Hoewel de situatie in Jeruzalem nu is gekalmeerd, zegt Ariel Gold dat de sluizen van het joodse extremisme al wijd open staan.
Damascuspoort, Jeruzalem, 2017. (Piotr Rokita, Flickr, CC BY 2.0)
By Ariel Goud
Tikkun Magazine
ANadat de neonazi’s in Charlottesville, Virginia marcheerden, en vervolgens president Donald Trump reageerde door te zeggen dat er ‘goede mensen aan beide kanten’ waren, stonden mensen die het blanke supremacisme verafschuwen op, merkten het op en veroordeelden de demonstranten. Antiracisten zouden er verstandig aan doen hetzelfde te doen met betrekking tot de extreemrechtse mars die onlangs in Jeruzalem plaatsvond.
De situatie in Jeruzalem begon met botsingen tussen Palestijnen en Israëlische strijdkrachten over beperkingen die waren opgelegd aan de toegang tot de Oude Stad door de Damascuspoort. In reactie op TikTok-video’s waarop twee Palestijnse jongeren een ultraorthodoxe joodse man slaan, riep de extreemrechtse joodse groepering Lahava vervolgens op tot een ‘demonstratie van nationale waardigheid’. WhatsApp gelekt berichten geopenbaarde oproepen om Palestijnen te lynchen.
Terwijl de Joods-Israëlische extremisten op donderdag 22 april door de straten plunderden, vuurden Israëlische troepen met rubber beklede stalen kogels af op Palestijnse tegendemonstranten. De opmerkingen van een jong orthodox-joods meisje gingen virale op sociale media. 'Ik wil jullie dorpen niet platbranden, ik wil alleen dat jullie vertrekken en wij nemen ze in', zei ze. Op haar shirt zat een sticker met de tekst: ‘Rabbi Kahane heeft gelijk.’ De groep van Kahane werd in 2004 op de Amerikaanse terreurlijst geplaatst.
“Vergas de Arabieren! JDL”-graffiti in Hebron, 2008. (Magne Hagesæter, CC BY 3.0, Wikimedia Commons)
Honderdvijf Palestijnen waren dat gewond, 22 die ziekenhuisopname vereisen. Twintig Israëlische politieagenten raakten ook gewond. De volgende ochtend bracht de Israëlische minister van Binnenlandse Veiligheid, Amir Ohana, een bericht uit verklaring “aanvallen door Arabieren” veroordelend. Hij zei niets over het geweld gepleegd door Joden.
Woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken Ned Price veroordeeld de ‘retoriek van extremistische demonstranten’. De Amerikaanse ambassade in Jeruzalem weigerde echter in te gaan op de kwestie van Joods extremisme in de verklaring van de Amerikaanse ambassade dat zij “diep bezorgd” waren.
Avi Mayer van het Amerikaans-Joodse Comité tweeted: “De individuen die dit begaan zijn net zo vreemd voor mij en mijn jodendom als skinheads, blanke supremacisten en andere racisten over de hele wereld.” Maar degenen die in Jeruzalem “dood aan de Arabieren” scandeerden, vormen een genormaliseerd, geaccepteerd onderdeel van de Israëlische regering.
Supremacistische ideologie
Leden van Lehava, de groep die de extremistische mars in Jeruzalem organiseerde, zijn aanhangers van het Kahanisme, een joodse supremacistische ideologie gebaseerd op de opvattingen van Rabbijn Meir Kahane. Geïnspireerd door Kahane, in 1994, de Israëlische kolonist Baruch Goldstein afgeslacht 29 Palestijnen in de Ibrahimi-moskee op de Westelijke Jordaanoever. Nog in 2014 waren er drie leden van Lehava opgeladen met het in brand steken van een geïntegreerde tweetalige Palestijns-Joodse school.
In 1988 bestond de Kach-partij verboden om zich kandidaat te stellen voor de Israëlische Knesset. In 2004 heeft het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken geëtiketteerd Kach een terroristische organisatie. De Kahanistische beweging heeft onlangs echter haar weg terug gevonden naar de Israëlische regering, waar zij met open armen wordt ontvangen.
Tijdens de recente verkiezingen in Israël moedigde Benjamin Netanyahu, bereid om alles te doen om zijn premierschap te behouden, de kiezers van zijn eigen Likud-partij aan om hun stem uit te brengen voor de anti-Arabische religieuze zionistische lijst, waartoe ook de door Kahanisten geïnspireerde Otzma Yehudit-partij behoorde. dat ze de verkiezingsdrempel zouden kunnen overschrijden. Het religieuze zionisme heeft gewonnen zes zetels, waardoor het Kahanisme voor het eerst sinds de jaren tachtig terugkeert in de Israëlische Knesset.
Omdat Netanyahu niet in staat blijkt een coalitie te vormen, richt de aandacht zich nu op Naftali Bennett, de volgende meest waarschijnlijke kandidaat om premier van Israël te worden.
Naftali Bennett in 2013. (Het Israëlproject, Flickr, CC BY-SA 2.0, Wikimedia Commons)
In 2016, Bennett genaamd op Israëli’s die bereid zijn “ons leven te geven” om de Westelijke Jordaanoever te annexeren”, wat de Kahanistische opvatting oproept dat terroristische daden tegen Palestijnen een patriottische daad van martelaarschap zijn. Bennett's onderhandelingen, terwijl hij hoopt een regering te vormen, hebben ook plaatsgevonden vergaderingen met religieus zionisme.
Uitspraken als Bennetts oproep tot geweld hebben zeker geleid tot meer onrust in het Heilige Land. Na de extremistische mars in Jeruzalem van vorige week gingen de botsingen tussen Palestijnse demonstranten en Israëlische strijdkrachten door. In aanvulling, raketten werden gelanceerd vanuit Gaza en het Israëlische leger reageerde met bombardementen. Ten slotte, op zondag 25 april, om de situatie te de-escaleren, zei de Israëlische politiecommissaris bestelde de barricades bij de Damascuspoort worden verwijderd.
Hoewel de situatie in Jeruzalem nu is gekalmeerd, staan de sluizen van het joodse extremisme al wijd open.
De neo-nazi-mars in Charlottesville en de reactie van Trump hebben de wereld terecht gealarmeerd. Hoewel Trump uit zijn ambt is gezet, weten we allemaal dat de gewelddadige racistische beweging die tijdens zijn presidentschap tot bloei kwam, niet bij hem begon en nog lang niet verdwenen is. Het zou verstandig zijn om in de nasleep van de “dood aan de Arabieren”-mars van vorige week in Jeruzalem ons ook uit te spreken tegen het kahanisme in Israël.
Ariel Gold is de nationale co-directeur en senior beleidsanalist voor het Midden-Oosten bij CODEPINK voor vrede.
Dit artikel is van Tikkun-tijdschrift.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Steun alstublieft onze
Lentefondsactie!
Veilig doneren met PayPal
Of veilig per creditcard of cheque door op de rode knop te klikken:
Met een internationaal burgerrecht om over welk onderwerp dan ook een mening te hebben, bied ik dit persoonlijke standpunt aan:
Dit na meer dan een halve eeuw van nauwkeurige empirische observatie uit de eerste hand van een niet-aflatende en tragische herhaling van de zoveelste vertoon van de historische barbaarsheid van de onmenselijkheid.
In schriftuurlijke termen in Leviticus 19:18 zijn degenen die hebben meegemaakt dat 'het' hen is aangedaan; vandaag de dag blindelings ‘anderen’ aandoen – onschuldige Arabische Palestijnen, die met meedogenloze wraak proberen te doen wat hen is aangedaan, onder een identiek geografisch voorwendsel, terwijl ze ‘raciaal’ een hele gemeenschap tot zondebok maken in naam van het creëren van een gezuiverde ‘lebensraum’.
Het probleem is dat vandaag de dag, bijna een eeuw later, irrationele geesten – verstoken van het vermogen tot helder redeneren – de precaire realiteit van de wereld niet langer op een gezonde manier kunnen waarnemen en nauwkeurig kunnen onderscheiden, met begrip van wat er op het spel staat voor de hele wereldbevolking, andere mensen. dan hoe zij zichzelf daarin verkeerd waarnemen.
In tegenstelling tot het lauwe water dat het zionisme was, vóór Herzl, is de Israëlische staat vandaag de dag het kokende water. De kikkers vormen de bevolking; veel verder dan zichzelf te bevrijden. De gekke professor, incognito, die het experiment leidt, is de leidende hegemonist van het oligarchische vermogen.
Als menselijke wezens zijn ze lang geleden gestorven, als gevolg van de blijvende traumatische littekens die de holocaust heeft veroorzaakt, die via de verhalen van meerdere generaties onbewust zijn doorgegeven aan het hele maatschappelijke lichaam; niet anders dan wat PTSD-syndromen beïnvloeden op de individuele psyche.
Blijkbaar vertaalt hun terechte verontwaardiging zich in het beoefenen van een ‘supremacistische ideologie’ van rechts – Apartheid. We zijn gerechtvaardigd in ons gedrag, vanwege wat 'ons' is aangedaan, zelfs als de gruweldaad is gepleegd door een derde partij, die toevallig NIET onze directe buren zijn.
Onze relatie met degenen die de poging tot genocide daadwerkelijk hebben uitgevoerd, is al lang geleden hersteld en geroutineerd tot goede zakelijke praktijken.
Menselijk gedrag is tenslotte allemaal ironische politieke correctheid!?
Wanneer, mevrouw Gold, was de positie van het zionisme allesbehalve extremistisch? Iets anders dan genocidale etnische zuiveringen? Alles behalve diep oriëntalistisch (een specifieke vorm van ‘racisme’)… VAN VOOR Herzl – een volslagen barbaar in schaapskleren…
“…de sluizen van het Joods extremisme staan al wijd open. ”
En wanneer gebeurde het? Nu? 10 jaar geleden? 20 jaar geleden? Het Israëlische politieke toneel wordt volledig gedomineerd door de Likud en talrijke uitlopers onder leiding van mensen die voor Netanyahu werkten maar op puur persoonlijke gronden ontgoocheld raakten (of op basis van ‘principes’ die niets te maken hebben met min of meer meegaand zijn tegenover de Palestijnen), of nog eerdere uitlopers van de Likud, plus gepensioneerde generaals, plus religieuze partijen die in ultra’s kunnen worden verdeeld, altijd bereid om in opstand te komen tegen de Arabieren, en meer bekrompen mensen die alleen maar een stukje bescherming willen krijgen om hun arme volgelingen te ondersteunen – en niets over het tegemoetkomen aan de Palestijnen of niet. En er is ca. 5% van de Israëlische Joden denkt er anders over.