP Graf
    December 8, 2022 op 06: 14

    ‘… een zinloos reizend circus…’ Dat is een samenvatting van al deze mondiale razzia’s, of ze nu ecologisch of economisch van aard zijn. We hoeven niet de hele planeet over te vliegen om het probleem op te lossen. We hebben lokale kaders nodig die zich richten op één eenvoudig leidend principe. Genees jezelf. Dragen we bij aan de gezondheid van alles wat is of houden we een ernstig gebrekkig systeem in stand dat gebaseerd is op uitbuiting?

    • Azuur
      December 8, 2022 op 12: 44

      Ik zou zeggen dat het precies het tegenovergestelde is. Jezelf genezen en werken aan de duurzaamheid van de lokale gemeenschap is verrijkend en lovenswaardig, maar de ecocrisis is mondiaal en de voornaamste oorzaken zijn ook mondiaal. Hoewel het uiterst onwaarschijnlijk is dat dit zal gebeuren, zijn de enige overtuigende oplossingen het opleggen van beperkingen aan winnings- en emissieactiviteiten over de internationale grenzen heen. Natuurlijk hebben we regeringen nodig die gescheiden zijn van en in staat zijn beperkingen op te leggen aan het mondiale kapitaal, en met de visie om de enorme taak op zich te nemen om de economieën van de wereld te herstructureren naar een evenwichtsstaat – en dat allemaal heel snel. De politieke wil en de onderliggende massapsychologie zijn er niet voor, maar dat is de noodzakelijke koers IMO.

Reacties zijn gesloten.