Groot-Brittannië steunt het autocratische neoliberalisme van Egypte

By Matt Kennard 
Gederubriceerd VK

EDe Egyptische dictator Abdul Fattah al-Sisi nam in 2014 de macht over nadat een militaire staatsgreep het jaar daarvoor de eerste democratisch gekozen leider van Egypte had omvergeworpen.

Sindsdien heeft hij leiding gegeven aan een mensenrechtenorganisatie hardhandig optreden in het Noord-Afrikaanse land, waarbij duizenden politieke gevangenen werden opgesloten. Willekeurige arrestaties en martelingen zijn wijdverbreid.

Het Egypte van Sisi, dat volgende maand gastheer zal zijn van de COP27-klimaatconferentie, bevindt zich midden in een “mensenrechtencrisis”, aldus Amnestie.

Onder de gevangenen van het regime bevindt zich de Britse pro-democratische activist Alaa Abdel Fattah. hongerstaking sinds april. Zijn familie is bang dat hij binnenkort zal overlijden.

Groot-Brittannië is steeds dichter bij het Egyptische regime gekomen naarmate de repressie is toegenomen. Het hoofd van MI6, Richard Moore, voldaan met Sisi eind 2020 in Caïro om “samenwerking op het gebied van de inlichtingendiensten” te bespreken.

Hoge functionarissen van MI5 en MI6 Train Egyptische spionnen elk jaar op een Britse militaire basis net ten noorden van Londen.

Maar Britse hulp is een ander onderdeel van de Britse betrokkenheid in het land. De Britse hulp programma in Egypte noemt als topprioriteit het helpen van “overheidsinstanties om onafhankelijke entiteiten te worden en beschermde sectoren open te stellen voor buitenlandse/particuliere investeringen.”

Het kost ongeveer £14 miljoen per jaar, waarvan 98 procent afkomstig is uit het Britse hulpbudget.

Het doel van het economische deel van het hulpprogramma, dat ongeveer £4 miljoen per jaar kost, is het “doorvoeren van structurele hervormingen” in de Egyptische economie.

Het programma wordt gepland in nauwe samenwerking met het Egyptische regime – en is erop gericht Sisi te helpen met zijn “hervormingsprioriteiten. '

Het wordt beheerd via het Conflict, Security and Stability Fund (CSSF), een geldpot van verschillende overheden met als doel het voorkomen van “instabiliteit en conflicten die de Britse belangen bedreigen.”

De Nationale Veiligheidsraad, die wordt voorgezeten door de premier, bepaalt de strategische richting van het fonds. Maar een parlementaire commissie gevonden de CSSF werd “gebruikt als een ‘slush fund’ voor projecten” die “niet voldoen aan de behoeften van de Britse nationale veiligheid.”

Privatiseringsdrift

Egypte beschikt over veel begeerde bezittingen die lange tijd onder de controle van de staat of het leger stonden. Maar het Sisi-regime heeft de privatisering gestimuleerd.

In 2018, toen het CSSF-hulpprogramma begon, Egypte genoemd 23 staatsbedrijven staan ​​klaar voor privatisering. In januari van dit jaar zei de Egyptische minister van Planning dat het land elke maand belangen in staatsbedrijven wil verkopen.

In mei sprak de Egyptische premier Mostafa Madbouli aangekondigd een nieuwe reeks geplande privatiseringen van staatsbedrijven. Madbouli maakte plannen voor de beursnotering van tien staatsbedrijven en twee legerbedrijven dit jaar.

De Britse hulp die de privatisering aanmoedigt, wordt gekanaliseerd via twee projecten van de Wereldbank in Egypte. Het duurste is een ‘strategisch partnerschap’ met de Wereldbank.

De andere financiert de International Finance Corporation (IFC), de kredietverstrekker van de bank aan de particuliere sector, die druk uitoefent privatisering van openbare diensten en subsidieert oligarchen rond de wereld.

Het landenpartnerschap van de Wereldbank kader, dat door de Britse hulp wordt ondersteund, heeft tot doel ‘het ondernemingsklimaat voor particuliere investeringen te verbeteren’. Het moedigt ook “hervormingen van het investeringsklimaat aan die het vertrouwen van investeerders zouden vergroten en een grotere deelname van de particuliere sector zouden vergemakkelijken.”

Het raamwerk merkt op dat de Wereldbank “probeert grensoverschrijdende particuliere investeringen in energie en water aan te moedigen.”

Het Egypte-programma lijkt een ander voorbeeld te zijn van hoe het Britse hulpbudget wordt gepolitiseerd om staats- en bedrijfsdoelstellingen na te streven onder de dekmantel van altruïsme. Het lijkt ook een voorbeeld te zijn van wat geweest is nagesynchroniseerde ‘autoritair neoliberalisme’, het opleggen van wijdverbreide privatisering door door Groot-Brittannië gesteunde dictators.

Groot-Brittannië steunt het meest van de autoritaire regimes in de wereld en maakt vaak gebruik van zijn diplomatieke macht hulp budget om bondgenoten ertoe aan te zetten staatseigendommen te privatiseren en Britse bedrijven toe te staan ​​te investeren.

Britse belangen

Groot-Brittannië is een van de grootste investeerders in Egypte, met een totaal geschat op £ 50 miljard en met 2,000 Britse bedrijven die actief zijn op de Egyptische markt.

De Britse regering heeft sinds de machtsovername van Sisi bedrijven ertoe aangezet zich in Egypte te engageren. oprichting een British Investors Forum om investeringen in 2019 aan te moedigen.

De repressie nam destijds toe. Dat jaar, Human Rights Watch bekend die van Sisi

“veiligheidstroepen hebben een campagne van intimidatie, geweld en arrestaties tegen politieke tegenstanders, activisten uit het maatschappelijk middenveld en vele anderen die slechts milde kritiek op de regering hebben geuit, geëscaleerd.”

De prijsinvestering voor de Britse regering in Egypte is die van BP, dat bijna al bijna in het land actief is 60 jaar. “We zijn een belangrijke pijler geworden van de energie-industrie van het land”, zegt het bedrijf aantekeningen.

In die tijd heeft de Britse oliegigant, die dicht bij het ministerie van Buitenlandse Zaken en MI6 staat, dat wel gedaan geproduceerd bijna 40 procent van de Egyptische olie. Het bedrijf produceert momenteel 50 procent van het gas van het land.

Het voormalig hoofd van MI6, Sir John Sawers, toegetreden het bestuur van BP in 2015, het jaar nadat hij de inlichtingendienst verliet. Hij werd betaald £699,000 van het bedrijf in de komende vier jaar.

In 2015, het jaar nadat Sisi aan de macht kwam, besloot BP aangekondigd een nieuwe investering van $9 miljard in de gasontwikkeling in de West-Nijldelta, die vijf gasvelden omvat.

Het bedrijf zei dat zijn investering “een blijk van vertrouwen was in het investeringsklimaat en het economische potentieel van Egypte.”

BP heeft momenteel een belang van 83 procent in de ontwikkeling rekeningen voor 25 procent van de Egyptische gasproductie.

Ten tijde van de investering verstevigde Sisi zijn greep op de macht met brute middelen. “De mensenrechtencrisis in Egypte, de ernstigste in de moderne geschiedenis van het land, bleef in 2014 onverminderd voortduren”, zegt Human Rights Watch. bekend.

Dat heeft het ministerie van Buitenlandse Zaken gezegd vrijgegeven het stelt regelmatig mensenrechtenkwesties ter sprake bij Egypte, maar wil geen officieel commentaar geven.

Matt Kennard is hoofdonderzoeker bij Declassified UK. hij was fellow en vervolgens directeur van het Centre for Investigative Journalism in Londen. Volg hem op Twitter @kennardmatt

Dit artikel is van Gederubriceerd VK.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.