Arabische regimes in de Golf en andere ontwikkelingslanden zullen zich aanpassen aan een nieuwe wereld waarin de macht verschuift. Het is niet langer de wereld die de VS hebben gevormd na de Koude Oorlog, schrijft As'ad AbuKhalil.
Poetin ontmoet kroonprins van Abu Dhabi Mohammed bin Zayed Al Nahyan, 2018. (Kremlin)
By As'ad AbuKhalil
Speciaal voor consortiumnieuws
IHet is voorbarig om de exacte vorm van de wereld te bepalen in de nasleep van de Russische militaire interventie in Oekraïne. Met het risico gevreesde clichés te herhalen, is het duidelijk dat de wereldorde onherroepelijk is veranderd. Het tijdperk van na de Koude Oorlog is voor altijd voorbij.
De VS vestigden de mondiale suprematie na de ineenstorting van de USSR en zorgden ervoor dat de NAVO een veiligheidsbelegering rond Rusland zou vormen om het zwak en kwetsbaar te houden – en om de Amerikaanse hegemonie over het hele continent te behouden. Nooit eerder werd Amerika op zo’n directe en doelgerichte manier uitgedaagd als door de Russische interventie in Oekraïne.
De oude regels die de VS – met geweld – hebben opgelegd, zullen niet meer bestaan. Hoewel China in zijn officiële uitspraken voorzichtig is geweest bij het uiten van steun aan Rusland, zijn de media duidelijk geweest in het weerleggen van Amerikaanse propaganda. vorderingen. De gevolgen van deze rampzalige gebeurtenis zullen nog jaren voelbaar zijn en regionale en internationale conflicten beïnvloeden.
De impact van de Russisch-Oekraïense oorlog zal ook voelbaar zijn in het Midden-Oosten, dat een lange geschiedenis kent van betrokkenheid bij de rivaliteit tussen de Sovjets en de VS.
Ondanks de druk van de VS nemen geen enkele Arabische staten deel aan de economische oorlog tegen Rusland door sancties op te leggen en zich aan te sluiten bij het grootste deel van Latijns-Amerika Afrika en India, evenals Iran, India, Pakistan en China. Saoedi-Arabië en andere Golfstaten hebben dat ook gedaan verzette De Amerikaanse druk om meer olie op te pompen ter compensatie van het Amerikaanse verbod op Russische olie-import.
Het belangrijkste is dat Riyad in gesprek is met China handel een deel van zijn olie in yuan, wat een klap zou betekenen voor de Amerikaanse dollar, die wordt gebruikt in 80 procent van de mondiale olieverkoop. Tot nu toe hebben de Saoedi’s uitsluitend de dollar gebruikt.
Moskou probeert de meedogenloze economische aanval van het Westen op Rusland te verslaan door samen met China een afzonderlijk economisch en financieel systeem te creëren. Arabische landen zouden daarin een belangrijke rol kunnen spelen, door de VS feitelijk de rug toe te keren. The Wall Street Journal, bijvoorbeeld, gerapporteerd dat de leiders van de Emiraten en Saoedi-Arabië hebben geweigerd de telefoontjes van Biden aan te nemen.)
Achtergrond van geopolitieke verschuiving
VN-Veiligheidsraad keurt no-fly zone in Libië goed, maart 2011. (C-Span-screenshot)
De vorm van de internationale betrekkingen werd in 2011 opgeschud door de komst van de VN-Veiligheidsraad resolutie 1973, dat zich beperkte tot het instellen van een no-flyzone om burgers in Libië te beschermen, die zogenaamd gevaar liepen te worden getroffen door een bloedbad door de Libische leider Moamar Kadhafi. (Een Britse parlementariër verslag ontdekte later dat dergelijke bedreigingen niet bestonden en was gebaseerd op onnauwkeurige informatie en ‘foutieve veronderstellingen’.)
De resolutie stond grondtroepen niet toe Libië binnen te komen. De taal was duidelijk. De Veiligheidsraad zei:
"Beslist om een verbod in te stellen op alle vluchten in het luchtruim van de Libisch-Arabische Jamahiriya om burgers te helpen beschermen. [En] autoriseertLidstaten die de secretaris-generaal, nationaal of via regionale organisaties of regelingen, en handelend in samenwerking met de secretaris-generaal, ervan in kennis hebben gesteld alle noodzakelijke maatregelen te nemen … om burgers en burgerbevolkte gebieden te beschermen die worden bedreigd door aanvallen in de Libisch-Arabische regio Jamahiriya, met inbegrip van Benghazi, met uitsluiting van een buitenlandse bezettingsmacht van welke vorm dan ook op enig deel van het Libische grondgebied. ”
Ondanks deze beperkingen vatten de VS en de NAVO de resolutie op als een vrijbrief voor de NAVO om een regering omver te werpen waarover de VS al lang hadden geklaagd. Het maakte niet uit dat het Libische dictatoriale regime in de jaren voorafgaand aan de omverwerping met de VS samenwerkte. Toen had de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton zelfs een ontmoeting gehad met het hoofd van de Libische geheime politie, die toevallig de zoon van de heerser bleek te zijn.
Rusland, destijds geregeerd door president Dmitry Medvedev, onthield zich van stemming over de resolutie, net als China. Beide landen hadden kennelijk geloofd dat de missie beperkt zou blijven tot de non-fly zone. Vladimir Poetin, destijds premier, was dat ook naar verluidt woedend met Medvedev over de onthouding.
Nadat duidelijk werd dat de NAVO de resolutie schendt door Kadhafi omver te werpen, waren China en Rusland, beide vetohouders, vastbesloten de koers van de Veiligheidsraad te veranderen om te voorkomen dat de VS deze opnieuw zouden gebruiken als dekmantel voor militaire interventies en regimeverandering. De VS begonnen op dat moment hun onbetwiste mondiale suprematie te verliezen.
Moskou en Peking bouwden allebei hun militaire capaciteiten op en werden assertiever op het internationale toneel. Uit angst voor veranderingen in de mondiale machtsconfiguratie heeft de regering-Biden krachtige taal in haar beleid opgenomen Nationale veiligheidsstrategie (uitgegeven door opeenvolgende regeringen) om duidelijk te maken dat de VS elke concurrentie van Rusland en China afwijst. (Biden's strategie klaagde over Chinezen zelfbewustzijn. (Hoe durft een ander land dan de VS assertief te zijn in de wereld?) Het is één ding voor de VS om aan te dringen op mondiale suprematie en iets anders om deze te garanderen zonder dat dit bloed en geld kost.
Rusland toonde feitelijk zijn assertiviteit vier jaar na de Libië-resolutie toen Rusland tussenbeide kwam om het Syrische regime te steunen. Poetin op de Algemene Vergadering gevraagd de VS om zich bij Moskou aan te sluiten in de strijd, een aanbod dat de VS verwierpen.
Nagalm uit het Midden-Oosten
Dubai: een veilige haven voor Russische miljardairs? (Robert Bock/Wikimedia Commons)
In het Midden-Oosten hebben de gevolgen van het nieuwe mondiale conflict al weerklank gevonden in de Amerikaanse cliëntregimes, van wie velen ook goede betrekkingen onderhouden met Rusland. De Verenigde Arabische Emiraten zijn een van die Amerikaanse klanten. Washington voorziet het land van geavanceerde militaire technologie (ondanks zijn slechte staat van dienst op het gebied van de mensenrechten). In ruil daarvoor werken de VAE samen met de VS en zijn ze onlangs een sterke alliantie met Israël aangegaan. De VS beloonden de VAE met de verkoop van geavanceerde straaljagers.
En toch de VAE onthielden zich over een resolutie van de Veiligheidsraad van 3 maart waarin de Russische acties in Oekraïne werden veroordeeld, waartegen Rusland zijn veto had uitgesproken, terwijl de Raad voor een resolutie van de Algemene Vergadering stemde waarin hetzelfde werd gezegd. Nu worden de VAE, en vooral Dubai, gezien als een toevluchtsoord voor Russische miljardairs die zwaar gesanctioneerd zijn door het Westen.
Golflanden als de VAE zitten gevangen tussen hun volledige loyaliteit aan de VS en hun toenemende verbondenheid met de Russische regering, vooral omdat ze betreuren wat zij beschouwen als de Amerikaanse terugtrekking uit het Midden-Oosten. Veel Golfdespoten zijn nog steeds ontevreden over het feit dat de VS Hosni Mubarak van Egypte en Zein Abidin Bin Ali over Tunesië hebben laten vallen tijdens de Arabische opstanden van 2011.
Van de Golfstaten heeft alleen Qatar een krachtig standpunt ingenomen ten gunste van Oekraïne, maar heeft zich niet aangesloten bij de economische oorlog tegen Rusland. De emir van Qatar werd onlangs verwelkomd in het Oval Office en het land kreeg de status van ‘belangrijke niet-NAVO-bondgenoot’. Bovendien willen de VS dat Qatar de leemte in de Europese gasbehoefte opvult in de nasleep van de sancties op de Russische gasverkoop (het is merkwaardig dat het Witte Huis op dat vlak met Qatar heeft samengewerkt voordat de eerste Russische soldaat richting Oekraïne trok).
Amerikaanse consensus gebroken
Chinese en Russische presidenten ontmoeten elkaar in Peking, 2019. (Chinese MFB)
De VS zullen niet langer een consensus in de wereld bereiken op basis van hun eigen belangen. Hoewel China voorlopig niet bereid of bereid is om het Amerikaanse buitenlandse beleid frontaal ter discussie te stellen, zijn de samenwerking en verdragen met Amerikaanse vijanden (voornamelijk Iran) een indicatie dat China van plan is te opereren in een wereld die niet onderworpen is aan Amerikaanse dictaten.
De verklaringen van de Chinese regering tijdens de crisis waren voorzichtig, maar de sociale media in China en de uitspraken van Chinese diplomaten via de sociale media stonden ronduit sympathiek tegenover het Russische standpunt. China heeft de economische banden met Rusland versterkt om de klap van de sancties te verzachten, onder meer door Rusland toe te staan zijn UnionPay-systeem te gebruiken om vervangen Westerse creditcards.
Door de uitsluiting van Rusland uit het internationale banksysteem SWIFT is Rusland afhankelijk geworden van zijn eigen Systeem voor de Overdracht van Financiële Berichten (SPFS) en dat kan gekoppeld zijn aan China's Cross-Border Interbank Payment System (CIPS). Rusland is begonnen met betalingen aan China in renminbi, waardoor de dollar als belangrijkste munteenheid ter wereld is verzwakt. De terugslageffecten op het Westen van zijn economische oorlog leiden tot afzonderlijke economische en financiële systemen Dat verbreekt de mondiale dominantie van de VS.
Golfregimes en andere ontwikkelingslanden zullen zich aanpassen aan een nieuwe wereld waarin de machtsconfiguratie verandert. Het is niet langer de wereld die de VS na de Koude Oorlog hebben gevormd.
Rusland heeft niet de macht of invloed van Amerika. Maar Rusland is een invloedrijke regionale speler; zijn rol in Syrië ter ondersteuning van het Syrische regime toonde zijn vermogen om een zwak regime te steunen en vrij van Amerikaanse complotten te opereren om Bashar al-Assad omver te werpen. De regeringen van de Golfstaten maken al plannen voor een wereld waarin de VS militair minder assertief is dan voorheen. Met dat doel voor ogen hebben de VAE een sterke alliantie met Israël tot stand gebracht.
Impact op het Arabisch-Israëlische conflict
Golfregimes worden in Washington niet op dezelfde manier begunstigd als Israël. Israël volgde de VS en sprak zijn steun uit voor Oekraïne. Het land kan het zich niet veroorloven de regering-Biden tegen te werken in de nasleep van de imagoschade tijdens het Obama-Netanyahu-tijdperk.
De Russisch-Oekraïense crisis zal de retoriek van de VS en de EU over het Arabisch-Israëlische conflict ondermijnen. Het zal niet gemakkelijk zijn om het zogenaamde vredesproces te verkopen nadat het Westen onvermurwbaar heeft geweigerd de diplomatie tussen Rusland en Oekraïne te steunen, terwijl de VS strikt pacifisme voor de Arabieren predikt, ondanks tientallen jaren van Israëlische bezetting en agressie.
Na de eerste twee dagen van het conflict stuurden zo'n dertig landen geavanceerde raketten en wapens naar Oekraïne en verdedigden zij het recht op verzet. Aan de andere kant wordt de Palestijnen zelfs het recht op vreedzaam verzet ontzegd. De VS en Europa zijn zo ver gegaan dat ze BDS (boycot, sancties en desinvestering in Israël) hebben verboden, terwijl ze over de hele wereld sancties hanteren. Hoe kunnen de Palestijnen ooit de westerse eis serieus nemen dat hun strijd tegen de bezetting nooit gebruik mag maken van gewelddadige middelen?
De wereld waarin we leven is aan het veranderen, en de Russische interventie in Oekraïne zal niet beperkt blijven tot Oekraïne, of zelfs tot Europa. De VS leren dat de wereld uit haar handen glipt. Het tolereert het niet.
Het zal zijn toevlucht nemen tot geweld in zijn poging zijn greep op de mensheid te behouden. Het is zeer waarschijnlijk dat gewelddadige conflicten onze wereld nu zullen domineren.
As`ad AbuKhalil is een Libanees-Amerikaanse hoogleraar politieke wetenschappen aan de California State University, Stanislaus. Hij is de auteur van de Historisch Woordenboek van Libanon (1998) Bin Laden, de islam en Amerika's nieuwe oorlog tegen terrorisme (2002) en De strijd om Saoedi-Arabië (2004). Hij twittert als @assadabukhalil
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Deze GROTE gebeurtenis blijft tot nu toe onopgemerkt door de MSM. Geen verrassing natuurlijk.
De Amerikaanse Fed steelt Russische activa. Duidelijk gevaar voor China en hun bezittingen. MEGA-regels veranderen!
hxxps://mishtalk.com/economics/what-does-china-do-with-a-dollar-thats-no-longer-risk-free-buy-gold
'Velly intelligent', zoals de hansworst in de nazi-helm altijd zei tijdens Laugh-In. Bijv. de manier waarop VS/NAVO-groupies de duidelijke taal tegen de Libische invasie hebben afgewend. Prof. Abu'Khalil heeft een zeer prominente plek voor de VAE als mogelijk steunpunt voor veranderende gebiedspolitiek. Ik ben geen expert, maar ik juich zijn vermogen toe om gedetailleerde ondersteuning voor het proefschrift aan te halen.
Het is opmerkelijk dat de VAE iets meer dan een maand geleden ook Zelensky organiseerde, volgens officiële bronnen, wat $ 3 miljard aan deals opleverde:
hxxps://www.ukrinform.net/rubric-polytics/3191254-zelenskys-visit-to-uae-is-one-of-the-most-successful-presidents-office.html
Misschien heeft Volodymyr daar een vakantiedacha gekocht. Misschien heeft hij het nodig. Spoedig?
Bedankt voor een uitstekend artikel over de geboorte van een nieuw mondiaal paradigma.
Ik heb echter wel vraagtekens bij de toepassing van de westerse propagandatermen 'regime' en 'administratie'. Zijn de aanduidingen die hier worden gebruikt onbedoeld, eenvoudigweg een onbedoelde kater van de westerse conventie of voegt de auteur zijn eigen subtiele vooringenomenheid toe? Waarom wordt het Biden-regime specifiek een ‘regering’ genoemd en de Syrische regering een ‘regime’? Zoals hier toegepast, bederven dergelijke termen een overigens goed artikel.
De stank van de westerse hypocrisie over de oorlog tussen Rusland en Oekraïne zal velen wakker maken voor het feit dat de Israëli's wegkomen met hetzelfde verachtelijke gedrag waarvoor Poetin wordt veroordeeld, en dat de Israëli's nu al zeventig jaar genieten van hun verantwoordelijkheid.
Twee recente gebeurtenissen benadrukken deze hypocrisie. De ene is de passage door het Congres van de ‘Israel Normalizations Act’ (artikel hieronder) en de andere is de verklaring van de regering-Biden dat Israël een miljard dollar meer zal krijgen dan het jaarlijkse bedrag van 3.8 miljard om de raketten te betalen De Israëli's gebruikten afgelopen maart een jaar geleden het daglicht uit de Palestijnse burgers van Gaza te blazen.
De 'Israel Normalization Act' van het Congres normaliseert etnische zuivering en straffeloosheid – Mondoweiss
Laten we hopen dat de publieke opinie vanwege zulke morele hypocrisie een tandje hoger kan worden gezet ten opzichte van Israëls status in de wereld.
Arabische landen hebben verschillende redenen om zich afzijdig te houden van sancties tegen Rusland en “sympathie met Oekraïne”.
Voor de olierijke landen is de toevallige bevriezing van de reserves van de Russische centrale bank zeer huiveringwekkend. Olie-exporteurs hebben vette jaren, dure olie en magere jaren, waarin de prijzen kelderen. Ze moeten dus reserves opbouwen en deze uitgeven als dat nodig is. Ze zijn dus kwetsbaar voor bevriezing van chantage, en het is heel goed mogelijk dat zij aan de ontvangende kant staan. Ondanks alle hoog klinkende rechtvaardigingen is dit piraterij, en de rechtvaardiging moet in hun ogen belachelijk klinken. Bovendien moeten ze hun ‘verzekeringsbeleid’ heroverwegen in de vorm van te dure en dus lucratieve contracten voor westerse wapens. Het kan beter zijn om de reserves breed te spreiden, of het nu China, India, Afrika of Latijns-Amerika is, of zelfs Rusland.
Venezuela is niet democratisch, dus de bezittingen kunnen worden afgenomen? Als het Westen zich zozeer bekommert om ‘democratie’ als om piraterij van activa, hoe zit het dan met hen? Irak negeert het dictaat om Amerikaanse troepen toe te laten en wordt onmiddellijk bedreigd met de bevriezing? Reduceert het hen niet tot een timide vazaldom – misschien goed voor een timide België, maar niet tot het ego van absolute vorsten?
Landen als Egypte hebben handel met Rusland nodig voor inkomsten (producten, toerisme) en essentiële behoeften. Egypte moet bijvoorbeeld de energie diversifiëren, en Rusland biedt een kernenergiepakket aan met de beste prijs, leverings-/bouwtijd etc. Voeg daar graan, meststoffen etc. aan toe en de verliezen bij deelname aan sancties overtreffen de waarde van subsidies behoorlijk.
En het gebrek aan enig medeleven met het Westen voor het Arabische lijden, met vele schrijnende voorbeelden, zorgt ervoor dat het gewone volk resistent is tegen het refrein tegen Rusland in de westerse media.
Het hoofd van de Joodse Defensieliga zei gisteren dat zijn groep teams aan het vormen was om Sovjetdiplomaten in de stad te ‘volgen, te ondervragen en lastig te vallen’.
Rabbi Meir Kahane, de oprichter en leider van de militante Joodse organisatie, zei dat het doel van de intimidatie zou zijn om een crisis in de Sovjet-Amerikaanse betrekkingen uit te lokken die de twee landen ervan zou weerhouden ‘bruggen te bouwen over Joodse lichamen’.
‘Kortom’, zei hij, verwijzend naar zijn plan om Sovjetpersoneel hier lastig te vallen, ‘zal het leven van elke Rus ellendig worden gemaakt.’ – nytimes, 1971
De Jewish Defense League beweert dat de emigratie van Joden uit de Sovjet-Unie is vertraagd van een hoogtepunt van bijna 75.000 in 1973 naar een tempo van ongeveer 13,000 dit jaar als gevolg van het ontspanningsbeleid van de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie dat de de druk op Moskou om meer Joden het land te laten verlaten. “Wij zijn toegewijd aan het creëren van een crisis in de betrekkingen tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten,” zei de heer Fisch, “omdat beide landen besloten hebben de Sovjet-Joodse kwestie te negeren. We gaan een internationale crisis uitlokken.” – nytimes, 1976
“De staat Israël moet profiteren van de oorlog in Europa om zoveel mogelijk Joden uit Oekraïne en Rusland naar Israël te halen.” -Bezalel Smotrich, 1 week geleden
Een dosis ijskoude, harde geopolitieke realiteit tegenover de idiotie, trouweloosheid en onbekwaamheid van de regering-Biden. Iets dat heel veel gedeeld werd met de voorganger van de regering Obama-Clinton-Biden. Niet alleen de nucleaire holocaust staat op het spel, maar ook de ondergang van de Amerikaanse dollar en daarmee een nieuwe grote depressie in de Verenigde Staten, in plaats van een georkestreerde depressie in de Russische Federatie. De oligarchische ‘westerse’ propagandapers negeert het voorgaande, op eigen risico, en tegen de tijd dat we wakker worden zal het voor iets anders te laat zijn, behalve voor spijt en excuses die op de een of andere manier de schuld op Donald Trump willen schuiven.