De voormalige Australische minister van Buitenlandse Zaken Bob Carr zegt dat het tijd is voor de VS sloot de boeken over de rampzalige oorlogen die door George W. Bush waren losgelaten.
De Australische premier Anthony Albanese, links, tijdens de QUAD-bijeenkomst in Tokio op 24 mei. (CC BY 4.0, Wikimedia Commons)
By Bob Karr
De Sydney Morning Herald
TTwee jaar geleden heb ik bij mijn plaatselijke afdeling van de Australische Labour Party een motie ingediend waarin ik er bij de ALP op aandrong de intrekking van de uitleveringsprocedure tegen Julian Assange te steunen. Maroubra ALP is geen binnenstad. Je zou het kunnen beschouwen als een bastion van rechts. De motie werd vrijwel unaniem aangenomen. Na het debat kwam een lid naar voren en zei: “Ik denk dat Assange waarschijnlijk een narcistische klootzak is, maar hij is van ons.”
Dat wil zeggen, hij is een Australiër.
Het was de regering-Trump – waarschijnlijk op aandringen van de toenmalige CIA-chef Mike Pompeo – die de uitlevering van Assange nastreefde. De regering-Morrison sloeg zelfs het zwakste gehinnik van protest af. Het was alsof we geen soevereine regering waren, maar dat een bepaalde categorie Amerikaans grondgebied, zoals Puerto Rico en een houder van een Australisch paspoort, bescherming tegen de wraakzuchtige woede van een hoek van het Amerikaanse veiligheidsapparaat niet waardeerde. Een Frankrijk of Duitsland – een Nieuw-Zeeland - zou niet zo laf zijn geweest.
Meest krachtige argument
Hier ligt het krachtigste argument van premier Anthony Albanese, terwijl hij de regering-Biden een besluit uit de doeken doet doen om stilletjes de achtervolging van Assange stop te zetten, zelfs nadat Groot-Brittannië vrijdag heeft aangekondigd dat het zijn uitlevering aan de Amerikaanse Albanezen heeft goedgekeurd. Volgens de Australische publieke opinie lijkt het erop dat de ene regel geldt voor de Amerikanen, en de andere voor de burgers van zijn bondgenoot.
Albanezen kunnen Washington er zachtjes aan herinneren dat president Barack Obama de straf van Chelsea Manning heeft omgezet. Dat wil zeggen, hij hief haar straf op omdat ze het materiaal waarover hij publiceerde aan Assange had geschonken Wikileaks in 2010.
(Klik op de foto om de video te bekijken.)
Dit was de video over een bijkomende moord waarin soldaten in een Amerikaanse Apache-helikopter in 2007 in Irak burgers neermaaiden met hun automatische wapens. De video legde het gebrek aan Amerikaanse regels voor betrokkenheid bloot, maar meer dan dat scheurde de rechtvaardiging voor het neoconservatieve avontuur weg. van de oorlog in Irak.
Manning, de Amerikaan die het materiaal aan Assange heeft doorgegeven, wordt vrijgelaten, terwijl de Australiër die het heeft gepubliceerd wordt uitgeleverd, berecht in Virginia en de rest van zijn leven in wrede opsluiting in een streng beveiligde gevangenis, waarschijnlijk op de vlakten van Oklahoma.
De Albanezen hoeven niet te zeggen – omdat de Amerikanen dat weten – dat we een verdomd goede partner zijn. Een verzoek aan Assange is een kleine verandering in een dergelijke alliantierelatie. We herbergen essentiële Amerikaanse communicatiefaciliteiten die Australië waarschijnlijk tot een nucleair doelwit zullen maken. We organiseren scheepsbezoeken, vliegtuigen en mariniers, waarover hetzelfde onheilspellende punt zou kunnen worden gemaakt. En als sluitstuk geven we ongeveer 150 miljard dollar uit aan de aanschaf van Amerikaanse kernonderzeeërs.
We hebben een nieuwe premier gekozen die binnen enkele uren vertrok naar een bijeenkomst van de Quad – de VS, Japan, India en Australië – waar hij sprak over de continuïteit van het Australische beleid ten aanzien van de zogenaamde Indo-Pacific. Hij arriveerde in Tokio met een positief klimaatbeleid – muziek in de oren van Biden – en toewijding aan de Stille Zuidzee. Een herkozen Morrison zou zijn verschenen met een norse, versleten, vijandige retoriek over China – welkom genoeg in de VS, maar die niet méér waarde zou toevoegen dan een poedel die zijn meester op de hielen zit te keffen.
De VS kunnen nauwelijks nee zeggen
De Japanse premier Fumio Kishida verwelkomt de Australische premier Anthony Albanese op de Quad-bijeenkomst in mei. (Quad-leidersbijeenkomst Tokio 2022)
Zo gezegd kunnen de VS nauwelijks nee zeggen – dat wil zeggen tegen een Australische premier die dit met vastberadenheid en vertrouwen bekendmaakt, zoals hij in december over Assange zei: ‘Genoeg is genoeg.’ Dat wil zeggen, het is genoeg dat hij de drie jaar in de Belmarsh-gevangenis heeft doorstaan, soms met armen en benen geketend alsof Hannibal Lecter, bovenop acht jaar zelfopgelegde ballingschap in de Ecuadoriaanse ambassade.
In de context van de rol van Australië als bondgenoot – het gewicht dat we leveren voor het Amerikaanse imperium – kost een besluit om Assange vrij te laten rondlopen ongeveer vijf minuten van de aandacht van president Joe Biden in het Oval Office. En onze ambassadeur in Washington zou door de Senaatsgangen heen en weer moeten lopen om de Republikeinen te vertellen dat, als ze onze vriendschap waarderen, ze de president misschien kunnen ontslaan omdat hij hierover naar Canberra heeft geluisterd.
Assange-aanhangers buiten de Ecuadoraanse ambassade, 16 juni 2013, Londen. (Wikimedia Commons)
Hoe het ook zij, zo zouden Biden en zijn adviseurs kunnen concluderen, het wordt tijd dat alle bagage van Afghanistan en Irak wordt losgelaten. Afghanistan was Amerika's langste oorlog die werd gevoerd om Al-Qaeda uit te schakelen en later de Taliban te verdrijven. Na twintig jaar verkwisting van bloed en schatten hebben de Taliban de macht stevig in handen en claimt Al-Qaeda het ellendige land opnieuw als toevluchtsoord.
De oorlog in Irak bleek slechts de paradox van onbedoelde gevolgen, waarbij Islamitische Staat op de wereld werd losgelaten en een zegen werd geboden aan de Iraanse machtsprojectie. Door Assange te achtervolgen lijkt het erop dat de onafgemaakte zaken van deze oorlogen neerkomen op de achtervolging van één geketende Australiër, zelfs alsof het grijpen van Assange de laatste uiting is van Amerikaanse frustratie over de nederlagen op het slagveld door haveloze opstandelingen. Het wordt tijd dat de rusteloze reus de boeken sluit over de rampen die George W. Bush heeft losgelaten.
Vorige week zei Bill Clinton voor het eerst dat hij vreesde voor de toekomst van Amerika als een ‘constitutionele democratie’. Hij verwees naar wetten die zijn uitgevaardigd door Republikeinse gouverneurs van de staat en die het moeilijker maken om te stemmen en gemakkelijker voor staatsfunctionarissen om de volksstemming ongedaan te maken. En de terugkeer van voormalig president Donald Trump. Vijftig procent van de Amerikanen denkt dat hun land op een burgeroorlog afstevent; een vergelijkbaar aantal denkt dat hun land uiteindelijk een dictatuur zal worden.
Maar naarmate het land lager op de lijst van democratieën van Freedom House terechtkomt, kan de gehavende Amerikaanse republiek de wereld het een en ander leren over haar recht op vrijheid van meningsuiting in het Eerste Amendement. Zijn claim een natie van wetten te zijn wordt sterker als Assange, deze dissidente uitgever, de dreiging van uitlevering laat wegnemen. Als hij ter dood in de gevangenis zou worden veroordeeld, The New York Times en The Washington Post Er zou een precedent tegen hen ontstaan wanneer ze slechte oorlogen en de gruweldaden die in hun kielzog zouden volgen, aan de kaak zouden willen stellen.
Het leger in de VS en Australië heeft moeten toegeven dat er geen levens verloren zijn gegaan door Assange. Maar zonder de verwilderde gevangene in Belmarsh zouden we nooit hebben gehoord van ernstige oorlogsmisdaden in een contraproductieve oorlog.
Onze nieuwe premier kan zeggen: “Wij zijn ook geen fan van die man, mijnheer de president, maar het heeft lang genoeg geduurd. We zijn goede bondgenoten. Laat deze maar vallen.”
En als de Albanezen ernaar vragen, vermoed ik dat Amerika het daarmee eens zal zijn.
Bob Carr is de langstzittende premier van NSW en voormalig minister van Buitenlandse Zaken van Australië.
Dit artikel is vanDe Sydney Morning Herald en gepubliceerd met toestemming van de auteur.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Veel loyalisten van de Democratische Partij, waaronder Biden, zullen Asssange nooit vergeven dat hij de corruptie van de partij vlak voor de HRC/Trump-verkiezingen aan het licht heeft gebracht. De blootstelling had niets te maken met het HRC-verlies. HRC verloor lang vóór de blootstelling. Tegen de tijd dat Wikileaks het bewijsmateriaal publiceerde, had iedereen al een besluit genomen. Niettemin hadden HRC en de Partij een zondebok nodig en Assange voorzag hen van de perfecte geit. God verhoede dat ze de verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen mislukte neoliberale beleid, dat juist de mensen blijft straffen waarvan ze verwachten dat ze op hen zullen stemmen.
In 2019 boden de VS Ecuador een reddingspakket van het IMF aan in ruil voor de uitlevering van Assange. Ecuador was wanhopig op zoek naar geld. Zoals Whitney Webb beschrijft, werd Ecuador al eerder door de VS opgejaagd en bedreigd over veel minder belangrijke zaken.
3-6-19, “De invloed van het IMF in Washington”, Whitney Webb, Mint Press News…hxxps://www.mintpressnews.com/ecuadors-cooperation-bought-imf-loans-washington-waxes-optimistic-assange-extradition/255942 /
De stilte in Australië is oorverdovend.
Ik ben bang dat de trieste waarheid is: het kan de Albanezen niets schelen, Biden weet nauwelijks meer wie Assange is. Ze zullen hem vermoorden, de enige vraag is: hoe?
Ik vermoed dat hij zelfmoord pleegt terwijl alle camera's in Belmarsh uitstaan. Dan vergeet geleidelijk iedereen het ding.
Dit is de westerse wereld die hopelijk zal worden overgenomen door Oost en Zuid.
Is er reden om aan te nemen dat de Albanezen enig belang hebben bij het welzijn van Julian Assange, in ieder geval genoeg om de woede van Big Daddy USA op de hals te halen?
Een reflexmatige reactie op “… is Biden coherent genoeg om te begrijpen waarom hij Julian MOET bevrijden?”
Biden is niet langer, te allen tijde zelfs coherent genoeg om te beseffen dat hij geen feitelijk gezag uitoefent. En bovendien werd de echte macht van het Amerikaanse presidentschap al lang geleden overgenomen door clandestiene opstandelingen (CIA).
Het lijkt op hand in hand werken met de kunstgrepen van kunstmatige intelligentie (AI)-agenten die proberen ons allemaal in zelfrijdende voertuigen te veranderen, waarbij geen enkele echte kritische denker zelfs maar aan het stuur hoeft te zitten.
De echte macht ligt in de vermeende persoon – de robots van Silicon Valley.
Zelenskyy, de pop, is slechts één pop in een dodelijke poppenkast, 'Pinokkio en de jongleur'.
Wij, de mensen, zijn al lang geleden ‘geschokt en onder de indruk’ en terechtgekomen in een permanente staat van vervreemde verdoving! Ik spreek natuurlijk alleen voor één persoon!
Moet het zelfs maar vermeld worden; deze opmerking is, zoals alle commentaar, een persoonlijke mening; de uitdrukking van gedachten, vrijuit en openlijk gesproken, en waarvan wordt beweerd dat dit is waar het eerste Amendement over gaat, in een democratisch land!
Moet elke uitgever zich eerst vrijspreken van de geuite standpunten, met disclaimers, zoals: de geuite standpunten zijn uitsluitend die van een auteur of commentator?
“De vijand is angst. Wij denken dat het haat is; maar het is echt angst.”
? Gandhi
We zijn een natie van advocaten geworden. Onze leider, Kapitein Obvious, benadrukt dat disclaimers ons beschermen tegen rechtszaken.
Toen ik in de winkel was, kreeg ik een grote zak pinda's om de eekhoorns te voeren. Op de achterkant staat in grote letters: Waarschuwing: bevat noten.
In plaats van gewoon weer een pessimistische nee-zegger te geven over wat duidelijk een gerespecteerd, goed doordacht plan is om een einde te maken aan de onrechtvaardige opsluiting van Assange, waardeer en steun ik dit ten volle.
Ik steun de Albanezen die deze tactiek van Bob Carr toepassen, omdat waar hij over spreekt specifieke financiële en politieke voorbeelden zijn van de nieuwe Australische regering die de VS steun geeft op de geografische locatie die cruciaal is om de Amerikaanse hegemonie enorm te helpen. Hoewel ik de Amerikaanse hegemonie helemaal niet goedkeur of steun, zou de AUKUS-overeenkomst krachtig genoeg moeten zijn om de ‘5 minuten’ van Biden een einde te laten maken aan de complete aanfluiting van gerechtigheid die Assange is aangedaan. Zoals zelfs China opmerkt, is de uitlevering van Assange een spiegel voor de hypocrisie van de VS die beweren een vrije pers te steunen.
Een vrije pers is essentieel voor een democratie. Ik ben Bob Carr dus zeer dankbaar dat hij zich publiekelijk heeft uitgesproken en heeft geprobeerd de Albanezen zover te krijgen dat hij van Biden eist dat deze zaak onmiddellijk wordt stopgezet.
Dank ook aan Consortium News voor de rol die het speelt bij het publiceren van het echte nieuws.
Biden zal de vervolging van Assange alleen stoppen als er naast gerechtigheid ook andere politieke redenen zijn. Gedurende zijn hele carrière heeft Biden heel vaak wat goed is voor de Amerikanen opzij gezet ten gunste van het behagen van zijn bijdragers. Hij heette niet 'Mr. MBNA” voor niets toen hij hielp bij het veranderen van de faillissementswetten om creditcardmaatschappijen te bevoordelen, wat een leven van dienstbaarheid voor studenten mogelijk maakte. Hij hielp de dood van zoveel onschuldige mensen veroorzaken door op te komen voor de oorlog in Irak door schijnhoorzittingen te houden om ons naar die catastrofale oorlog te leiden. Hij steunde de verachtelijke TPP en zijn destructieve voorganger NAFTA. En zo verder tot vervelens toe. Hij is gewoon de zoveelste bedrijfsclown. In de tussentijd kan hij Assange vrijlaten omdat het zou kunnen helpen bij de tussentijdse verkiezingen, maar misschien is hij, net als Schumer, te laf om zich tegen de inlichtingengemeenschap te verzetten. Nu we november naderen, zien we mogelijk een verschuiving in de verhalen die worden opgelegd. (Ik zag dat de NY Times, de belangrijkste uitlaatklep voor de Amerikaanse overheid, een verhaal publiceerde dat suggereerde dat Oekraïne het conflict zal verliezen, tenminste als je de vele onschuldige Oekraïners die al zijn opgeofferd niet meetelt.
Wat er ook gebeurt, ik ben het met Caitlin Johnstone eens: Assange doet zijn belangrijkste werk ooit: blootleggen hoe verrot de Amerikaanse regering is geworden onder Trump en Bien, en hoe slaafs de regering van Groot-Brittannië is.
Wat je moet begrijpen: Australiërs zijn de domste en meest egocentrische amalgaam van wezens die je je kunt (of niet) kunt voorstellen. Ik zou het moeten weten, ik ben er één; geboren uit Ierse/Pommie grootouders geboren in 1946.
Er bestaat niet zoiets als een Australisch staatsburger. De enige verwijzing naar ‘burger’ in de Grondwet heeft betrekking op buitenlandse burgers.
"Burgerschap"; zoals die bestaat, komt in dit land neer op niets meer dan een wettelijke vergunning.
Australië is het schoothondje van de VS en de Poms. Australische premiers hebben geen invloed op het Witte Huis, ongeacht wie de rol van president vervult.
Julia Gillard (Labour-partij) wilde als premier het staatsburgerschap van Julian intrekken. Alberners zullen niets doen.
jack flanigan
Boris Johnson zal er alles aan doen om na de Brexit een handelsovereenkomst met Amerika te sluiten.
Hij was er de voornaamste coureur voor en daar valt bijna niets van te merken.
Hij en zijn kabinet zullen graag principes opofferen voor politieke ‘overwinningen’.
Tony Burke, de Australische minister van Werkgelegenheid en relaties op de werkplek, zegt tegen Sky News: “Er moet een einde komen aan de kwestie. Australië is geen partij bij de vervolging die hier plaatsvindt [en] elk land heeft zijn eigen rechtssysteem” lijkt de buitensporige naïviteit van de heer Burke te suggereren over de integriteit van de juridische en politieke systemen van beide landen, vooral als je de opmerkingen van de VN in ogenschouw neemt. Speciale Rapporteur voor Marteling, Nils Melzer.
Hij heeft Julian Assange beschreven als iemand die “alle symptomen vertoont die typerend zijn voor langdurige blootstelling aan psychologische marteling” en “wat we van de Britse regering hebben gezien is regelrechte minachting voor de rechten en integriteit van de heer Assange.” Hij vervolgde: “terwijl de Amerikaanse regering vervolgt De heer Assange voor het publiceren van informatie over ernstige mensenrechtenschendingen, waaronder marteling en moord, blijven de functionarissen die verantwoordelijk zijn voor deze misdaden straffeloos genieten.’ Hij vervolgde met te zeggen dat “de voortdurende blootstelling aan willekeur en misbruik binnenkort zijn leven kan kosten.”
Vanaf nu is de jury uit over de bereidheid van deze Australische regering om, in tegenstelling tot eerdere laffe regeringen uit het verleden, haar verantwoordelijkheid uit te oefenen namens haar staatsburger Julian Assange, en haar oordeel valt nog te bezien.
Assange is bezig met het rapporteren van de waarheid. Hij deed zijn werk en deed het goed. De steun van de laffe ‘nieuwsverslaggevers’ in dit land laat zien hoe laag ze zijn gezakt. Geen van hen heeft iets waardevols gezegd, en dat geldt ook voor hun nieuwsverslaggeving. Dit is de reden waarom ik het nieuws niet heb bekeken, omdat het geen nieuws is. Het is helemaal niets. Het echte nieuws wordt gebracht door Consortium News, The Greyzone, Strategic Culture, en door de echte journalisten die het verlies van hun baan hebben overleefd door te worden losgelaten door onze gewaardeerde kranten (NYT, Washington Post) enz. Degenen die naar sites zijn gegaan zoals Rumble of Substack zijn nu in staat de waarheden uit te drukken dat ze zijn gemuilkorfd door onze Homeland Security en andere overheidsinstanties die de waarheid vrezen. Assange is het middelpunt van deze oorlog tegen de waarheid. Door hem in de gevangenis te stoppen zal deze oorlog op de achtergrond blijven voortwoekeren en dat zal ons verzwakken omdat we ons zo laf gedragen. Hij is genoeg gemarteld. Ik ben blij dat de geachte Rob Carr opstaat en zegt wat er gezegd moet worden.
Het is moeilijk voor te stellen dat een van deze twee rechtse autoritairen zou doen waar de kop over fantaseert.
Joe Biden heeft aangedrongen op de kans om Assange te martelen en te vermoorden sinds hij aan de macht kwam. Zijn regering had deze hele uitleveringsshow met één enkele aankondiging kunnen beëindigen. In plaats daarvan blijft Joe's gemene team duwen en duwen om de man in handen te krijgen en zijn zin met hem te krijgen. En de Australische leiders die vóór de oorlog en het bedrijfsleven zijn, hebben tijdens deze hele travestie geen enkele belangstelling getoond voor de waarheid of voor onafhankelijke journalistiek.
Het is vooral moeilijk voor te stellen dat dit gebeurt terwijl Joe op weg gaat naar zijn “Dead Journalist” Tour naar Saoedi-Arabië en Israël.
Nou Bob, het heeft geen zin om hoopvol te worden over de nieuwe Australiër
premier, omdat de Australische leiders down under zijn
de duim van Washington
Ja, je hebt gelijk – helaas. Maar dat betekent niet dat deze nieuwe regering de moeite niet kan nemen. Niet dat ze het nu nodig hebben, maar Assange uit de klauwen van de VS halen zou veel goede wil genereren (en stemmen natuurlijk!).
Zal uw hoop oprecht zijn, maar kijk eens naar
de Anti-oorlogskop van vandaag over Australië
parlement en huil
Precies, geen enkele politicus heeft de ballen om zich tegen de VS te verzetten; zij vullen waarschijnlijk hun zakken met Amerikaanse dollars
hxxps://en.wikipedia.org/wiki/The_Sleep_of_Reason_Produces_Monsters
Biden had alle reden om het besluit van Trump over Assange en JCPOA terug te draaien, dus nu is het niet de tijd van de rede, maar van het produceren van monsters. Ethiek en politiek opportunisme wijzen in dezelfde richting... dat is niet voldoende. Laten we hatelijk zijn en onszelf pijn doen.
Tegenwoordig betekent ‘zachte macht’ het circuleren van ‘minder solide’ (en dus zachte) ‘inlichtingen aan de pers’. Het beste waar ik op hoop is een collectieve kater na een aanval van redeloosheid. Ondanks al het cynisme juich ik Ben Carr en zijn artikel toe: na verloop van tijd komen druppeltjes samen in een rivier.
Ik moet benadrukken dat het cynisme dat ik hierboven noemde, het mijne is.
Iedereen moet opstaan en deze uitlevering voorkomen door de overhand te krijgen op Biden en Garland.
Biden
een zwakke man, sinds zijn begin in de politiek, van zijn element. Een fraudeur die stoer en scherp probeert over te komen, maar altijd net niet klopt.
Hij heeft begeleiding nodig en de Albanezen kunnen die geven.
Hij had deze stap al vanaf het begin van zijn presidentschap moeten maken. De zwakte van Biden is juist dat hij dit presidentschap nooit heeft bereikt.
Het glijdt onder hem door en blijft slippen.
Daryl R
“Het leger in de VS en Australië heeft moeten toegeven dat er geen levens verloren zijn gegaan door Assange.” Het is tijd om een einde te maken aan de hypocrisie en schande die gepaard gaat met het gevangenzetten en martelen van een man vanwege zijn journalistiek. Dit alleen al in de afgelopen twintig jaar laat zien in welke schande de VS terecht zijn gekomen. De neiging om zijn behandeling te verzachten met termen als ‘narcist’ is ook weerzinwekkend.
IJScrambling – Absoluut perfect! Hij is het tegenovergestelde van narcist…. hij offerde zichzelf op om de verschrikkelijke waarheid over oorlog en imperialisme te vertellen, en behoort tot vele andere moedige klokkenluiders zoals Daniel Hale die worden gestraft voor hun goede daden. Gelukkig heeft hij een slimme vrouw en een juridisch team, onder wie Daniel Ellsberg en Noam Chomsky. Ik e-mail het Witte Huis bijna dagelijks, zoals we allemaal zouden moeten doen.
Ik kan me niet herinneren hoeveel decennia het geleden is dat ik mij optimistisch heb gevoeld over de grove onrechtvaardigheden die door het Amerikaanse imperium zijn begaan, maar ik moet wel zeggen dat het door de heer Carr geschetste scenario het eerste stukje potentieel substantiële hoop is dat ik heb ik al veel te veel jaren gehoord. De vraag is: is Biden coherent genoeg om te begrijpen waarom hij Julian MOET bevrijden?
Ik kreeg een tegenovergestelde interpretatie van de recente verklaringen – ik dacht dat met “dit heeft lang genoeg geduurd” de betekenis was dat de advocaten van Assange moesten stoppen met in beroep gaan en hem gewoon al moesten laten uitleveren. Deze interpretatie past zeker in de langdurige en totale verlating van Assange door Australië. Als hij uiteindelijk naar de VS wordt gestuurd om te sterven, is hij niet langer zo'n constante schande.
Ik deel het optimisme dus niet. Maar mijn interpretatie kan totaal verkeerd zijn, dat hoop ik zeker.
Wat mij betreft, ongeacht de “juridische” precedenten die rond Chelsea Manning draaien of helemaal teruggaan tot Daniel Ellsberg en hoe ze werden behandeld door de rechtbanken of door de uitvoerende macht, of de acties nu voortkwamen uit strikte jurisprudentie of eenvoudige menselijkheid zal ik altijd volhouden dat, zoals de Verenigde Staten in elk geval meedogenloos doen, het nooit gerechtvaardigd of legitiem is om oorlogsmisdaden te verdoezelen, vooral misdaden tegen de menselijkheid van de meest flagrante soort, zoals keer op keer ontdekt, door simpelweg ze “geheim” verklaard en een daad van verraad om te onthullen. De zogenaamde ‘veiligheid’ van de Amerikaanse staat, die vaak niet meer is dan een misleidende poging om de schuld voor monsterlijke zonden te ontwijken, is geen legitiem middel om de slechtsten onder ons letterlijk weg te laten komen met moord, marteling en erger. Hun gruwelijke daden mogen nooit worden ongedaan gemaakt of toegestaan door zo'n goedkoop en immoreel vernuft.
Ik dacht dat dit allemaal na de Tweede Wereldoorlog in Neurenberg was opgelost. Het ‘gewoon opvolgen van bevelen’ ontslaat iemand niet van het plegen van dergelijke misdaden, en het verbergen ervan onder de dekmantel van het verklaren ervan tot ‘staatsgeheimen’ mag ook niet. Het idee alleen al is schandalig, maar toch neemt Amerika's enorme club oorlogsmisdadigers er eindeloos hun toevlucht toe.
Eenvoudige logica en eerlijkheid dicteren dat dergelijke misdaden onmiddellijk moeten stoppen. Laat de vermeende overtredingen van Julian Assange beoordeeld worden in directe vergelijking met de gemene, lafhartige daden die hij aan het licht bracht. Het zal onmiddellijk duidelijk worden dat zijn daden, ook al zijn ze strikt ‘illegaal’ (dit is op strikt juridische gronden discutabel), werden gedaan om veel groter kwaad van de Amerikaanse staat te voorkomen. Hij zou een Nobelprijs voor de Vrede moeten krijgen, en niet een levenslange gevangenisstraf moeten krijgen om sommige generaals te beschermen tegen de gerechtigheid die ze verdienen voor de criminele daden die ze hebben begaan. Obama zou moeten worden gedagvaard en gedwongen te getuigen over wat hem motiveerde om Manning vrij te laten. Misschien vermoedde zelfs hij dat daadwerkelijke gerechtigheid in gevallen als deze vaak absoluut niets te maken heeft met de ‘letter’ van wetten die aantoonbaar voornamelijk of zelfs uitsluitend bestaan om de echte criminelen te beschermen. Helaas is dit wellicht helemaal niet de gedachte van Obama, in die zin dat hij zich op betrouwbare wijze tegen de klokkenluiders en ten gunste van de verankerde criminelen heeft uitgesproken. Toch zou het onthullend zijn om een “vereerde” figuur zoals hijzelf in de getuigenbank “uit te schakelen”. Julian verdient zoveel gerechtigheid.
Ik moet lachen dat de heer Carr eigenlijk denkt dat de VS Australië als partner waardeert. Biden (en de neoconservatieven, dat wil zeggen iedereen in welke machtspositie dan ook in de VS – inclusief de ‘zogenaamde’ ploeg) offerde de hele EU op in zijn krankzinnige zoektocht om de Amerikaanse hegemonie te beschermen.
De NYT en WaPo hoeven niet bang te zijn voor censuur – zij zijn de propaganda-organen voor de oligarchie. Ze zullen nooit iets drukken wat de Oligarch niet goedkeurt.
Laten we gaan, Brandon.
^^ Dit. Het lijkt mij dat de heer Carr een terugkeer uit het verleden is, die nog steeds gelooft in het publieke imago dat door de propaganda van Washington DC wordt gepresenteerd. Ze geven om niemand anders dan om zichzelf en om hun greep op de macht; ieder ander zal onder de bus worden gegooid bij het nastreven van die macht. Of het nu een natie of een enkele persoon betreft, het maakt geen verschil. De politieke machinaties van de VS doen denken aan de laatste paar eeuwen van het Romeinse Rijk. Ik denk dat je het "Pax Americana" zou kunnen noemen.
Dit is wraak voor Vault 7. De CIA zal dat niet onbestraft laten. Oorlogsmisdaden... eh... wat maakt het uit?
Helaas geloof ik niet dat een Australische politieman in staat is om het op te nemen tegen Washington. Wat hoop ik dat ik ongelijk heb.
Goed gezegd. Goed gedaan meneer!
‘En als de Albanezen ernaar vragen, denk ik dat Amerika het daarmee eens zal zijn.’
Wauw! Je hebt VEEL meer vertrouwen in Amerika dan ik ooit zou kunnen opbrengen. De natie lijkt te gedijen op onwetendheid en arrogantie en de meeste Amerikanen geloven dat hij een crimineel is, omdat de Amerikaanse presstituees zo geweldig werk hebben geleverd met hun afschuwelijke propaganda. Bovendien heeft hij verslag gedaan van de criminaliteit van BEIDE partijen, dus beiden hebben reden om hem te haten. "De waarheid?! De waarheid?! Amerika kan de waarheid niet aan!”
Ik hoop dat zodra hij hier aankomt, Amerikanen langs de straten zullen staan om te protesteren tegen zijn opsluiting, maar afgaande op de “desinformatie/desinformatie” die het Eerste Amendement vernielt, denk ik eerlijk gezegd dat dit zal gebeuren als varkens vliegen. De waarheid is tegenwoordig subjectief, en zelfs een video-opname van Amerikanen die daadwerkelijke oorlogsmisdaden begaan, is subjectief vanwege de ‘geef ze maar-slechteriken-tegen-elke-prijs’-mentaliteit van de gemiddelde onwetende burger.
Als de Amerikanen de keuze zouden krijgen, zouden ze de vrijlating van Barrabas eisen.
Mijn eisen in jouw hypothetische straat? Zet Biden gevangen! Bevrijd Assange!
Maar ja, net als de meeste van jullie lezers van CN ben ik niet mainstream. Ik denk, ik redeneer, ik verzamel informatie, ik analyseer en ik probeer rechtvaardig en eerlijk te zijn.
Mijn 75-jarige botten voelen zich momenteel net zo ordinair als tijdens de landelijke ‘campusrevolutie’ in het voorjaar van 1970. Voor mij was het slagveld Champaign-Urbana. De Nationale Garde heeft gebeld. Campusveegt. Strenge avondklokken. Massale opsluitingen. Stad wordt vernield. Administratiekantoren bezet. Binnen een week waren er vier doden in Ohio en verschillende anderen in Jackson State. De jonge mensen van vandaag moeten de straat terug veroveren, niet met rellen, maar met betere ideeën dan de seniele septua- en octogenariërs dit land in hoge politieke functies aanbieden. Ze vermoorden vandaag misschien niet onze eigen kinderen (dergelijk beleid is niet goed), maar ze hebben zelfs nog meer bloed van veel andere volkeren aan hun handen. Maak uw eisen kenbaar aan Washington: laat ons volk (het hele menselijke ras) gaan! Stop het bloedbad overal in de naam van je arrogante en inhalige hegemonie!
“De jonge mensen van vandaag moeten de straat terug veroveren, niet met rellen, maar met betere ideeën dan de seniele septua- en octogenariërs dit land in hoge politieke functies aanbieden.”
Mijn oma was te oud om als jurylid te worden opgeroepen toen ze zeventig werd. Ik zei haar dat ze niet moest wanhopen, omdat ze nog steeds rechter bij het Hooggerechtshof kon worden of zich kandidaat kon stellen voor het presidentschap.
Laten we hopen dat hij dat doet..
Ik probeer tijdens dit alles optimistisch te zijn, echt waar. Dus nu is het aan meneer Albanese om de boel te redden? Ik vraag me af. We zullen zien. Trouwens, ik ben verrast dat you tube de Collateral Murder-video niet heeft verwijderd, wegens het “overtreden” van een van hun “regels”. Heeft de Amerikaanse regering niet genoeg druk uitgeoefend? Als ze dachten dat ze alle verwijzingen hiernaar van het internet konden wissen, dan weet ik zeker dat ze het zouden proberen.
Ik hoop dat er genoeg exemplaren zijn om het voor altijd voort te zetten.
Het verwijderen van de video 'Collateral Murder' zou het uit de publieke belangstelling halen, waar het dient als een constante herinnering aan Julians vervolging 'aan wie het ook aangaat'. De schokwaarde ervan is verder uitgewerkt en de acceptatie ervan door het Amerikaanse publiek lang geleden laat zien dat het nu samen met “Extraordinary Rendition” en “Enhanced Interrogation” volledig is ondergebracht in de nu lege ruimte waar het collectieve publieke geweten ooit oppermachtig was.
Als Amerikaan kan ik je vertellen dat de meeste mensen geen idee hebben wie Julian Assange is, of welke oorlogsmisdaden hij heeft onthuld. We hebben een hopeloos onwetende bevolking, ondanks een goede wekelijkse opkomst hier in Bellingham voor de Vredeswake.