Murray Schots beroep afgewezen; Toegestaan ​​om Britse rechtbank te berechten

De voormalige Britse diplomaat krijgt vier weken de tijd om bij het Britse Hooggerechtshof beroep in te stellen tegen zijn gevangenisstraf van acht maanden wegens minachting van de rechtbank in het proces tegen de voormalige Schotse eerste minister Alex Salmond.

By Jo Lauria
Speciaal voor consortiumnieuws

THet Schotse Hooggerechtshof heeft dinsdag een verzoek tot beroep afgewezen van de voormalige Britse diplomaat en blogger Craig Murray wegens zijn gevangenisstraf van acht maanden wegens minachting van de rechtbank, maar er werd geoordeeld dat hij vier weken vrij mag blijven om een ​​verzoek tot beroep in te dienen bij Groot-Brittannië Hooggerechtshof in Londen. 

Murray's advocaat betoogde maandag zijn veroordeling geschonden Artikelen 6 en 10 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM), en dat zijn straf “onevenredig” was. Murray werd veroordeeld wegens minachting voor zogenaamde ‘legpuzzelidentificatie’ in zijn geschriften van klagers in de seksueel misbruikzaak tegen de voormalige Schotse eerste minister Alex Salmond, die werd vrijgesproken van alle aanklachten.

Maar Lord Justice Clerk Lady Dorrian oordeelde tegen Murray's Schotse beroep op grond van het volgende: “Sommige klagers waren het onderwerp van herhaalde artikelen [geschreven door Murray], waardoor de oorspronkelijke schending werd verergerd. Ook is rekening gehouden met de mate van verwijtbaarheid – hoog – evenals met de persoonlijke omstandigheden van verzoeker. Het vaststellen van de sancties was op zichzelf een oefening in evenredigheid.”

Dorrian schreef: “In haar oordeel was de rechtbank van oordeel … dat de acties van de verzoeker de kern van een eerlijke rechtsbedeling raakten.”

De rechter verwierp Murray’s “echte overtuiging dat de vervolging van de voormalige eerste minister ongegrond was.”  

“Het is de herhaalde publicatie van materiaal dat waarschijnlijk zal leiden tot identificatie van klagers, ondanks een duidelijk bevel van de rechtbank dat datgene verbiedt wat de veroordeling van Murray afleidde”, schreef ze. “Nu we tot de conclusie zijn gekomen dat er geen betwistbare rechtspunten zijn, zal de rechtbank de aanvraag voor hoger beroep bij het Schotse Hooggerechtshof afwijzen. Maar ze stond Murray vervolgens toe de vrijheid te behouden om beroep aan te tekenen bij het Britse Hooggerechtshof.

“We begrijpen dat het de bedoeling van de aanvrager is om rechtstreeks bij de UKSC een verlofaanvraag in te dienen. Onder de gegeven omstandigheden zullen we het bevel nog eens vier weken opschorten”, schreef Dorrian.

In haar uitspraak wees Dorrian ook op wat zij een verschil noemt in de ‘praktijkcodes en ethiek’ van de reguliere journalistiek ‘op een manier waarop degenen die schrijven zoals de aanvrager dat niet doet’. Murray heeft betoogd dat de berichtgeving in de reguliere kranten de identificatie van de vermeende slachtoffers in de Alex Salmond-zaak, wier namen Dorrian had laten verzegelen, evenaarde of zelfs overtrof. 

Schrijven op Murray's blog Vóór Dorrians beslissing zei Kirsten MacDonald, die een verzameling van Murray's geschriften redigeerde: 

“Murray's juridische team zal zich rechtstreeks tot het Britse Hooggerechtshof moeten wenden om hem in beroep te laten gaan, maar zijn straf van acht maanden zal waarschijnlijk worden uitgezeten voordat het Hooggerechtshof zelfs maar heeft bekeken of het in overweging moet worden genomen.

Ter vergelijking: het Engelse Hooggerechtshof heeft nog niet besloten of het beroep van de Verenigde Staten zal worden behandeld tegen het besluit om de uitlevering van Julian Assange te weigeren, ook al blijft Assange in de gevangenis van Belmarsh terwijl zij beslissen of ze hun zaak in behandeling nemen. Het is onwaarschijnlijk dat Murray die wegkwijnt in Saughton of Barlinnie een overweging zal zijn voor het Hooggerechtshof.

Er bestaat geen precedent voor een beroep tegen een veroordeling wegens minachting van de rechtbank in Schotland, dat door het Britse Hooggerechtshof wordt behandeld; we bevinden ons in onbekende wateren.”

Overtuiging

Murray werd op 11 mei veroordeeld wegens minachting van de rechtbank omdat hij naar verluidt indirect de identiteit van vier anonieme aanklagers had onthuld; van schrijven over de uitsluiting van twee juryleden in strijd met een gerechtelijk bevel en van het naar verluidt bevoordelen van de zaak in het voordeel van Salmond. Op de laatste twee aanklachten werd geen schuld uitgesproken. Salmond werd in maart 13 vrijgesproken tijdens een proces wegens dertien aanklachten wegens seks.

Murray bleek een bevel van de openbare aanklagers te hebben overtreden om te stoppen met schrijven over de zaak. Vertegenwoordigers van de Kroon zeggen dat Murray hiervoor in januari 2020 en in augustus 2020 werd gewaarschuwd. 

Murray werd in april 2020 beschuldigd van het schrijven van twee artikelen over hem website dat leidde tot de vermeende vooroordelen in de Salmond-zaak en tot een mogelijke “puzzel”-identificatie, ondanks een gerechtelijk bevel tot anonimiteit, van de vrouwen die beweerden dat Salmond seksueel was misbruikt. De identiteit van de aanklagers moest anoniem blijven op bevel van Dorrian, die zowel de processen van Salmond als Murray voorzat. 

De Contempt of Court Act uit 1981 is van toepassing op “een publicatie die een substantieel risico met zich meebrengt dat de rechtsgang in de betreffende procedure ernstig wordt belemmerd of bevooroordeeld.” In de hoorzitting over de veroordeling, die Consortium Nieuws directe toegang had tot online, noemde Dorrian de minachting van Murray “ernstig” en op “substantiële” schaal.

“Acties die duidelijk in strijd zijn met de rechtbank, zelfs op een gecodeerde manier, moeten op een ernstige manier als minachting worden behandeld”, zei ze.

“Hij kende de puzzelidentificatie en vond het leuk om die te onthullen, omdat hij dacht dat dit in het algemeen belang was”, zei ze. “Hierin heeft hij gefaald.”

Explosief getuigenis

Murray getuigde tijdens zijn proces dat hij bewijs had van een plan tegen Salmond waarbij de stafchef van de Schotse eerste minister Nicola Sturgeon betrokken was.

Murray's beëdigde schriftelijke getuigenis schetste het vermeende complot om zichzelf het zwijgen op te leggen en blijkbaar te voorkomen dat Salmond opnieuw de politiek zou betreden.   

Murray's beëdigde verklaringen hebben, als ze waar zijn, diepe corruptie en samenzwering tussen de SNP, openbare aanklagers, Police Scotland en delen van de reguliere media blootgelegd.  

Onder verwijzing naar anonieme insider-bronnen waarvan hij zegt dat ze het konden weten, getuigde Murray onder ede dat de beschuldigingen van seksuele misdaden tegen Salmond een georkestreerde poging waren om Salmonds politieke carrière te vernietigen door rivalen binnen de Scottish National Party. 

Murray getuigde dat hij, na het voorlezen van de aantijgingen tegen Salmond in augustus 2018, “geen poging deed om de identiteit van de betrokken ambtenaar te achterhalen, maar dat ik wel zware inspanningen deed om te ontdekken wie het verhaal naar de media had gelekt.” Na overleg met zijn contacten ‘ontdekte hij met een hoge mate van zekerheid dat de leker Liz Lloyd was, de stafchef van Nicola Sturgeon.’ 

Murray getuigde dat hij in een artikel opriep tot het ontslaan van twee ambtenaren die volgens de rechterlijke toetsing van Salmond misbruik hadden gemaakt van het proces en dat “als Nicola Sturgeon er niet in zou slagen tegen hen op te treden, dit erop zou kunnen wijzen dat zij zelf betrokken was bij de campagne van valse leugens.” beschuldiging tegen Alex Salmond.” De woordvoerster van Sturgeon beschuldigde Salmond ervan “valse complottheorieën te verzinnen” om de aandacht van de beschuldigingen af ​​te leiden, zelfs nadat hij was vrijgesproken.

Nadat dit artikel verscheen, vroeg Salmond Murray te ontmoeten in het George Hotel in Edinburgh. “Hier vertelde hij me voor het eerst dat Nicola Sturgeon achter het proces zat dat bedoeld was om valse beschuldigingen tegen hem te genereren”, getuigde Murray. Hij zei dat Salmon zijn rechterlijke toetsingszaak won omdat: “Het was op de dag dat getuigen van het kabinet van Nicola Sturgeon moesten getuigen over haar eigen kennis en betrokkenheid, dat de Schotse regering de zaak plotseling toegaf in plaats van over dit bewijs te beschikken. gehoord." 

Murray vervolgde: 

“De heer Salmond vertelde me verder dat er een grootschalige politieoperatie aan de gang was om te proberen beschuldigers zover te krijgen dat ze tegen hem naar voren kwamen. Dit ging belachelijk ver. Hij liet me een e-mail zien van een vrouw aan hem, waarin ze verklaarde dat ze was opgeroepen en geïnterviewd door de politie omdat Alex Salmond vele jaren geleden door een andere persoon was gezegd dat hij haar in een theater op de wangen had zien kussen. foyer. De vrouw verklaarde dat ze hen had verteld dat het een volkomen normale begroeting was. Ze wilde Alex waarschuwen voor de visexpeditie van de politie tegen hem. Hij begreep dat ruim 400 mensen door de politie waren ondervraagd.”

Murray getuigde dat hij Salmond had gevraagd wat het motief tegen hem zou kunnen zijn. “Alex antwoordde dat hij het niet wist; misschien lag het in King Lear. Hij zei dat hij oprecht van plan was de politiek te verlaten en een functie als voorzitter van Johnstone Press had bemachtigd, die vanwege deze beschuldigingen was gevallen. Maar hij had zich al eerder teruggetrokken uit de partijleiding en was daarna teruggekomen, en misschien was Nicola tot de conclusie gekomen dat hij een hartstocht nodig had', zei Murray. 

De Scottish National Party (SNP) van Sturgeon kwam bij de Schotse verkiezingen van vorige week één zetel tekort voor een meerderheid, maar zal met acht zetels van de Groene Partij een meerderheid hebben om op te roepen tot een tweede onafhankelijkheidsreferendum. Zij blijft eerste minister. De Alba-partij van Salmond slaagde er niet in om zetels te winnen. 

In zijn getuigenis zei Murray dat een bron die aanwezig was geweest bij een ontmoeting met Sturgeon en enkele van haar ministers hem vertelde dat er meerdere aanklachten tegen Salmond waren ingediend, zodat Salmond, als er maar één veroordeling kon worden gewonnen, zou worden vernietigd als seksueel roofdier. .

Gewapend met deze informatie getuigde Murray dat hij voor een dilemma stond. Hij schreef:

“Om te onthullen dat het Nicola Sturgeon was die de samenzwering tegen hem bedacht, zou een echte klap zijn voor de Onafhankelijkheidsbeweging. Maar om te zien hoe een complot om een ​​onschuldige man mogelijk voor de rest van zijn leven gevangen te zetten zich voor mijn ogen ontvouwde was ook gruwelijk. Vooral omdat het meest cynische deel van het complot, het gebruik van de aan beschuldigers van seksueel misbruik verleende anonimiteit in de rechtbank, om te verhullen wie er feitelijk achter de beschuldigingen zat, leek te werken.”

“De Kroon kan wellustige details vrijgeven over een poging tot verkrachting terwijl hij naakt bovenop iemand in bed ligt, en de media kunnen dit naar de hemel weergalmen. Maar vanaf dat moment kan niemand iets publiceren dat de Kroon tegenspreekt zonder de rechtbank te minachten. Het leek mij dat de Kroon onder deze omstandigheden veel terughoudender had moeten zijn in de hoeveelheid wellustige details die hij beschikbaar stelde. Er was zeker niets in wat er gebeurde dat in tegenspraak zou zijn met de informatie die mij was gegeven over het feit dat het Crown Office deel uitmaakte van een politiek complot om Salmond te vernietigen.

“In of rond maart 2019, en van tijd tot tijd gedurende enkele maanden daarna, werd ik me bewust van informatie die erop leek te wijzen dat vooraanstaande leden van de SNP op ongepaste wijze hadden geprobeerd zichzelf bij de Salmond-zaak te betrekken. Dit omvatte ontmoetingen met vrouwen om hen aan te sporen klachten bij de politie in te dienen of vol te houden, coördinatie van klagers en hun verhalen, contact met de politie over beschuldigingen en pogingen om andere personen dan de klagers ervan te overtuigen om als getuigen van beschuldigingen naar voren te komen. waren niet succesvol.” 

Het Proces

De Kroon beweerde in Murray's eendaagse rechtszaak op 27 januari, volledig online gevoerd en geobserveerd door Consortiumnieuws, dat identificerende kenmerken die Murray in zijn artikelen verstrekte, konden worden samengevoegd om de identiteit te onthullen van vier van de negen aanklagers van Salmond, die allemaal op 10 maart 2020 de opdracht kregen anoniem te blijven.

De aanklager, Alex Prentice QC, adjunct-advocaat van de Kroon, vertelde de rechtbank dat de geschriften van Murray, evenals de commentaren van lezers op zijn site, naar verluidt hebben geleid tot een “risico op vooroordelen” in de Salmond-zaak, ook al gaf hij toe dat de aanklagers de rechtbank nooit hadden gewaarschuwd. rechtbank tot nadat het Salmond-proces voorbij was. Murray's artikelen in kwestie waren dat wel gepubliceerd in augustus 2019 (“De Alex Salmond Fit-Up”) en in januari 2020 (“Ja Minister Fanfictie.”) 

Lady Dorrian, die het tribunaal leidt in Murray's zaak, vroeg Prentice waarom de rechtbank niet vóór het proces tegen Slamond op de hoogte was gesteld van de mogelijke vooroordelen door Murray's geschriften. “Als de Kroon van mening was dat deze artikelen een substantieel risico voor de procedure vormen, lijkt het vreemd dat de Kroon op dat moment geen actie heeft ondernomen, of zelfs maar voor de rechter heeft gebracht?” vroeg Dorrian.

‘Dat accepteer ik,’ antwoordde Prentice. “Er waren een aantal overwegingen, maar de Dame heeft gelijk en ik erken dat dit een factor is waarmee de rechtbank rekening kan houden bij de beoordeling hiervan.” 

Dorrian antwoordde: “Ik begrijp dat materiaal dat na de bestelling is geschreven een bepaalde schaduw kan krijgen in combinatie met een eerder artikel. Mijn probleem is dat die eerdere argumenten in strijd zouden kunnen zijn met een bevel dat pas op 10 maart werd uitgevaardigd.”

“Destijds was dat niet van toepassing, maar [de artikelen] zijn nog steeds beschikbaar, zodat er rekening mee gehouden kan worden”, betoogde Prentice. 

Lady Dorrian betwistte ook dat het plaatsen van identificerende kenmerken van een niet bij naam genoemde aanklager in een zoekmachine in de loop van de tijd andere resultaten zou opleveren. Prentice hield vol dat Murray's geschriften samen moeten worden gezien, en niet afzonderlijk, en moeten fungeren als een “magneet” om “naalden in een hooiberg” samen te trekken om de anonieme aanklagers te identificeren.

Murray's raadsman, John Scott, voerde voor het tribunaal aan dat Murray's reactie op de brief van de Kroon in maart was om persaccreditatie te vragen voor de Salmond-zaak, wat hem werd geweigerd. In plaats daarvan vertrouwde Murray op de berichtgeving van andere journalisten om analyses van het proces te schrijven. Murray had de namen van de anonieme aanklagers geredigeerd, betoogde Scott. 

Over de puzzelkwestie zei Scott: “Het is duidelijk dat hij op de hoogte was van de namen van de klagers en zijn beëdigde bewijs is dat hij daarvan op de hoogte was vóór het gerechtelijk bevel, maar dat het geen verantwoorde journalistiek zou zijn om ze te noemen. …Als hij had willen doen wat de Kroon zegt dat hij deed, had hij dat kunnen doen.’

Over de kwestie van het benadelen van het proces zei Scott dat als de Kroon ‘bezorgd was over de zaak, ze dit onder de aandacht van de rechtbank hadden moeten brengen. … Het is te laat na het proces. … Ze kunnen niet wachten om te zien hoe het zich ontwikkelt en zeggen na de vrijspraak dan dat er sprake was van vooroordelen.”

Over de kwestie van het jurylid zei Scott dat Murray's artikel alleen speculeerde over de reden waarom de juryleden waren uitgesloten en de feitelijke redenen niet vermeldde. De Kroon noemde de speculatie van Murray 'bizar en ongegrond', terwijl ze tegelijkertijd zei dat het in strijd was met het verbod op het noemen van de feitelijke 'kwesties die door de adjunct-advocaat naar voren zijn gebracht' ter ondersteuning van het ontslag van de juryleden.

Identiteit van de aanklagers

Murray's advocaat vertelde de rechtbank dat de reguliere media details van de aanklagers hadden gerapporteerd. De BBC berichtte bijvoorbeeld in april: “Onder de vrouwen die de beschuldigingen tegen de heer Salmond uitten, waren onder meer een SNP-politicus, een partijmedewerker en verschillende huidige en voormalige ambtenaren en functionarissen van de Schotse regering.” In zijn beëdigde verklaring getuigde Murray:

“Als ze echt dachten dat mijn artikel een jury zou kunnen beïnvloeden, gezien het feit dat ze goed op de hoogte waren van het artikel en mij erover schreven, had het Crown Office een duidelijke publieke plicht om vóór een rechtszaak op te treden om dat kwaad te voorkomen. Ik zou graag naar de rechtbank zijn gekomen en mijn zaak hebben bepleit. Om te wachten tot lang na het proces, nadat het veel te laat is om het kwaad waar zij beweren bezorgd over te zijn, af te wenden, en dan die beschuldiging tegen mij te uiten, is ronduit zinloos en wraakzuchtig en, nogmaals, sinister.

Murray was mogelijk een doelwit van de Kroon voor de veroordeling wegens minachting, omdat hij een van de weinige schrijvers was die Salmond verdedigde en werd gerechtvaardigd door de vrijspraak van Salmond. Murray's geschriften en zijn beëdigde verklaringen onthulden ook het verontrustende bewijs van een samenzwering tegen Salmond, waaronder mogelijk de belangrijkste politieke leider van Schotland. 

Murray is een doorn in het oog van het establishment sinds hij in 2002 de Britse instemming met martelingen in Oezbekistan bekendmaakte. Later getuigde hij hierover voor een parlementaire commissie.

Sindsdien is Murray een fervent pleitbezorger voor zijn vriend Julian Assange, de gevangengenomene Wikileaks uitgever, die de Verenigde Staten proberen uit te leveren aan Groot-Brittannië. Murray's rekeningen van de uitleveringshoorzitting van Assange verscheen Consortium Nieuws. Murray is ook een groot voorstander van de Schotse onafhankelijkheid, waar het Britse establishment zich fel tegen verzet. 

Joe Lauria is hoofdredacteur van Consortium Nieuws en voormalig VN-correspondent voor Thij Wall Street Journal, Boston Globe, en tal van andere kranten. Hij was onderzoeksjournalist voor de Sunday Times uit Londen en begon zijn professionele carrière als stringer voor The New York Times.  Hij is te bereiken op [e-mail beveiligd] en gevolgd op Twitter @unjoe