Het kolonialisme in Israël was en blijft een staatsproject, dat uiteindelijk gericht is op het bereiken van hetzelfde doel dat wordt uitgevoerd in Sheikh Jarrah: de etnische zuivering van Palestijnen om de Joodse demografische meerderheid te verzekeren, schrijft Ramzy Baroud.
Sjeik Jarrah. (David Shankbone/Wikipedia.)
By Ramzy Baroud
Common Dreams
Thier zijn twee afzonderlijke Sheikh Jarrah-verhalen: het ene wordt gelezen en bekeken in het nieuws en het andere krijgt weinig media-aandacht of gedegen analyse.
Het voor de hand liggende verhaal is dat van de nachtelijke invallen en het geweld van de Israëlische politie en Joodse extremisten tegen Palestijnen in de verwoeste wijk Oost-Jeruzalem.
Wekenlang hebben duizenden Joodse extremisten zich gericht op Palestijnse gemeenschappen in de Oude Stad van Jeruzalem. Hun doel is de verwijdering van Palestijnse gezinnen uit hun huizen in de wijk Sheikh Jarrah. Ze handelen niet alleen. Hun rellen en razernijen worden geleid door een goed gecoördineerd leiderschap dat bestaat uit extremistische zionistische en joodse groeperingen, zoals de Otzma Yehudit-partij en de Lehava-beweging. Hun ongegronde beweringen, gewelddadige acties en weerzinwekkende gezangen “Dood aan de Arabieren” worden gevalideerd door Israëlische politici, zoals Knesset-lid Itamar Ben-Gvir en de vice-burgemeester van Jeruzalem, Arieh King.
“Hoewel het Sheikh Jarrah-verhaal zelfs in de reguliere Amerikaanse media enige aandacht krijgt, is er een vrijwel volledige afwezigheid van enige diepgang in die berichtgeving, namelijk het feit dat Sheikh Jarrah niet de uitzondering maar de norm is.”
Hier is een korte introductie tot het politieke discours van Ben-Gvir en King, die op video werden betrapt terwijl ze een gewonde Palestijnse demonstrant schreeuwden en beledigden. De video begint met Knessetlid Ben-Gvir die minachtend schreeuwt tegen een Palestijn die blijkbaar gewond was geraakt door de Israëlische politie, maar toch terugkeerde om te protesteren tegen de geplande uitzettingen van sjeik Jarrah.
Men hoort Ben-Gvir schreeuwen: "Abu Hummus, hoe gaat het met je?"
“De kogel zit er nog steeds, daarom loopt hij mank”, reageert de loco-burgemeester King tegen Ben-Gvir. King vervolgt: 'Hebben ze de kogel uit je reet gehaald? Hebben ze het er al uit gehaald? Het is jammer dat het hier niet naar binnen is gegaan”, vervolgt King, wijzend naar zijn hoofd.
Bekijk: loco-burgemeester van #Jeruzalem, Arieh King, zeg gisteravond tegen een Palestijnse activist "het is jammer" dat hij niet door het hoofd wil worden geschoten #SheikhJarrah pic.twitter.com/AgLEXc1nLW
— Oren Ziv (@OrenZiv1985) May 7, 2021
Verrukt over wat zij beschouwen als een grillig commentaar op de verwonding van de Palestijnen, lachen Ben-Gvir en King's entourage van Joodse extremisten.
Terwijl ‘Abu Hummus’, gewond maar nog steeds protesterend, een bewijs is van de vasthoudendheid van het Palestijnse volk, zijn koning, Ben-Gvir, de kolonisten en de politie een vertegenwoordiging van het verenigde Israëlische front dat gericht is op het etnisch zuiveren van de Palestijnen en het verzekeren van de Joodse meerderheid. in Jeruzalem.
Hofdekking
Een andere belangrijke deelnemer aan de voortdurende Israëlische etnische zuiveringscampagne in Jeruzalem is het Israëlische rechtssysteem, dat een juridische dekking heeft geboden voor het aanvallen van Palestijnse inwoners van Jeruzalem.
De juridische basis van de voortdurende pogingen van de Joodse kolonisten om meer Palestijnse eigendommen te verwerven, kan worden teruggevoerd op een specifieke wet uit 1970, bekend als de Wet op de Juridische en Administratieve Zaken, die Joden toestond Palestijnen aan te klagen voor eigendommen waarvan zij beweren dat ze die vóór de Tweede Wereldoorlog bezaten. vestiging van Israël op de ruïnes van het historische Palestina in 1948.
Hoewel Palestijnen zijn uitgesloten van het indienen van soortgelijke claims, hebben Israëlische rechtbanken op royaal Palestijnse huizen, gronden en andere bezittingen aan Joodse eisers overhandigd. Op hun beurt worden deze huizen, zoals in het geval van Sheikh Jarrah en andere Palestijnse wijken in Oost-Jeruzalem, vaak verkocht aan Joodse kolonistenorganisaties om nog meer koloniën te bouwen op bezet Palestijns land.
Afgelopen februari kende het Israëlische Hooggerechtshof Joodse kolonisten het recht toe op veel Palestijnse huizen in Sheikh Jarrah. Na Palestijns en internationaal verzet bood het de Palestijnen een ‘compromis’ aan, waarbij Palestijnse gezinnen afstand deden van de eigendomsrechten op hun huizen en ermee instemden daar als huurders te blijven wonen, waarbij ze huur betaalden aan de zeer illegale Joodse kolonisten die hun huizen in de eerste jaren hadden gestolen. plaats, maar die nu gewapend zijn met een rechterlijke uitspraak.
Een staatsproject
De 'logica' waarmee joden Palestijnse eigendommen als hun eigendom claimen, mag echter niet geassocieerd worden met een paar extremistische organisaties. De etnische zuivering van Palestina in 1948 was immers niet het werk van een paar extreme zionisten. Op dezelfde manier waren de illegale bezetting van Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook in 1967 en de massale nederzettingenonderneming die daarop volgde niet het geesteskind van een paar extreme individuen. Het kolonialisme in Israël was en blijft een staatsproject, dat uiteindelijk gericht is op het bereiken van hetzelfde doel dat in Sheikh Jarrah wordt verwezenlijkt: de etnische zuivering van de Palestijnen om de Joodse demografische meerderheid te verzekeren.
Dit is het onvertelde verhaal van Sheikh Jarrah, een verhaal dat niet kan worden uitgedrukt in een paar nieuwsbytes of posts op sociale media. Dit meest relevante verhaal is echter grotendeels verborgen. Het is gemakkelijker om een paar Joodse extremisten de schuld te geven dan de hele Israëlische regering ter verantwoording te roepen.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu manipuleert voortdurend het onderwerp demografie om de belangen van zijn Joodse kiesdistrict te behartigen. Hij gelooft sterk in een exclusieve Joodse staat en is zich ook volledig bewust van de politieke invloed van Joodse kolonisten. Kort voor de verkiezingen van 23 maart nam Netanyahu bijvoorbeeld het besluit om groen licht te geven voor de bouw van 540 illegale nederzettingen in het zogenaamde Har-Homa E-gebied (Abu Ghneim-berg) op de bezette Westelijke Jordaanoever, in de hoop zoveel mogelijk stemmen te verwerven.
Hoewel het verhaal van Sheikh Jarrah zelfs in de reguliere Amerikaanse media enige aandacht krijgt, is er een vrijwel volledige afwezigheid van enige diepgang in die berichtgeving, namelijk het feit dat Sheikh Jarrah niet de uitzondering maar de norm is. Helaas worden Palestijnen en hun aanhangers de wijdverbreide mediacensuur proberen te omzeilen door rechtstreeks contact op te nemen met maatschappelijke organisaties over de hele wereld via sociale-mediaplatforms. Helaas worden zij daar ook vaak gecensureerd.
Een van de video’s die aanvankelijk door Instagram werden gecensureerd, is die van Muna al-Kurd, een Palestijnse vrouw die haar huis in Sheikh Jarrah had verloren aan een Joodse kolonist met de naam Yakub.
Video circuleert op sociale media/ eerder vanavond in Sheikh Jarrah: de Israëlische bezetter heeft Muna Al-Kurd en haar broer uit hun buurt gedwongen, ondanks Muna's pogingen om hen haar identiteitskaart te laten zien om het adres van hun huis te bevestigen. #RedSheikhJarrah pic.twitter.com/QahQwJSloV
— Palestina PLO-NAD (@nadplo) May 13, 2021
'Yakub, je weet dat dit niet jouw huis is,' wordt Muna buiten haar huis gezien terwijl ze met Yakub praat.
Yakub antwoordt: 'Ja, maar als ik ga, ga jij niet terug. Wat is het probleem? Waarom schreeuw je tegen mij? Ik heb dit niet gedaan. Ik heb dit niet gedaan. Het is gemakkelijk om tegen mij te schreeuwen, maar ik heb dit niet gedaan.
Muna: “Je steelt mijn huis.”
Yakub: “En als ik het niet steel, gaat iemand anders het stelen.”
Muna: “Nee. Niemand mag het stelen.”
Het onvertelde verhaal van sjeik Jarrah, van Jeruzalem – in feite van heel Palestina – is dat van Muna en Yakub, waarbij de eerste Palestina vertegenwoordigt, de laatste Israël. Om ooit gerechtigheid te bereiken, moet Muna haar gestolen huis kunnen terugvorderen en moet Yakub verantwoordelijk worden gehouden voor zijn misdaad.
Dit artikel is van Gemeenschappelijke dromen.
Steun alstublieft onze
Lentefondsactie!
Veilig doneren met PayPal
Of veilig per creditcard of cheque door op de rode knop te klikken:
Mensen bekritiseren alleen Joden die kinderen vermoorden omdat ze antisemitisch zijn. Arabieren protesteren alleen tegen joden die hun huizen stelen en op straat gooien omdat ze antisemitisch zijn. Ze haten Joden gewoon zonder enige reden. Het is gewoon puur antisemitisme. Iedereen weet dat geen enkele Joden in de hele geschiedenis ooit iets verkeerds heeft gedaan.
De fascisatie is het demeurée in het Westen, de modus vivendi van de BÊTE, de dictatuur van de burgerlijke zaken-liberale libérale. Hitler gaf de oorlog in de VS aan met een eenvoudige overdracht van het relais.
De VS creëren een fantoche van Israël en brengen eenvoudigweg de fascistische vlam naar zijn golem over.
Heb je ooit het verhaal van Weegschaal gehoord? Ik kende iemand anders die het verhaal zoveel beter kon vertellen dan ik. Ze bracht de weegschaal van Weegschaal in verband met nul en oneindig. Eén aan elk uiteinde. Ze zei eigenlijk:
~
Als je de weegschaal die wordt vastgehouden door Weegschaal, de bewaarder van de weegschaal, tot het uiterste duwt, dan ben je een donkere grot binnengegaan waar geen terugkeer mogelijk is.
~
Als je eenmaal in die grot bent, waar nul en oneindig op grillige wijze worden omgedraaid, zullen Libra en haar vrienden je gerechtigheid uitdelen zoals je niet zou geloven.
~
Het zou zijn alsof je nooit geboren bent, dus dat is een plek die je moet vermijden.
~
Weegschaal verdedigt de weegschaal. Ik hoop dat jij dat ook doet, want de weegschaal van de gerechtigheid staat op het spel.
~
Deze weegschaal zal niet worden ontkend is een basisles die alle schepselen moeten leren omdat gerechtigheid zal worden gediend. Er is geen andere optie dan de dood als je het probeert te ontkennen.
~
Beschouw dat als een gedicht en ga aan de slag.
De klok tikt.
BK
Amerikanen steunen het ‘elimineren’ van de Palestijnen vanwege 1) onze eigen geschiedenis en mythologie van rechtvaardige kolonisten die de slechte inboorlingen ‘elimineerden’; en 2) tientallen miljoenen evangelische kiezers denken dat een Joodse staat Jezus heel snel terug zal brengen, de rechtvaardige evangelische kiezers zal belonen, alle anderen zal straffen, enz., enz. (Zie de werken van Hal Lindsey). De twee redenen overlappen elkaar uiteraard.