Rishi Sunak doet de auteur denken aan een ander verwend kind van fortuin dat premier van Groot-Brittannië werd zonder aan verkiezingen te hoeven meedoen.
Archibald Primrose, 5de Graaf van Rosebery. (Britse regering)
By Craig Murray
CraigMurray.org.uk
RDe carrière van ishi Sunak doet me denken aan een ander verwend kind van fortuin dat premier van Groot-Brittannië werd zonder dat hij zich tegen de verkiezingen hoefde te strijden: Archibald Primrose, de enige vorige premier die bijna net zo rijk was als Rishi.
Primrose, Lord Rosebery, werd premier in 1894 toen William Ewart Gladstone, oud en inmiddels blind, met pensioen ging na zijn vierde (niet-opeenvolgende) ambtstermijn. Primrose had Gladstone gesteund ter ondersteuning van de Irish Home Rule, maar stond ver aan de rechterkant van de Liberale Partij en had werkelijk niets relevants te bieden in een nieuwe democratische en verstedelijkte samenleving. Hij trok zich definitief terug uit de politiek nadat hij de daaropvolgende algemene verkiezingen in 1895 had verloren.
Ik verwacht sterk dat Sunak een zeer vergelijkbaar politiek pad zal volgen.
Sunak ging naar Winchester College, een privéschool waar momenteel de schoolgelden gelden £ 46,000 per jaar. Van daaruit was het gemakkelijk om Oxford binnen te komen. Tweeëndertig procent van Oxford-opnames zijn afkomstig van particuliere scholen (in Engeland bekend als openbare scholen) en slechts 68 procent van staatsscholen. Maar alleen 6 procent van de bevolking gaat naar particuliere scholen, terwijl 94 procent naar staatsscholen gaat.
Leerlingen op particuliere scholen hebben dus ruim vijf keer meer kans om in Oxford te komen dan leerlingen op openbare scholen.
Elite-netwerken zijn veel belangrijker als het sociale voordeel van het bezoeken van de ‘juiste’ school en universiteit, dan alles wat je tijdens de les leert. Met zijn Winchester- en Oxford-achtergrond was het voor Sunak een kwestie van de juiste contacten om bij Goldman Sachs te komen en zijn eerste miljoenen te verdienen in investment banking, en vervolgens door te stromen naar de wereld van hedgefondsen en particulier vermogensbeheer, waarbij het geld bleef hangen. tegen hem als … gebruik je eigen analogie.
Rishi Sunak verlaat Downing Street 10 voor de eerste vragen van de premier in het Lagerhuis, 26 oktober. (Rory Arnold / Downing Street nr. 10)
Het huwelijk met de dochter van een miljardair was alleen maar natuurlijk. Het pad van Sunak is verguld. Het idee dat zijn verheffing een soort overwinning voor de gelijkheid is, is de reductio ad absurdum van de identiteitspolitiek.
Net als Rishi was Archibald Primrose zijn leven begonnen vanuit een positie met grote privileges, als erfgenaam van de steenkoolrijke Rosebery-landgoederen rond Edinburgh. Hij ging naar Eton en Oxford. Ook hij bekleedde diverse ministeriële ambten en vergrootte zijn rijkdom op spectaculaire wijze door te trouwen met een grote erfgename: Hannah Rothschild, die het voordeel had enig kind te zijn.
We zullen voldoende tijd hebben om over Sunak te praten, dus ik wil me vandaag concentreren op Archibald Primrose (Lord Rosebery). Als historicus fascineert het mij altijd welke delen van de geschiedenis het nationale bewustzijn zijn binnengedrongen en welke niet, en welke delen van de geschiedenis door historici zijn onderzocht en welke genegeerd.
De meeste mensen weten iets van de affaire van Oscar Wilde met 'Bosie', Lord Alfred Douglas, zoon van de markies van Queensberry, die uiteindelijk leidde tot de processen die Wilde vernietigden. Veel minder bekend is wat algemeen werd aangenomen als de verwante affaire tussen Archibald Primrose (Lord Rosebery) en de oudere broer van Lord Alfred Douglas, Lord Francis Douglas.
John Sholto Douglas, 9de Markies van Queensberry. (Publiek domein, Wikimedia Commons)
De markies van Queensberry volgde Rosebery naar het kuuroord van Bad Homburg om hem te confronteren met wat Queensberry geloofde dat de seksuele relatie met zijn zoon was, en in een opmerkelijke scène werd hij er alleen door de prins van Wales (de toekomstige Edward VII) van weerhouden Rosebery aan te vallen. .
Rosebery's naam dook van tijd tot tijd op in het Wilde-proces, welk feit werd gerapporteerd in continentale kranten, maar niet in Britse. Rosebery was premier ten tijde van Wilde's proces in het verkiezingsjaar 1895 en had Wilde willen helpen, zowel financieel als mogelijk bij het afleggen van getuigenissen, maar werd door Arthur Balfour gewaarschuwd "als je dat doet, verlies je de verkiezingen." Rosebery weigerde Wilde te helpen, maar verloor toch de verkiezingen.
Rosebery had als minister van Buitenlandse Zaken Francis Douglas aangesteld als zijn privésecretaris, en als premier regelde hij de benoeming van Douglas om zich bij hem in het House of Lords te voegen als Baron Kellhead. Rosebery creëerde hem ook tot heer van koningin Victoria, waardoor Francis Douglas op koninklijke locaties kon zijn als Rosebery aanwezig was. Het verhief Francis ook boven zijn vader, wiens Schotse titel van markies van Queensberry geen zetel in de Lords had.
Lord Francis Douglas werd vervolgens doodgeschoten bij een “jachtongeval” in Quantock Lodge in Somerset, een paar maanden voordat Wilde's proces begon. Rosebery was destijds premier.
Vrijwel zeker geen ongeluk
Het was vrijwel zeker geen ongeluk. Franciscus heeft mogelijk zelfmoord gepleegd. Het moet ook mogelijk zijn dat hij werd vermoord om een groot homoschandaal (homoseksualiteit was zeer illegaal) waarbij de Britse premier betrokken was, te voorkomen.
Het incident is vrijwel geheel onontgonnen door historici – ik heb het leven van Lord Rosebery van Robert Rhodes James in mijn kast staan, waarin helemaal niet wordt vermeld dat hij homoseksueel is. Je kunt stukjes en beetjes vinden in de levens van Oscar Wilde; veel hiervan komt voort uit dat van Richard Ellman. Ellman merkt op dat de aanklager besloot Wilde opnieuw te berechten nadat de oorspronkelijke jury tot een opgehangen vonnis was gekomen en tegen advocaat-generaal Lockwood had gezegd: “Dat zou ik niet doen, tenzij er vreselijke geruchten tegen Rosebery waren.”
Oscar Wilde en Lord Alfred Douglas in 1893. (Gillman & Co, publiek domein, Wikimedia Commons)
De gebeurtenissen van 1894/5 – de zelfmoord van Francis Douglas, het incident in Bad Homburg, het proces van Wilde en vervolgens de nederlaag bij de algemene verkiezingen – brachten Rosebery volledig van hun stuk. Hij kreeg een inzinking en trok zich op slechts 48-jarige leeftijd terug uit het openbare leven. De rest van zijn leven was hij een teruggetrokken depressieve persoon.
De geschiedenis trok eenvoudigweg een sluier. Weinig mensen weten tegenwoordig dat de rijkste premier van Groot-Brittannië ooit heeft bestaan.
Een kleine voetnoot over Primrose/Rosebery. Hij was bij Gladstone gebleven in de rampzalige splitsing van de Liberale Partij over de Ierse Home Rule, en Rosebery pleitte ook voor een zekere mate van Home Rule voor Schotland. Rosebery had krachtig campagne gevoerd voor de creatie van de post van staatssecretaris van Schotland en diende in 1885 een wetsvoorstel in om dit te doen. Dit viel samen met de regering-Gladstone, maar het wetsvoorstel van Rosebery werd opnieuw ingevoerd door de daaropvolgende conservatieve regering en in wet omgezet.
Moderne nationalisten beschouwen de functie van minister van Buitenlandse Zaken van Schotland terecht als een instrument van buitenaards bewind, maar dit was de eerste politieke erkenning in bijna twee eeuwen van enige vorm van afzonderlijk Schots politiek bestuur.
Samen met de onafhankelijkheid die Markies van Bute en anderen in aristocratische kring eind jaren 19 ondersteundetheeuw droeg Rosebery bij aan de heropleving van het idee van Schotland als een aparte politieke identiteit en hielp hij de fundamenten te leggen voor de toekomstige nationalistische beweging.
Op het eerste gezicht was Archibald Primrose een enorm succesvol figuur: onvoorstelbaar rijk, premier op 45-jarige leeftijd. Toch wordt zijn carrière, als hij überhaupt wordt herinnerd, altijd gepresenteerd als een carrière van mislukking – bijna van Liz Truss-dimensie. Sunak zal waarschijnlijk een soortgelijke eenmalige premier zijn die nooit een verkiezing wint.
Ik trek Sunak/Primrose-parallellen met betrekking tot extreme rijkdom, een gemakkelijk leven en ongekozen premiers van één termijn. Ik trek absoluut geen parallellen op seksueel gebied.
Toch is het onvermogen van de geschiedenis en het collectieve geheugen om tot op de dag van vandaag in het reine te komen met het anti-homo-vooroordeel dat Primrose vernietigde, werkelijk interessant. Primrose kende Wilde persoonlijk, was premier tijdens zijn proces en moest ervan worden weerhouden hem te helpen, zoals Wilde was bedreigd met fysieke mishandeling door Queensberry, nadat hij een extreem nauwe relatie had gehad met de broer van Lord Alfred Douglas, waarvan velen, waaronder Queensberry, geloofden was seksueel. Toch beginnen zelfs de vele boeken en films over de ondergang van Wilde dit nauwelijks te onderzoeken.
Dit is een vreemd eerbiedig land.
Craig Murray is auteur, presentator en mensenrechtenactivist. Hij was van augustus 2002 tot oktober 2004 Brits ambassadeur in Oezbekistan en van 2007 tot 2010 rector van de Universiteit van Dundee. Zijn berichtgeving is volledig afhankelijk van de steun van lezers. Abonnementen om deze blog gaande te houden zijn dankbaar ontvangen.
Dit artikel is van CraigMurray.org.uk.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
We zijn werelden verwijderd van de tijd van Primrose. De aflevering van Rishi Sunak, een voormalige bankier van Goldman Sash, werd met opzet gedaan door de Amerikaanse financiële hegemon en zijn legioen financiële aristocraten uit het VK en de EU.
Om beter te begrijpen waarom er in Groot-Brittannië, en vooral in Duitsland en Italië, sprake is van groeiende inflatie en het veinzen van kleine bedrijven, hoge energiekosten, etc., raden we u ten zeerste aan om een van de beste van Groot-Brittannië te lezen, professor Veghi van de Universiteit van Cardiff samen met de beste en eerlijkste econoom: Dr. Michael Hudson.
De artikelen van professor Veghi zijn te vinden op de volgende site: www(dot)philosophicalsalon(dot)com Twee artikelen: “Pause for Thought” en zijn laatste van augustus.
Dr. Michael Hudson's artikelen over hoe de VS “de euro verslinden” met vele andere artikelen, interviews op www(dot)michael-hudson(dot)com
Voor degenen in de VS kun je veel informatie verzamelen over hoe Amerikaanse burgers enorm lijden onder de handen van de Super Wealthy en de FED: www(dot)ShadowStats(dot)com.
Het is “Wakker worden”-tijd voor alle westerse burgers. Bedankt.
Rijke mensen mogen NOOIT leiders worden van welke regering dan ook, van welk land dan ook. Deze mensen hebben nooit in de schoenen van de minder bedeelden gestaan en zijn zelfs maar begonnen te begrijpen wat arm zijn is.
Ik ben altijd dol geweest op Oscar Wilde, maar ik ken geen van de anderen in dit artikel… Hoe dan ook, ik begrijp niet waarom rijk zijn noodzakelijkerwijs een slecht voorteken zou moeten zijn om een goede premier te worden.
De cruciale moraal van dit uiterst verfoeilijke verhaal van 'politieke' intriges lijkt de illusie van de auteur te zijn dat er ooit, in de hele 'westerse' geschiedenis, zo'n uitkomst is geweest als een daadwerkelijke 'overwinning voor de gelijkheid' van personen!
De belangrijkste misvatting is dat “wij deze waarheden als vanzelfsprekend beschouwen, dat alle mensen gelijk geschapen zijn, dat ze door hun Schepper begiftigd zijn met bepaalde onvervreemdbare rechten, waaronder het leven, de vrijheid en het nastreven van geluk”. Het is niets anders dan het verhaal van de overheerser.
In Noord-Amerika schreef Thomas Jefferson, de elitaire slavenhouder die hij zijn hele leven was, deze dubbelhartige woorden al in 1776.
Het koloniale bedrog werd eenvoudigweg overgedragen naar het 'nieuwe' continent.
De vrouw van Rishi Sunak is Akshata Murthy, Indiase erfgename van een van de oprichters van Infosys.
'Het pad van Sunak is verguld. Het idee dat zijn verheffing een soort overwinning voor de gelijkheid is, is de reductio ad absurdum van identiteitspolitiek.”
Goed gezegd! Logisch gevolgd leidt ‘identiteitspolitiek’ tot absurde conclusies; het is daarom zelf absurd.
De berichtgeving over Sunak illustreert de opmerking van Malcolm X dat als je de burgerlijke media gelooft, ze je zullen laten denken dat je vrienden je vijanden zijn en dat je vijanden je vrienden zijn.
Ja, dit is interessant. Ik heb Wilde een paar jaar geleden bestudeerd, samen met Bosie en Queensbury, maar heb nog nooit van de broer gehoord! (Of ook Archibald Primrose, trouwens).
Ik kan het briljante boek van Angela Bourke, THE BURNING OF BRIDGET CLEARY, niet al te sterk aanbevelen, dat zich deels richt op hoogpolitieke gebeurtenissen in Londen en deels op lokaal-politieke gebeurtenissen in Ierland, en handelt over het proces van Oscar Wilde en, ten in het minst in het voorbijgaan, Rosebury's relatie, alles in de context van hedendaagse 'heksenjachten'.
Fascinerend artikel.
De Markies van Queensberry had zeker zijn handen vol aan het achtervolgen van homoliefhebbers van twee zonen (inclusief het achtervolgen van Oscar Wilde naar de gevangenis, armoede en vroege dood).
Hij was natuurlijk de gelijknamige schepper van de Queensberry Rules, die de bokssport reguleerde. Daarnaast is hij een militante atheïst en auteur van een gedicht met de titel ‘Als ik dood ben, cremeer mij dan.’
Correctie: Hoewel ze vernoemd zijn naar Queensberry, die ze heeft onderschreven, zijn de Queensberry-regels die de bokssport reguleren, opgesteld door de sportman John Graham Chambers. Deze regels verplichtten het gebruik van bokshandschoenen, de tien tellen en rondes van 3 minuten.