Sarah Anderson zegt dat Biden de macht heeft om de excessen van managers aan te pakken door nieuwe ceo-belonings- en terugkoopbeperkingen op te leggen aan federale aannemers.
Amazon-CEO Andy Jassy in 2016. (Steve Jurvetson, CC BY 2.0, Wikimedia Commons)
By Sara Andersen
Inequality.org
A De krappe arbeidsmarkt zorgde vorig jaar voor een zeldzaam moment van hefboomwerking voor laagbetaalde werknemers. Maar het Amerikaanse bedrijfsleven maakte geen grote sprong voorwaarts op het gebied van loongelijkheid.
Een nieuw rapport van het Institute for Policy Studies: “Bestuurs eigen risico 2022”, laat zien hoe lagelonenbedrijven tijdens de pandemie de salarissen van CEO’s zijn blijven opdrijven, terwijl werknemers worstelen met stijgende kosten.
Het rapport richt zich op de beloningstrends bij de 300 beursgenoteerde Amerikaanse bedrijven die in 2020 de laagste gemiddelde werknemerslonen rapporteerden. Bij ruim een derde van deze bedrijven (106 in totaal) zijn de gemiddelde werknemerslonen gedaald of niet gestegen boven het gemiddelde van 4.7 procent. Amerikaanse inflatie in 2021.
Daarentegen stegen de beloningen voor CEO's bij diezelfde 300 lagelonenbedrijven met 31 procent tot een gemiddelde van $10.6 miljoen. Deze verbluffende stijging heeft het gemiddelde verschil tussen de beloning van CEO's en werknemers bij deze bedrijven tot 670 op 1 gebracht, vergeleken met 604 op 1 in 2020. Bij 49 van de 300 bedrijven bedroegen de loonverhoudingen meer dan 1,000 op 1.
De nieuwe CEO van Amazon, Andy Jassy, haalde vorig jaar 212.7 miljoen dollar binnen, waarmee hij de best betaalde CEO is in onze lagelonengroep. Het loon van Jassy bedraagt 6,474 keer het bedrag van $32,855 dat een gemiddelde werknemer van Amazon verdient.
Van de 106 bedrijven in onze steekproef waar de gemiddelde lonen van werknemers geen gelijke tred hielden met de inflatie, hebben er 67 in totaal 43.7 miljard dollar uitgegeven aan de terugkoop van aandelen. Deze financiële manoeuvre verhoogt de op aandelen gebaseerde beloningen van managers en onttrekt kapitaal aan personeelsloon, R&D en andere productiviteitsverhogende investeringen.
De perverse loonpraktijken van het Amerikaanse bedrijfsleven worden zelfs nog verontrustender als we kijken naar een andere realiteit die vaak over het hoofd wordt gezien: gewone Amerikanen ondersteunen onze onrechtvaardige bedrijfseconomische orde via de honderden miljarden dollars aan door de belastingbetaler gefinancierde contracten en subsidies die elk jaar naar bedrijven met winstoogmerk vloeien.
Van de 300 bedrijven in onze steekproef heeft 40 procent de afgelopen jaren federale contracten ontvangen voor een totaalbedrag van 37.2 miljard dollar.
Doneren naar Consortiumnieuws'
Lentefondsactie 2022
CEO-beloners beweren regelmatig dat bedrijfsleiders hun enorme beloningspakketten verdienen omdat ze enorme verantwoordelijkheden dragen en buitengewone risico's moeten nemen.
Dit argument valt snel uiteen als we CEO's bij grote aannemers vergelijken met de overheidsfunctionarissen die uiteindelijk verantwoordelijk zijn voor hun contracten.
De Amerikaanse minister van Defensie beheert bijvoorbeeld de zaken van het land grootste personeelsbestand – ruim 2 miljoen werknemers – en neemt dagelijks beslissingen over leven en dood. En toch maken de minister van Defensie en andere leden van het Biden-kabinet het rechtvaardig $221,400 per jaar, minder dan drie keer zoveel als de $76,668 het gemiddelde jaarsalaris van een federale werknemer.
Bij de door ons onderzochte laagbetaalde contractanten bedroeg het loon voor CEO’s daarentegen gemiddeld 11.8 miljoen dollar, terwijl de gemiddelde loonverhouding tussen CEO en werknemer in 571 1 op 2021 bedroeg.
Over het hele politieke spectrum heen zijn de Amerikanen de excessen van de uitvoerende macht beu. Een nieuwe inch laat zien dat 87 procent de groeiende kloof tussen de beloning van CEO's en werknemers als een probleem voor het land ziet.
President Joe Biden moet niet wachten tot het Congres dit probleem aanpakt. Hij heeft al de macht om het Amerikaanse bedrijfsleven in een rechtvaardiger richting te sturen door middel van nieuwe normen voor federale aannemers, een groep bedrijven die naar schatting werknemers in dienst hebben. 25 procent van de beroepsbevolking in de Amerikaanse particuliere sector.
Biden zette een belangrijke stap toen hij een minimumloon van $ 15 per uur voor aannemers instelde. Nu zou hij verder moeten gaan door het bedrijven met enorme loonverschillen tussen CEO's en werknemers moeilijk te maken om een lucratieve deal met Uncle Sam te sluiten.
Het aanmoedigen van grote bedrijven om hun kloof te verkleinen is een kwestie van eerlijkheid – maar niet alleen een kwestie van eerlijkheid. Het zou er ook voor zorgen dat door de belastingbetaler gefinancierde aannemers werk van hoge kwaliteit uitvoeren studeren na studie heeft aangetoond dat extreme loonverschillen de neiging hebben het moreel van de werknemers te ondermijnen en het personeelsverloop te verhogen.
De president zou ook van aannemers kunnen eisen dat ze neutraal blijven in campagnes voor het organiseren van vakbonden, een stap die consistent is met zijn recente steunbetuiging aan werknemers die strijden tegen de inspanningen van CEO's om de vakbonden bij Amazon en Starbucks te vernietigen.
De Congressional Progressive Caucus riep Biden daartoe op zulke acties ondernemen maart.
De president zou CEO's ook kunnen verbieden persoonlijk te profiteren van aandelenstijgingen die optreden wanneer zij de beslissing nemen om bedrijfsmiddelen te besteden aan het terugkopen van aandelen. Dit zou helpen de bal aan het rollen te krijgen wetsvoorstel in deze richting.
Uitvoerende acties kunnen uiteraard door toekomstige presidenten worden ingetrokken. Dat is een reden om door te gaan met het aandragen van wetgevende oplossingen, zoals: verhoging van het vennootschapsbelastingtarief over bedrijven met grote loonverschillen tussen CEO's en werknemers.
Gezien de huidige impasse in het Congres mag de president echter niet achteroverleunen. De volgende bewoner van het Witte Huis zou deze acties misschien ongedaan willen maken, maar hij of zij zou een moeilijke zaak moeten maken. Hoe overtuig je de belastingbetalers ervan dat ze bedrijven moeten financieren die de ongelijkheid aanwakkeren?
Sarah Anderson leidt het Global Economy Project bij het Institute for Policy Studies en is mederedacteur van de IPS-website Inequality.org. Volg haar op @SarahDAnderson1. Zij is co-auteur van het rapport Executive Exces 2022.
Dit artikel is van Ongelijkheid.org.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Help ons de censuur te verslaan!
Doneren naar Consortiumnieuws'
Lentefondsactie 2022
Doneer veilig via creditkaart or controle by te klikken de rode knop:
Nationaliseer ze allemaal. Nationaliseer de miljardairs.
Afhankelijk zijn van Biden of welke kapitalistische politicus dan ook – in het geval van Biden is vooral zijn schuld aan de financiële instellingen in zijn thuisstaat enorm – is een dwaze onderneming. De kapitalistische politici van beide ‘officiële’ partijen worden gekocht en betaald door dezelfde oligarchen die Anderson Biden vraagt in toom te houden. Dat gaat niet gebeuren. Dat geloven is extreem naïef.