Dit is de eerste keer dat Peking een grote intergouvernementele bijeenkomst over het milieu voorzit, en natuurecoloog Vanessa Hull wil graag zien dat het land een mondiale leiderschapsrol op zich neemt.

Vier Père David's herten (Elaphurus davidianus), ook bekend als milu-herten, op een moerasland nabij het Dafeng Milu National Nature Reserve in de provincie Jiangsu, China. (Hij Jinghua/VCG via Getty Images)
By Vanessa Hull
Universiteit van Florida
ATerwijl de wereld analyseert wat er op de VN-conferentie over klimaatverandering in Egypte is bereikt, komen onderhandelaars in Montreal bijeen om doelen te stellen voor het beteugelen van de andere crisis op aarde: het verlies van levende soorten.
Vanaf 7 december houden 196 landen die het VN-Verdrag inzake Biologische Diversiteit hebben geratificeerd hun 15e Conferentie van de partijenof COP15. Het verdrag, dat in 1992 tijdens de Earth Summit in Rio de Janeiro werd aangenomen, is dat wel ontworpen om duurzame ontwikkeling te bevorderen door te beschermen biodiversiteit – de verscheidenheid van het leven op aarde, van genen tot hele ecosystemen.
Tegenwoordig zijn deskundigen het er algemeen over eens dat de biodiversiteit in gevaar is. Als gevolg van menselijke activiteiten – vooral overbejaging, overbevissing en het veranderen van land – verdwijnen soorten van de planeet 50 tot 100 maal de historische snelheid. De Verenigde Naties noemen deze daling een “natuurcrisis. '
Deze bijeenkomst zou oorspronkelijk plaatsvinden in Kunming, China, in 2020, maar werd verplaatst vanwege de Covid-19-pandemie, waarbij enkele onderhandelingen online plaatsvonden. China zal de beraadslagingen in Montreal leiden en de agenda en de toon bepalen.
Dit is de eerste keer dat Peking een grote intergouvernementele bijeenkomst over het milieu voorzit. Als een natuurecoloogIk zie graag dat China een mondiale leiderschapsrol op zich neemt.
Biodiversiteit in China
Als je mensen vraagt waar op aarde de grootste concentraties wilde soorten voorkomen, zullen velen aannemen dat dit in regenwouden of tropische koraalriffen is. China is zelfs rijk aan natuur. Het is de thuisbasis van bijna 38,000 hogere plant soorten – in wezen bomen, struiken en varens; meer dan 8,100 soorten gewervelde dieren; meer dan 1,400 vogelsoorten; en 20 procent van de vissoorten in de wereld.
Veel van de wilde soorten in China zijn dat wel endemisch, wat betekent dat ze nergens anders ter wereld voorkomen. China bevat delen van vier van de werelddelen mondiale hotspots voor biodiversiteit – plaatsen waar grote aantallen endemische soorten voorkomen en ook ernstig gevaar lopen.
Indo-Birma Bergen van Zuidwest-China, Oostelijke Himalaya en Bergen van Centraal-Azië zijn de thuisbasis van soorten zoals de reuzenpanda, de Aziatische zwarte beer, de met uitsterven bedreigde Sichuan-patrijs, de Xizang-alpenpad, de Sichuan-lanskop en de goudfazant.

Reuzenpanda in het zuidwesten van China. (Vanessa Hull, CC BY-ND)
Het Chinese natuurbehoudsrecord
De berichtgeving in de westerse media over milieukwesties in China richt zich vaak op de ernstige stedelijke luchtvervuiling van het land en zijn rol als milieuprobleem grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld. Maar China heeft een visie op het beschermen van de natuur en heeft vooruitgang geboekt sinds de laatste mondiale biodiversiteitsconferentie in 2018.
In dat jaar bedachten Chinese leiders de term ‘ecologische beschaving' en schreef het in de grondwet van het land. Dit betekende een erkenning dat bij de ontwikkeling zowel rekening moet worden gehouden met de gevolgen voor het milieu als met economische doelstellingen.
Op dat moment had China al gecreëerd meer dan 2,750 beschermde gebieden, dat bijna 15 procent van het totale landoppervlak beslaat. Beschermde gebieden zijn plaatsen waar specifieke financiering en beheer plaatsvindt om ecosystemen in stand te houden, terwijl ook bepaalde menselijke activiteiten in aangewezen zones daarbinnen mogelijk worden gemaakt.
In 2021 kondigde president Xi Jinping aan dat China dit systeem formeel aan het uitbreiden was met een netwerk van vijf nationale parken met een oppervlakte van 88,000 vierkante kilometer (227,000 vierkante mijl) – het grootste systeem ter wereld.
China heeft ook het snelst groeiende bosgebied ter wereld. Alleen al van 2013 tot 2017 heeft China zich herbebost 825 miljoen acres (334 miljoen hectare) kaal of gecultiveerd land – een gebied vier keer zo groot als het gehele Amerikaanse nationale bossysteem.
Ten minste 10 van China's opmerkelijke bedreigde diersoorten zijn op weg naar herstel, inclusief de grote panda, Aziatische kuifibis en Elliot's fazant.
Meer te doen
Toch heeft China nog belangrijke gebieden voor verbetering. Het heeft presteerde ondermaats op vier van de oorspronkelijke Aichi Targets – doelen die leden van de Convention on Biodiversity hebben aangenomen voor 2011-2020 – waaronder het bevorderen van duurzame visserij, het voorkomen van uitsterven, het controleren van invasieve uitheemse soorten en het beschermen van kwetsbare ecosystemen.
Bijna bijvoorbeeld 50 procent van de amfibieën in China worden bedreigd. Opmerkelijke soorten zijn uitgestorven verklaard, waaronder de Chinese doejong Chinese paddlefish en Yangtze-steurEn withandige gibbon.
De Covid-19-pandemie heeft de centrale rol van China in de legale en illegale handel in wilde dieren en planten in de kijker gezet, die veel bedreigde diersoorten bedreigt. zoogdieren, vissen, reptielen en vogels. Als reactie hierop heeft China zijn beleid bijgewerkt Wet op de bescherming van dieren in het wild, oorspronkelijk vastgesteld in 1989.
Op 24 februari 2020 werd de wet uitgebreid met het opleggen van een bijna totaal verbod over de handel in wilde dieren voor gebruik als voedsel. Nu geldt het verbod echter wel wordt herzien op manieren die deze zouden kunnen verzwakken, zoals het versoepelen van de beperkingen op het fokken in gevangenschap.
Rond 90 procent van de Chinese graslanden zijn gedegradeerd, net als 53 procent van de wetlands aan de kust. China heeft 80 procent van zijn koraalriffen en 73 procent van zijn mangroven verloren sinds 1950. Deze uitdagingen benadrukken de noodzaak van agressieve actie om de resterende biodiversiteitsbolwerken van het land te beschermen.

De Drieklovendam in de Chinese Yangtze-rivier, rechtsonder zichtbaar, werd gebouwd om elektriciteit te leveren en overstromingen te helpen beheersen. Het veranderde de leefgebieden van duizenden planten, dieren en vissen, inclusief bedreigde diersoorten. (NASA Aardobservatorium)
Doelstellingen voor COP15
Het centrale doel van de conferentie van Montreal is het aannemen van een wereldwijd biodiversiteitskader na 2020. Deze routekaart bouwt voort op de kaders die naar voren zijn gebracht tijdens eerdere bijeenkomsten, waaronder de Aichi-doelen voor 2010.
Zoals de VN heeft gerapporteerd, naties slaagde er niet in om een van de Aichi-doelen te bereiken tegen 2020, hoewel zes doelstellingen gedeeltelijk zijn bereikt.
Het voorgestelde nieuwe raamwerk omvat 22 doelstellingen die tegen 2030 moeten worden verwezenlijkt en vier belangrijke langetermijndoelen die tegen 2050 moeten worden verwezenlijkt. Daartoe behoren onder meer het behoud van ecosystemen; het vergroten van de verscheidenheid aan voordelen die de natuur mensen biedt; het waarborgen van eerlijkheid bij het delen van genetische hulpbronnen, zoals digitale DNA-sequentiegegevens; en het consolideren van de financieringstoezeggingen.
Veel mensen zullen toekijken of China de onderhandelingen met succes kan leiden en samenwerking en consensus kan bevorderen. Eén centrale uitdaging is hoe de ambitieuze inspanningen die het nieuwe kader biedt, betaald moeten worden.
Voorstanders van het milieu dringen er bij rijke landen op aan om dit te doen $ 60 miljard per jaar om landen met lagere inkomens te helpen betalen voor natuurbehoudsprojecten en de illegale handel in wilde dieren tegen te gaan.
China ging in 2021 deze kant op toen het de Kunming Biodiversiteitsfonds en droeg er $ 230 miljoen aan bij. Toezeggingen uit andere landen bedragen momenteel enkele $ 5.2 miljard per jaar, voornamelijk uit Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Japan en de Europese Unie.
China zal waarschijnlijk met vragen worden geconfronteerd Belt en Road Initiative, een gigantisch infrastructuurproject dat spoorwegen, pijpleidingen en snelwegen aanlegt in meer dan 60 landen. Critici zeggen dat het ontbossing, overstromingen en andere oorzaken veroorzaakt schadelijke gevolgen voor het milieu – ook op mondiale biodiversiteitshotspots zoals die van Zuidoost-Azië Koraal driehoek, dat een van 's werelds belangrijkste rifsystemen bevat.
China heeft beloofd “groen” het Belt and Road Initiative in de toekomst, en in 2021 kondigde Xi aan verbod over de financiering van nieuwe kolencentrales in het buitenland, wat tot nu toe heeft geleid tot de opheffing ervan 26 planten. Dit is een begin, maar China moet nog meer doen bij het aanpakken van de mondiale gevolgen van Belt and Road.
Als thuis voor 18 procent van de aardbevolking en de producent van 18.4 procent van het mondiale bbpChina heeft een sleutelrol te spelen bij het beschermen van de natuur. Ik hoop dat het moedig leiderschap zal bieden in Montreal en in de komende jaren.
Vanessa Hull is assistent-professor natuurecologie en -behoud aan de Universiteit van Californië Universiteit van Florida.
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd vanaf The Conversation onder een Creative Commons-licentie. Lees de originele artikel.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Ik raad mevrouw Vanessa Hull, Universiteit van Florida aan om het recente wetenschappelijke artikel in Monthly Review over de ecologische prestaties van China en zijn nationale doelstellingen voor ecologische beschavingen te lezen. Het artikel van mevrouw Hull lijkt te zijn geschreven terwijl ze haar tanden op elkaar klemde
De oprechtheid en doeltreffendheid van China op deze gebieden moet nog worden bewezen, althans voor zover ik weet, maar dit zijn enkele uitstekende tekenen. Onder de herbeboste gebieden bevindt zich een enorm deel van het Lössplateau. De herbebossing werd gedocumenteerd in John Liu's film Lessons of the Löss Plateau.
Hoe het ook zij, een vermindering van de westerse en vooral Amerikaanse militaire dreigingen zou China en andere BRICS-landen nauwelijks kunnen helpen zich in te zetten voor een ecologisch verantwoorde economie. Misschien zou het terugtrekken van het leger en het terugdringen van de 'shell games' van het IMF en de Wereldbank de VS in staat kunnen stellen ook aan iets soortgelijks deel te nemen.
Op een gegeven moment zou het leven van bossen aantrekkelijker moeten worden dan het leven van giftig slib. Het is niet zo dat een realistisch kader van opties een opoffering zou zijn.
Klinkt goed! Kunming, waar ik twintig jaar heb gewoond, is een prachtige plek. Ik hoop dat de conferentie tot grote vooruitgang zal leiden.
Ik hoop ook dat de VS geen aanval op Taiwan in scène zetten in hun vermoeiende pogingen om een oorlog met China uit te lokken.