De goedgelovige aanvaarding door de reguliere Amerikaanse media van onbewezen beweringen van de CIA over Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen is nog een reden om aan de media te twijfelen en te vrezen voor de toekomst van de Amerikaanse democratie, schreef Joe Lauria op 19 december 2016.
Terwijl Rusland nog steeds wordt beschuldigd van het hacken van computernetwerken van de Amerikaanse overheid, werd de beschuldiging dat het in 2016 het Democratic National Committee had gehackt, weerlegd door Shawn Henry, president van CrowdStrike, het particuliere cyberbeveiligingsbedrijf dat de DNC had ingehuurd om zijn servers te onderzoeken.
Op 5 december 2017, Henry getuigde onder ede aan de Amerikaanse House Intelligence Committee dat er geen technisch bewijs was dat de e-mails waren “geëxfiltreerd”; dat wil zeggen, gehackt door de DNC.
In dit stuk dat vandaag precies vier jaar geleden voor het eerst werd gepubliceerd en vóór Shawns getuigenis: Consortium Nieuws Hoofdredacteur Joe Lauria stond sceptisch tegenover het verhaal van hacking en bekritiseerde de bedrijfsmedia vanwege het gebrek aan dergelijk scepticisme.
By Jo Lauria
Speciaal voor consortiumnieuws
Pingezetene Obama toegegeven Tijdens zijn persconferentie op vrijdag zei hij dat zijn regering nog geen enkel bewijs heeft vrijgegeven van Russische inmenging in de verkiezingen, maar hij zei dat er wel een aantal zouden komen.
Dat is het bewijs dat een onkritische pers al verhalen heeft gedrukt alsof ze waar zijn, zonder enig bewijs, alleen maar op aandringen van de Central Intelligence Agency, een organisatie die zich al lang wijdt aan bedrog, desinformatie en inmenging in verkiezingen in andere landen, om nog maar te zwijgen van het organiseren van staatsgrepen. gekozen regeringen omverwerpen.
New York Times gebouw in de stad New York. (Wikipedia)
Veertig jaar geleden zou de gevestigde pers sceptisch zijn geweest bij het kopen van alles wat de CIA verkocht na een reeks congrescommissies. blootgestelde een reeks criminele daden en misbruiken van de macht door de CIA en andere inlichtingendiensten. Tegenwoordig werken journalisten voor kranten die op frauduleuze wijze nog steeds de naam dragen New York Times en Washington Post, maar het zijn niet langer dezelfde papieren.
De grote Amerikaanse nieuwsmedia zijn ook niet hetzelfde. De werkende journalist van vandaag leeft van de reputatie van scepsis en vastberadenheid om verder te gaan dan de uitspraken van de regering, die tientallen jaren geleden door hun kranten werd gevestigd. In plaats van die reputatie te vergroten, blijft de geloofwaardigheid van de grootste kranten eroderen.
Zowel de Times als de Post zouden vandaag de dag bezoedeld moeten worden door hun goedgelovige berichtgeving over officiële leugens over massavernietigingswapens in Irak. In plaats van professioneel scepticisme te tonen, werden de grote kranten cheerleaders voor een illegale invasie die honderdduizenden mensen het leven kostte en een ramp achterliet die nog steeds nagalmt. Noch de Times, noch de Post hebben enige gevolgen ondervonden en zijn verdergegaan waar ze waren gebleven, waarbij ze nog steeds kritiekloos anonieme Amerikaanse functionarissen rapporteerden zonder bewijs te eisen.
Integendeel, elke verslaggever die bewijs eiste, liep gevaar voor zijn carrière. Een redacteur van een krantenketen waarvoor ik verslag deed, belde me om me uit te dagen, omdat hij zei dat mijn verhalen de oorlogsinspanningen in Irak niet steunden. Hij vertelde me dat zijn zoon marinier was. Ik vertelde hem dat ik zeker wist dat hij trots was, maar dat het mijn taak was om het nieuws te melden op basis van het bewijsmateriaal. Op de dag dat de invasie begon, werd ik ontslagen.
Natuurlijk waren de televisienetwerken, waaronder CNN, het meest flagrant in het verkopen van de oorlog. Ik was geschokt toen ik verslaggeefster Kyra Philips van aan boord van een Amerikaans oorlogsschip in de Perzische Golf vrolijk hoorde aankondigen: “Welkom bij Shock and Awe!” net nadat werd getoond dat een kruisraket werd afgevuurd. De mensen die het aan de ontvangende kant doodde, werden bijna nooit genoemd.
CNN, dat Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen als een gegeven heeft aanvaard, leeft ook van zijn reputatie van een ooit zeer serieuze nieuwsorganisatie. Op zijn allereerste uitzenden op 1 juni 1980 zond Cable News Network als tweede verhaal een langdurig onderzoeksrapport uit over defecte brandstofmeters in commerciële vliegtuigen. Het zond een diepgaand liveverslag uit uit het Midden-Oosten, en ervaren journalist Daniel Schorr interviewde en daagde president Jimmy Carter uit.
Maar in 1980 begon de periode van sceptische, professionele journalistiek die bewijs van de eigen regering eiste, af te nemen toen Ronald Reagan werd gekozen. Hij probeerde het scepticisme uit te roeien dat voortkwam uit Watergate, Vietnam en de hoorzittingen van de inlichtingendiensten van het Congres. Reagan deed dit gedeeltelijk door de meest voor de hand liggende en adolescente mythen over Amerika nieuw leven in te blazen. En hij werkte samen met de CIA om de Amerikaanse perceptie los te laten van het kritische denken van de jaren zeventig, zoals journalist Robert Parry uitvoerig heeft beschreven. gerapporteerd.
Er zijn een paar perioden in de Amerikaanse journalistiek geweest waarin het eisen van bewijs van de overheid werd verwacht. De smerige periode onder leiding van Lincoln Steffens uit de Progressive Era was er één. De jaren zeventig waren een andere. Maar meestal is het een business vol carrièremakers geweest die plaatsvervangend leven via de machtige mensen die zij vertegenwoordigen, zonder rekening te houden met de nog grotere macht die de pers heeft om de machtigen op hun kop te zetten.
Schandalig geval
De berichtgeving over de vermeende Russische hack van de verkiezingen is een van de meest flagrante voorbeelden van onprofessionele journalistiek sinds 2003, vooral vanwege de inzet die ermee gemoeid is.
De Russische president Vladimir Poetin, na zijn toespraak tot de Algemene Vergadering van de VN op 28 september 2015. (VN-foto)
Er zijn nu een hele reeks verhalen geweest, die elk een nieuwe belofte van bewijs lijken te bieden, zoals een onder de belachelijke kop van de New York Times: ‘CIA-oordeel over Rusland gebouwd op een overvloed aan bewijsmateriaal.’ Maar als je het stuk leest, zijn de enige bronnen nog steeds naamloze inlichtingenfunctionarissen. Een later Times-artikel van 8,000 woorden was hetzelfde, alsof de lengte op zichzelf het meer geloofwaardigheid zou geven.
Als er enige twijfel bestond, veegde Obama deze weg met zijn erkenning dat er geen bewijsmateriaal was vrijgegeven. Erger nog is misschien dat tegenbewijs is onderdrukt, een ander consistent kenmerk van de hedendaagse journalistiek.
De voormalige Britse diplomaat Craig Murray heeft er minstens twee geschreven en verteld radio interviewers door wie de e-mails van het Democratic National Committee en John Podesta niet zijn verkregen Wikileaks via hacks, maar in plaats daarvan via lekken door Amerikaanse insiders.
Dit verhaal werd totaal genegeerd door de gevestigde media totdat de Daily Mail in Londen het online meldde, maar ten onrechte zei dat Murray het lek zelf had ontvangen. In de VS berichtte alleen The Washington Times het verhaal, onder vermelding van de Mail. Maar dat verhaal tastte de reputatie van Murray aan en zei alleen maar dat hij “uit zijn diplomatieke post was verwijderd te midden van beschuldigingen van wangedrag.” Murray werd zelfs vrijgelaten omdat hij had gesignaleerd over het Britse gebruik van bewijsmateriaal verkregen door marteling door de corrupte regering Karimov in Oezbekistan. De rest van het Washington Times-verhaal herhaalt slechts wat elke andere verslaggever heeft geschreven over Russische inmenging.
Twee obstakels
Zelfs als zou worden bewezen dat Russische overheidsfunctionarissen deze e-mails hebben gehackt als onderdeel van hun inlichtingenvergaring, blijft er nog een extra bewijshindernis bestaan waaraan zij de gegevens vervolgens hebben verstrekt. Wikileaks, wanneer de ontvangers, inclusief Wikileaks oprichter Julian Assange zegt dat de bron of bronnen geen Russen waren.
Wikileaks oprichter Julian Assange op een mediaconferentie in Kopenhagen, Denemarken. (Nieuwe Media Dagen / Peter Erichsen)
Het is ook opmerkelijk dat geen van de informatie in de e-mails onjuist is gebleken. De lekken verschaften echte inzichten in de manier waarop de DNC Hillary Clinton bevoordeelde boven senator Bernie Sanders en brachten enkele duistere praktijken van de Clinton Foundation aan het licht, evenals de inhoud van Clintons toespraken tot Wall Street-bankiers die ze had geprobeerd te verbergen. Met andere woorden: de lekken gaven de kiezers meer informatie over Hillary Clinton, wat bevestigde wat veel kiezers al geloofden: dat ze verplicht was aan de financiële sector en profiteerde van haar insider-connecties. Maar dat was allemaal geen bijzonder nieuws.
Het is ook belangrijk op te merken dat Obama zelf in zijn persconferentie zei dat er geen enkel bewijs is dat Rusland heeft geprobeerd de elektronische stemsystemen te hacken. In feite komt het nu uit hardnekkig voort rapportage door een lokaal tv-station in Atlanta dat het ministerie van Binnenlandse Veiligheid achter eerdere pogingen tot hacking van stemsystemen in verschillende staten lijkt te zitten.
Het zou dus vrijwel onmogelijk zijn om te bewijzen dat de e-mails van DNC en Podesta de beslissende factor in de verkiezingen waren. Vóór de verkiezingen bagatelliseerden pro-Clinton-bedrijfsmedia de e-mailgerelateerde verhalen en Podesta zei dat de e-mails mogelijk vervalst waren (hoewel geen enkele verzonnen lijkt te zijn).
Uit de e-mails kwamen ook talloze gevallen van verslaggevers naar voren samenspannen met de Clinton-campagne voordat er verhalen werden gepubliceerd, iets waar geen enkele hardgekookte redacteur uit een vroeger tijdperk voor zou hebben gestaan.
Democratische misleiding
Door zich nu op de vermeende Russische rol te concentreren, hebben de Democraten ook de aandacht afgeleid van andere factoren die waarschijnlijk veel meer gevolgen hadden voor de uitkomst, zoals het feit dat Clinton de Rust Belt grotendeels negeerde en niet één keer naar Wisconsin ging, of dat zij veel Trump-aanhangers “betreurenswaardig” noemde. en ‘onherstelbaar’. Bovendien was Clinton een typische kandidaat voor het establishment in een anti-establishmentjaar.
Voormalig minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton.
En dan was er nog het feit dat FBI-directeur James Comey in de laatste week van de campagne kortstondig het onderzoek heropende naar Clintons gebruik van een privé-e-mailserver terwijl hij minister van Buitenlandse Zaken was, een zet die veel Amerikanen eraan herinnerde waarom ze Clinton wantrouwden.
Maar nu de reguliere Amerikaanse media de vermeende Russische rol als een plat feit ophemelen, blijft er de ongemakkelijke waarheid bestaan dat de inlichtingengemeenschap van de regering-Obama geen verifieerbaar bewijs heeft geleverd dat de Russen de bron van de lekken waren.
De door de Republikeinen geleide House Intelligence Committee eiste om het bewijsmateriaal over Rusland in te zien en riep de CIA, de FBI en het Bureau van de Directeur van de Nationale Inlichtingendienst bijeen voor een briefing achter gesloten deuren. Hoewel deze agentschappen verplicht zijn om te verschijnen in reactie op verzoeken van hun toezichtcommissies in het Congres, zijn de drie agentschappen ronduit geweigerd. Vervolgens weigerde DNI James Clapper bezorgde kiezers van het Electoral College te informeren wier stem voor of tegen Trump mogelijk beïnvloed was door de waanzin van de nieuwsmedia over vermeende Russische inmenging. Clapper bereidt naar verluidt een rapport voor over de Russische “hacking” voor het Congres.
Politieke strategie
Het Rusland-fiasco lijkt deel uit te maken van een politieke strategie die ik eerst heb schreef op 5 november – drie dagen voor de verkiezingen – dat een noodplan, als Trump een nipte overwinning zou behalen, erin zou bestaan de kiezers te beïnvloeden om Trump af te wijzen wanneer ze op 19 december in de hoofdsteden van de deelstaten bijeenkomen. Het spelen van de Russische kaart was bedoeld een beroep doen op het patriottisme van de kiezers om hun land te verdedigen tegen buitenlandse inmenging.
Verkozen president Donald Trump in een MSNBC-interview.
Ervan uitgaande dat het lange schot van het Electoral College mislukte, zou Clinton nog één kans hebben om Trump tegen te houden: op 6 januari, wanneer het Congres bijeenkomt om de verkiezingen te certificeren. Het Clinton-kamp heeft één senator en één vertegenwoordiger nodig die een bezwaarschrift ondertekenen tegen de certificering van Trump (waarbij ongetwijfeld Rusland wordt aangehaald) waardoor een stemming door beide kamers wordt afgedwongen.
Als Trump verliest – en er zijn een aantal anti-Trump-Republikeinen in het Congres – zouden de verkiezingen naar het Huis van Afgevaardigden worden gestuurd, waar Clinton of een meer conventionele Republikein tot president zou kunnen worden gekozen.
Gezien deze inzet voor de Amerikaanse democratie en de risico's die inherent zijn aan de Amerikaanse betrekkingen met het kernbewapende Rusland, zou het feit dat de meest invloedrijke gevestigde media dit uiterst flauwe verhaal over Russische hacking hebben overgenomen, hen in de hoofden van het publiek verder moeten veroordelen.
Joe Lauria is hoofdredacteur van Consortium Nieuws en voormalig VN-correspondent voor Thij Wall Street Journal, Boston Globe, en tal van andere kranten. Hij was onderzoeksjournalist voor de Sunday Times uit Londen en begon zijn professionele carrière als stringer voor The New York Times. Hij is te bereiken op [e-mail beveiligd] en gevolgd op Twitter @unjoe .
Alstublieft Bijdragen naar Consortiumnieuws'
25-jarig jubileum Winterfondsactie
Veilig doneren met
PayPal hier.
Of veilig per creditcard of cheque door op de rode knop te klikken:
Denk aan Michael Moore's “Fahrenheit 9/11” toen een reeks zwarte Democraten voor een Senaat kwamen die werd voorgezeten door de onlangs 'gechaddeerde' democratische kandidaat, en vroegen om slechts één senator om een uitdaging voor de eerste termijn van George Bush te ondertekenen en geen antwoord kregen van wie dan ook. Senator van een van beide partijen? Hetzelfde zal opnieuw gebeuren. Het ondertekenen van een dergelijke uitdaging is politieke zelfmoord in Amerika.
Ik ben ergens in de jaren zeventig gestopt met tv kijken, voornamelijk uit verveling. Ik luisterde naar SW-radionieuws uit verschillende landen. Nu lees ik verschillende internetsites (Wonkette.com, Antiwar.com, The Guardian, Counterpunch.org). Ik luister vaak naar http://www.overcomerministry.org , vanwege dat uiterst belangrijke dispensationalistische gezichtspunt! De kritische denkvaardigheden die ik heb opgedaan door geschiedenis te studeren, zijn voor mij erg nuttig. Van weinig dingen ben ik zeker, van meer vermoed ik.
Ik ben ergens in de jaren zeventig gestopt met tv kijken, voornamelijk uit verveling. Ik luisterde naar SW-radionieuws uit verschillende landen. Nu lees ik verschillende internetsites (Wonkette.com, Antiwar.com, The Guardian, Counterpuch.org. Ik luister vaak naar http://www.overcomerministry.org , voor het dispensationalistische standpunt! Ik lees en luister zo kritisch als ik kan. Ik ben van relatief weinig dingen zeker, ik vermoed veel meer.
Bovendien zijn de beschuldigingen van Russische inmenging in het Amerikaanse verkiezingsproces ZEER HYPOCRITISCH! Inmenging in de verkiezingsprocessen van andere landen (om ‘Amerikaanse bedrijfsbelangen’ te bevorderen of te beschermen) is al minstens honderd jaar een BELANGRIJK KENMERK van het Amerikaanse buitenlandse beleid (vooral in Latijns-Amerikaanse landen).
Heeft iemand geprobeerd contact op te nemen met de voormalige burgemeester van New York, Rudy Giuliani? Ik vrees voor zijn leven.
Laten we deze puinhoop doorbreken met Occam's Razor:
De laatste keer dat ik het Democratische Nationale Comité controleerde, was het administratieve bureau van de centrumrechtse vleugel, de Democratische Partij, van de enige politieke partij van de Verenigde Staten. Het is op geen enkele manier, vorm of functie een agentschap van de federale overheid. De inhoud van de e-mails was nauwelijks verrassend, gezien de sociaal-economische klasse van mensen die beide grote Amerikaanse politieke partijen leiden. Ze bevatten ook geen “geheim” materiaal. Elke scherpe, met inkt besmeurde ragamuffin zou kunnen achterhalen wat het hogere echelon van de DNC dacht van de ongewassen en hoe zij de presidentiële voorverkiezingen leidden, louter door terloopse observatie.
Ook denk ik niet dat er, als advocaat, geen enkele strafrechtelijke sanctie bestaat in de federale boeken of in de boeken van welke staat dan ook voor het lekken van “geheime” informatie over een organisatie met of zonder winstoogmerk naar de pers.
Daarom, als Julian Assange, Craig Murray en de Veteran Intelligence Professionals for Sanity beweren dat de niet verrassende DNC-e-mails in feite een lek zijn, hoeven Assange en Murray alleen maar namen te noemen. Einde verhaal.
Dat is precies wat de antidemocratische krachten willen, en dat zou sowieso niets oplossen.
Tenzij het de ontevreden en vermoorde meneer Rich is.
De moord op de heer Rich komt rechtstreeks uit het boek uit 2012, “Mary's Mosiac” van Peter Janney; het toont een andere CIA-modus operandi-moord. Een waargebeurd verhaal over een andere, eerdere, onopgeloste, vermoedelijk door de CIA georkestreerde moord.
Meneer Lauria
“……..Het is ook opmerkelijk dat geen van de informatie in de e-mails onjuist is gebleken. De lekken verschaften echte inzichten in de manier waarop de DNC Hillary Clinton bevoordeelde boven senator Bernie Sanders en brachten enkele duistere praktijken van de Clinton Foundation aan het licht, evenals de inhoud van Clintons toespraken tot Wall Street-bankiers die ze had geprobeerd te verbergen. Met andere woorden, de lekken gaven de kiezers meer informatie over Hillary Clinton, wat bevestigde wat veel kiezers al geloofden: dat ze verplicht was aan de financiële sector en profiteerde van haar insider-connecties...
Dat is volkomen irrelevant voor de bron van de hacks. Als de Russen de DNC hebben gehackt, hebben ze dat niet gedaan zodat we een beter geïnformeerde beslissing konden nemen (er bestaat geen twijfel over dat de DNC corrupt is – en vol leugenaars). De Russen gokten erop te voorkomen dat de HRC president zou worden – en in hun ogen met goede reden. Omdat zo’n klein percentage stemmen beslissend was voor een groot aantal verkiezingsstemmen in het hogere middenwesten, had dit zelfs een doorslaggevende factor bij de verkiezingen kunnen zijn.
U vergat ook te vermelden dat het particuliere cyberbeveiligingsbedrijf Crowdstrike Cozy Bear en Fancy Bear als Russische hackers heeft geïdentificeerd toen zij de DNC-computer onderzochten (op basis van ervaring). Twee onafhankelijke cyberbeveiligingsbedrijven bevestigden de resultaten. In dit geval wordt dus niet alleen maar het woord van de CIA aangenomen. Bovendien staan zeventien Amerikaanse inlichtingendiensten achter het oordeel van de CIA, maar toch heeft geen enkele klokkenluider zich gemeld om de ‘leugenende’ Amerikaanse inlichtingendiensten aan te spreken. Waar is Edward Snowden als we hem nodig hebben?
Bovendien had Rusland de motieven om de verkiezingen te wijzigen. Hillary Clinton was een antagonist van de Russische belangen in Oekraïne en Syrië (ter ondersteuning van een no-fly zone). Terwijl ze minister van Buitenlandse Zaken was, trok ze de Russische verkiezingen vocaal in twijfel. De Russische president beschouwt Oekraïne als zijnde binnen zijn invloedssfeer, die volgens hem werd ondermijnd door de VS en de NAVO. De NAVO is sinds het einde van de Koude Oorlog tot aan de drempel van Rusland gekomen. Dit alles diende als een sterke motivatie voor Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen.
Hoewel Craig Murray heeft gediend als strijdkreet voor alternatieve theorieën over de DNC-hack, schrijft Marcie Wheeler waarom ze het Craig Murray-verhaal niet gelooft (“Craig Murray's Beschrijving van WikiLeaks' Sources” https://www.emptywheel.net/?p=56544). Marcie Wheeler beheert het EmptyWheel-blog en is voormalig ‘beleidsanalist’ voor First Look Media. Ze schrijft in een update aan het einde van haar artikel (interview met Assange):
“…“Craig Murray is niet bevoegd om namens WikiLeaks te spreken”, zei Assange streng……..”
Het is duidelijk dat Assange niet blij is met wat Craig publiekelijk zegt. Tenslotte mag niemand eraan twijfelen dat Assange politiek gemotiveerd was om de e-mails vrij te geven om de Clinton-campagne te schaden. Dat is tamelijk typerend voor radicaal links dat zich als de pest tegen de HRC verzette en de voorkeur gaf aan een 'onbekende' boven de verkiezing van de havikachtige Clinton. Al met al is er nu substantieel bewijs in de publieke sfeer dat er sterk op wijst dat de Russen achter de DNC-hack zaten.
Terwijl ze steeds luider schreeuwen, beweren ‘Craigsummers’, geheel zonder bewijs, dat er ‘bewijs’ is van Russische trouweloosheid.
Al met al is er nu substantieel bewijs in de publieke sfeer dat er sterk op wijst dat “Craigsummers” een leeg rad van onzin aan het rollen is voor een van de “professionele” leveranciers van propaganda voor “regime change”.
“Velen van ons leven nog steeds in de illusie dat we een vrije en onafhankelijke pers hebben. De waarheid is dat we dat niet doen. Hier zijn vijf redenen waarom we erg sceptisch moeten zijn over de informatie die we in de bedrijfsmedia lezen en waarom er hoop is voor de toekomst.
“1) De miljardairs die de pers bezitten, bepalen de agenda […]
“2) Bedrijfsreclame-inkomsten censureren de inhoud […]
“3) Particulier opgeleide blanke mannen domineren de media […]
“4) Het politieke gebruik van zogenaamd neutrale bronnen […]
“5) De inlichtingendiensten manipuleren de pers […]
“Wat zijn de alternatieven?
“Ons mediasysteem is diep gecompromitteerd. Er is echter enige hoop voor de toekomst, aangezien ideeën die normaal gesproken niet in de bedrijfsmedia voorkomen, steeds vaker via andere kanalen worden verspreid – vooral via internet, alternatieve media en mediacoöperaties.”
Vijf redenen waarom we in Groot-Brittannië geen vrije en onafhankelijke pers hebben en wat we daaraan kunnen doen
Door Ed Jones
https://www.opendemocracy.net/uk/ed-jones/five-reasons-why-we-don-t-have-free-and-independent-press-in-uk-and-what-we-can-do-about
De NYTIMES is ALTIJD een fraudeur geweest. Waarom waren correspondenten in het Midden-Oosten altijd joden, terwijl het Midden-Oosten voor 98% uit Arabieren/moslims bestaat? Waarom hebben we niets gehoord over de Nakba en Deir Yassen? Waarom waren de Joden hysterisch over Palestijnse ‘raketten’ die nooit iets raakten, terwijl Israël conflicten uitlokte en vervolgens wraak nam met gevechtshelikopters, geavanceerde vliegtuigen, drones, clusterbommen, bunkerbrekende bommen van 1,000 pond, tanks met airconditioning en personeelsvoertuigen, en geavanceerde computers? geleide raketten – een arsenaal dat gratis ter beschikking wordt gesteld ter wille van een almachtige Joodse lobby die de Amerikaanse regering omkoopt en intimideert?
Hoe zit het met de Times die het verhaal onderdrukt van de USS LIBERTY, die in 1967 door zionisten werd aangevallen, waarbij 36 Amerikaanse matrozen omkwamen en honderden anderen gewond raakten?
Omdat de “krant met een record” het meest waardevol is als een krant met een valse reputatie, zoals u suggereert.
Het lijkt erop dat geen van de bazen van de inlichtingengemeenschap naar een nieuwskanaal wil komen om geïnterviewd te worden over ‘Russische hacks’, en de redenen kunnen, naar mijn mening, simpel zijn: a) ze beseffen dat wel om een soort ‘hard bewijs’ te produceren van het ‘poetin-gehackte-podesta-en-de-dnc-servers’-verhaal zou vrijwel onmogelijk zijn (laat staan die kinderachtige pogingen oftewel lachwekkende vervalsingen van crowdstrike’s Alperovich, zelfbenoemde ‘expert’ op het gebied van Chinese hacktechnieken), simpelweg omdat professioneel, ik bedoel professioneel, uitgevoerde hack is bijna onmogelijk*** te traceren en dus willekeurig en ongegrond de schuld te geven aan een partij X of een partij Y zou zeer onprofessioneel overkomen, wat zou kunnen leiden tot b) professioneel reputatieverlies in de nabije toekomst toekomst die zou kunnen leiden tot c) een geruïneerde carrière en het verlies van een dik salaris/pensioen als DT in 2017 besluit spookwinkels op te schudden als vergelding voor deze spookmuiterij.
Wat de vermeende DNC-hack(s) zelf betreft, het lijkt meer op een false flag-hack door Chinezen of een ander capabel team. Ik laat hier en daar sporen achter in de vorm van Cyrillische tekens, woorden en namen (LOL), geef me een pauze. Denk aan het allereerste begin van de Snowden-saga (?) – hij arriveert in Hong Kong, wordt drooggedrukt door Chinese geesten, wordt door dezelfde Chinese karakters op een vlucht naar Moskou geladen en voila, hij is in Moskou en daarom moesten de Russen de situatie en omgaan met boze Amerikaanse functionarissen – Chinezen kregen al het sap terwijl de Russen te maken kregen met de nasleep – typisch voor de Chinese modus operandi.
*** tenzij ze een bron hebben binnen een hackersteam van wie ze informatie krijgen (eerder gebeurd trouwens), maar in zo'n geval zouden ze nu interviews geven op elk groot MSM-kanaal/site
Ja, ik heb pogingen gezien om internetcriminaliteit er Russisch uit te laten zien door Russisch klinkende fragmenten als “Tsaar” in de namen van websites, DNS-servers, lege bedrijven en registranten, enz. in te voegen. Blijkbaar is dat allemaal zo overduidelijk nep dat ze dat niet doen. Ik durf het niet publiekelijk te gebruiken. Ze kunnen ook valse adressen in Rusland in de registratie-informatie van websites plaatsen, omdat deze nooit worden gecontroleerd.
Ik moet ook vermelden dat veel van de “registrars” of registratiediensten van de website zelf oplichters zijn, en vermoedelijk worden veel daarvan beheerd door staatsgeheime agentschappen. Ze kunnen en zullen alles zeggen om een registratie te vervalsen, inclusief alles wat u op de ICANN “WhoIS?” database. Velen zijn niet-bestaande bedrijven of personen met adressen in Indonesië of Hong Kong of Panama of de Kaaimaneilanden of Barbados. ICANN zelf controleert of bestraft de registrars nooit, zelfs niet als ze hen beschuldigen van regelrechte leugens.
Veel van de registrars bieden ‘privacydiensten’ aan die zijn ontworpen om slachtoffers van internetcriminaliteit te dwingen de registrar aan te klagen en de informatie te dagvaarden. Hiervoor kan een rechtszaak nodig zijn die onder zegel is ingediend, een gerechtelijk bevel om servers te doorzoeken en in beslag te nemen, verzonden via diplomatieke kanalen, en een grote borg geplaatst tegen schade etc., en een team van experts om informatie uit servers te halen. Als Amerikaanse geheime diensten daar niet van zouden profiteren, zouden de VS ICANN hebben gedwongen de corrupte registrars op te ruimen. Dus waarschijnlijk zijn het de ergste oplichters.
Een behoorlijk goede lectuur over dit probleem: https://life-through-my-eyes.com/2016/12/19/liberal-finger-pointing-next-up-russia/
oh pleez – dat was meer dan “goed”. Dat was uitstekend. Bedankt voor het plaatsen ervan.
Er zijn nog andere geweldige artikelen als je die leuk vindt. leven-door-mijn-ogen.com
Vervolgens zullen we krantenkoppen zien in de Washington Post en de New York Times, ongetwijfeld “bevestigd” door een “onderzoek” van Higgins en Bellingcat, dat Poetin een moordzuchtige satanische pedofiel is die naar Barry Manilow luistert.
Je bent een beetje te laat voor het feest – het staat er al: “Poetin is een moorddadige dictator” – kwam een paar dagen geleden uit de grote mond van een MSM.
Het Electoral College stemt in: “Een historisch aantal kiezers is overgelopen, en de meesten zouden op Clinton stemmen:
Van de 306 kiezers beloofden ze op Donald J. Trump te stemmen
304 stemden op hem
2 (beide uit Texas) stemden op iemand anders (één voor Ron Paul; één voor John Kasich)
Van de 232 kiezers beloofden ze op Hillary Clinton te stemmen
Tot nu toe hebben 224 mensen op haar gestemd
Vier (allen uit Washington) stemden op iemand anders (drie voor Colin Powell; één voor Faith Spotted Eagle)”
http://www.nytimes.com/interactive/2016/12/19/us/elections/electoral-college-results.html
Twee andere kiezers die beloofden op Hillary Clinton te stemmen, probeerden op Bernie Sanders te stemmen, maar werden door hun specifieke staatswetten niet toegestaan.
Zowel de Times als de Post zouden vandaag de dag bezoedeld moeten worden door hun goedgelovige berichtgeving over officiële leugens over massavernietigingswapens in Irak. In plaats van professioneel scepticisme te tonen, werden de grote kranten cheerleaders voor een illegale invasie die honderdduizenden mensen het leven kostte en een ramp achterliet die nog steeds nagalmt. Noch de Times, noch de Post hebben enige gevolgen ondervonden en zijn verdergegaan waar ze waren gebleven, waarbij ze nog steeds kritiekloos anonieme Amerikaanse functionarissen rapporteerden zonder bewijs te eisen.
Hé, mede-Amerikanen. Denk hier eens over na: “Houd me een keer voor de gek, schaam je. Houd me twee keer voor de gek, schaam me. Houd me keer op keer voor de gek, bouw een muur rond de natie en noem het een gekkenhuis.”
Niet *alleen* massavernietigingswapens in Irak zijn nep. Het grootste deel van de hele ‘War on Terror’ is nep. Het Al Qaeda-verhaal, het 9/.11-verhaal, het gevangengenomen meesterbreinverhaal, het uitleverings-/martelverhaal, het drone-/moordverhaal, het en het Homeland Security-verhaal. De realiteit van *al* deze verhalen is heel anders dan wat aan het publiek is gerapporteerd, en ze tonen allemaal substantiële leugens/propaganda door de Amerikaanse veiligheidsstaat over het effect van het verhogen van zijn eigen jaarlijkse begroting. politieke en juridische macht.
De misleiding van de DNC was een kernpunt van de campagne van Hillary Clinton. Het probeerde het publiek ertoe aan te zetten niet na te denken over wat er in de e-mails en andere lekken stond, maar over hoe de informatie openbaar werd. Wie is publieke vijand nummer één? Nee, niet Tom Brady of Bill Belichek, maar Vladimir Poetin. Wie kan beter de schuld krijgen van het produceren van de ogenschijnlijk nauwkeurige informatie over Hillary Clinton en de DNC dan publieke vijand nummer één. Wat is een betere manier om te vergeten wat het onderwerp van de lekken was dan de boodschapper de schuld te geven, ook al had hij gelijk.
Het is geen nieuw spel, zo oud als menselijke relaties, maar de manier waarop het na de verkiezingen wordt gebruikt is huiveringwekkend. En het is serieus. Degenen die het beheren, zijn uit op bloed en misschien krijgen ze het ook.
Toen de New York Times na de verkiezingen begon te zeuren over Russische inmenging, leken het alleen maar de capriolen van verwende kinderen te zijn, maar nu ben ik daar niet meer zo zeker van.
Het ongedaan maken van een presidentsverkiezing leek in het begin belachelijk, maar nu ben ik daar niet meer zo zeker van.
Degenen die verontwaardigd zijn over wat er aan de hand is, moeten hun strategie van het claimen van het gebrek aan bewijs in twijfel trekken. Wat als de onweerlegbare waarheid over het Russische gedrag naar voren komt, waar sta je dan? Bent u het eens met degenen die zich niets aantrekken van Russische inmenging, maar van het ongedaan maken van de uitslag van de verkiezingen? Het is een dwaze weg om te bewandelen; het is beter om je te concentreren op de inhoud van de lekken en, nog belangrijker, op de soevereiniteit van degenen die de president hebben gekozen.
De professionals van de inlichtingengemeenschap, de mannen en vrouwen die feitelijk hun handtekening zetten onder de National Intelligence Estimates, schitterden door hun stilzwijgen. De pratende hoofden hebben bevestigd dat de CIA de electorale inmenging van Rusland bevestigt. Maar geen inlichtingenprofessionals die daar zullen zijn voor de volgende regering. Met andere woorden, politieke benoemingen hebben gezegd dat deze Russische geruchten echt zijn. De feitelijke experts die de gegevens verzamelen en analyseren, zijn stil geweest. Ik kan alleen maar aannemen dat dit komt omdat er geen dergelijke echte informatie beschikbaar is om te plaatsen. Wat mij vooral verdrietig maakt, is dat de meeste media zich achter het kamp van Hillary scharen en proberen de legitimiteit van zijn overwinning in twijfel te trekken. Hillary werd tijdens de voorverkiezingen betrapt op bedrog en huurde vervolgens de belangrijkste bedrieger in die in nationale schande ontslag had genomen. Er is buitenlandse invloed. Het lijkt erop dat hij alles krijgt wat Bibi wil. En ik denk dat hij zijn kandidaat heeft gekregen omdat Trump onze ambassade naar Jeruzalem gaat verhuizen en hen alle wapens zal geven waar ze om vragen, zelfs als hij weet dat ze er reverse-engineering aan zullen geven en het vervolgens als hun eigen wapens zullen verkopen. Trump heeft niet zoveel vals gespeeld als Hillary. Ik heb op haar gestemd uit angst voor Trump. Ik begin te denken dat ik bang was voor de verkeerde kandidaat. Ze doen hun best om te overtroeven wat de Republikeinse Partij Obama heeft aangedaan. Ik vind het niet smakelijker. Deze verkiezingsuitdaging wordt oud. Het zijn miljardairs die vechten over wie van hun vrienden rijker wordt. Niet wat er met de burgers gebeurt.
Michaël – goede punten. “Ik begin te denken dat ik bang was voor de verkeerde kandidaat.” Ja, Trump wordt van alle kanten aangevallen: Democraten EN Republikeinen (sommige), de media, het grote geld, het militaire/industriële/veiligheidscomplex, Pentagon, CIA, FBI. Ze gaan allemaal achter hem aan. Obama werd met niets geconfronteerd dat in de buurt kwam van waar Trump mee te maken krijgt. Dit is een zeer gevaarlijke situatie. Het is een poging tot staatsgreep.
Bijvoorbeeld George Tenet en Allen Dulles, de oorlog in Irak en de Varkensbaai.
Voor meer meningen over Israëlische invloeden, lees dit….
http://mondoweiss.net/2016/12/sheldon-adelson-jerusalem/
Een andere reden waarom een werkbij binnen het systeem aarzelt om te lekken of naar buiten te treden, is omdat het systeem zich druk maakt over klokkenluiders. Denk eens aan alle voorbeelden van eerdere klokkenluiders en hun lot, en vraag je dan niet meer af.
Het enige dat ik kan zeggen is dat ik, nadat ik heb gezien hoe Hillary deze ‘geen Trump-beweging’ tot het uiterste drijft, nu warme, kieskeurige herinneringen begin te krijgen aan een Richard Nixon uit 1960 die toegaf voor het welzijn van het land. Wacht, totdat Hillary eindelijk beseft hoe populair ze Poetin zojuist heeft gemaakt bij de rest van de wereld... ze zal het niet geloven, en het zal moeilijk zijn om iemand te vinden die haar de schuld kan geven, maar je weet gewoon dat ze die ene speciale persoon zal vinden uiteindelijk de schuld geven, want dat is wat Hillary doet.
“Het zou dus vrijwel onmogelijk zijn om te bewijzen dat de e-mails van DNC en Podesta de beslissende factor in de verkiezingen waren.”
Ja, inderdaad, Joe Lauria!
Ik ben het ermee eens dat een nadere beschouwing door serieuzere schrijvers aantoont dat het verlies van Hillary Clinton aan zichzelf te wijten was.
Na de verkiezingen heeft de Clinton-campagne wild gezwaaid in een poging de schuld te geven aan:
Bernie,
Poetin,
Rusland
Assange
de “betreurenswaardige”
de “millenials”
en
iedereen die kritiek had op haar stem voor de oorlog in Irak, haar eenmalige steun voor het particuliere gevangenisprogramma, de meedogenloze neoliberale handelsovereenkomsten van haar man, ‘don’t ask don’t tell’, DOMA, en een hele reeks programma’s die haar verrijkten ‘ klasse” van mensen, terwijl het de werkende mensen van dit land schaadt, inclusief degenen die in onze strijdkrachten dienen en cavalier werden gebruikt om de ene mislukte “regimeverandering” na de andere door te voeren.
En volgens dit Forbes-artikel stortte schoonzoon Jared Kuschner zich in de Trump-campagne en nam contact op met vrienden in Silicon Valley om te leren hoe hij een geavanceerde, efficiënte hightech-campagne voor Trump kon ontwikkelen.
http://www.forbes.com/sites/stevenbertoni/2016/11/22/exclusive-interview-how-jared-kushner-won-trump-the-white-house/#4e6307e72f50
In de laatste dagen van de verkiezingen is Trump blijkbaar over de top geduwd door de campagnestrategie van Kushner, waarbij hij samenwerkte met IT-specialist Brad Parscale, die voor het eerst was ingehuurd door Ivanka, die met Jared Kuschner samenwerkte om groepen besluitelozen te vinden in de zogenaamde ‘rust belt’ geeft aan waar ze de afgelopen dagen van de campagne goed gerichte advertenties hebben geplaatst.
Terwijl, zoals de heer Lauria opmerkte:
“Democraten hebben ook de aandacht afgeleid van andere factoren die waarschijnlijk veel meer gevolgen hadden voor de uitkomst, zoals Clinton die de Rust Belt grotendeels negeerde en niet één keer naar Wisconsin ging, of dat ze veel Trump-aanhangers ‘betreurenswaardig’ en ‘onherstelbaar’ noemde. “
Het democratische establishment geeft de voorkeur aan zelfbedrog. Eerst weigeren ze achter hun beste kandidaat Bernie Sanders te staan in plaats van hem op de knieën te dwingen, en vervolgens proberen Rusland erbij te betrekken.
Onderzoek in ieder geval elke mogelijke hacking of inmenging in de verkiezingen, zowel binnenlands als buitenlands.
Maar doe het eerlijk met het doel om voor eens en voor altijd de machinerie van onze verkiezingen op wereldniveau te brengen met een papieren spoor van auditbronnen, zodat bijvoorbeeld Jimmy Carter er eindelijk mee zou instemmen om de gebeurtenis te monitoren als hem daarom wordt gevraagd.
Het democratische establishment geeft de voorkeur aan zelfbedrog.
En helaas doen talloze Amerikanen dat ook.
Ik ben oprecht geschokt door mensen die ik ken en die ooit beweerden liberaal/progressief te zijn, die zo kritiekloos accepteren wat de reguliere media naar buiten brengen. Ooit waren deze mensen sceptisch over autoriteit en nu staan ze in de rij als goede soldaten en zingen ze de bedrijfslijn en lijken ze hun kritische vermogens volledig te hebben verloren. Wat geeft? Waarom dit fanatieke verlangen om autoritarisme te incorporeren (want dat is het)? Het lijkt erop dat de verwarring van onze cultuur niet resulteert in meer openheid, maar in een sterk verlangen om tribaal en primitief te worden.
Ooit waren deze mensen sceptisch over autoriteit en nu staan ze in de rij als goede soldaten en zingen ze de bedrijfslijn en lijken ze hun kritische vermogens volledig te hebben verloren. Wat geeft?
Zeer waarschijnlijk zijn hun prioriteiten veranderd. In sommige gevallen veranderden ze van ongeremde vrije geesten met beperkte verplichtingen en minder ervaring in de wereld, en vervolgens vestigden ze zich zoals de meerderheid van de mensen die opgesloten zaten in de dictaten van hun zakelijke werkgevers. Iets te verliezen hebben, verandert perspectieven. Als een van de personages in Aldous Huxley's Punt contrapunt zei: “Wij raken bezeten door onze bezittingen.”
Ik voel precies hetzelfde. Het is gewoon verbazingwekkend hoe snel het bergafwaarts is gegaan voor deze groep mensen. Ik denk dat ik ze niet erg vond toen W aan de macht was, omdat ze erg kritisch op hem waren en hij verdiende er alles aan. Maar toen Obama eenmaal aan de macht kwam, leek het alsof de regering opeens geen kwaad meer kon doen. Eindeloze oorlogen? Geen probleem, laat ze komen en de liberalen zullen er alles aan doen om hem te verdedigen (terwijl ze nog steeds proberen te beweren anti-oorlog te zijn). Toen kwam Trump langs en raakten ze gewoon losgeslagen. Nu huilen ze nog steeds dat ze er niet in zijn geslaagd de oorlogszuchtige, globalistische, shill Hillary aan de macht te brengen. Hun haat tegen Trump heeft op de een of andere manier hun onwankelbare steun gerechtvaardigd voor een van de ergste mensen op aarde, samen met de hele structuur die haar steunde. Het zijn de teammentaliteit en de polarisatie die uit de hand lopen. Als het enige waar je om geeft is dat je team wint, lijkt het je niet zoveel te kunnen schelen hoe verrot je team is geworden. Dat Trump de perfecte boogieman voor hen is, betekent alleen maar dat ze nog slechter gedrag van hun team kunnen rechtvaardigen. En hoe slechter ze geloven dat Trump is, hoe meer ze alles wat ‘anti-Trump’ is rechtvaardigen. Het is één grote neerwaartse spiraal voor hen en voor Amerika in het algemeen.
Evelync Ik ben zo blij dat je op de Rust Belt-strategie hebt gewezen. Het team van Trump deed het goed door als eerste voor de verkiezingsstemmen te gaan. Dit aspect van de laatste dagen van de verkiezingen is waar meer aandacht aan moet worden besteed. Hillary kreeg nog steeds de meeste stemmen, maar volgens de regels verloor ze. Nogmaals Evelync, goed dat je dit zo goed hebt aangegeven.
Misschien is het IQ van Trump wel zo hoog als de clickbait-websites beweren.
“Nog een reden om aan de media te twijfelen en te vrezen voor de toekomst van de Amerikaanse democratie”
Er is nog een reden nodig en welke democratie zou dat zijn???
Toen James Comey enkele dagen voor de verkiezingen naar buiten kwam en erkende dat Hillary's onderzoek voorbij was, dacht ik dat het bevestigen van Hillary's onschuld in ieder geval een goede zaak voor Hillary zou zijn. Nu, de Democraten haten de FBI-directeur omdat hij dat doet, kijk eens. Mis ik hier iets?
Ondanks alle christelijke retoriek die hier in Amerika wordt rondgegooid, denk ik dat het 'behandel anderen zoals je wilt dat zij jou behandelen' op de een of andere manier over het hoofd wordt gezien als je met de rest van de wereld omgaat. Waarom zouden Poetin en zijn Russische volk geen presidentschap van Trump willen? God, Hillary noemde de man Hitler. Toen haar man president was, plaatste hij raketten in 27 NAVO-landen, terwijl hij Jeltsin dronk voor de slachting. Om nog maar te zwijgen over het feit dat Obama sancties oplegt aan hun land. Dus, met dit alles en nog veel meer, waarom zouden de Russen er dan niet tegen zijn dat een Hillary-type de troon van 's werelds grootste hegemonistische supermacht overneemt? Nogmaals Amerika, doe anderen zoals je wilt dat ze jou behandelen.
Ten slotte had ik nooit gedacht dat ik me zorgen zou maken over de veiligheid van Donald Trump, maar met alles wat er nu gebeurt, is dat wel het geval. Ik zou ook willen dat we allemaal dit onwettige presidentschapsgedoe met nepnieuws achter ons konden laten, en konden beginnen met het bekritiseren of applaudisseren van wat onze gekozen president doet. In plaats daarvan is het alsof alles om Hillary draait... geef me een pauze!
Je maakt een hoop opvallend goede punten die de meeste mensen, en de hele media, niet zien. Lopen ze meestal dronken rond of zo?
Ik denk dat de onwetendheid van de media en de elite een direct bijproduct is van de MIC/Wall St/Zio-Neocon/CIA-hiërarchie die boven het hoofd van ons land zweeft.
Het grappige aan het feit dat ik het belang van de christelijke deugd benadrukt, is dat ik niet eens zo religieus ben. Hoewel ik geloof dat iemand die het meest ware voorbeeld zou volgen van hoe Jezus leefde, niets te maken zou hebben met deze oorlog- en vernietigingszaken.
Het goede nieuws is dat 46% van het Amerikaanse publiek dit Russische hackverhaal niet gelooft, terwijl 25% geen mening heeft. Het trieste nieuws is dat 29% het wel gelooft, maar aan de andere kant is er altijd een derde die meedoet, terwijl de meesten dat niet zijn.
http://www.washingtonsblog.com/2016/12/64370.html
Hillary in actie zien was niet alsof we hier op deze site niet zoiets zagen als wat er gebeurt als ze komt. Het was gewoon nog niet haar tijd... iemand, vertel dat alsjeblieft aan Hillary, en laten we dan verder gaan.
“De visie van een beveiligingsman op ‘Russisch’ hacken:
Voor wat het waard is, proberen 'echte' hackers vrijwel voortdurend in mijn infrastructuur in te breken. Ik tel inderdaad meer dan 200 van dergelijke “sondes” in de afgelopen 30 minuten; het is volkomen normaal dat hier dagelijks duizenden van dergelijke pogingen worden ondernomen en op dit moment heeft het systeem bijna 1100 “blackball”-tabelgegevens die geldig zijn als bronnen van pogingen om hier de veiligheidsperimeter te doorbreken via eenvoudige brute-force-aanvallen op authenticatie alleen.
PS: Geen van deze pogingen is succesvol geweest.”
https://market-ticker.org/akcs-www?post=231711
200 sondes in 30 minuten, en dat staat alleen op zijn kleine site.
Karl Denninger, die vroeger zijn eigen internetbedrijf leidde, is wat velen een techneut zouden noemen. Hij weet waar hij het over heeft als het gaat om internet en het onderhouden van veilige systemen.
“Iedereen wil praten over hoe de e-mail van Podesta werd binnengedrongen, of de rest van de DNC, of dat de RNC dat naar verluidt niet was.
Alle schreeuwers zijn (nog steeds) uit over “Rusland” en dergelijke.
Laat ik het nog eens herhalen – terwijl er blijkbaar ingebroken werd in de e-mail van Podesta via een “spearfishing”-e-mail (een met daarin een link voor het opnieuw instellen van het wachtwoord die niet naar de echte site ging, maar eerder naar de persoon die probeerde te stelen) en die hij was dom genoeg om op te klikken en vervolgens zijn huidige wachtwoord op te geven. Het echte probleem hier gaat helemaal niet over dit soort aanvallen.
Het echte probleem gaat in de eerste plaats over de idiotie van dergelijke ‘e-mailsystemen’ of het gebruik van welke andere soort cloudprovider dan ook voor alles wat veilig is. […]
Waarom heeft de DNC dit dan niet gedaan?
Omdat het meer dan 30 seconden nadenken kost en bovendien betekent dat je geen gebruik hoeft te maken van e-mailproviders zoals Google – je moet het zelf doen, intern, anders zijn al deze beveiligingsstappen waardeloos omdat je certificaten en dergelijke moeten worden waar iemand anders, die niet doorgelicht is, bij hen kan komen.
Met andere woorden: ze waren dom, en dat geldt ook voor de anderen. Ze kozen voor het equivalent van een niet-afgesloten voordeur voor hun huis, en zijn dan verrast als iemand binnenkomt en al het bier uit de koelkast haalt.
Oh, en ook alle wapens en geld in huis, samen met de mooie breedbeeld-tv!
Bedenk mensen dat dit precies dezelfde mensen zijn die beweren slim genoeg te zijn om het land te besturen.
PS: Alle cloudproviders zijn ontgrendelde huizen. Altijd. Ze moeten in orde zijn om een clouddienst te laten werken; het is geen keuze, het is een inherent onderdeel van elke publieke “cloud”-architectuur. Anders beweren is hetzelfde als een TSA-slot van 25 cent op je koffer zetten en deze 'veilig' noemen. De reden dat je dit niet besproken hebt en zult zien in de media, vooral de ‘zakelijke media’, is dat zodra dit feit het niveau van algemene kennis bereikt, de aandelenkoersen van alle genoemde ‘cloudproviders’ instorten.”
https://market-ticker.org/akcs-www?post=231725
Ik negeerde alle aanbiedingen voor “cloud”-diensten omdat ik niet het gevoel had dat ik de volledige controle over mijn gegevens zou hebben en vermoedde dat onbevoegden er toegang toe zouden kunnen hebben. Bedankt voor deze informatie. De wolk lijkt erger te zijn dan ik vermoedde.
De ‘cloud’ is uitsluitend uitgevonden om klantgegevens te stelen. De hele geschiedenis van computers is gedreven door lagere geheugenkosten en hogere snelheden, waardoor pc's hoeveelheden afbeeldingen op schijf konden bewaren, wat in de jaren zestig een miljoen per stuk zou hebben gekost om op te slaan. Bijna alle taken vereisen een dergelijke lokale opslag, en slechts enkele activiteiten vereisen het verplaatsen van veel grote afbeeldingen zonder elke keer te uploaden. Er is helemaal geen reden voor ‘cloud’-opslag.
Voor degenen die het nog niet weten: Windows 10 uploadt automatisch alles op uw schijven naar Microsoft zonder uw toestemming, met name door uw persoonlijke gegevens te verzamelen. Ben je niet blij dat de CIA/NSA en commerciële oplichters alles stelen wat je hebt? Deze misdaden krijgen Orwelliaanse namen als ‘diensten’ die aan gebruikers worden ‘geleverd’. Om deze uit te schakelen (voor zover toegestaan):
1. Ga naar het bureaubladpictogram ControlPanel, kies Beheer en het tabblad Services.
2. Selecteer hieronder een van de verschillende valse spyware en andere “diensten” en dubbelklik erop.
3. Selecteer in het pop-upvenster het keuzevak Inschakelen/Automatisch/Handmatig/Uitschakelen en kies Uitschakelen
De lijst om uit te schakelen:
1. Windows Update-service
2. Orchestrator-service bijwerken
3. Background Intelligent Transfer Service (sluipt kopieën van schijven naar onbekende spionnen)
4. Microsoft Software Shadow Copy Provider (je hebt het goed gehoord)
5. Publicatieservice voor gegevensverzameling (je snapt het)
6. Windows Biometric Service (verbazingwekkend, nietwaar?)
7. Automatische verbinding op afstand
8. Verbindingsbeheer voor externe toegang
9. Configuratie van extern bureaublad
10. Extern bureaublad-services
11. Gebruikersmodus extern bureaublad…
12. Wallet-service
13. Windows-foutrapportage
Als u een verbinding met datalimiet gebruikt, zullen deze gegevensdiefstallen van Microsoft uw maandelijkse factuur verdubbelen of verdrievoudigen (dat klopt, ze stelen uw gegevens op uw kosten). Om dit te stoppen:
1. Ga naar Instellingen/Netwerk/WiFi/ Gemeten verbinding en stel in op AAN
2. Ga naar Instellingen/Apparaten/Verbonden apparaten/Download via gemeten verbindingen en zet dit op UIT
Bedek de videocamera zelf ook met ondoorzichtige tape en zet het microfoonvolume helemaal laag.
Al deze voorzorgsmaatregelen gaan er alleen van uit dat ze uw gegevens toch niet zullen stelen, wat ze vermoedelijk op een lagere snelheid of op een andere manier blijven doen.
Ik heb eigenlijk geprobeerd Windows 10 op een kleine en goedkope Win7-laptop te installeren, gewoon om er even naar te kijken, maar uiteindelijk kreeg ik een snotterig bericht van Microsoft dat de machine te primitief was voor hun supernieuwe besturingssysteem. Nu ben ik blij dat het zo is gegaan, want elke keer als ik op de Windows 10-computer van een familielid de eenvoudigste niet-internettaak probeer uit te voeren, word ik net zo belemmerd als ik was door het ellendige Windows 8.
Bedankt voor de tips. Ik bewaar ze voor toekomstig gebruik als iemand die nog minder van computers weet dan ik om hulp begint te vragen. Of voor als ik eindelijk gedwongen word om Windows 10 te gebruiken wanneer dit en mijn twee back-up Win7-machines kwaken.
Dank je.
Werkte niet.
Moeilijk te helpen met weinig informatie. U zou deze functies moeten kunnen “uitschakelen” zoals aangegeven; Zo niet, probeer dan enkele varianten in de menu's.
Als het probleem is dat u veel meer verbindingstijd gebruikt nadat u naar Windows 10 bent overgestapt, is het waar dat het veel meer bandbreedte zal gebruiken, zelfs als deze functies zijn uitgeschakeld. Als u overstapt van een dure aanbieder als Verizon 4G LTE ($10/GB) naar T-Mobile ($65/14GB), kunt u de kosten binnen de perken houden zonder veel te bezuinigen op het gebruik. Anders moet u de adapter meestal uitschakelen, stoppen met het gebruik van websites met veel grafische afbeeldingen of websites die video's downloaden, slechts één browservenster geopend houden, enz.
Een andere oplossing…
Installeer Linux. Gebruik het in plaats van winblows.
Dat is mijn nieuwe uitwijkpositie als mijn internetprovider weer waardeloze service gaat leveren. Ze hebben eindelijk de slechte verbinding verholpen aan hun kant, maar ik stond op het punt om naar de erg dure en beperkte service te gaan waar Joe B over spreekt. Als ik Win7 gebruikte, kon ik, als ik de lichtgewicht Midori-browser installeerde en Java/Javascript en alle afbeeldingen uitschakelde, onder de dagelijkse limiet blijven door alleen tekst op mijn monitor te zien.
Maar als het nog een keer gebeurt, zet ik Linux op een van de machines hier en kijk hoe dat uitpakt voordat ik naar Plan M ga.
Joe Lauria – goede berichtgeving, zoals gewoonlijk! Interessant is ook de hoeveelheid geld die aan het Pentagon wordt gegeven voor propagandadoeleinden:
“In 2013 ontkrachtte de door het Congres aangenomen NDAA de Smith-Mundt Act van 1948 en de Foreign Relations Authorization Act van 1987. Beide legden wettelijke beperkingen op aan het binnenlands gebruik van propaganda bedoeld voor een buitenlands publiek. Met de goedkeuring van de NDAA begonnen het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Pentagon officieel propaganda tegen het Amerikaanse volk te gebruiken.
Volgens het Government Accountability Office besteedt het Pentagon meer dan 626 miljoen dollar per jaar aan propaganda, meer dan alle andere overheidsinstanties samen. GAO-statistieken laten zien dat het Pentagon tussen 2006 en 2015 66 procent van de jaarlijkse federale uitgaven van 1 miljard dollar aan public relations kreeg toegewezen.
Het Amerikaanse Agentschap voor Internationale Ontwikkeling (USAID) heeft een geschiedenis van het ondermijnen van regeringen. “In een aantal landen, waaronder Venezuela en Bolivia, treedt USAID meer op als een agentschap dat betrokken is bij geheime acties, zoals de CIA, dan als een hulp- of ontwikkelingsagentschap”, schrijft Mark Weisbrot.
http://www.newsbud.com/2016/12/13/alternative-media-should-prepare-to-become-targets-of-covert-cyber-warfare/
De media gedragen zich ook als wapens van de CIA. Denkt u dat de grote media misschien een deel van deze 626 miljoen dollar per jaar krijgen? Hoe zouden we ooit weten of dat zo was?
“Angst voor de toekomst van de Amerikaanse democratie”
Geloof je nog steeds dat er zoiets bestaat als “Amerikaanse democratie”??!! Moge God ons allemaal helpen…………. U noemt het CIRCUS in Amerika democratie??!! Succes……………
“Hoewel het in de afgelopen decennia misschien zo is geweest dat de ‘CIA buitenlandse verkiezingen probeerde te ondermijnen’, zoals de New York Times erkent, wordt er niet bij vermeld dat de buitenlandse verkiezingsinmenging in de afgelopen decennia is overgedragen aan het door de Amerikaanse overheid gefinancierde Nationale Congres. Schenking voor de democratie. De eerste president van de organisatie erkende dat het de rol van de NED is om openlijk de taak uit te voeren van het beïnvloeden van buitenlandse verkiezingen, iets wat de CIA ooit in het geheim had gedaan. De NED is actief geweest in pogingen om de verkiezingsuitslagen in Servië, Zimbabwe, Wit-Rusland, Georgië, Oekraïne en elders te beïnvloeden. De NED mengt zich in de verkiezingen van landen waar de zittende regering heeft geweigerd zich achter de Verenigde Staten te scharen als zelfbenoemde leider van de internationale orde, en geeft de voorkeur aan zelfbeschikking en soevereiniteit. Washington heeft dus gemanoeuvreerd om in deze landen biedbare regeringen te installeren die meer bereid zijn zich te schikken naar het Amerikaanse leiderschap, dat wil zeggen zich te onderwerpen aan de internationale dictatuur van de Verenigde Staten.
“Niets van het voorgaande suggereert dat Washington zijn verdiende loon krijgt. Integendeel, er is geen bewijs dat Rusland heeft ingegrepen in de Amerikaanse verkiezingen, laat staan dat de DNC-servers zijn gehackt. (Een groep voormalige Amerikaanse inlichtingenofficieren gelooft dat de e-mails zijn gelekt, maar net als de bevinding van huidige inlichtingenanalisten dat de e-mails zijn gehackt, is dit allemaal gebaseerd op ‘analyse’ en niet op bewijs.
“Het incident zou ons eraan moeten herinneren dat de Amerikaanse regering vaak beschuldigingen doet op basis van niets anders dan vermoedens, die ‘altijd beïnvloed kunnen worden door menselijke vooroordelen’, zoals de New York Times toegeeft, of door politieke druk, zoals het onvermogen om wapens te vinden.” van de massavernietiging in Irak bevestigt. Niet minder onze aandacht waard is de realiteit dat de massanieuwsmedia agenda's hebben die in overeenstemming zijn met de belangen van hun eigenaren, dat hun eigenaren tot de economische elite behoren, en dat de economische en politieke elites met elkaar verweven zijn. Dit verklaart waarom de massamedia fungeren als propagandakanalen waardoor bewijsvrije bevindingen van inlichtingen regelmatig onder het publiek worden verspreid om instemming voor, of op zijn minst berusting in, eliteagenda’s te bewerkstelligen; De niet-bestaande massavernietigingswapens in Irak zijn emblematisch voor een fictie die wordt toegeschreven aan een ‘mislukking’ van de inlichtingendienst en die werd gebruikt als casus belli om steun voor oorlog te verzamelen.”
Hoe een bewijsvrije CIA-bevinding over Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen werd omgezet in een onbetwistbare ‘waarheid’
Door Stephen Gowans
https://gowans.wordpress.com/
“De NSA archiveert niet zonder enige reden alle digitale informatie die zij in handen kan krijgen. De VS streven naar mondiale dominantie, of de rest van de wereld dat nu wil of niet.
“De dreiging van ‘nepnieuws’
“De bedrijfsmedia hebben de bewijsvrije beschuldigingen van de CIA zo hongerig opgeslokt als een ondervoed katje. Ze hebben niet alleen op goedgelovige wijze de dubieuze beweringen van dezelfde Amerikaanse inlichtingendiensten die willens en wetens leugens verspreidden over de massavernietigingswapens van Irak, herhaald, maar ze hebben er ook hun eigen gevaarlijke draai aan gegeven.
“De media zijn zich plotseling bewust geworden van de veronderstelde dreiging voor de westerse democratieën die uitgaat van 'nepnieuws'. De implicatie is dat het ‘nepnieuws’ was dat Trump aan de macht bracht. Een goed geïnformeerd electoraat zou in deze opvatting nooit zo’n overduidelijk belachelijke keuze hebben gemaakt als Trump. In plaats daarvan zou Clinton terecht tot president zijn gekroond.
“Nepnieuws heeft uiteraard geen betrekking op de systematische misleidingen die door de bedrijfsmedia worden gepromoot. Het omvat niet de aantoonbare leugens – zoals die Iraakse massavernietigingswapens – die door westerse regeringen en inlichtingendiensten via de bedrijfsmedia worden verspreid. Er wordt niet eens verwezen naar de gebruikelijke rapporten van het perskorps – die blijk geven van een schijnbaar gigantische goedgelovigheid – waarin de eindeloze staatspropaganda tegen officiële vijanden, of het nu Cuba, Venezuela, Libië of Syrië is, op waarde wordt geschat. Of Rusland en nu Trump.
“Nee, 'nepnieuws' wordt alleen geproduceerd door bloggers en onafhankelijke websites en wordt gepromoot op sociale media. Degenen die ‘nepnieuws’ verkopen zijn schrijvers, journalisten en activisten wier loonpakketjes niet afhankelijk zijn van voortdurende werkgelegenheid bij westerse staatsmedia als de BBC, miljardaireigenaren als Rupert Murdoch, of mondiale bedrijven als Times-Warner.
“Het is vermeldenswaard dat de gelekte democratische e-mails, of het lekken nu door Rusland werd gedaan of niet, zeker geen ‘nepnieuws’ waren. Het waren gedocumenteerde waarheid. Maar de lekken worden actief samengevoegd met ‘nepnieuws’.
“Het stoppen van afwijkende meningen
“Er zijn altijd overduidelijk belachelijke verhalen geweest in marginale, en niet zo marginale, reguliere media […] Dat probleem is niet substantieel veranderd; het is eenvoudigweg overgegaan op nieuwe platforms zoals sociale media.
“Veel belangrijker is dat de systematische misleidingen die decennia lang door de bedrijfsmedia zijn gepleegd, grote delen van het westerse publiek wantrouwend en cynisch hebben gemaakt. Sociale media hebben alleen maar bijgedragen aan de wijdverbreide vervreemding omdat het het gemakkelijker heeft gemaakt om deze reguliere misleidingen aan de lezers bloot te stellen. Trump is, net als de Brexit, een symptoom van de groeiende desoriëntatie en vervreemding die de westerse kiezers voelen.
“Maar de claim van 'nepnieuws' biedt westerse veiligheidsdiensten, gevestigde politici en de bedrijfsmedia op nuttige wijze een krachtig wapen om hun critici het zwijgen op te leggen. Deze critici hebben immers geen ander platform dan onafhankelijke websites en sociale media. Sluit de sites af en je houdt je tegenstanders de mond.
“De campagne tegen een presidentschap van Trump zal claims van buitenlandse, vijandige inmenging in de Amerikaanse verkiezingen uitbuiten als voorwendsel om de afwijkende meningen van eigen bodem hard aan te pakken. Poetin voert geen oorlog tegen de Amerikaanse democratie. Integendeel, de Amerikaanse democratie blijkt steeds lastiger te worden voor degenen die verwachten de verkiezingsuitslag te dicteren.”
Clintons nederlaag en de “Fake News”-samenzwering
Door Jonathan Cook
http://dissidentvoice.org/2016/12/clintons-defeat-and-the-fake-news-conspiracy/
Wat de Clinton-campagne probeert te doen is een flagrant geval van retorische prestidigitatie, waarbij ‘nepnieuws’ als probleem wordt verzonnen en vervolgens wordt samengevoegd met de gelekte e-mails, waarvan ze eerst beweerden dat ze nep waren voordat ze via hacking Rusland de schuld gaven van hun oorsprong, en en vervolgens de logische sprongen te maken die mensen hebben gemaakt door deze toegevoegde waarheidsgetrouwe informatie die ze nooit hadden mogen zien, ook al maakt het een vollediger beoordeling van Hillary's competentie en ethiek mogelijk, en dat ze, door misschien een beter geïnformeerde stem uit te brengen, de Russen toestonden de macht te stelen. verkiezing voor de langverwachte Donald Trump, van wie alle slimme mensen in de media weigerden meer dan 2% kans op succes te geven. Als dat geen retorisch kaartenhuis is, zou ik graag een echt kaartenhuis willen zien.
Nou, dat vat het ongeveer samen. Intelligentie op parade. Ik vond het leuker als het geen gedoe met ons was, maar ik ben bang, zoals ik had voorspeld, dat de machtige Wurlitzer uiteindelijk recht op ons zou worden gericht. Nu kijken we door de spiegelzaal. Ik haat de spiegelzaal. Zet gewoon de televisie uit. Het is slecht voor je.
Ik ben het ermee eens dat het creëren van nepnieuws de nieuwe dreiging zou kunnen zijn en dat het plaatsen van CNN aan de leiding van een panel van rechters om te beslissen wat wel en wat niet ‘nepnieuws’ is hetzelfde is als het plaatsen van de daders van het misdrijf als leden van de jury.
Wanneer u zich in de spiegelzaal bevindt, doe dan de lichten uit en luister naar de voetstappen die op u afkomen.
Ik ben er vrij zeker van dat de persoon achter mij bij de stembus geen Russische geheimagent was. Het is absurd om te denken dat sommige gestolen e-mails de verkiezingen van Hillary Clinton hebben gestolen. Vooral zonder ze zelfs maar te produceren.
Het zou een uitdaging zijn om te vermoeden waar een gehackte e-mail informatie over zou moeten verschaffen om verkiezingen te beïnvloeden, maar het is een nutteloze exercitie. We leven in een land waar onschuld wordt vermoed en schuld moet worden bewezen. Zo werken de media niet. Feitloze beschuldigingen zijn de normatieve modus geworden in het ‘nieuws’.
Het ‘echte’ nieuws is lange tijd nepnieuws geweest en nu probeert het de aandacht af te leiden door een buitenlandse vijand tot zondebok te maken. Nog meer nepnieuws van de producenten van nepnieuws.
Joe B: “Ik kijk sinds 1983 geen tv meer en lees geen kranten.”
Jammer want de New York Times heeft de lekkerste recepten.
Bedankt, ik zal eens bij de bibliotheek kijken of ze geen kookboeken hebben.
Niet alleen de beste recepten, maar ook de moeilijkste kruiswoordpuzzels! Is het niet ironisch dat na alle slechte reputatie die de VS Taas tijdens de Koude Oorlog-hysterie van de jaren vijftig hebben gegeven, het beste en meest eerlijke tv-nieuws nu van R! Ik stem meer op RT dan op CNN, wat de schaamte nog groter maakt. Als je de waarheid wilt weten, moeten we naar Rusland gaan, dat door ons Congres als propaganda wordt geclassificeerd. De wereld staat op zijn kop.
Ja, ik heb vroeger alleen RT geproefd, maar ze hebben een geldig, onderscheidend perspectief, eerlijker over Amerikaanse kwesties dan welke Amerikaanse massamedia dan ook of de Britse Guardian. Ik raad Consortium, CounterPunch, RT, MoonOfAlabama en ChrisFloyd aan. De meeste gebruikelijke Amerikaanse liberale sites gingen over Hillary en haar modekwesties van de hogere middenklasse, dus ik liet ze vallen als nep-linkse oplichters voor de oligarchie. De verkiezingen hebben de waarheidsvertellers blootgelegd. JuanCole's InformedComment was ooit uitstekend voor details in het Midden-Oosten, maar leek na de poging tot staatsgreep in Turkije naar rechts te gaan en accepteert niet langer kritiek op Amerikaanse fouten.
Ik stel voor dat je naast de marginale media ook enkele reguliere media leest; je hebt ze allebei nodig, anders weet je echt niet wat er aan de hand is. Uw opmerking: “Ik heb sinds 1983 geen tv meer gekeken en geen kranten gelezen” is geen sterk bewijs dat u goed geïnformeerd bent.
Integendeel eigenlijk. Ten eerste zijn de massamedia een slechte informatiebron, behalve als het over modeonderwerpen gaat. Ten tweede weet men heel goed wat ze zeggen, omdat meerdere bronnen vanuit verschillende perspectieven over hen rapporteren. Ten derde is uw overtuiging dat dergelijke oligarchiebronnen nodig zijn om “goed geïnformeerd” te zijn, een bewijs dat u slecht geïnformeerd bent.
Ja, het promoten van recepten voor rampen.
Good job
Ik heb mijn lokale krant opgezegd en de nieuwskanalen uit mijn Dish-programma verwijderd. Ik ben klaar met luisteren. Ik veranderde mijn stempartij van Democraat naar Onafhankelijk. Ik ben klaar met beide partijen. Ik maak me zorgen over Trump omdat de opwarming van de aarde waarschijnlijk zal toenemen. Anders denk ik dat hij gevaar loopt, net zoals president Kennedy liep toen hij achter de CIA aan ging. Ze runnen hun eigen show en onze presidenten zijn hun marionetten. Tot ziens, onze kans op democratie en dit geweldige experiment. Kijk uit naar de grote crash. Laten we eens kijken wat de rijken dan doen.
Goed gezegd. Ik kijk sinds 1983 geen tv meer en lees geen kranten. Hun voorstanders zijn uiterst naïef. We staan voor een binnenlandse beleidsramp en een terugslag. De beslissende factor is of het publiek de volgende keer weer een nep-liberaal van de Democraten koopt, betaald door Israël en Saoedi-Arabië, of dat er een echte progressieve partij ontstaat. Als dit laatste niet het geval is, zal het in bedwang houden van de moordzuchtige VS door betere landen, met een reeks militaire nederlagen en marktcrashes, nodig zijn om de democratie te herstellen, en dat kan niet te vroeg komen.
Ik blijf naar de daders op televisie kijken en lees de lokale nieuwsmedia voor NYT en WaPo, om dezelfde reden dat mensen naar de weerzender kijken om voorbereid te zijn op komende rampen. Dus als schrijvers op deze en andere gerenommeerde sites leugens opmerken die door deze onverlaten uit het bedrijfsleven worden verteld, weet ik dat ze de waarheid vertellen. Ik schreef brieven naar de redacteur van de plaatselijke ‘paper of record’, maar gaf het op toen ze me afsloten omdat ik te openhartig was.
Ja, Judith, ik doe met je mee. Ik heb al jaren geen aandacht meer besteed aan MSM. En ik ben ook al minstens acht jaar onafhankelijk kiezer. Mijn enige hoop met betrekking tot de opwarming van de aarde is dat Ivanka zich naar verluidt zorgen maakt. Als het Gouden Kind van haar narcistische vader is er niemand die meer invloed op Trump heeft dan Ivanka. Er is dus hoop, denk ik. Ik hoop dat de CIA Trump niet uitschakelt. De tijd zal het leren.