De tweede zoon van de koningin hield vele ontmoetingen met repressieve monarchieën in het Midden-Oosten, lang nadat zijn rol als officieel handelsgezant in 2011 eindigde, meldt Phil Miller.

Prins Andrew in 2008. (Wereld Economisch Forum, Flickr, CC BY-SA 2.0)
By Phil Miller
vrijgegeven VK
IBegin december 2010, toen het Midden-Oosten aan de vooravond van een revolutie stond, ging de tweede zoon van de koningin van Engeland, prins Andrew, wandelen in Central Park in New York. Bij hem was Jeffrey Epstein, de Amerikaanse miljardair en veroordeelde pedofiel, die in 2019 zelfmoord pleegde in de gevangenis.
Wanneer een foto van hun ontmoeting voortgekomen In 2011 overspoelde het Andrew met een schandaal dat hem dwong zijn prestigieuze rol als officiële Britse handelsgezant in juli van dat jaar op te geven.
Toch bleef hij gedurende een groot deel van de afgelopen tien jaar, sinds hij die rol verloor, Groot-Brittannië en zijn koninklijke familie vertegenwoordigen in de zeer controversiële Golfregio. Andrew nam deel aan 70 bijeenkomsten met monarchieën uit het Midden-Oosten die berucht waren vanwege het onderdrukken van hun eigen volk in de nasleep van de Arabische Lente van 2011, onderzoek door vrijgegeven heeft gevonden.
Zoals onlangs in september 2019Andrew ontmoette de nieuwe Saoedische ambassadeur in Groot-Brittannië, prins Khalid bin Bandar, op Buckingham Palace, een jaar nadat het regime zijn diplomatieke netwerk had gebruikt om in stukken snijden Washington Post Journalist Jamal Khashoggi.
Het was Andrews beruchte interview over Epstein met de BBC Newsnight in november 2019 dwong hem dat om “in de nabije toekomst een stap terug te doen uit zijn publieke taken”. stoppen aan zijn quasi-diplomatieke ontmoetingen met monarchieën uit het Midden-Oosten, inclusief een aanstaande reis ernaartoe Bahrein.
Hoewel er media-aandacht is geweest voor de relatie van Andrew met Epstein, wordt er minder gerapporteerd dat hij een sleutelrol in het Britse buitenlandse beleid behield lang nadat een voormalige Britse functionaris publiekelijk hun zorgen geuit in 2010 over zijn ‘lompe’ gedrag in Bahrein en zijn reputatie onder diplomaten als ‘Zijne Buffoon Highness’.
Andrews Arabische Lente

Bahreiners betuigen hun solidariteit met de Egyptische revolutie van 2011 op 4 februari. (Mahmood al-Yousif, CC BY-SA 3.0, Wikimedia Commons)
In maart 2011, toen er in de meeste van de acht monarchieën in de regio opstanden gaande waren en er twijfels ontstonden over zijn persoonlijke gedrag, stelde Andrew een geplande reis uit naar Saudi-Arabië om de wapenverkoop te bevorderen in zijn rol als handelsgezant.
Buckingham Palace moest zijn geschiktheid voor de functie verdedigen, gezegde:
‘Potentaten uit het Midden-Oosten ontmoeten graag prinsen. Hij komt binnen als zoon van de Koningin en dat opent deuren. Hij kan problemen aankaarten bij een kroonprins en later ontdekken we dat de moeilijkheden overwonnen zijn en het contract getekend kan worden.”
De Arabische Lente en de Epstein-foto veroorzaakte onderzoek van Andrew vanaf twee flanken, met openbaringen hij had de schoonzoon van de Tunesische dictator Zine ben Ali ontvangen in Buckingham Palace, kort voordat het Noord-Afrikaanse regime viel.
Toch was Andrew vastbesloten de betrekkingen met de Arabische autocraten te onderhouden en bezocht hij kroonprins Salman van Bahrein in zijn residentie in Londen een avond medio april 2011.
De veiligheidstroepen van Bahrein, gesteund door buurland Saoedi-Arabië met militair materieel van Britse makelij, hadden zojuist massale pro-democratieprotesten neergeslagen, waarbij ruim veertig mensen om het leven kwamen.
Hoewel hij Andrew privé kon ontmoeten, veroorzaakte het harde optreden zoveel internationale controverse dat Salman dat wel moest doen een uitnodiging afwijzen om later die maand de bruiloft van prins William bij te wonen. Mensenrechtenactivist Peter Tatchell zei dat de uitnodiging van Buckingham Palace blijk had gegeven van ‘schokkende ongevoeligheid voor het lijden van mensen die vervolgd zijn’.

Bahreinse demonstranten neergeschoten door militairen, 18 februari 2011. (Shaffeem, videoscreenshot, CC BY-SA 3.0, Wikimedia Commons)
In juli 2011 bezweek Andrew ook onder de druk en zei dat hij dat ook was staand vanuit zijn rol als handelsgezant. Ondanks de aankondiging veranderde er weinig bij de ministers hem toestaan om “een aantal reeds bestaande buitenlandse agendaverplichtingen” tot het einde van het jaar na te komen.
Deze omvatten een opnieuw geplande reis naar Saudi-Arabië plus sessies in Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten (VAE). Uit de rekeningen van Palace blijkt dat zijn vluchten voor die reizen de staatskas £ 95,000 kosten, waarbij het ministerie van Buitenlandse Zaken en het ministerie van Handel zijn accommodatie en andere uitgaven voor zijn rekening nemen.
Voor de Saoedische reis werd hij vergezeld door zijn assistent, een voormalig directeur van de Conservatieve Midden-Oostenraad, Laura Hutchings, wie de Telegraaf ‘een van de meest glamoureuze luitenants van David Cameron’ genoemd.
Het tweetal landde op de militaire vliegbasis Dhahran, in de oostelijke provincie van Saoedi-Arabië, waar 160 leden van de sjiitische minderheid waren gearresteerd wegens het organiseren van protesten tegen de Arabische Lente. Andrew ontmoette Saoedische oliebestuurders in Al Khobar, samen met Saoedische ministers en vier prinsen, waaronder Prins Al Waleed Al Talal, wie Tijdtijdschrift genaamd de “Arabische Warren Buffett” vanwege zijn enorme rijkdom. Al Waleed is eigenaar van het Savoy Hotel in Londen.
Door de reis uit te stellen tot na het hoogtepunt van de protesten van de Arabische Lente, vermeed Andrew aanzienlijke controverses, hoewel hij functionarissen ontmoette van een regime dat vrijwel elke afwijkende mening bleef onderdrukken, niet alleen in eigen land maar ook in een naburige staat.
Twee maanden later, in november 2011, landde Andrew in Qatar voor een week vol ontmoetingen met andere leden van het Golfkoninklijk huis en zakenmensen, vergezeld door zijn assistenten Hutchings en generaal-majoor Richard Sykes, een voormalige Britse legerofficier.
Andrew ontmoette vier leden van het Qatarese koningshuis, waaronder de gouverneur van de Centrale Bank, de minister van Handel, de premier en zijn plaatsvervanger. Daarnaast woonde hij een receptie bij van het Brits-Nederlandse energiebedrijf Shell, eigenaar van enorme gasvelden in Qatar.
Vervolgens vertrok hij naar de VAE voor een bezoek van vier dagen, wat hem de tijd gaf om te lunchen met sjeik Suroor bin Mohammed Al Nahyan, een hoge koninklijke familie uit de Emiraten en eigenaar van het handelscentrum van Abu Dhabi. Op zondag 27 november 2011, Prins Andrew voldaan de kroonprins van Abu Dhabi, Mohammed bin Zayed (MBZ), in zijn Bateen Palace.
Diezelfde dag nog een rechtbank veroordeeld vijf politieke activisten uit de VAE kregen tot drie jaar gevangenisstraf opgelegd wegens onder meer belediging van de leiders van het land. Onder de veroordeelden bevonden zich de prominente blogger Ahmed Mansour en Dr. Nasser bin Ghaith, hoogleraar economie aan de Sorbonne Universiteit in Parijs.
Hoewel ze een presidentiële gratie de dag na hun veroordeling zouden beide mannen nog steeds worden lastiggevallen en zwaar in de gaten gehouden.
Ter afsluiting van het jaar ontmoette Andrew half december de koning van Bahrein in het luxueuze Four Seasons hotel in Londen. Tegen die tijd waren de leiders van de prodemocratische beweging in Bahrein door een militaire rechtbank tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. 559 Bahreiners beschuldigden het regime ervan hen te martelen.
Steun aan de Saoedi’s

Prins Andrew, de hertog van York, in een koetsoptocht op 16 juni 2012. (Carfax2, CC BY-SA 3.0, Wikimedia Commons)
Nadat hij in 2011 vier van de acht monarchieën in de regio had ontmoet, bleef Andrew een prominente rol spelen bij het onderhouden van de Britse betrekkingen met deze regimes, ook al was hij niet langer een formele Britse zakengezant.
In 2012 prees het handelsdepartement van de regering Andrew in haar jaarverslag en legde uit dat:
“De hertog blijft een groot voorstander van het Britse bedrijfsleven en kan namens deze zaak nog steeds buitenlandse bezoeken afleggen, op dezelfde manier als andere leden van de koninklijke familie dat doen.”
Het enige verschil was dat het handelsdepartement vanaf april 2012 niet langer over “een specifiek budget” beschikte om het werk van Andrew te financieren. Het zei:
“In de toekomst zullen de daarmee samenhangende kosten van officiële overzeese reizen door The Duke op dezelfde manier worden gedragen door de FCO [Buitenlandse Zaken] als voor andere leden van de koninklijke familie.”
De komende jaren zou het ministerie van Buitenlandse Zaken Andrew op officiële rondreizen sturen door Koeweit, Saoedi-Arabië en Bahrein, waarbij vluchten het publiek minstens £ 122,000 zouden kosten. Hij hield ook tientallen andere ontmoetingen met monarchieën uit het Midden-Oosten in Groot-Brittannië en op reizen naar het buitenland met zijn Pitch@Palace-programma voor jonge ondernemers, dat werd ondersteund door Britse diplomatieke en militaire middelen.
De middagsessie van #pitchatpaleis 11.0 Boot Camp gaat van start met een welkomstwoord van @TheDukeOfYork – die in 2014 Pitch@Palace oprichtte.
De 42 ondernemers pitchen nu hun bedrijf gedurende 3 minuten voor het hedendaagse publiek van Business, Technology & Academia. pic.twitter.com/RSEnVn5zNH
— Pitch@Palace (@pitchatpalace) 8 mei 2019
Andrew vloog medio juni 2012, kort daarna, naar Jeddah dood van kroonprins Nayef, om zijn condoleances te betuigen aan de Saoedische koninklijke familie – een van de nauwste bondgenoten van Groot-Brittannië in de Golf. Nayef was sinds 1975 minister van Binnenlandse Zaken, waardoor hij verantwoordelijk was voor tientallen jaren van repressie in Saoedi-Arabië, waaronder de reactie van het koninkrijk op de protesten van de Arabische Lente het jaar vóór zijn dood.
Ondanks de controverse rond het persoonlijke leven van Andrew werd hij in Saoedi-Arabië begroet door de Britse ambassadeur en toen hij de volgende dag naar huis terugkeerde, zei de minister van Buitenlandse Zaken William Hague ging hem 's middags ontmoeten op Buckingham Palace.
Twee jaar later, in november 2014, keerde Andrew terug naar Saudi-Arabië op het opdracht van het ministerie van Buitenlandse Zaken, waarbij vluchten de belastingbetaler kosten £43,000. Tegen die tijd was de mensenrechtensituatie in het land veranderd verslechterdwaarbij het regime de straf tegen de liberale blogger Raif Badawi verhoogde van 600 naar 1,000 zweepslagen en de sjiitische geestelijke Nimr al-Nimr op 15 oktober ter dood bracht.

Demonstranten buiten de Saoedi-Arabische ambassade in Londen op 13 januari 2017, ter gelegenheid van de verjaardag van de gevangengenomen blogger Raif Badawi. (Alisdare Hickson, CC BY-SA 2.0, Flickr)
Tijdens zijn reis deed Andrew een beroep op de plaatsvervangende kroonprins Muqrin bin Abdulaziz Al Saud, het voormalige hoofd van de Saoedische inlichtingendienst tijdens de Arabische Lente. Ook bezocht hij met de Saoedische beurs de Britse ambassadeur en behield toegang tot Britse diplomatieke kantoren, zoals de residentie van de ambassadeur en het consulaat in Jeddah.
De maand na zijn reis naar Saoedi-Arabië, in december 2014, kreeg Andrews reputatie een nieuwe klap toen uit rechtszaken in Florida bleek dat een Amerikaanse vrouw Virginia Roberts, had beweerd dat de prins seks met haar had gehad toen ze minderjarig was tijdens zijn vriendschap met Epstein.
De beschuldiging verdween niet, maar Andrew ging door deelnemen in de Britse diplomatie met Saoedi-Arabië. In maart 2018 sloot hij zich aan bij een grote PR-actie van het ministerie van Buitenlandse Zaken om de nieuwe kroonprins van Saoedi-Arabië, Mohammed bin Salman (MBS), te verwelkomen in Londen en hem af te schilderen als een moderniser.
De hertog van York vergezelde zijn moeder en MBS voor de lunch in Buckingham Palace, gevolgd door een besloten ontmoeting met MBS in de residentie van de Saoedische ambassadeur in Londen.
Later dat jaar, Andrew ontvangen de Saoedische ambassadeur, prins Mohammed bin Nawwaf, op Buckingham Palace op 25 september. Een week later Washington Post columnist Jamal Khashoggi werd vermoord en in stukken gesneden in het Saoedische consulaat in Istanbul, als vergelding voor zijn kritiek op MBS.

Demonstranten in Istanbul buiten het consulaat-generaal van Saoedi-Arabië na de moord op Khashoggi. (Hilmi Hacaloglu, VOA via Wikimedia Commons)
Andrew zei echter dat hij zijn Pitch@Palace-programma wilde uitbreiden naar Saoedi-Arabië, wat aanleiding gaf tot kritiek van Amnesty International en anderen. Dat vertelde Labour-parlementslid Lloyd Russell-Moyle The Independent: “De openlijke oproep van prins Andrew om zaken te doen met een man die zojuist opdracht heeft gegeven tot de moord en het in stukken hakken van een journalist, bereikt een nieuw dieptepunt, zelfs voor hem.”
Het volgende jaar, in september 2019Andrew verwelkomde de nieuwe Saoedische ambassadeur, prins Khalid bin Bandar, in Buckingham Palace, in wat zijn laatste officiële ontmoeting met een Golfmonarchie leek te zijn.
Bahrein een impuls geven

Graffiti in het Bahreinse dorp toont acht slachtoffers van het harde optreden, bestempeld als ‘martelaren’. (Mohamed CJ, CC BY-SA 3.0, Wikimedia Commons)
Terwijl Andrew een opmerkelijke rol speelde bij het onderhouden van de banden tussen het Huis van Windsor en het Huis van Saud, is het in Bahrein waar zijn aanwezigheid sinds de Arabische Lente het meest significant is geweest.
Samen met zijn moeder heeft hij sinds 2013 zeven keer de Royal Windsor Horse Show bezocht en zat hij regelmatig bij koning Hamad van Bahrein.
In januari 2014 vloog hij naar Bahrein waar hij bij aankomst werd ontvangen door sjeik Abdullah bin Hamad Al Khalifa, de tweede zoon van koning Hamad. Zowel Andrew als Sheikh Abdullah hebben banden met controversiële beroemdheden. Sjeik Abdullah had een “nauwe persoonlijke relatie” met Michael Jackson, het betalen van miljoenen dollars voor zanger om in te leven Bahrein na zijn vrijspraak wegens kindermisbruik in de VS in 2005.
Andrew ontmoette sjeik Abdullah drie keer tijdens zijn bezoek aan Bahrein in 2014, onder meer op een luchtshow waar Britse wapenbedrijven en vliegtuigen exposeerden. Het evenement viel samen met “GEWELDIGE Britse week”, die 200 jaar betrekkingen tussen Groot-Brittannië en Bahrein markeerde.
Hoewel Andrew niet langer een Britse handelsgezant was, was de week expliciet bedoeld om de Britse commerciële kansen in de Golf te vergroten en hij “woonde een lunch bij voor het Bahrein-Britse zakenforum in het Radisson Diplomat Hotel”.
Terwijl hij in Bahrein was, ontmoette Andrew ook koning Hamad en kroonprins Salman, en bezocht hij de mijnenvegerbasis van de Royal Navy.
Een week voor de aankomst van Andrew had de Bahreinse politie de 19-jarige chauffeur Fadhel Abbas Muslim Marhoon dodelijk neergeschoten. De politie van Bahrein zei dat hij uit zelfverdediging vanaf het front was neergeschoten, maar er was bewijs verkregen Human Rights Watch suggereert dat hij in zijn achterhoofd werd geschoten.
De hertog van York keerde in april 2018 terug naar Bahrein, toen hij een nieuwe Britse marinebasis en een academische cursus in “veiligheidswetenschap” voor Bahreinse politieagenten. De cursus wordt verzorgd door Huddersfield University, waarvan prins Andrew destijds kanselier was.
De cursus wordt gegeven in Bahrein op de campus van de Koninklijke Academie van Politie, grenzend aan een streng beveiligde gevangenis waar de leiders van de pro-democratische beweging van het land levenslange gevangenisstraffen uitzitten.
Volgens het Bahreinse Instituut voor Rechten en Democratie (BIRD) zijn gevangenen vanuit de gevangenis naar de politieacademie gebracht en onderworpen aan ondervraging en marteling.
Tijdens zijn reis in 2018 ontmoette Prins Andrew opnieuw koning Hamad en andere vooraanstaande leden van de koninklijke familie, waaronder de minister van Binnenlandse Zaken van Bahrein, luitenant-generaal Rashid bin Abdullah Al Khalifa.
De directeur van BIRD, Sayed Ahmed Alwadaei, heeft gezegd dat het hem 'ziek' maakte om Prins Andrew de minister van Binnenlandse Zaken 'joviaal te zien begroeten', gezien de staat van dienst van zijn departement op het gebied van systematische marteling.
Andrew keerde in maart 2019 terug naar Bahrein voor een nieuw bezoek aan de marinebasis, een diner met koning Hamad en een sessie met sjeik Abdullah. Vervolgens ontmoette hij koning Hamad in mei opnieuw op de Royal Windsor Horse Show.
Tijdens Andrews betrokkenheid bij de heersende familie van Bahrein sinds de Arabische Lente is de mensenrechtensituatie in het land ernstig verslechterd, waarbij het grootste deel van de oppositie in de gevangenis zit of naar het buitenland is gevlucht.
De Emiraten bewonderen

Kroonprins Mohammed bin Zayed of MBZ van Abu Dhabi, rechts, met de Britse premier David Cameron in Londen, 16 november 2013. (nr. 10, Flickr)
Een andere Golfmonarchie waarmee Andrew sinds de Arabische Lente de Britse betrekkingen heeft helpen verdiepen, zijn de VAE. Andrew is een langdurige vriend van de heerser van Abu Dhabi, Mohammed bin Zayed (MBZ), en sluit zich bij hem aan jachttochten in Afrika, volgens een uitgelekt telegram van de Amerikaanse ambassade uit 2003.
In april 2013 hielp Andrew bij het organiseren van een staatsbezoek van MBZ's oudere broer, president van de VAE, sjeik Khalifa, een absolute heerser en afgestudeerd aan de Britse militaire academie Sandhurst. Andreas was aanwezig bij de staatslunch die werd gehouden voor de Emiraten in Windsor Castle, waar ook premier David Cameron, minister van Buitenlandse Zaken William Haag, minister van Defensie Philip Hammond en minister van Zaken Vince Cable aanwezig waren.
Andere aanwezigen waren onder meer Sir Roger Carr, die binnenkort voorzitter zou worden van BAE Systems, Sir John Sawers, toenmalig hoofd van MI6, generaal David Richards, de chef van de Defensiestaf, en Andrew Brown, een uitvoerend directeur van Shell.
De volgende dag speelde prins Andrew een meer exclusieve rol door een lunch voor zijn ouders en sjeik Khalifa te organiseren in Buckingham Palace.
Later vergezelde hij sjeik Khalifa naar Westminster Abbey, nadat de president van de Emiraten Cameron had ontmoet Downing-street om “het opbouwen van een dieper en substantieel defensiepartnerschap en belangrijke nieuwe commerciële banden” te bespreken.
Het staatsbezoek aan de VAE kwam op een moment dat Whitehall probeerde wapenverkopen veilig te stellen voor Britse bedrijven ter waarde van miljarden, terwijl de repressie in de Emiraten toenam.
Van maart tot juli 2013 hielden de VAE een massale proef van 94 activisten die beschuldigd worden van banden met al-Islah, een beweging geassocieerd met de Moslimbroederschap, die pleitte voor politieke hervormingen in het land. Ongeveer 69 van de mannen werden later veroordeeld wegens pogingen om de regering omver te werpen, met straffen tot tien jaar gevangenisstraf.
In maart 2017 hadden de autoriteiten van de Emiraten hun vervolging van de Sorbonne-docent opgevoerd Dr. Nasser bin Ghaith, waarin hij werd veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf wegens het online plaatsen van materiaal “bedoeld om de reputatie en het aanzien van de staat te schaden”.
Dit harde optreden leek Andrew niet van zijn vriendschap met de heersende familie van de VAE af te brengen, en in oktober 2017 bezocht hij MBZ in zijn Sea Palace in Abu Dhabi, naast een marinehoofdkwartier.
Hoewel zijn reis naar Abu Dhabi deel uitmaakte van zijn Pitch@Palace-programma, kon hij een receptie ter ere van hem aan boord van een schip van de Royal Navy waar de Britse ambassadeur benadrukte zakelijke kansen voor investeerders uit de Emiraten in Groot-Brittannië. Andreas was afgebeeld aan boord, gekleed in een marine-uniform, waaruit zijn rang als vice-admiraal blijkt.
Ondertussen had de marine van de VAE een belangrijke rol op zich genomen in de door Saoedi-Arabië geleide oorlog in Jemen, waarbij ze haar relatief krachtige vloot gebruikte om een maritieme blokkade wat heeft verhinderd humanitaire hulp miljoenen in nood te bereiken.
Kansen in Oman
Onder de talrijke ererollen van Andrew is hij beschermheer van de Omaanse Britse vriendschapsvereniging(OBFA), samen met de huidige sultan van Oman, Sayyid Haitham bin Tariq Al Said. Een andere hoge figuur binnen de vereniging is de Britse ambassadeur in Oman, een teken van haar belangrijke diplomatieke en politieke functie.
De groep promoot expliciet Britse activiteiten in Oman, markeren zijn ‘pro-ondernemingswetten’ en ‘liberaal, investeerdervriendelijk beleid’, zoals een nulinkomstenbelasting. Een tweet van de Britse ambassade in Oman in 2018 bevestigde de aanwezigheid van Andrew bij een evenement als een “eregast. '
.@TheDukeOfYork sprak een Omani British Friendship Association toe en #Oman Receptie van de British Business Council in Londen op 12 juli, georganiseerd door @BritOmani met ZH Sayyid Haitham bin Tariq Al Said en ZKH The Duke of York als eregasten (via @chris_breeze) #BusinessisGREAT https://t.co/XjSBbrcCAF
– UKinOman ???? (@UKinOman) 15 juli 2018
. vrijgegeven Toen hij vorige week de website van de groep bekeek, stond Andrew ondanks dat nog steeds vermeld als beschermheer opgeven een hele reeks andere rollen over het Epstein-schandaal in 2019. De website leek vervolgens na onze bezichtiging offline te zijn gehaald, hoewel een gearchiveerde versie vanaf december 2020 bevestigt zijn rol.

De OBFA-website zoals gezien door Declassified op 18 februari 2021.
Dat heeft de secretaris-generaal van de groep, Shawqi Sultan, gezegd vrijgegeven dat alle vragen over de betrokkenheid van Prins Andrew aan Buckingham Palace moeten worden gericht.
Hij bevestigde echter wel dat Sultan Haitham een beschermheer was en dat “er was overeengekomen dat de Britse ambassadeur in Oman lid zou zijn van de organisatie”, maar zei dat “de Britse kant van OBFA aanvankelijk nooit een officiële vereniging was”.
Dat heeft een woordvoerder van Buckingham Palace gezegd vrijgegeven: “De hertog van York is in november 2019 teruggetreden uit zijn publieke taken. Als zodanig heeft Zijne Koninklijke Hoogheid momenteel geen actieve betrokkenheid bij enige beschermheer.”
Een verklaring van Zijne Koninklijke Hoogheid De Hertog van York KG. pic.twitter.com/solPHzEzzp
— De hertog van York (@TheDukeOfYork) 20 november 2019
Het was gedeeltelijk door zijn rol bij de OBFA dat Andrew voldaan tussen 2015 en 2019 jaarlijks leden van de heersende familie van Oman. De ontmoetingen vonden vaak plaats in Brooks', een exclusieve 'gentleman's club' in West-Londen.
Veel van de ontmoetingen waren met de toenmalige minister van Cultuur van Oman, Sayyid Haitham, die in het geheim werd aangewezen als troonopvolger en sultan werd na de dood van zijn oom Qaboos in 2020.
Andrews sessies met senior Omanis gingen ondanks alles door Human Rights Watch ‘een cyclus van vervolgingen van activisten en critici op beschuldigingen als ‘belediging van de sultan’’ van Oman genoemd, wat ‘een huiveringwekkend effect had op de vrijheid van meningsuiting en het uiten van afwijkende meningen’.
Een week na Andrews diner met Haitham in de Brooks' Club in juli 2016 zei de redacteur van de enige onafhankelijke krant van Oman: Azamn, werd gearresteerd en in augustus kreeg de krant het bevel te sluiten.
In plaats van Andrew af te schrikken, woonde hij het jaar daarop een diner met de monarchie van Oman in de Royal Officer Club in Muscat.
vrijgegeven begrijpt dat de club een weelderige vrijetijdslocatie is aan de kust van Muscat, compleet met zwembaden, bars en sportvelden, die gereserveerd is voor de hogere regionen van het regime van Oman en bewaakt wordt door speciale troepen.
Dat heeft een woordvoerder van Buitenlandse Zaken gezegd vrijgegeven: “Officiële koninklijke bezoeken worden op verzoek van de regering ondernomen door leden van de koninklijke familie om de Britse belangen over de hele wereld te ondersteunen.”
Dit is deel 3 van ons onderzoek naar de Britse Royals. Lezen Deel 1 en Deel 2 hier.
Phil Miller is verslaggever bij Declassified UK, een onderzoeksjournalistieke organisatie die de rol van Groot-Brittannië in de wereld belicht.
1. “De veiligheidstroepen van Bahrein, gesteund door buurland Saoedi-Arabië met militair materieel van Britse makelij, hadden zojuist massale pro-democratieprotesten neergeslagen, waarbij meer dan 40 mensen om het leven kwamen.”
– Ik denk dat dit de Saoedische rol onderschat. Bahrein riep de Saoedi's op om de Bahreiners fysiek te onderdrukken.
(Canadese troepenvoertuigen vervoerden, naast andere wapenexporten die Ottawa goedkeurt, naar verluidt de Saoedische soldaten.)
2. “Jeffrey Epstein, de Amerikaanse miljardair en veroordeelde pedofiel, die in 2019 zelfmoord pleegde in de gevangenis”
– Heeft de auteur bewijs dat de dood van Epstein zelfmoord was? Velen vermoeden dat het een moord was.
3. Epsteins banden met de Israëlische militaire ‘inlichtingendienst’ en/of de Mossad-spionagedienst, rechtstreeks of via zijn gemalin Ghislaine Maxwell,
worden vorig jaar of zo verteld in een MintPress-serie. Het zou interessant zijn om te weten of deze links betrekking hebben op Andrew.
De Britten zijn altijd vuile spelers geweest. Al hun 'manieren' en stijve lippen kunnen het niet verdoezelen.
Met Britten hoop ik dat je de hogere klassen, aristo’s en ‘royalty’ bedoelt (die in werkelijkheid van Duitse oorsprong zijn – direct nadat koningin Anne Stuart in 1712 kinderloos stierf toen een Hannoveraanse hertog, wat dan ook, werd uitgenodigd om de Britse monarch te worden. ) Als Brit van lange, diepe arbeidersklasse (lagere arbeidersklasse) afkomst, kan ik je verzekeren dat deze a**** mijn ouders helemaal niet vertegenwoordigen.
Maar hoe verschillend is het ‘koninklijke’ lot dan van de Amerikaanse politici? Hmmm? Het verschil is mij niet duidelijk als Mammon belt.
Ja, ik moet helaas melden dat na de Engelse Burgeroorlog van 1642-49, en de onthoofding van Charles I wegens hoogverraad, de overloper Sir Thomas Fairfax, ooit opperbevelhebber van het New Model Army of Parliament, en (na wie een stad en provincie in Virginia worden genoemd) spande samen om Charles II terug te brengen naar Engeland om de troon te herwinnen. Uiteraard regeerde de Britse monarchie niet zoals post-ante het geval was. Niettemin hebben de Windsors, een gebied ten westen van Londen en in Berkshire, de Duitse naam Saksen-Coburg losgekoppeld vanwege bestaansredenen.
De Britse monarchie is een anachronisme dat een eeuw of twee geleden had moeten verdwijnen. Helaas lijken we er nog steeds aan vast te zitten, wat boekdelen zegt over de politieke volwassenheid van de huidige stand van zaken in Groot-Brittannië.
Zou er een moreel weerzinwekkender ellendeling kunnen zijn dan een Britse koninklijke familie? Hun recht, hun blanke suprematie en hun totale gebrek aan zelfbewustzijn plaatsen hen in een klasse apart. Toch houdt het grote Britse publiek van ze! Net als Trump zou koningin Betty Windsor baby’s kunnen afslachten in Pall Mall en zou de Daily Express haar bijdrage aan het publieke amusement prijzen. Waarom wordt prins Andrew niet gemeden, gestigmatiseerd en uitgesloten van het ooit nog laten zien van zijn gezicht? Toch is het Gary Glitter die onlangs op de voorpagina van The Sun stond vanwege de vreselijke overtreding van vaccinatie. Mr Glitter is een toonbeeld van deugd vergeleken met de koninklijke familie.
Dit is precies waarom de Britten en de Yanks zo goed met elkaar overweg kunnen… hetzelfde DNA.
In tegenstelling tot welke andere DNA-stammen? Je ging van een zeer selecte bloedlijn naar alle anderen. Op je slipje is Vera te zien.
Het lijkt mij dat wat Phil Miller beschrijft het gedrag van de 1% is. Je kent koninklijke bloedlijnen en dergelijke. Degenen die zichzelf zien als de uitverkorenen, uitzonderlijk en superbevoorrecht. Een samenkomst van egocentrische, dwazen die in hun eigen propaganda geloven.
Bedankt CN
Sinds wanneer kwam het grote Amerikaanse publiek in opstand tegen de bedrijfskapitalistisch-imperialistisch-plutocratische en politieke omhelzing van mensen als Saoedi-Arabië? Bahrein? Tegen al die $$$$$$$ die er te winnen valt? Welk werkelijk bestaande verschil was er tussen het Britse bedrijfskapitalistisch-imperialistische Mammon- en Moloch-aanbiddende beest en het nog grotere Amerikaanse soort? Je gaat ervan uit dat alle Britten het koningshuis “bewonderen” – NEE, dat is gewoon niet zo. Misschien wil de helft dat wel... maar de rest wil ze eruit en niet langer een enorme financiële last voor de gewone belastingbetaler uit de arbeidersklasse (ondanks hun enorme persoonlijke rijkdom... herinner je je daar nog iets van?). Anti-royalty bestaat al heel lang in Groot-Brittannië... maar het wegwerken en weghouden ervan is minder eenvoudig dan het zou moeten zijn.
“de rest wil ze eruit” – sorry, dat is niet zo. Ik zou het echt graag willen, maar er is geen bewijs om uw bewering te ondersteunen. De meest recente YouGov-peiling van oktober 2020, met de vraag: “Denk je dat Groot-Brittannië in de toekomst een monarchie moet blijven hebben, of moet deze worden vervangen door een gekozen staatshoofd?” ontdekte dat 66% van de C2DE-respondenten (de lagere inkomensklassen) wilde dat ze bleven. 68% van ABC1 steunt het behoud van het koningshuis. Groot-Brittannië houdt nog steeds van hen, hoe afschuwelijk ze zich ook gedragen.
hXXps://docs.cdn.yougov.com/tnt8vkmjp1/YouGov%20-%20Future%20of%20Royal%20Family%20Results.pdf
Enquête uit 2018: “Hoewel de monarchie wordt gesteund door de meerderheid van de respondenten in alle leeftijdsgroepen, is het steunniveau onder de 55-jarigen het hoogst: 77 procent. Het is waarschijnlijker dat de jongere leeftijdsgroepen zich tegen de monarchie verzetten, waarbij 25 procent van de 18-24-jarigen zich ertegen verzet.”
hXXps://www.statista.com/statistics/863893/support-for-the-monarchy-in-britain-by-age/
“De aanhoudende populariteit van de monarchie is bevestigd door nieuw YouGov-onderzoek, waarbij maar liefst 68% van het Britse publiek gelooft dat de instelling goed is voor het land. Het komt op het moment dat koningin Elizabbeth II de langst dienende monarch in de Britse geschiedenis wordt en daarmee de regeerperiode van koningin Victoria van 63 jaar, zeven maanden en twee dagen inhaalt. De steun voor het instituut is breed: de monarchie krijgt de steun van de meerderheid van kiezers van alle politieke partijen en elke leeftijdsgroep. Ouderen zijn het meest enthousiast; bijna acht op de tien zestigplussers zeggen dat de monarchie goed is voor Groot-Brittannië.
Kijkend naar de toekomst heeft de meerderheid er zelfs vertrouwen in dat de koninklijke familie hier zal blijven. Ruim zes op de tien (62%) geloven dat Groot-Brittannië over honderd jaar nog steeds een monarch zal hebben – een visie die sinds het jubileum in 100 niet dramatisch is veranderd. Het Britse publiek steunt volledig de voortzetting van de monarchie. Ruim zeven op de tien (2012%) volwassenen zijn van mening dat de Britse monarchie moet blijven bestaan, terwijl minder dan een vijfde (71%) zegt dat we in plaats daarvan een gekozen staatshoofd moeten hebben.
Deze visie is de afgelopen jaren van YouGov-onderzoek min of meer consistent gebleven.”
hXXps://yougov.co.uk/topics/politics/articles-reports/2015/09/08/monarchy-here-stay