Kate Pickett prijst het "Earth4All"-recept van de Club van Rome voor een grondige hervorming van de economie, weg van het neoliberale, extractieve kapitalisme.
Groot-Brittannië, vanuit het Internationale Ruimtestation, 12 augustus. (NASA, Wikimedia Commons)
By Kate Picket
Internationale politiek en samenleving en IPS-Journa
IHet is een gevoel van verontwaardiging, met een sterk gevoel van al gezien. Vanuit het perspectief van Groot-Brittannië – waar ongelijkheid en sociale onrechtvaardigheid bijzonder scherp in beeld zijn – staan we aan de vooravond van een zoveelste sociale en economische crisis. Sterker nog dan in de rest van Europa schieten de energieprijzen en de kosten van levensonderhoud omhoog.
Maar wat gebeurt er aan de top? Wat doen onze leiders? Waarom maken sommige mensen toch weer oogverblindende financiële winsten terwijl anderen met armoede te maken krijgen en daar echt bang voor zijn koud en hongerig zijn deze winter?
Het beeld komt voor de geest van Nero die aan het rommelen is terwijl Rome in brand staat – een verdorven, corrupte en enorm impopulaire keizer, die vrolijk muziek speelt terwijl de bevolking lijdt en er door traagheid niet in slaagt enig leiderschap te bieden in een crisis. Op een breder vlak vat het de tekortkomingen samen van zoveel politieke leiders van de afgelopen jaren, van de mondiale financiële crisis tot de pandemie, in het licht van de klimaatcrisis en nu de stijgende kosten van levensonderhoud.
Ik dacht dat het ‘gehannes’ dat Nero deed als kind verband hield met de andere Engelse betekenis van het woord: op oneerlijke wijze geld verkrijgen, door verduistering of corruptie. Ik nam ten onrechte aan dat hij de keizerlijke schatkist had geplunderd en er met zijn onrechtmatig verkregen goud vandoor was gegaan.
Het blijkt dat de jeugdige misvatting nu de juiste metafoor is van hoe zakenmensen en investeerders hebben geprofiteerd van de ontberingen van anderen. En dat lokt nog meer morele verontwaardiging uit dan het passieve falen van ongelukkige politieke leiders.
Op 19 juli, de heetste dag ooit gemeten in Groot-Brittannië, moesten brandweerlieden een grote brand bestrijden in Shirley Hills, nabij Croydon in Groot-Brittannië. (Peter Trimming, CC BY-SA 2.0, Wikimedia Commons)
Rijken worden rijker over de ruggen van de armen
Kijken naar die leed van de mondiale financiële crisis. Het waren niet de rijken die het probleem hadden veroorzaakt door gewetenloze financiële praktijken. Het was de rest van ons die de prijs betaalde, terwijl de gemiddelde reële inkomens daalden – en de armsten die het meest leden, waarbij de laagstbetaalde werknemers de sterkste loondalingen zagen.
Ondertussen schoten de salarissen van topbestuurders omhoog. In de jaren na de crash heeft de rijkste 1 procent van de wereld zijn rijkdom vergroot zij bezaten meer dan de onderste helft van de gehele wereldbevolking.
Topbeleggers verdienden miljarden door aandelen van falende banken op te kopen en te gokken op de huizenmarkten die de hypotheken van de armen uitsloten, waarbij ze tijdens het herstel enorme winsten boekten. De 19e-eeuwse Britse financier Nathan Rothschild wordt gecrediteerd met de aanroep dat “de tijd om te kopen is wanneer er bloed door de straten vloeit” – een verschrikkelijk cynische zin die op zijn minst de diepe immoraliteit erkent die ermee gepaard gaat.
Het is gewoon hetzelfde tijdens de pandemie, waarbij de armsten het meest waarschijnlijk worden blootgesteld aan het coronavirus, besmet raken, echt ziek worden en sterven. De sterftecijfers zijn in de meest achtergestelde gebieden van Groot-Brittannië twee keer zo hoog geweest als in de meest welvarende buurten, een patroon dat zich over de hele wereld herhaalt.
Arme werknemers konden het zich niet veroorloven zichzelf tegen blootstelling te beschermen, kleine bedrijven gingen failliet en de onzekerheid en financiële onzekerheid in huishoudens namen toe. Tegelijkertijd waren de rijken niet alleen in staat zichzelf te beschermen tegen infecties, maar vergaarden ze ook rijkdom – onder meer in Groot-Brittannië door overheidsaankoopprogramma’s die waren opgezet onder noodmaatregelen met minder toezicht op corruptie. De miljardairs van de wereld zagen hun rijkdom toenemen tijdens de pandemie met bijna 70 procent.
'Trickle Down'-mythe
“Trickle down economie” door Eclair Acuda Bandersnatch. (Steve Rhodes, Flickr, CC BY-NC-ND 2.0)
Tijdens deze zomer van ernstige droogte in heel Europa werd het duidelijk dat enorme beloningspakketten en dividenden de CEO's en aandeelhouders van de Britse waterbedrijven hadden verrijkt.
Water werd voorheen behandeld als een publiek goed en werd geprivatiseerd toen Margaret Thatcher aan de macht was. Dit ondanks hun slechte staat van dienst op het gebied van het aanpakken van lekken en vervuiling en het investeren in nieuwe reservoirs en infrastructuur.
Hoewel de meeste bedrijven er niet in slaagden de doelstellingen voor rioolvervuiling te halen, werden bonussen betaald aan leidinggevenden van waterbedrijven steeg met 20 procent in 2021 — ontvingen zij gemiddeld ruim € 100,000 extra uitkeringen. Nog wat verder haal het binnen uit tweede banen in de raden van bestuur van andere bedrijven, waar zij de salarissen en bonussen van andere topmanagers bepalen.
Doneren naar CN's 2022 Herfstfonds Drive
Wij weten wie hierbij het meest te lijden heeft onder de stijgende prijzen en rentetarieven kosten van levensonderhoud crisis: mensen met een laag inkomen, een uitkering, gezinnen met kinderen, vooral alleenstaande ouders en iedereen die in achtergestelde gebieden woont.
In Groot-Brittannië kunnen we al verhalen van mensen lezen koud eten eten omdat ze zich de energie die nodig is om hun ovens en magnetrons te laten werken niet kunnen veroorloven, van belangrijke werknemers in de gezondheidszorg ziekmelden omdat ze zich geen benzine kunnen veroorloven om naar hun werk te gaan, en van mensen die dat van plan zijn zet hun verwarming uit in de winter.
Toch hebben olie- en gasbedrijven dat wel gedaan enorme winsten gemaakt sinds het begin van de energiecrisis en hun topbestuurders krijgen nog steeds miljoenen betaald – enkele vele miljoenen. Bij al deze sociale en economische rampen is het niet simpelweg een kwestie geweest van armer worden van de armen en rijker worden van rijken. In deze grote existentiële crises hebben de rijken een lot rijker.
Als het zo'n bekend patroon is, waarom tolereren we het dan? We weten al lang genoeg dat wanneer de rijken rijker worden, dit niet ‘doorsijpelt’.
Er is een cartoon waarop twee skeletten te zien zijn die in een boot met het opschrift ‘99 procent’ op de zeebodem zitten. Eén skelet zegt: “Ze zeggen dat een opkomend tij alle boten optilt.” De ander antwoordt: “Zeggen ze wanneer?”
Er zijn veel beleidsopties: het opleggen van meevallersbelastingen op winsten, het nationaliseren van energie- en waterbedrijven, het koppelen van bonusbetalingen aan verbeteringen op het gebied van dienstverlening en duurzaamheid, en meer. Maar dit is een verband op een gapende wond. De problemen zijn persistent in de tijd en in alle sectoren.
Wat nodig is, is een grondige hervorming van onze economie, weg van het neoliberale, extractieve kapitalisme en naar een systeem dat is gebouwd op de ‘nieuwe economie’ – meer gemeenschapsgericht, egalitair en democratisch, met duurzaamheid en welzijn als doelstellingen.
Deze maand, 50 jaar na de baanbrekende Grenzen aan de groei, schrijft de Club van Rome Earth4all, het resultaat van een tweejarig onderzoeksprogramma van een collectief van economische denkers, wetenschappers en activisten waarvan ik deel heb uitgemaakt. Het roept op tot vijf buitengewone omwentelingen – van armoede, ongelijkheid, gender empowerment, voedsel en energie – om een betere toekomst te creëren.
Kijk op De website van Earth4All. Een veilige, zekere en welvarende toekomst voor iedereen op een gezonde planeet is absoluut noodzakelijk.
Kate Pickett is adjunct-directeur van het Center for Future Health en adjunct-directeur van het Leverhulme Center for Anthropocene Biodiversity aan de Universiteit van York.
Dit is een gezamenlijke uitgave van Sociaal Europa en IPS-Journa
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Doneren Vandaag naar CN's
2022 Herfstfonds Drive
Doneer veilig via creditkaart or controle by te klikken de rode knop:
Bedrijven als Vanguard & Blackrock zijn nu te groot en te machtig om tegengehouden te worden, ze zullen binnenkort bijna alles bezitten (ze bezitten al de meeste bedrijfsmedia) en diversifiëren in alles, van studentenhuisvesting tot voedselproductie.
De manier waarop zij en Private Equity dit kunnen doen, is de kern van het probleem: ze kunnen activa opbrengen zonder enig kapitaal, rentevrij, bijna nul belasting betalen, de gekochte entiteit van activa ontdoen terwijl ze deze opstapelen met schulden die vervolgens worden gebruikt. om meer belastingen te compenseren.
Dit is ontworpen door de plutocraten, voor de plutocraten, en is volkomen immoreel.
Die wereld die we zagen in de originele Blade Runner-film uit 1982, waar een handvol bedrijven alles bezit? Het is er al.
Allemaal dankzij mensen als Hayak, Rand, Friedman et al. en de Chicago School
Deze lucifers hadden bij de geboorte verdronken moeten worden
Weet je, president Biden zei onlangs zoiets als “trickle down gebeurt niet”. Dus dat is goed, toch?
Ronnie RayGun was zo'n uitverkoop...
Hoewel ik het ermee eens ben dat een fundamentele transformatie van het zogenaamde kapitalisme noodzakelijk is, is het kijken naar de Club van Rome op zijn best problematisch. Een andere smaak van het kapitalisme zal niet werken, gezien de aard van het kapitalisme, de financiële wereld en de huidige machtsstructuren.
Als je interesse hebt in economie, raad ik je ten zeerste aan het nieuwe boek van prof. Michael Hudson, Het lot van de beschaving: industrieel kapitalisme, financieel kapitalisme of socialisme? Hudson is misschien wel de meest accurate econoom van de afgelopen vijftig jaar – zijn staat van dienst spreekt voor zich. Zijn boeken vereisen wel een basiskennis van economie en economische termen, maar het werk is niet overdreven technisch en bevat veel historische context. Andere economen om naar te kijken zijn prof. Jack Rasmus en prof. Richard Wolff.
Chris Hedges, Pepe Escobar, Ben Norton, CN Live! en anderen hebben Hudson geïnterviewd. Veel mensen die niet bekend zijn met de economische geschiedenis, macro-economie en economische theorie begrijpen misschien niet helemaal wat Hudson schrijft, maar de interviews splitsen het op en zijn gemakkelijk online te vinden.
Ik was het bijna vergeten: Bedankt CN Live! voor het interviewen van Michael Hudson!
Voor de rijken, die het toonbeeld van egoïsme zijn, heb ik niets dan minachting. Als er een hel bestaat...hier horen ze thuis.
“Wat nodig is, is een grondige hervorming van onze economie, weg van het neoliberale, extractieve kapitalisme...”
Hoe?
De kapitalisten zijn de imperiale regering, zij zijn het die het beleid controleren en die een geschiedenis hebben van het omverwerpen van naties, het starten van oorlogen, het plegen van genocide en het brutaal maken van iedereen die zich tegen hun verslaving aan rijkdom en macht verzet.
Zelfs als het einde van het menselijk leven op deze wereld een dreigende dreiging is, als gevolg van hun praktijken, weigeren ze te veranderen. Elke weg van systemische, structurele verandering is afgesloten, en elke nieuwe weg die we creëren is verpletterd. We weten hoe we dit traject van horror kunnen vermijden, maar de eerste stap is het wegnemen van de macht van degenen die ons allemaal op het spel willen zetten in hun acquisitiespel. Hun macht komt voort uit hun rijkdom, en omdat ze weigeren deze op verantwoorde wijze te gebruiken, moet deze worden onteigend. Niemand zou zoveel macht moeten hebben dat het zo'n wrede ziekte van de geest veroorzaakt.
Maar nogmaals... hoe? Deze mensen vallen landen binnen en vermoorden miljoenen uit winstbejag, zijn immuun voor de rechtsstaat, domineren de meeste informatiesystemen, en we vragen het ons al tientallen jaren netjes af. Ik weet niet hoe ik moet vechten tegen mensen die in staat zijn geïndustrialiseerde massamoord uit winstoogmerk patriottisch te laten lijken.
Een werkelijk enorm probleem zoals je het correct beschrijft.
Maar hopelijk houdt Earth4All daar rekening mee.
Een groeiend bewustzijn van de mensen over de onderliggende problemen is echter niet verkeerd en kan een basis bieden voor het volgen van noodzakelijke stappen.
Het kan zijn dat interne tegenstellingen binnen dit plutocratische systeem de drijvende kracht achter verandering zijn, meer dan individuele keuzes, overtuigingen of begrip.
De mensen die de structuur van de markt/extractie/winst/apocalyps aansturen, zaaien hun eigen vernietiging, alleen maar door meestal te krijgen wat ze willen. De ontberingen die zij velen toebrengen, veroorzaken direct weerstand tegen hun praktijken en creëren vraag naar alternatieve modellen van sociaal-economische organisatie. Als we hun heerschappij overleven, *weten* we dat we het veel beter kunnen doen. Dit neemt de druk weg van mensen zoals ik, die erom geven, en die doodsbang en woedend zijn.
Ervan uitgaande dat de nucleaire optie zich niet voordoet, waarbij een paar zeer zieke mensen mogen beslissen over ons uitsterven, en niet de velen, hebben we veel opties om de beschaving anders en beter in te richten.
Ik heb onlangs genoten van het kijken naar “Planet: Critical Roundtable” (gepubliceerd op 21 september – op corporate-tube) maar vooral naar de presentatie van Sally Goerner in deel 22/2.
De totale macht verwerpt de omkering van de belangrijkste grondwet en Britse instellingen, en is van groot belang voor de monarchie.
En de “City of London” ;)
Hoe redt gender-impowerment de planeet precies?
Als activisten aan de linkerkant ooit echt succes willen hebben, willen ze misschien stoppen met het op alles plakken van de genderideologie
De meeste mensen steunen milieudoelen
De meeste mensen ondersteunen de genderideologie niet
Kunnen we alsjeblieft proberen onze ogen op de bal te houden?
Het viel mij op hoeveel van deze ‘winnaars’ vrouwen leken te zijn.
Het is ook interessant hoe ‘wij’ doen alsof we democratisch zijn en landen als China en Rusland als ‘autocratisch’ denigreren omdat ze hun middelen gebruiken om voor hun bevolking te zorgen, en niet alleen voor een klein deel van de rijke en daarom machtige particuliere bedrijven en personen.
Ik ben het daar volledig mee eens. dreigende politieke ramp in de VS dreigende 'Liberal's' of D's binden het merk alleen aan het garanderen van toegang tot abortus en genderfluïditeit bij kinderen. Dit geschenk aan de fascistische angstzaaiende campagne wordt nu op de proef gesteld. Zal leiden tot een Republikeinse winst aan vertrouwen bij het publiek, veel verder dan wat Russiagate aan Trump heeft gegeven.
Het zou nuttig zijn als u zou identificeren wat u bedoelt met 'genderideologie' en hoe u weet dat de meeste mensen dit niet ondersteunen. Welke milieuoorzaken steunen de meeste mensen: degrowth? eco-socialisme? een einde aan particuliere auto's? Wees specifiek alsjeblieft.