COP26: Het enige klimaatplan van het kapitalisme is ineenstorting

Overheden en bedrijven zijn actief bezig om de uitstoot niet alleen niet terug te dringen, maar ook om deze effectief te verhogen, schrijft João Camargo.

By João Camargo
Common Dreams

TDe stortvloed aan aankondigingen van de afgelopen week over “ambitieuze actie” door regeringen tijdens de COP26 in Glasgow is terecht met wijdverbreide scepsis ontvangen. In dezelfde periode kwamen belangrijke onthullingen naar voren over de enorme kloof tussen noodzakelijke emissiereducties en de plannen van het land, toen de bredere afwijzing van greenwashing alomtegenwoordig werd.

Het verhaal van valse oplossingen en groen kapitalisme werkt niet. De onthulling maandag dat er nog ruim 800 olie- en gasbronnen gepland staan ​​voor het boren dit jaar en in 2022, staat in het rapport “Boren, schat, boren“, maakt duidelijk dat de werkzaamheden van COP26 voornamelijk propaganda zijn, aangezien het enige echte, verplichte en contractuele plan dat het mondiale kapitalisme heeft voor de klimaatcrisis de ineenstorting is.

Het scenario is het meest verschrikkelijke ooit. Niet alleen is de CO2-concentratie in de atmosfeer al miljoenen jaren het hoogst, de temperatuur komt steeds dichter bij de 1.5ºC en de uitstoot stijgt opnieuw na de Covid-pauze.

Dat hebben de IPCC-wetenschappers gedaan gelekt de tweede versie van het rapport van Groep II, waarin dat staat “schattingen van de vastgelegde CO2-uitstoot van de huidige infrastructuur voor fossiele energie bedragen 658 GtCO2 […] bijna het dubbele van het resterende koolstofbudget”, waaruit blijkt dat

“Anderen [wetenschappers] benadrukken dat klimaatverandering wordt veroorzaakt door industriële ontwikkeling en meer specifiek door het karakter van de sociale en economische ontwikkeling dat voortkomt uit de aard van de kapitalistische samenleving, die zij daarom als uiteindelijk onhoudbaar beschouwen.”

Over een paar maanden zullen we inzicht krijgen in het niveau van de politieke en zakelijke redactie in het eindrapport dat uiteindelijk uitkomt.

In een nog grotere mate van incoherentie zijn de honderden nieuwe olie- en gasbronnen die zijn geïdentificeerd in het ‘Drill, Baby, Drill’-rapport – openbaar gemaakt door de Overeenkomst van Glasgow op de People Summit van de COP26 Coalition – zijn gepland voor 76 landen over de hele wereld; landen waarvan de regeringen momenteel in de zalen van de COP26 in Glasgow zitten om te “onderhandelen” over een oplossing voor de klimaatcrisis.

Het gastland Groot-Brittannië lijkt dicht bij de top van de gewenste nieuwe putten te zitten, met 36, voornamelijk offshore, in de stroomgebieden van Central Graben, Moray Firth, de Noordzee en Shetland. Het is zeer waarschijnlijk dat de Britse premier Boris Johnson dat wel was zijn James Bond-grap op het podium doenEr werden op zijn minst zo'n vier putten geboord om de Britse reserves aan fossiele brandstoffen aan te vullen, waardoor hij een soort meta-Bond-schurk werd.

Australië en Rusland gelijk voor voorsprong 

De top van de ranglijst voor de meeste geplande putten gaat naar Australië en Rusland, met elk 80 putten, op de voet gevolgd door Mexico met 78. Australië, Rusland, Mexico, Indonesië, de VS, Noorwegen, Groot-Brittannië, Brazilië en Myanmar zijn van plan om hierheen te boren. 500 olie- en gasbronnen tussen nu en eind 2022.

Het rapport wijst erop dat dit zeer waarschijnlijk een onderschatting is. De bedrijven die het meest betrokken zijn bij het boren van deze putten vormen de galerij van de gebruikelijke verdachten: ENI, Petronas, Shell, Equinor, Total, Pemex, BP, Pertamina, Chevron en ExxonMobil. Er zijn minstens 67 waterputten gepland boven de poolcirkel. Total en ExxonMobil zijn in een wedstrijd verwikkeld om de diepste put ooit in de oceaan te boren (Total gaat voor 3628 meter diep in Angola, en ExxonMobil gaat voor 3800 meter diep in Brazilië).

Veel van deze bedrijven geven elk jaar miljoenen uit aan propaganda voor koolstofneutraliteit en andere valse oplossingen, waardoor echte actie wordt geblokkeerd en hun activiteiten worden uitgebreid.

Het rapport bevat ook een voorbeeld van de putten die tot nu toe in 2021 zijn geboord, met China bovenaan, gevolgd door Turkije, Rusland, Noorwegen, Indonesië, Mexico, Pakistan, Australië en Egypte, het gastland voor de volgende COP.

Dit mag voor niemand een verrassing zijn. Het is de manier waarop dit systeem werkt: net genoeg propaganda van ‘ambitie’ en technologische oplossingen om de fossielenstroom als altijd te laten voortduren, terwijl het klimaat instort.

De informatie levert ons wel een vraag op: als het debat over klimaatverandering door bedrijven en overheden wordt vormgegeven rond de voorwaarden van een netto-nulbeleid, CO2-credits, CO2-belastingen en compensaties – in plaats van het stoppen van de uitstoot – wanneer zal het dan ooit zover komen? echte probleem van de klimaatcrisis? Nou ja, nooit. En dat is het doel.

Overheden en bedrijven zijn actief betrokken om de uitstoot niet alleen niet terug te dringen, maar ook effectief te vergroten. Elk van deze bronnen is een publieke misdaad tegen de mensheid en alle soorten op deze planeet.

Het is beter om de plannen van het fossielkapitalisme om ons te laten instorten vooraf en zo gedetailleerd mogelijk te kennen. Daarom is de oproep uit het rapport niet aan overheden en fossiele bedrijven gerichtplotseling in actie komen na meer dan drie decennia van toenemend fossielgebruik.

De oproep gaat uit naar de beweging voor klimaatrechtvaardigheid en het maatschappelijk middenveld: verspreid deze informatie wijd en zijd, handel ernaar, voer er campagne voor, blokkeer, stop en houd al deze projecten vast.

Fossiele en op fossiele brandstoffen gebaseerde projecten vormen het menu van de ineenstorting dat dagelijks wordt bevestigd door overheden en bedrijven. Zij vormen de juridisch bindende verplichting voor onze ineenstorting en moeten worden gestopt.

De overweldigende overeenstemming over de reden waarom de klimaatcrisis niet wordt opgelost, wordt net zo sterk als de overweldigende wetenschappelijke overeenstemming over de oorzaak van de klimaatcrisis.

De reden waarom de klimaatcrisis niet wordt opgelost is omdat deze zal leiden tot de grootste machtsverschuiving in de geschiedenis van de mensheid, het zal leiden tot de grootste overdracht van rijkdom en winstverlies in de geschiedenis. Dat betekent heel weinig voor de meerderheid van de menselijke bevolking, aangezien wij de begunstigden zullen zijn van deze verschuiving, van deze overdracht, van deze herverdeling.

Als we deze crisis oplossen, krijgen we de kans om onze gehavende planeet te genezen. Dat is de reden waarom hun plan een ineenstorting betekent: ze weigeren ook maar een centimeter afstand te doen van hun brutale privileges en macht. Als we niet blijven optreden tegen de werkelijke oorzaak van de klimaatcrisis – de kapitalistische productiewijze en het kapitalistische wereldbeeld – zullen ze dit beschouwen als een sociale licentie om door te gaan met de ineenstorting.

Zelfs zonder sociale licentie zal hun plan altijd tot een ineenstorting leiden. Het is niet indirect, het is de kern van dit systeem. We moeten ze laten instorten.

João Camargo is een klimaatactivist in de basisbeweging Climáximo in Portugal en in de Climate Jobs-campagne. Hij is milieuingenieur en onderzoeker op het gebied van klimaatverandering aan de Universiteit van Lissabon, waar hij net zijn doctoraat heeft afgerond over klimaatverandering als een nieuwe metanrratief voor de mensheid. Hij schreef in 2018 twee boeken: Handleiding voor de bestrijding van klimaatverandering (in Portugal en Spanje) en Portugal in vlammen – Hoe de bossen te redden.

Dit artikel is van  Gemeenschappelijke dromen.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.