Trump arriveerde in Washington als een New Yorkse vastgoedman die niet bekend was met het permanente DC-establishment, maar vastbesloten was om deals te sluiten waar anderen niet durfden te gaan. Chaos was het gevolg.
By Patrick Laurens
Speciaal voor consortiumnieuws
"SGeef vriendelijk gezondheidsadvies aan Iran”, aldus president Donald Trump tweeted afgelopen woensdag. “Als één Amerikaan wordt gedood, zal ik Iran verantwoordelijk houden. Denk er eens over na.”
Eigenlijk begon de volledige tweet: “Onze ambassade in Bagdad werd zondag getroffen door verschillende raketten. Drie raketten konden niet gelanceerd worden. Raad eens waar ze vandaan kwamen: IRAN. Nu horen we geruchten over nieuwe aanvallen op Amerikanen in Irak...' En toen kwam het dreigement van Trump.
Staan we voor een aanval van vijf minuten tot middernacht op de Islamitische Republiek? Of is dit het laatste gehijg en puffen van een regering die de afgelopen vier jaar heeft gedreigd het huis van Iran op te blazen?
Laten we dit tijdperk rustig afsluiten. Trump en zijn volk hebben de afgelopen zes weken hard en geconcentreerd gekeken naar de kwestie Iran, maar het lijkt mij puur onanisme, als ik het zo mag zeggen. Er zal geen aanval op Iran plaatsvinden in de weken voordat Trump 1600 Pennsylvania verlaat en Mike Pompeo eindelijk zijn bureau bij State opruimt om zijn illusoire run voor het presidentschap in 2024 te beginnen.
Er is genoeg dat erop wijst dat we nerveus moeten zijn dat Trump en de roekeloze veel van zijn adviseurs een spectaculair machtsvertoon in de Perzische Golf in gedachten hebben om hun ruige geloofsbrieven te bewijzen in de laatste weken van hun tijd aan de macht.
Dit verhaal begint half november, toen de regering beschouwd een militaire aanval of cybersabotageoperatie tegen Natanz, de belangrijkste uraniumverwerkingslocatie van Iran. Deze beraadslagingen waren een reactie op een rapport van internationale inspecteurs dat Iran zijn inventaris van laagverrijkt uranium had verhoogd tot ongeveer 5,400 pond – veel minder dan het had gedaan vóór de ondertekening van het akkoord van 2015 over zijn nucleaire programma’s, en geen daarvan is voldoende verfijnd om een kernwapen bouwen.
Het Centrale Commando heeft vervolgens B-52-vluchten uitgevoerd nabij het Iraanse luchtruim en een extra squadron straaljagers naar Saoedi-Arabië gestuurd. De Nimitz De vliegdekschipgroep dwaalt nu rond in de Perzische Golf en zal binnenkort gezelschap krijgen van een onderzeeër met aan boord langeafstandskruisraketten die bekend staan als Tomahawks.
Die tweet van vorige week was binnen antwoord naar een raketaanval op 20 december op het terrein van de Amerikaanse ambassade in Bagdad, waarvan het Amerikaanse Centrale Commando zei dat het de grootste in tien jaar was en die het in een officiële verklaring toeschreef aan ‘een door Iran gesteunde schurkenmilitiegroep’.
Er is in dit alles veel minder dan op het eerste gezicht lijkt. Dit zou op een naderende oorlog moeten lijken, maar in wezen is het theater.
Laten we, terwijl Trump zich opmaakt voor zijn triplex op Fifth Avenue, de recente hot-dogging van de regering over Iran beschouwen als een laatste (hopelijk) blijk van de incoherentie en verwarring die kenmerkend zijn geweest voor wat we de afgelopen vier maanden alleen maar losjes het buitenlands beleid van Donald Trump kunnen noemen. jaar. Waar hebben we naar gekeken en waarom ziet het er zo uit?
Trump arriveerde in Washington met de gevoeligheid van een vastgoedman uit New York die vastbesloten was deals te sluiten waar anderen bang voor waren. Hij zou met Vladimir Poetin praten, hij zou met Xi Jinping praten, hij zou met Kim Jong-un praten, hij zou zelfs met Bashar al-Assad praten als de Syrische president geïnteresseerd was in een sit-down. Trump kwam heel dichtbij vergadering Hassan Rouhani, de Iraanse president, vorig jaar tijdens de Algemene Vergadering van de VN.
Vreemde in een vreemd land

De tijd dringt voor Trump voordat hij terugkeert naar zijn triplex hier in de Trump Tower op 5th Ave. (Wikimedia Commons/Tiraspolsky)
Er zijn meteen twee problemen.
Trump de New Yorker was een vreemdeling in een vreemd land, zonder de gevoeligheid van de insulaire, zelfzuchtige moerasbewoners in Washington en geen enkel begrip van de macht van de Deep State, wiens toorn hij snel opwekte. Trump was een vreselijke staatsman, een te idioot, maar wat voor hem het maken van deals was, was in wezen diplomatie, een activiteit waar Washington weinig tijd voor heeft.
Waarom omringde Trump zich met mensen die tegen hem waren en saboteerde hij niet zelden die paar ideeën over het buitenlands beleid die men kan goedkeuren – constructieve banden met Rusland, een einde aan verkwistende oorlogen, vrede in Noordoost-Azië, waardoor de ‘verouderde’ NAVO de geschiedenisboeken in ging? Wat deden HR McMaster, John Bolton, Mike Pompeo en talloze anderen zoals zij, maar met minder zichtbaarheid, in zijn regering?
Dit wordt mij niet zelden gevraagd. Mijn antwoord is simpel: het is helemaal niet duidelijk dat Trump deze mensen heeft benoemd en minstens zo waarschijnlijk zijn ze hem opgedrongen door de Deep State, de permanente staat, de administratieve staat – welke term je ook maar prettig vindt. Laten we niet vergeten dat Trump niemand kende in Washington en veel draaistoelen moest vullen.
We moeten daarbij nog de persoonlijke tekortkomingen van Trump toevoegen. Hij is naar alle schijn oppervlakkig van geest, slecht gelezen (om het genereus te zeggen), heeft een zwak moreel en ethisch karakter, en is overdreven bezorgd over de schijn.
Voeg deze verschillende factoren bij elkaar en je krijgt niets anders dan de vrijwel onleesbare staat van dienst van de regering-Trump op het gebied van het buitenlands beleid.
Het is aan Trump te danken dat hij bij de grote zaken voet bij stuk hield: hij hield stand voor een nieuwe ontspanning met Rusland, verdreef de troepen uit het Midden-Oosten en Afghanistan en sloot een overeenkomst met de Noord-Koreanen. In alle gevallen werd hij tot zinken gebracht.
Om het tafereel nog ingewikkelder te maken, verhulde de trotse Trump keer op keer zijn onmacht door publiekelijk goed te keuren wat de mensen om hem heen deden om zijn doeleinden te ondermijnen. Een jaar geleden, zo blijkt uit de gegevens, beraamden Pompeo en Mark Esper (toenmalig minister van Defensie) plannen om Qasem Soleimani, de Iraanse militaire leider, te vermoorden. Ze vlogen naar Mar-a-Lago en presenteerden Trump een een voldongen feit– waarop Trump ermee instemde, terwijl de regering en de pers de hele tijd deden alsof het het beleid van het Witte Huis was.
Nu komen we naar Iran

Hassan Rouhani, president van de Islamitische Republiek Iran, spreekt de 74e zitting van het Algemene Debat van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties toe, 25 september 2019. (UN Photo/Cia Pak)
Het terugtrekken uit het nucleaire akkoord met Iran, een jaar na zijn regeringsperiode, was een van de meest destructieve stappen die Trump tijdens zijn vier jaar als president maakte. Het was daarna dat de schandelijk onmenselijke ‘maximale druk’-campagne tegen de Iraniërs in gang werd gezet.
De bedoeling van Trump, hoe verkeerd ook berekend, was die van de dealmaker: hij verwachtte Teheran terug naar de mahoniehouten tafel te dwingen om een nieuwe nucleaire deal te sluiten. Als minister van Buitenlandse Zaken moest Pompeo een staatsgreep cultiveren of een oorlog uitlokken. Vanaf dat moment was het een kruisbestuiving, vooral omdat Pompeo de voorgestelde ontmoeting tussen Trump en Rouhani aan de zijlijn van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties saboteerde.
Nu hebben we enige context voor de recente golf van Iranofobische houding en de nieuwe militaire inzet in de Perzische Golf. We zijn zojuist getrakteerd op vier jaar roekeloos chaotisch buitenlands beleid, het resultaat van een oorlog die de Deep State voerde tegen een jammerlijk zwakke president die hem bedreigde: dit is de waarheid van wat we zien terwijl Trump en zijn volk hun tenten opvouwen.
Trump, de dealmaker van een jaar geleden, overweegt nu een aanval op Natanz onder het voorwendsel dat Iran zich niet houdt aan de voorwaarden van een akkoord dat hij twee jaar geleden heeft verlaten? De enige manier om hier betekenis aan te geven is door te concluderen dat er geen betekenis aan te hechten is.
Wie gaf opdracht tot de B-52-vluchten en de Nimitz patrouilles? Deze vraag belooft een onthullend antwoord. Het is zeer twijfelachtig of Trump hier iets mee te maken had; het is zeer waarschijnlijk dat Pompeo en zijn bondgenoten in de havikskunst het voor elkaar hebben gekregen en de president er later over hebben verteld.
Trump is er over een paar weken uit. De zichzelf in stand houdende bureaucratie die een puinhoop van zijn regering heeft gemaakt – of een grotere puinhoop dan het in ieder geval is geweest – zal blijven bestaan. Het zal nu een president dienen die in overeenstemming is met zijn doelstellingen. En de ogen van de meeste mensen die hem steunen zullen wijd gesloten blijven.
Patrick Lawrence, jarenlang correspondent in het buitenland, voornamelijk voor de Internationale Herald Tribune, is columnist, essayist, auteur en docent. Zijn meest recente boek is Tijd niet langer: Amerikanen na de Amerikaanse eeuw. Volg hem op Twitter @defloutist. Zijn website is Patrick Lawrence. Steun zijn werk via zijn Patreon-site.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Bijdragen naar Consortium
Nieuws' Winterfondsactie
Een eersteklas analyse van het inconsistente en prille beleid van Trump, evenals een scherpe beoordeling van zijn psychologie, met name zijn zwakte wanneer hij wordt uitgedaagd. Even overtuigend is de ongerustheid en bezorgdheid van Lawrence over het beleid en de mogelijke acties van de regering die Trump gaat vervangen. Bedankt voor je doordachte werk.
Ik zou graag een link willen hebben naar de bronnen van Pompeo die Trump voor de gek hield voor de moord op Soleimani.
Bedankt, Patrick, voor dit zeer duidelijke artikel waarin de onhandige pogingen van Trump om vrede te sluiten met andere landen worden samengevat (een campagneaanbod aan kiezers) en het dwarsbomen van deze pogingen door de Deep State. Mijn vrienden en ik wisten intuïtief dat de mensen die een rol speelden rond het presidentschap van Trump daar door het ‘systeem’ waren geplaatst. Trump was door de pers, zijn eigen Republikeinse Partij, tot een paria gemaakt en schreeuwde miljoenen Hillary-Democraten in het hele land om ‘verzet’, nog voordat hij werd ingehuldigd. Er was geen ‘respectabel’ persoon in Washington DC die Trump zou durven helpen zijn weg te vinden in dat nieuwe, vreemde land. Herinner je je een van de oproepen van het Verzet aan het front? …. “Word onbestuurbaar!!!!” Woedeaanvallen, en niet onderhandelingen, zijn de norm geworden
Tot ziens, elke schijn van respectabiliteit in Washington DC. Het was leuk om te denken dat je er ooit was.
Beste lezers en supporters van Consortium News around the Earth,
Geef alstublieft de volgende belangrijke boodschap door aan de echte oorlogsmisdadigers, de Amerikaanse president Donald Trump en de Britse premier Boris Johnson:
“Doe voor één keer het juiste en morele in je afschuwelijke, ellendige en zielige leven – en bevrijd de echte vredestichter Julian Assange.”
***
Overweeg alstublieft om van de (eerste ooit in de geschiedenis) vestiging van echte Vrede op Aarde de absoluut overweldigende nummer 1 nieuwjaarsresolutie wereldwijd voor 1 te maken. De kwaliteit van leven voor toekomstige generaties hangt af van de goede daden van deze generatie. Dank je wel.
Vrede.
Ik bedank deze commentatoren, van wie een paar deze stukken regelmatig lezen, en alle anderen die dit jaar de tijd hebben genomen om hun gedachten op een rij te zetten. Ik lees ze altijd en leer er bijna altijd dingen van. Groetjes aan iedereen en een fantastisch nieuwjaar gewenst! – Patrick.
Ik ben het 100% eens met de schrijver. Voorbeeld; als Bolton, waarschijnlijk door de Deep State in de regering geduwd, de gesprekken van Trump met de Noord-Koreanen in Vietnam niet had gesaboteerd, hadden we nu misschien een vreedzame regeling op het Koreaanse schiereiland gehad. En het is geen verrassing dat Trump bij verschillende gelegenheden het succes van de handelsbesprekingen tussen de VS en China verhinderde – het was meer dan waarschijnlijk dat hij daartoe werd gedwongen. Trump was geen politicus, laat staan een staatsman. Maar hij was ook geen orgre, ondanks de vijandigheid van de bedrijfspers jegens hem (en ik ben geen fan van Trump).
Biden zal beter de echte krachten achter alle Amerikaanse regeringen vertegenwoordigen – de krachten die verantwoordelijk zijn voor de meer dan 200 oorlogen/militaire interventies in de 242 jaar onafhankelijkheid.
Dank je, Patrick, je hebt een betekenis gegeven aan een onzinnige situatie. “We zijn zojuist getrakteerd op vier jaar roekeloos chaotisch buitenlands beleid, resultaat van een oorlog die de Deep State voerde tegen een jammerlijk zwakke president die hem bedreigde: dit is de waarheid van wat we zien terwijl Trump en zijn volk hun tenten opvouwen. ” Hoe noemen de Britten hun Deep State? Het lijkt op het ambtenarenapparaat, maar het heet eigenlijk iets anders.
Je noemde Donnie Murdo een dealmaker. Donnie Murdo is een New Yorkse hustler. Zijn ‘onderhandelingsstijl’ werkt alleen als zijn gesprekspartner een deal met hem moet sluiten. Als zijn gesprekspartner weg kan lopen, zal hij dat doen en zal Donnie Murdo failliet gaan. Het echte probleem is dat de VS geen dealmaker nodig hebben – daar hebben we mensen voor. De Prezzy & CEO wordt vaak zo genoemd, de CEO. Maar dat is een administratieve titel. Hij wordt ook vaak de opperbevelhebber genoemd, maar dat geldt eigenlijk alleen als we in oorlog zijn, en dat moeten we zo min mogelijk doen. Wat de prezzy eigenlijk hoort te zijn, is een leider. Als Donnie Murdo inderdaad een leider was geweest, zou John Bolton na zijn kleine stunt in Vietnam een commerciële vlucht naar de VS hebben genomen. Maar dat deed hij niet. De vraag is dus niet wat Donnie Murdo de komende drie weken kan doen, maar wat de handlangers van Donnie Murdo de komende drie weken kunnen doen?
Een van de andere persoonlijke dingen van Donald Trump was dat hij geen vaardigheid of ervaring had in het leiden en manipuleren van een bureaucratie. Hij had feitelijk leiding gegeven aan een familiebedrijf en zijn persoonlijke publiciteitsmachine. Voor zover Trump-hotels duizenden werknemers hadden, huurde Trump managers in om dat te doen. Het lijkt erop dat het familiebedrijf Trump zich grotendeels concentreerde op het sluiten van nieuwe deals voor nieuwe hotels.
Zo arriveerde Donald Trump totaal onvoorbereid in Washington om de leider van een bureaucratie te worden en totaal onbekwaam om die te laten doen wat hij wilde dat ze deed.
Ik ben geen fan van Joe Biden, maar hij woont al sinds de jaren zeventig in Washington. Hij heeft de bureaucratie veertig jaar lang vanuit het standpunt van de Senaat gezien en kreeg toen op zijn minst een beeld van hoe het was om te proberen deze te sturen vanuit de rol van Veep. Ik vermoed nog steeds dat de echte macht bij het militaire commando ligt, en dat is al sinds de jaren vijftig het geval, maar deze regering zal op zijn minst over enige vaardigheden beschikken om te proberen een regering te laten doen wat zij wil.
Perfect artikel – en grafschrift over Trumps staat van dienst op het gebied van het buitenlands beleid.
Patrick, zij (de ogen van het grootste deel van het electoraat) zullen gesloten blijven, de oogleden behendig gesloten…Alleen andere volkeren begaan barbaarse, gruwelijke oorlogsmisdaden, vallen andere culturen binnen zonder enige reden, bombarderen andere volkeren tot de dood, verwoesting, verlies van levensonderhoud , watervoorziening thuis... Wij, de perfecto (samen met een andere groep die zich nu – illegaal, maar blijkbaar westers acceptabel – in de ME) heeft gevestigd, doen wat we doen omdat, nou ja, we zijn perfecto en dus als we deze barbarij begaan, zij zijn dat niet. En zijn, zo lijkt het, totaal te negeren. Maak me wakker in de ochtendstijl….
Werkelijk, de overgrote meerderheid van degenen – ongeacht hun huidskleur, etnische achtergrond – die op het BH-duo hebben gestemd, zit er comfortabel naast, beschouwt zichzelf als o zo verdomd ‘liberaal’ (weten ze eigenlijk wel wat dat betekent? Of weten ze dat niet? kan het hen iets schelen?), dus links van Attila de Hun (wat uiteraard niet veel betekent, links wijs)….en wat de MICMATT met andere mensen in andere samenlevingen doet, doet er niet toe om F te vliegen…. ze hebben meestal een ‘donkere’ huidskleur en zijn waarschijnlijk niet westers en van die uitloperreligie van de ene gawd, de derde die rondgaat?
Het Westen (VS, VK, FR, GY enz...) moet echt een geweten, een echte moraal, menselijkheid ontwikkelen... maar ik vrees dat dat allemaal te laat is...