Eigen doelpunt: Cameron Leckie zegt dat de westerse reactie op de Russische invasie van Oekraïne een langgerekt proces snel versnelt.
Economische verbindingen tussen de VS, de EU, China, Rusland en India. (Erisnous, CC0, Wikimedia Commons)
By Cameron Leckie
Parels en irritaties
MHet grootste deel van het debat en de berichtgeving over de aanhoudende Russisch-Oekraïense oorlog in Australië en de westerse wereld is beslist banaal. Het wordt gekenmerkt door de vereenvoudiging van een uiterst complexe situatie om een verhaal te genereren dat kan worden samengevat als Poetin en Rusland zijn slecht en Oekraïne is goed.
Deze grove vereenvoudiging helpt niet bij het begrijpen van de oorzaken van de oorlog, de aard van de oorlog, de bredere implicaties ervan en, het allerbelangrijkste, hoe deze kan worden beëindigd met zo min mogelijk extra doden en gewonden en schade aan de infrastructuur van Oekraïne.
Het overwicht van berichtgeving over het conflict op basis van menselijk belang in plaats van berichtgeving over de oorlog zelf is illustratief. De hartverscheurende voorbeelden van uit elkaar gescheurde gezinnen, de moedige daden van Oekraïense soldaten of de beschuldigingen van oorlogsmisdaden door Rusland, zijn weliswaar belangrijk, maar lokken eerder een emotionele reactie uit dan dat ze een accuraat beeld geven van de gang van zaken.
Gedeeltelijk komt dit doordat er zeer weinig mainstream westerse verslaggevers lijken te zijn gevestigd waar het grootste deel van de gevechten plaatsvindt, namelijk in de Donbass en rond Marioepol. Het resulterende vacuüm wordt opgevuld door claims, veelal niet-geverifieerd en niet-verifieerbaar, van Oekraïense kant, de eerder genoemde human interest-verhalen of de impact van raketaanvallen in en rond de grote steden. De waarheid wordt al lang omschreven als het eerste oorlogsslachtoffer. Het zou onverstandig zijn om te denken dat dit conflict een uitzondering is. We moeten dus een gezonde dosis scepsis koesteren over de berichtgeving in de media en de analyse van de oorlog – van alle kanten.
Een verhaal dat aan kracht lijkt te winnen is dat van de Russische strijdkrachten culmineerde en Oekraïne misschien wel het winnen van. Dit verhaal zou wel eens wensdenken kunnen zijn, beïnvloed door de wens dat Rusland zou verliezen, de overweldigende pro-Oekraïense vooringenomenheid in de berichtgeving en analyse en een verkeerd begrip van de doelstellingen en strategie van Rusland.
Operatie 'Economy of Effort'
Het Russische leger voert een ‘economy of effort’-operatie uit. Het heeft de garnizoenen die de grote steden van Oekraïne verdedigen effectief op hun plaats gezet, waardoor ze niet meer in staat zijn de troepen in de Donbass te ondersteunen.
Ondertussen vernietigt Rusland geleidelijk de militaire infrastructuur van Oekraïne (bevoorradings-, onderhouds- en commando- en controlefaciliteiten en wapensystemen zoals luchtverdediging, artillerie en gepantserde voertuigen) door een combinatie van luchtaanvallen, kruisraketten, raketten en traditionele artillerie over de hele breedte. en diepte van Oekraïne.
Ongeveer 60,000 van de best opgeleide en uitgeruste Oekraïense troepen bevinden zich in de Donbass. Het lijkt onwaarschijnlijk dat deze strijdmacht op dit punt tot iets anders in staat is dan plaatselijke tactische manoeuvres, als gevolg van een combinatie van steeds slinkende voorraden munitie, brandstof en rantsoenen, de Russische overheersing in de lucht- en grondgebaseerde gevechtskracht, en de effecten van gevechten tot nu toe.
Ondanks de vermeende incompetentie bij de aanpak van de beginfase van de oorlog, is het Pentagon van mening dat de Russische strijdkrachten nog steeds bijna 90 procent van de aanvankelijke gevechtskracht die aan de invasie was toegewezen.
Nu de Russische troepen op het punt staan de verovering van Marioepol te voltooien, zal het slechts een kwestie van tijd zijn voordat de Oekraïense strijdkrachten in de Donbass volledig omsingeld zijn en vervolgens vernietigd of gedwongen worden zich over te geven. Hoewel er nog vele weken of zelfs maanden van strijd in het verschiet kunnen liggen, hangt er een teken aan de muur dat Rusland, behoudens interventie van buitenaf (dat wil zeggen de NAVO – die herhaaldelijk directe militaire interventie heeft uitgesloten), zijn militaire doelstellingen zal bereiken.
Het directe Russisch-Oekraïense conflict is echter slechts één niveau van dit conflict. Oekraïne is eigenlijk een ongelukkige pion in het veel grotere conflict. Zoals lange tijd Rusland-analist Gilbert Doctorow merkt op dat dit een
“Volledige proxy-oorlog tussen de Verenigde Staten van Amerika en de Russische Federatie, en het gaat over het beëindigen of bestendigen van de Amerikaanse mondiale hegemonie.”
Hoewel de oorlog in Oekraïne vroeg of laat zal eindigen, zullen de gevolgen van deze proxy-oorlog op wereldschaal voor een veel langere periode van veel groter belang zijn.
Westerse reactie
De Oekraïense president Volodymyr Zelenski vertrok samen met Andrzej Duda tijdens het bezoek van de Poolse president aan Kiev op 23 februari. (Jakub Szymczuk, Kancelaria-president RP, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)
De westerse reactie op de invasie van Rusland bestond uit het substantieel opvoeren van de militaire hulp aan Oekraïne (wat waarschijnlijk de uitkomst van de oorlog niet zal veranderen) en het implementeren van economische (en culturele) sancties van ongekende omvang en aard tegen Rusland.
Het is onwaarschijnlijk dat deze aanpak zal werken om meerdere redenen, waarvan de belangrijkste is zoals ik in mijn vorige heb aangegeven dit artikel dat er “geen sancties zijn die de VS of Europa kunnen implementeren die geen grotere impact op die landen zullen hebben dan op Rusland, of die geen verdere verdeeldheid tussen de westerse machten zullen creëren.”
Hoewel de sancties een ontwrichtend en negatief effect zullen hebben op de Russische economie, zullen ze niet verwoestend zijn vanwege het simpele feit dat Rusland te belangrijk is voor de wereldeconomie. De aanvankelijke schok van de sancties leidde niet tot een ineenstorting van het Russische financiële systeem, noch tot een bankrun. De roebel heeft al iets van zijn waarde teruggewonnen ten opzichte van de Amerikaanse dollar en Rusland heeft (voorlopig) obligaties terugbetaald.
Verre van geïsoleerd
8 juni 2018: De Chinese president Xi Jinping verwelkomt de Russische president Vladimir Poetin tijdens een staatsbezoek. (Kremlin.ru, CC BY 4.0, Wikimedia Commons)
Rusland is verre van geïsoleerd. Terwijl een meerderheid van de landen tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties tegen Rusland stemde, zijn van groter belang de landen die Rusland geen sancties opleggen. Buiten het Westen legt vrijwel geen enkel land sancties op aan Rusland, inclusief de twee meest bevolkte landen ter wereld, China en India, met de tweede en zesde grootste economieën ter wereld.
Rusland heeft veel bereidwillige kopers voor zijn energie-, minerale en landbouwproducten. Landen die niet op de “onvriendelijke landenlijst” van Rusland staan, zullen preferentiële deals voor de export ontvangen, zoals al blijkt uit het roepie-roebel-oliemechanisme met India en een aardgas- en graanovereenkomst met Pakistan.
De gevolgen van de terugtrekking van westerse bedrijven uit Rusland zullen weliswaar op de korte tot middellange termijn verstoringen veroorzaken, maar zullen op de langere termijn worden beheerst door een uitbreiding van het Russische importvervangingsbeleid en door goederen uit andere landen te betrekken.
Er zijn al berichten dat de verkoop van Chinese mobiele telefoons in Rusland meer dan verdubbeld is, terwijl het Chinese financiële bedrijf UnionPay VISA en Mastercard vervangt. Het effect van het sanctiebeleid zou heel goed kunnen zijn dat een markt van 140 miljoen mensen permanent aan Chinese en Indiase bedrijven wordt geschonken.
Voordat de oorlog uitbrak, werden veel landen, waaronder de Verenigde Staten en Europa, geconfronteerd met een inflatiecrisis, grotendeels veroorzaakt door de stijgende energiekosten. Die situatie is nu veel erger. Europa lijdt al energie-niveau tekorten. Pogingen om de Russische energie te vervangen zullen tijdrovend en moeilijk zijn. De Servische president beschrijft de situatie als volgt:
“We kunnen onszelf niet zomaar vernietigen. Als we Rusland sancties opleggen op het gebied van olie en gas, zullen we onszelf vernietigen. Het is alsof je jezelf in de voet schiet voordat je een gevecht aangaat.”
15 november 2017: Servische president Aleksandar Vucic, links, met NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg. (NAVO)
Het netto-effect van het sanctiebeleid voor vooral Europa zal in de nabije toekomst waarschijnlijk structureel hogere prijzen voor grondstoffen (energie, basismineralen, meststoffen, etc.) en onzekere toeleveringsketens zijn. De levensstandaard zal laten vallen en de stijgende kosten van levensonderhoud protesten die zich in heel Europa voordoen, zullen waarschijnlijk uitmonden in grote binnenlandse politieke crises.
De-dollarisatie
De sancties, waaronder de ongekende bevriezing van de tegoeden van centrale banken, ondermijnen ook het vertrouwen in het westerse financiële systeem. De trend naar de-dollarisering zal vanaf nu snel versnellen, omdat landen proberen het risico van handel met de Amerikaanse dollar te minimaliseren.
De invloed van westerse machten neemt over de hele wereld af. De leiders van de VAE en Saoedi-Arabië hebben geweigerd oproepen te accepteren van President Joe Biden – zelfs een paar jaar geleden ondenkbaar. De recente annulering van een Britse delegatie naar India en de onwil van zowel India als China om de westerse lijn richting Rusland te volgen, zijn andere belangrijke indicatoren.
Het lijkt duidelijk dat de westerse mogendheden de impact die de sancties op Rusland zouden hebben, hebben overschat, de implicaties niet volledig hebben doordacht, niet voorbereid zijn op de gevolgen en geen haalbare manier hebben om hun daden ongedaan te maken. Intussen zullen de meeste landen in de wereld doorgaan met handel drijven en hun betrekkingen met Rusland blijven onderhouden, om de eenvoudige reden dat het in hun belang is om dat te doen.
Kishore Mahbubani voorspelde dat het een Aziatisch 21st eeuw. Vóór 24 februari verliep de voortgang van de overgang van het machtsevenwicht van West naar Oost als een langdurig proces dat zich over een tiental jaren afspeelde. De westerse reactie op de Russische invasie van Oekraïne versnelt dit proces echter snel – een eigen doel.
De kans is groot dat 2022 achteraf gezien als het beslissende omslagpunt zal worden gezien. Helaas is bij de westerse regeringen en hun volgzame media het kwartje nog niet gevallen van wat hun acties teweeg hebben gebracht. Verlicht eigenbelang suggereert dat er in het Westen, inclusief Australië, een grote koerswijziging nodig is om het beste uit een slechte situatie te halen.
Cameron Leckie diende 24 jaar als officier in het Australische leger. Hij is landbouwingenieur en momenteel promovendus.
Dit artikel is van Parels en irritaties.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Het lijkt mij dat het onmogelijk is te geloven dat “Amerika” (of misschien de 5e Col die het beheert) zo dwaas kan zijn door zijn eigen ondergang te bewerkstelligen... en daarmee waarschijnlijk ook anderen! Het lijkt er ook op dat de boeven in het Westen die fraude en ‘misdaden tegen de menselijkheid’ plegen, dit zo lang ongestraft kunnen blijven doen (en met hulp van de media) dat ze het gewoon op grotere schaal blijven doen. Dus nu is het Rusland, hè? Dat is het verhoogde niveau van corruptie en onderdanigheid in elk orgaan van het systeem nu... Helemaal juist Cesar: "Nu... er moet enige verantwoordelijkheid zijn Amerikaanse overheidsfunctionarissen en onze bedrijfsmedia die tijdens deze puinhoop tegen ons hebben gelogen - tenminste sinds 2014 Nooit een eerlijk woord.’ Als IEDEREEN in “onze” rechterlijke macht ook maar een greintje moed en fatsoen zou hebben om wat “gerechtigheid” te doen, zou het goed zijn om velen, velen in alle geledingen van de overheid en de handel in de beklaagdenbank te zien! Deze criminelen hebben ons voortdurend en op frauduleuze wijze in stomme en onrechtmatige oorlogen gestopt met leugens en nog meer leugens en bedrog... En ze zijn vrijwel altijd contraproductief geweest voor het Westen en verschrikkelijk voor iedereen, behalve de minuscule, kwaadaardige weinigen. We moeten ons dringend verenigen in actieve oppositie tegen al deze waanzin…, als het WEF de mondiale ‘technocratische tirannie’ krijgt die ze momenteel met alle haast implementeren via ‘Dig Passports & Cashless’ met dit corrupte systeem dat we hebben, kunnen we allemaal afscheid nemen van elke schijn van vrijheid en gerechtigheid zal onomkeerbaar zijn.
Bedankt CN voor het publiceren van dit stuk!
Re: Commentaar van Cameron Leckie:
“De impact van de terugtrekking van westerse bedrijven uit Rusland zal, hoewel ze op de korte tot middellange termijn verstoringen veroorzaken, op de langere termijn het gevolg zijn van het betrekken van goederen uit andere landen.”
In de toespraak van Vladimir Poetin van 3-17-22, gepubliceerd op YouTube door Poli-Sci-professor Michael Rossi van de Long Island University:
hxxps://youtu.be/7FyFkAyqn4Q
President Poetin verwees naar een element van dat ‘management’, namelijk Russische instellingen die Russische ondernemers helpen de achterstand op te pakken en de bedrijven te vervangen door lokale bedrijven die deze goederen en diensten produceren.
Wie zal mij van deze lastige priester verlossen? Een parafrase van Hendrik de Tweede leeft vandaag met pleidooien van onze president en onze senator van South Carolina. Poetin Poetin is altijd Poetin, die lastige leider van Rusland die tussenbeide kwam om de verkrachting van Rusland door Jeltsin ongedaan te maken. Poetin, de man die de wereld riep, is niet unipolair maar multipolair en wordt sindsdien gehaat en verguisd.
Net als de VS in Vietnam en de USSR in Afghanistan zou dit de laatste van Poetin kunnen zijn. Of het kan iets anders zijn en de trapper stapt in zijn eigen val. De wet van de onbedoelde gevolgen is altijd aan het werk. Zal Europa reageren op de druk van de VS door eindelijk enige onafhankelijkheid van ons te laten gelden en we merken dat de balans is verschoven, dat slaafse reacties op onze aansporingen niet opwegen tegen de voordelen van de omgang met Rusland.
Oekraïne betaalt uiteraard een verschrikkelijke prijs voor het reageren op de roep van Europa en Amerika om door te vechten. De twee zijn meer dan bereid wapens te leveren om nog meer Russen te doden, terwijl ze ook de Oekraïners zien sterven, hun land gedecimeerd, met alleen maar een ongemakkelijke vrede in hun toekomst.
Zal Poetin overleven? Zal het de zaken beter maken als hij gaat? Zullen de Russen zo kort van geheugen zijn dat ze Jeltsin, de roofzuchtige oligarchen en onze onwetende adviseurs in de jaren negentig vergeten?
RE: jouw opmerking “en de trapper stapt in zijn eigen val” en het punt van Cameron Leckie:
“Het directe Russisch-Oekraïense conflict is echter slechts één niveau van dit conflict. Oekraïne is eigenlijk een ongelukkige pion in het veel grotere conflict. Zoals Ruslandanalist Gilbert Doctorow al lang opmerkt, is dit een
“Volledige proxy-oorlog tussen de Verenigde Staten van Amerika en de Russische Federatie, en HET gaat over het beëindigen of voortzetten van de Amerikaanse mondiale hegemonie.”
De hysterie van het State Dept en het Oval Office heeft veel Amerikanen doen geloven dat wij de slachtoffers zijn die worden bedreigd, maar ik denk/hoop dat een groeiend aantal mensen hier zich zorgen heeft gemaakt over onze roekeloze zero-sum games die in Washington worden gespeeld en ik zou graag wijzere hoofden zien bij het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Oval Office die bereid zijn een multipolaire wereld te accepteren; onze belastingdollars gebruiken om schulden af te betalen en de mensen hier thuis te ondersteunen met beleid dat de stabiliteit en duurzaamheid dient in plaats van $$$$$ in de oceaan te gooien, de MICIMATT te dienen, inclusief de financiële belangen op korte termijn van de oligarchen, ons en onze planeet.
We zijn ontmoedigd en geschokt door die dwaze 'trapper'…..
Geen enkele Poetin zal blijven, want zijn goedkeuringsscore is iets waar westerse leiders alleen maar van kunnen dromen. Oekraïne heeft dit over zichzelf afgeroepen, want zij hadden een kans om hier op vreedzame wijze een einde aan te maken, maar negeerden het eenvoudigweg vanwege hun westerse begeleiders. We huilen om het Oekraïense volk, maar toch heeft niemand ooit gehuild om de half miljoen kinderen in Irak die door onze sancties en het vliegverbod zijn gedood, noch om de miljoenen in Azië en Afghanistan, om nog maar te zwijgen van degenen die zijn omgekomen in Joegoslavië met zijn 77 dagen van bombardementen. , zoals ze zeggen, we zullen in Oekraïne vechten tot de laatste Oekraïne dood is, maar we zullen er zelf niet bij betrokken raken vanwege alle lijkzakken die thuis zouden komen om te rusten.
Outstanding!
Alea iacta est. In tegenstelling tot Caesar vermoed ik dat “Het Westen” hier de grote verliezer zal zijn. ‘Het Westen’ zet zijn valuta en zijn economieën in tegen de Russische minerale rijkdom en de historische realiteit van koloniale uitbuiting (‘Het Westen’ is meestal een groep voormalige koloniale machten) en politieke uitbuiting in de vorm van invasies, staatsgrepen en andere bedrog. en de afkeuring van het grootste deel van de rest van de wereld die niet “het Westen” is. Koop nu je popcorn voordat deze uit de schappen van de supermarkt verdwijnt en je het niet kunt betalen.
Wauw, ik kniel neer voor Cameron Leckie, heel erg bedankt voor het schrijven van dit artikel dat ons een algemeen beeld geeft van de hele wereld. Ik zal het delen met familie en vrienden. Ik zeg tegen mensen dat ze wetenschappelijk moeten zijn, een antiwetenschappelijke manier van denken is bijvoorbeeld denken dat Poetin slecht is, omdat Robert Deniro of Arnold Shwarzenneger in een talkshow zeiden dat Poetin slecht is. Wetenschappelijk denken dwingt mensen om te zoeken naar op feiten gebaseerde artikelen die bewijzen dat Poetin slecht is. Als zulke documenten niet bestaan, dan is Poetin niet slecht. Maar wetenschappelijk denken vergt meer emotionele, mentale en fysieke inspanning dan het reguliere, op geloof gebaseerde denken
Voorzitter Mao Tse Tung (spelling?) zou hebben gezegd: de oostenwind zal de westenwind inhalen. En dit 'winderige' proces is begonnen.
Zeer goede en ogenschijnlijk objectieve analyse, iets wat totaal niet beschikbaar is in de bedrijfsmedia.
Ik ben blij om dit hier herdrukt te zien. CN blijft de meest doordachte, alomvattende, anti-imperialistische, propagandavrije berichtgeving en commentaar bieden die beschikbaar zijn over het Russische offensief in Oekraïne. Dit consortium van principiële journalisten en experts houdt mogelijkheden en hoop levend. Het is een heel interessant moment. We zien hoe het Amerikaanse militaire imperium wankelt en faalt. Mogen de veranderingen die nu gaande zijn uiteindelijk een betere wereld voor iedereen inluiden.
Bedankt Joe Lauria en CN!
Ja, Cara!
En ik zou graag jouw cirkel van ‘bedachtzaam’ willen zien. uitgebreide, anti-imperialistische, propagandavrije berichtgeving” voltooid door de bevrijding van journalist/uitgever Julian Assange! De bestraffing en gevangenneming door ons regime van mensen die zij beschouwen als een bedreiging VOOR ZICHZELF, omdat deze helden ONS de waarheid vertellen over HUN oorlogsmisdaden, houdt, IMO, verband met hun roekeloze beleid van regimeverandering dat niet onze beste belangen dient, maar in plaats daarvan de korte termijn dient. financiële belangen van de MICIMATT, banken die te groot zijn om failliet te gaan, schaamteloze oorlogsprofiteurs.
Als ze nu meer hebben afgebeten dan ze aankunnen, en doorgaan met het verdubbelen van hun risicovolle confrontatie met de opkomst van andere machten als China en India, kunnen we misschien eindelijk een regering krijgen die sterk genoeg is, veilig genoeg om te geloven in hun eigen mensen en ons vermogen om te concurreren in een wereldeconomie zonder mensen te doden en hun hulpbronnen te stelen.
Een interessante en op gezond verstand gebaseerde uitleg van de huidige situatie in Oekraïne en de gevolgen ervan wereldwijd. Bedankt
Bedankt Cameron. Australië zal je nu als ketter bestempelen en je verbannen. Alleen onvoorwaardelijke dienstbaarheid aan de mondiale hegemon en lofliederen voor Zelenski zijn acceptabel in Down Under. Veel geluk man.
Wacht tot Amerikaanse bedrijven zoals MacDonald's, die overhaast Rusland hebben verlaten, ontdekken dat ze niet meer welkom zijn als het stof is neergedaald. Het lijkt erop dat de Amerikaanse Biden de hegemonische ondergang van de VS heeft bespoedigd. Ik ben bang dat, naarmate de VS de macht verliezen, zij met hun leger wanhopiger zullen optreden om de macht te behouden. We zullen moeten afwachten.
Nu…er moet enige verantwoordelijkheid komen voor Amerikaanse overheidsfunctionarissen en onze bedrijfsmedia die tijdens deze puinhoop tegen ons hebben gelogen – tenminste sinds 2014. Nooit een eerlijk woord. Ik denk in het bijzonder aan de NY Times, die op beschamende wijze op zo’n eenzijdige manier berichtte en die mijn opmerkingen censureerde (plaatste maar vervolgens verwijderde) waarin een heel ander standpunt werd ingenomen over Rusland en Oekraïne. Je zou kunnen zeggen dat ik wraak wil, maar wat ik echt wil is de waarheid.
Het zal interessant zijn om te zien hoe lang Duitse, Franse, Italiaanse, enz. bedrijven en burgers hun welvaart en langetermijnvooruitzichten zullen opofferen aan het altaar van het Amerikaanse buitenlandse beleid. Hebben lokale gemeenschappen enige macht en zeggen ze links? We zullen zien …
Het verbaast mij dat de EU-landen de VS tot nu toe hebben gevolgd. Misschien kregen ze van de VS geen keus. Verwacht dat de Nordstream 2-pijpleiding volgende winter in gebruik zal zijn.
De EU lijdt – net als zoveel andere landen – onder wat ik 'Amerikanisme' noem, dat hen steeds meer verblindt. Heeft ook invloed op de hersenen...
De Europese bevolking heeft bewezen aanzienlijk onwetender te zijn dan de Amerikaanse. Ze staan 100% achter deze kwaadaardige onzin, ook al zal alle pijn voor hun rekening komen. Het wordt niet dommer dan dat.
Dat ben ik niet. De EU is van grote waarde voor haar burgers, maar ze lijkt een bepaald soort politici voort te brengen, kleurloos en uiterst timide... ook carrièregericht en niet bijzonder moedig. Zulke mensen komen zelden tegen iemand op, laat staan tegen het machtigste en oorlogszuchtige land ter wereld. Zelfs als we op een dag wakker worden en inzien dat Mao gelijk had, is het slechts een papieren tijger.
Hebben lokale gemeenschappen enige macht en zeggen ze links? We zullen zien …
De gewone gokker heeft hier niets over te zeggen.