De VS is een wereldwijde uitbijter in het veroordelen van 1 op 7 gevangenen om achter de tralies te sterven, schrijft Marjorie Cohn. Meer dan tweederde zijn mensen van kleur. Volgens internationaal recht komt dit neer op marteling en rassendiscriminatie.
Palais des Nations, zetel van de VN in Genève. (VN-foto/Violaine Martin)
SAlle mensenrechtenorganisaties hebben een Klacht van 31 pagina's aan deskundigen van de Verenigde Naties op 15 september, waarin wordt beweerd dat de Verenigde Staten martelingen plegen en het verbod op rassendiscriminatie schenden door mensen ter dood te veroordelen door opsluiting met extreme straffen, waaronder levenslang en levenslang zonder mogelijkheid tot vervroegde vrijlating (LWOP).
De groepen, waaronder het Centrum voor Grondwettelijke Rechten, de Drop LWOP Coalition en het Abolitionist Law Center, dringen er bij de VN op aan om op te roepen tot de afschaffing van alle doodvonnissen door opsluiting.
“Dood door opsluiting is het verwoestende gevolg van een wreed en racistisch discriminerend strafrechtsysteem dat niet is ontworpen om schade, geweld en de onderliggende oorzaken ervan aan te pakken, maar om tegemoet te komen aan de politieke druk om de misdaad hard aan te pakken”, aldus de klacht.
De Verenigde Staten, een mondiale uitschieter in het opleggen van de dood door opsluiting, veroordelen één op de zeven gevangenen – of meer dan 200,000 mensen – om in de gevangenis te sterven. Meer dan tweederde zijn mensen van kleur. Volgens het internationaal recht komt dit neer op marteling en rassendiscriminatie.
Uitgebreide getuigenissen van mensen die gevangen zitten of onlangs zijn vrijgelaten uit de gevangenis onder extreme straffen zijn bij de klacht gevoegd. “Ten tijde van mijn arrestatie in 1995 had ik geen idee dat dit land zich op het hoogtepunt bevond van een sterk gepolitiseerde en racistische strijd tegen de misdaad, die arme mensen van kleur met duizenden opslokte en hele gemeenschappen decimeerde”, schreef hij. Felix Rosado, die 27 jaar van zijn LWOP-straf uitzat voordat de gouverneur van Pennsylvania, Tom Wolf, zijn straf in juli omzet in levenslange voorwaardelijke vrijlating.
“Dood door opsluiting is een verklaring van veroordeling tegen zelfs de mogelijkheid dat iemand zijn ergste moment kan overstijgen en het leven buiten een kooi waardig kan zijn. Het is een volledige ontkenning van iemands inherente recht op verlossing,” vertelde Rosado Truthout in een e-mail.
“Als vrijwilliger in een hospice ben ik er getuige van geweest dat te veel mannen de laatste adem van hun dood uitademden door gevangenisstraffen. Ik kan weinig daden bedenken die barbaarser zijn dan een mens dwingen een langzame, pijnlijke dood in een kooi te sterven.”
Sheena King zit een LWOP-straf uit voor een misdaad die ze heeft gepleegd toen ze 18 jaar oud was. Ze zit sinds 1992 gevangen bij SCI Muncy in Pennsylvania. “Deze doodvonnissen door opsluiting worden onevenredig opgelegd aan mensen van kleur, met een beperkte opleiding, met minder middelen, en ze zijn er niet in geslaagd gemeenschappen veiliger te maken. Dood door opsluitingsvonnissen heeft de misdaad niet verminderd, dus dienen ze geen echt doel en creëren ze gevangenisomgevingen van hopeloosheid, wat op zichzelf al een gevaar is”, schreef King in een e-mail aan Waarheid.
“Zonder de dood door opsluiting zou een voorwaardelijke vrijlating een mogelijkheid zijn voor degenen die corrigeerbaar zijn. Het recidivepercentage van degenen die door gevangenisstraffen voorwaardelijk ter dood zijn gebracht, is lager dan bij welke andere groep daders dan ook.”
“Dood door opsluiting, inclusief levenslang zonder voorwaardelijke vrijlating, is onmenselijk en benadrukt de ineffectiviteit van het Amerikaanse strafrechtsysteem”, zegt Samah Sisay, stafadvocaat bij het Center for Constitutional Rights. Truthout.
“De VS moeten de doodstraf door opsluiting afschaffen en ervoor zorgen dat de disproportioneel zwarte en ouder wordende individuen die deze straffen uitzitten het recht krijgen op waardigheid, hoop en verlossing.”
Zwarte en Latijns-Amerikaanse mensen worden in het hele land onevenredig ter dood veroordeeld door opsluiting, zo wordt in de klacht opgemerkt, waarbij “aanzienlijke raciale verschillen” worden vastgesteld in de mate van vrijlating en voorwaardelijke vrijlating. Er wordt ook melding gemaakt van “aanzienlijke raciale verschillen” tijdens de aanklacht- en procesfase, die op hun beurt van invloed zijn op de veroordeling.
Doneren Vandaag naar CN's 2022 Herfstfonds Drive
De klacht verwijst naar de herhaalde aanbevelingen van het Comité tegen Foltering waarin staat dat onherleidbare levenslange gevangenisstraffen, inclusief LWOP, moeten worden afgeschaft.
Het Comité tegen foltering is het officiële orgaan dat het Verdrag tegen foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing beheert, dat de Verenigde Staten hebben geratificeerd. Wanneer de VS een verdrag ratificeren, worden de mandaten ervan onderdeel van het nationale recht onder de Supremacy Clause van de Grondwet.
Zowel het Comité tegen foltering als de speciale VN-rapporteur voor foltering hebben de afschaffing van LWOP voor jongeren aanbevolen. De Verenigde Staten zijn het enige land dat het veroordelen van jongeren tot levenslang zonder voorwaardelijke vrijlating toestaat. In april 2021 maakte het rechtse Amerikaanse Hooggerechtshof het gemakkelijker om kinderen tot LWOP te veroordelen. Rechter Sonia Sotomayor merkte op haar afwijkende mening Jones tegen Mississippi dat 70 procent van alle jongeren die tot LWOP zijn veroordeeld, gekleurde kinderen waren.
Systemisch racisme
Sint-Louis, 2017. (Paul Sableman, CC BY 2.0, Wikimedia Commons)
Na de openbare marteling en executie van George Floyd door de politie van Minneapolis heeft de Internationale Onderzoekscommissie voor Systemisch Racistisch Politiegeweld tegen Mensen van Afrikaanse Afkomst in de Verenigde Staten (waarvoor ik als rapporteur fungeerde) een rapport uitgebracht 188-pagina's tellende rapport. Het gedocumenteerd raciale profilering in elke fase van het strafrechtelijk systeem, wat leidt tot geweld en marteling tegen zwarte mensen in de VS
De commissie constateerde dat onder voorwendse verkeerscontroles een veelvoorkomende voorbode zijn van politiemoorden en het gebruik van buitensporig geweld tegen mensen van Afrikaanse afkomst. Op ras gebaseerde straatcontroles, ook wel ‘stop-and-frisk’ genoemd, leiden vaak tot het gebruik van dodelijk geweld door de politie tegen zwarte mensen. De commissie concludeerde dat schendingen van het Vierde Amendement leiden tot het gebruik van buitensporig geweld en politiemoorden op zwarte mensen. Bovendien hanteert de politie routinematig buitensporige en dodelijke maatregelen tegen mensen van Afrikaanse afkomst. Daartoe behoren Tasers, chokeholds, verstikking door compressie, ruige ritten en het gebruik van voertuigen als dodelijke wapens.
Op 30 augustus heeft het Comité voor de Uitbanning van Rassendiscriminatie gedocumenteerd verschillende schendingen van het Internationaal Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van rassendiscriminatie door de Verenigde Staten, die partij zijn bij dat verdrag. Het Comité voor de uitbanning van rassendiscriminatie noemde raciale profilering door wetshandhavers en het gebrek aan wetgeving die deze praktijk expliciet verbiedt.
Het Comité voor de uitbanning van rassendiscriminatie was dat wel
“bezorgd over de brutaliteit en het gebruik van buitensporig of dodelijk geweld door wetshandhavingsfunctionarissen tegen leden van raciale en etnische minderheden, inclusief tegen ongewapende individuen, die een ongelijksoortige impact hebben op mensen van Afrikaanse afkomst, inheemse volkeren, personen van Latijns-Amerikaanse/Latijnse afkomst en Aziatische afkomst en migranten zonder papieren.”
Bovendien concludeerde het Comité voor de Uitbanning van Rassendiscriminatie dat raciale en etnische minderheden “oververtegenwoordigd zijn in het strafrechtsysteem.” De commissie noemde hun onevenredige arrestaties, opsluiting, eenzame opsluiting en zwaardere straffen, waaronder levenslang zonder voorwaardelijke vrijlating en de doodstraf.
Marteling en wreedheid
Dodelijke injectiekamer in de Florida State Prison, ongedateerd. (Florida Department of Corrections/Doug Smith, Wikimedia Commons)
In de Verenigde Staten worden mensen van kleur beschuldigd van de doodstraf, ter dood veroordeeld en geëxecuteerd in onevenredige aantallen vergeleken met blanke mensen. De methoden om mensen ter dood te brengen komen neer op marteling. Een rechter in South Carolina oordeelde onlangs dat dood door een elektrische stoel zoiets is als “levend verbrand worden' en de dood door een vuurpeloton komt neer op 'marteling'.
“Brutale fysieke marteling werd bijna uitsluitend gebruikt tegen zwarte verdachten in Chicago tijdens het twintigjarige terreurbewind dat begon in 20, onder politiecommandant Jon Burge”, schreef advocaat Flint Taylor van het People’s Law Office in Chicago in een e-mail aan Waarheid.
“Deze staatsterreur werd bestraft op het hoogste niveau van de politie van Chicago, het Cook County State’s Attorneys’ Office en het kantoor van burgemeester Richard M. Daley.”
“Als reactie hierop hebben advocaten, overlevenden van martelingen en hun familieleden, onderzoeksjournalisten en een intergenerationele en interraciale beweging van activisten en leden van de gemeenschap een strijd van veertig jaar gevoerd om dit schrikbewind aan het licht te brengen en te bestrijden”, legde Taylor uit.
Ze legden de kwestie voor aan het Comité tegen foltering, dat in haar rapport uit 2005 reageerde door martelingen door de politie van Chicago te koppelen aan martelingen in Abu Ghraib en Guantánamo.
De activisten wonnen “een opmerkelijk pakket aan herstelbetalingen voor 60 overlevenden van martelingen – het eerste in zijn soort – van de stad Chicago”, merkte Taylor op.
“De strijd om de overlevenden van martelingen die achter de tralies blijven vanwege gedwongen bekentenissen, evenals vele andere overwegend gekleurde personen die zijn en nog steeds worden onderworpen aan alle vormen van fysieke en psychologische marteling, gaat tot op de dag van vandaag door. Chicago en de rest van de VS”
In 2011 heeft de speciale VN-rapporteur over marteling geroepen voor een verbod op eenzame opsluiting van meer dan vijftien dagen. Eenzame opsluiting, die zou kunnen neerkomen op marteling of wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing, is in strijd met het Verdrag tegen foltering en het Internationale Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, dat ook door de VS is geratificeerd.
“De mate van beschaving in een samenleving kan worden beoordeeld door de gevangenissen binnen te gaan,” Fjodor Dostojevski schreef daar beroemd over House of the Dead. Het systemische racisme en de martelingen die het Amerikaanse strafrechtsysteem doordringen illustreren hoe wreed de Verenigde Staten werkelijk zijn.
Gelukkig organiseren activisten en mensenrechtenorganisaties in het hele land, waaronder de anti-dood door opsluitingscoalitie, anti-folteractivisten in Chicago, de Black Lives Matter-beweging en abolitionisten, zich om deze racistische en schadelijke praktijken te stoppen.
Marjorie Cohn is emeritus hoogleraar aan de Thomas Jefferson School of Law, voormalig president van de National Lawyers Guild en lid van de nationale adviesraden van Assange-verdediging en Veterans For Peace, en het bureau van de International Association of Democratic Lawyers. Haar boeken omvatten: Drones en gerichte moorden: juridische, morele en geopolitieke kwesties. Ze is mede-presentator van “Recht en Disorder”radio.
Dit artikel is van Truthout en met toestemming herdrukt.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Doneren Vandaag naar CN's
2022 Herfstfonds Drive
Doneer veilig via creditkaart or controle by te klikken de rode knop:
Volgens de normen van Dostojevski zijn de VS niet erg beschaafd. Is dit een verrassing? Nee. Zullen we er iets aan doen? Nee.
Maar opsluiting is een zaak met winstoogmerk die op elk moment de mensenrechten overtreft. Zoals in elk hotel moeten de bedden gevuld zijn. Praten over mensenrechten klinkt mooi, maar het respecteren ervan is iets anders.
“Het aantal opsluitingen in Rusland, berekend als de gevangenispopulatie per 100 mensen, werd op 328.1 januari 31 vastgesteld op 2021, wat een daling betekent vergeleken met het voorgaande jaar. In 2008 was het percentage aanzienlijk hoger, namelijk 619”
In dezelfde periode daalde het aantal opsluitingen in de VS met 15%, tot het niveau dat Rusland in 2008 begon. Rusland begon met soortgelijke misdaden en overmatige opsluiting, maar was in staat tot geleidelijke maar gestage hervormingen, en de VS niet.
Een verwante kwestie is wreedheid in gevangenissen (en door de politie buiten gevangenissen, maar ik ben daar geen anekdotisch bewijs over tegengekomen). In Rusland is het veel gemakkelijker om gevangenispersoneel strafrechtelijk te straffen, terwijl in de VS wandaden van de politie, gevangenisbewakers en aanklagers zelf belachelijk moeilijk te bestraffen zijn.
Rusland is op geen enkele manier de hemel, maar voor de trotse “leider van de vrije wereld” is het ontnuchterend hoe ver de “leider” achterloopt.
Geweldig artikel, over een onderwerp waarover vaker gesproken moet worden in het publieke debat.
Het ‘land van de vrijen’ heeft verreweg de hoogste gevangenispopulatie, zowel in absolute aantallen als per hoofd van de bevolking ter wereld. (Amerika is inderdaad nummer één). Geprivatiseerde, uitbestede gevangenisdiensten en -industrieën maken gebruik van quasi-slavenarbeid en persen gevangenen en hun families af met telefoongesprekken, hygiënische producten, vergoedingen, rentelasten enz.
Prions Inc. is big business. U kunt zelfs gevangenisaandelen kopen (Correction Corporation of America, CCA). Hoe hoger de gevangenispopulatie, hoe meer WINST er wordt gegenereerd. Er is een enorme financiële prikkel om mensen opgesloten te houden.
Ook wordt eenzame opsluiting als straf gebruikt, zoals opgemerkt, en door de VN en veel andere landen als marteling beschouwd. De omstandigheden in veel Amerikaanse gevangenissen worden ook vergeleken met marteling. Als je naar de gevangenis moest en mocht kiezen welk land, welk land zou je dan kiezen?
De Amerikaanse media, Hollywood en de Amerikaanse overheid. Agentschappen als de CIA en het ministerie van Buitenlandse Zaken cultiveren mythen en leugens om de illusie van ‘vrijheid’ te creëren. Ja, we zijn “vrij” om te sterven als schuldenaar, door buitensporige “gezondheidszorg”-kosten, onderwijskosten en kosten van levensonderhoud, “vrij” om jong te sterven door ontoereikende, gerantsoeneerde, met winstoogmerk afpersing van de gezondheidszorg, vrij om in te rotten gevangenis omdat je geen advocaat of borgtocht kon betalen.
Het onrechtsysteem. Een van mijn muzikale helden uit mijn jeugd, Peter Tosh, zei meer dan eens dat gevangenissen vol arme mensen zaten, terwijl rijke vampieren en piraten werden geprezen als ‘grote mannen’.
Mumia abu Jamal en Leonard Peltier, twee van de bekendste politieke gevangenen in de VS, leven nog steeds, ondanks de martelingen die ze hebben ondergaan. We willen niet dat Julian Assange de gevangenis in gaat, in de VS, of in welk land dan ook. Hoe slecht zijn behandeling in Belmarsh ook is geweest, in de VS zou het nog erger zijn. Wat is de oproep? Bevrijd ze allemaal!