Zoals de eindejaarspers van de Russische president hielp onderstrepen, zal Europa zichzelf steeds meer zien als het westelijke uiteinde van Eurazië in plaats van de oostelijke oever van de Atlantische Oceaan.
De Chinese president Xi Jinping, links, op bezoek bij de Russische president Vladimir Poetin in Moskou in 2019. (Kremlin)
By Patrick Laurens
Speciaal voor consortiumnieuws
Vladimir Poetin was afgelopen donderdag tijdens zijn eindejaarspersconferentie “uitdagend”. De Russische president, die de afgelopen twintig jaar deze indrukwekkende vraag-en-antwoordevenementen heeft georganiseerd, was ‘oorlogszuchtig’. Hij was ‘bedreigend’. Zo lezen we in de steeds dezelfde Amerikaanse pers.
Hier is een juweeltje van ene Mary Ilyushina, correspondent van CBS News in Moskou: Poetin maakt zich zorgen over de militaire activiteiten van NAVO-leden in Oekraïne, zegt ze, “je weet wel, vlak voor de deur van Rusland, en dat is wat Poetin denkt dat Oekraïne is.”
Poetin gelooft. Begrepen. Mary Ilyushina, mijn kandidaat voor het presidentschap van de Overseas Press Club. Ik heb andere woorden voor Poetins optreden voor vijfhonderd binnenlandse en internationale journalisten, en dat is veel relevanter voor onze omstandigheden. Poetin had er vertrouwen in. Hij was duidelijk, zoals gewoonlijk goed geïnformeerd en bedoelde niet meer of minder dan wat hij zei.
Ik besef dat het voor ons, wij Amerikanen, moeilijk is om een politieke figuur te begrijpen die helder en goed geïnformeerd is en meent wat hij of zij zegt. Maar dit is het opmerkelijke aan Poetins vier uur durende optreden. Dit is wat onze overweging waard is.
Poetins eindejaarsperser, waarvan de transcriptie van het Kremlin is hier, volgt een reeks ontwikkelingen die, naar mijn mening, een diepgaande verschuiving in de Oost-West-relaties in gang hebben gezet, terwijl deze zich afspelen langs de Russische grens met Europa en over de Euraziatische landmassa.
“Poetin wil de hele veiligheidsarchitectuur van Europa herstructureren”, meldde Mary Ilyunshina. Deze keer dood, Mary. Hoewel Poetin een dergelijke gedachte niet heeft verwoord, is dit een bruikbare samenvatting van precies zijn bedoelingen.
Het is moeilijk te zeggen wanneer de reeks gebeurtenissen die zich nu afspeelt tussen Washington en Moskou precies begon. We kunnen teruggaan naar de ‘civiele samenleving’ die de VS financierde en Oekraïne in de vroege jaren na de Koude Oorlog begon te sturen. Maar hier goed genoeg om die van de Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy te markeren 1 september top met president Joe Biden als de gelegenheid die deze recente fase in beweging heeft gezet.
NAVO & Oekraïne
De Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy, links, bezoekt NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg op het NAVO-hoofdkwartier in Brussel op 16 december. (NAVO, Flickr)
Zelenskiy wilde de verzekering dat het Biden-regime zijn hand zou vasthouden terwijl hij de Minsk II-toezeggingen van Oekraïne bleef negeren en de toenemende spanningen met Rusland aanwakkerde. Dat heeft hij gekregen. Maar hij kreeg niet waar hij werkelijk voor kwam: Zoals destijds in deze ruimte opgemerktBiden bleef ver achter bij enige toezegging om Oekraïne richting lidmaatschap van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie te brengen.
Ik heb die gelegenheid wellicht verkeerd geïnterpreteerd als een grotere tegenslag dan voor de corrupte, door de nazi's gesteunde Russen die het regime in Kiev regeerden.
Wat sindsdien is gebeurd, laat het NAVO-lidmaatschap ver in de verte liggen, maar er zijn verdragsdocumenten en er zijn wapenleveranties, infrastructuurcontracten, buitenlandse huurlingen, doelbewuste marineprovocaties en allerlei andere ‘feiten ter plaatse’.
Tot nu toe dit jaar het Biden-regime heeft ingestemd 450 miljoen dollar aan veiligheidshulp aan Oekraïne, wat het totaal dat is toegewezen sinds de VS de staatsgreep van februari 2014 in Kiev inspireerde, op 2.5 miljard dollar brengt.
Tijdens hun Oval Office-sit-down bleef Biden lang genoeg wakker om Zelenskyy $ 60 miljoen meer te beloven aan handvuurwapens, munitie en radarsystemen. Dit materieel arriveerde op 10 december en zal doorgaan tot in het nieuwe jaar. Verder zeker nog meer.
Groot-Brittannië is nu bezig met de aanleg van twee marinehavens langs de Oekraïense kustlijn aan de Zwarte Zee; in oktober Groot-Brittannië was het daarmee eens om Kiev 1.6 miljard dollar te lenen om te betalen voor een assortiment marineschepen van Britse makelij, een aantal nieuwe, een aantal verouderde schepen van het soort dat het Westen doorgaans aan niet-Westers verkoopt.
Amerikaanse en Britse marinemanoeuvres voor de Russische kust van de Zwarte Zee zijn nu routine. Westerse militaire functionarissen praten nu over het inzetten van krachtige nieuwe technologie, tot aan raketten met kernwapens toe, langs het naar Rusland gerichte oostfront van het bondgenootschap. Dat hebben we nu Russische rapporten dat Britse huurlingen zich hebben aangesloten bij de strijdkrachten van NAVO-leden die al in Oekraïne zijn ingezet. De cijfers die Rusland (onofficieel) naar buiten brengt: 10,000 troepen en huurlingen van NAVO-leden op Oekraïens grondgebied, 4,000 uit de VS
NAVO-schmATO, als je begrijpt wat ik bedoel. De gedachte in Washington, Londen en Brussel lijkt te zijn: Nou ja, we kunnen het Oekraïense lidmaatschap niet op papier zetten – dat zou een provocatie te ver zijn – maar verdomme, we kunnen Kiev toch min of meer als lid behandelen.
Sinds het najaar hebben we onophoudelijk alarmerende berichten ontvangen dat de Russische Federatie troepen en materieel verzamelt in de westelijke regio, vlakbij de grens met Oekraïne. Ik heb alles gelezen, van 60,000 Russische soldaten tot 175,000. Wie weet? Misschien geen, misschien het hogere getal (of hoger dan het hogere getal).
Het Pentagon en de pers
Onze enige zekerheid is dat we logischerwijs het woord van het Pentagon en zijn griffiers in de pers niet kunnen geloven voor wat Rusland doet (op eigen grondgebied).
Wees alert, lezers! Het Westen provoceerde de Koude Oorlog, liet de provocaties achterwege en gaf de Sovjet-Unie van Stalin de schuld van alles wat volgde. De VS hebben zeven jaar geleden de staatsgreep in Oekraïne gecultiveerd, overvloedige bewijzen hiervan achterwege gelaten en Rusland de schuld gegeven voor het opnieuw incorporeren van de Krim om zijn marinebasis aan de Zwarte Zee te beschermen tegen de nieuwe gekken in Kiev.
Nogmaals hetzelfde. Deze laatste crisis over de kwestie-Oekraïne is de schuld van het Westen, en – vergeef mij dit misverstand alstublieft – de bullshitters in Washington verkopen de meesten van ons opnieuw het idee dat Rusland de agressor is.
7 juli 2016: Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry, rechts, en de Oekraïense president Petro Porosjenko, aan de telefoon, in Kiev. (Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken)
Ik moet denken aan dat prachtige moment midden in de eerdere fase van de Oekraïne-crisis toen John Kirby, toen net als nu de niet al te slimme woordvoerder van het Pentagon, bij Matt Lee, de bekwame diplomatieke correspondent van Associated Press, klaagde dat Rusland te dicht bij de NAVO stond. oostelijke grenzen.
Iedereen moet ergens zijn, zoals het oude gezegde luidt.
Iedereen in Washington weet, net zoals u en ik weten, dat Rusland niet van plan is Oekraïne ‘binnen te vallen’. Dit is slechts een coverstory die, in de zeventigjarige traditie van Washington, oorzaak en gevolg vervaagt.
Toen Biden eerder deze maand om een videoconferentie met Poetin vroeg, leek het mij alsof onze bedorven president weg wilde komen en zei: Ik praatte hard en hij trok zich terug.
Ondersteuning CN's Winter Fonds Drive!
Zes dagen na de video-ontmoeting van de twee leiders overhandigde Sergej Rjabkov, de Russische vice-minister van Buitenlandse Zaken, zijn Amerikaanse tegenhanger twee ontwerpverdragen die Moskou voorstelt als basis voor een alomvattend akkoord om de gevaarlijke situatie te de-escaleren die Washington ijverig heeft opgeroepen langs de westelijke grens van Rusland. Eén daarvan is een bilateraal akkoord tussen Washington en Moskou; de andere is een ontwerpakkoord dat Rusland en alle NAVO-leden zouden ondertekenen.
Het is ongebruikelijk dat het ministerie van Buitenlandse Zaken in Moskou beide documenten publiceerde twee dagen nadat Rjabkov ze aan adjunct-minister van Buitenlandse Zaken Karen Donfried had overhandigd. Dit was slim van Rusland: het laat Washington geen ruimte om het Russische standpunt verkeerd voor te stellen. Het geeft ook aan in hoeverre Rusland van plan is vast te houden aan zijn standpunt, ook al kijkt het ernaar uit onderhandelingen in Genève nadat het jaar omslaat.
Genoemde positie in totaal:
- De NAVO zal alle pogingen om zich naar het oosten uit te breiden stopzetten, met name naar Oekraïne en Georgië.
- De NAVO garandeert dat zij geen raketbatterijen zal inzetten in landen die aan Rusland grenzen.
- Een einde aan de militaire en marine-oefeningen van de NAVO in landen en zeeën die grenzen aan Rusland.
- Het effectieve herstel van het verdrag over kernwapens voor de middellange afstand. De VS – die Rusland opnieuw de schuld gaven – hebben het INF-pact in augustus 2019 verlaten.
- Een voortdurende veiligheidsdialoog.
Het gesprek in Washington en Brussel is nu dat deze voorstellen volkomen onredelijk zijn en dat Rusland dit begrijpt zonder het te zeggen. De gedachte dat het standpunt van Rusland volkomen onredelijk is, is … volkomen onredelijk. Of Moskou al dan niet verwacht van deze bepalingen af te komen, is een openstaande vraag.
Moskou is serieus
De Russische president Vladimir Poetin houdt op 23 december de eindejaarspersconferentie. (RT nog steeds)
De ernst van Moskou is dat niet. Het viel mij afgelopen vrijdag op dat ik niemand minder dan de meerjarige Michail Gorbatsjov aantrof, die op beroemde wijze werd verraden in de NAVO-kwestie toen de Sovjet-Unie bezweek. in de VS liggen tijdens een interview met RIA Novosti voor het uitlokken van de huidige crisis in Oekraïne uit pure ‘arrogantie en imperiumopbouw’.
Hier is hoe Poetin het afgelopen donderdag tijdens zijn persconferentie verwoordde:
“We hebben duidelijk gemaakt dat elke verdere beweging van de NAVO naar het Oosten onaanvaardbaar is. Is hier iets onduidelijk aan? Zijn we bezig met het inzetten van raketten nabij de Amerikaanse grens? Nee wij zijn niet. Het zijn de Verenigde Staten die met hun raketten naar ons huis zijn gekomen en al voor onze deur staan. Gaat het te ver om te eisen dat er geen stakingssystemen in de buurt van ons huis worden geplaatst? Wat is hier zo ongewoon aan?”
Dit bedoel ik met vertrouwen. In de dictie van Poetin lees ik een vastberadenheid om de Russische belangen te beschermen in het licht van wat de VS en zijn Europese satellieten hebben veranderd in iets dat een existentiële uitdaging benadert. Washington heeft Poetin geen keus gegeven, omdat het sinds de Biden-Zelenskiy-top de druk heeft opgevoerd – zoals het ook agressief is geworden. Moskou heeft zijn enige alternatief gekozen.
Gevolg: Jaren geleden leerde wijlen Stephen Cohen mij onderscheid te maken tussen invloedssferen, waarvan we het erover eens waren dat het een 19th eeuwse terminologie en veiligheidssferen, die een 21st eeuwse realiteit. In feite is Washington waakzaam bij het bewaken van zijn eigen veiligheidsgrenzen – imperialistisch gedefinieerd zoals deze zijn – terwijl hij benadrukt dat het niet nodig is die van iemand anders te observeren.
Er zijn nog een aantal andere factoren waarmee u rekening moet houden.
Ten eerste is het, zoals Moskou begrijpt, samen met de verstandige hoofden die er in Washington kunnen zijn, ondenkbaar dat het Westen in welke formatie dan ook – via de NAVO, via de VS en Groot-Brittannië alleen – zou kunnen zegevieren in een gewapende confrontatie met Rusland over Oekraïne. Als mijn collega Marshall Auerback heeft scherpzinnig betoogdIn dit opzicht zal de recente oorlogszucht van de NAVO ten aanzien van de Oekraïne-kwestie, die uiteindelijk machteloos is, de geschiedenis ingaan als het Waterloo van het bondgenootschap. Halle-verdomde-lujah als dit zo blijkt.
Ten tweede en breder is er de kwestie van de boog van de geschiedenis. Poetin, met een actieve geest en inzicht in het moment – en hoe raar is dit voor Amerikanen? – lijkt te begrijpen dat de Euraziatische landmassa, van Shanghai tot Lissabon, in opkomst is als zoiets als het nieuwe zwaartepunt van de mensheid (wat een soort terugkeer markeert).
Is Poetin van plan om “de hele “Europese architectuur van Europa” te herstructureren? In mijn ogen ziet hij dit als onvermijdelijk en vindt hij dat het tijd is om ermee aan de slag te gaan. Mary Ilyushina suggereert dat dit roekeloos, raar en ondenkbaar is. Het is geen van deze. We zouden het inzicht moeten vieren.
Met andere woorden, Europa zal zichzelf steeds meer gaan zien als het westelijke uiteinde van Eurazië, tegenover de oostelijke oever van de Atlantische Oceaan. Is het toeval dat de Russische leider een week na de video-ontmoeting met Biden had een soortgelijke top-via-video met de Chinese president Xi Jinping, bleek dat de sterkste bevestiging tot nu toe van de alliantie-achtige relatie tussen Moskou en Peking?
Ik denk het niet.
In dit verband hield ik van het hoofd een verhaal The Hill gepubliceerde na de ontmoeting tussen Poetin en Xi. “De bondgenoten China en Rusland werken samen tegen Amerika”, stond er. Het vergt een beetje lol dat Gordon Chang het stuk schreef, aangezien de verblindend sinofobe Chang het altijd bij het verkeerde eind heeft als het gaat om alles wat met China te maken heeft. Maar toch, goed voor een lachje.
Niemand spant zich tegen iemand in, Gordy. Het is het draaien van het wiel van de geschiedenis. Hoor je het niet langzaam wegkraken?
Patrick Lawrence, jarenlang correspondent in het buitenland, voornamelijk voor de Internationale Herald Tribune, is columnist, essayist, auteur en docent. Zijn meest recente boek is Tijd niet langer: Amerikanen na de Amerikaanse eeuw. Volg hem op Twitter @defloutist. Zijn website is Patrick Lawrence. Steun zijn werk via zijn Patreon-site.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Help Us Hoes the Assange Geval!
Ondersteuning CN's
Winter Fonds Drive!
Doneren veilig met PayPal
Of veilig door creditkaart or controle by te klikken de rode knop:
Ik kan geen reden bedenken waarom Rusland een Europese NAVO-staat wil binnenvallen.
Het land zou Wit-Rusland en Oekraïne wellicht opnieuw willen incorporeren, vooral om redenen van nationalisme.
Afgezien van de Donbass-regio lijkt het vrij duidelijk dat de inwoners van die staten de voorkeur geven aan verbindingen met Europa en het Westen. Rusland kent de moeilijkheden bij het bezetten van mensen die niet bezet willen worden.
We hebben niets te verliezen als we akkoord gaan met de voorgestelde voorwaarden.
De militaire macht neemt af met de afstand. Rusland heeft een tactisch voordeel aan zijn grenzen, maar dat voordeel zou kleiner worden als het naar het westen zou trekken. Op dezelfde manier kunnen de VS hen in het oosten van Europa niet evenaren.
Het gevaar is dat politici een buitenlands beleid proberen te voeren dat de borst klopt. Om de een of andere reden denk ik dat Poetin te realistisch is. En in de VS is de kans groter.
Bedankt Patrick Laurens. Ja, “Het Westen heeft de Koude Oorlog uitgelokt”, terwijl het respectvol had moeten erkennen dat Duitsland de oorlog op Sovjetgrond had verloren, tegen enorme kosten voor de Sovjet-Unie (26,000,000 Sovjetdoden). En nu doen we opnieuw het tegenovergestelde van wat we zouden moeten doen, zelfs tegen ons eigen langetermijneigenbelang in. Dus wat moeten we doen?
De NAVO zou Rusland moeten uitnodigen om lid te worden. Dat zou de erkenning van de Russische soevereiniteit over de Krim vereisen – een gevestigde realiteit – en het onderschrijven van de autonomie van Donbass en Loehansk. Het alternatief is een tastbare oorlogsdreiging tussen een organisatie die alle twaalf gezichtskaarten in handen heeft (NAVO) en een natie die alle vier de troeven in handen heeft – dat wil zeggen, met kernwapens geladen hypersonische raketten – (Rusland). Het oorlogsalternatief zou kunnen leiden tot een Russische vernietiging van Diego Garcia, met de boodschap dat San Diego in het vizier staat. We mogen de beer niet porren.
Het volgende lidmaatschapsdoel van de NAVO zou China kunnen zijn. De meeste NAVO-landen erkennen de Chinese soevereiniteit over Taiwan al op grond van de erkenning van de Volksrepubliek China, terwijl ze de ROC niet erkennen. Met goede wil zou de Oeigoerenkwestie kunnen worden opgelost. China loopt zelfs voor op Rusland op het gebied van hypersonische rakettechnologie. De NAVO zou over drie jaar een inhaalslag kunnen maken – inhalen waar China en Rusland nu zijn – en niet waar ze dan zullen zijn. Totdat we bijpraten, mogen we geen mes meenemen naar een vuurgevecht.
Het is tijd voor diepgaand creatief denken. De NAVO zou haar naam kunnen veranderen in POETO (Peace On Earth Treaty Organization) en die naam waar kunnen maken, in plaats van vast te houden aan haar huidige verkeerde benaming en aanmatigende arrogantie.
De voortreffelijke artikelen van Patrick Lawrence en Sam F laten verder weinig te zeggen over de gekken die helaas aan het roer staan in Washington en hun zelfdestructieve capriolen over de hele wereld. De frustratie en neerslachtigheid van de wereld worden ook goed weergegeven in de creatieve weergave van Lawrence: Halle-damn-lujah!
Bedankt Patrick Lawrence voor een uitstekend artikel en bedankt Sam F voor een uitstekende reactie. Ik kon het niet meer met je eens zijn.
Ik heb echter een vraag. Over het commentaar van Lawrence dat Poetin de nieuwe configuratie van Singapore naar Lissabon ziet; Betekent dit dat heel Zuid-Europa – Portugal, Spanje, Italië en Griekenland afscheid nemen van Frankrijk, Duitsland, Polen, Oostenrijk en de Scandinavische en Balkanconglomeraten? Dat is sociaal, economisch en politiek een zeer interessante kloof.
Als iemand die in al deze landen heeft gewoond en/of gereisd, behalve Roemenië en Bulgarije, is dat een zeer slimme doorbraak. De Britse eilanden zijn slechts onderdanen van de VS, zonder de voordelen van een staat. Amerika is Duitsland en omgekeerd. De Fransen worden boos als hen wordt verteld dat ze sinds de dood van De Gaulle veramerikaniseerd zijn, maar dat ze nog steeds een zekere mate van onafhankelijkheid tonen.
Kan iemand mij de bron van die breuk geven?
Een absoluut geweldig artikel, Patrick! Het Amerikaanse idee dat het altijd gelijk heeft, altijd eerlijk, vreedzaam en geïnteresseerd in mensenrechten en democratie, stuit plotseling op een wegversperring van gezond verstand en komt huiverend tot stilstand.
Ik denk dat het verstandig en slim zou zijn als Rusland de VS en de NAVO (in het geheim of publiekelijk?) zou informeren dat lanceerlocaties voor nucleaire raketten in buurlanden zullen worden vernietigd zodra ze worden ontdekt. Op dezelfde manier zou China dezelfde waarschuwing aan de VS moeten geven met betrekking tot de plaatsing van offensieve raketlocaties langs de Chinese kustlijn. Er bestaat een overduidelijk precedent voor de dreiging van dergelijke preventieve acties: de Cubaanse rakettencrisis, waarin de VS hun verstand verloren toen ze Sovjetraketten ontdekten die in het nabijgelegen Cuba waren opgesteld (wat op zichzelf een reactie was op het feit dat de VS kernraketten in het nabijgelegen Cuba plaatsten). Turkije en Italië).
Het bondgenootschap tussen de VS en de NAVO is op dit moment werkelijk een papieren tijger. Afgezien van een totale kernoorlog waarin alle partijen verliezen, kunnen ze er niet eens van dromen Rusland of China te verslaan in conventionele oorlogen die duizenden kilometers van het Amerikaanse vasteland worden uitgevochten. Dat is een feit waarvan iedere westerse militaire planner met een greintje verstand weet dat het waar is. Rusland en China zouden hun bluf moeten uiten en hen op de hoogte moeten stellen.
Eerlijk gezegd geloof ik van wel.
Cheers.
Ik blijf voorlopig liever optimistisch. Ik denk dat de VS Rusland alleen maar willen dwingen militair op te treden in Oekraïne om hen permanent van Europa te scheiden, en ik denk dat ze deze keer hun doel zullen bereiken.
Rusland heeft dit heel goed begrepen, maar wil niet langer alles doen om dit te vermijden, en China kiest steeds nadrukkelijker de kant van hen. Deze twee hebben ons samen niet zo hard nodig als wij hen en als ze deze stap goed doorstaan, zullen anderen zich aansluiten.
Voor mij sterft het Westen aan zijn verkeerde interpretatie van de wereldorde, gelobotomiseerd door tientallen jaren van zijn eigen propaganda, en Europa zal de eerste lont zijn, die zelfmoord pleegt onder de ongelovige ogen van hun postkoloniën.
Ik vrees meer voor het moment waarop de Amerikaanse financiële ketel eindelijk zal ontploffen te midden van een diep verdeelde bevolking. Laten we bidden dat het lot hen en ons zal beschermen tegen hun frustratie.
Poetin en de Russische Federatie zouden helemaal geen problemen hebben met het Amerikaanse Rijk als het niet over grote olie- en gasvoorraden beschikte.
Echt een goede analyse van het onderwerp. De westerse mediatypes kunnen doorgaan met het huilen, liegen en belasteren van iedereen die zich tegen de pestkop verzet.
Voor elke geopolitieke analytische liefhebber is het duidelijk dat de wereld veranderd is sinds de val van de Sovjet-Unie. Door de genade van God heeft Rusland zichzelf uit zijn spreekwoordelijke situatie getrokken en is het nu een land met zijn volk, trots, sterk en welvarend.
Er is een lange weg afgelegd sinds de val van het Sovjetsysteem.
Is het zo moeilijk te geloven dat de nieuwe wereld multipolair zal zijn, waarin geen enkel land zich durft toe te eigenen, te chanteren, af te persen en uit te buiten. De weg van de toekomst zal die van respect en handel tussen naties zijn. Er is geen ander Op deze manier zal het voortzetten van de oorlogszucht zoals die momenteel overheerst leiden tot de vernietiging van ons allemaal, en ik weiger te geloven dat wij, de mensheid, niet de hogere weg kiezen.
Met vriendelijke groeten aan allen van goede wil.
Geweldig artikel, bedankt.
Je had me echt bij "Halle-verdomd-lujah, als dit zo blijkt." Genoeg. Het is al genoeg, VS/NAVO.
F35's, kernwapens uit de jaren 60 en een genderneutraal leger, kom op jongens, wees verstandig, je huidige manier van leven is voorbij. Tijd om het te proberen, aardig, redelijk en respectvol zijn.
Er is een Russische eis die Patrick niet noemde: stop met het opslaan en ‘delen’ van Amerikaanse kernwapens in Europa in landen die verder niet-nucleair zijn. Hebben Europeanen deze wapens nodig? Hebben Amerikanen ze nodig? En wat is het doel van het trainen van Europese legers in het gebruik van deze wapens?
Een ander interessant aspect dat het vermelden waard is, is een recente ‘hartelijke en productieve’ bijeenkomst van presidenten van Rusland en India, en uitgebreide voorbereidingen in Rusland om de impact van vermeende economische sancties te verminderen. Tegelijkertijd is het Westen, en met name Europa, kwetsbaarder.
De ‘Moderate Rebels’-podcast met Max Blumenthal interviewde Scott Ritter …
Plant Rusland werkelijk een oorlog in Oekraïne – of is dat Washington?
hXXps://www.youtube.com/watch?v=NLpPyuzxSf4
Waar Ritter uitweidde over het punt dat u hier maakt en de absurditeit van Oekraïne die eist dat Rusland zijn olie via Oekraïne naar Europa blijft transporteren, wat 2 tot 3 miljard dollar aan broodnodige contanten voor Zelinsky oplevert.
Ritter legde ook de absurditeit uit van het Amerikaanse leger, dat bijna 1 biljoen dollar per jaar nodig heeft om feitelijk niets nuttigs te doen, terwijl Rusland met zijn relatief magere budget van 60 miljard dollar American Ass in een grondoorlog in Oekraïne zal schoppen omdat Amerika niet langer dit soort wapens inzet. verdeeldheid die nodig is om zo'n oorlog te winnen; traint niet langer voor zo'n oorlog; en schaft nutteloze militaire hardware aan, zoals de F-35.
Ritter publiceerde ook een korter artikel: 2022 – Year of Major Power Conflict Over Ukraine, exclusief geschreven voor Consortium News,
waar hij suggereert dat het besluit van Amerika om zijn eigen hypersonische raketten (Dark Eagle) in Europa in te zetten ertoe zal leiden dat Rusland als eerste zijn hypersonische raketten zal gebruiken.
Ik heb het Russische standpunt gelezen als een wens om een gegarandeerde vrede op schrift te stellen.
Maar dit zou betekenen dat de NAVO geen reden meer heeft om als organisatie nog te bestaan, dus het zal simpelweg niet gebeuren.
Ik weet niet zeker of de NAVO ooit een geldige bestaansreden heeft gehad. De hele Koude Oorlog werd uit de losse pols bedacht.
Een verrassend bericht, Patrick. Zoals gewoonlijk heb je grotendeels gelijk. Ik zou er bezwaar tegen hebben de Europeanen de satellieten van Amerika te noemen. Dat is een veel te eervolle term. Het zijn vazallen en snotters. Ik realiseer me dat je als journalist die reportages maakt (ik werk hier voor Peter Cook/Dudley Moore buiten de marginale sketch) heel voorzichtig bent met het doen van voorspellingen, maar omdat je slechts een waarnemer bent, zou ik voorspellen dat als de VS/EU/NAVO niet in de rij staan, zich aanmelden en zich vandaag opnieuw aanmelden, zodat we Russische kernwapens zullen zien gemonteerd op middellange- en korteafstandsraketten in Wit-Rusland en ook op Russische bases in Venezuela, Nicaragua en misschien zelfs Cuber. Rusland zou heel goed met Cuba een poging kunnen ondernemen om de VS te dwingen Gitmo terug te geven aan Cuba. Kunt u de blik op de gezichten van de elites in DC zien als Rusland de haven van Guantanamo Bay zou kunnen gebruiken?
Dan is er de kwestie van NSII. De Russische gezant bij de EU vertelde TASS dat het Rusland niet zoveel kon schelen. Het niet hebben van NSII was geen pretje, maar de EU-consumenten zouden eronder lijden. Oekraïne wil dat de EU Gazprom dwingt gas te verkopen op de EU-spotmarkt. Succes daarmee. OTOH, Rusland overschrijdt volgens TASS zijn contractvereisten voor gaslevering aan China via de Power of Siberia-pijpleiding. De EU is op zoek naar blauwe plekken.
De EU zit gevangen tussen een rots en een (nogal) harde plek: de VS en de NAVO.
Hoeveel mensen weten tegenwoordig dat u verwijst naar JFK's uitspraak van "Cuba?"
Rusland kan zelfs onderzeeërs inzetten in de internationale wateren voor beide Amerikaanse kusten, die raketten op de meeste grote Amerikaanse steden kunnen afschieten. Om dit te doen is het niet nodig dat andere landen op het westelijk halfrond erbij betrokken worden. De militaire alliantie tussen de VS en de NAVO worstelt zo hard om relevant te blijven dat ze zich niet lijken te realiseren dat ze al schaakmat staan, en dan heb ik nog niet eens gesproken over de hypersonische wapens van Rusland die momenteel of binnenkort in het veld zullen verschijnen.
Zeer redelijke observaties, door de heer Lawrence. De VS zijn inderdaad verdwaald in inhoudsloze massamedia-propaganda.
De Amerikaanse en NAVO-politici maken propaganda en dreigementen over denkbeeldige risico's vanuit Rusland en China, om zich voor te doen als verdedigers, zelfs terwijl ze belastinggeld stelen zodat het MIC dit kan teruggeven als campagnesteekpenningen. Als ze dat niet hadden gedaan, hadden ze de defensieretoriek kunnen gebruiken om over te schakelen naar een ‘oorlogsbasis’ tegen de Covid-19-epidemie. De VS telt al meer dan 835,000 Covid-doden, meer dan alle oorlogsdoden in de geschiedenis van de VS (op basis van de lagere schattingen voor sterfgevallen in de burgeroorlog). Slechts tien procent van het nep-defensiebudget voor één jaar zou genoeg vaccins voor de hele wereld hebben geproduceerd, maar de VS zullen niet eens beslag leggen op de vaccin-IP en andere landen hun eigen vaccins laten produceren.
De VS geven bijna niets uit aan humanitaire hulp, minder dan één maaltijd per jaar voor de armsten van de wereld, waardoor de VN geen geld meer heeft voor broodnodige hulpprogramma’s in conflicten en noodsituaties, maar elk jaar tien keer zoveel geld aan het leger besteedt dan nodig is voor de humanitaire hulp. verdediging, door eenvoudigweg buitenlandse monsters te verzinnen om de bevolking bang te maken. Een natie die toestaat dat propagandisten van pestkoppen haar hulpbronnen stelen en haar humanitaire programma’s uithongeren, is een mislukte staat. De militaire alarmisten van de VS zijn imbeciele pestkoppen en dieven, van geen enkele waarde voor de Amerikaanse veiligheid, die in schande uit hun posities moeten worden gehaald en overal moeten worden uitgemaakt als waardeloze laffe opportunistische oorlogshitsers.
De VS hadden sinds de Tweede Wereldoorlog gemakkelijk de halve wereld kunnen verlossen van armoede, onwetendheid, ondervoeding en ziekte, en zouden nu geen vijanden meer hebben. In plaats daarvan speelden ze met duur speelgoed, bouwden ze grote huizen als monument voor zichzelf en hun hebzucht, en vermoordden ze twintig miljoen onschuldigen in het buitenland om zichzelf te verheerlijken. De wereld zal de VS niet missen.
De VS – “In plaats daarvan speelden ze met duur speelgoed, bouwden ze grote huizen als monument voor zichzelf en hun hebzucht, en vermoordden ze twintig miljoen onschuldigen in het buitenland om zichzelf te verheerlijken. De wereld zal de VS niet missen.” – hier wordt de heerschappij bedoeld van de schaduwelite, de zogenaamde werelddominerende machtshebbers onder leiding van de CIA en Wall Street. De Allen Dulles heeft een kliek geformuleerd en geformatteerd die alles heeft gedaan wat ze maar wilde doen sinds 20 november 22, de dag waarop de CIA en haar collega-militaristische handlangers (de Praetoriaanse Garde van Wall Street) de democratie en de representatieve regering in de Verenigde Staten van Amerika hadden uitgeroeid. .
En dus hebben ze tot op de dag van vandaag de overhand gehad, waardoor we de meest gehate en gevreesde natie op deze planeet zijn. Tot nu toe.
Het is voor mij nauwelijks schokkend dat een waarschijnlijke meerderheid van de wereldbevolking op dit moment voor Rusland steunt. De eigenaren van dit land hebben de vijandschap tijdens mijn leven meer dan verdiend.
Wat het meest kwetsende is, is dat degenen die het meest gretig zijn om op de trommels van de oorlog te slaan, mensen zijn die nooit in gevaar zullen komen, maar anderen zullen dwingen zichzelf en hun dierbaren vooraan op het slagveld te plaatsen.
@WR Ridder
Neoconservatieven (‘chickenhawks’ voor de rest van ons) beschouwen zichzelf als intellectueel en spiritueel superieur aan de grote massa mensen. Voor hen is oorlog een karaktervormende onderneming, iets dat moet worden nagestreefd en niet moet worden vermeden, zolang zij en hun klasse niet daadwerkelijk vechten en sterven. Het is mijn wens dat iedereen in een invloeds- of machtspositie die pleit voor een agressieoorlog, ongewapend in de frontlinie van die oorlog wordt geplaatst.
Patrick Lawrence bevestigt opnieuw de kracht van het gezond verstand, maar hij gelooft dat het Westen, de VS en/of de NAVO weten dat dit land niet de overhand zou kunnen krijgen in een conflict met Rusland over Oekraïne, wat suggereert dat het een dergelijke oorlog niet zou riskeren. Maar ons leiderschap stelt openlijk dat het onze kernwapens heeft gemoderniseerd om ze ‘bruikbaarder te maken’, noemt ze tactische kernwapens en publiceert een reden voor het gebruik ervan om te kunnen zegevieren. John Bolton leidt ons buitenlands beleid, en niet een of andere denkbeeldige, verstandige persoon die niemand van ons kan noemen.
Het probleem, het hele probleem, is dat ons leiderschap ontzettend gek is, of dat het net zo meedogenloos is als de nazi's en bereid is iedereen te elimineren waar ze niets aan hebben, en dat zou iedereen kunnen zijn, zelfs het volk van de Verenigde Staten.
“John Bolton leidt ons buitenlands beleid...”
Een John Bolton-type, ja. Samen met AIPAC.
Ja, ik denk dat je gelijk hebt. Alles wat deze BSCrazy-mensen doen, is logisch als je het forceert vanuit een perspectief van wereldheerschappij tegen elke prijs, van waaruit onze dierbare leiders duidelijk opereren. Het kan hen niets schelen wat de mensen van de wereld willen of hoeveel mensen er sterven als gevolg van hun onverzadigbare hebzucht en machtswellust.
Alsjeblieft, iemand bewijst mijn ongelijk.
Nu 2021 ten einde loopt en het nieuwe jaar 2022 op het punt staat te beginnen, kan het van enig nut zijn om te erkennen dat 99.999% van de mensheid zich resoluut verzet tegen nog meer onnodige, tragische (vanuit welk perspectief dan ook) en uiteindelijk stomme/onverstandige criminele agressieoorlogen. , inclusief biologische oorlogsvoering. Hoe zit het met “We willen geen bewezen catastrofale oorlogen meer!” Vinden de oorlogsmisdadigers van de wereld het eenvoudigweg onmogelijk om te begrijpen?
Voor vrede op aarde in 2022, en voor altijd….
Zolang oorlogsprofiteurs en het huidige economische model blijven bestaan, is oorlog onvermijdelijk. Ik zou willen dat het niet zo was, maar dat is de realiteit.