zegt dat er meer aandacht gaat naar het stemapparaat dan naar de mensen die het stemproces leiden, die vaak overwerkt en onderbetaald zijn en zich onder druk gezet voelen.
Een verkiezingsmedewerker, gadegeslagen door waarnemers van beide grote politieke partijen, verzorgt de tussentijdse stemmingen voor 2022 in Phoenix, Arizona. (Olivier Touron/AFP via Getty Images)
WAls mensen nadenken over het veilig maken van verkiezingen, denken ze vaak aan stemmachines, cyberbeveiliging en mechanische bedreigingen. Ze denken niet aan mensen.
Sinds 2016, toen er bewijs was van computerhacking die de verkiezingsresultaten niet beïnvloedde, heeft de federale regering belangrijke stappen ondernomen om verkiezingen veilig te stellen, zoals het verklaren van verkiezingssystemen als cruciaal voor de nationale veiligheid zoals de defensie-industrie, kerncentrales en snelwegen. Hierdoor konden staats- en lokale functionarissen een aanvraag indienen federale financiering en technische ondersteuning om apparatuur te kopen en training te krijgen om verkiezingen te beschermen.
Deze maatregelen hebben grotendeels resultaat opgeleverd. De hardware en software van stemsystemen zijn dat wel regelmatig getest door federale, provinciale en lokale verkiezingsautoriteiten. Twee dozijn staten vertrouwen op stemmachines die meer dan tien jaar oud zijn, wat over het algemeen als voorbij hun levensduur wordt beschouwd. Maar dit is minder dan in 43 staten in 2014, en voortdurende inspanningen om de besturingssystemen van de oudere machines te updaten zorgen voor minder problemen en storingen op de verkiezingsdag.
Verbeterde computersystemen hebben dat wel gedaan gestroomlijnd en de efficiëntie verhoogd van kiezersregistratieprocessen, en het onderhouden en bijwerken van kiezerslijsten, en het veiliger maken ervan.
Er is altijd een kans op problemen bij de stembus, maar de moeilijkheden op de verkiezingsdag zijn dat wel veel minder vaak voor dan ooit in het verleden.
Dit zijn allemaal belangrijke stappen. Maar als wetenschapper op het gebied van stemsystemen ben ik van mening dat de focus op het verkiezingsmechanisme een andere bedreiging voor de verkiezingen in het land heeft verdoezeld: lokale verkiezingsbestuurders werken onder steeds moeilijkere omstandigheden, met afnemende middelen en toenemende uitdagingen.
A onderzoek onder lokale verkiezingsfunctionarissen Uit een onderzoek van het Center for Tech and Civic Life, een non-profitorganisatie voor verkiezingshervorming, blijkt dat slechts 2 procent van hen zeggen dat ze alles hebben wat ze nodig hebben om te doen wat van hen wordt verlangd.
Laagbetaald, weinig controle
Amerikaanse verkiezingen worden op lokaal niveau georganiseerd; elke provincie, of zelfs gemeente, heeft zijn eigen regels en zijn eigen functionarissen om deze uit te voeren. Het werk is niet lucratief – sommige verdienen slechts $ 20,000 jaarlijks, met een nationaal gemiddelde van $ 50,000.
Er valt weinig eer te behalen. Met titels als “klerk” en “registrar”zijn deze banen doorgaans geen springplank naar een grotere politieke carrière. Degenen die deze posities bekleden, zijn doorgaans gericht op publieke dienstverlening en willen iets teruggeven aan hun gemeenschap. Ze hebben misschien politieke voorkeuren, maar tot de afgelopen jaren waren ze dat waarschijnlijk ook minst gemotiveerd door partijpolitiek van alle mensen die betrokken zijn bij het verkiezingsproces.
Verkiezingsfunctionarissen hebben dat gedaan weinig controle over de regels zich. Het zijn geen wetgevers.
Het is hun taak om de regels zo efficiënt mogelijk uit te voeren, waarbij twee kerndoelen in evenwicht worden gebracht: stemtoegang en electorale integriteit. In de Amerikaanse politiek worden deze twee doelen vaak als rivalen gepresenteerd, maar verkiezingsbestuurders zien dit ook potentieel om beide doelen tegelijkertijd te bereiken en werk eraan om ze bij elke verkiezing in evenwicht te brengen.
De centrale uitdaging van hun werk is het vinden van oplossingen voor de vele logistieke hindernissen die hen worden geboden, zodat noch de toegang, noch de integriteit worden opgeofferd. Voor vervroegd stemmen moeten de stembureaus lange tijd open blijven; Voor de persoonlijke stemming op de verkiezingsdag zijn verschillende locaties en personeelsaantallen nodig om de potentiële drukte aan te kunnen.
Kiezers en stembiljetten moeten efficiënt en veilig bewegen, wat allemaal methodische planning en creatieve probleemoplossing vereist. Maar deze mensen staan onder grote druk.
Enquetemedewerkers wachten op vroege kiezers in Maryland. (Brendan Smialowski/AFP via Getty Images)
Veel verkiezingsfunctionarissen kan het zich niet veroorloven een permanent kantoor op te zetten of fulltime personeel in dienst nemen. Sommigen melden dat er geen internettoegang en basisbenodigdheden zijn, zoals printers, scanners en zelfs bureaus. En ondanks al het gepraat over machines ontvangen velen daar niet eens genoeg geld voor – een groot percentage rapporteert dat ze in meer dan tien jaar geen geüpgradede technologie kunnen aanschaffen. Velen melden zelfs dat ze daar niet het geld voor hebben noodzakelijke wijzigingen doorvoeren bij nieuwe wetgeving.
De kleinste rechtsgebieden worden het hardst getroffen: meer dan de helft van de rechtsgebieden met 5,000 kiezers of minder meldt geen fulltime medewerkers in het verkiezingsbureau. Grotere jurisdicties hebben misschien wel tien stafleden, maar de verantwoordelijkheden zijn veel groter, omdat deze functionarissen verantwoordelijk zijn voor het organiseren van verkiezingen voor meer dan 10 kiezers.
Vragen over integriteit
De afgelopen jaren hebben verkiezingsfunctionarissen met steeds meer problemen te maken gehad openbare archiefverzoeken en meer uitdagingen voor de verkiezingsresultaten, waaronder eisen voor hertellingen.
Een groot deel van dit onderzoek komt voort uit twijfels over de integriteit van de verkiezingen, aangewakkerd door politici die specifieke conflicten ongedaan proberen te maken, of zelfs de basis leggen voor toekomstige uitdagingen. Of ze nu strategisch of oprecht worden ondernomen, deze uitdagingen dragen bij aan een al een aanzienlijke werkdruk voor verkiezingsfunctionarissen, en de meeste kantoren zijn niet opgezet om aan de toenemende vraag te voldoen.
Persoonlijke bedreigingen
Naast deze logistieke uitdagingen hebben verkiezingsfunctionarissen, net als hun banen, ook te maken gehad met aanzienlijke persoonlijke aanvallen komen steeds meer onder politiek toezicht te staan en worden soms aangevallen. In een 2021 onderzoek uitgevoerd door het Brennan Center meldde 1 op de 6 lokale verkiezingsfunctionarissen dat ze bedreigingen ontvingen die verband hielden met hun baan, waarbij de helft van deze bedreigingen persoonlijk kwam, in plaats van online of via de telefoon.
Verkiezingsbestuurders worden ook geconfronteerd met druk van politieke figuren: Bijna de helft was bang dat ze bij een komende verkiezing onder druk zouden worden gezet om verkiezingen in het voordeel van een specifieke kandidaat te beslissen.
De gecombineerde spanningen hebben een kookpunt bereikt, waarbij één op de vijf lokale verkiezingsfunctionarissen in het land aanwezig is waarschijnlijk hun baan zullen verlaten vóór 2024. Ze nemen een schat aan ervaring die niet gemakkelijk te vervangen zijn.
Amel Ahmed is universitair hoofddocent politieke wetenschappen bij UMass Amherst.
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd vanaf The Conversation onder een Creative Commons-licentie. Lees de originele artikel.
Eén blik op de belangrijkste financiers en partners vertelt ons veel. Als we zien dat Google en Facebook erbij betrokken zijn en anderen op de lijst, moeten we ons grote zorgen maken. Google en Facebook zijn betrokken bij het samenwerken met het establishment om het denken te controleren....