De Zelensky-regering heeft beweerd dat zij probeert de moeilijkheden waarmee bedrijven in oorlogstijd worden geconfronteerd, te verlichten. Het probeerde echter eerst de nieuwe wet in 2021 in te voeren.
De Oekraïense president Volodimir Zelenski in maart. (President van Oekraïne)
By ODR-team
openDemocracy
OOp 17 augustus ratificeerde de Oekraïense president Volodymyr Zelenski Wet 5371, die de rechten van werknemers bij kleine en middelgrote bedrijven intrekt. Het zal effectief zijn zolang het land onder de staat van beleg valt – een kwalificatie die op het laatste moment werd toegevoegd, onder druk van de vakbonden.
Onder de nieuwe wet vallen mensen die voor bedrijven met maximaal 250 werknemers werken nu onder contracten waarover zij als individu met hun bazen onderhandelen, in plaats van onder de nationale arbeidswet.
In de praktijk betekent dit dat ongeveer 70 procent van de werknemers in Oekraïne van veel arbeidsbescherming is ontdaan.
Collectieve overeenkomsten waarover de vakbonden onderhandelen – bijvoorbeeld over salaris of vakantiedagen – zijn niet langer van toepassing. De wet ontneemt ook de wettelijke bevoegdheid van vakbonden om een veto uit te spreken over ontslagen op de werkplek.
[Verwant: Oekraïne gebruikt Russische invasie om de rechten van werknemers te schenden]
De Oekraïense regering beweert dat zij de moeilijkheden waarmee bedrijven in oorlogstijd worden geconfronteerd probeert te verlichten. Het probeerde echter eerst de nieuwe wet in 2021 in te voeren.
De regerende Dienaar van het Volk-partij in Oekraïne betoogde dat “de extreme overregulering van de werkgelegenheid in tegenspraak is met de principes van zelfregulering van de markt [en] modern personeelsmanagement.”
Het beleid wordt tegengewerkt door de Oekraïense Federatie van Vakbonden en is bekritiseerd door een gezamenlijk project van de Europese Unie en de Internationale Arbeidsorganisatie. Enkele van zijn critici betogen dat de regering de Russische invasie gebruikt als excuus om aan te dringen op deregulering en het terugschroeven van de sociale steun.
In juli vertelde Nataliia Lomonosova van de Oekraïense denktank Cedos openDemocracy dat dit langetermijnbeleidsdoelstellingen van de regering van Zelenski waren, waarschijnlijk gericht op het aantrekken van buitenlandse investeringen.
Wet 5371 is geen geïsoleerde maatregel. In juli werden nog twee andere wetten aangenomen: de ene staat werkgevers toe te stoppen met het betalen van werknemers die zijn opgeroepen om te vechten, terwijl de andere wetten legaliseert nulurencontracten. Dit laatste zal van kracht blijven, zelfs als de staat van beleg wordt opgeheven.
Een ander wetsontwerp stelt een drastische herziening van de Oekraïense arbeidswet zelf voor. Dit zou een maximale werkdag van twaalf uur invoeren en werkgevers in staat stellen werknemers zonder rechtvaardiging te ontslaan.
De Federatie van Vakbonden van Oekraïne lanceert een uitdaging tegen Wet 5371 bij het constitutionele hof van het land, en doet een beroep op de ILO en andere internationale instanties. Ze beweren dat de staat van beleg hen ervan weerhield protesten en stakingen uit te roepen om zich tegen de wetgeving te verzetten.
Dit artikel is van openDemocratie.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Het eerste wat mij de afgelopen twintig jaar is opgevallen op websites die (met uitzondering natuurlijk van publicaties als “Labor Notes”, een uitstekend arbeidsmagazine, zowel in gedrukte vorm als online), er zeer weinig opmerkingen zijn gemaakt door mensen die commentaar geven over zoveel andere onderwerpen, dat ik begrijp waarom de arbeidersklasse veel van de zwaarbevochten winsten die teruggaan tot de jaren dertig en zeventig, vooral in het imperiale Amerika, verliest.
De anti-vakbonds-Nazi-partij onder leiding van de anti-vakbondskanselier Adolf Hitler verscheurde letterlijk de vakbondscontracten en dwong, zoals ik las, het Duitse volk om twaalf uur per dag te werken. Omdat het nazisme in Oekraïne nu in de mode is, steun je hen in de VS (zowel joden als niet-joden die anti-Russisch en anti-Poetin zijn) en de ondergeschikte NAVO-landen sinds de door de VS geleide staatsgreep in 12 met belastinggeld dat gebruikt zou kunnen worden voor betere dingen dan gewapende conflicten, maar dat is een ander onderwerp.
Miljarden voor de Zelensky’s van de wereld die hard optreden tegen de arbeidsnormen, is gebruikelijk in de imperiale staten van Amerika, in tegenstelling tot de retoriek die uit de mond komt van het ene bedrijfsleven en de Wall Street Party, met twee facties – de Repulsives. en de DemoRATS, die de illusie wekken dat elke partij vecht voor hun kiezers en het Amerikaanse volk!
Welkom in de donkere middeleeuwen, in de stijl van de 21e eeuw!
Ach, wat weet ik? Ik ben gewoon een gepensioneerde oude vakbondsman en daar ben ik erg trots op, en destijds een goede winkelmeester!
In solidariteit, arbeiders van de wereld! UNIE JA!
Onze oligarchen zoeken met evenveel toewijding naar hulpeloze goedkope arbeidskrachten als ze op zoek zijn naar hulpbronnen.
“Vorige maand stemden de Oekraïense parlementariërs voor een salarisverhoging van 70%. Uit de dossiers blijkt dat de verhoging mogelijk werd gemaakt en aangemoedigd door de miljarden dollars en euro’s aan hulp die vanuit de VS en Europa zijn binnengestroomd.”
Waardige slachtoffers (corrupte politici) versus onwaardige slachtoffers (werknemers).
Dus hoe kleiner de rompstaat van Oekraïne die na de komende opdeling blijft bestaan, hoe beter voor de arbeiders. Rusland lijkt zijn werknemers vrij goed te behandelen; zelfs de Oekraïners worden uitgenodigd om Russisch staatsburger te worden, of alleen maar om in Rusland te wonen en te werken, aangezien alle onrust werd geïnitieerd door de Britse staatsgreepregering onder auspiciën van Washington. Ze krijgen allemaal een pensioen of een of andere vorm van sociale zekerheid, omdat Poetin hen niet op Amerikaanse wijze zal laten verhongeren als de samenleving en de economie instorten. Ironisch dat Amerika het land is met het motto “In God we trust!”
Het is nog maar een testrun en verspreidt zich al snel naar de EU en Amerika.
Weinig werknemers in de VS hebben enig idee van de rechten die de Oekraïners zojuist hebben verloren. Zelfs bij de vakbond waar ik in 1980 lid van werd, mocht mijn werkgever mij om welke reden dan ook ontslaan. Toen de vakbonden verdwenen, was ik volkomen hulpeloos. Er was geen enkele behandeling die zo armoedig was dat mijn baas, welke baas dan ook die ik ooit heb gekend, ervoor zou terugdeinzen om die op te leggen. Natuurlijk begonnen de sycofanten verbazingwekkend te bloeien, en nu runnen ze elk bedrijf in het land, en bovendien de meeste instellingen. Verdienste en verdiende beloning zijn belachelijke begrippen in de Amerikaanse bedrijfswereld, die tientallen jaren geleden het grootste deel van zijn welvaartsproductie-activiteiten inruilde voor het opleiden van goede kleine fascisten.
Ik hoop dat je van je baan houdt, Amerika, want je zult binnenkort in een land leven waar je niet meer hoeft uit te klokken en naar huis te gaan.