Dienaar van de corrupte

Pedro Gonzalez beschrijft de connecties tussen Zelensky, oligarch Ihor Kolomoisky en Washington, DC

By Pedro Gonzalez
IM-1776

IIn februari 2021, in opdracht van president Volodymyr Zelensky, Oekraïne stilgelegd drie binnenlandse televisiezenders, die hen ervan beschuldigen Russische ‘propaganda’ te verspreiden.

Drie maanden later Zelenkski gearresteerd Viktor Medvedchuk, die dat wel was destijds leidt de op een na grootste partij in het nationale parlement van Oekraïne, het pro-Russische en eurosceptische oppositieplatform voor het leven (OPZZh).

Zelenski had er geen moeite mee om geroemde democratische normen te verbranden lang voordat Rusland dit jaar de Rubicon overstak naar Oekraïne. Het was dus geen verrassing wanneer hij deed het weer tijdens de oorlog eind maart, waarbij een beroep werd gedaan op de noodbevoegdheden onder de staat van beleg om tv-kanalen te nationaliseren en elf oppositiepartijen te verbieden, waaronder OPZZh – allemaal zogenaamd gedaan in naam van de bestrijding van Russische desinformatie en Russische sympathisanten, ook al was de toenmalige voorzitter van OPZZh, Yuriy Boyko, hekelde de oorlog en riep op tot een staakt-het-vuren en de terugtrekking van Russische troepen uit Oekraïne.

Zelenski zou echter geen nieuwe kans voorbij laten gaan om de vleugels van de politieke oppositie in zijn land te kortwieken, zeker niet nu de westerse media al zijn bewegingen rationaliseren en verheerlijken.

Het portret van de Oekraïense president als democratisch toonbeeld vergoelijkt de echte Zelenski en verbergt een enorm web van corruptie en internationaal bedrog waarvan Oekraïne het centrum is.

Om de echte Zelenski te begrijpen, moet je hem zien als een creatie van de Oekraïense oligarch Ihor Kolomoisky. Hij is in werkelijkheid een marionet van intriges.

De Pandora-papieren

Het is nu misschien moeilijk te geloven, maar onthullingen uit documenten in de Pandora-papieren – miljoenen bestanden van offshore dienstverleners zijn gelekt naar het International Consortium of Investigative Journalists en gedeeld met partners over de hele wereld – waardoor Zelensky vorig jaar aan het wankelen was, dreigt te eindigen zijn politieke carrière. Hoewel de acteur die politicus werd campagne voerde als hervormer van de corruptiebestrijding, lieten de Pandora Papers zien dat hij net zo krom was als zijn voorgangers.

Van de ruim 300 politici en ambtenaren, waaronder verschillende huidige en voormalige nationale leiders, in meer dan 91 landen en gebieden waaraan de documenten gekoppeld waren, was Oekraïne de thuisbasis van meer geheime offshore-holdings dan enig ander, inclusief Rusland.

Het Organised Crime and Corruption Reporting Project (OCCRP), dat bijgedragen uit het onderzoek bleek dat vlak voordat Zelenski tot president werd gekozen,

“hij schonk zijn belang in een belangrijk offshore-bedrijf, het op de Britse Maagdeneilanden geregistreerde Maltex Multicapital Corp., aan zijn zakenpartner – die binnenkort zijn belangrijkste presidentiële assistent zou worden. En ondanks het opgeven van zijn aandelen blijkt uit de documenten dat er al snel een regeling werd getroffen waardoor de offshore dividenden kon blijven betalen aan een bedrijf dat nu eigendom is van zijn vrouw.”

Zoals het was met het harde optreden tegen de vrijheid van meningsuiting en de politieke oppositie, probeerde het kantoor van Zelenski dat ook te doen rechtvaardigen het gebruik van offshores door het spook van de Russische agressie de schuld te geven.

Een adviseur van de stafchef van Zelenski zei dat de offshores noodzakelijk waren om de inkomens van de groep te ‘beschermen’ tegen de ‘agressieve acties’ van het ‘corrupte’ regime van voormalig president Viktor Janoekovitsj, die in 2014 werd afgezet tijdens een door de VS gesteunde kleurenrevolutie.

De dure eigendommen overgenomen door Zelensky-medewerkers in het centrum van Londen Het lijkt erop dat de kustgebieden slechts bescheiden toevluchtsoorden waren voor vervolgde Oekraïners.

Het was waar dat Zelensky en zijn partners in een televisieproductiebedrijf, Kvartal 95, een netwerk van offshore-bedrijven hadden opgezet dat minstens teruggaat tot 2012. Dat was ook het jaar waarin het bedrijf begon met het produceren van reguliere inhoud voor tv-stations die eigendom waren van Kolomoisky, het Oekraïense bedrijf. meest flamboyante oligarch en Zelensky's belangrijkste steunpilaar.

De Raider

Het is bekend dat Kolomoisky gasten heeft geïntimideerd door een levende haai te voeren die hij in een enorm aquarium in zijn kantoor in Dnjepropetrovsk bewaarde. naar verluidt bestelde huurmoorden. Als hij niet bestond, zou Richard Marcinko hem waarschijnlijk hebben uitgevonden als een slechterik in een van zijn films Rogue Warrior romans.

Kolomoisky was medeoprichter en was tot 2016 de hoofdeigenaar van PrivatBank, de grootste commerciële bank van Oekraïne, en van PrivatBank Group, een mondiale zakencoalitie waarvan de controle zich uitstrekt over duizenden bedrijven in vrijwel elke sector, van Oekraïne, de Europese Unie, Georgië, Rusland, de Verenigde Staten en elders.

He ontkent invloed hebben of nodig hebben op de president, maar toen het Internationale Monetaire Fonds daarna de gesprekken met de regering van Zelenski beëindigde er niet in slagen een nieuwe leningsovereenkomst te sluiten in 2019 (onder verwijzing naar wijdverbreide corruptie) Kolomoisky, vroeg in een interview wie er zou winnen als Zelenski gedwongen werd te kiezen tussen hem en IMF-leningen, antwoordde: “Dat zou ik doen.”

Oekraïense media hebben dat gedaan bekend dat Kolomoiski niet heeft ontkend dat hij de campagne van Zelenski heeft gefinancierd.

Kolomoisky bouwde zijn enorme fortuin bovenop PrivatBank voornamelijk als ‘overvaller’. In een 2015 verhaal voor betere Harper's Magazine over Zelensky's financier, Andrew Cockburn, kleurde de betekenis van die term in met de hulp van Matthew Rojansky, directeur van het Kennan Institute van het Woodrow Wilson Center for International Scholars.

Er zijn bedrijven in Oekraïne “geregistreerd met kantoren en visitekaartjes, bedrijven [die gespecialiseerd zijn in] verschillende dimensies van het bedrijfsovervallenproces, waaronder gewapende mannen om dingen te doen, het vervalsen van documenten, het omkopen van notarissen en het omkopen van rechters”, vertelde Rojansky aan Cockburn.

En volgens Rojansky is Kolomoisky “de beroemdste oligarch-raider, beschuldigd van het voeren van een massale overvalcampagne gedurende de pakweg tien jaar tot aan 2010.” Op een gegeven moment, hij wist te eindigen op de visumverbodlijst van de Verenigde Staten, waardoor hij het land niet binnen mag komen.

Maar de belangen van de oligarch gaan veel verder dan moordende zakelijke transacties, die overlappen met de zaken van Washington in de regio.

Tussen 2013 en 2014 steunden de VS een kleur revolutie in Oekraïne, wat resulteerde in een regimeverandering. Het veroorzaakte ook een burgeroorlog tussen regeringstroepen en pro-Russische separatisten in het oostelijke deel van het land, die zich onafhankelijk verklaarden van Kiev.

Te midden van deze crisis, waarnemend president Oleksandr Turchynov benoemd Kolomoisky-gouverneur van de oblast Dnipropetrovsk. Hij veranderde zijn personeel in een privéleger om de separatisten te bestrijden. Maar zelfs als Kolomojski veranderd in een krijgsheer, hij verwaarloosde zijn zakenimperium niet.

Door Washington goedgekeurde oligarch

In 2014 zal het IMF goedgekeurd noodhulp aan Oekraïne en injecteerde miljarden in de Nationale Bank van Oekraïne – de centrale bank van het land – om lokale commerciële banken te ondersteunen.

Via een wereldwijd plan waarbij PrivatBank-rekeningen en bedrijven uit de PrivatBank-groep betrokken waren en een corrupt Oekraïens rechtssysteem plunderde Kolomoisky miljarden aan IMF-hulp. Het bedrog was, zoals blijkt uit een reeks rechterlijke uitspraken, dat wel geschetst als volgt door Cockburn:

“Tweeënveertig Oekraïense bedrijven die eigendom zijn van 54 offshore-entiteiten die zijn geregistreerd in Caribische, Amerikaanse en Cypriotische rechtsgebieden en verbonden zijn met of verbonden zijn aan de Privat-bedrijvengroep, hebben leningen afgesloten bij PrivatBank in Oekraïne ter waarde van 1.8 miljard dollar. De firma's bestelden vervolgens goederen bij zes buitenlandse 'leveranciers'-bedrijven, waarvan er drie gevestigd waren in het Verenigd Koninkrijk, twee op de Britse Maagdeneilanden en één in de Caribische staat St. Kitts & Nevis.

De betaling voor de bestellingen – 1.8 miljard dollar – werd kort daarna vooruitbetaald op de rekeningen van de verkopers, die zich toevallig op het Cypriotische filiaal van PrivatBank bevonden. Nadat het geld was verzonden, regelden de Oekraïense importbedrijven met PrivatBank Ukraine dat hun leningen gegarandeerd zouden worden door de bestelde goederen.

Maar de buitenlandse leveranciers meldden steevast dat ze de bestelling toch niet konden uitvoeren en daarmee de contracten verbraken, maar zonder enige moeite om het geld terug te geven.

Joe Biden, voorgrond, en zoon Hunter tijdens de inauguratie van president Barack Obama, 20 januari 2009. (acaben, CC BY-SA 2.0, Wikimedia Commons)

Ten slotte hebben de Oekraïense bedrijven een aanklacht ingediend, altijd bij de Economische Rechtbank van Dnjepropetrovsk, waarbij ze eisen dat de buitenlandse leverancier de vooruitbetaling terugbetaalt en ook dat de garantie aan PrivatBank wordt ingetrokken. In 42 van de 42 gevallen heeft de rechtbank een identiek oordeel geveld: het voorschot moet worden teruggegeven aan het Oekraïense bedrijf, maar de leningsovereenkomst moet van kracht blijven.”

Gedurende deze periode hield Kolomoisky zijn activiteitenportfolio divers. Veertienentwintig was ook het jaar waarin de zoon van toenmalig vice-president Joe Biden, Hunter Biden, naar verluidt toegetreden tot de raad van bestuur van Burisma, een Oekraïens energiebedrijf waaraan Kolomoisky met een controlerend belang is verbonden, volgens Uw partner voor New York Post.

Emails verkregen Door de Post onthulde dat Vadym Pozharskyi, een beschermeling van Kolomoisky, in 2015 met Hunter communiceerde over een ontmoeting tussen Pozharskyi en de toenmalige vice-president Biden. Verder, bankgegevens van Hunter (rechtmatig verkregen volgens D&A Investigations) betalingen tonen hem door PrivatBank verstrekt.

In 2015 was Kolomoisky bezig met zijn volgende controverse, degene die uiteindelijk zou leiden tot de opkomst van Zelensky.

In maart van dat jaar kwamen Kolomoisky's mannen fysiek de controle over van Ukrnafta, de grootste olie- en gasproducent van het land, en UkrTransNafta, die vrijwel alle oliepijpleidingen in Oekraïne controleert. Dit was Kolomoisky's manier om zijn afkeuring te tonen over de schuchtere hervormingsinspanningen van de regering, die een directe bedreiging vormden voor de macht van de toenmalige president Petro Porosjenko.

Porosjenko wendde zich daarom tot Washington voor hulp, namelijk de toenmalige adjunct-staatssecretaris voor Europese en Euraziatische Zaken Victoria Nuland en Geoffrey Pyatt, die destijds de Amerikaanse ambassadeur in Oekraïne was.

Nuland is een interventionist die getrouwd is met aarts-neoconservatief Robert Kagan. Ze is geweest genaamd ‘de architect van de Amerikaanse invloed in Oekraïne’ speelde een belangrijke rol bij de regimeverandering en heeft sinds de dagen van Bill Clinton in elke presidentiële regering gediend, behalve die van Trump. Mensen als Nuland zijn de reden waarom presidenten komen en gaan, maar een interventionistisch buitenlands beleid blijft altijd bestaan.

Met de hulp van DC, in ruil voor Kolomoisky achteruitgaan in april 2015 had Porosjenko met succes de oligarch verwijderd van een jarenlang Amerikaans visumverbod twee weken later. Belangrijk is Pyatt en Nuland keek de andere kant op over het IMF-plan van Kolomoisky, terwijl Washington andere oligarchen vervolgde.

Ondertussen negeerde het ministerie van Buitenlandse Zaken de corruptie van Kolomoisky geprobeerd uit te leveren De Oekraïense oligarch Dmitry Firtash voor een omkopingsincident dat zou hebben plaatsgevonden in India. Zijn echte misdaad was echter het onderhouden van banden met de regering. Nuland speelde een rol bij het omverwerpen, evenals zijn associatie met de afgezette Oekraïense president Viktor Janoekovitsj.

Toen Firtash in beroep ging tegen zijn uitlevering, kwam een ​​Europese rechter aan het woord overeengekomen en afgerond dat “Amerika Firtash duidelijk zag als iemand die hun economische belangen bedreigde.” Niettemin heeft Washington een lang geheugen en zou Firtash wel eens kunnen eindigen toch terechtstaan ​​in de VS.

Zelfs toen hij van de Amerikaanse verboden lijst werd verwijderd, bleef Kolomoisky PrivatBank naar verluidt grote bedragen verduisteren en bedriegen. Sommige van zijn plannen verspreidden zich naar Amerikaanse bodem.

Volgens het ministerie van JustitieVan ongeveer 2008 tot en met 2016 heeft Kolomoisky frauduleuze leningen en kredietlijnen verkregen als onderdeel van een enorm plan totaal ten minste $ 5.5 miljard, dat wil zeggen ongeveer gelijk aan 5 procent van het toenmalige bruto binnenlands product van Oekraïne.

In de VS, miljoenen van die dollars zouden zijn witgewassen door middel van de aankoop van commercieel onroerend goed Ohio naar Kentucky en Texas. Bovendien Zelensky's weldoener zogenaamd gekocht een tiental staalfabrieken in kleine steden in heel Amerika, met in zijn kielzog failliete fabrieken, onbetaalde belastingen, rottende gebouwen en honderden staalarbeiders zonder baan.

By nationaliseren PrivatBank heeft Oekraïne in 2016 feitelijk de last van een reddingsoperatie van meerdere miljarden dollars op de schouders van de belastingbetalers gelegd.

'Dienaar van het volk'

Kolomoisky zou wraak nemen voor wat er in zijn domein gebeurde. De confrontatie met Porosjenko, die als vernederend werd gezien voor de oligarch, eindigde in maart 2015.

In oktober verschijnt de eerste aflevering van een nieuwe show, Dienaar van het volk uitgezonden op Oekraïne 1+1 zender, waarin Zelenski de hoofdrol speelde: een geschiedenisleraar op een middelbare school die onverwachts president van Oekraïne wordt en zich inzet voor de bestrijding van corruptie bij de overheid. 1+1 is eigendom van de 1+1 Media Group, een van de grootste Oekraïense mediaconglomeraten, waarvan de eigenaar volgens de Atlantic Council niemand minder dan Kolomoisky zelf, wat hem “aanzienlijke politieke invloed in het hedendaagse Oekraïne” opleverde. Zijn mediamiddelen werden gebruikt om de presidentsverkiezingen van 2019 van president Zelenskyy te promoten, wiens hitshows eerder op Kolomoisky’s netwerk werden uitgezonden.”

Uw partner voor Dienaar van het volk De serie zelf werd geproduceerd door Kvartal 95, het bedrijf opgericht door Zelensky, wiens partners door de Pandora Papers betrokken waren bij een netwerk van offshores. Na de hemelvaart van Zelenski sleutel figuren van Kvartal 95 sloot zich aan bij de regering van Zelensky.

Ivan Hennadijovitsj Bakanov bijvoorbeeld, gegaan van hoofd van de productiestudio tot leider van de veiligheidsdienst van Oekraïne onder Zelenski.

De show creëerde letterlijk Zelensky's presidentiële persoonlijkheid, waardoor hij effectief een onofficiële campagne tegen de zittende regering kon opzetten. tot 2018 maart, toen een politieke partij vernoemd naar de televisieserie werd geregistreerd bij het ministerie van Justitie.

In december 2018 Zelenski officieel aangekondigd zijn presidentskandidatuur 1+1.

Zelensky, de creatie van een oligarch, voerde campagne voor het presidentschap als het personage dat hij speelde in een comedyserie met een feest vernoemd naar de show naar de overwinning in 2019.

Tijdens de race plaatste Volodymyr Ariev, een politieke bondgenoot van de zittende president Porosjenko, een grafiek op Facebook waarin hij beweerde dat deze liet zien hoe Zelenski en zijn televisieproductiepartners begunstigden waren van een constellatie van offshore-bedrijven die naar verluidt miljoenen ontvingen van Kolomoisky's PrivatBank.

De beschuldigingen werden destijds als ongegrond afgedaan, maar uit de Pandora Papers bleek dat informatie over verschillende bedrijven in het netwerk overeenkwam met de grafiek van Ariev, de OCCRP. bekend.

Kort nadat ze de leiding hadden overgenomen, begonnen Zelenski en zijn Dienaar van het Volk partij Oekraïense ministers te ontslaan, zogenaamd vanwege inefficiëntie, met de reputatie dat ze hervormers van de corruptiebestrijding.

Daria Kaleniuk, hoofd van het Oekraïense anti-corruptie actiecentrum, vertelde dit Uw partner voor Washington Post in maart 2020 dat de affaire heeft het bericht verzonden dat Zelensky ‘iemand kan ontslaan die een risico neemt, omdat hij de juiste dingen doet, en deze persoon de schuld kan geven van inefficiëntie.’

De in Kiev gevestigde hervormingsverslaggever Oleg Sukhov echode het sentiment van vorig jaar, toen hij schreef dat “Zelenski corrupte functionarissen consequent tegen vervolging heeft beschermd en hervormingen op het gebied van de corruptiebestrijding heeft stopgezet.” Aan de andere kant, toen hij werd geconfronteerd met een petitie waarin werd opgeroepen tot zijn ontslag, Zelensky weigerde te schieten Oleh Tatarov, zijn plaatsvervangend stafchef, die was beschuldigd van omkoping.

De mensen die op het hakblok werden geplaatst, waren ook degenen die het meest waarschijnlijk de macht van oligarchen als Kolomojski zouden bedreigen, van wie Zelenski wellicht het een en ander heeft geleerd.

Tijdens een persconferentie in 2020 zei hij merkte dat hij ‘herinnerd wilde worden als de president die goede wegen in Oekraïne heeft aangelegd’. Een van de weinige bouwbedrijven die tijdens zijn ambtsperiode een aanzienlijk deel van de staatsfondsen hebben ontvangen voor de aanleg van openbare wegen is PBS LLC, dat verbonden is met Skorzonera LLC, een bedrijf dat mede-eigendom is van Kolomoisky, volgens bedrijfsgegevens. 

PBS is geweest verdachte door Oekraïense onderzoekers van het verduisteren van miljoenen staatsfondsen voor wegwerkzaamheden. A uitspraak door een rechtbank in de oblast Ivano-Frankivsk opgemerkt dat het samen met het door Kolomoisky gecontroleerde Skorzonera verbonden is als onderdeel van een web van gerelateerde bedrijfsentiteiten met overlappende adressen en personeel. PBS en Skorzonera hadden hun belastingaangiften zelfs vanaf hetzelfde IP-adres verzonden.

Met name voormalig minister van Douane Maxim Nefyodov was een van de hervormers die door Zelenski werden ontslagen. Nefyodov staat vooral bekend vanwege zijn creatie ProZorro, een systeem dat is ontworpen om de corruptie in de Oekraïense overheidsaanbestedingssector aan te pakken.

Na ontslagen vallen Nefyodov, de partij van Zelenski, gebruikte daar haar meerderheid voor wetgeving aannemen dat zou het mogelijk maken om het duurste wegenbouwproject in de moderne Oekraïense geschiedenis te bouwen zonder toezicht, met uitzondering van ProZorro.

Afgelopen juni heeft de Kiev Bericht gerapporteerd hoe Zelenski “de uitgaven aan wegenreparaties heeft verdubbeld, een beroep heeft gedaan op het COVID-hulpfonds en geld heeft uitgegeven dat Oekraïne voor internationale rechtbanken heeft gewonnen.” Een interessante bron van contant geld, gezien het feit dat het IMF goedgekeurd een miljard dollar hulppakket in 2020 “om Oekraïne te helpen het hoofd te bieden aan de uitdagingen van de COVID-19-pandemie door betalingsbalans- en begrotingssteun te bieden.”

Is het mogelijk dat Zelenski een pagina uit Kolomoisky's boek heeft gehaald door zich met internationale hulp vrijheden te permitteren? Het is moeilijk met zekerheid te zeggen.

Ook onduidelijk is waarom het ministerie van Buitenlandse Zaken afgelopen maart besloot Kolomoisky opnieuw te sanctioneren nadat hij ondanks zijn eigen internationale plannen van de slechte lijst was gehaald. In een persverklaringMinister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken zei dat de reden “te wijten was aan zijn betrokkenheid bij aanzienlijke corruptie.” Maar dat wisten ze al toen ze hem de eerste keer op de lijst zetten en van de lijst haalden.

Nog vreemder is dat Blinken specifiek de jaren 2014 tot 2015 aanhaalde, toen Kolomoisky ‘betrokken was bij corrupte daden die de rechtsstaat en het vertrouwen van het Oekraïense publiek in de democratische instellingen en publieke processen van hun regering ondermijnden, inclusief het gebruik van zijn politieke invloed en officiële macht voor zijn persoonlijke doeleinden. voordeel."

Nogmaals, dit is geen openbaring, gezien het feit dat Nuland voor het eerst in die periode een rol speelde bij het van de lijst halen van Kolomoisky, toen Blinken onder Obama als plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur diende. Blinken maakte niet eens melding van Kolomoisky's vermeende plunderingen in Amerika.

Marionet van intriges

In 2019, net nadat Zelenski zijn verkiezing had gewonnen, gaf Kolomojski te kennen dat hij bereid was olie over troebel water te gieten en vrede te sluiten met Rusland.

De burgeroorlog in Oost-Oekraïne heeft tot nu toe ruim 14,000 levens geëist. De oligarch zei dat het genoeg was: 'Ze zijn sowieso sterker. We moeten onze betrekkingen verbeteren”, zei hij over Rusland en Oekraïne volgens Uw partner voor New York Times.

Maar hij zag ook een obstakel: “Mensen willen vrede, een goed leven, ze willen geen oorlog voeren. En jij [Washington] dwingt ons om oorlog te voeren, en geeft ons er niet eens het geld voor.

Hebben de VS de beschermheer van Zelenski gesanctioneerd, zoals zij Firtash hebben gedaan, om hem in de goede richting te duwen?

In het laatste geval dreigden de VS Firtash te arresteren wegens omkoping om Janoekovitsj onder druk te zetten een handelsovereenkomst met de EU te ondertekenen. Maar de deal was in werkelijkheid een truc om de Russische economie te destabiliseren.

Ondanks dat Janoekovitsj wordt gekarakteriseerd als louter ‘pro-Russisch’ The Economist uitgelegd, gaf er de voorkeur aan “de status quo te behouden en zich niet bij een van beide kampen aan te sluiten, terwijl ze [de EU en Rusland] blijven uitmelken.” En dus persten de Verenigde Staten zijn vriend onder druk om Janoekovitsj aan te moedigen de gewenste kant op te gaan.

“Als Janoekovitsj ervan overtuigd zou worden om van gedachten te veranderen, zou het dreigen om zijn sponsor Dmitry Firtash achter de tralies te zetten een krachtig hefboomeffect zijn”, schreef Cockburn. “Vier dagen later gaf Janoekovitsj te kennen dat hij bereid was te tekenen, waarop Washington het verzoek introk om zijn bondgenoot van de miljardair te ketenen.”

Maar Janoekovitsj veranderde van koers en accepteerde een tegenaanbod van Moskou, een moment dat het brandpunt werd van een kleurenrevolutie. Per Cockburn: “Er volgden straatprotesten in Kiev, gretig gesteund door Nuland, die vervolgens uit dankbaarheid koekjes uitdeelde aan de demonstranten.”

Janoekovitsj vluchtte op 22 februari uit Kiev. Vier dagen later hernieuwde Washington zijn pogingen om Firtash te arresteren. “Dat hebben ze naar behoren gedaan. Firtash zat kortstondig gevangen, betaalde het equivalent van een borgsom van 174 miljoen dollar en wachtte tot een rechtbank uitspraak zou doen over zijn beroep tegen uitlevering.”

Of iets soortgelijks gebeurde met de oligarch van Zelenski is een andere goede vraag; waarschijnlijk een vraag die niet snel zal worden beantwoord.

De grote leugen

De oorlog heeft Zelenski volledig opnieuw uitgevonden, waardoor zijn door schandalen geteisterde presidentschap, dat werd gekenmerkt door gebroken beloften, werd gered. Als Kiev International Institute of Sociology peiling toonde aaneind januari steunde slechts 24 procent van de kiezers hem.

Maar nu, dankzij de omarming door het Westen van de nieuwe persoonlijkheid van de acteur, die hem vaak onberispelijk maakt, is Zelensky de ontvanger geworden van onvoorwaardelijke aanbidding en enorme hoeveelheden internationaal hulpgeld.

“Voor de oorlog stuurden de VS 300 miljoen dollar per jaar naar Oekraïne”, zegt Mark Cancian, senior adviseur bij het Centrum voor Internationale en Strategische Studies.  NPR. Nu geven we 100 miljoen dollar per dag aan wat tot voor kort werd beschouwd als “het meest corrupte land van Europa."

Momenteel ligt alleen de regering van de Verenigde Staten op koers om ruim 50 miljard dollar op te leveren van de totale hulp aan Oekraïne. Ter vergelijking: het ministerie van Binnenlandse Veiligheid geschat dat de door Trump voorgestelde grensmuur ongeveer 21.6 miljard dollar zou kosten.

Vooral de Republikeinen hebben zich de eerste twee jaar van Trumps ambtstermijn verzet tegen zijn pogingen om de muur te financieren en te bouwen met tegenzin akkoord om in één klap slechts een fractie te steunen van wat zij voor Oekraïne hebben goedgekeurd, en daarbij zelfs het patriottisme van hun critici ter discussie te stellen.

Hoe groot is de kans dat die miljarden aan internationale hulp zullen verdwijnen in goed verbonden zakken? 

Niemand stelt deze of andere belangrijke vragen. Net zoals niemand vroeg of het vreemd was toen Zelenski bepaald dat Rusland “alle inwoners” van de Oekraïense hoofdstad zou moeten doden om het in handen te krijgen.

ZIJN, lijkt de hoge prijs die de 'dienaar van het volk' bereid is de Oekraïners te laten betalen; en een die Washington graag door de Amerikanen laat subsidiëren.

Pedro Gonzalez is een senior schrijver bij Chronicles: een tijdschrift over de Amerikaanse cultuur, en de auteur van de Tegen nieuwsbrief.

Dit artikel is van IM-1776.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.