Leni Riefenstahl zei dat haar epische films waarin de nazi’s werden verheerlijkt, afhankelijk waren van: “onderdanige leegte” bij het Duitse publiek. TDit is hoe propaganda wordt gedaan.
Leni Riefenstahl, midden, filmen met twee assistenten, 1936. (Bundesarchiv, CC-BY-SA 3.0, Wikimedia Commons)
By John Pilger
IIn de jaren zeventig ontmoette ik een van Hitlers belangrijkste propagandisten, Leni Riefenstahl, wiens epische films de nazi's verheerlijkten. We logeerden toevallig in dezelfde lodge in Kenia, waar ze een fotografieopdracht had, omdat ze aan het lot van andere vrienden van de Führer was ontsnapt.
Ze vertelde me dat de ‘patriottische boodschappen’ van haar films afhankelijk waren niet op ‘orders van bovenaf’, maar op wat zij de ‘onderdanige leegte’ van het Duitse publiek noemde.
Omvatte dat ook de liberale, goed opgeleide burgerij? Ik heb gevraagd. ‘Ja, vooral zij,’ zei ze.
Ik denk hieraan terwijl ik rondkijk naar de propaganda die nu de westerse samenlevingen consumeert.
Natuurlijk zijn wij heel anders dan Duitsland in de jaren dertig. Wij leven in informatiemaatschappijen. Wij zijn globalisten. We zijn nog nooit zo bewust geweest, meer in contact, beter verbonden.
Of leven wij in het Westen in een Media Een samenleving waar hersenspoeling verraderlijk en meedogenloos is, en de perceptie wordt gefilterd op basis van de behoeften en leugens van de macht van de staat en het bedrijfsleven?
De Verenigde Staten domineren de media in de westerse wereld. Op één na zijn alle top 10 mediabedrijven gevestigd in Noord-Amerika. Het internet en de sociale media – Google, Twitter, Facebook – zijn grotendeels in Amerikaanse handen en worden gecontroleerd.
Tijdens mijn leven hebben de Verenigde Staten meer dan vijftig regeringen, voornamelijk democratieën, omvergeworpen of geprobeerd deze omver te werpen. Het heeft zich bemoeid met democratische verkiezingen in dertig landen. Het heeft bommen laten vallen op de bevolking van dertig landen, waarvan de meeste arm en weerloos zijn. Het heeft geprobeerd de leiders van vijftig landen te vermoorden. Het heeft gevochten om bevrijdingsbewegingen in twintig landen te onderdrukken.
De omvang en omvang van dit bloedbad wordt grotendeels niet gerapporteerd en niet erkend, en de verantwoordelijken blijven het Anglo-Amerikaanse politieke leven domineren.
Harold Pinter verbrak de stilte
In de jaren vóór zijn overlijden in 2008 hield toneelschrijver Harold Pinter twee bijzondere toespraken, die de stilte verbraken.
“Het buitenlands beleid van de VS”, zei hij, is dat wel
“Het best gedefinieerd als volgt: kus mijn reet of ik trap je hoofd erin. Zo simpel en grof is het. Het interessante eraan is dat het zo ongelooflijk succesvol is. Het beschikt over de structuren van desinformatie, het gebruik van retoriek en het verdraaien van taal, die zeer overtuigend zijn, maar in feite een pakket leugens zijn. Het is een zeer succesvolle propaganda. Ze hebben het geld, ze hebben de technologie, ze hebben alle middelen om ermee weg te komen, en dat hebben ze ook.”
Bij het aanvaarden van de Nobelprijs voor de Literatuur zei Pinter het volgende:
“De misdaden van de Verenigde Staten zijn systematisch, constant, wreed en meedogenloos geweest, maar heel weinig mensen hebben er daadwerkelijk over gesproken. Je moet het aan Amerika overlaten. Het heeft wereldwijd een nogal klinische manipulatie van de macht uitgeoefend, terwijl het zich voordeed als een kracht voor het universele welzijn. Het is een briljante, zelfs geestige, zeer succesvolle hypnosedaad.
Pinter was een vriend van mij en mogelijk de laatste grote politieke wijze – dat wil zeggen, voordat de afwijkende politiek werd gentrificeerd. Ik vroeg hem of de ‘hypnose’ waarnaar hij verwees de ‘onderdanige leegte’ was, beschreven door Leni Riefenstahl.
“Het is hetzelfde,” antwoordde hij. “Het betekent dat de hersenspoeling zo grondig is dat we geprogrammeerd zijn om een pak leugens te slikken. Als we propaganda niet herkennen, kunnen we het als normaal accepteren en erin geloven. Dat is de onderdanige leegte.”
Leni Riefenstahl en een cameraploeg staan voor Hitlers auto tijdens de bijeenkomst van 1934 in Neurenberg. (Bundesarchiv, CC-BY-SA 3.0, Wikimedia Commons)
In onze systemen van bedrijfsdemocratie is oorlog een economische noodzaak, het perfecte huwelijk tussen overheidssubsidies en particuliere winst: socialisme voor de rijken, kapitalisme voor de armen. De dag na 9 september stegen de aandelenkoersen van de oorlogsindustrie enorm. Er kwam nog meer bloedvergieten, wat goed is voor de zakenwereld.
Tegenwoordig hebben de meest winstgevende oorlogen hun eigen merk. Ze worden ‘eeuwige oorlogen’ genoemd – Afghanistan, Palestina, Irak, Libië, Jemen en nu Oekraïne. Ze zijn allemaal gebaseerd op een pakket leugens.
Irak is het meest berucht, met zijn massavernietigingswapens die niet bestonden. De vernietiging van Libië door de NAVO in 2011 werd gerechtvaardigd door een bloedbad in Benghazi dat niet heeft plaatsgevonden. Afghanistan was een gemakkelijke wraakoorlog voor 9/11, die niets te maken had met de bevolking van Afghanistan.
Tegenwoordig is het nieuws uit Afghanistan hoe slecht de Taliban zijn – niet dat de diefstal van 7 miljard dollar van de bankreserves van het land door de Amerikaanse president Joe Biden wijdverbreid lijden veroorzaakt. Onlangs besteedde National Public Radio in Washington twee uur aan Afghanistan – en dertig seconden aan de hongerende bevolking.
Tijdens de top in Madrid in juni heeft de NAVO, die onder controle staat van de Verenigde Staten, een strategiedocument aangenomen dat het Europese continent militariseert en het vooruitzicht op een oorlog met Rusland en China escaleert. Het stelt “oorlogsgevechten op meerdere domeinen tegen een nucleair bewapende collega-concurrent” voor. Met andere woorden: een nucleaire oorlog.
NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg (links) en de Spaanse premier Pedro Sánchez op 28 juni in Madrid. (NAVO)
Er staat: “De uitbreiding van de NAVO is een historisch succes geweest.”
Ik heb dat vol ongeloof gelezen.
Het nieuws over de oorlog in Oekraïne is meestal geen nieuws, maar een eenzijdige litanie van chauvinisme, verdraaiing en weglating. Ik heb een aantal oorlogen gerapporteerd en heb nog nooit zulke algemene propaganda gekend.
In februari viel Rusland Oekraïne binnen als reactie op bijna acht jaar van moorden en criminele vernietiging in de Russischtalige regio Donbass aan hun grens.
In 2014 hadden de Verenigde Staten een staatsgreep gesponsord Kiev die de democratisch gekozen, Russisch-vriendelijke president van Oekraïne afschafte en een opvolger installeerde waarvan de Amerikanen duidelijk maakten dat zij hun man waren.
7 december 2015: De Amerikaanse vice-president Joe Biden ontmoet de Oekraïense president Petro Porosjenko in Kiev. (Amerikaanse ambassade Kiev, Flickr)
De afgelopen jaren zijn Amerikaanse ‘verdedigingsraketten’ geïnstalleerd in Oost-Europa, Polen, Slovenië en Tsjechië, vrijwel zeker gericht op Rusland, vergezeld van valse garanties, helemaal teruggaand tot de ‘belofte’ van James Baker aan Sovjetleider Michail Gorbatsjov in Februari 1990 dat de NAVO nooit verder dan Duitsland zou uitbreiden.
De NAVO op de grens van Hitler
Oekraïne is de frontlinie. De NAVO heeft feitelijk het grensgebied bereikt waar Hitlers leger in 1941 doorheen stormde, waarbij ruim 23 miljoen doden vielen in de Sovjet-Unie.
Afgelopen december stelde Rusland een verreikend veiligheidsplan voor Europa voor. Dit werd in de westerse media afgewezen, bespot of onderdrukt. Wie heeft de stapsgewijze voorstellen gelezen? Op 24 februari dreigde president Volodymyr Zelenski kernwapens te ontwikkelen tenzij Amerika Oekraïne zou bewapenen en beschermen.
[Verwant: John Pilger: Oorlog in Europa en de opkomst van rauwe propaganda]
Op dezelfde dag viel Rusland binnen – een niet-uitgelokte daad van aangeboren schande, volgens de westerse media. De geschiedenis, de leugens, de vredesvoorstellen, de plechtige overeenkomsten over de Donbass in Minsk telden voor niets.
Doneren Vandaag naar CN's
2022 Herfstfonds Drive
Op 25 april vloog de Amerikaanse minister van Defensie, Lloyd Austin, binnen Kiev en bevestigde dat het doel van Amerika was om de Russische Federatie te vernietigen – het woord dat hij gebruikte was ‘verzwakken’. Amerika had de oorlog gekregen die het wilde, gevoerd door een door de Amerikaanse bank gefinancierde en bewapende proxy en vervangbare pion.
Bijna niets hiervan werd aan het westerse publiek uitgelegd.
[Lezen: Joe Lauria: Biden bevestigt waarom de VS deze oorlog nodig had]
De Russische invasie van Oekraïne is moedwillig en onvergeeflijk. Het is een misdaad om een soeverein land binnen te vallen. Er zijn geen ‘maar’ – behalve één.
Wanneer begon de huidige oorlog in Oekraïne en wie begon ermee? Volgens de Verenigde Naties zijn tussen 2014 en dit jaar ongeveer 14,000 mensen omgekomen in de Kiev burgeroorlog van het regime aan de Donbass. Veel van de aanslagen werden uitgevoerd door neonazi's.
Bekijk een ITV nieuwsverslag uit mei 2014, door de ervaren verslaggever James Mates, die samen met burgers in de stad Mariupol wordt beschoten door het Oekraïense Azov (neo-nazi) bataljon.
In dezelfde maand werden tientallen Russischsprekende mensen levend verbrand of gestikt in een vakbondsgebouw in Odessa, belegerd door fascistische misdadigers, de volgelingen van de nazi-collaborateur en antisemitische fanaticus Stepan Bandera. De New York Times noemden de misdadigers ‘nationalisten’.
“De historische missie van onze natie op dit kritieke moment,” zei Andrej Biletski, oprichter van de Azov-bataljon, “is om de blanke rassen van de wereld te leiden in een laatste kruistocht voor hun voortbestaan, een kruistocht tegen de door de Semieten geleide Untermenschen. '
Sinds februari heeft een campagne van zelfbenoemde ‘nieuwswaarnemers’ (meestal gefinancierd door de Amerikanen en Britten met banden met regeringen) geprobeerd de onderhouden de absurditeit dat de neonazi’s in Oekraïne niet bestaan.
Airbrushen, ooit geassocieerd met de zuiveringen van Stalin, is een instrument geworden van de reguliere journalistiek.
In minder dan tien jaar is een 'goed' China verdwenen en vervangen door een 'slecht' China: van de werkplaats van de wereld tot een ontluikende nieuwe Satan.
Een groot deel van deze propaganda vindt zijn oorsprong in de VS en wordt doorgegeven via volmachten en ‘denktanks’, zoals het beruchte Australian Strategic Policy Institute, de stem van de wapenindustrie, en door journalisten als Peter Hartcher van Het Sydney Morning Herald, wie heeft geëtiketteerd degenen die de Chinese invloed verspreidden als ‘ratten, vliegen, muggen en mussen’ en suggereerden dat dit ‘ongedierte’ ‘uitgeroeid’ zou worden.
Andriy Beletsky, commandant van het speciale Oekraïense neonazistische politieregiment Azov, met vrijwilligers in 2014. (Mijn News24, CC BY 3.0, Wikimedia Commons)
Nieuws over China in het Westen gaat vrijwel uitsluitend over de dreiging vanuit Peking. Airbrushed zijn de 400 Amerikaanse militaire bases die er zijn surround het grootste deel van China, een gewapende ketting die reikt van Australië tot de Stille Oceaan en Zuidoost-Azië, Japan en Korea. Het Japanse eiland Okinawa en het Koreaanse eiland Jeju zijn als geladen kanonnen gericht op het industriële hart van China. Een functionaris van het Pentagon omschreef dit als een ‘strop’.
Zolang ik mij kan herinneren wordt er verkeerd gerapporteerd over Palestina. Voor de BBC is er het ‘conflict’ van ‘twee verhalen’. De langste, meest wrede en wetteloze militaire bezetting in de moderne tijd is onbeschrijfelijk.
De getroffen bevolking van Jemen bestaat nauwelijks. Het zijn media-onmensen. Terwijl de Saoedi's hun Amerikaanse clusterbommen laten regenen terwijl Britse adviseurs samenwerken met de Saoedische doelwitten, worden meer dan een half miljoen kinderen geconfronteerd met hongersnood.
Deze hersenspoeling door weglating is niet nieuw. De slachting van de Eerste Wereldoorlog werd onderdrukt door verslaggevers die voor hun gehoorzaamheid een ridderorde kregen. In 1917 schreef de redacteur van Het Manchester Guardian, CP Scott, toevertrouwd tegen premier Lloyd George: “Als mensen echt [de waarheid] zouden kennen, zou de oorlog morgen gestopt zijn, maar ze weten het niet en kunnen het niet weten.”
De weigering om mensen en gebeurtenissen te zien zoals die in andere landen ze zien, is een mediavirus in het Westen, net zo slopend als Covid. Het is alsof we de wereld door een eenrichtingsspiegel zien, waarin ‘wij’ moreel en goedaardig zijn en ‘zij’ niet. Het is een diep imperialistische visie.
De geschiedenis die in China en Rusland levend aanwezig is, wordt zelden uitgelegd en zelden begrepen. Vladimir Poetin is Adolf Hitler. Xi Jinping is Fu Man Chu. Epische prestaties, zoals de uitroeiing van de bittere armoede in China, zijn nauwelijks bekend. Hoe pervers en smerig is dit.
Wanneer zullen we onszelf toestaan het te begrijpen? Het trainen van journalisten in fabrieksstijl is niet de oplossing. Dat geldt ook voor het wonderbaarlijke digitale gereedschap, dat een middel is en geen doel, zoals de éénvingertypemachine en de linotypemachine.
De afgelopen jaren zijn enkele van de beste journalisten uit de mainstream verdwenen. ‘Gedefenestreerd’ is het gebruikte woord. De ruimtes die ooit open stonden voor buitenbeentjes, voor journalisten die tegen de stroom in gingen, voor waarheidsvertellers, zijn gesloten.
Julian Assange in 2014. (David G Silvers, Wikimedia Commons)
Het geval van Julian Assange is het meest schokkend. Toen Julian en Wikileaks lezers en prijzen voor zou kunnen winnen Het Voogd, De New York Times en andere zelfingenomen ‘papieren’, werd hij gevierd.
Toen de duistere staat bezwaar maakte en de vernietiging van harde schijven en de moord op Julians personage eiste, werd hij tot een publieke vijand gemaakt. Vice-president Joe Biden vergeleek hem met een ‘hi-tech terrorist’. Hillary Clinton vroeg: “Kunnen we deze man niet gewoon dronen?”
De daaropvolgende campagne van misbruik en laster tegen Julian Assange – de VN-rapporteur voor marteling noemde het ‘mobbing’ – bracht de liberale pers naar het dieptepunt. Wij weten wie ze zijn. Ik beschouw ze als collaborateurs: als Vichy-journalisten.
Wanneer zullen echte journalisten opstaan? Een inspirerend samenzdat bestaat al op internet: Consortium Nieuws, opgericht door de grote verslaggever Robert Parry, Max Blumenthal's De Grayzone, Mint Pers Nieuws, Medialens, GederubriceerdUK, Alborada, Elektronische Intifada, WSWS, ZNet, ICH, Counterpunch, Onafhankelijke Australië, het werk van Chris Hedges, Patrick Lawrence, Jonathan Cook, Diana Johnstone, Caitlin Johnstone en anderen die het mij zullen vergeven dat ik ze hier niet vermeld heb.
En wanneer zullen schrijvers opstaan, zoals ze deden tegen de opkomst van het fascisme in de jaren dertig? Wanneer zullen filmmakers opstaan, zoals ze in de jaren veertig deden tegen de Koude Oorlog? Wanneer zullen satiristen opstaan, zoals ze een generatie geleden deden?
Na 82 jaar ondergedompeld te zijn in een diep bad van rechtschapenheid, dat is de officiële versie van de laatste wereldoorlog, wordt het niet tijd dat degenen die bedoeld zijn om de geschiedenis recht te houden, hun onafhankelijkheid uitroepen en de propaganda ontcijferen? De urgentie is groter dan ooit.
Dit artikel is gebaseerd op een toespraak die de auteur hield op het Trondheim World Festival, Noorwegen.
John Pilger heeft tweemaal de hoogste Britse onderscheiding voor journalistiek gewonnen en is International Reporter of the Year, News Reporter of the Year en Descriptive Writer of the Year geweest. Hij heeft 61 documentaires gemaakt en een Emmy, een BAFTA en de Royal Television Society-prijs gewonnen. Zijn 'Cambodia Year Zero' wordt genoemd als een van de tien belangrijkste films van de 20e eeuw. Hij is te bereiken via www.johnpilger.com
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Doneren Vandaag naar CN's
2022 Herfstfonds Drive
Doneer veilig via creditkaart or controle by te klikken de rode knop:
Cyril Northcote Parkinson schreef een boek over de paradoxale logica van organisaties – paradoxaal omdat het, ondanks de coherente logica, indruist tegen onze intuïties die gebaseerd zijn op wensdenken, in termen van wetten en voorbeelden.
Eén wet is dat de hoeveelheid tijd die wordt besteed aan het debatteren over een onderwerp omgekeerd evenredig is aan het belang ervan. Tot het uiterste worden onderwerpen van het allergrootste belang, zoals oorlog en de daarmee gepaard gaande verliezen van meerdere biljoenen, helemaal niet besproken; het gaat om ‘consensus’ die in het laatste geval heimelijk naar voren kwam en werd gevolgd door de moeder aller verduisteringen. En als gevolg hiervan overtreft de ‘boodschapscoördinatie’ die in de communistische staten vóór de ontbinding van de Sovjet-Unie. Mensen zouden in de war kunnen raken en twijfels kunnen ontwikkelen: sinds 2016 is het verspreiden van twijfels een misdaad geworden, ‘objectief pro-Russisch’ enz., zoals Consortium News zelf.
Je hoeft niet verder te zoeken dan het woord 'media'. Hoewel het talloze betekenissen heeft: de middenkwaliteit of toestand tussen twee uitersten; een redelijk evenwicht: is bemiddelen
De MSM is eigenlijk helemaal geen media meer, behalve een vorm van omroep – maar informatief en onafhankelijk zijn is bijna uitgestorven
Media zijn grotendeels een orgaan van de staat – zijn dat de media?
Zelfs volgens de hoge normen van John Pilgers is dit een geweldig artikel.
en onbeperkt rondhangen met Whitney Webb en Catherine Austin Fitts. Patrick hout
We hebben dit breed verspreid... en kregen zelfs enkele reacties terug. Het lijkt erop dat mensen niet op de details willen ingaan, maar dingen willen zeggen als 'triest maar waar', of 'interessant'. Ik vermoed dat het moeilijk is om het konijnenhol onder ogen te zien waar we allemaal in leven……..
Het is veel meer zelfgenoegzaam om de anti-vacciners en de trompettisten onder ons te bekritiseren.
Maar misschien hebben kieren in het pantser van 'westerse waarden' en 'imperiale nostalgie' sommige mensen wakker geschud…..maar de mate van de nachtmerrie heeft cruciale delen van hun hersenen aangetast.
Angst kan vreselijke dingen doen met een menselijke geest… omdat we de zachtaardige konijnachtige wezens zijn die we zijn: Propaganda over onze aangeboren oorlogszuchtige aard, in tegendeel.
Misschien is onze boze rechtervleugel gewoon terecht en bang??
> Ik heb een aantal oorlogen gerapporteerd en heb nog nooit zulke algemene propaganda gekend.
Ik denk dat je Clintons agressieoorlog tegen Servië vergeet.
Dat was net zo algemeen als deze, en zelfs nog meer, omdat nog meer linkse mensen daarin geïnteresseerd waren.
Altijd blij om de heer Pilger te lezen.
Als steunpilaar van de ethische journalistiek is hij, zoals gewoonlijk, raak.
Dit is zo'n geweldig artikel! Ik vind het verschrikkelijk om te zien hoe toestemming wordt gefabriceerd en de waarheid wordt genegeerd. Een deel van het probleem is, eerlijk gezegd, ongeduld in combinatie met een overdaad aan informatie. Mensen zijn overweldigd. Ze hebben niet de psychische energie om naar alternatieve opvattingen te zoeken, en ze willen niet geloven dat vertrouwde instellingen tegen hen liegen. Maar zij zijn! Onze uitgevers, filmmakers en nieuwsbronnen vormen het kloppende hart van ons imperium, en dat hart moet op de een of andere manier worden veranderd. Het is voor mij heel moeilijk om te zien hoe wij, als individuen, dit kunnen veranderen.
Ik ben er ook stellig van overtuigd dat het Amerikaanse imperium op sterven ligt. Misschien zal de waarheid uiteindelijk aan het licht komen als het imperium verzwakt is. Hierop mag men hopen en bidden. In de tussentijd ben ik erg dankbaar voor verkooppunten als deze en stemmen als die van jou.
“De historische missie van onze natie op dit kritieke moment,” zei Andrej Biletski, oprichter van het Azov-bataljon, “is om de blanke rassen van de wereld te leiden in een laatste kruistocht voor hun voortbestaan, een kruistocht tegen de door Semieten geleide Untermenschen. ”
Hoe moet je die verklaring noemen? Ironisch? De heer Biletsky voert een kruistocht tegen een 'semitische geleide untermensch'... terwijl hij dient als leider van een nazi-bataljon dat wordt gefinancierd en geleid door de zionistische ubermensch. Ga figuur.
Het wordt steeds moeilijker om propaganda te detecteren. Er is niemand meer die te veel vertrouwen heeft. Zoveel van de mensen, bedrijven en instellingen waar je dagelijks mee omgaat, hebben een bijbedoeling: pure propaganda, een smerige agenda of massamarketing. Je moet echt opletten, anders wordt je opgeslokt door een koeflop.
“In onze systemen van bedrijfsdemocratie is oorlog een economische noodzaak...”
Op een bepaald niveau is dat voor veel linkse lezers duidelijk. Maar op een dieper niveau zijn velen verblind door het negeren van de implicatie dat wij allemaal die in een democratisch bedrijfssysteem leven, onlosmakelijk met dat systeem verbonden zijn. Wij zijn gemaakt om de agenten van onze eigen vernietiging te zijn, zelfs als we tekeer gaan en protesteren tegen de onrechtvaardigheid van dit alles.
Ik zou naar een hut op een heuvel kunnen verhuizen en doen alsof ik buiten het systeem ben. Ik zou zelfs naar de Falklandeilanden kunnen verhuizen, schapen kunnen fokken en kunnen doen alsof mijn lokale samenleving buiten het systeem staat. Totdat de oorlog komt waar ik ben. Niemand staat buiten het systeem. Niet meer.
De hernieuwde agressie van de VS tegen Rusland en China is in samenhang het meest begrijpelijk in de context van de strijd van de grote mogendheden om economische overheersing. (Op subtielere wijze is de opoffering van Europa in naam van Oekraïne een nieuwe stap in het Grote Spel, om de EU als economische concurrent te verlammen).
Bij het onderzoeken van lokale corruptie, of deze nu politiek of anderszins is, is het altijd een goed advies om het geld te volgen. Het blijkt dat dit aforisme zich helemaal uitstrekt tot mondiaal.
Bedankt voor dit prachtige artikel, meneer Pilger! Jouw waarheid klinkt luid en duidelijk – als de massa nu maar oplet en niet blijft hangen in hun collectieve zelf-geïnduceerde verdoving…
Belangrijk artikel dat helaas doet denken aan Troje's Cassandra.
ANDEREN
TAE en Raúl Ilargi Meijer
Hartelijk dank, John Pilger, voor de hoop die u helpt koesteren met uw kritische schrijven in deze zeer donkere dagen. Ik ben nu een oude man, en jij helpt me denken dat er hoop is dat mijn kleinkinderen in een wereld zullen leven met meer gerechtigheid, meer tolerantie en vrede.
Ik schrijf al zestien jaar kritiek op het medeplichtige christendom en de blinde toewijding aan onze tweepartijenpolitiek. Ik kan niet zeggen dat ik zelfs onder mijn vrienden een deuk heb gemaakt. De Fox-fed en MSNBC-fed toegewijden gaan gedachteloos mee met wat ze elke nacht te eten krijgen. Ik heb lang nagedacht over de eenvoudige zin die Lucas volgens Jezus zei toen hij de kern van zijn bergrede uiteenzette: ‘Ik zeg jullie: luister.’ Ik zou willen suggereren dat de profeet het wist en simpele feiten verwoordde; de meesten zullen nooit luisteren.
TP Graf: De vraag die ik in 2020 aan de Heer stelde, toen de kerken allemaal op bevel sloten. Wat is er aan de hand met de medeplichtige/onwetende christenen? Die geest van waarheid vervulde – (zogenaamd) mensen die de EERSTE zouden moeten zijn om het te weten. Niet de laatste die de feiten onderkent. Wat hij mij vertelde was zeer overtuigend. Hij zei: 'We zijn in de spiegel van de berg Sinaï. Allereerst betekent de spiegel 'het einde wordt vanaf het begin verteld'. (Jesaja 46:10). Op de berg Sinaï – (Numeri 13 – 16) heb je een volk dat gered is uit Egypte (de wereld) door een redder (Mozes/Christus) net buiten het Beloofde Land – dat voor de laatste keer op de proef wordt gesteld. Van de twaalf spionnen die waren uitgezonden om het land te verkennen dat de Heer aan zijn volk had beloofd, geloofden er slechts twee in hem en brachten een goed rapport uit. WE KUNNEN DIT! (Jozua en Kaleb). De meerderheid (in dit geval 12) bracht een 'kwaad rapport van ongeloof' uit. Oké, hier is het.. de spiegel van de Kerk van vandaag.. of het nu een virus is (Covid) dat van geen enkel belang zou moeten zijn voor een man die met God wandelt.. of het bedrog van honderd jaar buitenlands beleid van de VS.. enz. .. WIE staan de gelovigen achter? Het ware rapport of het kwade rapport? De mannen van het geloof, of mannen van deze wereld? De rest moet je weten denk ik. 2% van de volwassenen uit die tijd, van Gods Uitverkoren Volk, stond in de rij achter de angstige, ongelovige 10 mannen. Ze kwamen allemaal om in de wildernis. SLECHTS TWEE mannen die toen nog in leven waren, Jozua en Kaleb, gingen het beloofde land binnen, samen met de onschuldige (nog niet geteste) kinderen die geboren waren tijdens de veertig jaar van rondzwerven in de wildernis. Ja. Dit is wat hij vergeleek met onze tijd. Doe de wiskunde. De cijfers zijn zielig. De realiteit is zielig. Een handvol 'heiligen' kent de partituur. Maar we leiden het peloton met geen enkele score.
Niets zegt dat je de verderfelijke invloed van de Volksrepubliek China méér wilt tegengaan dan het bewust gebruiken van de meest hoogmoedige anti-levens-, totalitaire retoriek uit de Grote Sprong Voorwaarts, toch?
Waarom daar stoppen als hij ook honden aan lantaarnpalen kon hangen met onbegrijpelijke borden dat Xi Jinping een SOB is om echt een boodschap te sturen? Ach, terwijl hij toch bezig is, kan Peter Hartcher net zo goed ‘Jaar Nul’ uitroepen en remedies voorschrijven tegen ‘geheugenziekte’ om de export van het maoïsme te stoppen.
Ik ben blij om te zien dat de westerse wereld nog steeds mensen zoals jij heeft, zelfs na het lezen van dit fantastische artikel. Succes.
Voor alle duidelijkheid: mijn commentaar was een uitzending van Peter Hartchers hoofdartikel in The Sydney Morning Herald, genoemd door John Pilger, en niet zozeer een kritiek op het artikel van Pilger zelf, niet in de laatste plaats gezien Pilgers verslag van vijandig maar genuanceerd werk waarin werd gedocumenteerd wat er gebeurde in: bijvoorbeeld Cambodja:
“De VS hielpen niet alleen bij het scheppen van omstandigheden waardoor de Rode Khmer in Cambodja in 1975 aan de macht kwam, maar steunden actief de genocidale kracht, politiek en financieel. In januari 1980 financierden de VS in het geheim de verbannen troepen van Pol Pot aan de Thaise grens. De omvang van deze steun – 85 miljoen dollar van 1980 tot 1986 – werd zes jaar later onthuld in correspondentie tussen congresadvocaat Jonathan Winer, toenmalig adviseur van senator John Kerry (D-MA) van de Senaatscommissie voor Buitenlandse Betrekkingen, en de Vietnamveteranen. van Stichting Amerika. Winer zei dat de informatie afkomstig was van de Congressional Research Service (CRS).
Bron:
John Pilger, “The Long Secret Alliance: Uncle Sam en Pol Pot”, Covert Action Quarterly, herfst 1997
De heer Pilger vraagt:
“Wanneer zullen satirici opstaan, zoals een generatie geleden?”
Catch 22 en Slaughterhouse Five waren geweldige anti-oorlogsromans die de waanzin van de Tweede Wereldoorlog uitbeeldden. Deer Hunter en Platoon waren geweldige anti-oorlogsfilms die de waanzin van de oorlog in Vietnam uitbeeldden. Waar is de grote anti-oorlogsroman die de waanzin van de twintig jaar durende Amerikaanse moord op Afghanen portretteert? Tot die tijd is hier een hilarisch satirisch politiek / scifi-dystopisch verhaal dat gratis kan worden gedownload (totdat het wordt gecensureerd vanwege te veel waarachtigheid):
hxxps://www.youtube.com/watch?v=MwwY2c16I4w
John, dat is zo'n prachtige cri de coeur dat ik het naar iedereen die ik ken moet sturen! Ik wou dat ik het naar mensen op MSNBC, PBS en CNN kon sturen; maar ik weet dat het nooit een van de verslaggevers zal bereiken. Elke avond kijk ik naar het nieuws en vraag me af hoe Judy Woodruff de rotzooi kan zeggen die ze over Oekraïne spuugt. Als ik er niet naar kan luisteren, schakel ik over naar MSNBC en vraag me dan af hoe Chris Hayes met zichzelf kan leven door simpelweg het feitelijke nieuws te negeren en voor de zoveelste keer over Trump en Mara Lago te praten. Ik probeer CNN niet eens meer.
BEDANKT VOOR HET VOORTZETTEN VAN DE STRIJD OM DE WAARHEID, en dank aan het Consortium dat het nog steeds probeert mensen zoals jij voor ons leesbaar te houden. Er zijn zoveel verslaggevers geweest die “verdwenen” of “gedefenesteerd” zijn, zoals u het noemt. De waarheid is tegenwoordig werkelijk deprimerend, maar zonder deze waarheid kunnen we niet eens een genezingsproces beginnen. Ik ben echter bang dat de propaganda, net als bij onbehandelde kanker, zo lang heeft geduurd dat deze zich door ons hele politieke lichaam heeft verspreid en terminaal is geworden.
Dank u, mijnheer Pilger, hiervoor en voor alles wat u doet. Bevrijd Assange!
Alarmsignalen blijven klinken, maar een gesprek over wat te doen is nergens te vinden. We zijn ingesloten en niemand weet hoe we buiten de gebaande paden moeten denken. Hoe zullen echte journalisten standhouden? Je bent een echte journalist. Dat geldt ook voor je vrienden die je noemde. Waarom komen jullie niet allemaal samen en spreken met één stem?
We hebben een stem nodig waar iedereen naar zou luisteren, zodat het niet alleen maar horzels zijn. Het zou ook kunnen komen door het verzamelen van machtige mensen van alle rangen en standen die om de mensheid geven – zoals George Clooney en Madonna en Oprah en MacKenzie Philips en Greta Thunberg en Chris Hedges en Robert Reich en Noam Chomsky en Thom Hartman en Michael Moore en John Perkins en Heather Cox Richardson en David Korten en meer. Laat ze nadenken over wat ze zouden doen als ze de wereld zouden regeren (gevoed vanuit een ideeënbus voor wij-het-volk) en iedereen zou luisteren. John, jij begint: jij kiest er één, jullie twee kiezen de derde, de drie kiezen de vierde, enzovoort. En we zouden een Human Survival Party kunnen oprichten om onszelf te verzamelen en een kracht te worden.
Eén manier om onze situatie te zien is dat het ons misschien alleen aan goede ideeën ontbreekt. Laten we er een paar zoeken!
“George Clooney, Madonna, Oprah, Robert Reich”
Deze mensen geven niet om de mensheid en zijn niet jouw bondgenoot. Ze zijn voorstanders van de neoliberale orde, de stemmen zijn blauw, ongeacht wie er komt. Ga verder dan de persoonlijkheidscultus.
Goed idee! Misschien als de verzamelaar van de handtekeningen zou beloven ze vast te houden totdat hun aantal de 200 bereikt. Laat dan 10 namen tegelijk vrij. Of wat dan ook de grootste impact zou hebben op de journalisten van de verhuurder om hen de moed te geven zich uit te spreken. Assange Defense heeft namen en organisaties verzameld en heeft ondersteuning nodig.
Oprah, Robert Reich, Heather Cox Richardson en waarschijnlijk anderen die u noemde zijn door en door neoliberalen die zwaar hebben geïnvesteerd in het promoten van de lijn tussen het establishment en het imperium. Waarom denk je dat zij zich zouden aansluiten bij het uitspreken van de “westerse journalistiek” (sic) zoals die momenteel wordt beoefend?
“westerse journalisten” = prestituees.
Zorg ervoor dat de terminologie correct is.
We hebben veel meer mensen zoals u nodig, meneer Pilger
Het Corporate Owned News is altijd in dienst geweest van elites en heersers. Die banen krijg je niet als je een los kanon bent. Je moet je houden aan het script dat je wordt gegeven, zoals elke acteur. Ik schreef onlangs over het belang van weglatingen in de berichtgeving over Oekraïne door Corporate Owned News.
hxxps://johnmoffett.substack.com/p/bidens-proxy-war-with-russia
Ik heb je link gevolgd, maar werd uiteindelijk aangetrokken door het One Side Fits All-stuk dat je schreef. Ik vond het heel goed verwoord. Dat is voor mij het meest frustrerende aan dit alles. Ik bedoel, het gebeurt al een tijdje in de lokale/staatspolitiek – de ene kant weigert een zinvol debat te voeren zonder gescripte vragen – maar op internationaal niveau is het precies wat leidt tot oorlogen en deze verlengt. Dat laatste is natuurlijk precies wat de Blob wil, dus we mogen niet eens afwijkende meningen lezen en nog veel minder spreken – zeker niet als je een groot platform hebt. Nee, dat zou te gevaarlijk zijn voor de kapitalisten uit de Westerse FIRE-sector en voor de agenda van MIC, die allemaal wordt gedeeld door de MSM, beide ‘kanten’.
En het is precies waarom Julian Assange nog steeds tot een voorbeeld wordt gemaakt, nadat hij voorheen de held (en melkkoe) was voor de voorheen liberale media.
Dank u, meneer Pilger. Uw artikel hierboven is uiterst nuttig.
“Is het niet tijd dat degenen die de zaken eerlijk moeten houden, hun onafhankelijkheid verklaren en de propaganda decoderen?”