Paul Jay en Joe Lauria analyseren op het World Ethical Data Forum de verontrustende trends van big tech-censuur van dissidente journalistiek.
Paul Jay en Joe Lauria analyseren op het World Ethical Data Forum de verontrustende trends van big tech-censuur van dissidente journalistiek.
Hartelijk dank voor deze inzet… Consortiumnews is altijd een waardevolle bron geweest voor uitstekende journalistieke berichtgeving. Ga door met de strijd.
Mensen die onafhankelijke media consumeren, doen dat omdat de traditionele media er niet in slagen hen naar tevredenheid te informeren. Jay's oproep om meer werkende massa's te bereiken die moe, gestrest zijn en dagelijks worstelen om te overleven tot de volgende betaaldag, ligt enigszins verscholen in zijn stedelijke voorrecht. Mensen in deze situatie geven niets om vaccins en maskers of lockdowns, of de samenzwering van Russigate. Ze geven om hun economische situatie en hebben weinig tijd om over iets anders na te denken. Anders zouden ze dat in veel grotere aantallen doen.
Zoals Caitlin Johnstone scherpzinnig stelt:
“De massamedia zullen nooit het vertrouwen van het publiek herwinnen”
Het antwoord van de ‘sociopathische’ oligarchische eigenaren van alles is sinds onheuglijke tijden altijd geweest: “Who Cares”, tenzij er natuurlijk een figuur met een bewuste, kritische geest, zoals Julian Assange, opduikt en hun mensen daadwerkelijk van streek begint te maken. appelkar van bedoelingen en belangen.
Vooral wanneer een van de gedragingen van hun eigen lowlifes (Jeffrey Epstein) aan het licht wordt gebracht – waarvan de ontdekking van invloed zou kunnen zijn op hun eigen zelfbedrieglijke rechtschapenheid – misschien vanwege de diepgang van een van hun ‘betere’ eigen neigingen in dergelijke betrokkenheid (Prins Andrew ), in tegenstelling tot een commons, meer gerenommeerde, openhartige – transparante journalist, zoals Julian Assange, wordt de blootgestelde kanker in het gastlichaam eenvoudigweg weggesneden.
In het geval van Julian Assange bestond de reactieve verdedigingsstrategie van de onaantastbare bezittende elite van 1% er eenvoudiger uit om hem willekeurig uit de levenden te verbannen. En hierin hebben ze hun doel bereikt; om te voorkomen dat de informatie die hij naar voren bracht terecht zou komen in de toch al vernederde 'doeningen'.
Geen enkele andere waarheid is zelfs maar in de buurt gekomen van een bedreiging van de monopolistische macht van deze oligarchie, zoals Julian Assange; die zeldzaamheid van een rechtvaardig mens – mens zijn, in hedendaagse termen, en de belangen dienen van de 99% van ons die dagelijks worden beknot; bewust onbewust haaklijn en zinklood; blindelings naar de onontkoombare gevangenis worden geleid, waar verbeterde psychologische methoden voor het afdwingen van levenslange dienstbaarheid worden toegepast.
“Ze zullen niets bezitten, maar ze zullen gelukkig zijn”, zoals wij, de elite, het geluk voor de have-nots definiëren. Buiten zal alles goed gaan, terwijl wij binnen onszelf de vruchten van ons unieke exceptionisme blijven verkwisten, achter onze privémuren.
Een mening van 'anderen' vanaf de onderkant van het topje van de verborgen, onheilspellende ijsberg van catastrofe!
Ik geloof dat Paul Jay gelijk heeft als hij zegt dat hij het platteland van Amerika moet bezoeken. Hij lijkt een zeer diepgeworteld stedelijk perspectief te hebben in hoe hij dit land ziet.